nieuwjaar: het jaar van de geit.....en zo belanden we bij....sex
In het multicinecomplex cgv in parksons paragon in de al even schitterende wijk phu my hung in district 7 genoten van...kingsman (met vietnamese onderschriften).....en Tet of lunar newyear is voorbij en daar is de hitte, dagtemperaturen rond 35, zwoel en zweterig!
Tet dit jaar is "at mui", volgens 'maankalender' het jaar van geit ="de" (met circonflex uitgesproken 'jei'). De geit staat voor zachtaardig temperament, bijgevolg schept dit jaar gunstige verwachtingen. In de vietnamese cultuur is de geit (mannelijk zowel als vrouwelijk) een van de zes huisdieren naast varken, paard, buffel, hond, kip. In februari worden in enkele noordelijke provincies geitengevechten gehouden en het leven van de verliezer...wordt gespaard. Verder duikt het geitelam net als in vele andere culturen op als offerdier en in de kunst (porseleinen vazen bv) figureert de grazende geit vredelievend in een bucolisch kader, een voorstelling van geluk en voorspoed.... happy-go(at)-lucky zo je wil.
Maar net zoals in andere culturen krijgen geit/bok een sexuele connotatie:
een 'mau de' (geile bok) is er naast een 'de cu' (ouwe geit); 'rau de'- een
lichtekooi - klinkt erg negatief, terwijl 'de xom' - womaniser/versierder - al
wat positiever oogt. Ook 'de' duikt als werkwoord op, de liefde bedrijven....een nachtje 'bokken' eigenlijk. We moeten hiermee echter erg
voorzichtig zijn, want open en bloot wordt hier niet over sex gepraat.....in 't
openbaar is praten over sex taboe! In het openbaar de geliefde 's vastpakken,
kussen...is not done! Trouwens, doet men bij ons nogal wild over gouden/
diamanten bruiloften, dan wordt dat hier doodgezwegen...wegens toch geen
romantiek meer! En nog iets....in alle districten zijn er on-tel-bare al dan niet
verlichte hotelborden met 'ngan han' (short time), '1gio' '2gio' (1 uur, 2 uur)
voor wie sex wil met zijn.....Dat is niet voor vreemdelingen, laat staan
toeristen, bedoeld (het kostte mij al een paar jaar om betekenis te
achterhalen...een taal waarmee ik niet vertrouwd was! plus het feit dat die
borden welig tieren waar....geen vreemdeling komt!)....dat is voor de
jongeren voor het huwelijk, want samenleven zonder trouwen (net zoals bij
ons veertig jaar terug) doet men vooralsnog niet.....en dat is voor de oh
zovelen die een scheve schaats willen rijden. Er gebeuren veel zaken die het
daglicht niet mogen zien....het daglicht is immers rechtgeaard.....en voor de
goeie vrede gebeurt veel 'in den duik' en 'blijven veel potjes gedekt'!
Wie (zoals ik zondag laatst vanuit phnom penh) neerstreek in Saigon gedurende Tet, moet gedacht hebben dat het een uiterst rustige stad is! Dat is het allerminst, 350 dagen lang is dat een constante hustle-and-bustle....het moment van percipieren lijkt dus een al dan niet vertekend beeld vorm te geven....erger is natuurlijk -iedereen kent wel dergelijke types- als mensen zich en ons een erg gefragmenteerd flou beeld aanmeten verkregen via tv, krant of een totaal gedateerde 'kijk' uit de tijd van toen....ik moet mezelf erop betrappen dat ik na herhaald bezoek en na telkens lang verblijf maar geen duidelijk vat kan krijgen op het land vietnam, op de stad saigon...elke dag bots ik op antwoorden die nieuwe vragen oproepen......
ook dit is perceptie: ik zou ze niet willen te eten geven, de mensen die me ooit gevraagd hebben of het hier, of kortom in zuid-oost-azie, veilig is en men denkt dan onwillekeurig aan de talloze 'inboorlingen' die het op je bezit zouden gemunt hebben....bij bezoek aan het mij bekende angkor wat zocht ik op platform 1 het hoekje van waaruit het goed fotograferen is....een paar cambo gidsen loodsten er eveneens een 'trulletje' toeristen heen....een jonge dame, afkomst onbekend, vroeg me of ik met haar camera van haar een foto'tje kon maken.....in al mijn naieviteit en achteloosheid legde ik 2, 3(?) minuten m'n eigen camera in een uitstulp van de muur.....het karweitje achter de rug, kraaide ik het drie/viermaal uit "where's my camera".....in het 'trulletje' zag ik plots een franssprekende dame (45 a 50?) (francaise?) met m'n camera in haar hand.....elke bevolking heeft haar rotzooi !
siem reap-phnom penh-ho chi minh city en round up week cambodja
De ongeveer 230km minivanrit van siem reap naar phnom penh is een horrorrit ('n goeie 6 uur met kamikazedriver; stop in kampong thom)....de weg is in abominabele staat, de ene grotere put volgt al razendsnel op een andere...er wordt aan gewerkt, maar er wordt ook al jaren aan gewerkt, maar verbetering is er, op een schaarse goeie aantal km na, helaas niet....een marokkaanse in ngo dienst wijst twee oorzaken aan die in elkaar vlechten: het regenseizoen spoelt telkens delen van het wegoppervlak weg en er is de corruptie, het geld bestemd voor beter wegmateriaal schuift in zakken van officials, terwijl wegenwerken steevast worden uitgevoerd met minderwaardig materiaal!!
