14/01 Bromo vulkaan + 'mission alternative' tot ferry
om 3.30 u gewekt (nou ja, ik heb nauwelijks 'n oog dicht gedaan) en om 4.00u met jeep via steile kronkelige weg naar voet Pananjakan-berg; onderweg ligt weg hobbelig door opeengehoopte en samengekoekte stroken vulkaanas; dertig minuten later opgewacht door berggids die ons (plus 'n vijftiental anderen vanuit andere hotels) onder begeleiding van 'n zaklampje naar boven gidst...een zware klim van ong. een klein uur over 'n pad waarop door de duisternis niks te zien is...ik ga voort op de lichte kleur van de lichtblauwe jeans voor me...en m'n hart bonst tot in m'n keel...en ik ervaar zowaar dat ik ooit roker ben geweest .... het is zowat vier tot vijf graden en ondanks de kou doet de inspanning me onder m'n winterkleding zweten...buiten adem maar met 'we made it' gevoel de top bereikt..en nu wachten op de sunrise...weer blijft lang gesloten met 'n ondoordringbare nevel vermengd met de rook uit de Bromo...na lang wachten doemt vanuit de optrekkende nevelslierten tipje na tipje de Batok op, dit is de bijna kegelvormige vulkaan die als 'n stolp rechts net voor de Bromokrater ligt.....en dan is ie er....langzaam onthult zich de zwarte kraag van de rokende krater de Bromo...en even later zullen zelfs 'n aantal delen van de flank van de erachter liggende Meru zichtbaar worden....rond de voornoemde stulpen ligt 'n enorm lavaveld met aan de uiteinden opgehoopte lavaheuvels als waren het muren.....moe maar gelukkig met het hallucinante schouwspel verlieten we als bijna stiekeme deelgenoten aan 'n complot de Pananjakan via het pad dat we in duisternis hadden beklommen...nu pas ...in het heldere daglicht wordt duidelijk over welk soms gevaarlijk pad (soms lopend naast 'n gapende afgrond!!) we de klim hadden verricht...... het verstand op nul... na de afdaling teruggebracht met de jeep naar hotel (?) voor ontbijt dat ik uiteindelijk niet zal aanraken......Morana komt tot de ontdekking dat tijdens onze afwezigheid haar gsm, oplader, ipod zijn gestolen....Olaf en ik constateren dat alles in onze kamer onaangeroerd is gebleven....we houden ons erbuiten, maar de dames (Morana/Gail) bijten van zich af, betrekken chauffeur in complot, er wordt gedreigd, gescholden, de politie komt erbij...alles verloopt in twee talen die mekaar kruisen en die mekaar helemaal niet verstaan (zwak argument van Morana..ze kent haar nummer niet uit het hoofd !) chauffeur stelt aan politie voor onze bagage te controleren wat we carement weigeren...ineens zouden we verdachten worden......uiteindelijk wordt alles.....geclasseerd en loopt het af met een huilbui !
terug met minivan naar probolinggo (tegen tienen) en wachten op bus naar Banyawangi (vertrek 12 u en aankomst een achttal uur later) bij vertrek wordt duidelijk waarom we o.m.weinig betaald hebben voor het hele project...het betreft 'n ekonomi-bus vol Indonesiers, we zitten op mekaar gepakt en na 'n kwartiertje onderweg...is er panne !!! van dan af besluiten we het verdere af te leggen traject zelf in handen te nemen...maar daarvoor moeten we het groepsbelang laten primeren (intussen wordt ook duidelijk dat de vier betrokkenen 'n verschillende budgetruimte hebben...Morana reist op tight budget) we vragen aan 'n Indonesier ons de juiste angkot (stadminivan) aan te wijzen waarmee we terug naar terminal kunnen; eenmaal in terminal regelen we kaartjes (bargainen tot 160.000 per persoon) in 'n executif (eersteklasse) bus die tegen 14 u zou vertrekken; we eten en even later wordt ons meegedeeld dat.....pas om 16 u slechts 'n ekonomi zal vertrekken.......alternatief wordt ons aangeboden: 'n minivan voor ons vieren voor 1,5 miljoen rp (geweigerd wegens te duur)....discussies, onderhandelen, discussies....we slagen erin dat 'n private car (gewone wagen ) ons brengt naar Banyawangi (na afdingen) voor ....de prijs die we voor de executifbus reeds hadden betaald (160.000 x4 dus 640.000rp)....iets over tweeen zijn we weg...enkel in stadjes worden we opgehouden door traag verkeer, maar op bepaalde stroken -what a hell of a race - en in plassende regen houdt de chauffeur er 'n beangstigende rotvaart op na...tegen 18.30 u bereiken we Banyawangi en dus de ferry die tegen zevenen zal uitvaren (45 minuten) naar Gilimanuk (Bali)......we installeren ons op de ferry (6000 rp) en.....Gail constateert dat ze haar fototoestel heeft laten liggen in de wagen...en die is weg ! (deel twee van 'mission alternative' volgt nog...)
