AARDENBURG is the  place to be.

CULTUUR ZOMER AARDENBURG 2015.

Op stap met Vincent van Gogh tijdens de Aardenburgse zomerkunsten 2015.

Vele Maldegemnaars trokken jarenlang naar het openlucht zwembad en de sportterreinen in Aardenburg. De bezoekjes aan Aardenburg werden gecombineerd met een frisdrankje in de cafetaria of op het terras van het zwembad, een lekker frietje met Hollandse mayonaise of ‘pickles’ via een zijmuur op weg naar de fietsenstalling en met de lastige fietstocht naar Eede op een landelijk weggetje met zicht op de weidse velden rondom. Een stop in Eede om goedkopere sigaartjes en lekkere goede boter, verstopt in lege rijstverpakkingen bij Delphine te kopen  of om een voorraadje voordelige pijnstillers of eau de Cologne bij Anna Steyaert aan de kerk in te slaan met misschien wel een snoepstop bij Julia De Windt op de grens. De smokkelwaar werd angstig langs de douane geloodst in Strobrugge, om opgelucht thuis te komen  na een heerlijke dag in het zwembad, waar een uitgebreide tweede warme maaltijd heerlijk smaakte. Het zwembad in Aardenburg is nog steeds een trekpleister.

Langzamerhand werden Eede en Aardenburg ideale, pittoreske fietsbestemmingen en talrijke Maldegemse verenigingen organiseerden een culturele uitstap met een bezoek aan de twee prachtige kerken en talrijke andere historische bezienswaardigheden, soms afgesloten met een heerlijke schotel mossels en friet in restaurant Lekens. Het zwembad  en het sportcomplex in Aardenburg zijn destijds aangelegd door acties van burgemeester Sjef van Dongen en mevrouw Van de Broecke - De Man. Sjef van Dongen is destijds beroemd geworden door zijn reddingsactie van gestrande Spitsberggangers, waarvan onlangs zelfs een film werd uitgebracht.

Wie aan Aardenburg denkt, roept automatisch beelden op van archeologie, geschiedenis met een Romeins verleden, cultuur, kunst en groen.

Talrijke bezienswaardigheden liggen dicht bij elkaar. Een bezoek aan Aardenburg is dan ook must voor groot en klein. Aardenburg is als een uitzonderlijke edelsteen, niet altijd bij iedereen bekend. Daarom is de culturele week een uitstekende gelegenheid om kunst en cultuur te ontdekken, in dit rustige stadje, op een boogscheut van Maldegem.

CULTUURZOMER AARDENBURG 2015.

Op stap met Vincent van Gogh tijdens de Aardenburgse zomerkunsten 2015.

Van  18 tot en met 26 juli 2015, van 11 uur tot 17 uur grijpt de 15e editie van de  Culturele Week plaats met als thema “Op stap met Vincent Van Gogh”.

Dagelijks grijpen er tal van evenementen plaats in historische gebouwen, galerijen, tuinen en andere locaties. De organisatie is in handen van Stichting Cultureel Aardenburg en het geheel staat in teken van Vincent van Gogh (… 29 juli 1890) ter gelegenheid van zijn 125^e sterfdag.

De Culturele Week wordt op vrijdag 17 juli officieel geopend in de tuin van de Sint- Baafskerk met de presentatie van het stripboek over van Gogh en het intermezzi door het strijkkwartet L’Amicitia, gevolgd door een academische zitting.

BEKNOPT PROGRAMMA VAN DE CULTURELE WEEK AARDENBURG 2015.

THEMA “OP STAP MET VINCENT.”

De Stichting Cultureel Aardenburg heeft, met de uitgave van een fraai boekwerk de historiek, kunst en cultuur voor het voetlicht willen brengen.

Geconcentreerd in het centrum zullen installaties met van Gogh als inspiratiebron worden getoond op merkwaardige locaties.

De hele week zijn van 11 tot 17.00 uur particuliere tuinen te bezoeken met beelden en dagelijks vinden er muzikale optredens plaats.

Je kan er de hele week terecht op alle locaties waaronder de “Kunstroute” en “Muziek en de tuinen”. Openingstijden: dagelijks van 11.00 tot 17.00 uur

De toegangsprijs bedraagt 4 euro en geeft recht op een begeleidende catalogus.

Als een rode draad lopen de “Kunstroute” en “Muziekconcerten in de tuinen” door het programma. Het is een unieke kans om een bezoek te brengen aan particuliere tuinen, waar je verrast zult worden door de beelden, optredens en de sfeer van de tuin zelf.

Er worden tientallen kunstwerken tentoongesteld van meer dan 35 ‘grotendeels Vlaamse’ kunstenaars, die voor deze gelegenheid Vincent van Gogh als inspiratiebron hebben gebruikt.

Dit geldt ook voor de creaties die onder begeleiding van kunstenaars zijn gemaakt door de Aardenburgse schooljeugd en voor de werken van zeven andere Zeeuwse en Vlaamse scholen en instellingen en getoond zullen worden in de schuur bij de familie Wijffels aan de Noordstraat.

De inwoners langs de route hebben van de organisatie zonnebloempakketjes ontvangen, ook staan er panelen met zonnebloemen, dus als het een beetje mee zit, lopen de bezoekers volledig in een van Gogh-decor van tentoonstelling naar concert(je).

Evenement “Muziek in de Tuinen”

Zes private tuinen vormen het decor voor een intiem huisconcert. Van klassiek tot golden oldies en meezingers, over musette en chanson tot blues, rock & roll en jazzinterpretaties.

Tijdens deze week zal op een zestal privé locaties of ’s middags vanaf 15 u of ’s avonds vanaf 19 u een muziekoptreden worden verzorgd door Zeeuwse en Vlaamse muzikanten. De genres variëren van musette tot blues. Tijdens de pauze zal een kort poëzie moment, in de trant van van Gogh, worden ingelast.

35 KUNSTENAARS op tien LOCATIES MET BEELD, WOORD EN MUZIEK herdenken de 125e sterfdag van Vincent van Gogh.

Aanknopingspunten, weggeplukt uit zowel het oeuvre als uit de briefwisseling van de kunstenaar, zijn gebundeld in een aantal deelfacetten en verspreid over diverse locaties.

• Een uitgestippelde beeldenroute met start aan de Sint-Baafskerk van zaterdag 18 juli tot zondag 26 juli van 11 tot 17 uur.

• Eigentijdse kunst – in een samenklank van beeld en woord – in kerken, openbare gebouwen, historische panden, galeries, private woningen en tuinen

• Dagelijks van 11 tot 17 uur

Deelnemende kunstenaars: Rik Annerel, Jaap Beets, Marleen Bogaert, Rudy Burm, Marie-Claire Ceyfs, Hugo Clocheret, Patrick Crombé, Maurice De Clercq, François De Geest, Annie Derkinderen, Cecilia De Smedt, Alphonse D’Heye, Lut D’Hondt, Ekkiz, Katrien Everaert, Lucille Feeremans, Bruno Guihéneuf, Herman Huys, Martin Joly, Jean Kamps, Frank Leenhouts, Christophe Muylaert, Rudy Mettepenningen, Jef Paepen, Willy Peeters

Mo Ramakers, Patrik Rogiers, Koen Rossaert, Jozef Van Acker, Marcel Van Driessche, Willy Van Eeckhout, Frans Van Kerckhove, Roger Van Kerschaver, Mark van Praagh, André Van Schuylenbergh, Anja Verbruggen.

Bijlagen:
Aardappeleters van Gogh.png (24.8 KB)   
slaapkamer in Arles.png (30.5 KB)   
Vincent Van Gogh.jpg (9 KB)   
Zonnebloemen.jpg (13.7 KB)   

‘Vaderlanderkes’ in de kerk van Adegem.

Kunstschilder Willy Van de Velde exposeert een GROOT OORLOGSTAFEREEL in de Sint Adrianuskerk te Adegem.

Het Groot Oorlogstafereel kan bezichtigd worden vanaf 25 april tot 4 mei 2014, elke dag van 10  tot 18 uur in de Sint Adrianuskerk te 9991 Adegem en u kan Willy Van de Velde aan het werk zien op de Kunstmarkt op 27 april 2014.

Om het terrein van de Groote Oorlog te evoceren legt WILLY VAN DE VELDE loopgraven aan op weg naar Het Groot Oorlogstafereel van 2,80 meter op 3 meter 20, met authentiek vaderlanderkes, t.t.z. kleine jute zakjes gevuld met zand, versperringen en prikkeldraad.

Het oorlogstafereel op doek stelt een stadsdeel voor in oorlogstijd, de lucht kleurt oranje - rood en licht en verwijst naar een vurige, brandende, gebombardeerde stad. Onderaan het doek geven de sombere, grijs-witte en zwartgeblakerde gebouwen een troosteloos beeld van wat oorlog betekent voor de mens in de stad of in het dorp. Het is een emotionele en boeiende weergave van wat de inhumane mens kan aanrichten. De twee tanks opzij van het doek komen aangereden in de verwoeste en geteisterde stad en verwijzen naar de inname van de stad door de vijandelijke bezetter.

Honderd jaar geleden brak de Eerste Wereldoorlog uit, 26 jaar later was er de Tweede Wereldoorlog en de machtsstrijd is eigenlijk nooit uit de wereld geweest. Na de Tweede Wereldoorlog was er de oorlog in Israël waar de zionisten zo snel mogelijk een eigen staat wilden oprichten na de genocide. Later volgden de revoluties in de landen in Oost-Europa terwijl momenteel nog altijd in talrijke landen dagelijks onschuldige slachtoffers vallen, mensen vermoord en steden verwoest worden. Conflicten overal ter wereld blijven aanslepen en andere landen laten zich beïnvloeden door verkeerde ideologieën, machtswellust van enkelen en overheersingsdrift. Oorlogen veroorzaken de complete ravage van steden, eeuwenoude gebouwen, kunstwerken, burgerhuizen, uitroeiing van minderheden, kortom oorlog staat aan de basis van de meedogenloze en respectloze vernielingen van vele menselijke verwezenlijkingen.

Het monumentale werk van Willy Van de Velde kan gelijk welke stad of dorp in oorlogstijd voorstellen en het blijft actueel. Vernietiging staat altijd aan het begin van een reeks conflicten die elkaar snel opvolgen op gelijk welk tijdstip waar ook ter wereld.

Het doek werd geschilderd tijdens de Opstand in Polen in 1992. Het oorlogstafereel kwam tot stand in opdracht van de voorzitter van de K.W.B. en de K.A.V., Mark Sierens om de kerk van Adegem te versieren tijdens de Kerstmisperiode. Oorlog tijdens de vredevolle dagen rond kerstmis blijft een gevoelig onderwerp.

Kunst en oorlog blijven met elkaar verweven. Kunstenaars, kunst, oorlog en verwoesting zijn ontegensprekelijk verbonden met de mens en de mensheid. Kersttijd brengt een boodschap van vrede maar die vrede is meestal van korte duur.

Als kunstschilder kwam Willy Van de Velde heel regelmatig naar buiten met zijn creaties en werd overal beschreven, gevierd en gelauwerd. Zijn originele creativiteit stelde hem regelmatig in de kijker en droeg bij tot een druk sociaal en vriendschappelijk leven die eigen is aan een kleinere dorpsgemeenschap.

Willy Van de Velde volgde als jonge knaap een opleiding in de “tekenschool” op de zolder van het huidige gemeentehuis Maldegem en studeerde aan de KUMA, Maldegem onder begeleiding van de alom gewaardeerd leraar Jef Van Maldegem en aan de academie in Brugge.

Willy Van de Velde heeft zijn pittoreske miniatuurschildersatelier in de achtertuin van zijn woning. Hij schildert landschappen tijdens alle seizoenen, havens, gebouwen, vooral kerken, water- en kerktorens, hoevetjes, kasteeltjes, bloemen, portretten en hoevedieren op het platteland. Hij schilderde alle kerktorens van het Meetjesland. Hij schildert op doek, op panelen en op “Boomse” pannen, wat een onvoorstelbare vaardigheid en kennis vergt. Een van zijn specialiteiten is het beschilderen van spijkerkoppen. Op een kopje van 4 millimeter diameter schildert hij landschapjes en dorpsgezichten.

Jarenlang stelde hij zijn werken ten toon, in de Gilde in Maldegem, in het uitstalraam van Robert Ronse langs de Noordstraat onder impuls van Denis Posman, hij nam regelmatig deel aan de kunstmanifestaties tijdens de WAK Maldegem, tijdens de verbroederingsfeesten, op tentoonstellingen in het C.C. Den Hoogen Pad en in het gemeentehuis. Hij kwam regelmatig in beeld tijdens uitzendingen van de Zevende Dag, de Droomfabriek en zelfs de V.R.T. kwam reportages maken over hem, over zijn leven en zijn werk. Hij restaureerde de “Kruisweg” in de kerk van Adegem en schilderde de prachtige triptiek “Hoop, Geloof en Liefde” in de winterkapel van de kerk, Hij schilderde de decors in de cinemazaal Cecilia, nu Optiek Coens.