Een week vakantie cambodja...voor wie mijn voorbeeld wil volgen, doe ik graag alles uit de doeken, maar goedkoop is het allerminst. De beide steden siem reap (kunstmatig duur gefocust op de 'rijkere' toerist, vanwaar dan ook) en phnom penh zijn op zijn minst prijzig....de sisowath quay, riverfront dus, in PP is upmarket! Waarom kost het veel? Vooreerst het visum, de
bezoekerspas angkorcomplex (1,3,7dagen), de ritten naar en van: of je nu uit
bangkok komt of uit saigon, telkens heb je 4 bus/minivantrips (vliegtuig is te
duur gezien de relatief korte afstand...en reken ook nog je vervoer naar en
van airport, want die ligt buiten de stad), als je behoorlijk gelogeerd wil
worden betaal je gauw 25 usd zonder ontbijt, je hebt vervoer nodig op de
angkorsite (weliswaar is er de goedkope fiets, maar ook tuktuk, motortaxi,
busje...), dikwijls betaal je tuktukvervoer van busstation naar hotel, water en
frisdranken betaal je te duur zelfs in supermarkten ! Kortom, er glijden talrijke dollars door de vingers.
Nu onderweg naar cambo-vietnamese grens (afstand phnom penh saigon 204 km) met de mekong expressbus, die zelfs een ontbijtpakketje offreert....vrijwel alle bussen hebben wifi....internetten een extra troef voor
onderweg.....
Dag 2 was de mini tour, minder km, maar toch nog 'n kleine 40, in achtgenomen dat je al een viertal km rijdt vanuit stadje om ticket/checking zone te bereiken, en dan nog 's een viertal om de immens uitgestrekte archeologische site te bereiken. Op de mini tour ligt een van de 'kroonjuwelen', de ta phrom, het gevecht tussen de vernietigende natuur en de door mensen opgebouwde beschaving....de knoestige grijpgrage vijgeboomwortels die delen van de tempel in een houdgreep knellen....en ik vond zowaar weer dat verrukkelijk boeddhahoofdje dat geheimzinnig uit een gapende wortelschacht blikt.....verder een weerzien (zonder klimwerk ditmaal) met de strengstrakke ta keo, de robuuste baphuon en het wat verborgen preah palilay, het 'muurbloempje' wegens nauwelijks bezoekers....en dag 3 ging integraal naar de twee toppers...angkor wat, misschien wel het best geconserveerd, in haar kolossale perfectie, met de honderden meter basrelief die als een antieke film aan je langs wandelen. En dan de bayon, de torens met de reusachtige stenen glimlachende hoofden
die, naar waar je je hoofd ook wendt, je constant 'big-brother-ig' met hun onverklaarbare grijns in de gaten lijken te houden.....
siem reap...op naar de fabuleuze khmer beschaving van tien eeuwen terug
Vanuit phnom penh 's ochtends vroeg met minivan naar siem reap....een rit van een soms hobbelige 6 uur...gelukkig zijn er soms de passagiers die voor een aangename en zelfs leerrijke babbel zorgen....ditmaal een jonge indier uit mumbai, werkend in bangalore en een jonge chinese die werkt in de reclame zowaar en zij heeft al een aantal europese reizen op haar palmares (spanje, frankrijk, italie, oostenrijk...en boedapest)....welke kijk soms op europa: zij vond -op basis van haar werkcontacten- de fransen lui...en de indier had goeie ervaringen met de degelijkheid en erg hoge kwaliteitsnorm van de duitsers. Viel belgie bij hen dan tussen de plooien? De chinese paste, maar de indier, uiterst verstandig, wist out of the blue te vertellen dat belgie drie landstalen heeft, dat it-firma's belgische klanten hebben, en hij kende zowaar de gentse univ!
siem reap, dat betekent dus de tempelroutes biken...een weerzien met die machtige bouwwerken...
vandaag eerste d van driedagenpas, de grand tour, tussen 50 en 60 km vermoed ik, omdat ik dr ook de afslag naar bantaey samre heb bijgedaan. Verder de kravan, sras srang, pre rup, ta som, neak pean en het grootse preah khan...
