17-06-2015 om 00:00 geschreven door Marianne Posman 1

De handelszaak van meubelmaker Camiel VAN CANNEYT (13 06 1881 - 1933) in de NOORDSTRAAT, nummer 143 toen.

De Noordstraat deel XXXI.

We situeren meubelmaker Camiel Van Canneyt (13 06 1881 - 1933 of 1937) en zijn echtgenote Maria Willems in de Noordstraat nummer 143 toen, in Maldegem. Maria Willems was de zus van schrijnwerker-meubelmaker-kunstenaar Arthur Willems (1891) en de schoonzus van Fernande Durand, Noordstraat 25. De kinderen van Arthur en Fernande, Edith, Henriëtte en René waren dus de nichtjes en de neef van de kinderen van Camiel Van Canneyt en zij woonden in het mooi gevelhuisje naast de voormalige huishoudschool, meer naar het centrum.

Camiel Van Canneyt en Maria Willems hadden twee zonen en een dochter, René (1912), Remi (1916) en Paula (18 02 1925). Camiel was heel een heel handige schrijnwerker en timmerman en vele leerjongens hebben bij hem het ambacht geleerd.

Zoon Remi Van Canneyt (1916 - 1978), geboren in de Noordstraat nummer 129, trouwde met Maria Cromheecke uit Moerhuize.

Maria Cromheecke was de dochter van vlashandelaar Theofiel Cromheecke (29 januari 1880) uit de Ouden Aardenburgseweg (Fortuinstraat) 30 en Marie-Louise De Smet die in het huis woonden rechtover het huidige verblijf van de bekende schrijver Paul De Wispelaere in Moerhuize. Marie-Louise De Smet werd 98 jaar.

Theofiel en Marie-Louise hadden vier kinderen: Elza, Maria, Rachel en Achilles Cromheecke. Nathalie Cromheecke, de zus van Theofiel had een herberg waar het café van Emiel De Sloovere en het laatst het Populierenhof werden uitgebaat in Moerhuize. De zus van Maria, Elza Cromheecke werd onlangs nog, op 29 juli 2014 gevierd als honderdjarige in het RVC de Tilia, haar echtgenoot Marchel De Krijger werd bijna 100 jaar. Hij is overleden op 13 januari 2015 en is geboren in St-Kruis Nederland op 9 maart 1915. Elza en Marchel hadden twee kinderen Lutgarde en Alex, die zorgden voor vijf kleinkinderen, Franky, Geert, Joyce, Ruth en Dylan.

De broer van Elza, Rachel en Maria, de vlashandelaar Achilles Cromheecke (01 06 1912) uit de Ouden Aardenburgseweg 30, is vroeg overleden. Rachel Cromheecke getrouwd met Medard Boes woont in de Rubenslei, is momenteel 92 jaar en zij is de vriendin van Marie - Louise Cuelenaere. Zij gaan bij elkaar op bezoek.

Remi Van Canneyt (07 03 1916) getrouwd met Maria Cromheecke Noordstraat 129, werkte aanvankelijk bij zijn doofstomme vader, Camiel Van Canneyt tot hij zijn vleugels uitsloeg. Hij wou met paarden werken op het platteland. Het gezin verhuisde naar de Rookalseide (op de hoek naar de Kwadestraat) en woonde in bij de moeder van schoolmeester Armand Accoe echtgenoot van Emma Borgonjon, afkomstig van de Noordstraat. Het huisje had geen elektriciteit, het werd verlicht met een petroleumlamp en het was moeilijk voor de huismoeder Maria Cromheecke om het huis gezellig en netjes te houden voor haar gezin. Intussen hadden zij hun vijf kinderen: Liliane (1937), Willy, Yvette, Eric en Jacques. De kinderen waren gelukkig. Ze speelden met ‘pikkels’ en ‘kaatsballen’ en maakten krijt van een oud heiligenbeeld. Alles was eenvoudig toen. De meisjes werden lid van de ‘kajotsters’ die eigenlijk een voorbeeldig, onderdanig beeld schiepen van de vrouw, een ideaalbeeld van het leven, dat langzamerhand verdween met de vrouwenemancipatie. De werkelijkheid was vaak anders. Remi Van Canneyt en Maria Cromheecke woonden nadien, vanaf 1947 in het kleine huisje waar Noël De Pauw zijn Garage VOLVO gebouwd heeft in de Rapenbrugstraat, op de hoek naar de Broekhuizestraat. Dit kleine huisje was eigendom van de familie Cuelenaere. Daarna woonden ze op de hoeve van voormalig burgemeester Hector Cuelenaere zelf in de eerste bocht van de Broekhuizestraat. Remi was er zeventien jaar lang paardenknecht. Toen de hoeve door de erfgenaam Hippolyte Cuelenaere verkocht werd, gingen Remi Van Canneyt en Maria Cromheecke in het huisje wonen waar nu Paul De Wispelaere woont in Moerhuize. Vroeger eigendom van Honoré De Pauw en Clementine De Baets. Ze hadden schapen en wat landbouwgrond en woonden graag in Moerhuize. Het hoevetje en de grond werden verkocht en de nieuwe eigenaar Leopold Posman kwam er wonen.  Het gezin Van Canneyt-Cromheecke verhuisde naar de Rapenbrugstraat, vlak voor de expresse weg, naast René Rijs en Simonne De Bruyckere die volledig verbrandde bij een gasontploffing. Daar is Maria Cromheecke blijven wonen tot zij verhuisde naar WZC Warmhof waar ze nu nog verblijft op 97-jarige leeftijd (2015). Al haar kinderen waren harde werkers en zijn goed terechtgekomen. Dochter Liliane Van Canneyt is getrouwd in 1963 en heeft twee zonen Stefaan en Ivan.

