Zondagmorgen, een nieuwe wedstrijd in een ook al nieuwe maar intussen wel al vrij populaire Challenge, Cours de la Province. Samen met Mario Smol trok ik naar daar waar loopmaatje Robin Dukske al een parkingplaatsje had voorbehouden. In een oudbollig gebouw, wat moest doorgaan voor sporthal konden we ons inschrijven en dat ging naar normen vrij vlot. Nog tijd voor een sanitaire stop, waar de geur van uitgereden mest ons tegenkwam.Eénmaal buiten werden we vergast op enkele donkere roetwolken van wat later de barbeque moest worden.Neen, het was niet allemaal rozengeur en maneschijn. Maar 6 euro inschrijving, daar konden we mee leven. Tijd om op te warmen en kennismaking van het parcours.De wind zou vandaag onze grootste vijand worden. Na 2 km hadden we nog even tijd voor een babbel met mijn ondertussen toegekomen Nederlandse vrienden, Jo Schoonbroodt en bakker Robert Willems.Het werd blijkbaar alsmaar drukker, want tegen de klok van half elf waren nog niet alle inschrijvingen binnen.Er stond nog een enorme rij aan te schuiven.Iets na half elf werden de laatste formulieren naar de startplaats gebracht en konden we ons opmaken voor de start.Zoals ik gewoon ben de laatste tijd, vooraan postgevat, want ik heb nu èènmaal geen zin om te staan drummen tussen 510 deelnemers voor beide afstanden.Later bleken er 350 deelnemers aan de start te staan voor de 12 km, de rest voor de 5,7 km. Er werd dus gelopen in twee ronden die niet identiek waren zoals de vooropgestelde afstand van 11,5 km niet gehaald zou worden.Door de slechte passages in het bos werd de tweede ronde dus een beetje herlegd. De start dus, mijn eerste km al meteen in 3.45, ook al weer zoals voorgaande wedstrijden, natuurlijk véél te snel. Ach ja, ik zal het toch nooit leren.Het gaat vrij vlot, de wegen liggen er goed bij, km 2 in 3.51, km 3 in 3.52. Ik begin het al wat moeilijker te krijgen, de passage in het bos valt mee, het is verharde weg met hier en daar wat steenslag en worteltronkjes, maar ik kan het tempo redelijk gestaag houden. Km 4 in 3.58. Wind op kop nu en dat bemoeilijkt toch weer het loopritme,4.08 voor km 5. Ik zie ondertussen ook bakker Robert naderen en krijg meteen een mentaal dipje wetende dat hij me in de kortste keren voorbij zal steken Dit gebeurt in km 6, waar ik nog net 4.10 haal.ik probeer in zijn kielzog te blijven, maar kan het 50 meter gat maar niet dichten.Dat blijft een tijdje zo en km 7 loop ik weer in 4.08. Km 8 in 4.06 De vermoeidheid begint me parten te spelen en ik maak geen aandrang meer om mijn collega bij te benen.Ondertussen kijk ik achter mij en der is niemand meer die me echt kan bijbenen.Ondertussen wel nog een andere loper ingehaald, maar bij een vettige passage op singletrack loopt ie me zo weer voorbij.Ik bouw wat voorzichtigheid in hier, bang om te vallen, weet je wel ;-). Km 9 en 10 worden dan ook mijn traagste km's ,4.18/4.17. Ondertussen heb ik wel wat kunnen recupereren , maar ik kijk toch uit naar de eindstreep, hoelang gaat dat nog duren?? Nog even een kleine versnelling en ik haal opnieuw 3.58 voor km 11. De laatste km is het vat echt af, en laat ik me uitbollen in 4.10 Het had nog een moment gekund om Robert bij te benen, maar in de laatste km werd smolt deze hoop als sneeuw voor de zon door zijn tempoversnelling. Ach, ik mocht best tevreden zijn toen ik na 49 min uitgeput de finish bereikte Nog even uitgeblazen, een warme Gluhwijn proberen te drinken, ondanks de maaglast. Dan was het wachten op collega Mario, die na een dik uur ook zijn wedstrijd erop had zitten. Maatje Robin was als 17de over de meet gekomen, in ongeveer 45 min. Ikzelf werd 29ste van 350 deelnemers en 6de in mijn categorie, niet slecht. Toen iedereen was uitgehijgd werd het tijd om huiswaarts te keren De sanitaire installaties lieten we links liggen, deze waren niet echt om over naar huis te schrijven. Eénmaal thuis wat opgefrist reed ik richting Genk om daar gaan te supporteren voor enkele marathonmaatjes. Zo hielp ik Pieter Dullers zijn laatste 6 km door al meelopend hem een mentale boost te geven. Hij liep zijn eerste net niet onder de 4 uur, 4u.01 was zijn eindtijd. 6 min later kwam de "krak van de dag" Runfortheclimate Peter met zijn karretje over de meet gelopen. Hij had een karretje laten maken waarmee hij al lopend door Europa een tocht zal ondernemen, een hele uitdaging als je het mij vraagt!!!!! Dit karretje weegt een dertigtal kilo, waar ook nog eens een twintigtal kilo bagage in mee moet. Vandaag was dat zijn eerste test en hij vond het meevallen , héhé :-). Nadien met hem en nog andere collega krakken, lees ultra's, wat gesocialised, maar vooral genoten van de heerlijke cava. Meer info hierover vind je op zijn blog, www.runfortheclimate.123website.be.
Ik kan vandaag dus weer terugblikken op een geslaagde zondag, al was het weekend met weinig slaap geen goede voorbode. De pijntjes heb ik vandaag minder gevoeld, maar waarschijnlijk zal de endorfineshot of de cava daar wel voor iets tussen zitten. Zo kijken we dan ook weer hoopvol uit naar de volgende wedstrijd en dat wordt er terug ééntje van de Cours de la Province, Horion-Houzemont vlakbij Grace-Hollogne. Tot volgende week en geniet van de mooie plaatjes ;-)
foto boven, in achtervolging op Jo Schoonbroodt foto onder spreekt boekdelen ;-)
foto onder, bakker Robert zit me op de hielen, grr ;-) opwarmen voor de wedstrijd met Robin en Mario samen met collega bakker Robert oude rakker Jules Kempeneers heeft ons groepje vervoegd ;-)
Reacties op bericht (0)
Over mijzelf
Ik ben lenaerts marc, en gebruik soms ook wel de schuilnaam bakkertje64.
Ik ben een man en woon in st truiden(aalst) (belgie) en mijn beroep is banketbakker.
Ik ben geboren op 01/09/1964 en ben nu dus 60 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lopen ,zwemmen,en van't leven proberen te genieten.