Saigon is wat leger want velen trekken naar de 'que', hun plaats van herkomst om met de familie Tet of lunar newyear, chinees nieuwjaar (18 feb) te vieren. Dat gaat gepaard met een vakantie van een drietal weken. Heel wat zaken o.m. ook restaurants hebben hun deuren gesloten. Voor mij dus 'nghi hoc', schoolvakantie...wat de gelegenheid biedt om een weekje cambodja uit te trekken. Op dit eigenste moment passeer ik in een sapaco-bus het bekende cu chi (van de tunnels) op weg naar vietnamees-cambodjaanse grensovergang mocbai-bavet. Warhol heeft ooit 's langs zijn neus gezegd dat alle megasteden op elkaar lijken, want elk heeft z'n mcdonald's. Dat kan op z'n minst ook gezegd worden van de multiplex cinema's die overal op elkaar lijken. Gisteren in zo'n supermodern complex van cvg in de huong vuong (district 5) de pas uitgebrachte '50 shades of grey' gezien. Veel meer onder de indruk van de treffende gelijkenissen met de kinepolissen, van booking over soundkwaliteit tot popcorn....dan van de naar mijn smaak vrij fletse film. Grootste verschil...op een drietal westerse koppen na....alle cinebezoekers vietnamees. De cvg bevindt zich overigens op de 7de verdieping in de chique plaza shopping building met op alle verdiepingen o.m. de ons vertrouwde merken...die net zo duur zijn als bij ons.....
Uiteraard bestaat er een officiele weg om visum te verlengen, maar de 'officials' doen er alles aan, via al dan niet terechte regeltjes en uitzonderingen, om toch maar niet de officiele weg te moeten volgen. Je wordt dus omgeleid naar een 'alternatieve' weg....waar de kassa rinkelt, waar tussenpersonen van hoog tot laag ritselen....maar het moet wel voldoende onder de radar blijven...geen bewijsjes, altijd contantjes etc. Wees gerust, elke vietnamees weet dat corruptie welig tiert...ik heb menig vietnamees horen zuchten dat het....nog tijd zal vergen om dat om te buigen. In de stroef lopende en de verliezen opstapelende staatsbedrijven is men ....al een beetje bezig de bezem te halen door een hele klad 'ambtenaren' die het al te bont hebben gemaakt. Maar vrijwel unaniem worden politie en corruptie in een adem genoemd. De c.s.g.t. (de blauwe letters op hun beige helmen), de in beige uniformen gestoken gevreesde verkeerspolitie (c.s. canh sat=politie en g.t.giao thong=verkeer) int boetes zonder ontvangstbewijsjes en 'regelt' eigenmachtig vervangbedragen voor door hen vastgestelde overtredingen. De gewone vietnamees spreekt met misprijzen over hen....misschien zijn sommigen ook wel een tikkeltje jaloers, omdat zij niet aan de vetpotten (kunnen) zitten......
verlenging visum....voorbeeldje van corruptie (deel 2)
Een verwittigd mens telt voor twee. Op basis van eigen ervaring en die van anderen: men vindt altijd wel iets om verlenging visum af te wijzen! Dien mooi ingevulde en van officiele stempels voorziene aanvraag in bij dienst immigration. Weigering, want mijn visum is een B3 (business) en kan niet verlengd worden. Heb ooit wel een businessvisum gehad, maar in november laatst vroeg ik evenwel visum 'tourism' aan...waar liep iets fout? Aangezien discussieren toch geen soelaas brengt, neem ik contact op met tourist agencies: ok, B3 kan verlengd worden....en de prijzen varieren....260, 280, 300 usd voor een multiple-3maanden! En het hoogtepunt dient zich aan: Tan, 'mijn' hotelmanager, betwijfelt of ik bij terugvliegen vanuit phnom penh in airport saigon wel een multiple kan krijgen en hij bezweert me zowaar af te zien van mijn over-en-weer-cambodja beslissing met het oog op het opnemen van mijn multiple. In mijn bijzijn neemt ie telefonisch contact op met....de chef van immigration....en even daagt bij mij hoe het gevoel van 'de blijde boodschap' wel moet geweest zijn....tot het gladde antwoord volgt: verlenging is mogelijk, maar omwille van si's en sa's kost dat 500 usd!! Ik laat niet na Tan te bedanken voor zijn tussenkomst, maar vind een heen en terug phnom penh -en me daarbij 's te laten verwennen- best wel een aardig idee........