een hele dag minivan van Yogya (vertrek 8.30 en aankomst Ngadasari in Bromo ong. 20 u) had geboekt bij sosro voor 410.000 rp: minivan naar Ngadasari, nacht verblijf in tweepersoons, om 3.30 jeep naar voet pananjakan...na view terug naar hotel voor ontbijt...met bus van probolinggo naar banyawangi waar de ferry naar bali, bus 'n goeie drie uur verder naar denpasar.....je merkt dat alles voor 'n prikje (twee dagen ononderbroken bussen dus,bijna ter plaatse gebracht, de bromo vulkaan experience...voor nog geen 40 euro)......maar de realiteit zal anders uitpakken bon, op 13/01 vormde zich dus 'n organisch groepje van vier in de minivan..Gail (usa), Morana (zagreb), Olaf (maastricht) en ik...uiteindelijk zal blijken dat met dit toevallig gevormd groepje ...bij opduikende problemen aan teambuilding zal moetenm worden gedaan !! alles loopt vlot, chauffeur die ons behendig door het hectische indonesische verkeer loodst tot in probolinggo (ong. 18 u)...dan met andere chauffeur klim naar Ngadasari, het voorlaatste bewoonde dorp (laatste is cemorolawal) in bromo, van waaruit de bromovulkaan kan worden bekeken...... klotehotel (Sion View) er is geen water, het is er smerig, het ligt vol vulkaanas...we gaan avondeten bij Yoschi's even verder en vroeg slapen (?waarin ik niet slaagde) want om 3.30 worden we gewekt om met de jeep naar de voet van de klim te worden gebracht normaal kan de krater van de bromo ook beklommen worden, maar er is al 'n tijdje eruptiegevaar en dus kan alleen maar de klim naar het viewpoint pananjakan (op ong. 2600m terwijl krater op ong. 2300 m ligt...dus als weer meezit zal sunrise op krater 'n treffer zijn)
wat op 14/01 vanaf 3.30 u gebeurde....en de fantastische ervaring met je twee ogen dichtbij op 'n rokende krater neer te kijken.....en verder de 'longest day' tot ...ik althans bijna totaal uitgeput op 'n bed neerviel net na middernacht (maar reeds 15/01 dus)in het ....balinese kuta (als ik m'n niet slapen erbijvoeg...'n kleine 24 u on the go....) wordt vervolgd....
drie dagen niet kunnen internetten,want een ongelooflijke hectische driedaagse achter de rug, maar we gaan verder chronologisch door (nu al in bali evenwel, maar we nemen de draad weer op in Yogya) in Yogya was alles wat ik wilde zien gezien, dus besloot ik 'n dagje naar het ong. 30 km verder gelegen solo of surakarta (en dus zonder bagage) te sporen...had trouwens dag eerder laatste vlucht geboekt (05/02 van KL naar Ho Chi Minh city voor ong.426 ringgit, dus 'n goeie 100 euro en aar kan ik wel mee leven) solo het antiekmarkte bezocht en er 'n wajang golek popje gekocht (deels oud, deels nieuw - maar voor 50.000 rp (nog geen vijf euro) moet je je lat niet te hoog leggen) verder de kraton (sultanpaleis) bezocht waar ik getrakteerd werd op die geniepige plagerijen van de suppoost (heb je wel meer tav van westerlingen)...ik diende zonnebril af te zetten..ok dus....en 'n minuut later diende ik in weliswaar gerakelde aarde mijn schoenen uit te doen (uit respect voor sultan), maar ik draag geen slippers, maar bottines met sokken die ik niet zomaar aan aarde toevertrouw..nee dus!! ze hadden me treinkaartje voor solojebres verkocht, terwijl solobalapan hoofdstation is, dus wat uitleg en niemand maar dan ook niemand die 'n woord engels verstaat..dus kleine ergernis verder in solo...uiteraard kilometers al wandelend ontdekken en intussen alle becak-drivers van je afschudden trein terug aanvankelijk 17.10, hergeprogrammeerd op 17.54 en die rijdt dan de andere richting uit om enkele reizigers te bedienen om dan weer terug te rijden richting Yogya, bom-en overvol en daar word ik dan aangesproken in het engels door 'n meisje dat met haar vriend terug naar bandung spoort...zij nodigen me in yogya uit voor 'n zittende kopi joos ...specialiteit zittend op straat in yogya (een koffie met het lijkt op een blokje houtskool dat ze erin kieperen....maar erg erg lekker...en ik ...betaalde het rondje) laatste nacht bladok dus (vijf nachten er verbleven) 'n onvervalte aanrader en voor mij goedkoop aangezien ik geen bezwaar had tegen de indonesische mandie
vanmorgen om 7u vertrokken ...ik achterop bij Ika, de keukenhulp van Bladok die haar mager maandinkomen probeert aan te dikken met - zoals ze beweert - haar second job...motorcycle taxi (nog twee nederlandse meiden zijn van de partij, achterop bij vrienden van Ika...en je kent de nederlandse huidige formaten - bijna 'n kop groter dan ik) richting Merapi, de vulkaan die eind okt en nov voor verwoesting zorgde !!! wie me voor ramptoerist verslijt mag me gerust aan het kruis spijkeren....maar ik had het er met de nederlandse meiden over...moeten we ons schamen....de inwoners daar die alles kwijt zijn en inderhaast 'n drankkraampje in mekaar hebben getimmerd, lieten zich eerder positief uit over onze belangstelling soit, ik ben niet bepaald zo vlug onder de indruk (laatst was dat in 2005 bij bezoeken aan tuol sleng en choeung ek..killing fields in cambodja..pol pot weet je....) maar nu was ik alweer serieus gepakt...we zijn zo dicht mogelijk bij de nu slapende (?) rokende vulkaan gereden en wat we zagen was 'n omvervalst slachtveld (even dacht ik aan foto's uit w.o. 1, ieper etc waarop 'n stukgeschoten landschap)... 'n oorlogstafereel, aangericht door die machtig in zijn top door nevelslierten en rook omgeven vulkaan...die door de indonesiers met ontzag wordt bejegend.....lavastromen die gigantische canyonsporen hebben getrokken ....dikke brij lava die her en der nog ligt te roken, enorme brokstukken (oa een -niet te geloven- rotsblok die hoe meer we hem bevoelden naar beneden toe, hoe warmer...) door de berg uitgespuwd, halve vermolmde boomstammen, stukjes geraamte van wat ooit woningen waren, ergens drie treden van 'n trap tussen de brij....er heerst 'n onwaarschijnlijke stilte, er wordt geen woord gewisseld tenzij gefluisterd, alsof men uiterste voorzichtigheid in acht wil nemen ....om de ong tweehonderd doden niet wakker te maken, 'n vrouwtje dat ergens gebogen tussen de lava staat (te zoeken ??), een man die in zijn ruine wat pannetjes heeft gestapeld en wat lava bij elkaar harkt ...dit is waanzin en bedenken dat de inwoners er blijkbaar aan denken om herop te bouwen...uitgerekend daar..alsof ze een levenslang verbond hebben gesloten met de machtige vulkaan de top vertoont even over het midden naar rechts 'n enorme gapende lichtjes rood gekleurde wonde....maar wat treft dat is die bijna pijnlijke gelatenheid van de mensen, geen gejammer (de daklozen blijken voorlopig geevacueerd naar bamboe-verblijfplaatsen, zegt men maar...blijven elke dag terugkomen) wat ik 'n tijd terug in de krant las, was zo veraf......nu is alles tastbaar, mensen zijn niet langer foto's, maar gerimpelde echtheid die zelfs de glimlach niet hebben verleerd, zelfs de vrouw aan de enorme rotsblok had niet nagelaten zich wat op te maken onder haar modieuze hoofddoek....
