De koffer van de auto van mijn baasje zit dikwijls nogal vol. Zo was het ook deze morgen toen we naar school vertrokken. Het zou te lang geduurd hebben om alles uit de koffer te halen, dus besloot het vrouwtje dat we met haar wagen naar school zouden gaan. Zo gezegd, zo gedaan. Ze legt een laken op de achterbank voor mij, en Kadee mocht in de kofferbak. Maar ik wou liever samen met Kadee in de koffer, en dit was het resultaat dat ze in haar achteruitkijkspiegel zag...
Ze vond het blijkbaar een grappig zicht, want plots was er tijd genoeg om foto's te trekken in plaats van naar school te vertrekken!
Maar weet je, er kan van alles gebeuren in een koffer. En je ziet ook van alles. Het zicht dat je van hier uit hebt op de andere bestuurders is uniek. Maar soms heeft dat ook zijn nadelen. Mijn baasje stond de andere dag aan te schuiven richting station. Het is daar altijd druk en je verliest er heel wat tijd. Naast ons kwam stilletjes een wagen langs gekropen waarvan het dak open stond. Een jonge man met sluik haar en een pilotenbril zat aan het stuur en naast hem en achter hem zaten héél schone meisjes! Allez, da's wat mijn baasje ervan vond hé. Maar die meisjes waren alle drie een ijsje aan 't likken. Goh man, die ijsjes ... die zagen er zo smakelijk, zo lekker, zo koud en zoet uit, dat het water mij in de muil kwam. Ik kan er echt waar niets aan doen, het kwijl loopt zo in grote druppels - plok-plok-plok- uit mijn lippen... De jonge man en de meisjes hadden gezien dat ik ook wel een ijsje zou lusten, en de snodaarts kwamen zooooooo dichtbij dat ik bij hen in de wagen had kunnen springen... ware het niet dat mijn koffer dicht zat... En ze lachten, en ze likten, en ik slikte... Och, de wereld is oneerlijk!
Het gebeurt ook wel dat mijn baasje veel tijd verliest met aan te schuiven in 't stad. Er zijn overal werken bezig, en je moet echt waar overal aanschuiven. Het is zo al druk, met die opgebroken straten geraak je gewoon nergens meer met de auto. Maar ja, de mensen bellen om geholpen te worden en dan wordt het baasje nerveus omdat hij niet kan vliegen als Superman. Of omdat zijn auto geen helicopter is. Hij krijgt er wel een helicobacter pylori van, maar da's naast de kwestie. Nadien tracht hij de verloren tijd in te halen door te racen en in volle vitesse zijn bochten te pakken. Resultaat: ik word kotsmisselijk daar vanachter...
Ik doe dat anders wel graag hoor, zo mee rijden met het baasje. Ik kom op veel plaatsen, ik zie van alles, en mijn baasje zorgt ervoor dat ik regelmatig nieuwe plaatsen ontdek om te wandelen. Meestal zijn het alleen mijn baasje en ik, Kadee gaat niet met ons mee. Hij is nog wat te kinderachtig en laat mij niet gerust als we wandelen. Kadee heeft erg veel macht en het baasje heeft moeite om ons samen in bedwang te houden. Daarom heeft het baasje beslist dat wij alleen samen wandelen.
Maar anders heb ik niet te klagen hoor. Op tijd en stond eten (brokjes met boontjes hmmhmmm!) en een snoep of een been om op te kauwen, elke werkdag mee naar de praktijk (om te werken hé) regelmatig naar de hondenweide, naar school, naar hier en naar daar... wat een hondenleven!
Koffer dicht: check. Baasje van voor in de auto: check. Raampjes opzij open: check. Vrouwtje aan 't stuur en rijden maar!