Willy stelde ten toon tijdens een kunstweekend van het gemeenschapsonderwijs in Eeklo en in het schoolcomplex Leupegem in Oudenaarde (1996). Hij was aan het werk tijdens de Kapellefeesten in Maarke (1992) en nam deel aan de tentoonstelling van de landschapsschilders in de “Jan van Gent” te Kerselare (Oudenaarde).

Hij was lid van de “Vlaamse Ardennen Schilders Ateliers”, de V.A.S.A. die het omringende landschap op een creatieve manier probeerden weer te geven in Ellezelle en in Kwaremont (1989). Hij stelde ten toon in Oudenaarde (1990) in de kunstgalerij “Kerkgate” te Mater. Hij won de “Beker van Europa” op 22 april 2006 in Wezemaal. Hij nam deel aan de “Open Atelier Dag” ingericht door het Davidsfonds, aan “Montmartre op de markt” in mei 2005 en aan de tentoonstelling “Una Ounta Para Arte” in de voormalige kliniek van Dokter Eugeen De Lille, Kanunnik Andrieslaan, Maldegem. Hij nam deel aan hobbyfestivals (1999) en aan “l’Art dans la Rue” in Dinant.

Hij exposeerde in het “Kunstcafé” in Bredene. Hij nam deel aan de exposities van de “Stille Werkers” en hij exposeerde in de “Galerie Drokje” in Wierden in 2006.

Momenteel legt hij de laatste hand aan een maquette van de Sint Adrianuskerk in Adegem.

Willy Van de Velde en zijn echtgenote Annie De Zutter nemen deel aan het sociaal leven en aan talrijke exposities en zijn overal een bekend en geliefd kunstenaarskoppel. Voorlopig beheert het echtpaar fris en gezond en vol leven de kunstwerken, nemen ze deel aan tentoonstellingen en brengen zij hun vrije tijd door met kunst.

Link naar enkele foto’s van zijn omvangrijk werk:

https://plus.google.com/photos/116688562905656264433/albums/5877491700726367937

Meer info over de WAK 2014:

Cultuurdienst Maldegem

Marktstraat 7

9990 Maldegem

tel.: 050 72 89 79

http://www.bloggen.be/wakinmaldegem

e-mail:  cultuurdienst@maldegem.be

www.maldegem.be/wak-erfgoeddag

www.facebook.com/UitinMaldegem

http://www.bloggen.be/marianne_posman_in_maldegem/

www.amateurkunsten.be/blog

Bijlagen:
Willy VdVelde en miniatuurkerk Adegem.jpg (128.2 KB)   

MASKS OF GRIEF, OORLOGSVERDRIET.

Tijdens de Week van de Amateurkunsten 2014, stelt LOBKE DANNEELS haar werk tentoon in DE VITRINES van Doremi, Nieuwstraat 37, bij Guy Van Tornhout - Belgacom en Proximus in de Marktstraat en in het Gemeentehuis Markt, Maldegem.

Lobke Danneels, student aan de KUMA  tracht expressie en emotie in haar werk door te geven en laat zich inspireren door “De Groote Oorlog” die verdriet, angst, trauma, met zich meebracht.

Oorlog, een thema dat nog altijd zeer actueel is, want “De Groote Oorlog” is eigenlijk nooit beëindigd. In onze streken is het rustig misschien maar elders woedt de oeverloze razernij verder. Oorlog verstilt, brengt dagelijks bodemloos verdriet, mateloos lijden van duizenden, honderdduizenden vluchtelingen op weg naar honger, ontbering en afhankelijkheid van anderen.

Miljoenen soldaten, burgerslachtoffers sneuvelden tijdens ‘De Groote Oorlog’ die begon op 28 juni 1914 maar 100 jaar later is er nog niet veel veranderd. De wereld is nog steeds doorweven van bloedige oorlogstaferelen.

De reddeloze illusieloosheid en de wanhopige gevoelens worden verwoord door de kunstenaars in stijlvolle en ontroerende kunstwerken. Lobke Danneels verweeft in haar werken de verschillende stadia van verdriet, soms integer en ingetogen, dan weer zeer extravert en luidruchtig.

Wat de oorzaak van verdriet kan zijn, de oorlog ligt aan de basis van ontzettend veel diepe ellende en grenzeloze wanhoop bij alle lagen van de bevolking.

Lobke Danneels, geboren in 1989, woont momenteel nog in Oedelem maar komt binnenkort in Maldegem wonen. Zij heeft al zo lang als zij zich kan herinneren graag getekend en geschilderd. In het middelbaar onderwijs kreeg zij plastische opvoeding, daarna heeft zij aan de KUMA de Middelbare graad gevolgd, waarin diverse technieken aan bod kwamen. Zij volgt de opleiding Hogere Graad Schilderkunst aan de KUMA, Maldegem.

Door op een intensieve manier met kunst bezig te zijn voelde dit voor haar aan als een ontbrekend puzzelstuk dat op zijn plaats viel. Zij is intussen niet alleen overgeschakeld van schildermedium, van acryl naar olieverf, maar de lessen kunstgeschiedenis hebben haar aangezet tot het anders bekijken van sommige zaken. Het werken met olieverf biedt haar veel meer mogelijkheden en geeft haar een gevoel van vrijheid.

De hoofdgedachte doorheen haar werken is het thema expressie en emotie.

Lobke begon aan een reeks werken die ze ‘Grief’ (verdriet) noemt geïnspireerd door de oorlog in de Gazastrook. Alles werd uiteindelijk gebundeld in een reeks van werken getiteld ‘Masks of Grief’, maskers van verdriet. Bij de evolutie naar ‘Masks of Grief’ werden de beelden uitgepuurd en bewerkt tot maskers waarin de emotie centraler kwam te staan. Zo kreeg de reeks een heel andere wending dan initieel beoogd en dus ook een andere naam.

Lobke is iemand die op een gevoelsmatige manier schildert en graag met kleuren werkt. Zij vertrekt van een beeld en maakt enkele schetsen en begint dan pas te schilderen. Tijdens het schetsen gaat zij het beeld onderzoeken, kijkt wat ze er mee kan doen en wat het beeld met haar doet. Bij de opzet van het schilderen heeft zij een vaag idee van hoe ze het beeld wil weergeven, maar ze heeft nog geen uitgewerkt resultaat in haar hoofd. Ze vindt het belangrijk om zaken spontaan tot hun recht te laten komen en te zien wat er kan voortvloeien uit een vorige handeling of een toevalligheid. Op een gegeven moment gaat zij het vertrekbeeld loslaten en gaat ze op gevoel verder werken om uiteindelijk haar eigen wending te geven aan het geheel.

Tevens hecht Lobke veel belang aan het leren en onderhouden van (schilder-) technieken en het experimenteren met technische vaardigheden. Soms heeft zij ook momenten waarin zij meer tekent, schetst en experimenteert met verschillende materialen, gewoonweg omdat zij hier nood aan heeft. Het zijn vaak ook heel leerrijke momenten omdat hierdoor verrassende zaken ontstaan die nieuwe en andere inzichten creëren. Doordat ze via deze experimenten op een andere manier gaat kijken naar bepaalde zaken heeft ze het gevoel dat ze in haar schilderen een stap verder komt.

Lobke vindt technische vaardigheden even belangrijk als het ‘iets eigens’ kunnen toevoegen aan een werk. Om expressie en emotie weer te geven heb je beide vaardigheden nodig. Lobke haalt haar inspiratie uit haar omgeving en de indrukken die toevallig ter sprake komen. Vaak vertrekt zij van beelden die ze gezien heeft of die haar beroeren om daar dan iets mee te gaan verwezenlijken.

Het citaat van Oscar Wilde, Iers schrijver 1854-1900, draagt Lobke met zich mee omdat er naar haar gevoel een groot stuk waarheid in zit:

“Kunst begint wanneer het kopiëren stopt.”

Verwoord aan de hand van de notities van Lobke Danneels. contact: danneelslobke@gmail.com

Meer info over de WAK 2014:

Cultuurdienst Maldegem Marktstraat 7 9990 Maldegem tel.: 050 72 89 79

http://www.bloggen.be/wakinmaldegem

e-mail:          cultuurdienst@maldegem.be

www.maldegem.be/wak-erfgoeddag 

www.facebook.com/UitinMaldegem

http://www.bloggen.be/marianne_posman_in_maldegem/

www.amateurkunsten.be/blog

Bijlagen:
Lobke D. 2.png (360.4 KB)   

TROOST GEVENDE BEELDEN IN DE TUIN VAN MAGDA VAN DEN ABEELE.

THUISEXPOSITIE VAN TUINBEELDEN EN SCHILDERIJEN

MAGDA VAN DEN ABEELE

Tijdens de WAK 2014 komen talrijke kunstvormen en activiteiten aan bod in Groot - Maldegem,

van 25 april 2014 tot 4 mei 2014.

Tentoonstelling beeldhouw- en schilderkunst tijdens de WAK 2014. Magda Van den Abeele exposeert haar beelden in eigen tuin in de Kleine Katsweg 42 b, 9990 Maldegem tijdens de weekends en op 1 mei.

Voor haar schilderijen en kleinere sculpturen kan je terecht na afspraak (050 71 69 49).

za 26/04/14 van 13:30 tot 18:00,

zo 27/04/14 van 13:30 tot 18:00,

do 1 mei 2014 van 13:30 tot 18:00,

za 03/05/14 van 13:30 tot 18:00,

zo 04/05/14 van 13:30 tot 18:00

MAGDA VAN DEN ABEELE is geboren in Eeklo in 1946 maar is opgegroeid en heeft heel haar leven in Maldegem gewoond. Van jongs af aan was zij heel handvaardig. Zij had artistieke talenten en volgde schilderkunst aan de KUMA in Maldegem van 1958 tot 1967 o.l.v. de bekende Jozef Van Maldegem, gekend en gewaardeerd kunstschilder en leraar van Maldegem. Zij leerde vooral de kleuren kennen bij Jef Van Maldegem. Magda werkte met olieverf en pastel op zijde of doek. Haar levensdrang om scheppend bezig te zijn manifesteerde zich later onder de vorm van beeldhouwen. Zij volgde beeldhouwkunst in Eeklo en slaagde met grote onderscheiding. Haar creaties zijn grotendeels tuinbeelden maar ook interieurbeelden. De tuinbeelden zijn vereenvoudigd of vervormd, uitgevoerd in beton of polyester en haar interieurbeelden zijn in terracotta of brons vervaardigd.

Zij nam deel aan talrijke tentoonstellingen, in Mere, Zele, Eeklo, Moerkerke, Damme en verschillende keren in Maldegem.

Haar moto luidt als volgt: “Een kunstwerk heeft geen enkele betekenis zonder toeschouwer. Een kunstwerk wordt voltooid in de blik, wordt het niet bekeken dan is het niet af.”

Kunst is een dialoog tussen kunstenaar, kunstvorm en bewonderaar. Alle beeldjes en beelden zijn louter genieten. Niemand kan zich voorstellen hoe een kunstenaar in staat is om deze vormen te boetseren.

In het atelier in haar prachtige tuin werkt Magda Van den Abeele aan haar creaties. Haar tuin ligt te soezen in een overweldigend natuurlijk aanbod van bloemen, struiken en bomen. Niet alleen het decor is aantrekkelijk en bezienswaardig, het is de ideale werkplek voor de kunstenares. Haar kunstwerken sieren de natuurlijke omgeving zonder overweldigend te zijn. De kunstenares heeft oog voor rustgevende harmonie.

In alle rust en stilte kan zij zich uitleven aan het ontwerpen en maken van expressieve sculpturen en tuinbeelden met als thema “De naakte vrouw in al haar schoonheid”, al dan niet vereenvoudigd of vervormd, uitgevoerd in polyester of beton in de authentieke natuur. De grote, rustgevende, originele tuin van Magda is een kunstwerk op zich. De beplanting en de bloemenzee zijn weelderig en het resultaat van jarenlang intens en creatief bezig zijn met de natuur en kunst. Het is een trekpleister geworden voor vele kunstliefhebbers, een oase van schoonheid. De landelijke tuin vol verrassende hoekjes, en plekjes nodigt uit tot genieten tussen bijzondere tuinbeelden en kleine ornamenten. Haar kunstwerken en de tuin worden één, verbonden met de omliggende natuur. Eigentijdse kunst wordt verweven met de natuurlijke achtergrond. De beeldentuin op het mooie plekje grond is het geliefkoosde plekje van de kunstenares. Hier laat zij ook de anderen meegenieten van haar uitzonderlijke talenten.

Haar interieur is doorweven met schilderijen en prachtige beeldjes in terracotta of brons. De kunstenares getuigt van zin voor smaak en conformiteit. Talrijke schilderijen, schilderijtjes, beelden en beeldjes zijn één met het interieur en vormen een evenwichtig, rustgevend, oogstrelend geheel. Ook dat is een kunst.