om 5 u vanmorgen (geen typfout) reeds vertrokken naar het 50 verder gelegen Borobudur, grootste boeddhistische bouwwerk ter wereld, de perfecte constructie gebouwd met vulkaansteenblokken (9de eeuw) en volledig - steen per steen - gerestaureerd; archeologen denken dat het 'n univ was met pedagogische basreliefs; vierkante basis met 6 etages en dan de drie ronde terrassen met de stoepa's met in elke stoepa 'n boeddha...jammer dat de stoepa-terrassen niet betreden mochten worden (herstellingswerken....vulkaanas van de merapi verwijderen)...maar het blijft hoedanook een overweldigend bouwwerk....vergelijken heeft geen zin (ik kan moeilijk zeggen dat angkor wat minder of meer indruk maakt)...mijn persoonlijke voorkeur gaat naar het Gesamtkunstwerk Angkor (met al z'n tempels en dies meer) maar dat is de vergelijking appelen-citroenen
dan terug naar Yogya...mensen afzetten, alleen de die-hards blijven over, 'n jonge stotterende Duitser en ik, voor het bezoek aan de hindoeistische tegenhanger Prambanan (20 km van Yogya) (ook 9de eeuw) gelegen in 'n heerlijk groen park; ook P. is volledig heropgebouwd, heeft te lijden gehad van aardbevingen: het betreft tempels gewijd aan de bekende Hindoe-goden Shiva, Vishnu, Brahma en tempels gewijd aan hun rijdieren (resp. stier Nandi, arend Garuda en zwaan Angsa)....tegen tweeen terug in Yogya het hele gebeuren kostte 310.000 rp (kleine dertig euro) (te bedenken dat entrees 2x120.000 is, terwijl aan ingang 135.000 ...en er was 'n ontbijt inbegrepen.....'n goedkopere mogelijkheid zit er beslist niet in, het vervoer met minibus is maar 'n prikje) en alweer....schikkingen treffen.......morgen de Merapi vulkaan (150.000 achter op motorfiets ....en alweer vroeg ...7u!!!!) en nog 'n formule die ik niet goedkoper aan mekaar kan flansen: op 13/01 tweedaagse richting Bromo vulkaan (voorlopig gesloten??), overnachting buurt bromo, verder naar Probolinggo, ferry naar Bali en drop-off in Denpassar (420.000)...als ik daarvoor alternatieven moet voor uit de hoed toveren, zou me dat 'n alvast 'n bommetje meer kosten !!!!!
yogyakarta (yogya) (1 miljoen inw) is het culturele en spirituele hart van Indonesie, niet omwille alleen van Borobudur (waarvoor al tientallen miljoenen kwamen en komen), maar het heeft een sultanaat dat al generaties lang een geestelijk leiderschap heeft, trouwens de sultan wordt door de bevolking op handen gedragen (en hij zal wel politiek gewicht hebben...achter de schermen) de commerciele long is de drukke Jalan Malioboro met honderden batik-zaken, alle soorten pluimage-winkeltjes, talloze warungs of eetstalletjes; daarop loopt een van de twee toeristische straatjes uit (met hun zijstraatjes) de Sosrowijayan (waar ik verblijf) met de oneindig vele hotelletjes, losmen of guesthouses, tourist agencies etc........aan het andere eind van de stad ahw (toch ettelijke kilometers buiten het centrum) ligt toeristische cel nummer twee, de Prawirotaman met hotelletjes, losmen, agencies etc ('n buurt die in 2006 getroffen werd door aardbeving met doden en daklozen)...daar bevindt zich o.a. viavia (door een belgische uitgebaat) en prambanan gh.... (misschien ben ik hier wel het viswijf) Belgen kunnen erg ondernemend zijn ofwel zit het in het bloed: de gebroedertjes zijn immers gewiekste zakenlui en hebben al menig koe..uiertje leeggezongen (alle respect evenwel voor hun talent), maar 'n andere broer, Ludo Wauters, runt uitgerekend dit prambanan gh....ik heb het even verkend door er met 'n becak (zo'n fietstaxi) langs te rijden... dat heb ik dan ook meegemaakt en yogya schreef ook recente geschiedenis: de Merapi (de vulkaan op 29 km) gaf van katoen in okt/nov geloof ik.....en de onmiddellijke buurt is nog altijd afgesloten
gisteravond nog meegetroond naar 'n 'expositie' van batik die's anderendaags zou verhuizen naar Bandung....wat ben ik toch 'n vriendelijke jongen, terwijl ik het beest in mij moet bedaren, ik krijg thee aangeboden, ik krijg les in batik en....het is allemaal zo doorzichtig, dan is het er....je kunt het ook kopen sir.....natuurlijk koop ik niet terwijl intussen andere toeristen met mondjesmaat worden aangevoerd, thee krijgen geserveerd en bla bla bla....ik ken niks van batik, en het interesseert me ook geen moer! maar het bewijst....hier in Yogya ben ik terechtgekomen in de muil van de commerce !!!
vandaag heb ik al de Kraton bezocht (=paleis van de sultan, tevens gouverneur van middenJava) (en er 'n traditionele dans met gamelang bijgewoond) en om de twintig meter word ik aangesproken hetzij voor dit of voor dat (en wat is het moeilijk om vriendelijk te blijven) en intussen ben ik ook......alweer meegetroond naar 'n atelier waar ze de wereldberoemde wayang koeliet (beschilderde poppen op buffelleer) en de wayang golek (de houten poppen uit de ramayana) maken.....maar dat is wel mijn ding (had me vroeger voorgenomen er zo een te kopen), maar gekocht heb ik vooralsnog niet...ik kijk kat uit de boom vandaag (het is nu 14.00) hou ik het verder rustig (tenzij ik weer word.....meegetroond)
en morgen.....maar ik hou m'n hart vast (komt droom overeen met realiteit??) waar ik al 'n paar tientallen jaar naar uitkijk....de wereldberoemde Borobodur (het grootste boeddhistische bouwwerk)....is het nog een van de wereldwonderen ?
