Hey, alles kits? Hier bij ons in Mechelen heeft een felle storm gewoed. Het was echt heftig man! De hemel werd helemaal donker zoals 's nachts... plots een donder, die klonk als een vrachtwagen die over één van onze kapotte wegen hobbelt, en dan... BOEM, BLIKSEM, FLITS, HAGEL, WIND en WIND en WIND! Alles tegelijk.... Waauw, heftig. Ik voelde mij niets op mijn gemak. Gelukkig was het vrouwtje niet onder de indruk en bleef ze rustig in de living met ons zitten babbelen. Kadee wou weer eens de stoere uithangen, en stond aan de achterdeur om buiten te gaan. Maar het vrouwtje deed dat ze het niet gezien had, en Kadee ging dan maar voor de deur liggen. Zuchten. Toby heeft nog nooit eerder zo'n straf onweer meegemaakt, en omdat wij allemaal rustig waren, was hij dat ook. Zo zaten we gezellig allemaal samen binnen te keuvelen, alsof er niets aan de hand was. Het baasje daarentegen, die zat er midden in. Die heeft ook nergens schrik van, hé! Toen hij mij kwam halen om mee de avondraadpleging te doen, was hij doorweekt. Ah ja, zijn jas met capuchon hangt hier aan de kapstok, bij onze leibandjes...
Zelf hebben we geen schade, niks, nada. Ongelofelijk hé, na zo'n storm... Er zijn anders veel woningen in Mechelen en de Delhaize en het stadion van KV Mechelen die wel brokken hadden. Wij niet! Behalve dan de buren, hun boom was omgevallen. En dat was nu zo'n speciale boom, helemaal volgegroeid met klimop. De buurman snoeide de klimop voor zo ver hij kon. Het baasje noemde die boom de phallus-boom. En nu lag die op de grond, en versperde de doorgang voor de auto's. Het vrouwtje kon niet weg, en het baasje heeft dan maar de bijl ter hand genomen...
Alle andere buren sliepen nog. Ofwel hadden ze schrik van het baasje en durfden ze niet buiten komen (helpen). Als ik dat zo bekijk, dan heeft die dat precies nog gedaan...
Natuurlijk moesten wij nadien nog uitgelaten worden. En Kadee, die was uitgelaten! Het baasje had een fles water mee, om in onze emmer te doen op de weide. Maar Kadee wou persé als eerste uit de fles drinken. Gelukkig is het baasje groot en sterk en kon hij de fles buiten het bereik van Kadee houden. Ondertussen stikte ik van de dorst. Puur uit armoei heb ik dan maar de dauw van de bank gelikt...
Die storm, die wind, die doet de "molentjes draaien", zoals mijn baasje zegt. Kadee zet hier een wilde achtervolging in, Toby crosst de pootjes van onder zijn lijf...
Hela zeg, ik doe daar niet aan mee hoor! Gelukkig is er nog wat kreupelhout waar ik mij kan verstoppen. Hier zullen ze wel niet komen... hoop ik...
Toby wordt moe. Hij moet wel zesenzestig keer harder lopen als Kadee als hij hem voor wil blijven. Iedereen met gezond verstand weet dat Toby het nooit kan halen tegen Kadee. Ik kan ook niet meer op tegen Kadee, da's echt een sterke beer geworden... Toby heeft bescherming gevonden tussen de voeten van het vrouwtje. Je moet goed kijken waar hij zit, want het vrouwtje heeft witte laarsjes aan met peluche. In de hondenschool vroeg iemand of ze dat express deed. "Wat dan?" vroeg het vrouwtje verwonderd. "Ga je dan naar een schoenwinkel en vraag je specifiek naar bottekes die lijken op jouw honden, om assorti te zijn??"
Gelukkig blijven die zottigheden van die twee niet duren. Nu is het tijd om touwtje te trekken.
Maar die molekens die draaien, dat is niet alleen bij de hondjes hoor. Bij de mensen gebeurt dat ook. Het baasje moest naar een café waar gevochten werd. De cafébaas had flink wat meppen gekregen en moest verzorgd worden. Mensen worden gauw agressief wanneer er wind staat... hondjes daarentegen, die gaan spelen. Het was een drukke periode voor het baasje. In het weekend kan hij nooit eens rustig een pintje of een glaasje wijn drinken, omdat hij steevast opgeroepen wordt door de politie tijdens een WODCA controle. WODCA betekent: Weekend Ongevallen Door Controles Aanpakken. Het baasje moet dan ter plaatse gaan en in de combi bloed trekken om vast te stellen of die persoon gedronken heeft, of drugs heeft genomen. Laatst was er een bruine meneer die jammerde omdat het baasje ging bloed trekken. De politiemannen in de combi liepen in en uit de wagen en daardoor waggelde die. Het baasje kon daardoor niet goed prikken en riep plots: "en nu is het gedaan met rondlopen!". De politiemannen bleven stokstijf staan, van 't verschieten. En ploef, naald in de ader en buisjes vullen... De bruine meneer zei tegen het baasje : "Allah ziet u!" en het baasje antwoordde: "die politiemannen zien mij ook, en daar heb ik veel meer schrik van!". Waarop alle politiemannen in lachen uitbarstten en de combi opnieuw begon te schudden... gelukkig had het baasje zijn tubetje gevuld en was de klus geklaard.
Sinds enkele dagen is de wind gaan liggen en vanmorgen lag er zelfs rijm op de takken... Zou het dan toch nog gaan sneeuwen? Ach, zo lang ik bij mijn baasjes ben en wij samen gelukkig zijn.... who cares about snow...