Magda Van den Abeele is bovendien de mama van Kurt Plasschaert, de gitarenbouwer. Kunst zit in de genen van de familie Van den Abeele en de nakomelingen. Kurt is geboren in ‘68, en volgde een opleiding “hout en bouw” in Maldegem en in Brugge. Toen hij 17 jaar was had hij geen geld genoeg om een echte gitaar te kopen en daarom probeerde hij er zelf een te maken. In 1999 startte hij met het maken van elektrische gitaren. In 2006 volgde hij een gitaarbouw cursus. De werkelijke passie voor klassiek gitaarbouwen startte hij onder leiding van Kurt Decorte, wereldberoemd voor zijn restauraties van gitaren. Hij werkte met oorspronkelijke materialen, warme huiden, lijm, politoer. De bouw van de “folk gitaar” heeft hij geleerd bij Marc De Waey, met als resultaat een dreadnought model, waar hij de eerste prijs mee gewonnen heeft op de gitaarbouwersmeeting in Barneveld (Nl). Zijn zoontje Wout is al een echt gitaarbouwertje. De gitaren van Kurt Plasschaert zijn werkelijk oogstrelend en uniek. U kunt hem ook op Facebook vinden, voor de bouwprocessen in fotoreeksen.

https://www.facebook.com/kurt.plasschaert?ref=tn_tnmn

Link naar de werken van Magda van den Abeele:

https://plus.google.com/photos/116688562905656264433/albums/5994683892054619953

Tien dagen lang wordt de kunstliefhebber in Vlaanderen overal verwelkomd voor het bewonderen van talent van honderden kunstenaars die elk op hun manier ‘De Groote Kunst’ en een artistieke  hulde brengen aan de oorlogsslachtoffers van de Eerste Wereldoorlog en de talrijke oorlogen nadien.

Kunstenaars verzoenen en verzachten de mens met de maatschappij en brengen een vredesboodschap.

Meer info over de WAK 2014:

Cultuurdienst Maldegem

Marktstraat 7

9990 Maldegem

tel.: 050 72 89 79

http://www.bloggen.be/wakinmaldegem

e-mail:          cultuurdienst@maldegem.be

www.maldegem.be/wak-erfgoeddag

www.facebook.com/UitinMaldegem

http://www.bloggen.be/marianne_posman_in_maldegem/

16-04-2014 om 00:00 geschreven door Marianne Posman 1

AN VERMEULEN, een opmerkelijk talent.

AN VERMEULEN, echtgenote Kris LENOIR uit de Brielstraat, Maldegem, is geboren te Roeselare op 18 mei 1962. In haar omgeving was iedereen met kunst bezig dus kunst werd haar met de paplepel ingegeven.

De interesse voor kunst in al zijn vormen en schilderen in het bijzonder werden aangewakkerd door regelmatige bezoekjes bij kunstschilder Jef (Adolf) Van Loocke.

AN VERMEULEN volgde zeven jaar les aan de kunstacademie te Eeklo bij Dirk Verstraete en zocht dan haar eigen weg.

De laatste jaren schildert zij rond één thema, zoals bv. de vier jaargetijden, olifanten, Egyptische vazen, generaties, dag - nacht, ... terwijl zij vroeger  één gedachte uitwerkte in een schilderij zoals bv. vriendschap, kuddemensen, enz.
Zij tracht een filosofische gedachte beeldend weer te geven.

Haar stijl is gedetailleerd: de vorm van de figuren en de opstelling van het werk moeten in evenwicht zijn, met kleuren kan je spelen, … tot je zelf tevreden bent over de combinatie.

Zij schildert altijd met olieverf op doek en werkt graag met secundaire kleuren. Soms neemt zij eerder gemaakte werken opnieuw ter hand en voegt er iets aan toe of verandert een detail. Een mooi plaatje is geen ‘kunst’ volgens haar, je moet het plaatje een andere dimensie geven.

Haar favoriete oud-meesters zijn Paul Gaugain, Edvard Munch, Picasso (zijn beginjaren), Gustave Van de Woestyne en Paula Modersohn - Becker,...

De hedendaagse levende grote voorbeelden, die volgens haar écht ‘kunst’ maken, zijn onder andere Michaël Borremans, Jan Fabre, Octave Landuydt en Veerle Buys die zij recent zag in Oostende. Onlangs zag zij werk van Marthe (Tour) Donas in Gent, inspirerend voorbeeld.

Deelnemen aan WAK betekent voor haar: mensen de kans te geven te genieten van haar werk. Het is de bedoeling mensen gelukkig te maken door naar haar werken te kijken, zoals zij ontroerd worden door naar kunst te kijken.

Schilderen is werken voor An Vermeulen. Als zij treurig is, brengt het verlichting, als zij blij is, komt de zwier erin.

Dag-nacht

Dag: dansend paar, wakker, bewegen, bij elkaar zijn, zon

Nacht: de gordijnen blijven open, de wereld draait door ook al slapen we, we blijven elkaars gezelschap opzoeken, kleuren zijn anders maar alles blijft hetzelfde.

Olifant met vogel: de weelde van de uitbundige natuur is onophoudelijk en veelzeggend: kind, dier, lucht, aarde, zijn niet los te koppelen. Als je goed kijkt, zie je een vogel IN de olifant. Kleuren komen terug in alle figuren, zoals in de natuur.

Olifantenfamilie: als mens zijn wij slechts toeschouwer. Wij kijken door een bril naar de natuur. Wij worden overmand door de pracht van een dierenfamilie, hoe de moeder voor haar jongen zorgt, gedreven door haar instinkt. Zij leidt hen door de natuur, de jongen stappen mee in volle vertrouwen. De natuur blijft voor ons een mysterie, we kijken vanop een afstand.

Griekse vaas: Atheense kruik waarop vier hardlopers worden afgebeeld. (British Museum Londen).De kruik dateert van de 6^de eeuw voor Chr. Toen reeds werd het lichaam getraind en werd naar schoonheid gestreefd. De vaas op zich is sierlijk, elegant en versierd met rijke kleuren, zwart en goud. An heeft  niets aan de vaas verandert omdat ze gewoon perfect is.

Portret van Kris: geschilderd in zachte tinten, omdat Kris zachtaardig is. Schreeuwerige kleuren passen helemaal niet. Hij heeft een ingetogen karakter, zoals zijn blik benadrukt. Het licht op de achtergrond staat symbool voor zijn intelligentie en inlevingsvermogen als tandarts.

De tegenstelling ‘oud-jong’ zie je reeds aan de kleuren: roze versus zwart.

De jonge vrouw in de roze jurk danst zwierig in het rond, is trots op haar lichaam, het mag gezien worden.

De zwarte jurk, symbool voor ‘oud’, is statisch, geen lichaam meer te zien. Oude mensen zijn eerder geestelijk aanwezig, minder met het lichaam. Jong en oud gaan perfect samen, zoals de hand en de jurk van de jonge vrouw te zien zijn in de zwarte jurk, minder of meer zichtbaar aanwezig.

Link naar de werken: https://picasaweb.google.com/115021349650121482292/March162016?authuser=0&feat=directlink

An Vermeulen stelt tentoon in het gemeentehuis en in de etalage van Optiek Verstringe, Kleding Rommel en OXFAM Wereldwinkel in de Noordstraat.

Tekst verwoord aan de hand van de notities van An Vermeulen.

De WAK 2016 is een aanrader voor allen die houden van bruisend talent in en rond Groot – Maldegem.

Wakblog Maldegem.

http://www.Marianne Posman en Maldegem in de kijker.be

12-04-2014 om 00:00 geschreven door Marianne Posman 1

INGRID FEVERY IS EEN BELOFTEVOLLE KUNSTENARES.

INGRID FEVERY is geboren in Knokke op 12 mei 1957, als oudste van twee. Zij is opgegroeid in Knokke met haar moeder die een hotel uitbaatte in de Meerminlaan, Knokke en een vader die een bierhandel had. Het was een druk leven voor twee zelfstandigen en de kinderen staken meestal een handje toe in hun vrije tijd. Ingrid liep lagere school in het Heilig Hart College in Knokke en deed middelbare studies huishoudelijke richting in de Sint-Jozefsinstituut (1973 – 1979). Verder studeren zat er niet in voor de meisjes in die tijd, twee helpende handen in een zaak waren zeer welkom.

In haar vrije tijd hield Ingrid zich bezig met tekenen, schetsen en schilderen. Zij was van jongs af aan gebeten door kunst maar kon zich toen niet verdiepen in die richting. Andere zaken gingen voor. Toen haar moeder het hotel overliet aan anderen sprong Ingrid in om de nieuwe zaakvoerders op weg te helpen.

Op een bepaald moment overhaalden enkele vriendinnen haar om toch maar eens een danspasje te wagen in Middelburg onder andere en het was daar dat zij haar toekomstige echtgenoot zou ontmoeten. Het was onmiddellijk een schot in de roos en Ingrid Fevery  trouwde in 1986 met Diederik Kousemaker en kwam in Maldegem wonen. Diederik startte een eigen zaak en weer moest Ingrid aan haar kunst verzaken, om haar echtgenoot te helpen in de eenmanszaak van transport van mineralen en vitaminen voor veevoederfabrieken. Intussen legde zij zich toe op de opvoeding van de zonen, Michael (1991) en Björn (1988).

De kunst werd even opgedoekt maar altijd bleef het verlangen naar een opleiding sluimeren.

In 2010 was het eindelijk zover en kon ze definitief de vurig verlangde scholing volgen. Twee maal per week, tekenkunst en schilderkunst, gaven haar een zicht en inzicht op wat zou volgen.

Zij voelde zich onmiddellijk goed in de KUMA, met uitstekende leerkrachten, Chantal Van Landschoot, Piet Hoens en Jonas die de leiding gaven. De medestudenten stimuleren elkaar en benaderen iedereen zeer positief. Niemand is er afgunstig of grootsprakerig, iedereen helpt er elkaar. “Iedereen is gelijk” is een principe dat gehuldigd wordt onder de cursisten of studenten in de KUMA, een houding die inspireert en stimuleert. De leraren en de medestudenten zijn zeer behulpzaam en geven elkaar tips i.v.m. tekentechnieken wat een boost geeft aan ieder die zich inzet.

Ingrid gaat elke uitdaging aan. Wat moeilijk is lukt na eindeloos worstelen en nadenken, wat gemakkelijk is laat zij links liggen

Portretten liggen Ingrid het best en zij stopt al haar energie in heel mooie werken die vaak bewondering oogsten. Het is moeilijk voor haar om afstand te doen van een creatie, want zij heeft er zoveel energie en denkwerk ingestopt dat het bijna is als zou zij haar kind moeten afstaan.

De thema’s haalt zij uit het dagelijks leven, uit televisieseries, dagbladen en tijdschriften. Met afbeelding vier, de undercover agente Carrie Mathison van ‘Homeland’ vereeuwigt Ingrid wel degelijk actuele thema’s, de terreur die overal loert.

Elke dag is er altijd wel iets dat in ’t oog springt, wat een mens raakt. De schrijnende vluchtelingenstroom naar Europa, raakt haar, beelden van kapotte laarzen, versleten door de lange tochten die ontheemden op weg naar Europa afleggen. Het schilderij gaat over de asielzoekers en  God die bovenaan toekijkt. Ingrid schildert mensen die ijverig aan ’t werk zijn, wat verwijst naar het thuisland van de vluchteling, waar hij werk had en productief was. Door de overtocht over zee, is de vluchteling symbolisch aangespoeld als half mens half vis. Daaronder staan de versleten bottines waar de tenen doorheen zitten, met opzij mensen die zich generen voor hun toestand. Ze beeldt iemand uit die zijn gezicht afschermt, alsof hij beschaamd  is tot die groep te horen of om het lijden van de lange tocht te verbergen.

Kortom INGRID FEVERY, een zeer aangename, boeiende kunstenares is creatief bezig. Zij vult haar vrije tijd met wat zij heel graag doet en zij realiseert mooie kunstwerken die haarzelf en anderen blij en gelukkig maken. Zij wordt gestimuleerd door haar gezin en haar omgeving die meteen een inspiratiebron zijn.

De moderne media, de beelden van elke dag inspireren haar, zij tekent en schildert, zij is gelukkig en maakt anderen gelukkig. Een knappe vrouw en een prachtig leven.

Ingrids werken worden tijdens de Wak tentoongesteld in de Loodgieter- en Sanitair Handelszaak van PIET BOLLÉ, in het lingeriewinkeltje in de NIEUWSTRAAT PICCOBELLO en in het GEMEENTEHUIS.

%%%FOTO8%%%

Link naar fotoreportage:

https://picasaweb.google.com/101511540412618353021/4Maart2016?authuser=0&feat=directlink

De WAK 2016 is een aanrader voor allen die houden van bruisend talent in en rond Groot - Maldegem.

Met dank voor de info en de foto’s aan Ingrid Fevery.