verlenging visum....voorbeeldje van corruptie (deel 1)
Ik heb dus nieuw visum, multiple drie maanden, opgehaald on arrival airport saigon, prijs 95 usd, betaald 95 usd ! Daarvoor diende ik eerst het land uit. Zowat een maand geleden begon ik informatie in te winnen ivm verlenging visum; eerste stuk info was al richtinggevend.....vanaf 1 janu is er een nieuwe visumregeling...die nog niet 'op poten staat'....gevolg: verlenging wordt moeilijk en duur. Ik besloot dus 1.ik ga naar phnom penh en haal nieuw visum en 2.ik ga toch maar 's uitneuzen hoe het nu zit met die verlenging. Ik volg officiele procedure, dwz aanvraagformulier met bevestiging van hotelmanager dat ik resideer(de) in zijn hotel. Moet gecertifieerd worden door politiehoofd...weinig vriendelijke ontvangst politiekantoor...ik word doorverwezen naar kleiner politiekantoor (straat van hotel) dat moet bevestigen dat ik in dat hotel verbleef/verblijf. Ik roep assistentie in van hotelmanager '"luister, vriend, ik heb nooit ofte nimmer enige korting gevraagd voor de kamer. Nu moet je mij helpen". Hotelmanager zorgt ervoor dat ik de bevestiging krijg van de beide politiekantoren, met
kronkelige handtekeningen, opgave van titels en...uiteraard de obligate in het oog springende stempels. Aanvraagformulier verlenging visum is dus klaar en ligt dus in mijn kamer pronkerig te wachten om twee dagen later
voorgelegd te worden aan de dienst immigration in de nguyen du.......
Omwille van niet-verlenging vietnamees visum - die hele kloterij komt op de rooster als alles achter de rug is (in voetbaltermen....er zijn ook nog de 'dying seconds' waarin nog vanalles kan gebeuren) - moet ik dus het land uit en weer terug het land in met...een nieuw visum. Op dinsdag nam ik tourbus vanuit saigon naar phnom penh (cambodja), in feite niet zo erg ver, maar tijdrovend, omwille van bijna oneindig tijdverlies met....immigration aan de vietnamese grensovergang mocbai (bijna anderhalf uur), dan weliswaar vlotte overgang cambodjaanse grensovergang bavet (vlot, want in feite zorgt busconducteur voor cambodjaans visum....maar niet zonder 'goeie' commissie.....), dan 'stop' voor middageten want buschauffeur/conducteur hebben hun procentje)...en dan is er nog de gelukkig korte ferry overzet in neak loeung (wat verder zijn ze bezig met bouw van splinternieuwe brug).....maar ben eigenlijk wel blij - weliswaar geforceerd door omstandigheden - terug nog 's in phnom penh te zijn, de uit zijn voege barstende vrij lage stad, met hier en daar toch al opduikende hoogbouw, met
zijn florissante area rond de sisowath quay met resto's, bars, hotels van zeer duur tot wat minder duur,de brede gezellige esplanade ....kortom zoals de fransen indertijd de cote d'azur voor een stuk transplanteerden in deze fraaie hoek van phnom penh, in de buurt van de welig verlichte voorgebouw/muren van het koninklijk paleis....maar phnom penh is ook de tragiek....de stad die
nauwelijks 40 jaar terug gereduceerd werd tot een dorp van een paar tienduizend inwoners....door de rode khmer. De stad die symbool staat voor
uitmoording....van eigen volk!! waar nieuwe generaties ongetwijfeld
kleinkinderen kunnen zijn van grootouders die elkaar naar het leven stonden.
Hebben zij een streep getrokken onder het verleden ? Dragen zij hun verleden
mee als vingerwijzing ? Kan dat opnieuw, maar dan anders of heeft de duitse
filosoof hegel al dan niet gelijk 'de geschiedenis leert de mensheid dat de
mensheid niets heeft geleerd van de geschiedenis'? Terug, ditmaal met qatar airways van phnom penh naar saigon.....op dit moment in airport phnom
penh....dus nu wachten op de 'dying seconds' ....bij immigration in tan son
nhat airport saigon!
tussendoor...voor 'verlenging visa' op de rooster ligt....
Donderdagavond met overvolle bus 69 naar tan phu district, naar aeon, het (japanse) shopping walhalla (en annex uitgebreide food court met japanse, koreaanse, vietnamese, italiaanse etc cuisine..) met natuurlijk te dure prijzen voor de gewone vietnamees....als mijn ogen al knipperen! Maar aeon heeft een heel 16 hectaren terrein errond met park en nog te bouwen appartementen....en in dat park een prachtig (tijdelijk) lichtproject: witblauw op het gras en een tunnel in paarswit (....kameraad nico zou trots zijn...een gebogen lange spelerstunnel ahw in zijn geliefde kleuren!)........lees vanmorgen bij ontbijt dat heel wat vietnamese bedrijven/instellingen hun voordeel hebben gedaan ooit geleend te hebben in euro en nu zien ze de euro naar beneden getuimeld: in vergelijking met maart 2014 moet de euro tegenover de vietnamese dong...18,5% prijsgeven! Wat uiteraard ook betekent dat, telkens als ik een atm-geldafhaling verricht, er ook een grotere hap euro van mijn rekening gaat! Ik heb ook al gemerkt dat europeanen hier intussen al veel voorzichtiger omspringen met hun uitgaven. Laten we ons ook niet blind staren op de eigen navel, alsof -als we het over toeristen hebben - die grotendeels uit ons vertrouwd europa zouden komen. Vietnam haalt meer dan 45% van zijn toeristen uit....azie (met grote aantallen uit china, korea, japan...) Europa komt slechts op plaats twee met een kleine 35% (en russen nemen hier een erg grote brok voor hun rekening). 11% komt uit continent amerika en opmerkelijk.....gezien zijn relatief klein bevolkingsaantal....9% uit australie!!
