deelnemen is nodig om te winnen ... hey iedereen, dat je hier bent wil zeggen dat je net als ik van de atletiekmicrobe gebeten bent. Geniet gerust mee van mijn foto's en verhalen. Heb je tips, aanvullingen of opmerkingen, laat het me weten in een mailtje. Voel je ook vrij om iets in het gastenboek te kriebelen.
Lopen is altijd mijn grote passie geweest. Gestart als 10 jarige, heb ik alle categoriën "doorlopen". Na een paar jaar inactiviteit terug de draad opgenomen als master, wat resulteerde in een Belgische titel op de 2000m steeple.
Daarna sloeg het noodlot toe. Een zware knieoperatie zette me buiten spel. Maar ... een winnaar geeft nooit op, opgevers winnen nooit!
Ik krabbelde overeind en 4,5 jaar later liep (lees: jog) ik terug. Een paar maanden later kwam al terug de "goesting" om eens een halve marathon te proberen. De kilometers werden opgebouwd, tot april '09 ... terug onder het mes. Nee niet de knie, die blijft voorbeeldig. Na 7 weken, nogmaals herbegonnen .. Een paar maanden later wezen de trainingen en plannen in de richting van Carcassonne, de halve marathon (mijn droom) Tot maart 2010 Murphy zich kwam moeien! Ik moest onder het mes voor mijn andere knie. Een 2e kraakbeentransplantatie (iets wat ik gezworen had wat ik nooit zou laten doen) Maar nu stond ik er voor en moest er door! De revalidatie ligt ondertussen terug ver achter mij. Alles ging veel vlotter dan de 1e keer. Ik loop terug en kan weer volop genieten van deze mooie sport.
Ik durf me geen verre doelen meer te stellen. Ik leef van dag tot dag en zie wel wat er komt. Superprestaties moet je van mij niet meer verwachten, maar de halve marathon van Carcassonne ... (verdorie, ik ging geen verre doelen meer stellen! )
Met mijn verhalen hoop ik andere lopers aan te sporen om te blijven doorgaan! Nooit op te geven ...
Op het einde komt alles goed , en als het niet zo is ... was het niet het einde ...!
Veel plezier tijdens je bezoekje.
25-08-2009
St. Pons de Thomières
Morgen is mijn vakantie ten einde. Nog 2 klusjesdagen op school en volgende week vliegen we er weer in. Deze zomer brachten we 2 weekjes door in St. Pons de Thomières. Een zalige streek. Mooi weer, niet ver van Carcassonne en midden in een natuurpark. Bomen en groen in de 4 windstreken. Lopen konden we daar doen op de "Piste verte". Een oude spoorwegbaan die 100n kilomers doorliep. Dus marathonlopers ... the place to be. Het baantje liep zachtjes omhoog (en natuurlijk omlaag) Een andere trainingsroute was rond een meer. (zie foto) Dit lag op 1000m hoogte. Mooie ongeving, maar door de vele boomwortels en stenen wel gevaarlijk voor de voeten. Je kon zelfs op de col lopen, maar dat hield ik na 1 x voor bekeken. Ik reed hem wel de laatste dag nog op met de fiets. Dit ging veel beter dan ik verwachtte. Gemmiddeld 9/u is voor mij vrij vlot ... anderen reden ondertussen nog een 2e maal naar boven :-? But who cares!
Naast lopen, fietsen, zwemmen en wandelen was kayaken die 5e sport op ons programma.
Na 2 weken, lichamelijk zalig moe, maar mentaal opgeladen, terug naar Zele ... en lopen ... blijft de constante factor.
Reacties op bericht (2)
25-08-2009
denk jij dat ??
ik wou gerust nog een paar weekjes blijven hoor! Leven als God in Frankrijk en dat trainen nam ik erbij!
25-08-2009 om 22:49
geschreven door karine
amaai Karine
Na een dergelijke sportieve vakantie, zal jij wel blij zijn dat je terug MAG gaan werken zeker
25-08-2009 om 21:56
geschreven door patrick aerts
Over mijzelf
Ik ben Karine Van Hecke
Ik ben een vrouw en woon in Zele (België) en mijn beroep is kinesitherapeute.
Ik ben geboren op 16/02/1963 en ben nu dus 62 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: atletiek, roparun, fietsen, klimmen, lezen, PC, .
Gehuwd met Dirk en moeder van Sofie, Ilse en Tim. 41 jaar lid van AC Zele.
Coach van de Kloddejoggers
