Vandaag heb ik te horen gekregen dat ik een BV ben. Ik dacht dat "BV" stond voor "Beroeps Vrijwilliger", maar het blijkt "Bekende Vlaming" te zijn! Er was ergens een feest aan de gang, en mijn baasje was daar naar toe gemoeten en ik mocht mee. Ik zat toch al in de auto. Er waren daar veel mensen en na een tijdje liet mijn baasje mij uit de auto om mijn poten te strekken en te drinken. Toen kwamen al die mensen naar mij kijken. Ze zeiden : "Amai, wat een grote hond! Zie eens wat poten! En zo een lieveke dat dat is!" En zo ging dat maar verder. Ik werd gestreeld over mijn kop en kindjes kroelden met hun handjes in mijn pels. Maar sommigen hadden mij herkend als Robbe, en toen zeiden ze dat ik een BV ben.
Mijn baasje is gisteren op rescue missie geweest. Ik was daar bij, natuurlijk. Een jongetje van een jaar of twaalf was gaan mountain-biken. Zo met een fiets zandbergen afrijden tegen een verschrikkelijk hoge snelheid, tja da's om problemen vragen hé! En dat jongetje was over het stuur van zijn fiets gevlogen en zijn kin was helemaal kapot. Met zijn GSM had hij dan zijn papa verwittigd, die was mijn baasje komen halen. Eerst reden we een stukje met de auto en dan zijn we te voet met een rolstoel naar de plaats des onheils gestapt, waar mijn baasje ter plekke de kin van de kleine heeft gehecht. Het was een lelijke jaap en maar bloeden! En omdat we daar niet met de auto geraakten, moest het direct gebeuren. Toen gingen we met z'n allen tevoet terug naar de auto, met de kleine in de rolstoel. Want die was in de struiken terecht gekomen en had daar ook nog eens zijn voet verstruikt.
Heb ja al ooit een kalkoen gezien van dichtbij? Ik wel, van heel dicht bij. En hoe dichterbij ik kwam, hoe paarser en blauwer zijn kop werd. Als doktershond dacht ik dat het beest in nood was, dus heb ik mij losgerukt van mijn baasje en ben ik los door de pinnekesdraad in de wei gesprongen. Mijn oor heeft er een krab van overgehouden, maar dat was niks, die kalkoen moest gered worden. Maar dan bleek dat deze vogel helemaal niet in gevaar verkeerde, maar kwaad was omdat ik in zijn wei gesprongen was. Daarom was die helemaal blauw van colère! Oké, ik wou dan terug, maar dat ging niet. Die pinnekesdraad zat in de weg. Gelukkig was mijn baasje daar. Hij kwam mij redden. Maar die reddingsoperatie ging niet zo vlot, want hij bleef met zijn broek aan de pinnekes hangen, en de broek scheurde hier en daar. Toen is mijn baasje er terug vanonder gekropen en heeft hij de draden ver uit elkaar getrokken, zodat ik heel voorzichtig kon terug komen. Oef, dat is nog goed afgelopen voor ons!
Mijn baasje doet rare dingen. In een bibliotheek lees je toch boeken? Wel, hij gaat daar dingen vertellen over borsten. Mijn baasje sleurt van bib naar bib een groot plakaat mee waar tekeningen van vrouwenborsten op staan. En in de bib vertelt hij dan aan de madammen die komen luisteren: "Laat naar je borsten zien!". Is een bib nu een plaats om je borsten te laten zien? Mensen zijn toch een beetje vreemde wezens, hoor!