Waarom hebben velen hun buik vol van vietnam? Omdat ze geconfronteerd worden met een janboel van jewelste ivm visa. Binnen asean droomt men van een eenvormig visum (een soort schengen-visum dus, maar op maat van zuidoostazie) maar ik vrees dat wat vietnam betreft het ineenstorten van de eiffeltoren meer tot de mogelijkheden behoort dan dat 'vietnamese gieren' dat zouden toestaan. Toeristvriendelijke landen zoals thailand en maleisie geven een 30-dagen visum ...gratis. Andere landen zoals indonesie of laos of cambodja hanteren een visum met redelijke prijzen ( 25...35 usd...). Maar vietnam heeft een sinds 1 januari 2015 nog uitgebreider (van 10 naar 20) visapalet, maar dat er fors te betalen valt, staat buiten kijf. Een single 1-maand visum bv 45 usd, een multiple (wat dus betekent dat je het land uit en terug in kan) 3-maanden visum 95 usd. Maar stel je hebt vooraf geen visum
geregeld in belgie of bangkok of waar dan ook, en je wil het land in over land (bv vanuit cambodja) ...dan kun je het land niet in! Een VOA of visa-on-arrival heb je enkel in drie airports (hanoi, saigon, danang)....mits je een approval letter voorlegt. Dat kun je zeer gemakkelijk online bestellen, agencies verdringen elkaar op het web om het je aan te bieden....want je betaalt er ook voor, een som die varieert naargelang de duur van je visum. Ik denk een van de goedkoopste gevonden te hebben, maar goed, om dat 3-maanden visum van 95 usd te bekomen betaal ik dus extra 30 usd voor mijn voor te leggen approval letter. En in airport zelf wacht nog een administratieve klus met paspoort en application form, aanvraag dus, gevolgd door nog meer wachten tot men je naam afroept. Maar dat alles is nog klein bier vergeleken met de omslachtigheid en de klootzakkerij wat extension of verlenging van visum betreft. Dat spelletje 'erger je niet' is op z'n minst een afzonderlijk 'blog-blok' waard........
Het zorgwekkende: wat houdt iemand tegen een tweede/derde keer naar vietnam te reizen? (cfr 20/1). Vele reizigers ruilen nu eenmaal de ene bestemming in voor een andere (eenmaal men men het land 'gezien' heeft, op naar een ander)....en toch, thailand bv telt een hoger percentage her-bezoekers! Hoe komt het dan dat in dat opzicht vietnam de rol moet lossen? Vooreerst is er een latent onveiligheidsgevoel. In grote toeristische centra met grote concentraties toeristen (bv saigon, hanoi) kunnen toeristen het mikpunt zijn van gauwdieven, oplichting...maar dat gebeurt elders (bangkok, parijs...) ook! Maar er is de perceptie, reisgidsen waarschuwen, er zijn al dan niet opgeklopte verhalen van 'bedrogen of bestolen' zijn. Maar is elke vietnamees dan een potentieel gevaar? Op basis van het aantal toeristen dat ik gecrispeerd, tas op borst gedrukt, op straat zie...blijkbaar wel, alhoewel elk gezond verstand moet vaststellen dat de gewone man/vrouw daar op weg is naar/van het werk en wat anders aan het hoofd heeft dan een toerist in het ootje te nemen. Soit, er is inderdaad gauwdieverij, bv in het toeristennest pham ngu lao. De voormalige patron van cafe des arts - een viet kieu, dwz een buitenlander van vietnamese origine, in dit geval een fransman - wijst mij op een lacune: "zie jij politie?" De politie die voor ordehandhaving moet zorgen, die met hun lichtslijmgroene uniformen, die zie je dus niet, die patrouilleren niet, die zitten in hun ward....en ik vrees als er iets gebeurt (verhalen lijken mijn vrees te bevestigen) dat zij niet optreden. Zaak geklasseerd dus en geen vervolging. Laat niemand nu beweren dat je de politie wel ziet....die jonge dames/heren in hun vaalgroene uniformen zijn helemaal geen politie, zijn niet gewapend, worden ingeschakeld om verkeer in betere, nou ja, banen te leiden, en maken zich verdienstelijk om toeristen de helse straten te helpen oversteken. En dan heb je nog de gevreesde in beige uniformen gestoken c.s.g.t., de verkeerspolitie, ruikend naar corruptie (maar zij niet alleen overigens), maar die houden zich enkel bezig met verkeer en ermee gepaard gaande controles en....inningen. In het geval van bv diefstal of ander misdrijf waarvan een toerist slachtoffer zou zijn....doen zij beslist alsof hun neus bloedt.....