Meer info over de WAK 2014:

Cultuurdienst Maldegem, Marktstraat 7, 9990 Maldegem, tel.: 050 72 89 79

http://www.bloggen.be/wakinmaldegem

e-mail: cultuurdienst@maldegem.be

www.maldegem.be/wak-erfgoeddag

www.facebook.com/UitinMaldegem

http://www.Marianne Posman en Maldegem in de kjker.be

11-04-2014 om 00:00 geschreven door Marianne Posman 1

K.V.L.V. MALDEGEM organiseerde hun jaarlijkse uitstap in de buurt van Gent op 9 augustus 2016.

De zonnige dinsdag startte aan het zwembad Sint-Anna in Maldegem. De Vrouwen met Vaart en enkele van hun partners vormen een gezellige groep die elkaar al kent van de vorige activiteiten van K.V.L.V.

De tocht leidde naar het PCG IN KRUISHOUTEM. Na een drankje en een uitvoerige inleiding over het de werking en de doelstellingen van het proefcentrum voor de groenten- en aardappelteelt volgde een rondleiding door het immense complex: smaakonderzoek, openlucht- en serreteelten, biologisch teelten, onkruidverdelging en waterbeheer. Indrukwekkende percelen boontjes, erwtjes, aardappels, energiezuinige serres vol tomaten en paprika’s gaven een zicht hoe het centrum ons voedsel controleert en steeds wil verbeteren.

Daarna volgde een bezoek aan de SUIKERBRANDERIJ JAN VAN GENT IN KERSELARE. De gelagzaal van het familiaal bedrijf oogde gezellig, romantisch met zin voor nostalgie. Een nakomeling van de stichter demonstreerde de productie van de bekende babbelaars en na de uiteenzetting, kreeg ieder een mooi doosje met een assortiment snoep. Na het lekker middagmaal konden allen een bezoekje brengen aan het BEDEVAARTSOORD OLV van Kerselare.

Om vier uur startte het namiddaggedeelte van het programma aan de BROUWERIJ ROMAN. We werden rondgeleid in de oudste brouwerij van België, overgedragen van generatie op generatie sinds 1545.

Na de lange tocht doorheen diverse verdiepingen en uitleg over het ingewikkelde brouwproces mochten de vrouwen met vaart en hun partners alle bieren en limonades proeven in de gelagzaal. Belgische producten aan democratisch prijsjes maakten iedereen blij. Niemand vertrok met lege handen, elk werd een geschenkverpakking overhandigd bij het verlaten van de brouwerij.

Een bezoek aan het KOETSENMUSEUM VERDONCKT IN MAARKEDAL rondde de boeiende uitstap af. De idee voor een museum komt van de eigenaar VERDONCKT – voorheen garagist, die een unieke collectie antieke koetsen heeft verzameld. De rondleiding in het museum was zeer interessant en allen waren onder de indruk van de kostbare voertuigen.

Elke Vrouw met Vaart van de K.V.L.V. trok vermoeid, maar tevreden naar huis na deze lange, maar interessante uitstap, met zoals gewoonlijk een cadeautje onder de arm. (Marianne Posman)

Bijlagen:
DSCN3167.JPG (7.8 MB)   

WILLY VAN DE VELDE

stelt zijn werken ten toon in het stijlvolle restaurant HUYZE DE BAERE,

puur, nostalgie en authentiek.

Als KUNSTSCHILDER kwam WILLY VAN DE VELDE heel regelmatig naar buiten met zijn creaties en werd overal gefêteerd. Zijn verbazingwekkende collectie schilderijen en miniaturen dwingen een immens gevoel van respect en bewondering af. Zijn zuiver scheppingsvermogen stelde hem vaak in de kijker en droeg bij tot een druk sociaal en vriendschappelijk leven.

Willy Van de Velde volgde als jonge knaap een opleiding in de “tekenschool” op de zolder van het huidige gemeentehuis Maldegem, studeerde aan de KUMA in Maldegem en aan de academie in Brugge. Willy Van de Velde heeft zijn kleurrijk miniatuurschildersatelier in de achtertuin van zijn woning. Hij schildert landschappen tijdens alle jaargetijden, havens, gebouwen, vooral kerken, water- en kerktorens, landerijen, hoevedieren op het platteland, kasteeltjes, bloemen, portretten enz. Hij reconstrueerde heel wat huizenrijen in bekende straten. Zijn stadsgezichten zijn authentiek. Hij schilderde alle kerktorens van het Meetjesland. Hij schildert op doek, op panelen en op “Boomse” pannen, wat een ongelooflijke vaardigheid en kennis vergt.

Een van zijn specialiteiten is het beschilderen van spijkerkoppen. Op een kopje van vier millimeter diameter schildert hij landschapjes en dorpsgezichten. Hij maakte een maquette van de Sint-Adrianuskerk in Adegem. Hij restaureerde de “Kruisweg” in de kerk van Adegem en schilderde de prachtige triptiek “Hoop, Geloof en Liefde” in de winterkapel van de kerk. Hij schilderde de decors in de cinemazaal Cecilia, nu Optiek Nele Coens enz.

Honderden creaties heeft Willy gerealiseerd en overal oogst hij bewondering voor de precisie en gevoel voor ‘schoonheid’ waarmee hij tewerk gaat.

Een van de kleinkinderen realiseerde fraaie fotoboeken van alle kunstvoorwerpen die Willy gerealiseerd heeft tijdens zijn leven, een prachtige verzameling onvoorstelbare schone foto’s, waard om gepubliceerd te worden. Indien deze fotocollectie zou verzameld worden in een boek met als titel ‘Willy Van de Velde en onvoorstelbare schoonheid’, zouden er heel wat mensen voor intekenen want het is een schat van interessante informatie naar het verleden en heden.

Hij schilderde volledige hoeven, woning en stallen in een unieke omgeving. Vele van die gebouwen werden gerenoveerd, anderen werden vervangen. Op die manier draagt de fotocollectie bij tot het behoud van het ‘verdwenen’ patrimonium.

Hij kwam regelmatig in beeld tijdens uitzendingen van de Zevende Dag, de Droomfabriek en zelfs de V.R.T. kwam reportages maken over hem, over zijn leven en zijn werk. Willy Van de Velde stelde ten toon overal in Vlaanderen.

In het gemeentehuis exposeert hij een kunstwerk in teken van de MATCH 2016 en de E.K. Voetbal 2016, die toevallig gelijktijdig vallen.

Als opa van vier kleinzonen, allen voetballers en keepers heeft hij zich gefocust op de E.K. Match 2016, gastland Frankrijk, met als symbool de Eiffeltoren waar elke vlag van de deelnemers geschilderd werd op nagelkoppen die in grootte variëren naarmate de grootte van het land. De K.B.V.B. wordt vertegenwoordigd tijdens het startschot door dhr. José Baeten, Voorzitter van het Provinciaal Comité Oost-Vlaanderen en na de WAK 2016 wordt het kunstwerk geschonken aan de K.B.V.B.

Willy Van de Velde is klasse. Samen met zijn echtgenote Annie De Zutter creëert hij voortreffelijke kunstvoorwerpen. Een hartelijk, gastvrij en artistiek gezin die overal welkom is omdat zij vriendschap, liefde en kunstzinnigheid uitstralen.

08-04-2014 om 00:00 geschreven door Marianne Posman 1

KUNSTSCHILDER Greta  Faelens,

onmiskenbaar talent.

Greta Faelens is fulltime leerkracht in het derde leerjaar en toch kan zij drie keer per week drieënhalf uur schilderen in de KUMA. Haar vriend vraagt zich af wat haar drijft om dit te doen.

In de eerste plaats natuurlijk, omdat zij graag creatief bezig is. Alhoewel zij soms wel moe is, komt zij tot rust tijdens het schilderen, zodat zij helemaal ontspannen naar huis gaat. In de academie krijgt zij de stimulans om zich schilderend te ontwikkelen en beter te worden, met de vrijheid zichzelf te blijven en haar persoonlijkheid in de werken te steken. Genieten!

In 2008 is zij gestart in de KUMA met drie jaar opleiding middelbare graad en zij vervolgde in 2011 die scholing schilderkunst in de hogere graad. Nu zit zij ondertussen in het vijfde jaar.

In het tweede jaar hogere graad heeft zij ook kunstgeschiedenis gevolgd. De lessen hebben een tipje van de kunstsluier opgelicht en haar nieuwsgierig gemaakt naar meer... Ze leerde op een andere manier kijken naar kunst, gerichter, met veel respect en een open blik. Een heel  verrijkende ervaring!  Dit bracht haar bij Sam Dillemans, een bijzondere schilder, die haar respect en bewondering verdient om zijn brute, expressieve en emotionele manier van schilderen. Greta Faelens bezocht de tentoonstelling “Authors” in Gaasbeek in 2013. Zo groeide de idee om haar eindwerk te maken over deze authentieke schilder.

Daardoor bezoekt zij nu ook meer tentoonstellingen, zoekt zij in boeken en geniet zij van het werk van allerlei kunstenaars: van Patrick Ysebaert tot Michaël Borremans, Berlinde De Bruyckere, Jan De Vliegher, Lucian Freud, Piet Mondriaan, Roger Raveel, enz…

In het begin van het jaar schilderde zij enkele stillevens. Zo verplicht zij zich om goed te kijken naar vorm, structuur, kleurtinten en schaduwen. Hoe langer je kijkt, hoe meer kleurverschillen je ontdekt in de dingen.

Daarna vertrekt zij van foto’s die haar aanspreken, die zij vindt in de krant, een magazine, op internet enz. Soms schildert zij portretten van mensen die zij kent of verwerkt zij hun foto’s in een werk.

Greta vindt het een uitdaging om emoties, gevoelens, actie of juist rust te kunnen weergeven. Soms vindt zij een werk niet goed en overschildert dan gevoelsmatig met andere kleuren totdat zij het wel mooi vindt. Zij bekijkt ook werken van andere schilders (in de KUMA een bib vol) en vraagt zich af: hoe schilderen zij bepaalde dingen, wat interesseert mij en wat wil ik ook proberen?

Haar laatste stuk vertrekt van een collage met fotoshop gemaakt, waarbij stukken van foto’s en silhouetten in elkaar overvloeien. Het is verrassend om al schilderend, een waas bovenop een vorm te leggen waarbij de onderlaag door schemert.  

Zij begint altijd met een schets in houtskool, daarna schildert zij een eerste laag met vooral nadruk op schaduwen om zo vorm te geven en diepte te creëren. Daarop komen dan verschillende lagen om er meer leven in te steken. Zij schildert liefst met olieverf, omdat je de kleuren in elkaar kunt laten lopen.

Haar werk wordt gedurfder, vrijer, onderzoekender. Die zoektocht blijft duren want er zijn zoveel boeiende uitdagingen en elke keer is zij benieuwd  naar het resultaat.

Sedert vorig jaar zette zij haar werken met mondjesmaat op facebook en de opmerkingen van vrienden zijn heel bemoedigend. Die reacties stimuleerden haar om uiteindelijk deel te nemen aan de  WAK.

Sommige van haar werken hangen bij haar thuis, geeft zij aan familie of vrienden of verkoopt zij aan geïnteresseerden.

Het is haar bedoeling om volgend jaar af te studeren, jammer genoeg laat het kunstonderwijs niet toe om nog langer verder te schilderen in de academie. Maar zij wil zich zeker graag verder bekwamen want er is nog heel veel te ontdekken!

Ondertussen probeert zij haar passie beetje bij beetje over te brengen bij de kinderen in de klas, zodat ook zij op hun manier durven creatief zijn en kunst leren waarderen.

DE WAK 2016 IS EEN AANRADER VOOR ALLEN DIE HOUDEN VAN BRUISEND TALENT IN EN ROND GROOT – MALDEGEM.

.

Meer info over de WAK 2016:

http://www.bloggen.be/wakinmaldegem

http://www.Marianne Posman en Maldegem in de kijker.be

08-04-2014 om 00:00 geschreven door Marianne Posman 1

Tijdens de Week van de Amateurkunsten 2016 worden de kunstwerken tentoongesteld van

Anne-Mie VAN COILLIE, reportage over een kunstenares.

Anne-Mie is geen onbekende in Maldegem. Zij heeft deelgenomen aan talrijke imposante tentoonstellingen in binnen- en buitenland. Zij steunt regelmatig projecten en de opbrengst van de veiling van haar werken komt o.a. ten goede aan de vleugel van het kinderkanker hospitaal in UZ Gent. Anne-Mie stelde ten toon samen met andere kunstenaars tijdens de benefietnamiddag ten voordele van het dementiezorg- en alzheimeronderzoek in het CC Den Hoogen Pad, Adegem-Dorp 16 b te Adegem, zij exposeert heel het jaar door in de ‘Dolce Vita’ op de Markt in Maldegem, waar de klanten genieten van haar werken die zij regelmatig eens wisselt. Zij exposeerde op diverse plaatsen en kende veel bijval. Haar tentoonstelling van vijftig werken in het ‘Restaurant Ten Dauwe’, Vaartlaan, 42 in Aalter kende heel veel succes. Alle werken werden verkocht ten voordele van het kinderkankerfonds. Een stapel schetsen en tekeningen werden gepresenteerd aan een prijsje en zo kwam haar voorbereidend werk terecht bij kunstliefhebbers die zich niet echt een authentiek schilderij of tekening kunnen aanschaffen.

