Het baasje had een goed idee : we gaan straks met z'n allen naar Heist-op-den-Berg, naar de Rommelmarkt. Met z'n allen: niet helemaal, Raja is thuisgebleven. Het vrouwtje dacht dat hij misschien een trap zou kunnen krijgen, daar te midden van al dat volk. En dat zou dramatisch kunnen aflopen voor hem, omdat hij zo ziekskes is. Het vrouwtje heeft Raja eerst nog een handsvol snoepjes gegeven voor we vertrokken. Ze dacht dat ik dat niet gezien had, maarre, ik heb gedaan dat ik het niet zag... Wij mochten tenslotte mee! Maar eerst moest het baasje nog op huisbezoek bij een madam die zo oud is als de straat... Ik heb eens gehoord dat ze honderd jaar is! Op de tafel had de oma-sitter (da's zoals een dog-sitter maar dan voor oma's) alle pilletjes, zalfjes en gerief klaargelegd die de dokter kon nodig hebben tijdens zijn onderzoek. Bleek daar ook nog een "Predictor-stick" tussen te liggen. Het baasje keek erg verbaasd naar de stokoude madam. Ik zag die peinzende blik in zijn ogen... hij keek vervolgens naar de oma-sitter met pretlichtjes in zijn ogen... het kind werd rood tot in haar nek...
Je kan niet geloven wat je daar allemaal kan vinden op zo'n Rommelmarkt. Mijn baasje komt dikwijls terug met een auto vol boeken, pinten, vazen, dinges waarvan je denkt : wat gaat hij daar nog mee doen?? Hij vindt voor alles wel een plaatsje, of hij geeft al eens een cadeautje aan iemand. Maar boeken, dat is volgens mij zijn stokpaardje. Ik begrijp nu beter waarom : hier sé, een boek over "het familieleven van de dieren". Héél interessant hoor!
Onze zoektocht door de straten van Heist o/d Berg leverde ons ook nog dit boek op : "Geleerde dieren". Mijn baasje heeft héél veel boeken, zo veel als in een bibliotheek. Zijn ganse huis staat vol kasten die vol boeken steken. Ik denk dat je van boeken lezen slim wordt. Eigenlijk kan het bijna niet anders... ik doe daarom mijn best om boeken te vinden die mij kunnen boeien, je weet maar nooit wat ik er van opsteek!
Voor Kadee was deze uitstap ook iets nieuws. Hij was nog nooit meegekomen met het baasje en mij. Met zijn vrouwtje erbij kon hij nu ook de Rommelsfeer opsnuiven. Zo kwamen we deze mensen met hun blinde maltezer tegen. Het beestje is twaalf jaar, da's eigenlijk nog jonger dan onze Raja. Dit beestje is zo goed als blind, en eens ze uit haar vertrouwde omgeving komt, botst ze overal tegen. Het deed mij erg denken aan ons Winnieke, toen ze nog leefde. Zij was ook blind, en zo was ze eens tegen mij gebotst...
Op zo'n Rommelmarkt verkopen ze echt ... van alles. Kadee was erg geschrokken van één van deze speelgoedhondjes. Het stond te keffen en schuifelde heen en weer. Kadee had zo iets nog nooit gezien, en wist niet wat hij ervan moest denken! Nadien zijn we nog naar een heel grote winkel geweest waar ze tweedehands spulletjes verkopen. Het baasje wou graag eens een kijkje gaan nemen, maar op de deur stond zo'n verbodsteken voor honden. Het vrouwtje heeft dan voorgesteld dat het baasje alleen zou binnen gaan, zij en wij zouden dan aan de ingang op hem wachten. Hij vertrok naar binnen, Kadee en ik gingen zitten met onze snuit in de richting waar hij verdwenen was. Het duurde lang, en Kadee en ik zijn daarna gaan liggen. Op die manier konden we even goed zien wie binnen en buiten liep. Sommige mensen schrokken als ze ons zagen, hielden verschrikt hun adem in en liepen gauw verder. Andere mensen kwamen een babbeltje doen met het vrouwtje. Een meneer zei dat wij een "mooi stel" waren, en een andere meneer vroeg of Kadee mijn madam is...? Hallo zeg, die heb ik eens vanuit mijn hoogte bekeken, dan heb ik mijn rug naar hem gedraaid. Wat denkt die wel? Onze baasjes en wij waren wel dé attractie daar hoor, al die mensen die ons kwamen strelen, die bleven staan en iets vroegen aan de baasjes, of die elkaar porden met hun elleboog en halfluid zegden : zie daar, zo'n grote honden! Sjiek hé! :-)
Het was al even geleden dat we een uitstap hadden gedaan allemaal samen. Dat kwam door de examens van het vrouwtje. Ze heeft wekenlang geen tijd gehad voor niks, ook niet voor ons. Het was met moeite dat ze met ons naar de wei ging om eens een frisse neus te halen. Altijd zat ze aan tafel te lezen en te schrijven. Kadee heeft zich dezelfde gewoonte aangemeten als ik bij mijn baasje : hij ligt aan haar voeten zoals ik, tijdens mijn werk, onder de werktafel van mijn baasje, aan zijn voet lig.
Ik ben heel blij dat ik zo'n tof baasje heb. Hij probeert altijd iets leuk te doen wanneer we samen weg zijn. Meestal heeft hij lekkers bij in één van zijn zakken. Wanneer het er dan (per ongeluk?) uit valt, is het voor de eerlijke vinder... en ik vind lekkers meestal heel snel!!!
Als mijn baasje mij vraagt om bij hem te komen, dan doe ik dat ook direct! Soms neem ik de minst gemakkelijke weg, als ik maar bij hem kan zijn...
|