Het General Statistics Office pakt uit (o.m. op basis van een enquete met 9500 buitenlandse toeristen) met een aantal opmerkelijke gegevens en trends. Al dan niet persoonlijke (op basis van in tijd behoorlijke ervaring) kanttekeningen zijn beslist op hun plaats. Moeten we best niet al te veel klemtoon leggen op cijfers an sich, een aantal zijn wel relevant. Dat het aantal buitenlandse toeristen naar vietnam op enkele jaren tijd enorm is toegenomen (ik zie bv voor 2009 bijna 4 miljoen -wat mij een underrating lijkt- en een vrij realistisch cijfer van 9 miljoen buitenlandse toeristen voor 2014) staat vast, maar....dat het aantal dat voor de tweede en/of derde keer in vietnam vertoeft, gestadig afneemt...is eerder zorgwekkend. Er is dus duidelijk iets aan de hand. De respondenten gaven als pluspunten aan: natuur/landschappen (70% delen die mening); de 'goeie' manieren van de inwoners (een score van 43% - zal ook wel met vriendelijkheid te maken hebben); prijs; kwaliteit van de service (39 % vinden die goed, terwijl evenwel ook 16 % die ondermaats vond!) Vreemd dat net geen kwart (23,9%!) van de respondenten prijs vooropzet als pluspunt. Betekent dit dat een groot aantal
van de respondenten bestond uit ...backpackers 'on a tight budget'? Is het
staal wel voldoende representatief.....aangezien qua prijs vietnam, in
vergelijking met andere zuidoostaziatische landen, echt wel niet duur is.
Na nadeel nummer 1, verkeersveiligheid (score van 40%), krijgen 'bedrog al
dan niet bij shopping' en opdringerige straatventers telkens een score van
31%, wat toch wel lijkt te wijzen op 'slechte' manieren van de vietnamezen....wat toch wel enigszins in tegenspraak is met de hoge score
van zij die vonden dat vietnamezen best wel kunnen bogen op 'goeie'
manieren. We moeten er rekening mee houden dat toeristen allemaal
geconcentreerd zitten op dezelfde toeristische plekken, en dat daar mensen
(zij het venters of anderen) opduiken met niet altijd nobele intenties, geldt
voor alle toeristische oorden, waar ook ter wereld. Opmerkelijk minpunt
(gedeeld door - 'slechts'- 27,5%....nemen heel wat backpackers het ook niet zo nauw met netheid?) is dat de netheid veel te wensen overlaat. Afval en
vuilnis overal (in saigon voeren de in oranje plunje gestoken vuinismannen
met hun oranje vuilniscontainers en bezems constant een verloren strijd van
'dweilen met de kraan open'). Het dient gezegd dat vietnam geen toonbeeld
is van hygiene. Overal wordt geplast waar men het kwijt wil, rond bepaalde
straathoeken of aan vele palen of bomen hangt een doordringende
urinegeur. Toiletten zijn soms echt smerig, zonder dat men er zich om
schaamt, ook in ogenschijnlijk nettere zaken. En vietnam is het land met de
meeste...ratten. Men heeft er geen schrik van, want die ratten zijn enkel op zoek...naar eten (en er is afval) en schuw en fluks komen en verdwijnen ze ongevaarlijk in en uit het blikveld!
Een bankbediende maakte een vriend van mij ooit wijs....of de euro nu 1 dollar waard is of anderhalve dollar, je brood kost hoe dan ook 1,80 euro. Dat is waar en ook niet waar; economisten zullen steigeren bij dergelijke uitlating. Ik sta weliswaar niet aan de klaagmuur, maar ik doe toch een cijfermatige vaststelling. Gemiddeld kreeg ik vorig jaar voor 1 euro meer dan 28500 vietnam dong, nu is de waardeverhouding 1: 24600. Of anders gesteld, op 13/01/2014 haalde ik 9 miljoen dong van atm of bancontact zo je wil. De bank rekende me daarvoor 314,75 euro aan. Op dezelfde dag maar een jaar later, 13/01/2015 dus, alweer 9 miljoen dong 'uit de muur' en ....mijn bank toont me dat dat deze keer neerkomt op...359,25 euro. Een verschil van bijna 45 euro. Ik betaal voor mijn kamer in vietnam dong exact hetzelfde bedrag....in euro wordt dat een heel stukje duurder. De evidentie zegt dat hetzelfde geldt voor alle andere uitgaven. Maar soit, alles blijft best betaalbaar. En trouwens, zegt men niet 'koken kost geld'?
