Vanmorgen in school was het heel speciaal. Eerst moest het baasje nog zijn veters vast maken, anders zou hij wel eens kunnen vallen... Zie je wat er achter ons staat? Nee, niet die houten wip, maar daar achter. Juist, een ijzeren afsluiting. Wel, tussen de ijzeren afsluiting en de draad van het kolenveld is een paadje van nog geen meter breed. En daar moesten we met z'n allen gaan staan.
Eén voor één mochten we dan het terrein op. Wanneer de vorige hond met zijn baasje terug in het afgesloten paadje stond, mocht de volgende hond met zijn baasje op het veld. En toen gebeurde er iets vreemd... het baasje deed mijn leiband af. Tiens, wat moet ik nu doen? Het vrouwtje staat met Kadee tussen de andere mensen in de rij te wachten op haar beurt. Nu ik los ben, ga ik eerst tot bij haar. Waarom komt ze niet mee op het veld? En Kadee? Dan kunnen we samen spelen. Hola, het baasje is vertrokken, en hij roept mijn naam! Hij had zich verwijderd van de rij mensen en liep naar het midden van het terrein terwijl ik naar het bazinnetje was gelopen. Niet te vlug, maar op mijn gemakske draai ik mij om en loop naar het baasje, die mij uitbundig beloont en mij terug aanlijnt. Oefening gelukt. Toen het de beurt van Kadee was, hebben de mensen wat langer mogen wachten op hun beurt. Eerst wou Kadee niet weg bij haar, daarna had hij de smaak van loslopen te pakken en wou hij niet meer komen toen ze hem riep. Uiteindelijk heeft ze hem weten strikken... ze heeft hem verleid met een snoepje!
Kadee is nu negen maanden oud. Hij is al 7 maanden bij ons, niet te geloven hoe snel de tijd vooruit gaat... Kijk maar eens hoe groot hij geworden is. Het bazinnetje zegt dat voor iemand die ons niet goed kent, wij niet uit elkaar te houden zijn. Ik zie nochtans het verschil ... ik ben zooooo veel mooier...
Thuis gebeurt het dat we samen op de zelfde mat kruipen. Het wordt nipt, maar zoals je kan zien, lukt het nog net. Wie is wie... ?
Ik mocht de andere dag met het baasje mee naar een nieuwe dierenwinkel. Er is daar iets speciaals aan die winkel, vooral als je binnenkomt. Er is een eerste deur die automatisch opengaat wanneer je er voor staat. Dan heb je een "snoepjesbar". Waauw, snoep in alle kleuren en formaten, zo maar voor het pakken? Watertandend en kwijlend kom ik dichterbij om een snoep te pakken, gaat die andere deur open ? Ik stap terug achteruit, de deur schuift dicht. Ik probeer het opnieuw : een stap vooruit, snuit naar voren om een snoep te pakken, en hop, de deur schuift wéér open. Ik ga terug achteruit, sta stil en de deur gaat weer dicht. Ik kijk naar het baasje en die doet teken : ga maar. Ik ga héél voorzichtig terug naar de snoepjesbar, en die stomme deur gaat weer open!!! Dat is toch om moedeloos van te worden! Staat hier al dat lekkers, en dan wordt je constant afgeleid door die vervelende deur die telkens open gaat wanneer je je muil open doet om iets te pakken! Is dat de deur van Pavlov misschien? Het baasje zag dat ik het niet meer zag zitten en heeft dan maar een lekkere snoep gekozen en aan mij gegeven. De deur ging weer open en we zijn dan de winkel binnengestapt. In het naar buiten gaan heb ik de snoepjesbar lekker genegeerd en ben recht naar buiten gewandeld...
Het vrouwtje heeft Kadee meegenomen op stap in de stad. Ik hoorde haar vertellen tegen het baasje wat ze zoal hadden meegemaakt. Wel, die Kadee gaat mij achterna. Hij is goed bezig met een mooie reputatie op te bouwen. Flink van Kadee, zo houdt hij ons ras mee in ere. Ze hebben samen de bus genomen, enkele honderden meters van thuis. Hij moest mooi dicht meewandelen en dan aan de voet zitten tot de bus aankwam. Op de bus zat Kadee op de vloer naast het vrouwtje te kijken naar wie er zoal op en af stapte. Gekir alom van de meisjes : "Amai, wat een grote hond mevrouw! Da's een mooie, mag ik hem strelen ?" Het vrouwtje moest ook nog brood hebben, maar dikwijls zie je bij de bakker op het raam een sticker van een hond met een rode streep door. Dat betekent dat honden niet binnen mogen. Het vrouwtje blijft buiten staan en de verkoopster doet teken dat ze binnen mag komen met Kadee. Kadee volgt haar mee tot aan de toonbank en het vrouwtje laat Kadee liggen. Zo krijgt hij niet al dat lekkers te zien, hé. Ondertussen gaat het gesprek tussen de verkoopster en het vrouwtje over Kadee, en komt er een jonge dame binnen. Ze moet niets kopen, maar wil Kadee strelen en het gesprek gaat verder. Dan komt er een zakenman binnen, met een zwart kostuum. Hij begint tegen Kadee en het vrouwtje te praten en aait Kadee over zijn kop en zijn schouders. Het vrouwtje zegt tegen de meneer in het zwarte pak : "pas op, want hij geeft wit af". Maar de meneer vond dat helemaal niet erg, hij was onder de indruk van Kadee en dat hij zo mooi luistert. Hij heeft het vrouwtje gefeliciteerd met haar mooie hond! Da's toch straf hé? De mensen kwamen niet binnen voor brood, maar voor Kadee! Als je het mij vraagt, is hij goed op weg. Maar ja, hij heeft dan ook het beste voorbeeld thuis ...
Kadee heeft soms zijn eigen manier van interpreteren... zoals hier : het vrouwtje vroeg aan Kadee "zit", omdat hij nogal hevig stond. Hij is gaan zitten...
