Het GROTE MYSTERIE is eindelijk opgelost. Nu snap ik alles. ALLES. Waarom de verbouwingen nodig waren, waarom het vrouwtje zo bezig was thuis om dingen weg te zetten. Nu is het duidelijk. Maarre, ik weet nog niet of ík het wel leuk vind. Aan de hand van de commentaren van mijn lieve fans Esther en Nelly had ik het moeten zien aankomen. Maar helaas, ik zag niets. Tot gisteren middag. Ik werkte zoals anders op zaterdag met mijn baasje in de voormiddag. Het vrouwtje was weg met de auto, met Yentl erbij. En tegen de middag waren ze terug thuis... en ze hadden iets meegebracht... Kijk zelf maar... Hier zie je Kadee in de auto, op schoot bij Yentl. En ik ben zijn nonkel (of zo iets). Het vrouwtje heeft hem meegebracht van bij Maggy en Frans. Daar kom ik oorspronkelijk ook vandaan. En nu zit ik met de gebakken peren, ik moet nonkel spelen. Eigenlijk weet ik niet of ik dat wel wil, uiteindelijk hebben ze mijn mening niet gevraagd, hé!
Raja en ik moeten binnen blijven terwijl het vrouwtje met Kadee naar buiten gaat, op het terras, en de tuin in. Die kleine loopt daar wat rond, gaat hier liggen, gaat daar liggen. Doet een plasje (waar ik dat anders ook doe!). Dat roept allemaal vreemde gevoelens op bij mij. Ik weet het zo nog niet... Enfin, het vrouwtje toont dan aan de kleine waar hij kan drinken.
Ze heeft ook nog eens een mat en een dekentje klaar gelegd voor hem. Hier kan hij uitrusten na zijn ontdekkingstocht door de tuin. Pfff, ze zorgt er wel voor dat hij mals ligt. Moet je weten, dit kleine ding wordt ooit zo groot als ik! Maar zeker en vast niet zo mooi...!
Plots heeft Kadee in de gaten dat wij er ook nog zijn. Door de glazen deur ziet hij Raja zitten en mij liggen. Ha ja hé! Wij mochten niet meer naar buiten met Kadee. Wij moesten maar wachten tot die kleine ons wil leren kennen! Het vrouwtje doet de deur open en maant ons aan tot voorzichtigheid. Wat denkt ze wel van ons? Dat wij ongemanierd zijn misschien?
Ik ben wel heel nieuwsgierig naar dit neefje van mij. Hij ruikt zo bekend. Tiens, nu herinner ik mij dat mijn vrouwke onlangs thuis kwam en een bekende geur bij zich droeg. Dat was het dus, ze was Kadee gaan bezoeken in de kraamkliniek! Als je de naam "Kadee" opzoekt, dan krijg je een ganse reeks synoniemen en betekenissen. Zijn naam betekent zowel man, bink, gast, heerschap, manspersoon, mijnheer, vent als kerel, kastaar, knaap, knul, pee, vrijer, als telg, spruit en kind als nakomeling, afstammeling. Da's een hele boterham als je 't mij vraagt!
Onze kennismaking verliep vrij vlot. Kadee onderwierp zich aan onze besnuffelingen, van kop tot teen moesten Raja en ik weten hoe hij is. Tja, zo gaat dat bij ons. Tof manneke, er zit pit in, het is een vrolijk kereltje. Hij kwispelt en is blij, en hij is speels zoals een jonge hond moet zijn.
Ondanks het feit dat hij nog maar amper 8 weken is, weegt hij al 7740gr, en daarmee is hij al groter en zwaarder dan Raja. Die is nu grootvader. Hij en Kadee kunnen het vrij goed met elkaar vinden, voor zover Kadee ons niet omver loopt. Op de middag kreeg de kleine erge honger, en het vrouwtje had zijn eten nog niet klaar gezet. Daar Kadee en ik van dezelfde familie zijn, dacht hij dat ik zijn nieuwe mama was. Ik lag te slapen en hij klom op mij om iets te zoeken dat zijn mama heeft, maar ik niet. Daar kon ik nu echt niet om lachen! En dat zal hij geweten hebben. Voorlopig moet hij niet te dicht in mijn buurt komen. Nah.
