Dat komt er van hé, van met stagiaires en studenten te doen te hebben! Dan hebben ze geen tijd om te bloggen zeggen ze. Eindelijk is het weer zover, de stages zijn gedaan, en de student is terug naar huis. Want zeg nu eerlijk, studenten in huis, da's gene zever zenne! Om te beginnen gaat ons madam al 2 jaar naar de avondschool, om daarbij ook nog eens stage doen in een ziekenhuis. Heeft ze thuis nog geen werk genoeg misschien? Pas op, en dan brengt ze nog werk mee van de stage ook! Ze moest een verslag maken over alles wat ze heeft gedaan en gezien (en geroken) en ze heeft daar tot gisterenavond aan gewerkt, tegen de sterren op. Geen tijd om mijn verhalen te schrijven, nee hoor, die van haar gingen voor! En alsof dat nog niet erg genoeg was, kreeg het baasje deze week ... een stagiaire! Zo'n jong dingske die in haar derde jaar zit en een kijkstage mocht komen doen bij mijn baasje. Ik ben ervan overtuigd dat hij haar veel geleerd zal hebben, maar zeker ben ik daar niet helemaal van. Want,... ik mocht er niet bij zijn. Stel je voor, ikke Robbe, opzij gezet voor een stagiaire... waar gaat de wereld toch naartoe? Zo gezegd omdat ze algerisch was voor hondenhaar? Zou ze op mijn plaats gelegen onder de tafel, aan de voeten van mijn baasje? Gisteren was haar laatste dag, dus straks mag ik terug mee gaan werken. Mijn baasje vertelde vanmorgen dat er zeker 10 mensen naar mij gevraagd hebben "Waar is Robbe, doktoor?" Je ziet het, ze misten mij al
