Vanmorgen was er een nieuwkomer op school. Ik denk dat het een Spaanse hond was, zo'n magere op hoge poten. En hij had een speciaal gewatteerd jasje aan. Zoiets zou ik natuurlijk nooit aandoen, ik zou er belachelijk mee staan. Maar die hond had dat blijkbaar nodig. Het baasje dat hij bij had, was nieuw. Hij wist niet goed hoe hij deze dominante hond moest laten gehoorzamen voor zit en lig. Stefaan gaf vanmorgen even een heel speciale demonstratie. Een demonstratie van moed! Omdat de hond door een vorig leven "getraumatiseerd" werd, is hij angstig. In combinatie met dominantie geeft dit : juist, bijten. En hij heeft Stefaan gebeten. Zeker twee keer, en het bloedde ferm. Maar Stefaan gaf geen kik. Het leek wel of het hem niet kon schelen. Maar juist door deze houding heeft de hond begrepen dat hij beter kan gaan liggen of zitten als hem dat gevraagd wordt. Achteraf had zijn nieuwe baasje minder last om zich te laten gehoorzamen. Dat wordt nog een goeie hoor. Mijn baasje wou Stefaan zijn hand verzorgen, maar Stefaan vond het niet nodig en begon direct daarna al aan de tweede les. Stefaan, da's een man naar mijn hart ;-)
Mijn baasje was gisteren en deze nacht van wacht in een regio die niet
de zijne is. Omdat hij bij allemaal vreemde mensen moest
langsgaan, ben ik meegegaan als zijn persoonlijke body-guard. We zijn op
allerlei plaatsen gekomen waar we anders niet komen, uiteraard. Zo
werden we gevraagd op een woonboot. Mijn baasje wou dat ik mee kwam op
de boot, en zo doende moest ik over
de loopplank lopen. Wel, dat ding was het enige dat er nog wat stevig
uit zag. Het was vroeger een excursieboot
geweest, maar nu lag die boot er erg verwaarloosd bij. Hij was in mijn
ogen in staat van ontbinding en het rook er naar schimmel. Gelukkig zijn
we er niet doorgezakt hé! Het krioelde er
van de muizen, waarschijnlijk hadden de mensen geen geld voor een
scheepskat. Ooit heb ik van iemand de volgende stelling gehoord : kattenbaasjes zouden intelligenter zijn dan hondenbaasjes. Hé zeg, 't zal gaan ja? Maar hoe zit dat dan met ons? Mijn baasje, die heeft een kat, Zwartzwart, en het vrouwtje, die heeft een poes!
Wanneer mijn baasje met mij bij zo'n onbekende mensen aanbelt, en de deur gaat open zegt hij : "Hebt gij gebeld voor de doktoor van wacht? Dat zijn wij." Bij sommige mensen kan je van aan de voordeur al rieken dat ze ook één of meerdere honden hebben. Ik ga mee naar binnen, maar soms moeten we even in de gang of aan de voordeur wachten tot ze hun eigen "Dingo" in een andere kamer hebben gezet. Dat zijn beschaafde mensen hé. Er zijn ook kattenmensen, en die kijken dan héél kritisch zo van : "hm, moet dat echt? Ik weet niet of onze poes daar wel tegen kan". Maar meestal is het oké, en kom ik gewoon met mijn baasje mee. Ik vermoed dat er ook papegaaienmensen zijn, maar sinds zij mijn blog hebben gelezen, mag ik daar niet meer binnen. Het grappige is dat van al die nieuwe mensen eigenlijk niemand verbaasd is dat ik mijn baasje vergezel. Niemand heeft gevraagd "doktoor, waarom komt gij met zo'n grote hond?" Er was wel een meneer die zei dat hij tegen carnaval een houten tonnetje voor onder mijn kin zou hebben. Die denkt zeker dat ik een Saint-Bernard ben ? Er was maar één adres waar ik tot in de tuin mocht komen, maar niet verder. Dat was voor een kasteelbezoek. Normaal heet dat een huisbezoek, maar hier was het een echt kasteel. Een grote, brede stenen trap leidde tot aan de dubbele voordeur. Toen mijn baasje aanbelde, kwam een butler in livrei de deur openen. Hij behield zijn pokerface toen hij mij zag, maar zijn ogen spraken boekdelen : "haren, lange witte haren overal in huis, nééééé". Mijn baasje werd gevraagd of het goed was dat de hond met de opzichter in de tuin zou blijven tot hij gedaan had met het medisch onderzoek. Natuurlijk, dat kon. Die meneer hield mijn leiband vast zoals een hofdame ten tijde van Louis Kat-orze haar parasol vasthield. Ik heb mij erg koest gehouden om de man geen schrik op het lijf te jagen... maar daardoor begonnen mijn darmen te...allez, ik kreeg het op mijn darmen. Gevolg : ik heb mijn gevoeg dan maar gedaan onder aan de trappen, tot grote ontsteltenis van mijn begeleider die met zijn ogen rolde en het echt niet meer zag zitten...