trein ong. 430 km van Bandung (vertrek8.00) naar Yogyakarta (aankomst ong. 16.00) reis tussen de rijstvelden netjes opgedeeld in compartimentjes, Javaanse boeren her en der verspreid soms tot kniehoog in het water....dit is Max Havelaar, maarde hutjes zijn vervangen door gemetselde woningen die met hun kleine pannendaken en zowaar kleine tv-antennetjes zich dicht tegen elkaar aanschurken.....eerste schijf van treinrit is tussen gebergte (zowaar Indon. is'n prachtig land) waartegen de rijstvelden groen gedrapeerd liggen...de oogst zal ongetwijfeld rijkelijk zijn (maar ja 250 miljoen mensen te voeden) gisteren in prille avond terug naar de jalan Braga(bandung) en verder naar hotel Savoy homann ( het spichtige torentje ziet eruit als de talloze art-deco-sier-elementen die in het interbellum werden aangebracht aan de toenmalige cinematempels met welluidende namen als Pathe of ...Savoy.....-wat isons toch ontstolen ? - en hoe vereenzelvig ik dat speelse torentje met de raadselachtige blik van de ijsgekoelde maar fabelachtige zwartwitte schoonheid van greta garbo - meer nog dan marlene D. is zij mijn art-deco-vlam!)
aankomst in Yogya in de vanaf ong. 15.00 traditionele ...regen....berg mijn bagage voorlopig in 'n stations-locker om vrijuit op zoek te gaan naar logies...Losmen Bladok...erg verzorgd etablissement (aanbevolen door Trotter en Travelfish)....betrek een van de twee goedkope singles....maar dat is met Indon mandie (dwz o..a. 'hurk-wc')....soit...enig probleempje: achter mij is de hoerenbuurt en er wordt duchtig gekaraokeed (zo moe dat ik er nauwelijks hinder van ondervond)....meer hinder van het gezang dat reeds vals en luid vanaf 6.00 opsteeg uit 'n .....kerk....net naast de hoerentent ! en dat het stevige katholieken zijn bleek uit het einde van de dienst (bij achten) (loopt onze vijver stilaan leeg, Paus, er zijn nog vijvers !!!!)
ex-collega marketing pieter ds zei ooit: je hebt maar een kans om een eerste goeie indruk te maken....gisteren was ik te voorbarig (ik bevind me weliswaar in 'n weinig opwindend zuidelijk deel van de stad, ten z.van spoorlijn...het is er smerig, modderig, vuil...'n derdewereld-buurt dus) ......het noorden is andere koek...brede beboomde -drukke -lanen, en villawijken die bij ons niet zouden misstaan vanmorgen waarvoor ik gekomen was: art-deco o.m. Gedung Merdeka waar in 1955 de Bandung conferentie plaatsvond; schuin ertegenover het prachtige hotel savoy homann waar de groten van toen (Nehru, Nasser etc) hun nachtje sliepen; verder de hele Jalan Braga, met de bakeries en theesalons, speeltuin van de art-deco architecten (het is er allemaal wel, 'n verrassend glas-in-lood, 'n strakke lijn, 'n frivole ronding, 'n balkonnetje, 'n erker...)...vanmiddag in het noorden dan het grootse Gedung Sate, nu gouverneursgebouw maar vanmiddag de grote verrassing, de kennismaking in het noorden met de studentenkwartieren (zo'n half miljoen studenten schat men) (tot.bevolking Bandung 3 miljoen Bandung is ook iets frisser (ligt op 800m) en de studenten hebben aanzien (zij dwongen in 1998 Soeharto tot aftreden)...die Dago buurt is overigens nu 'n centrum van technologische innovatie, maar ook de buurt van het typische jongeren-gelach, de high-fives, de speciale boetieks.....
vandaag boekte ik treinticket naar Yogyakarta voor morgen (180.000 rp, dus ong 16,5 euro executif, dus eerste klasse) (niet dat ik andere klasse te min zou vinden, maar met bagage kun je niet anders!!) vandaag ook ;n klein ritje gemaakt met het beruchte groene stadsminivannetje, de angkot (samentrekking van angkutan kota...kota is stad en angkutan voertuig of zoiets)
gisteren naar station Gambir om trein te boeken voor Bandung (6/01)...sommige reisgidsen stellen dat dat niet eenvoudig is....fout, dat is een fluitje van een cent...in de informasi-office 'n 'executif' (1ste klasse) bestellen, met bestelformulier naar loket en daar betalen en 't is ok het blijft oude wijven regenen en daarom denk ik:. ik kan evengoed in de trein op droogte wachten dus koop ik 'n 'pakuan' (expresbiljet) naar het 50 km verdere Bogor (11.000rp) nederlanders noemden dat 'Buitenzorg' en dus werd dat toen ook al verkozen om het drukke Jakarta te ontvluchten...daar aangekomen nog meer oude wijven etc etc, dus even naar de beroemde botanical gardens stappen en constateren dat er behalve reeen geen levend wezen te zien is....terug Jakarta dus ontdekking Jakarta te voet.... de Monas (gigantische zuil met gouden vlam op het nog gigantischer padang merdeka of onafhankelijkheidsplein, de istiqlal -moskee, de ernaast gelegen st mary's met z'n twee extra torens die er eerder als hoogspanningskabeltorens uitzien en dan (*vorig blog) de weg door het gigantische businesscentrum waaraan maar geen einde komt (en de wolkenkrabbers mogen ook gezien worden); anders heeft Jakarta weinig spectaculairs te bieden, maar ik ben wel blij ervan geproefd te hebben !!!! dus geen tijd gehad voor wat er nog zou resten aan koloniaal Nederlands verleden (vroeger heette Jakarta trouwens Batavia) maar Jakarta is ook 'n Jakarta van tegenstellingen...de pompeuze de ogen uitstekende schaamteloze luxe in de binnenstad en.....met de trein richting Bogor zie je dan de slums, de krochtjes, de aan elkaargeflanste smerige krotten, de roeste stukken dekplaat (net zoals bij aankomst rond middernacht de haartjes op m'n armen rechtkwamen bij het zien van kleine ukkies - 6 of 7 j? - op kruispunten, bedelend ? of iets verkopend ? ik durfde het niet zien) vandaag kwam ik met trein (11.30 vertrek) naar Bandung (aankomst 14.45), ooit beroemd omdat Soekarno er ooit de eerste historische conferentie hield van niet-gebonden landen (het is zo 'n naoorlogse klinkende naam zoals Bretton Woods etc) en.... Bandung heeft uit z'n koloniale tijd 'n hele rist.....artdeco-gebouwen...(dat is verwennerij voor morgen) trein reed door 'n prachtig bergdecor, de Puncak-pas, maar ik moest vechten tegen de slaap.....ik moet zoals men zegt mezelf 's 'n break geven twee dagen geef ik mezelf 'n kleine financiele break ....ik heb twee dagen geboekt 'By Moritz' (90.000 rp pd, spotgoedkoop, maar toch prive wc/shower en ontbijt.!) en nu zit ik te internetten in de derde wereld, 'n groezelig internetcafeetje in 'n groezelig erg smal doolhofsteegje - als iemand mij passeert...moet ik m'n buik intrekken.... maar eerste kennismaking met Bandung is trouwens...ontluisterend..... dit is waarlijk de derde wereld!!!
