Dat baasje van mij, dat is toch wel een pateeke zenne! Zo heeft hij gisteren "ingebroken", jaja, ingebroken! De meneer die gevallen was had zijn sloten laten vervangen omdat er dieven geweest waren terwijl hij in het ziekenhuis lag. En met de sleutel die mijn baasje nog had, kreeg hij de deur niet open. Dan heeft hij een buurman om een lange ladder gevraagd. Mijn baasje heeft het klein venstertje van het kleinste kamertje op de bovenverdieping losgeschroefd en eruit gehaald. Hij heeft dan mijn mat genomen, ja de mat waar ik op lig in de auto! Omdat hij zich dan niet pijn zou doen terwijl hij zich naar binnen wurmde daarboven in dat piepkleine venstertje. Ondertussen stond de buurman die de ladder moest vasthouden te roepen : "zie maar dat je niet in de pot valt!" Mijn baasje heeft nog eerst de politie gebeld om te zeggen dat hij ging "inklimmen" op dat adres. Die hebben geantwoord dat hij daarvoor niet moest bellen. Raar hé? Stel je voor dat een echte dief dat zou doen, naar de politie bellen om te zeggen dat hij gaat inbreken. Zou de politie dan ook zeggen dat hij daarvoor niet moet bellen?
Ik heb een fameus binnenpretje gehad een paar dagen geleden. Er kwam een jong gezin met een baby van, ik denk, een jaar oud. Het was echt een kleine uk die nog niet kon lopen. Hij krijste want hij had buikpijn en de ouders waren nogal ongerust. Dus waren ze naar mijn baasje, de dokter, gekomen om de kleine te laten onderzoeken. Mijn baasje heeft met hetzelfde machien als waarmee hij de dikke buik van een mevrouw had onderzocht, de buik van de kleine onderzocht. En terwijl hij daar mee bezig was, en de ouders en de dokter heel aandachtig naar het scherm keken (waar niks anders op te zien was als lichte en donkergrijze vegen, pff) keek ik naar de kleine. En ik zag het gebeuren ... het piemeltje kwam omhoog en ... het straaltje ging recht in de mouw van zijn witte jas, hihihihi! Het was zo'n grappig zicht, want de dokter werd het eerst niet gewaar en toen hij het voelde, was het natuurlijk al te laat!!!
Mijn uiterlijk heeft een heel goede invloed op het creatieve in kinderen. Er is een meisje van 7 jaar naar het dokterskabinet gekomen met haar mama omdat ze een héél groot probleem had. In haar klas is er een meisje en dat tekent altijd een lieve-heer-beestje in de hoek van haar blad. Dan weet de juf zó van wie de tekening is, want de juf herkent dat beestje in de hoek. Het kleine meisje wou ook graag zo iets op haar blad tekenen, opdat de juf haar tekening onmiddellijk zou herkennen als de hare. Daarom wou ze zo graag mijn poot tekenen. Dus heb ik mijn beste voorpoot op een blad gezet, en het kleine meisje heeft met een potlood mooi de omtrek getekend. Deze poot van mij zal vanaf nu al haar tekeningen versieren, het is een "poottekening" geworden waarmee de juf haar tekeningen altijd direct zal herkennen. Goed hé, of hoe simpel je een klein meisje blij kan maken ...
Ik ben eigenlijk feitelijk best populair geworden hier in Mechelen, hmhm! Mijn baasje neemt mij altijd mee als hij in de stad moet zijn op huisbezoek, of naar de winkel of naar de apotheek. Zo kwamen we onlangs voorbij een meisjesschool. De bel was gegaan en de meisjes verlieten de school zoals een zwerm bijen een bijenkorf : haastig en babbelend en naar alle kanten uitwaaierend. Toen zagen ze mij... en ik besefte pas goed wat Michael Jackson altijd meemaakte : gillende meiden, overal gillende en kirrende jonge meiden die zwaaiden en mij wilden aaien en riepen dat ik zo'n mooie ogen heb, en dat ik zo groot ben, en zo mooi. Mijn borst zwol van trots, en die van mijn baasje ook, zo blij was hij dat hij mijn baasje mag zijn ...