Deze (on)regelmatige rubriek verzorgd door Freek Neirynck ambieert geen recensiekolom te zijn, maar zoals de titel het zelf zegt: een seinpaal voor geïnteresseerde en potentiële lezers.


ANTWERPSE UITGEVERIJ PRESENTEERT TWEE GENTSE HEDENDAAGSE DICHTERS xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

De Antwerpse uitgeverij Vrijdag, die zich in relatief korte tijd een vaste stek wist te verwerven op de Nederlandstalige boekenmarkt koos voor twee van zijn laatste publicaties voor twee dichters, Sylvie Marie en Marc Cosyns, die een duidelijke binding hebben met Gent.

“Toen je me ten huwelijk vroeg” van de West-Vlaamse van afkomst Sylvie Marie en “Laatstleden/Jongstleden” van Cosyns zijn voor de rest moeilijk met elkaar te vergelijken. Noch naar thematiek, noch naar schrijfstijl, noch naar poëtisch concept en toegankelijkheid. Hun plaats in het kleine Nederlandstalige literaire wereldje is eveneens nogal verschillend.

Sylvie Marie publiceert sinds 2005 met zéér grote regelmaat in literaire tijdschriften. maar ook bijvoorbeeld in Humo en debuteerde in 2009 met “Zonder”. “Toen je me ten huwelijk vroeg”  is haar tweede gedichtenbundel die ondermeer teksten bevat die ze eerder – in oervorm eigenlijk – her en der publiceerde in ondermeer “Passionata”, “Tirade”…Ze schreef samen ‘in duel’ met haar mannelijke collega David Troch het openingspoeem van de recentste bundel “Beginnen”. Bovendien treedt ze geregeld op als performer (o.a. op de Nacht van de poëzie) met geanimeerde voorleessessies.

Marc Cosyns komt dan weer uit de wetenschappelijke wereld meer bepaald binnen de niches ethiek en geneeskunde. Vooral in verband met ‘levensbeëindiging’ komt hij regelmatig in de media. Samen met de Gentse cineast Juul Van de Velder maakte hij overigens een aantal aangrijpende filmpjes over dit nog steeds delicate onderwerp, die door de VRT-televisie werden uitgezonden. Zijn puur literair verleden is eerder blank of minstens onbekend. In 2009 publiceerde Vrijdag wel al ‘Bevroren beeld’.Toch wordt na lectuur van zijn bundel ‘Laatstleden/Jongstleden” duidelijk dat hij voldoende esthetische kracht bevat om een publicatie waardig te zijn.

Men zou kunnen stellen dat het werk van Sylvie Marie meer persoonsbetrokken is, eerder terug gaat om de eigen vooral emotionele ervaringen en verwachtingen. Ze blijft (voorlopg?) nagal in haar persoonlijke Umwelt. Een mooi voorbeeld daarvan is haar gedicht “’s Nachts”:

soms maken ze kamers zo klein

dat ik nauwelijks kan ademen

ht heeft wat weg van een vogel-

kooi in een keuken of een meisje

met te strakke vlechten. Niet moeilijk

dat ik lepels uit de schuiven graai

en de muren te lijf ga als waren

ze slechts gespannen doeken om

zonder meer open te halen. iemand

moet de lamp uitdoen, me met

het duister verzoenen en me kietelen

tot ik er hard kan om lachen.

Een gedicht dat dan weer de schriftuur van Marc Cosyns behoorlijk goed weergeeft is “hCG”:

Positief geprikt

in bloed gezien hoeveel ik van je houd

in stijgende curve het gemiddelde

meer dan voorbij

human being in wording

het woord is het begin

gevoed door jou

omhuld door ons allebei

“Toen je me ten huwelijk vroeg” van Sylvie Marie en “Laatstleden/Jongstleden” van Marc Cosyns verschenen in paperbackformaat en op romandrukpapier bij Vrijdag uitgevers, Antwerpen en de Uitgeverij Podium in Amsterdam. Ze zijn te koop in de zogenoemde betere boekhandels.

Freek Neirynck (boekensienjaleur)