We hebben een nieuwe paus. Hij is ook groot en helemaal wit en hij
heet Franciscus. Niet die van de kwade Jesuïeten, maar wel Franciscus van
Assisi, die zo lief was voor de beestjes. Hij kon praten met de dieren, zeggen
ze. En hij gaf eten aan de vogeltjes. De hongerigen spijzen is één van de
werken van barmhartigheid. Alleen, hoe lekkerder het is, hoe moeilijker het
lijkt om er aan te geraken!

Hebben wij een muil? Neen, want een muildier is een soort
van ezel. Zo ijverig zijn we nu ook weer niet. We hebben ook geen snuit, want
dat is van de varkentjes met een lange snuit. Wij hebben een hoofdingang. Ik
las dat woord onlangs toen ik samen met mijn baasje het vrouwtje ging halen na
haar laatste dag stage op de intensieve. Ik verstond ineens de betekenis
daarvan: hoofd en ingang! Duidelijker kan toch niet?

Onze buren, Marc en Alice waren aan het ruzie maken. Marc
roept boos naar zijn vrouw: ik wil dat je kiest tussen je drie honden en mij!
En Alice antwoordde: ik heb al gekozen
. Sindsdien hebben we haar en de
honden niet meer gezien!
Er is nog een verdwijning te melden: Spike, de terreur van
onze straat is niet meer. Heb ik jullie dat nog niet verteld van die keer dat
Spike ons aanviel? Spike was een American Stafford, zo ene met een brede borst
en brede smoel, en gemene oogjes. Als hij Raja zag, begon hij steevast te
likkebaarden. Flauw hoor, als je het van zon zwak hondje moet halen, puh! Wel,
toen het baasje met mij en Kadee naar de wei liep, bleek dat het baasje van
Spike het poortje niet had gesloten achter hem. Spike kreeg ons in het vizier en
terwijl het baasje met ons rechtsomkeer maakte om elders te gaan wandelen,
vloog die Spike gelijk een zot van dat veld en viel ons aan langs achter. Mijn
baasje is geweldig sterk en met 1 hand drukte hij Spike met zijn kop op de
grond. Kadee was zo verschrikkelijk boos dat die zich losrukte toen Spike zich
bevrijd had en achter hem aan holde. Het baasje van Spike zette het op een
lopen, zijn hond erachter, dan Kadee en dan ik en dan het baasje, en dat
allemaal in een enorm lawaai van roepen en blaffen en grommen. Toen Spike zich
tussen de benen van zijn baasje probeerde te verstoppen, heeft Kadee hem 2 keer
gebeten in zijn achterste. Er waren 8 gaatjes in zijn billen, en dat bloedde
wel hard hoor. Het baasje heeft ons dan terug meegenomen en we zijn ergens
anders gaan wandelen. Spike, de terreur van de straat heeft sindsdien nooit
meer gegromd naar ons. Als hij ons zag, begon hij te beven en te piepen als een
muis!
Wel, die Spike is nu overleden. Hij bleek prostaatkanker te
hebben en een hersentumor en overal uitzaaiingen. Waarschijnlijk was die tumor
de reden van zijn agressief gedrag. Zijn baasje heeft hem laten inslapen, omdat
het toch niet meer goed zou komen met hem. Maar, dat heeft niets te maken met
de 2 beten die hij van Kadee heeft gekregen hoor! Daar krijg je geen tumor van,
of kanker, zoals zijn baasjes nu wel lijken te denken. Ik ben best wel fier op
Kadee hoor, die is onverschrokken! Zoals hij toen het baasje en mij verdedigde,
wauw!
Hier zie je Kadee in actie: hij achtervolgt mij om in mijn staart te bijten. Je kan je al inbeelden hoe hij eruit zag toen hij Spike zijn lesje wou leren...

Het baasje heeft een zware week achter de rug. Er zijn veel
zieke mensen, en dan moet het baasje veel werken. Daar word ik zo moe van hé!

Waarvan ik zo moe word? Euh, er is veel te doen en te luisteren hoor, tijdens de raadpleging. En daar stopt het niet bij. Kadee en ik helpen ook het baasje om zich aan te kleden.Man, wat duurt dat lang voor hij die pullover aangetrokken heeft...

Kadee vindt dat hij superieur is aan ons. Mij hebben ze geleerd dat ik op mijn mat moet liggen, en dat doe ik braaf. Ik heb trouwens goeie matten, die de mama van mijn vrouwtje speciaal voor mij gemaakt heeft! Maar Kadee, die ligt liever in de zetel, of er boven op.'t Zal voor 't uitzicht zijn, zeker?

Maar
niet getreurd, het is Paasvakantie. Het baasje vertrekt morgen naar Arcachon
voor een week. Naar het schijnt is het daar warmer weer dan hier. Het lijkt wel
alsof de lente er maar niet door komt. Och, wij vinden dat niet erg hoor, want
sneeuw en ijs vinden Kadee en ik prettig! We voelen ons goed bij die frisse
temperaturen, we kunnen echt genieten van rollen en spelen in de sneeuw, naar
de sneeuwballen happen die het baasje naar ons gooit. |