there are places I remember...some have changed (beatles 'in my life') alles verandert..ook mui ne...rechtover m'n stam-resto 'my hanh' stond 'n barak met petflessen 'nuoc mam' (de beroemde vietnamese vissaus die 'n wel eigenaardig geurtje afscheidt)... nu staat er 'n riant huisje; de strook weg tussen guesthouse en resto was vroeger pikdonker...nu staan er frisse nieuwe verlichtingspalen te fonkelen...en de man die me toen elke middag me 'n bowl gaf waarin ik m'n bij hem gekocht fruit ombouwde tot  'n heuse fruit salad... heeft het fruit opgegeven en heeft zich geworpen op waarschijnlijk veel lucratievere 'nuoc mam'
mui ne is in feite 'n kilometerlange straat (nguyen dinh chieu...die op 'n bepaald moment zelfs naadloos overgaat in huynh thuc khang) (is het 15 of wel 20 km of meer?) die loopt van het vissersdorp mui ne naar de chamtorens net voor vissersstad phan thiet: aan de ene kant van de straat (landzijde) en de andere (zeezijde) krioelt het van hotels, (dure) resorts, (budget)guesthouses, resto's, travelagencies, shops, huisjes, 'n paar scholen en trouwens ook 'n splinternieuwe ..kerk (nha tho rang).....aan zeezijde beschikken hotels en ghs dus over 'prive'strand (in mijn geval 'hoa bien' klotst de zee zowaar tegen het muurtje van mn' gh-domein.......'mijn' gh ligt op 'n zucht van mui ne vissersdorp (foto) !
eindelijk wat minder mensen in m'n omgeving.... wat rustgevend is...de laatste tijd me te veel uitgeput met mensen in andere talen wat me geestelijk wat leeg heeft gezogen ! nu wat meer de plugs in en... muziek
trouwens elke dag van de nu om en bij 45 dagen was ik in overdrive (met doorkruisen van landen die ofwel 8 ofwel 10 maal groter zijn dan belgie maak ik elke dag wat mee....ik geef dus telkens heel wat prijs....maar anderzijds heeft 'n mens ook recht op 10 procent geheimhouding en bovenop nog 's 10 procent geheimzinnigheid)

wilde ik het vanmorgen rustiger houden, ik was getiktakt om naar de red canyon te fietsen (een van merkwaardigste natuurverschijnselen die ik ooit zag)...de hitte hangt als 'n loden kleed rond m'n lijf...alle water dat ik drink lijkt er via de porien weer uit te parelen en zelfs bij inspanning uit te stromen....bij 'n vermeende toegang moet ik halt houden (cong ty... zegt 'n guard....het is dus 'n bedrijfsingang), iets verder bij 'n openstaand hek doet 'n man teken weg te gaan, op wat vragen van mij gaat ie niet in, iets verder twee jonge vriendelijke viets achter afrastering - dus op 'canyonterrein - 'camvao' verboden toegang.... het zal me dus weer niet lukken....het lijkt wel 'n mooie vrouw die je slechts een nacht hebt liefgehad en je met nostalgie achterlaat !!