In memoriam mulieris insignis Mariëtte Cochuyt, Zuster Gemma, tante nonneke, ‘Raghel’.

Zuster Gemma, Mariëtte Cochuyt, tante nonneke of tante Jetje,  die als artieste onder de naam ‘Raghel’ door het leven ging werd geboren op 23 augustus 1923 en is overleden op 16 september 2013 R.V.T. Sint-Jozef in Petegem-Deinze. De begrafenisdienst ging door op 24 september 2013  in de kapel van R.V.T. Sint Jozef om 10.00 u en ze werd begraven op het kerkhof van Astene (5 km van Deinze).

Zij was de jongste dochter van August Cochuyt (14 04 1883 - 09 10 1962) en Livina Colman (01 10 1885 - 20 10 1953) en werd geboren op de laatste boerderij “Hof Broekhuyze”, Maldegem, een idyllische plaats, helemaal omgord door prachtige, groene meersgronden.  Daar geboren worden, daar opgroeien, is zowat het mooiste geschenk dat een kind kan krijgen, midden in de natuur.

Mariëtte Cochuyt was de jongste thuis en door haar zonnig karakter werd zij omgeven door alle vrolijkheid en liefde van haar ouders, haar twee zussen Bertha en Martha en twee broers Omer en Prosper.

Zij was een wervelend wezentje, bruisend van energie en optimisme.

Vanaf 1926 volgde Mariëtte kleuterschool, lagere school en vier jaar voortgezet onderwijs bij de Zusters Maricolen, op de markt in Maldegem.

Zij had een drukke jeugd als lid, later als leidster van de beweging de “Kajotsters”, K.A.J. waar zij zich met bezieling en geloof een levenslange vriendenkring opbouwde.

Zij volgde notenleer en muziek in Eeklo en kon haar muzikale talenten ten toon spreiden met de banjo. Ze schreef ook intens heel veel gedichten.

Op 25 maart 1949 is zij in het klooster getreden, ze werd gekleed op drie oktober 1949 en geprofest op 9 oktober 1950.

De blijde boodschap brengen doorheen talloze activiteiten was haar levensdoel. Na haar studie voor huishoudregentes in de Gentse Tweebruggenstraat, ging ze naar het moederklooster in Deinze maar werd overgeplaatst naar het klooster in haar geboortedorp Maldegem.
Vanaf 1955 gaf ze meer dan 30 jaar les in de middelbare school van de Zusters Maricolen. Zij werd een dynamische volwassene als kloosterzuster en lerares met een flinke betrokkenheid in de opvoeding van de jeugd.

Van zodra ze gesetteld was in het Maldegemse schoolklooster richtte zij samen met enkele andere vrijwilligers de plaatselijke Katholieke Vereniging van Gehandicapten (K.V.G.) op en was dertig jaar lang de bezielster van de hobbyclub waarvoor zij werd beloond met een immense dankbaarheid.

Vanaf 1963  kon zij haar explosieve creativiteit kwijt in haar prachtige ontwerpen die vooral bloemen en de natuur voorstelden.

Haar kunst verspreidde de boodschap van blijdschap, vreugde en positief leven.

Zij bracht delicate kunst met de uitdrukkelijke bedoeling mensen te troosten, een brok geluk en herinnering te brengen.

Haar levensvreugde zat in de genen want de familie Cochuyt was een blij en vrolijk volk.

Een hommage aan een grote vrouw die op de geëigende wijze van haar tijd, het allerbeste van haar leven heeft gegeven. Ze bracht een inspirerende boodschap in een harde maatschappij en probeerde de brutale kring te doorbreken met schoonheid, vreugde, geloof en dankbaarheid.
Dank u, Mariëtte Cochuyt, Zuster Gemma, tante nonneke, dank u Raghel voor het grootste geschenk van innerlijke stilte, voor de zalvende troost en voor de warme blijheid en liefde die u uitstraalde.

Tante nonneke, Zuster Gemma, tante Jetje, Mariëtte Cochuyt of Raghel was inderdaad enig in haar soort.
Een baken voor heel veel mensen.

Vijf jaar geleden kwam ik in 't centrum van Maldegem wonen, na 60 jaar platteland, na 40 jaar hard labeur op mijn werk, in het huishouden, in de tuin. Ik kon zelfs (kleine) bomen zagen.

Ik zag hier veel heel  oude mensen lopen in het centrum, vergetend dat ik zelf oud geworden was.

Intussen zijn al veel van die oude lieverds heengegaan. Een heel pak warmte is met hen verdwenen.
Misschien vergis ik mij, maar die generatie was anders, warmer, vriendelijker, gemoedelijker, maar ik kan verkeerd zijn. 

29-09-2013 om 00:00 geschreven door Marianne Posman 1

Mariëtte COCHUYT, Zuster Gemma, Raghel (23 augustus 1923 - ), korte schets André Posman.

