Hallo daar, goeie zondag iedereen! Dit was me weer een week om "U" tegen te zeggen. Drukdrukdruk, er zijn veel zieke mensen en mijn baasje vliegt van hot naar her. Daarbij gaat hij ook nog naar de les van de doktoren waar hij, naar mijn mening, rare dingen hoort. Zo vertelde hij mij over "Fast Food". Het was in de les over levensverwachtingen, en hoe je die kan inkorten of verlengen. En één van de redenen die de levensverwachting inkort, is "Fast Food". Mensen die "Fast Food" eten, worden dik. Allez, hoe kan dat nu? "Fast" in het Engels betekent toch "Vlug", en "Food" is toch "Eten"? Awel dan? Als je een kat, of een muis, of een vogel wil eten, dan is dat je "Food". Die beestjes zijn geweldig snel, of "Fast". Je moet daar al serieus wat moeite voor doen om zoiets te vangen, dat eten is heel rap weg! Dik zal je daar niet van worden, integendeel. Kijk maar naar de katten die van Fast Food leven, die zijn eerder aan de magere kant. Volgens mij weten die doktoors echt niet alles hoor!
Gelukkig moet ik niet van Fast Food leven. Mijn baasje geeft me elke morgen voor ontbijt een lekkere yoghurt... Met mijn lange tong lik ik het potje schoon, tot er geen spoortje yoghurt meer te bespeuren valt. Ah ja, ik moet nog iets vertellen. Hetgeen de dierenarts heeft weggenomen bij mij, was goedaardig, en dus moet niemand zich zorgen maken om mijn gezondheid. Eind volgende week moet ik wel terug naar haar om de draadjes te laten verwijderen. Hopelijk krijg ik dan weer geen prik!
Een andere lekkernij is een kauwbeen. Ik eet natuurlijk ook graag koekjes en hondensnoepjes, maar van de dierenarts mag het niet meer. Ze zegt dat ik nu snel heel dik kan worden als ik nog snoepjes krijg. Daarom krijg ik vanaf nu alleen nog "gezonde" snoep. Dat heeft ook weer iets te maken met die levensverwachting ...
Deze week heb ik ontdekt dat mijn baasje een vernielzuchtig mens is. Ja, dit was een eigenschap die ik eigenlijk niet van hem verwacht had. Hij is anders zo'n lieve man, heel attent voor iedereen, probeert nooit brokken te maken... Wel deze week heeft hij zijn schade ingehaald... Het kwam omdat hij gehaast was en al zijn sleutels binnen vergeten was, en het zich pas realiseerde toen hij buiten stond. Hij kon niet in zijn auto, en niet meer terug binnen want de voordeur was in 't slot gevallen... Nog een eigenschap van mijn baasje waar ik verbaasd over was, is zijn lenigheid. Hij draagt een bourgondisch buikje waarvan ik mij kan voorstellen dat zoiets wel eens in de weg zit. Zeker als je gymnastiek moet doen. Groot was mijn verwondering toen hij in één, twee, drie, ... over de tuinmuur klom! Zo kwam hij in de tuin terecht. Maar daar had hij nog steeds zijn sleutels niet mee. Wat toen gebeurde... ik was te verbouwereerd ... sprakeloos... dat mijn baasje dit deed... Hij nam een ijzeren tuig dat daar lag en sloeg daarmee het raam in van de keuken. Het was dubbel glas, hij moest dus twee ruiten kapot slaan. Het was hard werk, want het glas was dik en er staken grote stukken uit die zo bleven hangen. Toen het gat groot genoeg was, is hij erdoor gekropen. Bij dit manoevre is het Cupido beeldje van het vrouwtje gesneuveld... onthoofd. Mijn baasje heeft zich onderweg nog gesneden aan het glas, hij bloedde aan zijn hand, en heeft toen zijn hemd besmeurd. Enkele dagen later kwam de glazenmaker en die heeft er een voorlopig venster in gezet. Maar hoe mijn baasje dit heeft goedgemaakt met het vrouwtje, dat weet ik niet...
Gisterenavond vertelde hij aan mijn bazinnetje dat hij op de A12 een roze olifant had gezien. Een roze olifant met zijn hoofd eraf. Mijn bazinnetje vroeg hem of hij misschien bij den "Duvel" was langsgeweest, en of dat de reden was dat hij roze olifanten zag? "Neeneenee, echt waar, er is daar een roze olifant" hield hij vol. Toen heeft het vrouwtje gezegd dat ze die fameuze roze olifant van hem wel eens van dichterbij wou zien. Daarom zijn we met z'n allen tot daar geweest. Baasje vond dat ik dat ook moest gezien hebben. En ja hoor, hier is hij, de onthoofde roze olifant.
Hij kijkt nog kwaad ook, zo met zijn kop op de grond.
Een beetje verder stond een gewone olifant, een grijze, zoals ze in feite in de natuur voorkomen. Da's wel een groot beest hé, zo'n olifant. Kijk, mijn baasje en ik konden gerust tussen zijn poten zitten om te schuilen voor de regen. Niet dat het toen regende, maar allez, je snapt het wel hé...
