ik keek in je ogen... voelde je hand door mijn haar... op precies diezelfde plek als waar het 38 weken geleden begon. Op 9 dagen na, is het 9 maanden geleden. Die allereerste keer in je ogen kijken. Die allereerste keer mijn hand in de jouwe voelen. Die allereerste keer jouw lippen de mijne voelen raken, compleet onverwacht maar zeker niet ongewenst.
Gisteren zo overtuigd dat het "over en uit" was. Ik meende het. Als er niets meer is bij jou, is het over. Dan doet mijn gevoel er niet meer toe. Ik zal dan verder leven met mijn gevoel. Ook dat zal ik wel weer aan kunnen.
Maar zoals steeds zei je de juiste dingen, sprak je de juiste woorden uit. Voor het eerst in lange tijd had ik het gevoel dat ik nog iets beteken. Wat precies... de tijd zal het uitwijzen. Maar ik hoop dat je me deze keer niƩt weer laat afglijden naar twijfel.
Vecht met me mee...
|