Yvon-Ambroise (Ivo) Vermeersch werd geboren in Maldegem, op 9 januari 1810, tijdens het Frans bewind, Keizer Napoleon stond toen aan het toppunt van zijn macht. Hij was een  Belgisch kunstschilder van stadsgezichten en monumenten van de romantiek, een specialist van het lumineuze architectuur schilderen.  Zijn werken vallen op door de kleurenrijkdom, het perfecte perspectief, een picturaal spel van licht en schaduw.

Dom van Erfurt 1848 (foto)

Hij was de zesde van zeven kinderen in het gezin van notaris-jurist Jean Vermeersch (Maldegem, 1768) en van Marie Thérèse Geysens (Kortrijk, 1777). Zijn vader was notaris die als schepen (1817 -1819) en burgemeester van Maldegem (1819 – 1822) en burgemeester van Adegem (1818 – 1823) ook actief was in de lokale politiek.  Zie Hugo Notteboom ‘Adegemse Burgemeesters’.

Als zoon van gegoede ouders ontving Vermeersch privéonderwijs tijdens zijn jeugdjaren in Maldegem. Hij was een vroegrijp teken- en schildertalent en reeds artistiek actief vanaf zijn dertiende levensjaar. Zijn ouders bemoeilijkten zijn ontwikkeling als kunstenaar geenszins. Ivo Vermeersch, (toen veertien jaar) studeerde van 1824 tot 1826 aan de Gentse Kunstacademie onder de hoede van specialist Pierre-François De Noter en specialiseerde zich in het schilderen van landschappen en veduta (Italiaans: overzicht, meervoud vedute), zeer gedetailleerde schilderijen, gewoonlijk op groot formaat, van een stadsgezicht of ander vergezicht. Hij schilderde ook interieurs. 

Tijdens de Septemberdagen in het jaar 1830 meldde hij zich aan als vrijwilliger bij het Belgisch leger en vocht mee in het Park te Brussel tegen de Hollandse troepen. 

Tot 1840 vonden zijn activiteiten hoofdzakelijk in Gent plaats. Hij verplaatste zich ook naar Brugge, waar hij bekende stadsgezichten schilderde. Hij exposeerde in de salons in Gent. 

In het salon 1831 in het Noord-Franse Douai toonde hij twee zichten op de Gentse Sint-Niklaaskerk.

In die tijd werkte hij ook mee aan het prestigieuze “Album pittoreske des Pays-Bas. Vele van zijn Gentse gezichten werden in 1838 gebruikt als prototypes voor topografische litho’s. 

Omstreeks 1840 bezocht Ivo Vermeersch, verschillende plaatsen in het buitenland: Lotharingen, Beieren, Württemberg, Saksen, Het Rijnland, Italië en Sicilië. Deze reis zou aan zijn leven een beslissende wending geven. Hij bezocht Duitsland, vestigde zich te München in 1841 en werd er door Lodewijk van Beieren tot HOFSCHILDER benoemd. Hij kreeg de betrekking van PROFESSOR in de tekenkunst in München aangeboden. Zag hij te München een gat in de markt voor zijn specialiteit, het vedute schilderen? Of had hij toen reeds Amalia von Dahl, zijn toekomstige vrouw, leren kennen? Ivo Vermeersch huwde in München op 25 juni 1845 met Amalia von Dahl (München 1815-1852). Uit dit huwelijk werd in 1848 een dochtertje geboren. Ivo Vermeersch woonde ca. 1849 in de Karlsstrasse 47 en later in de Salvatorstrasse 14, eveneens te München. 

IVO VERMEERSCH VERLOOR NIMMER HET CONTACT MET MALDEGEM in VLAANDEREN, zijn Belgische collega's en zijn familie.

Hij stuurde trouwens geregeld werken naar de Belgische salons: 

In Gent, 1841: “Gezicht op Esslingen” en in Antwerpen, 1849: “De Ponte Pietro te Verona”.

München, de Beierse hoofdstad, was in die tijd een voornaam cultuurcentrum. Dit was vooral te danken aan koning Lodewijk I van Beieren, die persoonlijk een groot verzamelaar was, zich vaak onder kunstenaars begaf en zowel in de hoofdstad als in de andere steden van zijn land de bouw van talrijke musea, concertgebouwen, enz. stimuleerde.

Ivo Vermeersch werd algauw een van de lievelingen van het Münchens publiek. Zijn talloze gezichten op de stad en haar omgeving, op pittoreske steden langs de Rijn en de zijrivier de Neckar en op het zonnige Italië waren razend populair. Ook Lodewijk I bewonderde Vermeersch ten zeerste en bezat persoonlijk werken van hem. In 1843 ondernam Vermeersch een studiereis naar Bohemen en in 1846-47 bezocht hij diverse Italiaanse steden. Hij bereisde praktisch heel Duitsland.

Ivo Vermeersch is overleden in  München op 24 mei 1852, pas 42 jaar oud. De omstandigheden van Vermeersch ’s overlijden zijn wegens de uitzonderlijke dramatiek het vermelden waard: nadat in april 1852 zijn vrouw ziek was geworden aan een ongeneeslijke leveraandoening, werd hij een maand later zelf door een ernstige ziekte overvallen. Op 24 mei, toen zijn vrouw stervende was, overleed Yvon-Ambroise Vermeersch op 42-jarige leeftijd aan een hersentrombose. Enkele uren later overleed zijn vrouw.

Graf monument echtpaar Vermeersch München 

In opdracht van koning Lodewijk I werden door beeldhouwer Johann von Halbig dodenmaskers van beide overledenen gemaakt. Ivo Vermeersch en Amalia von Dahl werden op 26 mei 1852 met veel eerbetoon begraven op de Südlicher Friedhof te München. Daar werd in 1853 eveneens op bevel van de koning een grafmonument voor Vermeersch en zijn echtgenote opgericht, met daarin verwerkt de portretbuste van beiden door beeldhouwer Halbig. Dit monument stond er anno 1985 nog steeds, alhoewel in vervallen staat.

Ivo Vermeersch was een belangrijk vertegenwoordiger van het vedute genre uit de eerste helft van de 19e eeuw. Zijn werk baadt volledig in de romantische sfeer, maar eigen aan het onderwerp zijn uiteraard de topografische waarheidsgetrouwe weergave. Vandaar dat men zijn stijl best als romantisch realisme karakteriseert. Hij is wellicht de Belgische figuur die – ook internationaal – nu nog de stevigste reputatie geniet. 

Wie in Maldegem in de Ivo Vermeerschlaan woont kan inschatten naar welk belangrijk schilder de straat verwijst. 

Foto’s internet. Surfen maar op internet naar andere werken van Ivo Vermeersch. Hij was zeer productief. 

Verwoord door Marianne Posman aan de hand van internet en van info van Raf Heyde.