Eindelijk. Eindelijk... zijn de examens voorbij. Gedaan met stil en braaf zijn, gedaan met de korte wandelingetjes, eindelijk... is alles terug normaal. Eindelijk... krijg ik terug wat meer eten. Ik moest vermageren, omdat ik wat te zwaar was geworden. Zaterdag viel het verdict: op de weegschaal van de dierenarts stond 51,8 kg. En volgens haar en het vrouwtje ben ik nu "op mijn gewicht".
Een jaar lang kreeg ik dit te eten: een handsvol korrels met sperzieboontjes twee keer per dag. Omdat ik de boontjes echt graag eet, krijg ik ze nog dagelijks, alleen werd de portie korrels wat groter. Weet je wat het vrouwtje zei ? Dat ze een boontje heeft voor mij. Maar ik verdenk haar ervan meer dan één boontje te hebben voor mij
Op school was het leuk. Mijn baasje vindt altijd wel iets uit om de dag op een leuke manier door te brengen. Kijk, hier poseer ik voor een reportage van National Geographic. Volgens mijn baasje waren ze naar onze school gekomen voor een interview en zijn ze hier hun logo vergeten.
Er waren veel nieuwe pups in de les. Stefaan was alleen om les te geven en dat was nogal moeilijk omdat we met zo velen waren. Daarom heeft hij ons onderverdeeld in verschillende groepjes: hij zou de puppies les geven, en de "anciens" moesten aan de minder anciens les geven. Mijn baasje en ik hebben les gegeven aan een jonge labrador, die al heel goed getraind was. Zijn baasje doet drie keer per dag oefeningen gedurende een half uur! Zoveel werk! Maar het resultaat mocht er zijn.
Het vrouwtje en Kadee moesten ook les geven aan een stuk of 2 andere
baasjes met hun hond. Wel, het vrouwtje had haar handen vol met Kadee.
Die is ondertussen al 15 maanden en pubert er op los. Niet willen
luisteren, zijn ding willen doen, geen aandacht, of aandacht voor wat
zich elders afspeelt, moeilijk doen, opspringen, naar de andere hondjes
uithalen om te spelen... en hij moest nog wel het voorbeeld geven aan
zijn groepje! Hij heeft zeker een voorbeeld gegeven, namelijk hoe het
niet moet!
Na de les wou het baasje ons iets tonen. Hij is tuinman in het weekend, en moet dan voornamelijk het onkruid uittrekken. Ik had er nog nooit bij stil gestaan, bij dat onkruid. Het is er gewoon altijd. Zowel in de tuin als bij ons in de wei, ook op de speelweide van het Vrijbroekpark, ... behalve in school. Daar wordt alles netjes onderhouden. Mijn baasje heeft ons naar hier gebracht om iets te vertellen over hoe dat onkruid in de tuin komt, namelijk door de "onkruidmachine".
Zie je, die machine maakt onkruid. En ze doet dat goed, kijk maar : onkruid overal, voor zover je kan zien!
Maar... nu denk ik aan iets: hoe kan die machine voor onkruid zorgen in onze tuin? Het ding kan onmogelijk door de voordeur want die is niet breed genoeg, en er is een muurtje om de tuin zonder poort... dus hoe... hoe... komt dat onkruid dan in onze tuin...?