Op een ander adres kwamen we bij een "Opperheks". Ik kan het niet anders noemen. De heks deed de voordeur open om ons binnen te laten. Ze zag er verschrikkelijk bleek uit met donkere kringen onder haar ogen. Haar lange ravenzwarte haren hingen los en kwamen tot aan haar billen. Toen ze mij zag, kwekte ze "hé hé hé, zoen schoen biest! hé schatteke, kommis hie...!" Maar mij niet gezien hoor, dat ik bij haar in de buurt zou komen, brrrr zo'n eng mens! Mijn baasje had dit maar half gevolgd, want hij had iets anders gezien. Aan het plafond hingen zeker 20, ja 20 heksen op een bezem. Het was als volgt : rond de luster hing een soort van ijzeren ring van minstens 4 meter doormeter, die aan het plafond bevestigd was door middel van enige nylon koordjes. Aan die ring hingen de heksen. Toen de voordeur open ging, kwam door de luchtverplaatsing het ganse gevaarte in beweging. De verlichting was zeer summier, en de schaduwen kregen vrij spel. Eng mannen, echt eng... Hopelijk krijg ik er geen nachtmerries van...
We zijn ook bij een oude meneer geweest met een oude hond. Deze hond is echt al stokoud, en deed mij zo'n beetje denken aan ons Winnyke zaliger. De meeste haren van zijn hondje zijn door de grote ouderdom uitgevallen, en sommige andere 'functies' laten het blijkbaar ook afweten. Om geen kou te hebben heeft het oude meneertje zijn hondje een babytruitje aangetrokken. Daaraan heeft hij met veiligheidsspelden een pampertje bevestigd. Het was een vreemd zicht hoor. Ik hoop dat mijn baasje mij later zoiets niet aandoet hoor, ik zou er niet mee kunnen leven!
Het vrouwtje gaat elke woensdag met Kadee naar de avondschool. Tegenwoordig "hangt hij het nogal uit", en het vrouwtje kan hem maar moeilijk in toom houden. Ze had dat voor de les aan Stefaan gezegd, en hij heeft daar serieus rekening mee gehouden. Op een bepaald moment tijdens de les heeft hij Kadee van haar overgenomen. Wel, Kadee is serieus "verschoten". Die werd van hier naar daar geslingerd! Wou hij naar links, dan trok Stefaan hem met een ruk naar rechts en andersom. Hij ging altijd in de tegenovergestelde richting van de hond. Hierdoor werd Kadee erg onzeker en besloot dan maar om goed op te letten en te "volgen" zoals dat van hem gevraagd werd. Het vrouwtje heeft nu een flinke Kadee die mooi meeloopt naast haar been! Dank je wel Stefaan!
Gisteren stonden Kadee en ik naast elkaar in de gang. Het vrouwtje zag toen dat Kadee zeker 3 cm hoger is dan ik. Wie had dat gedacht! En hij is nog maar acht maanden potverdorie. Maar ik denk dat ik het weet : ik ben niet meer van de jongste, en waarschijnlijk ben ik een beetje gekrompen! (en ook van in de was te gaan vorige week hé!)
Om te beginnen, heb ik een slecht nieuwske. Ons madam heeft problemen gehad met de pc toen ze de foto's wou downloaden van dit weekend. Het is mislukt. Helaas zijn ook alle foto's weg! En het waren er erg veel, en hééééééél mooie, maar ze kan ze niet terugvinden.... Verloren, alle getuigenissen zijn verloren van wat we dit weekend hebben gedaan. Stel je voor, wij zijn met z'n drieën in bad geweest. Niet alle drie tezamen, maar één na één, Kadee, Raja en ik. Het was wat hoor, zeep en schuim overal, mijn pels helemaal nat, dan droogblazen en alle losse haren die in 't rond vlogen! Hetzelfde lot ondergingen Kadee en Raja. Voor Kadee was het de allereerste keer (zoals Rita Deneve zo mooi zingt) maar niet echt zijn allergrootste liefde...
Gisteren zijn we met de club gaan wandelen aan zee. Het weer was zalig om te wandelen : winderig, weinig zon, fris water, véél volk, mensen met vliegers en touwen die in de knoop gingen (omdat Raja er ging in lopen!). Mijn baasje had een short bij, maar heeft die niet aangetrokken. Mijn probleem niet hoor. Hij wou mij persé in 't water krijgen. Wel, dan moest hij er zelf ook in. Heeft hij gedaan, met zijn lange broek aan! Het is een pateeke hoor, mijn baasje. Hij heeft ook Kadee zijn eerste zwemlessen gegeven. Kadee vond het leuk zolang alleen zijn poten in het water kwamen. Toen plots zijn buik in een golfje lag, verstarde hij. Dit had hij niet verwacht! Mijn baasje heeft nog wat gespeeld met ons, maar Kadee zag het niet meer zitten. Mijn baasje probeerde Kadee nog eens in 't water te krijgen (met een looplijn van 7 meter) en Kadee ging prompt op het zand liggen. Het baasje stond tot aan zijn billen in de zee, en Kadee die lag daar te liggen op het zand en keek naar de andere kant...