De amerikaanse ambassade is, net als de belgische, gevestigd in hanoi. Maar op de plaats in saigon waar de amerikaanse ambassade stond (tot 1975) en waar overigens geschiedenis werd gemaakt (denken we maar aan de spectaculaire laatste vlucht met helicopters vanop het platform bij de val van saigon), staat nu het amerikaans consulaat. Elke dag passeer ik daar op mijn weg naar/van de univ. De oude ambassade werd met de grond gelijk gemaakt en na 1995 (heropstart van diplomatieke betrekkingen tussen vietnam en usa) verrees op dezelfde site het consulaat. Ik kan me hier nauwelijks een meer beveiligde site voorstellen (en dan nog gelegen pal in het centrum van de stad). Overal in de stad hebben trottoirs verlaagde drempels (wij zouden denken.... voorzieningen voor rolstoelgebruikers, niets daarvan!) om trottoirs toegankelijk te maken voor...motorbikes, maar niet aan die imposante beige muren met daarbovenop nog een metalen met pinnen voorziene wering en closed circuit cameras. De hele halve omtrek (ik schat zo'n 150 tot 200 meter) van het consulaat (achterbuur van de site, aan de nguyen thi minh khai, is overigens het niet als dusdanig 'beschermde'
franse consulaat) is afgeboord met een-meter-hoge (betonnen? metalen ?)
palen die zo dicht op mekaar staan dat een motorbike er zich niet kan
tussenwringen. Enkele gewapende vietnamese soldaten en enkele
vietnamese (of zijn het amerikanen van vietnamese komaf?) soldaten met
amerikaans insigne op uniform houden discreet de wacht. Elke morgen
staan misschien wel een honderdtal mensen hun beurt af te wachten (voor
visum ? of wat dan ook)....maar aan de overkant van de brede en overdrukke
le duan boulevard, en dus niet op de brede vrijwel lege stoep voor het
consulaat. Je kunt/mag wel op die stoep voorbijwandelen.....maar je moet
blijkbaar bewegen. Ikzelf, rond kerstmis, bij het stilstaan op die stoep om een
foto te nemen van de door bidv bank gesponsorde kerststraatverlichting....werd gesommeerd door een vietnamese wacht dat ik
moest doorlopen en niet mocht stilstaan!!!
Na geslaagde tests vond ik het opportuun om nog 's 80 lesuren vietnamees bij te doen, wat betekent dat ik gearriveerd ben in level 3....maar dat is evenwel nog altijd elementair. Ik heb er intussen 160 opgenomen, vorig en dit jaar samen, en ik vermoed dat ik nauwelijks een les 'gebrost' heb. Het leren van een totaal nieuwe en andere taal geeft me veel voldoening; daarbij komt dat ik daardoor zowat deelgenoot word/ben van het leven hier...ik ben niet langer toerist, maar ga elke morgen, zoals iemand naar zijn werk gaat, naar de cursus....ik neem meestal 'xe buyt', de bus dus, en in de 'can tin' van de univ heb ik mijn broodje/koffie, van 10 tot 12 volgen dan de cursussen, en
dan met bus terug naar notre dame en korte wandeling naar tao dan park voor de middagkoffie. Andere uiting van deelnemen aan het leven hier is dat ik -weliswaar met vallen, opstaan en misverstandjes- bestel, afreken, naar de winkel, supermarkt of markt ga, een hemd pas en koop....in hun taal, en hoe moeizaam het ook verloopt, ik krijg er eigenlijk heel wat voor terug. De afgesloten cursus telde steevast een negental cursisten, drie (ik incluis) zijn gebleven, dat groepje werd aangevuld met een aantal die ofwel de vroege-ochtend-cursus volgden ofwel de draad weer hadden opgenomen. Ook het feit op die manier terechtgekomen te zijn tussen andere nationaliteiten heeft me al een duidelijker beeld gegeven van een deeltje van de wereldbevolking. Ik steek mijn waardering voor de beleefdheid en de stijl van de japanse dames niet onder stoelen of banken. En zuid-koreanen zijn goed op weg om in het economisch wereldorkest zeer hoge tonen te zingen.... waar wij op z'n minst erg jaloers mogen op zijn. En ik onderken bij beiden een werkethos.....met veel zin voor verantwoordelijkheid.
Het op het einde van het jaar gehouden Vietnam Business Forum 2014 bevestigde wat al geweten was, aan de pijnpunten was nauwelijks iets gewijzigd. Het druk door buitenlandse investeerders en helaas door weinig vietnamezen bijgewoonde forum maakte een soort swot-analyse.
