't Is weer zover. In plaats van op zondag te verschijnen, is het al dinsdag namiddag eer er een letter op mijn blog staat. Moest ik het zelf kunnen, het zou zo lang niet duren! Hoe het komt dat de blog pas vandaag geschreven wordt? Awel, mijn baasje is weer eens weg geweest tiens. Hij is naar een congres geweest om daar iets te gaan vertellen over zotte mensen en over gevaarlijke mensen. Hij is daarvoor speciaal naar Polen geweest! 'k Was eigenlijk wel graag mee gegaan, maar het mocht niet. Mijn baasje had nochtans een spreekbeurt voorbereid over het nut van een Tatra hond als ik in een dokterspraktijk. Maar ik mocht niet mee van de organisatoren. Ondanks dat ben ik toch aan bod gekomen hoor! Toen mijn baasje tijdens zijn anderhalf uur durende voordracht sprak over geweld in de praktijk van een dokter, zei hij dat sinds ik er ben, hij veel minder last heeft van geweld en agressie. Eén van de toehoorders vroeg of het gebruik van zo'n grote hond als ik wel "evidence based" is. Dat wil zeggen : dat het nut hiervan wetenschappelijk bewezen is. Mijn baasje kon dit volmondig beamen, en hij kreeg zowaar applaus van zijn publiek!
Hieronder zie je de kaart van Polen. De paarse pijl wijst naar Warschau of Warszawa. Dat is nu de hoofdstad van Polen, op ongeveer 1330 km van Brussel. Dat is minder ver dan de Costa del Sol! Hier vond het congres plaats en heeft mijn baasje enkele dagen doorgebracht. De groene cirkel duidt aan waar het Tatra gebergte ligt, in het zuiden van Polen. Dat is heel dicht bij Krakau, de voormalige hoofdstad van Polen. Mijn baasje vond het spijtig dat het congres niet in Krakau doorging, want dan zou hij mijn geboortestreek bezocht hebben. Ik word al nostalgisch wanneer ik er aan denk...
Hij logeerde niet ver van het congrescentrum, waardoor hij de weg gemakkelijk te voet kon afleggen. Onderweg kwam hij dit tegen: een bureaustoel midden in een tuin. Dat blijkt dus een algemeen fenomeen te zijn, want bij ons, in Mechelen, staat er ook een bureaustoel in de hondenwei. Onze gebruiken en die van de Polen zijn dus niet zo erg verschillend blijkbaar. De Poolse bevolking is niet erg rijk. Er lopen daar veel sukkelaars rond, die de ganse dag in een park rondhangen met flesjes bier, en hun hond. De eerste dag kwam mijn baasje een oude en erg getatoeëerde meneer tegen, die een grote hond bij had. Alleen was die niet wit, maar ook bruin en zwart. Mijn baasje vond die hond erg mooi, omdat hij liep zoals ik : staart in de lucht, strakke billen, dansende vacht. Hij sprak het baasje aan, maar die verstond hem niet. De arme man sprak alleen Pools, en mijn baasje zijn Pools is niet zo goed... enfin, hij gebaarde dat hij het een erg mooie hond vond, en mocht het dier aaien. Waarna het baasje van de hond zijn hand uit stak en om geld vroeg! Moest mijn baasje geld vragen voor elke keer dat iemand tegen ons zegt "da's toch zo'n mooie hond dat u daar hebt, meneer!" hij er een leuke zakcent zou aan overhouden!
Hier zie je het "oude" stadscentrum van Warszawa. Er zijn 1 miljoen 800 duizend inwoners in de hoofdstad. Voor 1939 genoot Warszawa door enorme rijkdom aan gebouwen en uitgaansmogelijkheden een grote rijkdom, en werd zelfs vanwege zijn uiterlijk en de sfeer vergeleken met Parijs. Maar tijdens de tweede wereldoorlog werd Warszawa volledig met de grond gelijk gemaakt. Een deel in het stadscentrum werd in dezelfde stijl terug opgebouwd na de oorlog, waardoor het terug iets van zijn cosmopolitische allure heeft teruggekregen. Het "oude" stadscentrum is dus nog geen 70 jaar oud! Het centrum bestaat uit een mengelmoes van bouwstijlen, waar glazen torengebouwen, winkelcentra, musea en kerken, een aartslelijk gebouw geschonken door Stalin en woonkazernes elkaar zonder overgang afwisselen.
Het congresgebouw bevond zich heel dicht bij dit gebouw. Er staan er feitelijk 2 naast elkaar, en het zouden oude "gasketels" zijn. Deze zouden tijdens de tweede wereldoorlog gebruikt zijn om de Poolse bevolking te vernietigen. De Nazi's hebben in 1943 met pantserwagens en vliegtuigen huis na huis in brand gestoken. Ze hebben de ganse stad met de grond gelijk gemaakt. Stalin liet de Nazi's hun gang gaan. Zijn bedoelingen waren simpel : een toekomstige oppositie de kop indrukken, de regering (in ballingschap) in Londen verzwakken en zo de handen vrij krijgen om een communistische regering in het zadel te hijsen. Warszawa stierf langzaam maar zeker, 300 000 mensen lieten het leven. De Duitsers sloten de overlevenden op in concentratiekampen en begonnen de stad methodisch te vernietigen. Ze dynamiteerden zelfs de ruïnes. Toen het Rode Leger op 17 januari 1945 ten slotte toch de stad kwam ontzetten, werd het door zowat VIJFTIEN overlevenden opgewacht... Dat de stad terug tot bloei kwam heeft te maken met de koppigheid en de overlevingsdrang van het Poolse volk.
De gebouwen blijven staan ter herinnering aan deze afschuwelijke periode.
Ik kan dit alleen maar vertellen omdat mijn baasje hierover verteld heeft. Daar ik niet mee mocht naar Polen, moest ik wel met vakantie gaan. Raja en Kadee en ik hebben vijf dagen bij Maggy en Frans gelogeerd. Dit keer waren we met ons drieën, en dat had een erg positief effect op ons gemoed. Maggy en Frans deden erg hun best om het ons naar de zin te maken, en vooral Kadee en Raja konden zich goed uitleven in de grote tuin. Ze konden spelen met de tantes en met het zusje van Kadee die je hieronder kan zien. Mij interesseert dat spelen niet, ik blijf liever op mijn gemak uitrusten en kijken hoe de anderen dollen. Hetzelfde voor Balzac die ook met vakantie was bij Maggy en Frans, en die naast ons in een buitenverblijf sliep.
Het uur van afscheid nemen was aangebroken. Het vrouwtje kwam ons halen en we vertrokken naar Mechelen. Ondertussen heb ik al gewerkt, en ik moet zeggen dat ik blij ben dat ik mijn normale leventje terug heb...
Dag Maggy, dag Frans! Bedankt voor al jullie goede zorgen... en tot binnenkort...!