Na de zwemles gingen we terug van het strand richting restaurant. Achter ons kwam een grote groep mensen met honden. Het waren Drentse Patrijshonden (zie link onderaan). Ze waren wel met zeventig! Enkele meeuwen kwamen laag over het strand gevlogen om dat te zien, en ze landden op zee, niet ver van het strand. Bij de Drentse Patrijshonden die vooraan en los liepen, kwam het jachtinstinct boven. Een meute van wel 7 honden vloog af op de meeuwen die op de golfjes dobberden. Er werd heel wat heen en weer geplonsd, maar het werd al gauw diep en de honden keerden zonder buit terug naar het strand. Wij stonden aan de kant en keken er naar... Iets later kwamen ze in hetzelfde restaurant als wij en onze baasjes. De leider van de Drentse Patrijshonden kwam kennis maken met mijn baasje. Ik lag rustig aan mijn baasje zijn voeten, toen de meneer zich voorover bukte en mijn een aai over mijn kop gaf. Onmiddellijk sprong ik recht, en met een diepe grom uit mijn keel liet ik hem verstaan dat zo'n gedrag niet gewenst is. De meneer schrok toch wat van mijn reactie maar was niet boos. Hij heeft nog een poosje gebabbeld met mijn baasje en toen kwam ik te weten dat hij ook een blog heeft over zijn honden Bas en Belle. Ik raad jullie aan om zeker eens een kijkje te nemen! http://blog.seniorennet.be/bas_en_belle/
Kadee is soms zo zot als een achterdeur. Hij heeft veel te veel energie en die moet hij kwijt. Raja en ik zijn al ouwe rakkers, en zo uitbundig spelen als Kadee, daar doen wij niet aan mee. Raja is nog actiever dan ik en die gaat soms achter Kadee aanlopen, waardoor er al gauw een soort van race ontstaat. Nu is Raja oud en versleten, en daarbij ook nog ziek. Hij kan het niet lang volhouden met Kadee. Maar da's niks. Eender wat, een bal, een tak, een handdoek, een struik... Kadee zet er zijn tanden in en trekt het stuk... Alles moet er aan geloven. Hij is eerder een vernietiger! Misschien hadden ze hem Kàli moeten noemen, naar de hindoeïstische godin (http://nl.wikipedia.org/wiki/K%C3%A1lii)
De vallende bladeren zorgen er voor dat de voetpaden bedekt zijn met heerlijke malse bladertapijten. Zo liep het vrouwtje met mij aan de leiband naar de plasweide in de buurt. We liepen op het voetpad en daar had zich over een lengte van wel vijf meter een heerlijk dik kussen van bladeren gevormd. Voor mij was dit de ideale plaats om een plasje te doen. Ik buig door mijn achterpoten, en begin mijn plas. Achter ons, zo'n anderhalve meter van ons verwijderd, hoor ik een deur open gaan en een onvriendelijke vrouwenstem kaffert mijn vrouwtje uit. Dat het al de zoveelste keer is, en dat ze het niet pikt dat dit op haar stoep gebeurt en eist van het vrouwtje dat ze het op ruimt. Het vrouwtje vraagt haar beleefd of ze een doek heeft waarmee ze de plas kan opdrogen. De vrouw in de deuropening kijkt haar venijnig aan en doet de deur terug dicht. Wij gaan verder met onze wandeling en keren nadien terug naar huis via een andere weg. Thuis gekomen vult het vrouwtje een grote emmer met water en neemt handschoenen en een grote plastic zak mee. We gaan terug naar de plaats des onheils. Het vrouwtje neemt de bladeren op die een beetje nat geworden waren (het was maar een beetje, want van het verschieten van die stem was ik direct gestopt met plassen) en propt ze in de zak. Dan belt ze aan. Het duurt even voor de deur open gaat en het zure mens komt kijken. Het vrouwtje vraagt vriendelijk : "in deze zak zitten de natte bladeren. Is het goed als ik over de rest een emmer water giet?" Het vrouwmens in de deuropening kijkt zuur naar de zak bladeren, dan naar het voetpad waar aan de rand een klein plasje te zien was. Haar mond scheurde bijna toen ze er met moeite "Ja, dank u" uitwrong... Het plasje was nu een grote waterplas geworden, tja. Het vrouwtje praatte er over met de buren die haar wisten te vertellen dat in dat huis een ex-politieman woont. Ik durf wedden dat zijn vrouw "gendarm" was!
Opgelet mensen, deze winter zou het wel eens koud kunnen worden. Ze spreken over sneeuw in december, en zeer koude temperaturen. Ik weet natuurlijk niet of dat zo zal zijn, maar stel dat je binnenkort wakker wordt, en dat het gesneeuwd heeft : zorg dat je goed ingeduffeld buiten komt en dat je niets breekt bij het vallen!