geen internet, dus nu draad weer opnemen op 04/01 vlotjes vanuit KK naar Jakarta... zeer vlot de procedures (visa on arrival - immigration - bagage pick-up - (uiteraard) dure taxi.. hoe kon ik het weten... als je thuismatch speelt in dit soort zaken heb je voordeel en ik blijf erbij...maar vooral omdat ik qua locatie 'n slechte keuze had gemaakt... anara house... 'n piepklein erg proper modern met alles erop en eraan prive wc/shower/tv....maar helemaal in 't zuiden van de stad fatmawati / cilandak ...gevloek van taxidriver...maar ook gevloek van mij) kost gh 200.000 rupiah (11.500 ong. voor een euro) Jakarta is 'n onvervalste verkeersjungle (vlg reisgidsen, trotter!, is het levensgevaarlijk voor 'n voetganger.. en dat is er klop op...laat mij hetzelfde 'n dag later doen en ik krijg gegarandeerd op z'n minst een lendenzwieper van een motor of auto - een paar keer zag ik zelfs - in het beste geval - een indonesische 'klinik' voor me)...een voetganger is geen 'zwakke' weggebruiker, hij is eenvoudigweg geen weggebruiker, hij is 'n 'dood' voorwerp..enig erg beperkt soelaas wordt geboden door de talrijke voetgangersbruggetjes over de weg)... ik heb als chauffeur in Italie gereden, Italie is een kleuterschool in vergelijking hiermee hoe lang kan 'n mens wandelen (m'n motto trouw - 'n stad kun je het best leren kennen ..te voet) 12.. 15... of meer km ? wie Jakarta kent leg ik voor: ik ben gestart in Gambir station, via Monas...Thamrin, Sudirman over Semenggi bridge tot al azhar mosque....het hele hart van Jakarta door... ik kon geen pap meer zeggen en liet me dan taxien tot Blok M (avondeten) laat je door iemand die op 'n krant voortgaat niets op de mouw spelden: de binnenstad van Jakarta is zondermeer (ik had dat niet kunnen vermoeden) een gigantisch luxueus commercieel en financieel businesswalhalla, beplant, bebloemd en be-fonteind (geinspireerd door Singapore, maar nog extensiever en waarbij Brussel verbleekt als 'n veredeld gehucht) het verbaast me dus geenszins dat dat Indonesie goeie groeicijfers kan voorleggen, maar..... het sleept 'n logge ong. 250 miljoen mensen mee, en al bestaat er in menige vorm 'n soort middenklasse (de guesthouse-uitbater zijnde een ,,, ING-man...de bankman had al voor affairs in Nedl/Belgie gezeten),,,de gemiddelde Indonesier is ronduit arm, of met andere woorden gezegd..de welvaart is niet zoals bij ons gesocialiseerd !!!!! Jakarta wordt stilaan 'n monsteragglomeratie van zo'n pakweg 20 miljoen schuivend in het rijtje van Mumbai of Lagos of...
vriendelijke gastvrouw in de lodge gaf me eerste avond de hint...ga vier deurtjes verder naar Sri Melaka...heb ik gedaan...eten was gewoontjes, niet duur (30rm), om te vergeten dus volgende volg ik 'n reisgids (marco polo)...hua hing, gerenommeerd openlucht-verse-vis-resto; ik word begeleid naar 'n aquarium en de vis van m'n keuze wordt er uit-ge-net, de sukkel wordt gewogen en 'n tijdje later krijg ik 'm - niet langer alive 'n kicking - voor m'n neus, met 'n behoorlijk sausje waarmee ik m'n fletse steamed rice maar blijf dopen.....de bill (met 'n tiger) 69,5rm (dat is nog altijd 695 oude belg.fr.)...vis was inderdaad lekker, maar ik ben van de tafel opgestaan met de gedachte...zou ik nu nog iets eten of wacht ik tot morgen ?? gisteren stap ik naast de deur de simpele doodgewone chinees binnen...ik eet 'kureh tiau goreng' (ernaast staat in Eng. 'fried prawn noodle') (5rm en dat blijkt geen fout) ik bestel daarbij nog 'kari laksa' (curry laksa) (5rm) en dat blijkt 'n hotchpotch van soep en noodles...alweer met 'n tiger kost me dat hele (maar gvd lekkere) feestje me ....19,5 rm....buikje is lekker rond ...en ik ben nauwelijks geld kwijt....wie heeft er nu gelijk ?
