En wat er dan gebeurt... tja.. het aloude verhaaltje. Dan ga ik op zoek naar escape rooms... 

Het valt nog af te wachten of deze laatste escape room wel de meest verstandige was. Er is deze man, laten we hem Travis noemen. Sinds enkele maanden jaagt Travis op me. En ik hield afstand, was duidelijk over het feit dat er niets te verwachten was. Maar Travis is wel een lieve, aangename, correcte man. En een volhouder (een eigenschap die ik, ondanks het feit dat dat volhouden zich op mij richt, wel kan bewonderen). Af en toe drinken we een koffie samen, praten. We wensen elkaar goedemorgen, een fijne werkdag, een prettig weekend. 

Enkele dagen geleden gingen we samen iets eten. Voor het eerst brachten we langer dan een half uurtje samen door. Leerde ik hem beter kennen. Het is bevreemdend. Want ik zie steeds meer gelijkenissen met Neil. Beiden uit een ver land. Beiden met dezelfde basisopleiding. Beiden commercant. Beiden franstalig. Beiden gehuwd, met zoon en dochter, gelijkaardig qua leeftijd (zowel zijzelf als hun kids, volwassen kids). Hun verjaardag ligt 3 dagen uit elkaar. Twee alfa-mannen. Twee beschermende mannen (en wat heb ik dat gisteren geweten, toen ik nog laat moest rondrijden... twee mannen die me laten weten dat ik voorzichtig moet zijn op de weg). Twee mannen die dol zijn op mijn lichaam...

Er zijn ook verschillen, op het eerste zicht. Travis noemt zichzelf "gescheiden", al wonen ze nog samen. Gebruikt grootse woorden, wil me alles geven. Neil heeft altijd een zekere reserve ingebouwd, al komt hij ook af en toe over de brug met een "un jour". Waar hoorde ik die woorden nog... "ooit"... Ik kan er niet in geloven, en zeg hem dat ook steeds. Géén beloftes die je niet kan waarmaken, geen "ooit". Fysiek zijn ze compleet anders, want waar Neil me ongelofelijk aantrekt, heb ik niet datzelfde gevoel naar Travis toe. Ik smelt niet weg als hij me aankijkt. 

Het grootste verschil: Travis is op de hoogte van Neil (en wil dat ik compleet voor hem kies, alle contact met Neil verbreek), Neil weet van niets. Maar Travis heeft er vertrouwen in: mettertijd zal ik voor hem kiezen... Ik ben nog niet zo zeker...

Maar het is en blijft een feit. Neil voelt zich goed, en heeft alle vertrouwen in mij. Ik bezorg hem géén stress momenteel, vraag géén aandacht. Dus hij zit 2000 km van hier, en vindt het geweldig dat zijn maitresse éindelijk begrepen heeft dat ze geen problemen moet maken. Terwijl ik gewoon geniet van de aandacht van Travis, en me daardoor kan losmaken van Neil. Escapisme...