ex-collega marketing pieter ds zei ooit: je hebt maar een kans om een eerste goeie indruk te maken....gisteren was ik te voorbarig (ik bevind me weliswaar in 'n weinig opwindend zuidelijk deel van de stad, ten z.van spoorlijn...het is er smerig, modderig, vuil...'n derdewereld-buurt dus) ......het noorden is andere koek...brede beboomde -drukke -lanen, en villawijken die bij ons niet zouden misstaan vanmorgen waarvoor ik gekomen was: art-deco o.m. Gedung Merdeka waar in 1955 de Bandung conferentie plaatsvond; schuin ertegenover het prachtige hotel savoy homann waar de groten van toen (Nehru, Nasser etc) hun nachtje sliepen; verder de hele Jalan Braga, met de bakeries en theesalons, speeltuin van de art-deco architecten (het is er allemaal wel, 'n verrassend glas-in-lood, 'n strakke lijn, 'n frivole ronding, 'n balkonnetje, 'n erker...)...vanmiddag in het noorden dan het grootse Gedung Sate, nu gouverneursgebouw maar vanmiddag de grote verrassing, de kennismaking in het noorden met de studentenkwartieren (zo'n half miljoen studenten schat men) (tot.bevolking Bandung 3 miljoen Bandung is ook iets frisser (ligt op 800m) en de studenten hebben aanzien (zij dwongen in 1998 Soeharto tot aftreden)...die Dago buurt is overigens nu 'n centrum van technologische innovatie, maar ook de buurt van het typische jongeren-gelach, de high-fives, de speciale boetieks.....
vandaag boekte ik treinticket naar Yogyakarta voor morgen (180.000 rp, dus ong 16,5 euro executif, dus eerste klasse) (niet dat ik andere klasse te min zou vinden, maar met bagage kun je niet anders!!) vandaag ook ;n klein ritje gemaakt met het beruchte groene stadsminivannetje, de angkot (samentrekking van angkutan kota...kota is stad en angkutan voertuig of zoiets)