vandaag aan Jesselton Pier boot naar Tarp (Tunku Abdul Rahman Park) dwz drie eilanden voor de kust van KK (vanwaar bootjes je shuttelen op voor jou vooraf vatsgestelde tijdstippen): Sapi, Manukan en Mamutik het zijn eig.bounty eilanden voor snorkelaars en duikers en...liggers want er zijn kleine zandstrandjes...minder geschikt voor wandelaars (ik)
toch op Sapi vol goeie moed trail (ong.1 uur) aangevat maar na enkele honderden meter onverrichterzake terug (instorting van 'n heuvelrug en dus trail geblokkeerd)...geen nood, terug en aan startpunt trail 'n stuk in de andere richting.... aan startpunt wordt gebarbecued maar niet alleen bbq trekt publiek...net daarachter zijn drie leguanos (een is zeker 'n kaliber van anderhalve meter) in de modder aan het eten "on the trail no leguanos ?" - "no,sir"...met gerust gemoed zet ik aan tot in de aanloopstrook....en wat zie ik daar ? een afgebroken tak? ...een leguaan ik met dichtgeknepen billen terug naar af....geen trail vandaag....maar bij de ice-coffee mensen en duikers en ander pluimage bekijken na twee uur naar manukan...eindelijk kan ik er toch 'n half eilandje afwandelen tot ik plots weer aan de jetty arriveer laatste shuttle naar mamutik....eventjes sfeer opsnuiven en terug
intussen ook wat praktisch....kamer geboekt in Jakarta (Indonesie) ik heb antwoord gekregen, hopelijk houden ze zich aan de afspraak info ingewonnen ivm de taxi praktijken en (woeker)prijzen in Jakarta; telt 'n verwittigd man voor twee ? het zal bijna nacht zijn bij arrival....ik voorzie al (zelfs al zou ik op mijn hoede zijn) dat men mij te slim af zal zijn (een natuurlijke voorsprong kun je nooit bijbenen, zelfs al probeer je er het hoofd bij te houden.....het is 'n kwestie van chance....ofwel tref je 'n goeie, ofwel tref je 'n schoelie)
intussen ook al genoten op mijn kamer van (ik heb ook airco) de enorm grote fan op het plafond, waarvoor zelfs het licht moet wijken (ik zou alleen al voor zo'n fan meer voor mijn kamer betalen).....de beelden van martin sheen op bed (apocalyps now) starend naar de fan...en dan overvloeiend in helicopterwiek op tonen van "the end" (the doors) (zelfs mijn fan geeft telkens bij elke zwaai 'n klein zwiepend geluidje) en ... martin sheen in het prachtnummer van dEUS "nothing really ends"