kondigde de dag zich niet bepaald veelbelovend aan...regen...na ontbijt (omwille van de regen) nog 'n hazeslaapje en tegen elven (bij droog weer)de fiets op en fietsroute, maar na ong. 5km had ik me misreden, geen nood, van dan af recht op doel af....keizerlijke begraafplaats tu duc en na uitgebreid bezoek naar begraafplaats khai dinh....toen dilemma:  terug (maar daarvoor had ik nog te veel tijd) of verder naar zeer ver afgelegen begraafplaats gia long (waar geen mens komt wegens te ver, en waar bijgevolg geen toegangsgeld wordt gevraagd) ...de vorige telkens 55.000vnd...doorgekregen info varieerde wel (zelfs al legde ik kilometers af, het aantal nog af te leggen km volgens sommigen leek toe te nemen!!)....uiteindelijk kon ik rivier oversteken (bootjes die als ferry fungeren en die fiets of motorbike meevaren) en nog een pak km richting gia long fietsen.....en alles werd bewaarheid: geen toerist te bekennen, maar....ondanks het feit dat het zondag is, werd er duchtig gewerkt en zowel mannen als vrouwen bewogen zich driftig door mortel en cement...ze zijn dus blijkbaar bezig gia long te renoveren (foto) (eigenl. uniek omdat het de enige begraafplaats is waar zowel keizer als z'n dame in begraven zijn) en de omgeving is 'n groene oase van rust... binnen afzienbare tijd prijkt gia long op 't programma van touroperators !!
kortom: zo erg genoten van het fietsen in en rond hue (en dan nog bedenken.... en dat laat me al fietsend niet los.... dat hier in januari 1968 een van de heftigste gevechten plaatsvonden uit de amerikaanse oorlog, straatgevechten zelfs die ettelijke dagen duurden en de us marines slechts een pyrrhusoverwinningetje opleverden)
ik voel me hier al fietsend zo goed en lekker (en mensen zijn - dat is algemeen geweten, maar toch zonder te veralgemenen - hier vriendelijk) dat ik nog een dag langer blijf en morgen dus nog verder op ontdekking ga...al fietsend