Het begon toen zij tien jaar oud was en een prijs voor schilderkunst won die zij mocht afhalen in Sint-Niklaas. Zij had een zicht van de zeedijk van op het strand geschilderd, de meesten doen het andersom. Het waren verticale lijnen van gebouwen en een horizontale lijn die de dijk moest voorstellen. Zij kreeg als beloning (“prijs”) een stapel mooie boeken. Zij kwam thuis zo trots als een pauw, maar jammer voor haar, in het gezin was niemand echt artistiek aangelegd. Alles werd snel verticaal geklasseerd en er werd verder niet meer over gesproken.

Haar moeder was een Oekraïense die tijdens de oorlog naar Duitsland moest om te koken voor de geclaimde werkkrachten, waar zij de vader van Anne-Mie leerde kennen die was tewerkgesteld in een steenfabriek in Alfeld in Duitsland. Na de oorlog kwam haar Russische moeder naar België om te trouwen met haar vader, een Vlaming. Vier jaar na het huwelijk, stierf de vader van Anne-Mie plots op negenentwintig jarige leeftijd. Aangezien de moeder van Anne-Mie er alleen voor stond, moest er brood op de plank komen en dus werken was de boodschap, ook voor Anne-Mie en haar jongste broer van zodra zij er de leeftijd voor hadden.

Langzamerhand ondervond Anne-Mie dat iedereen los van zijn afkomst toch succes, liefde en geluk kon vinden.

Anne-Mie stond al vroeg op eigen benen en vond een baan bij Philips engineering. Zij werd er geconfronteerd met bedrading, lijnen en rechten. Soms was zij bezig een sinus of een frequentie te tekenen en bedrading te bevestigen met overlapping van vierkanten of driehoeken. Het ging allemaal vanzelf als het maar afgelijnd was. Dit lijnen-bedrading-veelhoekenspel wordt weerspiegeld in haar werken en iemand die op de hoogte is van haar techniek zegt spontaan: “Dit is van Anne-Mie!”

Haar kleurenpallet hangt af van haar stemming, maar de sombere kleuren hebben langzamerhand plaats gemaakt voor lichtere tinten, als een zacht aanvaarden. Zij schildert mee met de seizoenen, de kleuren en de thema’s past zij aan. Schilderen weerspiegelen ook gevoelens. Hoe je je voelt op een bepaald moment, begint met een wit blad, de achtergrond weerspiegelt de gemoedstoestand en wat belangrijk is op dat moment maakt het schilderij af.

Anne-Mie was na in een reis door Namibië onder de indruk van het droge onbeweeglijke landschap rondom, Dead Valley, de stilte, de hitte en de zandheuvels die zich verplaatsen. Zij doet indrukken op in verre landen en schildert haar herinneringen in diverse kleuren. Zon, zand, droogte, gemummificeerde bomen door de hitte en een portret of een landschap komt tot stand. Anne-Mie laat de mensen genieten van de warme, natuurlijke kleuren, maar ook van de stilte, van een ingetogen moment die voor iedereen anders is. Zij creëert en verwoordt gewaarwordingen en intense gevoelens op doek.

Je kan serene rust en moedige aanvaarding vinden in de kunstwerken. Anne-Mie drukt haar stilzwijgende en volhardende levensvreugde uit in haar werken doorweven met immens verdriet om het definitieve afscheid.

Zij heeft mooie werken: portretje van moeder en kind, portret van een kind, de vier seizoenen (een kopje in diverse kleuren vormen één geheel), kopje in licht en donker, overdag en ’s nachts, bloot en verborgen, portretjes in zachte kleuren, schilderij met beenderen in mooie zachte contrasterende kleurschakeringen, naakt met harp, ze maakt een Match met muziek, er komen violen in beeld in sprekende kleuren, kinderen in wit-zwart, onschuld in negatief, de ‘hersenbloeding’ met merkwaardig opzetstukje, met scan van hersenen er bovenop.

Annemie schildert op hout of op doek. Op hout is nodig als er composities moeten aangebracht worden.

Voor de WAK 2016 exposeert zij twee werken in het gemeentehuis en in de ‘Dolce Vita’ op de Markt in Maldegem.

Anne-Mie Van Coillie is de mama van Tamara en de echtgenote van Rudi Basslé, tv-technicus, voorzitter sportvereniging WTC Den Akker, een gekende familie in Maldegem. Samen met haar echtgenoot Rudi reist zij de wereld rond om te genieten van nieuwe indrukken en ervaringen met op de achtergrond de herinnering aan hun dochter Tamara als een stralende, liefhebbende ster aan het firmament.

Tekst verwoord aan de hand van de notities van Anne-Mie Van Coillie.

De WAK 2016 is een aanrader voor allen die houden van bruisend talent in en rond Groot – Maldegem.

Link naar de fotoreeksen: https://picasaweb.google.com/115021349650121482292/March202016?authuser=0&feat=directlink

08-04-2014 om 00:00 geschreven door Marianne Posman 1

JOS PARIDAEN, een veelzijdig kunstenaar.

In april en de eerste week van mei doen de CULTUURDIENST van de GEMEENTE MALDEGEM er alles aan om de amateurkunstenaars te belichten. Expo en receptie in het gemeentehuis, kunstwerken in de etalages van de handelszaken in ’t centrum, muziek optredens, tentoonstellingen en workshops in de gemeente zetten alle amateur kunstenaars, hun werken en hun ideeën uitgebreid in de kijker.

          AARDENBURG (Aardenburg heeft sinds 1187 stadrechten) WORDT UITGEKLEED: ONZEKERHEID, VERTWIJFELING, EEN OPLOSSING, ZOEKEN NAAR UITZICHT, wat brengt de TOEKOMST? BERUSTING of TROOST?           

Veel Nederlandse Vlamingen nemen deel aan de WAK 2016 in Maldegem, daarom is het ook wel eens interessant om een nabijgelegen historische stad te belichten. Aardenburg met de talrijke musea en historische gebouwen is een aantrekkelijke bestemming voor fietsers en uitstappen van culturele verenigingen uit de omgeving. Maar wat inderdaad opvalt dat Aardenburg bijna geen aantrekkelijke handelszaken meer heeft wat het moeilijk maakt voor de oudere bewoners die zonder auto hun voorraden moeten inslaan in de buurt of misschien wel beroep moeten doen op anderen die wel over een vervoermiddel beschikken. De bekend amateurkunstenaar JOS PARIDAEN die reeds verschillende keren deelnam aan de WAK in Maldegem heeft die bezorgdheid voor zijn stad uitgedrukt in schilderijen.

Jos Paridaen heeft zich kort geleden ook wat verdiept in de WAK Nederland, voornamelijk Zeeuws Vlaanderen en wat bleek? West- Zeeuws Vlaanderen is een blinde vlek in het WAK gebeuren in Nederland. De desbetreffende ambtenaar wil daar wel verandering in brengen, maar dan zullen de kunstenaars zelf initiatief moeten nemen.

Wat het werk van Jos Paridaen betreft zit er een heel verhaal achter, eigenlijk gelinkt aan de opmerking hierboven. Het gaat over ontvolking en de achteruitgang van de stadskernen in onze omgeving.

Aardenburg wordt langzaam uitgekleed, verwijzend naar de teruggang ouderzorg, openbaar vervoer, winkelbestand enz. Wat eraan te doen? Hoe ziet de toekomst eruit?

Deze drie werkjes hebben best wat losgemaakt. Reacties en verwijzingen naar nog actief bestaande verenigingen, clubs, instanties enz.

Dat betekende opnieuw werk voor Jos Paridaen. Hij schilderde twee grote doeken over actieve clubs, verenigingen, en activiteiten in Aardenburg.

Een geschilderd werk met een compilatie aan activiteiten en een ander werk op geschilderde achtergrond, dansende figuren, tekeningen in houtskool van de clubs en activiteiten die er nog leven.

Het thema waarmee hij zich de laatste tijd heeft bezig gehouden is de leefbaarheid in de kleine kern.In W.Z. Vlaanderen constateren we een achteruitgang van de leefbaarheid in de kleine kernen. Winkels verdwijnen, jongelui trekken weg, het openbaar vervoer is verschraald en er is sprake van sterke veroudering van de bevolking, huizen worden afgebroken en er komen geen nieuwe voor terug en zo kan je nog wel even doorgaan. Naar mening van velen speelt de overheid (gemeente) hier te weinig op in.

Dit was voor Jos P. aanleiding voor de drie werken ‘AARDENBURG WORDT UITGEKLEED’. Op zijn drie schilderijen over ‘Aardenburg uitgekleed’ kreeg hij wel wat reacties over activiteiten die nog levend zijn.

De gemeente heeft hierop wel ingespeeld door een voorlichtingsavond te organiseren die al langer was gepland door de dorpsraad, maar hiermee was niet alle zorg verdwenen. De zaal zat bomvol. Jos P. vond het wel passen in zijn project, niet dat hij daar de aanleiding heeft toe gegeven.

De reactie van de bewoners  was voor Jos Paridaen de aanleiding twee werken te maken waarbij vooral de nog bestaande activiteiten, verenigingen en clubs centraal stonden.

Deze werken worden momenteel geëxposeerd in het gebouw van de Fysio/Fitness in Aardenburg en de bedoeling is deze tentoon te stellen tijdens de WAK in het gemeentehuis of in de etalage van Jan Willems Design.

Dat geldt ook voor de werken van ‘Aardenburg uitgekleed’.

Waar hij momenteel mee bezig is, is een werk in houtskool, een compilatie van de belangrijkste historische gebouwen en de bedoeling is, dat dit werk omgeven zal worden door portretten van mensen die AARDENBURG OP DE KAART HEBBEN GEZET. Dat begint met de Romeinen tot en met een auteur van boeken en artikelen over de geschiedenis van Aardenburg en omgeving. Hij heeft een klein foldertje gemaakt en dat hangt bij enkele etalages voor het raam.

Voor het overige exposeert hij momenteel schilderwerkjes van schapen, in de Schaapskooi, een restaurant in Aardenburg.

Zijn laatste werk is een houtskooltekening op doek op groot formaat van de belangrijkste gebouwen van Aardenburg, gebouwen met geschiedenis.

Zijn streven is de werken te omgeven met de beeltenissen van mensen die belangrijk geweest zijn voor Aardenburg. Het is een eigen keuze, maar elk van deze personages hebben een achtergrond.

1. Overzicht werken Aardenburg uitgekleed

2. groot werk activiteiten in Aardenburg 3. groot werk activiteiten in Aardenburg 2

4. Overzicht Aardeburg op de kaart gezet.

Tekst verwoord aan de hand van de notities van Jos Paridaen.

07-04-2014 om 00:00 geschreven door Marianne Posman 1

HENRIETTE FIERENS 

exposeert indrukwekkend werk

in HOMESTORE VAN CANNEYT.

Henriëtte Fierens is geboren op 6 september 1947  in Oostburg, Nederland.

Als kind was zij al altijd met tekenen bezig. Ze heeft een opleiding gevolgd aan de Kunstacademie in Tilburg, eerstegraads opleiding docente tekenen.

Zij heeft in het onderwijs gewerkt als docente tekenen, maar zij is ook op andere vakgebieden in het onderwijs lang werkzaam geweest. Inmiddels is zij al weer vijf jaar intensief bezig met haar ontwikkeling als beeldend kunstenaar.

Momenteel is zij  zelfstandig beeldend bezig op de Academie voor Schone Kunsten in Eeklo, waar haar een hoge onderscheiding ten deel viel.

Haar hoofdthema is "mensen", de menselijke figuur en portret. De mens in al zijn facetten vormt een wereld voor haar die ruim voorziet in veel inspiratie. Mensen boeien, mensen zijn altijd mooi. Ze wordt erdoor geraakt en is altijd op zoek naar schoonheid. Zij zoekt naar een combinatie van het ambachtelijke en de emotie.

In portret en model wil Henriëtte Fierens  op een krachtige manier uitdrukking geven aan persoonlijkheid en pose van de mens, expressief.

Ze hecht veel waarde aan het tot uitdrukking brengen van het karakter in het portret. Het wezenlijke, het innerlijke, moet in het uiterlijk zijn af te lezen. Gezicht en vooral ogen zijn immers de spiegels van de ziel. Herkenning en gelijkenis zijn voor haar een must, maar niet fotorealistisch, maar eigenzinnig en uniek. Gevoelige lijnvoering en eigenheid in kleurgebruik.

Ze experimenteert graag met kleur en maakt rustig een portret in rood of blauw. Haar modeltekeningen laten de mens in actie zien, dans, muziek of juist in rust.

Het gaat ook over vorm en compositie, licht-donker en kleurgebruik op een geheel losse maar toch stevige manier.

Zij heeft  deelgenomen aan  de kunstroutes in België. Zij  heeft en onlangs geëxposeerd in het Ledeltheater in Oostburg.