Na al het spelen, het ontdekken van zijn nieuwe thuis en huisgenoten, en na het eten is de kleine uitgeput in slaap gevallen. Oef, waren we eindelijk effe gerust! Ik kan geen oog meer toe doen zonder op te schrikken omdat hij op mij springt. Ik ben niet meer van de jongste en zo'n jonge knaap is best vermoeiend... In het begin was ik bang dat mijn baasje liever de puppie zou hebben dan ik. Gelukkig heeft hij mij ondertussen al veel dikke knuffels gegeven, en heeft hij mij laten verstaan dat hij mij nog altijd graag ziet. Zeg, concurreren tegen zo'n jong ding, da's niet simpel hoor! Het vrouwtje doet ook haar best. Als één van ons drie een knuffel komt vragen, zal ze de twee anderen ook knuffels geven. Zo is niemand ongelukkig.
's Nachts is het vrouwtje 3 keer moeten opstaan voor Kadee, omdat hij zoveel kabaal maakte in zijn bench. Ze heeft hem dan telkens even op het gras gezet, en dan deed hij een plasje. Dan konden we weer enkele uren slapen, tot zijn gejank opnieuw begon... Hopelijk voelt hij zich deze nacht beter op zijn gemak en kunnen we allemaal wat langer slapen. Vanmorgen mocht hij al mee naar de hondenschool. Niet dat hij aan de les mocht deelnemen, dat niet, maar wel zo'n beetje rondlopen op het veld. Natuurlijk waren alle andere baasjes benieuwd naar Kadee en ze letten niet op in de les. Dan heeft Jo er maar korte metten mee gemaakt en heeft iedereen in rij langs Kadee laten lopen. Je had ze moeten horen, allemaal "Aahhh" en "Ooooohhh" en "zoooooo schattig". Phuh, zien ze dan niet dat schattig-zijn bij ons in de familie zit?
Een beetje laat maar wel gemeend : aan iedereen een Vrolijk Paasfeest gewenst. De Klokken van Rome en de Paashaas zijn hier ook geweest. Ik dacht eerst dat het een fabeltje was, dat van die klokken en die haas die chocolade eieren brengen, maar hé! Het is echt, echt waar! Yentl was met haar ouders en haar jongste broertje komen logeren, en de Paasklokken en de Paashaas wisten dat. Terwijl iedereen sliep, ik dus ook, hebben ze chocolade eieren in de tuin verstopt.
Na een heuse zoektocht in bomen en struiken, tuinhuis en de over de tuin verspreide bouwmaterialen, kwamen chocolade eieren in verschillende kleuren en formaten tevoorschijn. Ik vond dit hoogst interessant. Hmm, Jonathan wil ze mij wel laten zien, maar niet van te dicht bij. Misschien heeft hij geen ongelijk wat dat betreft Raja en ik werden niet vergeten en we kregen ook Paassnoepjes. Ze smaakten echter vrij doordeweeks...
Nadat alle eieren gevonden waren (hoe wisten ze dat nu, dat alle eieren gevonden zijn? Ik ben voor de zekerheid toch nog eens gaan snuffelen links en rechts, maar ik heb niets meer gevonden) konden we beginnen aan het ontbijt. Er waren chocolade eieren, maar ook zachtgekookte kippeneieren en rozijnenbrood en nog lekkere dingen. Daar hebben mensen toch meer geluk in dan honden, ze hebben meer variatie in hun ontbijt...
In de namiddag kregen we nog bezoek van een "zware gast". Hij kwam zowaar onze Yentl ontvoeren op zijn zware moto! Maar eerst hebben haar ouders toestemming gegeven, hij kreeg haar anders niet mee! Yentl vond het fantastisch, ik zag haar glunderen ondanks de bril en helm die haar onherkenbaar maakten.
En... er is nog iets gebeurd. Tijdens de les in school moest ik op dit ding kruipen. Dit is een oude foto, maar die zal het wel doen. De bedoeling is dat baasje en hond samen op dit ding stappen, en dan er af. Hier zie je Stefaan en baasje die mij helpen. Ik doe dit niet graag. Echt niet. Maar bon, ik moest er op, en volgde mijn baasje tot boven. Ineens kreeg ik... hoogtevrees... en ik ben er van boven af gesprongen. Met mijn baasje aan de leiband. Die hing nog aan zijn arm. Door de kracht van mijn sprong is mijn baasje over kop gegaan, hij zei dat het een "salto mortale" was, omdat hij met de benen in de lucht vloog. 3 meter verder kwam hij neer op zijn bil. Iedereen was stil, zo hard waren ze geschrokken van het spektakel. Iedereen in school noemt mijn baasje nu de "Flying doctor" ;-)
Mijn baasje kwam er met de schrik en een gescheurd hemd van af. Dacht hij. Tot hij onder de douche kroop en merkte dat er nog een bewijs was van zijn val... ocharme baasje toch... sorry ... !!!
