Maar jammer genoeg verwacht ik me nog aan een mini crisis. Want jouw verjaardag, die ik compleet ga negeren... géén gelukwensen. Géén fb-berichtje op je wall. Géén telefoontje. Zelfs geen sms. Want ooit-mijn-lief, het kan me niet meer schelen. Ik ken je. Ik weet gewoon dat je dit niet kan geloven. Omdat jij niét kan geloven dat ik zonder jou kan. Omdat jij niet kan geloven dat ik zonder jouw lichaam kan.

Ben jij dan zo speciaal? Ik denk terug aan iets wat mijn buddy ooit schreef "okee, hij heeft één kunstje, maar verder?". Hij heeft gelijk. Jammer genoeg heb je net dàt voor mij verpest, met elke andere man. Maar okee, er zijn andere leuke dingen in bed. Ik merk dat ik met elke man in mijn leven àndere dingen leuk vindt. En tja, misschien vind ik ooit iemand die jouw kunstje kan evenaren. Zo niet, niet getreurd.... ik kan op zo veel manieren genieten.

Neil smacht naar mijn lichaam, zoveel is duidelijk. Ik wilde dat ik kon begrijpen waarom ik hem niet kan bieden wat ik aan jou wél kon beloven, een hele tijd: trouw. Terwijl Neil me nooit vroeg naar seks met mijn eigen ventje... dàt is het deel dat we van elkaar aanvaarden. Hij heeft seks met zijn vrouw, ik met mijn ventje. Dàt is logisch. Zonder meer. Maar hij vraagt mijn trouw. En net dààr wringt het.... want door jou weiger ik die exclusiviteit, heb ik schrik van die limiet. Ok, de Ander heeft momenteel weinig tijd, of liever: de dates die we planden werden steeds geannuleerd (door mij of door hem). 

Eigenlijk is de Ander de meest constante in mijn leven, sinds anderhalf jaar. Neil intussen sinds bijna een jaar. En er is mijn Friend with benefits, ook smachtend naar meer. Dat lijken me voldoende mannen, niet? No need for more....

Al komen mijn buddy en ik soms close. Reservewiel-plannen.... wie weet komen we er ooit toe. Maar voorlopig houden we stand. Tot nu toe is er telkens één van ons zwak, en houdt de andere stand. Maar wàt wanneer we beiden zwak staan? Is die reserve-wiel-optie zo slecht? Conscenting adults.... so what??? (en ja, ik wéét dat hij dit leest ;-) ) Never say never, nietwaar? 

The player... die situatie is duidelijk intussen. Of toch niet? Who knows.... Als er één ding is dat ik de afgelopen twee jaren besefte is het wel: never say never. Ooit dacht ik dat wij een toekomst hadden. En zie waar ik nu sta... het is over.