Haar materialen zijn vooral conte, pastel, inkt en veel aquarel. Vooral in aquarel heeft zij zich gespecialiseerd.

Opdracht geven voor een portret naar wens is altijd mogelijk. In samenspraak met de opdrachtgever kan dit tot stand komen.

Tijdens de WAK exposeert zij vijf werkstukken in HOMESTORE VAN CANNEYT,  drie portret aquarel en twee werkstukken muzikanten, een aquarel en een pen en inkt.

Tekst verwoord aan de hand van de notities van Henriëtte Fierens.

De WAK 2016 is een aanrader voor allen die houden van bruisend talent in en rond Groot – Maldegem.

07-04-2014 om 00:00 geschreven door Marianne Posman 1

Inleiding op de WAK 2014.

De Tiendaagse Week van de Amateurkunsten, kortweg de WAK, vormt een steeds terugkerend artistiek bastion waar de kunstenaar zijn scheppende talenten kan exposeren en verspreiden met de steun van het Forum voor Amateurkunsten, overkoepelend orgaan van de WAK. De Gemeentelijke Cultuurdienst coördineert het WAK-programma voor Maldegem en ondersteunt i.s.m. de andere gemeentediensten, de kunstenaars waar nodig en mogelijk. Elk jaar opnieuw, bij het begin van de lente leveren talrijke amateurkunstenaars enorme inspanningen, om verbazingwekkende kunstvormen van allerlei disciplines naar voor te brengen telkens onder een ander thema. De WAK 2014 staat in het teken van “De Groote Kunst”, verwijzend naar “De Groote Oorlog” die losbarstte 100 jaar geleden in ons deel van de wereld. “De Groote Kunst” refereert naar het talent van de kunstenaar en naar de oorlog als inspiratiebron. Oorlog gaat en ging gepaard met een reeks van overweldigende gevoelens, variërend van woede, onmacht, angst, vertwijfeling, verdriet en wanhoop. Kunstenaars brengen rust, troost, afleiding en vlucht uit de rauwe werkelijkheid in oorlogstijd. Kunst en oorlog komen tot uiting in veelvuldige publieke en private tentoonstellingen in heel Vlaanderen.

Tijdens DE TIENDAAGSE WEEK van de AMATEURKUNSTEN 2014 wordt een hele waaier van kunstwerken en activiteiten naar voor gebracht, beleefd en tentoongesteld op diverse locaties in Groot - Maldegem.

Van 25 april 2014 tot 5 mei 2014 worden de Maldegemse kunstenaars in de kijker gezet met een spectaculaire reeks activiteiten en tentoonstellingen die het kunstminnend hart niet anders kan dan raken. Alle belangstellende inwoners van Maldegem en omstreken worden uitgenodigd om de amateurkunstenaars tijdens diverse activiteiten te ontmoeten, aan het werk te zien, te horen en te bewonderen. Dit uitzonderlijk initiatief moet elke inwoner van ons dorp er toe aanzetten om de verwezenlijkingen van diverse kunstenaars uit de streek te leren kennen.

Talrijke artistieke activiteiten worden verweven in het straatbeeld van het centrum van Groot - Maldegem. In “KUNST IN DE VITRINE”, wordt elke voorbijganger uitgenodigd tot bewondering en reflectie. Rik Bracke, Rita Buysse, Lobke Danneels, Albert, Gothard en Luc De Coninck, Genade De Lille, Daniël Deprest, Peter Dezwaef, Martin Evrard, Els Vannuffelen, Samya Hamid, Trui Hoste, Annie Matthys, Roos Nuyttens, Jos Paridaen, Lucie Putzeijs, Johan en Maria Sesselle, Dorine Tas, Anne - Marie Van Coillie, Hendrik Van der Jeught, Marc Van Kerschaever, Erika Verbeke, Hans Geyssens, Franky Versprille en professioneel schilder Pol Verheylezone stellen hun kunstwerken tentoon in de uitstalramen in het centrum. De voornaamste evenementen en tentoonstellingen grijpen plaats op de markt en in het gemeentehuis Maldegem, in C C Den Hogen Pad en in de kerk van Adegem, in de Openbare Bibliotheek en op enkele privé terreinen. Een nauwkeurige lijst van de activiteiten en de openingsuren staat in de Infokrant van de gemeente Maldegem en kan je volgen in de Uitkrant, UitinMaldegem.

Op vrijdagnamiddag 25 april 2014 vanaf 14 tot 19 uur wordt op de markt een KUNSTBOM gelanceerd als startschot van de 19^de editie van de WAK. In het gemeentehuis hangen kunstwerken ten toon van Lobke Danneels, Gothard De Coninck, Daniël Deprest, Peter Dezwaef, Samya Hamid, Trui Hoste, Annie Matthys, Jos Paridaen, Lucie Putzeijs, Johan Sesselle, Dorine Tas, Hendrik Van der Jeught en Franky Versprille die het thema DE GROOTE KUNST elk op hun manier geïnterpreteerd hebben.

Op zondag 27 april van 14 tot 18 uur demonstreren de lokale kunstenaars hun Groote Kunsten op de KUNSTMARKT voor het gemeentehuis van Maldegem. In het gemeentehuis zelf wordt ondertussen de verfijnde kunst van het haken uit de doeken gedaan in het Crocheercafé van Charlotte en Transitie Maldegem organiseert er een workshop onder leiding van Diego Van de Keere.

In C C Den Hoogen Pad Adegem is er een foto tentoonstelling gerealiseerd door Studio ’74 en de Dansschool Movimento geeft er enkele spectaculaire dansvoorstellingen. De fanfare Nut en Vermaak brengt er een concert ‘In Flanders Fields’ op 26 april om 19 30 in CC Den Hoogen Pad. Roel Smedts en zijn muzikanten brengen muziek uit beide oorlogen.De Verenigde Vrienden van Adegem starten er hun rondgang van de Last Post. In de kerk van Adegem stelt kunstenaar Willy Van de Velde zijn “Groot Oorlogstafereel” voor.

In de bibliotheek is er tijdens de openingsuren een permanente tentoonstelling van het werk van talrijke kunstenaars die De Groote Collages hebben gerealiseerd onder leiding van Catherine De Waele en is er de expositie van “Den Draad” met zelfgemaakte windvangers verwezenlijkt door de kleinste Maldegemnaartjes tijdens de Grabbelpasactiviteiten.

Bij kunstenaars thuis worden tentoonstellingen ingericht. Magda Van den Abeele, Dorine Tas, Trui De Cuyper, Darline Bauwens en Danny Bauwens houden een thuis- of tuinexpositie.

Open ateliers en tentoonstellingen grijpen plaats in de KUMA tijdens de lesuren. Een waaier van kunstvoorwerpen, de werken van de allerkleinsten tot de allergrootsten worden er geëtaleerd.

Groot - Maldegem is vanaf 25 april tot 5 mei 2014 een open en bereikbaar kunstforum voor allen die belang stellen in De Groote Kunst en de kunstenaars een warm hart toe dragen.

De jeugd laat zich ook niet onbetuigd. In het kader van de WAK biedt de jeugddienst op donderdagnamiddag 3 april workshops aan alle leerlingen van het 4^e middelbaar van de Zusters Maricolen, die doorgaan op de school, in het jeugdhuis, in het gemeentehuis en in het Lokaal Dienstencentrum St. Jozef. Een workshop breien, haken, oorlogspoëzie en digitale fotografie worden er aangeboden en de creatiefste werkjes die er uit voortvloeien worden tentoon gesteld tijdens ‘Kunst in de vitrine’. Het is meteen een ode aan de jeugd die toch telkens opnieuw scheppingskracht betoont en in wie een gemeenschap vol vertrouwen uitkijkt naar de toekomst.

Voor beschrijvingen van de meeste kunstenaars kan je de ‘Wakblog Maldegem’ raadplegen, de blog van ‘Marianne Posman in Maldegem’ en het regionaal blad ‘Vrij Maldegem’. De foto’s in de reportage stellen  de ‘Deportatie familie Paridaen’ voor door Jos Paridaen, een  Collage gerealiseerd o.l.v. Catherine De Waele, een troostend portret van Dorine Tas en het beeld “Stil verdriet” van Magda Van den Abeele.

De WAK 2014 is een aanrader voor allen die houden van bruisend talent in en rond Groot – Maldegem.

Met dank aan ons regionaal blad “Vrij Maldegem” voor het publiceren van de reportages (Drukkerij-Uitgeverij Van Hoestenberghe N.V. Boudewijn Lippensstraat 11, Maldegem).

Meer info over de WAK 2014:

Cultuurdienst Maldegem

Marktstraat 7

9990 Maldegem

tel.: 050 72 89 79

http://www.bloggen.be/wakinmaldegem

e-mail: cultuurdienst@maldegem.be

www.maldegem.be/wak-erfgoeddag

www.facebook.com/UitinMaldegem

Bijlagen:
2013-03-11 20.40.31.jpg (162.9 KB)   

Kunstwerken van RITA BUYSSE in de etalage

van de LEGENDARISCHE boetiek  ‘t HOEKJE’,

Noordstraat, Maldegem.

De laatste twee jaar heeft Rita Buysse geprobeerd abstract  te aquarelleren. Dat is geen  gemakkelijke weg! In het verleden  had zij  wel  abstract werk  gemaakt  met acryl.  Dat  is eenvoudiger!  Als je over iets  niet  tevreden  bent  kan je er weer  over heen  schilderen.  Bij  aquarel  gaat dat  niet!  Je  moet  van te voren  goed overdenken   wat  je wil !

Rita Buysse begon abstractere  schilderijen  te  maken  van landschappen.  Ze probeerde niet  het  landschap  zo precies  mogelijk te schilderen maar zij trachtte de essentie  te pakken te krijgen en dit vast te leggen in kleur  en licht. 

Vervolgens  heeft zij voor het thema  “ Versteend hout”  gekozen. Het laten overvloeien van  kleuren in elkaar  en vooral maar laten  gebeuren.

Daarna heeft zij  voor het thema   “Relatie“ gekozen  en vier fases  uitgewerkt:

• aftasten

• contact 

• conflict  en

• loslaten. 

Hiervoor  heeft zij eerst een plan gemaakt.  Omdat  zij met reliëf wilde  werken  heeft zij  eerst  een ondergrond  gemaakt met Japans vloeipapier.   En vervolgens weer  gewerkt  met  veel pigment  en water.

Naar Rita  Buysse; ritab@hetnet.nl

04-04-2014 om 00:00 geschreven door Marianne Posman 1

Tijdens de Wak 2014

stelt de Maldegemse kunstenares DORINE TAS

haar werken ten toon in haar eigen atelier en tentoonstellingsruimte,

Begijnhoflaan 14 te Maldegem.

DORINE TAS werd geboren op 3 december 1943 in Brugge en woonde heel haar leven in Maldegem. De enthousiaste en stimulerende kracht van haar gezin ligt aan de basis van haar gedreven scheppingsdrang op diverse terreinen. Zij is bijna 50 jaar lang de echtgenote van Eric Versieck, bovendien is zij de mama van Annick en Jan en de oma van Laura en Lisa. Allen motiveren haar om haar bruisende creativiteit vorm te geven op verschillende manieren.

Heel haar leven stond in het teken van positieve scheppingskracht. Zij kan mateloos genieten van het vervaardigen van fijne creaties in allerlei kunstvormen. Handwerk, borduren, naaien, breien, haken en knutselen waren van jongs af aan haar lievelingsbezigheden. Jarenlang was zij innovatief en ondernemend bezig in haar handelszaak Breiwol Pinguin in de Markstraat, Maldegem. Zij maakte haar talrijke klanten vertrouwd met de nauwkeurige en de soms ingewikkelde technieken van het handwerk, haken en breien, niet te onderschatten handvaardigheden die precisie, aandacht, geduld en intelligentie vragen.

Zij had daarnaast nog veel uitlaatkleppen die automatisch leidden naar een brede waaier van artistieke activiteiten. Het bloemschikken, het creëren van unieke en stijlvolle bloemstukken lag aan de basis van haar originele doeken. Later wilde zij ontroerende, eenvoudige schoonheid vastleggen op “zijde” en op “doek” en zij slaagde wonder wel in haar opzet.

Deze amateurkunstenares is grotendeels een “selfmade” talent dat getuigt van een indrukwekkende veerkracht en ongebreidelde scheppingskracht.

Zij nam regelmatig deel aan de Week van de Amateurkunsten. Haar talrijke, succesvolle en sfeerrijke tentoonstellingen vormden de kroon op haar werk en stimuleerden haar om jarenlang intensief en geestdriftig bij te scholen. Haar ongebreidelde energie, haar aanhoudende en onuitputtelijke werklust en verbluffende scheppingsdrang droegen zeker bij tot de evolutie van haar werk. Haar creaties zijn een verrijking, een wandeling door een artistieke wereld die bewondering, verwondering, troost en vreugde brengt.