vandaag weer tussen twee stoelen, uitchecken om 12, bagage in lodge laten en ...tijd zoek maken tot zowat 18 u...dan airport en vlucht naar jakarta
vandaag naar Tanjung Aru Beach, dat is de beach van KK met golf course, resorts, chalets en...weinig volk (althans niet zichtbaar) bedoeling was met bus naar daar en terug al wandelend (goeie zes schat ik), maar rond enen een stortbui van anderhalf uur (de persoon die beweert dat moessonregens hevig zijn -dat klopt- en van korte duur, mag bij mij speciale les volgen) dus anderhalf uur ice-coffee drinken; eenmaal het weer opgetrokken, wandelen....twintig minuten zowat.....stortbui nummer twee (en ik merk dat die nu al anderhalf uur bezig is) en samen met andere kinabalezen schuilen in de busterminal
gisteren m'n nieuwe buurt wat beter leren kennen...veel klassehotels (shangri-la; king park; rafflesia -genoemd naar de grootste bloem ter wereld en die bloem is genoemd naar Raffles de Britse koloniaal in Singapore) en cathay-cinema-complex (ook meerdere zalen) en op het programma staat (ook in Belgie net uit)...The Tourist (Johnny Depp-Angelina Jolie)
het is soms gevaarlijk voor z'n beurt te spreken...tijdje terug liet ik me ontvallen dat KK urbanistisch 'n miskleun is (dat is het ook wel, het oude, nou ja oude, het is van na de verwoesting 45.....de oude stad tussen Jesselton Point en Kampung Ayer/Sinsuran....een wirwar van blokjes, nu eens in symmetrie, dan weer bots je op 'n blok waar je op het eerste gezicht niet wegkunt), maar er is 'n zeer recente inplanting (api-api) tussen het oude en de busterminal (koop?huur?appartementen) enkele blokken in fletsgroen, enkele in rose, enkele in grijsblauw; aan de ene kant zijn er beneden eet-en drinkpanden met gaanderij; tussen de twee grote gehelen in loopt in het midden een overdekt wandelpad....naar 'n shopping mall...ik kan me perfect voorstellen dat architecten hier met bouwblokjes hun hart hebben opgehaald...dit o.m heeft me 'n stuk met KK verzoend
van de taal versta ik uiteraard geen bal, maar opmerkelijk is toch dat er 'n aantal Engelse woorden hun opwachting maken, maar dan in een soort 'provo'-spelling.....kolej (college) - resit (receipt) - tikit (ticket) - bas (bus) - nasional - fleksibel - restoran - farmasi - kaunter (counter) - kek (cake) en ik vergeet er natuurlijk vele, maar als je rondkijkt stoot je altijd op 'n aantal taalontdekkingen
vandaag aan Jesselton Pier boot naar Tarp (Tunku Abdul Rahman Park) dwz drie eilanden voor de kust van KK (vanwaar bootjes je shuttelen op voor jou vooraf vatsgestelde tijdstippen): Sapi, Manukan en Mamutik het zijn eig.bounty eilanden voor snorkelaars en duikers en...liggers want er zijn kleine zandstrandjes...minder geschikt voor wandelaars (ik)
toch op Sapi vol goeie moed trail (ong.1 uur) aangevat maar na enkele honderden meter onverrichterzake terug (instorting van 'n heuvelrug en dus trail geblokkeerd)...geen nood, terug en aan startpunt trail 'n stuk in de andere richting.... aan startpunt wordt gebarbecued maar niet alleen bbq trekt publiek...net daarachter zijn drie leguanos (een is zeker 'n kaliber van anderhalve meter) in de modder aan het eten "on the trail no leguanos ?" - "no,sir"...met gerust gemoed zet ik aan tot in de aanloopstrook....en wat zie ik daar ? een afgebroken tak? ...een leguaan ik met dichtgeknepen billen terug naar af....geen trail vandaag....maar bij de ice-coffee mensen en duikers en ander pluimage bekijken na twee uur naar manukan...eindelijk kan ik er toch 'n half eilandje afwandelen tot ik plots weer aan de jetty arriveer laatste shuttle naar mamutik....eventjes sfeer opsnuiven en terug
intussen ook wat praktisch....kamer geboekt in Jakarta (Indonesie) ik heb antwoord gekregen, hopelijk houden ze zich aan de afspraak info ingewonnen ivm de taxi praktijken en (woeker)prijzen in Jakarta; telt 'n verwittigd man voor twee ? het zal bijna nacht zijn bij arrival....ik voorzie al (zelfs al zou ik op mijn hoede zijn) dat men mij te slim af zal zijn (een natuurlijke voorsprong kun je nooit bijbenen, zelfs al probeer je er het hoofd bij te houden.....het is 'n kwestie van chance....ofwel tref je 'n goeie, ofwel tref je 'n schoelie)
intussen ook al genoten op mijn kamer van (ik heb ook airco) de enorm grote fan op het plafond, waarvoor zelfs het licht moet wijken (ik zou alleen al voor zo'n fan meer voor mijn kamer betalen).....de beelden van martin sheen op bed (apocalyps now) starend naar de fan...en dan overvloeiend in helicopterwiek op tonen van "the end" (the doors) (zelfs mijn fan geeft telkens bij elke zwaai 'n klein zwiepend geluidje) en ... martin sheen in het prachtnummer van dEUS "nothing really ends"
twee jaar geleden oudejaarsavond op don khon (een van de 4000 eilanden in de daar 13km brede mekong) in zuid laos, wachtend op het sein van twaalven met natsu (de japanse die de andere helft van het chaletje aan de mekong betrok)....feesten was er niet bij; vorig jaar in noord laos, meer bepaald in phonsavan (de plain of jars of vlakte der kruiken) waar nieuwjaar het chinese nieuwjaar is en niet het onze....dus oudejaar ging zo voorbij, feesten was er niet bij en op nieuwjaar zelf was ik onderweg naar luang prabang; dit jaar in kota kinabalu, begaf me tegen achten naar de 'waterfront' (buurt van busterminal) in de hoop wat te kunnen meegenieten van het feest-'gedruis'....in arrenmoede tegen tienen droop of druipte ik af (gedegouteerd door de aanhoudende regen) ...wachtte in de buurt van guesthouse in 'n maleisische cafe op het sein van twaalven....iedereen wenste iedereen 'n gelukkig nieuwjaar en het leven ging door (men dronk 'n glas, men deed 'n plas en alles bleef zoals het was) alsof er niets was gebeurd...nog 'n 'one for the road' en naar het gh...feesten was er dus niet bij vandaag ben ik verhuisd naar het betere en zeer propere lavender lodge (65rm pd met ontbijt) ik heb het al gemeld aan 'n aantal mensen die me mailden, nu doe ik het algemeen kond....dit is het veiligste