Sinte Mette kwam vandaag naar Hombeek. Het was zijn verjaardagsfeest geloof ik. Er was alleszins veel volk naartoe, je moest dat zien : zoveel honden en paarden! Veel ambiance, en het was zalig in het zonnetje ...
Sint-Maarten reed door weer en wind
Sint Maarten, Sint Maarten,
Sint Maarten reed door sneeuw en wind
Zijn vurig paard droeg hem gezwind,
Sint Maarten reed met licht gemoed
Zijn mantel dekt hem warm en goed.
Een oude, een oude,
een oude man zat langs de baan
en sprak de ridder smekend aan:
Ach, help mij toch uit deze nood,
`k vind in deez'harde kou mijn dood.
Sint Maarten, Sint Maarten,
Sint Maarten innig aangedaan
blijft voor de arme beed'laar staan.
Hij trekt zijn slagzwaard uit de schee
en snijdt zijn mantel glad in twee.
Sint Maarten, Sint Maarten,
Sint Maarten geeft vol medelij
hem 't grootste stuk en rijdt voorbij.
Sint Maarten reed met licht gemoed
Zijn halve mantel dekt hem goed.
Sint Maarten, Sint Maarten,
Sint Maarten van zijn tochten moe,
legt zich te rusten welgemoed.
Tot loon van 't geen hij heeft verricht,
ziet hij des nachts een helder licht.
Een oude, een oude,
een oude man verschijnt voor hem
en spreekt met zachte hemelstem:
Ik ben uw Jezus, gij gaaft mij
dees mantelhelft uit medelij!
Het wachten duurde wel lang ... *geeuw*
Alles eens van een andere kant bekijken ...
Onze Stefaan was te koets gekomen, en Jo zat op een reusachtig paard!
Wij werden met z'n allen "gezegend"
en omdat we het zo goed gedaan hadden, kregen we een diploma.
Kijk eens naar dat stuk paard uiterst rechts : dat zouden wij eens moeten durven sé !