Zij volgde lessen in groep bij Rita Van Loocke waar zijde aanvankelijk haar medium was. Haar echte passie kwam tot leven bij haar lerares Vera Buyse waar ze iedereen verbaasde met haar gevoelige, tere doch stijlvolle creaties en geslaagde felle kleurencombinaties. Het heldere kleurenpalet is duidelijk afgelijnd en straalt rust uit. Het bewonderen van haar werken beroert en geeft zachte, innerlijke vreugde. Wat ongeveer 20 jaar geleden begon als “zijde schilderen” is door haar creativiteit, haar werklust, haar enthousiasme, haar interesse en haar leergierigheid ontwikkeld tot volwaardig acryl schilderen.

Ze gaat geen enkel thema uit de weg. Zij brengt eenvoudige onderwerpen uit het leven gegrepen, tulpen, rozen, klaprozen, zonnebloemen, fruit, sneeuwlandschappen, stillevens, hoevetjes, mensengroepen, kopjes en tere, ranke meisjesfiguren in sierlijke gewaden in al hun beloftevolle schoonheid en in een grote, sprankelende verscheidenheid. Zelfbewust zoekt zij vastberaden een eigen spoor. De nauwkeurigheid waarmee zij schildert vindt haar oorsprong in haar handvaardig verleden. Haken, breien, borduren kortom alle handwerken volgen een bepaald patroon dat nauwgezet gevolgd en weerspiegeld wordt in haar werk.

Zij schoolde zich in beide kunstvormen op een doeltreffende manier. Gestimuleerd door de groep kunstenaars heeft zij een niveau bereikt dat de meesten in haar branche haar niet zullen nadoen. Zij is een vaste waarde in de kunstenaarsgroep en verbaast steeds iedereen met de niet aflatende energie, onuitputtelijke smaak en tomeloze inzet die enkel bewondering en waardering afdwingen. Zij is als een zacht glanzende, hoopgevende ster aan het firmament van de amateurkunst. De bewonderaar ervaart een gevoel van verrijkend welbehagen bij het zien van zoveel fraais.

Dorine Tas is grotendeels een “selfmade” talent dat getuigt van een fantastische energie en geweldige verbeeldingskracht. Haar werken stralen rust uit, zij troosten en geven gelegenheid tot nadenken over alle positieve elementen van het leven. Het thema van de  WAK 2014 staat in het teken van de “De Groote Kunst” geïnspireerd door de “Groote Oorlog”. Klaprozen als symbool van de oorlog. Het creatief talent van Dorine TAS draagt in die mate bij dat het zachte gevoelens opwekt, troost en rust brengt. Een aanvaarding van het leven in al zijn facetten.

Link naar fotoreeks van de werken van Dorine Tas:

https://plus.google.com/photos/116688562905656264433/albums/5994715709761528545zie Picasaweb.

De werken van Dorine TAS kunnen bewonderd worden ter gelegenheid van de WEEK VAN DE AMATEURKUNSTEN (WAK) 2014 in haar atelier en tentoonstellingsruimte in de BEGIJNHOFLAAN 14 te Maldegem. (Verwoord aan de hand van notities van de kunstenares).

Iedereen is van harte welkom, de toegang is gratis.

Vrijdag     25 april 2014 van 15 uur tot 18 uur.

Zaterdag  26 april 2014 van 10 uur tot 12 uur en van 14 uur tot 18 uur.

Zondag    27 april 2014 van 10 uur tot 12 uur en van 14 uur tot 18 uur.

Maandag 28 april 2014 van 10 uur tot 12 uur en van 14 uur tot 18 uur.

Vrijdag     2 mei 2014 van 14 uur tot 18 uur.

Zaterdag  3 mei 2014 van 10 uur tot 12 uur en van 14 uur tot 18 uur.

Zondag    4 mei 2014 van 10 uur tot 12 uur en van 14 uur tot 18 uur.

Link naar fotoreeks van de werken van Dorine Tas:

https://plus.google.com/photos/116688562905656264433/albums/5994715709761528545zie Picasaweb.

04-04-2014 om 00:00 geschreven door Marianne Posman 1

JANNEKE MARIANNE KRAMER

is geboren in het  Zeeuws-Vlaamse Sluis en woont sinds 2011 in Oostburg.

Zij is afgestudeerd aan de Kunstacademie Knokke en volgt nu het laatste specialisatiejaar abstractie aan de KA te Eeklo.

Zij heeft  een aantal jaren realistisch (olieverf) geschilderd met als thema mens en natuur.

Later is ze verdergegaan in (geometrische) abstractie, waarin het landschap soms ook een inspiratiebron is.

Onderliggende structuren worden zichtbaar gemaakt met vormen, kleuren, contrasten en ritmes.                                                                                               

De laatste jaren werkt ze vooral met acryl: abstract (geometrie) op grote panelen. Ze schildert ook veel (klein) abstract werk, dat samen weer een geheel kan zijn qua verschuivende vormen, lijnen, vlakken en kleuren.

De gekozen kleurenmix is dan ook weer medebepalend voor de compositie.

%%%FOTO1%%%

03-04-2014 om 00:00 geschreven door Marianne Posman 1

MARIJKE POELMAN, een ondernemend kunstenaar in Adegem.

MARIJKE POELMAN EN DE ‘SCHILDERKUNST OP MAAT’. Marijke Poelman had zeer jong al, het schilderen in haar vingers. Meer dan vijftien jaar geleden startte zij aan de kunstacademie. Intussen heeft zij van schilderen gedeeltelijk haar werk gemaakt terwijl zij ook nog schildert met hart en ziel als hobby.

Zij haalde regelmatig de pers met haar wisselende handelsactiviteiten: lingerie- en kledingwinkel, schoonheidssalon, sauna en wellness, Bed and Breakfast met als hobby: schilderijen maken op vraag, dus de koper kan kiezen wat hij in het schilderij wil enz. Al haar werken worden gemaakt met eigen passie en gevoel maar zij past zich graag aan de wensen van de klant. Indien gewenst komt zij vrijblijvend thuis een kijkje nemen om te helpen bepalen welk kleur, vorm en materiaal er bij het interieur past. In elk huis ligt er een eigen smaak, idee of soort kunst die samen kan besproken worden.

Een merkwaardig maar originele bezigheid van Marijke Poelman is het beschilderen van uitvaartkisten en urnes. Bij het heengaan van een dierbare willen de nabestaanden het beste om een waardig en sereen afscheid te bezorgen aan de persoon die hen voorafging. Het beschilderen van de kist of de urne, met als thema, dat wat de overleden bezighield, wordt uitgebeeld op zijn kist en kan bewonderd worden door de afscheid nemers. Het afscheid persoonlijker maken is haar doelstelling “Het leek haar heel bijzonder om een waardig afscheid van de geliefde persoonlijker te maken en meer kleur te geven”. De kist heeft een meerwaarde als die beschilderd wordt met iets dierbaars van de overledene of wat hij graag deed in het leven zoals hobby, beroep, dieren, bloemen, duiven, paard, moto, vrachtwagen, tennis, voetbal, ballet, gitaar, de zee, een zonsondergang enz. Ook een urn en schilderij met de zelfde schilderwerken kan zij realiseren.

Zij exposeerde in MAP Molenstraat 7 9900 Eeklo, in Kaprijke 2013, in Zomergem-Oostwinkel 2013, enz. Tijdens de WAK 2016 exposeert Marijke Poelman werken bij Brillen De Brée in Adegem, Jet Air in Maldegem, Lingerie Elsenti, Nieuwstraat, Maldegem en op het gemeentehuis. Ze neemt deel aan de kunstmarkt in CC Den  Hoogen Pad op 8 mei. Zij stelt ten toon in de maand juni  in Galerij Dumon in de Westeindestraat,  Maldegem.

Tekst verwoord aan de hand van de notities van Marijke Poelman.

02-04-2014 om 00:00 geschreven door Marianne Posman 1

Tijdens de Week van de Amateurkunsten 2016 worden kunstwerkjes tentoongesteld van de bewoners van de VIERKLAVER.

Amateur KUNSTSCHILDER CAROLINE GYSELINCK startte dit jaar een begeleiding kunst in de Vierklaver Adegem. Vzw De Vierklaver ondersteunt volwassenen met een beperking. Ze vertrekken van de verwachtingen, vragen en dromen van elke bewoner. Samen zoeken ze uit hoe ze die kunnen realiseren.

De enthousiaste groep leerlingen maakt echte kunstwerkjes waar zij en hun familie terecht fier op zijn. Elke week komen zij samen en beginnen enthousiast hun workshop.

Een vriendelijk welkomstwoordje, een schort om de kleren te beschermen tegen verfspatten, een tekenblad en gepast materiaal voor de les: krijtjes voor hen die gaan krijten, waterverf voor de schilders van de groep, wasco of kleurpotloden voor hen die kleuren. De bewoners gaan geestdriftig aan ’t werk van bij ’t begin. Ze willen graag allemaal op de foto en stellen er vragen bij. De reeds afgewerkte werkjes staan ten toon en allen zijn er terecht trots op. De begeleidster - opvoedster Femke geeft de vrolijke toon aan, Carine, Freddy, Martina en Kathelijn werken nauwgezet en geduldig aan hun creaties elk met hun eigen hulpmiddel.

Ondertussen stellen ze vragen aan hun charmante, knappe en deskundige begeleidster Caroline Gyselinck die nauwgezet en liefdevol de handelingen volgt en raad geeft tussendoor, daar waar nodig. Langzaam vorderen de kunstwerkjes en Caroline moedigt haar pupillen positief aan. Kleuren mengen leidt tot creëren van andere kleuren en dat begrijpen de schilders onder hen heel goed.

Wie een tekening heeft afgewerkt wordt gestimuleerd een ander werkstukje te maken of te kleuren in prachtige kleurboeken. Als de tekening ingekleurd is wordt de raad gegeven, de randen en de achtergrond af te werken om een mooier geheel te verwezenlijken. Halverwege de les komt Thijs het team versterken. Hij had eerst een opdracht als onderhoudsman afgewerkt. Caroline tekent op zijn verzoek een bos rozen, die hij nauwgezet inkleurt. Het zonnige gebabbel wordt extra levendiger, mede door Thijs die goed ter tale is en een vrolijke kwinkslag brengt tussen het tekenen, schilderen en kleuren door.

De bewoners zijn behoorlijk zelfredzaam en dat uit zich in de levendige en vrolijke gesprekken. Zij verliezen de concentratie niet uit het oog.

De groepen rond kunst worden elke week afgewisseld en er is zelfs een wachtlijst met kandidaten. Kan er een lid niet deelnemen, wordt die snel vervangen door een enthousiast medewerker. De interesse voor kunst is zeer groot.

Opvallend hoe die mensen hun krachten bundelen rond een thema en hulpvaardig en blij met elkaar omgaan.

Tijdens de WAK worden de realisaties van de bewoners van de VIERKLAVER in de kijker gezet.

Op 29 april in de namiddag is er een tentoonstelling van de realisaties, met een hapje en een drankje.

Op 3 mei is er ‘Open Atelier’ waar de Vierklaver veel bijval verwacht.

Het moet gezegd en geschreven worden, de activiteiten in verband met kunst kleuren het dagelijks leven van de bewoners.

02-04-2014 om 00:00 geschreven door Marianne Posman 1

MARIANNE POSMAN brengt verslag uit over bruisend talent in Groot - Maldegem.

KUNSTSCHILDER LUC HEYSSE en abstractie in de schilderkunst!

In april en de eerste week van mei doen de cultuurdienst en de gemeente Maldegem  er alles aan om de amateurkunstenaars te belichten. Expo en receptie in het gemeentehuis, kunstwerken in de etalages van de handelszaken in ’t centrum, muziek optredens, tentoonstellingen en workshops zetten alle amateur kunstenaars in de welverdiende bloemetjes.

LUC HEYSSE is opgegroeid in Vake, Maldegem als derde van de vier kinderen van Valeer (+ 2007) en Simona Aesaert (1925 - 2016). Hij was altijd al door de kunstmicrobe gebeten en op dertienjarige leeftijd ging hij naar de 'Tekenschool' in het St.-Annakasteeltje. Hij was gefascineerd door kunst waar, volgens sommigen, 'een hoekje' af was, waarmee hij niet-realistische kunst bedoelt, waarbij je je eigen fantasie mag of moet laten werken.

Hij begon aan een jarenlange opleiding voor schilder- en beeldhouwkunst aan de Kunstacademie in Eeklo. Het fenomeen 'kunst' boeide hem en tentoonstellingenbezoek en aquarelleren in eigen atelier waren geïntegreerd in zijn leven. In de academie van Eeklo kon hij zich volledig ontplooien en onder begeleiding van jonge leerkrachten/kunstenaars werd hij 'klaargestoomd' om te evolueren in de abstractie. De optie Kunstgeschiedenis hielp het denken te verruimen om meer inzicht te krijgen in wat er allemaal kan gebeuren op artistiek vlak.