land dat ik ken.....dit is het meest tolerante land dat ik ken (op borneo zitten zo'n dertig etnieen bij mekaar) en o.m. gesprekken met 'n aantal autochtonen bevestigen het....alles stoelt hier op wederzijds respect......en op basis van mijn ervaring zijn dit de spontaan vriendelijkste mensen als groep die ik ken ik zit hier in sabah (een van de twee maleisische staten op borneo, de andere is sarawak, waar ik vandaan kom) en ong. een derde is autochtoon kadazan of dusun (men vindt hier dus geen melaunau of iban of bidayuh of orang ulu zoals in sarawak...en in sarawak vindt men dus ook geen dusun etc) reeds aangekaart...een van de ergste dingen hier is deforestation of ontbossing (logging)...zelfs zodanig dat in de loop der jaren regenwoud is weggekapt om het o.a.te vervangen door.....andere bomen (palmbomen voor de palmolie) een fijn gezegde hier is...dat vroeger de orang oetang van het bovenste tipje van borneo naar het onderste tipje van borneo kon slingeren van boom naar boom...zonder eenmaal de grond te raken !!!!!!!
vanmorgen tegen zevenen was ik al op de padang waar teksi's en minivans verzamelen voor heel wat bestemmingen..voor mij dus het meer dan 80 km verder gelegen k.np ..het stuk regenwoud rond de majestatische gunung ofte berg kinabalu (hoogste van z.o.azie) (gedeelde kost teksi met enkele maleisiers die naar het iets verder gelegen ranau moesten..25 rm).....heb er op basis van uitgestippelde walk 'n combinatie van drie trails gemarcheerd...probleem was het zompige door de hevige regenval van voorbije dagen...kans op uitglijden (wat dus ook gebeurde zonder erg tenzij vuiligheid) en weten dat je op bepaalde plaatsen gaat doorzakken, alleen weet je niet hoe diep....uiteraard is het enig te stappen door 'n stuk regenwoud ('t enige wat de stilte doorbreekt is het geluid van allerhande vogels); helaas kun je weinig rondkijken tenzij al pauzerend, want je ogen plakken aan de begane grond...conditie is ok, dat voel je...avontuurlijk reizen is trouwens ook vermageren .....helaas driewerf helaas....de mount was constant in nevelslierten gehuld, van mooie kiekjes is er dus niet bijster veel in huis gekomen.....terugrit was 'n raadsel (hier zegt men altijd...je moet maar wuiven als 'n zgz officiele minivan voorbijkomt)...maar er kwam niks...gelukkig was er 'n brave maleisier die rustpauze nam van z'n reisje van sandakan en die nam ons (ik plus twee intussen erbij gekomen tjechische jongedames) mee (elk betaalden we 15 rm, een niemendal)
en vanavond wordt er allicht wat gefuifd...de stad lijkt nu (17.30u) precies ingedommeld...stilte voor de storm ?? morgen verander ik eveneens van guesthouse (4nachten waren me er genoeg)....ik ga naar 'n ander hoekje van de stad (lavender lodge) voor de laatste 3 dagen maleisie (behalve dan kuala lumpur waar ik wel nog een tweetal dagen wil doorbrengen, als ik terugkom van bali)
gisteren vanaf ong 15u gieten en nog 's gieten de hele namiddag en avond....en in 'n plaats die je nog niet kent is dat bepaald desorienterend..je beschermen met alles wat zowat tegen regen dienstig is, met 'n plannetje dat onmiddellijk verwordt tot vodje, en trappelen in plassen waar meer dan de helft van je schoen in verzuipt ik had het plan 'n stuk van de beklimming van de mount kinabalu te doen (normaal duurt ie twee dagen...ik dacht aan een dag stuk op en stuk af) maar het weer steekt stokken in de wielen (elke namiddag zelfde tijd ongeveer is het zwemmen in de regen) dus....aanpassing plannen ...vandaag info ingewonnen ivm hoe geraak ik in kinabalu national park (waar/wanneer) en hoe geraak ik de komende dagen het water over (waar/wanneer) om 'n paar eilanden van tunku abdel rahman np af te trailen vandaag waterfront afgewandeld van jesselton pier (Jesselton oude naam van KK) tot busterminal, de kleurrijke markten bezocht, de state mosque ('n security bracht me zelfs in de 'prayer room' terwijl ik dacht dat dat no-go zone was voor niet-muslims (misschien deden de enkele ringgit die ik hem toestopte wonderen) Kota Kinabalu is 'n hectisch drukke stad met verkeersopstoppingen...het is 'n stad ooit bezet door japanners in wo2 en plat gebombardeerd, gevolg 'n nieuwe stad die nochtans niet uitblinkt qua urbanistische inventiviteit....je stoot hier ook op het ene shopping center na het andere en....mensen scoren hier zelfs nog hoger wat vriendelijkheid en gastvrijheid betreft (op bus op mijn vraag aan reiziger of de bus wel passeert aan de state mosque....betaalt ie toch wel m'n ritje zeker..en de chauffeur zegt tegen me 'you're lucky' en bij uitstappen zwaait ie me na!!!!) maar....kota kinabalu is geen kuching....het heeft het historische van kuching niet.....en het heeft beslist niet de bloemenpracht van kuching....en het mist het relaxte van kuching....als ik schuifjes opentrek ligt kuching bij mij in het bovenste schuifje aan de busterminal was men bezig 'n reusachtig podium aan het optrekken en men was al aan het soundchecken.....oudejaarsavond is in aantocht en nu ik eraan denk...in het kinabalu np zijn er ook proboscis monkeys (neusapen) en geloof het of niet, maar de maleisiers noemen die de 'orang belanda', de dutchman of de hollander ...wegens z'n oranje vooruitstekend(e) voorgevel(tje)
29/12 bis .....rugzakje is...terecht + maleiers vs maleisiers
op vele - laat staan alle - spullen letten is geen sinecure (reden oa waarom ik m'n gsm niet mee heb..er is al genoeg om attent op te zijn)....is m'n zoektocht vanmorgen vruchteloos gebleken....en zullen velen (ook stiekem ik) gedacht hebben dat de maleisiers me wel 'n loer zullen gelapt hebben...de twee hebben 'n wagen gehuurd en waren van plan even in mijn naam te informeren in de luchthaven omdat ze er toch moesten zijn om hun volgende vlucht te boeken.....en waarempel sukmindar en rajiv (de beiden) hebben het rugzakje in het guesthouse afgeleverd (taxidriver had blijkbaar voor het starten van z'n shift ..het verloren voorwerp naar de teksi kaunter gebracht) oef oef oef !!
