Mijn baasje is soms verstrooid. We komen in de wei en daar merkt hij dat hij in zijn overvolle broekzakken géén poepzakje meer heeft zitten. Hij laat ons effe alleen en loopt naar zijn wagen die dichtbij staat om daar een zakje te halen. Hij komt teruggelopen naar ons, en krijgt ondertussen telefoon. Ik zie hoe hij - al babbelend in zijn gsm - nadert en de wei afspeurt naar wat hij in het zakje moet steken...en het niet vindt... hij staat er al midden in...
Meestal komen er treinen langs wanneer we in de wei zijn. Soms blijven die treinen staan. Waarschijnlijk is dat omdat de mensen ons dan beter kunnen zien. Enkele weken geleden echter kwam er op een dag geen enkele trein langs. Ik heb nochtans lang gewacht, maar ik heb er geen gezien. Ik hoorde het baasje iets zeggen over een staking. Maar als er geen treinen rijden, waar zijn dan al die mensen die normaal op al die treinen zitten?
Het baasje wandelde met ons in een leuke straat. De politie had her en der oranje paaltjes gezet met een pijltje naar beneden : hier plassen. Het vreemde was dat daar een datum op stond. Dus, enkel dan mocht je daar tegen plassen, en nog wel tussen bepaalde uren! We kwamen net van een wandeling, dus... geen mogelijkheid meer om te plassen. Kadee had een spoor geroken en had daardoor het paaltje niet gezien.
Kadee loopt langs de ene kant van het paaltje en ik langs de andere kant... botsing van het paaltje met het baasje! Het paaltje kantelt heen en weer en maakt daarbij een vreselijk metaalachtig geluid. Het klonk als klokkengelui uit de grote toren. Kadee, met zijn neus tegen de grond is heel erg geschrokken van het geluid dat het paaltje maakte en wou doodsbenauwd de benen nemen.
Dat was gerekend zonder het baasje die ons allebei stevig vast had. Alleen, hij stond aan de andere kant van het paaltje, dat opnieuw met veel lawaai begon te dansen. Kadee deed het in zijn broek!
Het baasje heeft veel moeite gehad om de situatie terug recht te trekken. Kadee is uiteindelijk gaan zitten, zover als zijn leiband het toestond. het baasje en ik zijn dan rond het paaltje gegaan en zo konden we verder wandelen.
Kadee heeft er een grote schrik aan overgehouden. Hij mijdt nu alle oranje paaltjes als de pest. Toen laatst het vrouwtje nietsvermoedend met Kadee ging wandelen en ergens op straat een paaltje tegen kwam, ging Kadee plots op zijn buik liggen en wou niet meer verder. Toen het vrouwtje hem dan met veel moeite recht kreeg, trok hij haar bijna omver toen hij in een wijde boog rond het paaltje spurtte. Die Kadee doet soms heel stoer, maar hij kan ook heel puppie-achtig zijn hoor, puh!
Wanneer je hieronder op de link klikt, zie je een filmpje over ons in de wei. See you!
Het vrouwtje heeft "de zenuwen". Ik hoor haar dat toch zeggen. Gisteren al. Vanavond nog meer... iets met de computer denk ik. Ze zei dat foto's uploaden nu trager gaat dan in het stenen tijdperk. Maar heu, hadden ze toen al computers? ... Misschien wel hoor, want de Flintstones hadden een auto, ze gingen naar de open-lucht cinema, ze hadden zelfs een soort MacBronto... dus waarom geen computers? Alleszins is het vrouwtje er niet over te spreken. Zo lang voor een herstelling binnen gedaan, terug gaan halen en het werkt maar half z'n g*t! Je zou voor minder boos worden.
Gelukkig heb ik haar daarstraks kunnen doen lachen. Ze was met mij alleen naar de wei geweest, en dat vind ik best leuk. Eigenlijk veel leuker dan wanneer Kadee erbij is. Die valt mij steeds aan! Om in mijn staart te bijten nota bene! Als ik denk dat hij mijn richting uitkomt, dan zet ik het op een lopen, maar die jonge snaak is mij steeds te vlug af. Hij haalt mij in en springt op, bijt mij waar hij kan... Als het baasje erbij is, dan springt die in de bres voor mij, lief hé. Maar toch blijft Kadee dikwijls de snelste...
Dus, we waren in de wei aangekomen waar ze mij de tijd liet om te doen wat ik moest doen. Automatisch word ik daar vrolijk van, ik weet niet hoe dat komt...? Het vrouwtje zag dat ik blij was en gooide een balletje in mijn richting. Joehoe, ik sprong op en ving hem op in mijn muil. Ze was zo enthousiast over mijn kunnen, dat ze het balletje nog zeker 5 keer heeft gegooid. Telkens maakte ik gekke sprongen om het balletje te vangen, en rende dan in het rond zoals ik indianen heb zien doen. Het vrouwtje zei dat ik eruit zag als een gekke geit, hihihi. Ik zou wel willen dat ze daar eens foto's van nam, dan zien jullie mij ook eens in actie!
