"Small is beautiful, but big is splendid". Dat is mijn lijfspreuk, van mij, Robbe Van Erbecjeshof, omdat het over mijn lijf gaat hé.
Het is een bewogen week geweest. Het is zondag, en ik ben er nog moe van. Zo'n jong ding in huis, da's toch even wennen hoor. Die Kadee van ons, die heeft zijn naam niet gestolen! Ik hoorde het vrouwtje gisteren nog roepen : "Kadee met de K van Krapulleke!" Het is waar dat het een levendig baasje is. Alles is het waard om ontdekt te worden. Of om mee te spelen. Of om in te bijten. Het maakt niet uit wat : een laaghangende hoek van het tafelkleed in de eetkamer, poten van stoelen en tafels, pantoffels, blote tenen, mijn staart, mijn tong, het haar van het vrouwtje,... je bedenkt het en Kadee vindt wel iets uit... soms tot wanhoop van de bewoners van het huis. Daar gaat mijn rustige oude dag. En die van Raja. Die ziet er echt van af. Raja is wat verzwakt door zijn ziekte en dan gaat Kadee hem nog wat jennen om te spelen. Die kleine weet echt niet van ophouden. Maar opgelet, als je hem zó ziet, dan geloof je nooit wat ik hier vertel...
Alles heeft hij gezien, niks ontsnapt aan zijn aandacht : een vlieg, een stofje, een droog blaadje dat ritselt in de tuin, een speeltje, blote voeten onder tafel. Aan de wasdraad buiten hangt een dreamcatcher in hout. Dat is zo'n ding met houten staafjes en in het midden een schijfje dat tegen de houten staafjes tikt wanneer het gewichtje onder aan de draad beweegt. Kadee heeft dat direct begrepen. Nu springt hij naar het gewichtje, hapt er naar om toch maar dat geluid te krijgen. Mijn baasjes zijn gezegend met zo'n Kastaar... Als er was aan de draad hangt, zoals badhanddoeken of een tafelkleed, dan hapt hij er ook naar. Krijgt hij zo'n hoek te pakken, dan gaat hij er aan rukken tot de handdoek losschiet van de draad. Het vrouwke heeft echt haar handen vol om hem koest te houden.
Kennen jullie het verhaal van Asterix en Obelix? Dat waren dappere Galliërs ten tijde van Caesar, lang geleden. De druïde (of kruidendokter) had een recept voor een magische drank. Diegenen die daar van dronken werden sterk. Obelix is, toen hij baby was, in het vat met magische drank gevallen. Mijn baasje heeft toch zeker zo'n fles gevonden waar magische drank in geweest is! Ik hoop alleen maar dat hij het recept niet heeft om die drank te maken, want gegarandeerd dat Kadee daar in zal springen! Stel je voor wat dan de gevolgen zouden zijn voor ons... Kadee heeft die magische drank niet nodig om zich sterk te voelen, kijk maar hoe hij met mij gaat wandelen...
Het is wel grappig dat die kleine alles doet wat ik doe. Allez, grappig... 't is te zeggen dat het mij soms ook wel verveelt. Overal waar ik ga, gaat hij ook. Snuffel ik hier, snuffelt hij ook. Plasje hier, plasje daar. Ik kan geen vijf stappen zetten zonder dat Kadee mij achtervolgt. Mag ik van geluk spreken dat ik niet paranoïde ben... Terwijl we wandelen met het vrouwtje, hapt Kadee naar mijn baard of naar mijn tong. Ik maak een laag grommend geluid terwijl ik een beweging naar opzij maak om aan zijn scherpe tandjes te ontsnappen. Volgende offensief is in mijn achterpoten bijten. Hoe kan een hond nu deftig wandelen wanneer je in je poten gebeten wordt? Dus moet ik opzij springen en grommen. Da's niks, denkt Kadee en bijt in de kuiten van het bazinnetje...
Toen Kadee vorige zaterdag bij ons kwam, was hij zo hoog en wat molliger als Raja. Nu zijn we een week later en Kadee is zeker al 5 cm hoger en bijna dubbel zo dik als Raja. Die ouwe rakker heeft het wel erg te verduren met Kadee in huis. Het vrouwtje moet Raja apart eten geven, want als Kadee het in de mot
krijgt dat er eten staat voor Raja, dan gooit hij zich letterlijk in zijn
voederbak... Ik dacht : ha, daar blijf ik van gespaard, maar niks is minder waar! Die kleine hond haalt zowaar altijd katte-kwaad uit...
De eerste week met Kadee is voorbij. Onze rustige dagen ook... In het begin had ik het er moeilijk mee, vooral nadat hij ongevraagd naar moedermelk kwam zoeken bij mij. Maar ondertussen is dat bijgelegd, en ik heb begrepen dat een goede grom op tijd en stond de orde terug brengt. Kadee luistert naar mij, zijn nonkel. Als ik hem nog wat manieren kan bijleren, wordt het nog een goeie, geloof mij maar.