Het met succes aantrekken van buitenlandse investeringen stoelt op een politieke en economische stabiliteit. De inflatie is onder controle (om en bij 5%, nog niet zo lang geleden was 20 eerder 'normaal'), wisselkoers en intrestvoeten zijn vrij stabiel. Er is een groeiprognose van 6,2% in 2015.En voeg daar die enorm lage arbeidskost bij (slechts een kwart van de arbeidskost in China!). Maar een rapport op basis van gegevens van een 400-tal investeerders legde pijnpunten bloot: het optrekken van minimumlonen (althans boven inflatiegrens) houdt gevaren in, een weinig transparante arbeidswetgeving, moeilijk te verkrijgen/verlengen werkvergunning voor buitenlanders en een algemene beperking op het presteren van overuren (investeerders willen dat graag bedrijf per bedrijf geregeld zien). Bovendien ligt de produktiviteit erg laag (volgens mc kinsey global institute - dat overigens ook niet mals is voor de belgische produktiviteit!- bedraagt de jaarlijkse 'per capita output' 3800usd, wat slechts 7% is van de 57.100 usd van big brother China, en het is ook lager dan het cijfer van bv Indonesie of Thailand). Het aantal hoogopgeleiden krijgt men ook niet opgekrikt...en dan is er de spreekwoordelijke mallemolen, de administratieve traag- en stugheid; zo duurt het bv vier keer zo lang in vergelijking met andere asean-landen om een vestigingsvergunning in de wacht te slepen (trouwens uit eigen ervaring weet ik dat men hier zot is van stempeltjes; hoe meer stempeltjes, hoe meer indruk het zou moeten maken, en men maakt hier steevast kabaal als men op een formulier niet voldoende plaats meer vindt om een stempeltje te drukken). En tenslotte maken buitenlandse investeerders zich terecht bezorgd over de duur van een vergunning....er is een wetgeving, er zijn decreten met aanpassingen, en na elke 'national assembly' regent het een wirwar van amenderingen, zodat een kat haar jongen niet meer terugvindt.
Namiddag 31/12 werd het al duidelijk, weinig of geen 'ket xe'(verkeersopstopping), verkeer met al te veel gaten...stilte voor de storm....na uitgebreid avondeten in Sen kon ik nog net de twee laatste stukken van het nieuwjaarsopenluchtconcert in park 23/9 meepikken....(ook uitgezonden op tv) het symfonisch orkest van de opera speelde er 'raiders of the lost ark' en het bekendste stuk uit orff's carmina burana....en dan tussen een intussen aanzwellende menigte brommers op naar de majestatische bitexco toren....om 12 uur werd vanop zijn als een lip uitstekend helicopterdeck vuurwerk afgestoken.....en dan liep alles vast....honderdduizenden brommers en voetgangers die alle verkeer onmogelijk maakten.....een wandeling van normaliter een kwartier werd met heel wat getrek afgelegd in bijna anderhalf uur....
nieuwjaarsdag...na brunchen in de hoa khai rondhangen in het chiquere phu my hung van district 7...en 's avonds leek de hele stad zich weer te verplaatsen naar district 1 met alweer de chaos van de honderdduizenden brommers....
Airasiatoestel opgestegen surabaya (java -indonesie) op weg naar singapore vermist en mogelijk neergestort. Airasia, wellicht de bekendste lowcost carrier in azie. Eigenlijk een maleisische vliegtuigmaatschappij (niet te verwarren met het ook al tweemaal getroffen malaysian airlines, de flag carrier van maleisie) met standplaats kuala lumpur. Airasia is de trotse rode brigade, de witte airasia-letters op knalrode achtergrond, de hostessen in hun knalrood pakje. Airasia vliegt naast een groot aantal bestemmingen in landen van zuid-oost-azie (o.a. thailand, indonesie etc) ook op zuid-korea, china, zelfs japan en australie. Zo heb ikzelf meermaals gebruik gemaakt van hun soms zeer goedkope vluchten. Zo vloog ik o.m. met airasia vanuit singapore naar kuching (maleisisch borneo in dec 2010), vanuit kota kinabalu (borneo) naar jakarta (indonesie) in janu 2011, vanuit denpassar (bali) naar kuala lumpur in febr 2011. Twee jaar geleden vloog airasia me vanuit bangkok naar yangon (myanmar), en vanuit yangon naar kuala lumpur. Meermaals deed ik een beroep op airasia voor de verbinding bangkok - saigon (vietnam) en omgekeerd. Meestal lage prijzen (op basis van hun slogan "everyone can fly"), maar extra te betalen voor overgewicht bagage, toeslag te betalen bij betaling met visa of mastercard. Te betalen drinks/food op de vluchten. Maar over de service, stiptheid, afhandeling van documenten etc heb ik nooit enig klagen gehad.
