Zo, eindelijk is het haar (mijn bazinnetje) gelukt om tijd te maken voor mij. Ik bedoel, om mijn verhalen te schrijven. Zoals gewoonlijk was het hier de laatste dagen drukdrukdruk... maar wel leuk druk. De voorbije zondag namelijk werd een hele leuke dag, hoewel het spannend begonnen was. Daar mijn baasje altijd bereikbaar is voor zijn patiënten, kreeg hij zondagmorgen in de vroegte al veel werk te verzetten. En we moesten om half elf ergens zijn voor de Paaswandeling! Uiteindelijk zijn we kunnen vertrekken en kwamen we tegen kwart na elf toe. Gelukkig, de groep was nog niet vertrokken, ze waren zo tof om op ons te wachten! Het was een leuk weerzien met de mensen van vorige keer en hun honden.
Maar wat is dat nu weer voor iets? Mijn baasje is geïnteresseerd in deze lama, maar de mensen waarschuwden ons dat hij spuugt! Ah neen hé! Daar moet ik niet van weten, maken dat we weg zijn hier...
Het was heerlijk weer. Nog een beetje fris in de ochtend, nadien brak het zonnetje door en kregen we het serieus warm. Kleine Raja was ook van de partij, hij heeft bijna het hele stuk zelf gelopen. Het bazinnetje heeft hem een minuut of tien gedragen in haar armen toen hij wat moe werd. Maar hij herpakte zich en liep de ganse wandeling uit.
Deze haan heeft veren tot tussen zijn tenen. Als je 't mij vraagt, die zal geen kouwe voeten hebben in de winter! (misschien wel zweetpateekes in de zomer? hihihi)
Mijn baasje draagt trots zijn T-shirt met mijn foto op. Gelukkig was Yentl er ook weer bij. Zij heeft een heel deel van de wandeling met mij rondgelopen. Zij maakt nu wel degelijk deel uit van mijn roedel, en ik heb haar graag. En zij mij ook, dat weet ik want ze heeft het mij verteld...
Deze wandeling is niet alleen voor grote witte honden, ook kleine witte honden (zoals Raja) en de kleine van hieronder waren welkom. Na de wandeling was er eten voorzien voor de wandelaars. Wij honden mochten bij de baasjes blijven als we braaf waren. Sommige honden werden in de auto gezet, in de schaduw. Dan konden de baasjes het zich gemakkelijk maken aan tafel. Ik mocht gelukkig bij mijn baasje blijven. Aan onze tafel waren we met drie, nog een soortgenoot en een King Charles van hetzelfde gezin. Heel lieve mensen trouwens. Mijn baasje heeft zich goed geamuseerd in hun gezelschap.
Dat het zo druk is dezer dagen, heeft ook te maken met werken die thuis uitgevoerd worden. Mijn bazinnetje laat een plaats bijbouwen aan het huis. Ze heeft het sinds een paar weken over "de kleine", over "gezinsuitbreiding" en over "de kadee". Zeg, moet ik nu ongerust worden? Ze zal toch niet... allez, je verstaat dat wel ... in positie zijn?