allicht zat ik er de voorbije dagen af en toe 'n tikje naast...af en toe gebruikte ik de term 'maleiers' terwijl het 'maleisiers' moest zijn; maleiers is 'n bevolkingsgroep (net zoals de chinezen, de indiers, de bidayuh etc) - maleisiers zijn de inwoners van de federatie maleisie (dus ook chinezen, iban of malay) west-maleisie (schiereiland dus) werd onafhankelijk in 1957 en de federatie maleisie werd opgericht in 1963 (met sarawak, sabah en zowaar ook singapore): het was de bedoeling om alle voormalige britse kolonien daaronder onder te brengen); ook brunei stond niet weigerachtig, maar hapte uiteindelijk niet toe (vreesde als kleintje wel erg het onderspit te moeten delven) en...singapore stapte er in 1965 weer uit; elementen die het al dan niet toetreden/aanvaarden van de betrokkenen waren o.m. eem tegengaan van een overwicht van een bepaalde bevolkingsgroep (meer bep.chinezen) en het al dan niet economisch te veel afhankelijk zijn van anderen (wijsneusje hoopt hiermee wat te hebben rechtgezet/verduidelijkt)
late vlucht (met vertraging) vanuit kuching vertrek 23.30 en aankomst 00.50.... met twee maleisische indiers taxi gedeeld naar de binnenstad wat mij allicht zuur zal opbreken ...om aan de 15 kg bagage-beperking te voldoen, diende ik 'n klein rugzakje (waarin paar schoenen en 'n regenjak) uit m'n grote bag te halen...en net dat moet ik in alle haast in de taxi hebben laten liggen...maleisiers hadden alles geregeld (dus hadden ze ook receipt van taxi dat zij op het dashboard van taxi hebben laten liggen) ...dat maakt natuurlijk het opsporen moeilijk...vanmorgen terug naar luchthaven maar de taxidriver met nightshift ligt allicht in zijn bed (en er zijn zowat 180 taxidrivers in dienst)....er is dus nog niets binnengekomen...ofwel komt het nog tevoorschijn ofwel verlies ! vanmiddag of late avond alweer richting airport (en dat kost telkens ettelijke noten)....om te informeren wat me dan ook dwarszit...is dat er 'n standstill is...alle tijd gaat naar die rommel, terwijl ik op verkenning zou willen en waar ik terechtgekomen ben is ook niet om over naar huis te schrijven maar node dien ik dus nog 'n nacht bij te doen vooraleer ik eventueel op zoek kan naar 'n ander oord
Kuching, de kattenstad...op verscheidene plaatsen beelden van katten...kuching betekent in maleis...kat maleisie nog in 'n roesje...ze haalden de suzuki-cup binnen door indonesie met 3-0 te verslaan op 27/12 bezoek aan Sar.Cult.village (20tal km van kuching in santubong/damai, dicht bij kust....en even langs een...golf course!)...het village is een bokrijk van het betere soort...met veel diepgang worden levens-en woonomstandigheden van de oorspronkelijke tribes voorgesteld, zij het nu de legendarische longhouses van de iban of de orang ulu of de hut van de bidayuh (met buitgemaakte schedels netjes boven...het haardvuur)
'n goeie raad voor wie van plan is tijdens het reizen vluchten te boeken online (en online te betalen met visa/mastercard)..vergeet dat kleine apparaatje (je door de bank bezorgd en dat je gebruikt om te homebanken door je kaart erin te gleuven) niet ...het niet meehebben van dat griezel heeft me al 'n pad in de korf gezet (voordien al bij boeken Sin-kuching) nu bij boeken van flight kuching-kota kinabalu...met visakaart in travelagency...70 rm commissie (dat is nog altijd 17,5 euro)...als je dergelijke tierlantijntjes menigmaal tegenkomt, dan ver-commissioneer je op die manier een klein vluchtje of 'n ander frivoliteitje !!!!
vandaag 28/12 moet ik kamer uit om 12; gelukkig kan ik bagage stouwen in hotel tot...19.30u (dan shuttle naar airport...20 rm) dan flight naar kota kinabalu 22.55 en aankomen daar 0.20u...guesthouse op de hoogte gebracht dat ik allicht op 'n ontiegelijk nachtelijk uur met pak en zak daar zal komen aanwaaien......die lange namiddag doodmaken zonder 'op 'n stok te kunnen landen' daar zie ik erg tegen op, al was het maar om niet te moeten denken aan 'n wc bezoek van iets langere duur en te constateren dat...er geen papier voorhanden is (is me ooit overkomen...en dat is even sterven)...wat te doen..nog 's dat duivels degelijk museum....wat terrassen... 'n beetje snuffelen nu is het 28/12 9.13u in de morgen....."how do you rate the morning sun?" (robbie williams) (hoeveel punten geef je aan de zon? wel...ik ga dat nu eens subiet gaan doen se !!)
