We hebben een zalige zondag gehad aan zee. Het weer was buitengewoon zacht en zonnig. Het binnenland had veel minder mooi weer en kreeg veel regen te verduren. Wij niet Mijn baasje was er niet bij, die ging liever naar Genk of zo. Er werd daar een motorcross wedstrijd gehouden en hij moest de gewonden verzorgen of naar het ziekenhuis sturen met de ambulance. Het vrouwtje had hem nog een doosje met oordoppen meegegeven, en blijkbaar kon hij ze daar goed gebruiken. Het vrouwtje had gelijk om met ons naar zee te gaan, hier was het mooi en rustig en we konden genieten van de wandeling in familieverband. Hieronder zie je een zusje van Kadee en Raja is er stapel op! Hij heeft haar de ganse wandeling gevolgd als een schoothondje ;-)
Omdat het baasje er niet bij was, en wij toch met drie honden zijn in het gezin, was Fabi meegekomen. Zij is onze overbuurvrouw en zij is dol op Kadee. Vroeger heeft zij ook honden gehad, maar die zijn nu in de Hondenhemel. Het was leuk dat ze er bij was, en zij vond het ook leuk! Zij hield Kadee aan de looplijn en mij aan de leiband om zo het vrouwtje de gelegenheid te geven foto's te maken zonder bibberen. Raja liep los, en die volgde nog steeds het zusje van Kadee. Hij heeft fantastisch meegelopen, die ouwe rakker!
We stopten soms om te socializen. Snuffelen, spelen, staartbijten,... het hoort er allemaal bij. Sommige baasjes bonden hun hond een muilkorf aan, ik denk omdat de baasjes vreesden dat hun hond niet aan de Haan zou kunnen weerstaan moest hij voorbij vliegen...
Kijk eens naar het vogeltje!!!
Waarom ze dat daar De Haan noemen, is mij nog steeds een raadsel. Ze zouden het evengoed De Kip kunnen genoemd hebben, da's al even belachelijk. Het
slaat echt nergens op. Heeft dit iets te maken met vogels anyway? Is
het om mij te pesten omdat ik die kip heb gevangen de andere dag? Hier
aan zee hebben ze golfbrekers. Ah, daar zitten vogels op... allemaal
hanen misschien? Ach wat, ik ga er toch mijn hoofd niet over breken...
Er waren werken bezig op het strand, en we zijn hier dan maar gestopt voor een groepsfoto. "t Is te zeggen, een stukje groepsfoto.Want de andere honden waren met hun baasjes al teruggekeerd naar het restaurant. Ja, sommige baasjes hebben niet zo'n goede benen en zijn soms rapper moe dan hun viervoeter. Zij zijn op een terrasje gaan genieten van een biertje in het lentezonnetje. Fabi had ons goed in de hand, je ziet dat het een "strenge" is... Het vrouwtje zegt altijd dat zo'n groep tatra's (dat zijn wij) iets heeft, al die grote witte honden, ja dat geeft een goed gevoel... vind ik zelf ook...
De baasjes babbelden onderling met elkaar tijdens de wandeling. Zo kon ik stukjes van gesprekken opvangen waarin zij uitleggen wat zij denken van hun hond(en). Hoe veel liefde en plezier ze hebben aan ons, hoe ze soms hun geduld verliezen omdat we niet altijd van de eerste keer gehoorzamen, maar dat we toch zo'n aanwinst zijn voor hen. Geen enkel baasje zou zijn tatra willen ruilen voor een andere, bij elk baasje en in elk gezin maakt hun tatra deel uit van het gezin, en ze behandelen hem als dusdanig. Dat is dan zoals bij ons, dat stelt mij gerust. Ik zou mijn baasjes ook niet willen ruilen hoor, en zij maken ook deel uit van mijn roedel. Dat komt mooi uit zo, hé? Als we ons maar graag zien, dan komt het allemaal in orde...
Deze zondag was een fantastische dag. We waren in aangenaam gezelschap, het weer was prachtig en de wandeling heeft ons deugd gedaan. Tijdens de terugrit zijn we alledrie ingedommeld in de auto (de honden hé, het vrouwtje moest wakker blijven om te rijden!). Toen we bijna thuis waren, werden we alle drie wakker van getrommel op het dak : het goot pijpenstelen en de ruitenwissers zwiepten van de ene kant naar de andere om toch maar iets te kunnen zien van de weg. De wereld is klein zeggen de mensen, en daar hebben ze gelijk in : het ene uur aan zee en schitterende zon, het volgende uur in het centrum van het land en gietende regen... Toen we uitstapten voor de deur was er geen kip op straat...
