Inhoud blog
  • Galia
  • R.I.P. Robbe
  • Stomme kippen
  • Zeehondenwandeling
  • Witte helper
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Categorieën
    Dagboek van een doktershond

    31-03-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Zalig Pasen!
    We hebben een nieuwe paus. Hij is ook groot en helemaal wit en hij heet “Franciscus”. Niet die van de kwade Jesuïeten, maar wel Franciscus van Assisi, die zo lief was voor de beestjes. Hij kon praten met de dieren, zeggen ze. En hij gaf eten aan de vogeltjes. De hongerigen spijzen is één van de werken van barmhartigheid. Alleen, hoe lekkerder het is, hoe moeilijker het lijkt om er aan te geraken!



    Hebben wij een muil? Neen, want een muildier is een soort van ezel. Zo ijverig zijn we nu ook weer niet. We hebben ook geen snuit, want dat is van de varkentjes met een lange snuit. Wij hebben een “hoofdingang”. Ik las dat woord onlangs toen ik samen met mijn baasje het vrouwtje ging halen na haar laatste dag stage op de intensieve. Ik verstond ineens de betekenis daarvan: “hoofd” en “ingang”! Duidelijker kan toch niet?



    Onze buren, Marc en Alice waren aan het ruzie maken. Marc roept boos naar zijn vrouw: “ik wil dat je kiest tussen je drie honden en mij!” En Alice antwoordde: “ik heb al gekozen…”. Sindsdien hebben we haar en de honden niet meer gezien!

    Er is nog een verdwijning te melden: Spike, de terreur van onze straat is niet meer. Heb ik jullie dat nog niet verteld van die keer dat Spike ons aanviel? Spike was een American Stafford, zo ene met een brede borst en brede smoel, en gemene oogjes. Als hij Raja zag, begon hij steevast te likkebaarden. Flauw hoor, als je het van zo’n zwak hondje moet halen, puh! Wel, toen het baasje met mij en Kadee naar de wei liep, bleek dat het baasje van Spike het poortje niet had gesloten achter hem. Spike kreeg ons in het vizier en terwijl het baasje met ons rechtsomkeer maakte om elders te gaan wandelen, vloog die Spike gelijk een zot van dat veld en viel ons aan langs achter. Mijn baasje is geweldig sterk en met 1 hand drukte hij Spike met zijn kop op de grond. Kadee was zo verschrikkelijk boos dat die zich losrukte toen Spike zich bevrijd had en achter hem aan holde. Het baasje van Spike zette het op een lopen, zijn hond erachter, dan Kadee en dan ik en dan het baasje, en dat allemaal in een enorm lawaai van roepen en blaffen en grommen. Toen Spike zich tussen de benen van zijn baasje probeerde te verstoppen, heeft Kadee hem 2 keer gebeten in zijn achterste. Er waren 8 gaatjes in zijn billen, en dat bloedde wel hard hoor. Het baasje heeft ons dan terug meegenomen en we zijn ergens anders gaan wandelen. Spike, de terreur van de straat heeft sindsdien nooit meer gegromd naar ons. Als hij ons zag, begon hij te beven en te piepen als een muis!

    Wel, die Spike is nu overleden. Hij bleek prostaatkanker te hebben en een hersentumor en overal uitzaaiingen. Waarschijnlijk was die tumor de reden van zijn agressief gedrag. Zijn baasje heeft hem laten inslapen, omdat het toch niet meer goed zou komen met hem. Maar, dat heeft niets te maken met de 2 beten die hij van Kadee heeft gekregen hoor! Daar krijg je geen tumor van, of kanker, zoals zijn baasjes nu wel lijken te denken. Ik ben best wel fier op Kadee hoor, die is onverschrokken! Zoals hij toen het baasje en mij verdedigde, wauw!

    Hier zie je Kadee in actie: hij achtervolgt mij om in mijn staart te bijten. Je kan je al inbeelden hoe hij eruit zag toen hij Spike zijn lesje wou leren...




    Het baasje heeft een zware week achter de rug. Er zijn veel zieke mensen, en dan moet het baasje veel werken. Daar word ik zo moe van hé!



    Waarvan ik zo moe word? Euh, er is veel te doen en te luisteren hoor, tijdens de raadpleging. En daar stopt het niet bij.
    Kadee en ik helpen ook het baasje om zich aan te kleden.Man, wat duurt dat lang voor hij die pullover aangetrokken heeft...



    Kadee vindt dat hij superieur is aan ons. Mij hebben ze geleerd dat ik op mijn mat moet liggen, en dat doe ik braaf. Ik heb trouwens goeie matten, die de mama van mijn vrouwtje speciaal voor mij gemaakt heeft! Maar Kadee, die ligt liever in de zetel, of er boven op.'t Zal voor 't uitzicht zijn, zeker?



    Maar niet getreurd, het is Paasvakantie. Het baasje vertrekt morgen naar Arcachon voor een week. Naar het schijnt is het daar warmer weer dan hier. Het lijkt wel alsof de lente er maar niet door komt. Och, wij vinden dat niet erg hoor, want sneeuw en ijs vinden Kadee en ik prettig! We voelen ons goed bij die frisse temperaturen, we kunnen echt genieten van rollen en spelen in de sneeuw, naar de sneeuwballen happen die het baasje naar ons gooit.