anyone can start from now and make a brand new ending.

zo voelt het inderdaad aan... Opnieuw starten met jou, met die eerste ontmoeting, is onmogelijk. Trouwens, wat zou ik veranderd hebben? Mijn gevoelens waren een tsunami, jouw liefde en aandacht een pletwals. Hoe had ik daar ooit aan kunnen weerstaan?

Afgelopen zomer, toén had ik moeten volhouden. Toen had ik je moeten laten gaan... Beter laat dan nooit, zal ik maar denken?

Maar ik kan wel de rest van mijn leven terug in handen nemen. Het verleden is onherroepelijk voorbij. Maar morgen kan ik veranderen. Die macht heb ik...

Het doet me nog altijd vreselijk pijn om die "morgen" te zien zonder jou. Ik heb zoveel gevoel in jou geïnvesteerd. Maar ik voel me compleet leeggezogen, opgebruikt. Mijn gevoel is dat ik gaf en niets terugkreeg. Maar ik weet dat jij net hetzelfde gevoel hebt... tja, de waarheid zal zoals altijd wel in het midden liggen zeker?

Wat ik wél zeker weet, is dat mijn gezondheid onder de situatie heeft geleden. Lijdt. De afgelopen weken ging ik zo vaak dronken slapen... vond 's morgens dan stukken chat terug die ik me niet meer herinnerde. Maar een volledige chat niet meer herinneren, zoals eergisteren, dàt was schrikken. Er zijn echter andere tekens dat het niet goed gaat: controleverlies (overtuigd zijn dat ik maar één glaasje zal drinken, en niet kunnen stoppen), uitkijken naar dat eerste glas... Dus dit weekend wordt er geen druppel gedronken.

Volgende week in A'dam sluit ik het niet uit , maar het is vakantie. Zodra ik thuis kom, zal er weer een rem op gaan...niet meer tot de zomer. Jij bent me mijn gezondheid niet waard, verdorie!

Welk spelletje spelen jullie eigenlijk? Jou hoor ik niet. Maar van Haar kreeg ik vandaag zowel een nieuw vriendschapsverzoek op fb (was ik niet duidelijk genoeg, dat ik afstand wil?), als een pb om me een fijne dag te wensen. Mét xxx (iets wat Zij en ik normaal niet naar elkaar sturen). Wat heb jij haar verteld, dat Zij denkt dat Ze dat kan doen???

Ik hoor het morgen wel. Misschien. Je liet nog niets weten... en ik vertik het om te vragen wat het wordt. Mijn gok is dat het je niet lukt om thuis weg te geraken (tenzij je zegt dat je met mij afspreekt om het uit te praten, en dàt wil ik dus niet!!!). Nu ja, ik ben toch in de buurt... dan breng ik enkel jouw boek nog terug binnen. Aan de voordeur. Zonder commentaar. Zonder uitleg. Afleveren, da's alles.

Dit is de enige manier...