Mijn lieve tante Zuster Gemma, die als artieste onder de naam ‘Raghel’ door het leven gaat, is de jongste zus van wijlen mijn geliefde moeder Bertha. Zij is in 1923 geboren als Mariette Cochuyt, te Maldegem, in de laatste boerderij van de wijk Broekhuize, een idyllische plaats, helemaal omgord door prachtige, groene meersgronden. Haar vader was molenaar van een van de laatste Maldegemse molen, en nadien vlasboer, zoals ook mijn vader dit was tot na de Tweede Wereldoorlog.

Daar geboren worden, daar opgroeien, is zowat het mooiste geschenk dat iemand als kind kan krijgen: te midden van de volle natuur, met koeien, katten, honden, kippen, schapen, konijnen, merels, mussen, duiven, uilen, vinken, paardenwachters, allerlei soorten kevers en insecten, beemden en boomgaarden, heggen en hagen, struikgewas, kanten, moestuinen, bloementuinen.

Dat alles is nu beton, gazon en garage, en de meersen zijn van bosschage en bomen gepluimd. De mensen leren nu van TV en de computer. Hoe spijtig!”

“Mariette volgde lagere school ter plaatse. Zij heeft de kladschriftjes nog uit die tijd, en die tonen reeds dat zij plastisch heel begaafd was… Doch niemand in haar directe omgeving onderkende haar talent, laat staan dat zij werd gestimuleerd naar de academie te gaan. Dat was ondenkbaar.”

“Een grote rol heeft Cardijn in haar leven gespeeld: van 12 jaar af werd zij kajotster. Zij dronk de geest van Cardijn op, wiens thema een christelijk geïnspireerde nieuwe menselijke waardigheid was voor boeren en arbeiders.”

“Ondertussen tekent zij niet, maar speelt muziek. Bij de zusters in Eeklo volgde ze een muziekcursus, en sedertdien is de banjo een vast onderdeel van haar artistieke leven. Ze schrijft ook intens en vele, vele gedichten.”

“En toen, na W.O.II, in ’49, geschiedde wat vaak of zelfs meestal gebeurde in die tijd, met katholieke jonge vrouwen die geen véélheid aan richtingen kenden om hun sterke artistiek-spirituele aandrang te sturen: ze werd non. ‘God riep me naar het kloosterleven bij de Zusters Maricolen.’ In ’49 dus ging ze ‘binnen’. En na haar studies voor huishoudelijk regentes in de Gentse Tweebruggenstraat gaf ze van 1955 af gedurende 30 jaar les, in de middelbare school van de Zusters Maricolen, op de Markt te Maldegem.”

“Ondertussen schildert ze. Op haar veertigste vindt ze het welletjes geweest, en neemt zij de draad uit haar kinderjaren weer op. Het is niet meer tegen te houden: ‘Mijn eerste of mijn tweede roeping,’ zegt ze daarover.”

“In het begin doet haar werk romantisch-fauvistisch aan, barsten de kleuren er uit. Ze heeft een ‘oranje’ periode, getuigend van onstuitbare scheppingsdrang, en een blauwe periode, die meer bedoeld is om zachtere emoties op te roepen. Ze experimenteert vol zelfkritiek. Ze werkt een tijd expressionistisch. Ze blijft in elk schilderij zoeken naar schoonheid, en in elk van haar werken schuilt een krachtige positieve geest.”

“Zij verft grote formaten, schildert heel veel buiten, met de fiets, of met de auto. Als ze met pensioen gaat is ze niet meer te stuiten. Ik weet niet hoeveel werken zij heeft geschilderd.
Omdat zij een geliefd persoon is in Maldegem en omstreken, hangen daar nu honderden ‘Raghels’ aan de muren, vaak op plaatsen waar anders helemaal géén schilderijen zouden hangen.”

In bijlage foto's. Ik had elke foto benoemd maar bij het inlassen verdwenen alle benamingen.
Soit, het gaat over Broekhuize (haar eigen foto's), ze had een fotoapparaat en verder de glanzende zussen van "tante nonneke". Ik zal nog een computercursus moeten volgen.

Bijlagen:
Bloemenzee Raghel.jpg (1.4 MB)   
Brugge, Raghel..jpg (870 KB)   
foto tante nonneke als kind van zeven.doc (1.2 MB)   
IMG.jpg (377.2 KB)   
IMG_0009.jpg (2 MB)   
IMG_0024.jpg (515.1 KB)   
IMG_0043.jpg (1.1 MB)   
IMG_0044.jpg (868.9 KB)   
IMG_0051.jpg (182 KB)   
M. Cochuyt en Moeder Livina Colman.jpg (138.2 KB)   
Tante nonneke, Joachim, Benjamin, Matthias VdS. 1980.jpg (436.6 KB)