Schilderen is niet enkel een hobby, maar het is ook een passie waarmee Luc Heysse op staat en gaat slapen. Als abstract schilder heb je geen houvast zoals bij een foto bv., maar alles moet goed zitten, zowel de kleuren en de compositie om een geslaagd werk te maken. Eerst leert men figuratief schilderen om daarna abstract te kunnen werken. 'Abstraheren' is geen kinderspel!

Abstractie in de schilderkunst, korte voorstelling van zijn visie op eigen werk.

 ‘Abstractie’ komt van het Latijnse woord ‘abstrahere’, wat ‘weglaten’ betekent. Abstractie is het weglaten van alle niet essentiële informatie of aspecten om meer fundamentele structuren zichtbaar te maken. Luc Heysse is uitermate geboeid door abstracte kunst en drukt zich graag uit in die kunstvorm. Abstractie of abstraheren is het deelsgewijs of onder beperkende opzichten beschouwen, zonder daarbij het onbeschouwde te ontkennen. In bijzonder de partiële, isolerende abstractie, waarbij een deel van het geheel wordt beschouwd, zonder de rest.

Luc Heysse begint misschien meteen met de definiëring uit de filosofie, om over de abstractie in de kunst te schrijven, maar dit is voor hem een houvast, zo werkt hij ook in zijn atelier. Achter ieder object dat ‘letterlijk’ in de verf wordt gezet, zoekt hij steeds naar achtergrondinformatie en het hoe en waarom ervan.

Heeft hij een ‘beeld voor ogen’, om het plastisch uit te drukken, dan lijkt het hem al min of meer duidelijk wat hij wil veraanschouwelijken en gaat hij dit beeld abstraheren. Daarom is voor hem ‘totale’ abstractie onmogelijk. Hij heeft altijd een vertrekpunt en een houvast nodig. In de manier waarop hij zich uitdrukt, heeft hij tastbare middelen nodig, maar in de wijze waarop hij deze middelen benut, ligt dus het vraagstuk van abstractie.

Wat abstractie in de toekomst zal brengen is moeilijk te voorspellen. De stroming van abstracte kunst is een bedding waarin ‘de waarheid’ van het beeld veilig gesteld werd. Een beeldend kunstenaar die abstract werk maakt dat buiten de reeds gebaande normen valt, zal zich meer inspanningen voor erkenning moeten getroosten. Zijn rol is de grens van de gevestigde kijk op kunst, te verleggen. Hoe abstract het werk ook is, het moet kunnen ‘gelezen’ worden. Het moet een ‘taal’ tonen die ontroert. Anderzijds moet een abstract werk een strikte persoonlijke weergave zijn van het vooropgestelde beeld, zonder concessies. Die beeldtaal moet een eigenheid uitstralen die specifiek de visie van de kunstenaar weerspiegelt en toch voor toeschouwers toegankelijk is.

De kunstenaar is een individualist, nu misschien meer dan ooit. Wereldwijd explodeert het geproduceerde beeldmateriaal, waaraan een progressieve vernieuwing valt vast te stellen en die zich steeds meer richt op de gebruiker. Het artistieke beeld moet beter ‘te lezen’ zijn, maar dat is voor een professioneel kunstenaar al heel moeilijk.

Wat men ziet en wat men het schilderij noemt, is dat wat overblijft, een getuigenis. Meestal werkt de kunstenaar aan een schilderij tot het moment komt waarop het gevoel van het ‘eigenmachtige’ verdwijnt en de verf op de plaats valt waar die moet zijn. Het schilderen op zich, de verf en de ruimte, verzetten zich zo tegen de wil.

Het is niet altijd duidelijk om te weten wat de schilderijen ‘bedoelen te laten zien’. De schilder weet dat hij met spanning werkt die wordt opgeroepen door de tegenstellingen die binnen het schilderen bestaan. Hij werkt door aan een schilderij, tot het moment komt waarop ‘deze paradox’ wegvalt en er niet langer meer sprake is van een bewuste keuze. Hij denkt bij schilderen meer in termen van dit drama dan aan ‘natuurlijke krachten’. Luc Heysse is een avondschilder, logisch, gezien de leergangen ’s avonds doorgaan en als hij de volgende dag met lood in de schoenen terugkeert om te zien wat hij de avond voordien gedaan heeft, is hij soms bang. Soms kan hij ook niet geloven dat dit van hem is, dat hij dat heeft gecreëerd.

De kunstenaar probeert rust in zijn schilderijen te brengen en er net zolang op door te werken tot dat gelukt is. Als hij op een leeg doek toetsen in blauw, groen of rood zet, verzwakt iedere nieuwe toets het belang van de voorgaande. De vormen en de kleuren die hij neerzet moeten met elkaar in evenwicht zijn, zodat ze elkaar niet vernietigen. Een kunstschilder die abstraheert, ordent zijn ideeën, anders wordt het een kakafonie van kleuren en is het ‘kunstwerk’ waardeloos. De relaties tussen de verschillende kleuren en vlakken moeten zo zijn, dat ze elkaar ondersteunen in plaats van vernietigen. De keuze van de kleuren is niet gebaseerd op één of andere wetenschappelijke theorie, maar wel op observatie, op gevoel en op de ervaring van zijn gevoeligheid voor dingen.

Hij blijft experimenteren met kleuren en vormen die volgens hun structuur nog steeds aan een landschap doen denken.

Artikeltje opgesteld aan de hand van de notities van Luc Heysse.

Link naar album van de werken:

https://picasaweb.google.com/115021349650121482292/February222016?authuser=0&feat=directlink

DE WAK 2016 IS EEN AANRADER VOOR ALLEN DIE HOUDEN VAN BRUISEND TALENT IN EN ROND GROOT – MALDEGEM.

.

Meer info over de WAK 2016:

Cultuurdienst Maldegem, Marktstraat 7, 9990 Maldegem, tel.: 050 72 89 79

http://www.bloggen.be/wakinmaldegem

e-mail: cultuurdienst@maldegem.be

www.facebook.com/UitinMaldegem

http://www.Marianne Posman en Maldegem in de kijker.be

Bijlagen:
DSC00013.JPG (1.8 MB)   
DSC00029.JPG (1.7 MB)   
DSC00085.JPG (1.6 MB)   
DSC00117.JPG (1.5 MB)   
DSC00118.JPG (1.7 MB)   
DSC00118.JPG (1.7 MB)   

Actrice, schrijfster  en regisseur INGRID DE VOS zette de film: ‘ZAAK: DE ZUTTER’ nog maar eens in de kijker.

Talrijke klanten genoten van een nostalgisch dagje uit tijdens DE RETRODAG in DE KRINGWINKELS.

Speelgoed uit je kinderjaren, huisraad die je doet denken aan je moeders keuken, of aan je eigen eerste huwelijksjaren, gezellige zeteltjes, poefjes en tafels, elektro uit de oude doos, sixties outfits, ornamentjes... in de retrohoek van de kringwinkel in Maldegem op 12 maart vond je het allemaal. 

En je kreeg er nog een flinke dosis nostalgie bovenop.

In Maldegem werden de klanten verwend met: 

• RETROBAR: in een gezellig, ouderwets decor kon je genieten van een (h)eerlijk kopje Oxfamkoffie of thee, een glaasje  bier of wijn. Zin in een ijsje? De retro ijskar van de alom gekende Crème Julia was trouw op post. 
• PIAF: Een van de medewerkers, Carine Van Vooren is een heel getalenteerde zangeres. Zij bracht met elan het repertoire van Edith Piaf en andere bekende zangeressen.
• RETROFOTOSHOOT: Je kon enkele leuke accessoires kiezen, plaats nemen in een veelkleurig decor en een foto laten nemen.
• KAPSTER Kneesha: De handige, knappe kapster  Kneesha bezorgde de kandidaten een perfecte retro look voor de foto. Ze zagen er stralend ‘ouderwets’ uit!

Van zodra je de immense winkelruimte binnenwandelde weerklonk nostalgische, romantische muziek. Talrijke felle kleuren, bloemenmotiefjes, meubels met geestige pootjes, kuipzeteltjes, speelgoed waar je zelf nog mee gespeeld had, het lag er allemaal. De Kringwinkel was één grote ruimte vol nostalgische fantasieartikelen.

Het decor riep beelden op van  gelukkige zorgeloze tijden, wandhorloges die aan oma’s muur de tijd tikten, kruisbeelden die vroeger in elke huiskamer, soms in elke kamer een ereplaats bekleedden, serviesjes, kommen, glazen, prachtige, indrukwekkende spullen eigenlijk, alles stond er te wachten, om bewonderd èn gekocht te worden!

Het was heerlijk shoppen in de kringwinkel, je moest er over koppen lopen in elke afdeling, knappe, jonge dames zochten hun gading in de modieuze jurkjes en pakjes, heren zochten dan meer tussen de lange broeken en jassen en oudere dames waren op zoek naar speelgoedjes voor de kleinkinderen.

Je kan er altijd iets vinden aan een prijsje, je draagt meteen zorg voor het milieu en je bespaart.

De klanten waren divers, rijk en arm, jong en oud, knap en een beetje minder knap, maar ze waren er! Ze genoten van een lekker ijsje van Crème Julia aangeboden door Els en Isabel of gingen eventjes uitrusten tussen de aankopen heen met een kopje (h)eerlijke Oxfam koffie of thee met een speculooskoekje.

Wat is er nu zaliger dan even rusten tussen de aankopen door, energie verzamelen om verder rond te neuzen?

De schattenjacht tussen al deze gezellige spulletjes in de kringwinkel was een daverend succes, klanten, medewerkers en sympathisanten konden de lekkere retrosfeer opsnuiven, omgeven door nostalgische liedjes, gebracht door zangeres-medewerkster Carine Van Vooren die zong als een nachtegaal. Haar ranke gestalte gehuld in een mooie zwarte lange jurk was betoverend en werd bewonderd door de enthousiaste klanten. Zij kon alle liedjes van Edith Piaf en andere zangers, feilloos nabootsen en haar Frans was perfect! Ik kan dat weten.
Kortom er heerste een blije en vrolijke sfeer in de kringwinkel dank zij de onvermoeibare inzet van de medewerkers die van de kringwinkel een nostalgisch paradijs hadden gecreëerd, bewonderd door familieleden, sympathisanten en honderden klanten….

Je moet het maar kunnen. 

Naast een uitbundig aanbod van vintage en retro spullen, heeft de kringwinkel jong en oud ook gewoon een aangename dag bezorgd. Een van de doelstellingen van de kringwinkel.

In Aalter bracht trouwe klant en KLASSE ACTRICE INGRID DE VOS, vertelsels uit de oude doos, mooie verhalen helemaal in de nostalgische sfeer. Ingrid De Vos studeerde archeologie en antropologie en volgde vervolgens de dramaopleiding van de Studio Herman Teirlinck in Antwerpen, die ze in 1976 succesvol afrondde. Ingrid De Vos speelde hoofd- en gastrollen in de films: Gaston en Leo in Hong Kong, Brussels by Night, Istanbul  Springen, Olivetti 82, Misstoestanden, Pauline & Paulette, Confituur, De behandeling en Kampioen zijn blijft plezant en in talrijke televisieseries. Ze is gepassioneerd door reizen en daarom werkte ze mee aan een documentaire, die op VTM meer dan een miljoen kijkers trok. Dat was het begin van een reeks van 25 reisdocumentaires, Vossenstreken, waardoor ze in vijf jaar tijd de hele wereld afreisde.

Over een deel van haar ervaringen schreef ze het boek ‘De mystieke kracht als reisgezel.’

Actrice Ingrid De Vos hielp de Vlaamse film: 'Zaak: De Zutter' regisseren. De film belicht waarheidsgetrouw, de vierde Beernemse moord, namelijk DE MOORD OP HECTOR DE ZUTTER. Producer en scenariste is Katrien Ryserhove. De jonge actrice Katrijn Govaert vertolkte de sleutelrol Julienne De Zutter, de zus van de vermoorde Hector. Het is haar eerste film, maar zij heeft het goed gedaan. Ze zette feilloos neer wat voor een gedreven dame Julienne De Zutter was. Bob De Moor vertolkt Victor De Lille, eigenaar van het weekblad ''t Getrouwe Maldeghem'.

Kortom DE KRINGWINKELS slaagden in hun opzet: een vrolijke, blije sfeer creëren voor de talrijke klanten, originele acts regisseren, beroemde mensen in aanraking brengen met de ‘gewone mens’. Geen kinderspel. Bovendien vestigen zij ook de aandacht op andere evenementen in Maldegem en omstreken, zoals zij met INGRID DE VOS, de zon lieten schijnen op de Vlaamse film die op 20 april 2016 gelanceerd wordt: ‘ZAAK: DE ZUTTER”. De Kringwinkel wentelt zich niet in eigen kring, maar verdraagt de glans in de ogen van de ander. Een gave.

Foto’s: Els Stevens, Thomas Renwart  en Marianne Posman.

Link naar de fotoreeks:

https://picasaweb.google.com/115021349650121482292/March142016?authuser=0&feat=directlink

Info uit website Kringwinkel Maldegem, internet.

18-03-2014 om 00:00 geschreven door Marianne Posman 1