Als jong meisje werkte Liliane elf jaar in dienstverband bij de dochter van Hector Cuelenaere (Hector had een zoon Hippolyte en drie dochters Marie-Louise, Denise en Simonne), daarna bij Norbert Savat en Magdalena Rotsaert. Ze heeft zelfs Melanie De Munck, de echtgenote van David Savat nog gekend. Ze moest er soms koken voor veertien mensen. Later werkte Liliane in de vleesfabriek van Henri, Walter en Antoon Claeys die op diverse locaties hun zaak uitbreidden.

Ivan, de zoon van Liliane, getrouwd met Marleen Van den Bussche, is met zijn gezin uitgeweken naar Amerika, Arkansas, waar hij een fabriek heeft, de zusterfabriek is in Melle. Ivan komt regelmatig naar België. Liliana bracht haar zoon en zijn gezin regelmatig een bezoek en verbleef verschillende weken in Amerika. Ze heeft er de kleinkinderen Kevin en Tessa. Tessa heeft een kindje. Zoon Stefaan heeft een dochter Kiani en een zoon Kiran.

De enige dochter van Camiel Van Canneyt, Paula Van Canneyt (18 02 1925) was getrouwd met de schrijnwerker Camiel Verstraete (11 10 1919) en zij woonden in het begin van de Rapenbrugstraat, nummer 4.

De oudste zoon van Camiel Van Canneyt, René Van Canneyt (17 07 1912) was getrouwd met Anna Tilleman (07 12 1916). Anna Tilleman werkte bij Gaston Borgonjon toen ze jong was.
René was een handig meubelmaker en zag zijn klantenbestand groeien en Anna was een knappe verschijning die heel goed paste in de handelszaak en de zaak deed groeien en bloeien. Zij waren tegen iedereen vriendelijk in hun handelszaak en dat is een uitzonderlijke gave.

Hun enige dochter, Nicole Van Canneyt trouwde met Guido Van Hulle, een boomkweker, een van de afstammelingen van de bekende Bernardus Van Hulle (1769-1827), de stichter en grondlegger van boomkwekerijen Van Hulle die overal ter wereld, planten bomen leveren (zie Blog Marianne Posman in Maldegem, reportages over Boomkwekerijen Van Hulle).
Zij had aanvankelijk een prachtige bloemenboetiek BACARA naast de woning en de boomkwekerij van haar schoonouders langs de Aalterbaan.
Nicole Van Canneyt nam op een bepaald moment de handelszaak van haar vader over en breidde uit.
Tot op heden bestaat de handelszaak van Camiel Van Canneyt en is in handen van de achterkleinzoon van Camiel Van Canneyt, Geoffroy Van Hulle, zoon van Nicole en Guido, die door zijn creatieve, communicatieve en commerciële geest en ondernemingstalent een uitgebreid klantenbestand heeft in alle werelddelen. Stel je voor dat er meubels uit de Noordstraat Maldegem staan te pronken in een interieur in New York, Hong Kong of Dubai. Geoffroy Van Hulle liet en laat zijn verbeelding spreken en zet die om in aantrekkelijke en stijlvolle interieurs die verkopen als zoete broodjes.

Home Store Van Canneyt groeit en bloeit in de Noordstraat. Het gebouwencomplex is een pareltje in de brede Noordstraat.

De handelszaak van René Van Canneyt nam ook deel aan de tombola’s in Maldegem. Eens wonnen wij er een mooie prijs, een zetel, ter gelegenheid van Molentjes kermis. Mijn vader kocht er nog een bij. Ik herinner me hoe blij iedereen was toen wij wat wonnen.

René Van Canneyt was een geliefd mens, hij was intelligent en handvaardig en hij deelde zijn kennis en vaardigheid met de ander. Mijn vader koesterde hem, dus ik denk ook met genegenheid aan René en zijn echtgenote, die altijd, niettegenstaande hun succes in zaken, eenvoudig bleven en bereidwillig tegenover anderen.
Zeldzame parels.

Op de foto’s Camiel Van Canneyt, een oude foto van Camiel, zijn echtgenote en zoon Remi in een auto.

Remi Van Canneyt, René Van Canneyt, zijn echtgenote en familie tijdens recepties, ook Denis Posman.

René Van Canneyt speelde de bugel, hij was muzikaal.

Met dank voor de informatie en de foto’s aan Mevr. Liliane en Nicole Van Canneyt.

16-06-2015 om 00:00 geschreven door Marianne Posman 1

BAKKER MARCEL MAERTENS

EN MODISTE JENNY DE LILLE

in de NOORDSTRAAT.

Voor brood kon je terecht bij Bakker Marcel Maertens (23 06 1923 – 25 03 2012) in de Noordstraat nummer 112.

Marcel was de zoon van bakker Armand Maertens (04 04 1889 - 19 09 1970) en Maria-Louisa De Smet (01 02 1885 - 05 06 1972) uit de Bogaardestraat toen nummer 35. Armand en Marie waren op 31 mei 1918 getrouwd.

Maria-Louisa De Smet was de dochter van koopman Charles-Louis De Smet (05 08 1840 - 26 05 1907) en kantwerkster Amelia Terré (07 08 1843 – 25 02 1906), beiden geboren en overleden in Maldegem. Ze trouwden op 3 mei 1871.

Even terloops, maar rond de kantwerkstertjes in Maldegem is een boeiend verhaal geschreven door Mevrouw Courtmans in haar boek “De hut van tante Klara” (1864) en grondig besproken door Rik Van de Rostyne in Vrij Maldegem Nr. 4, 25 januari 1991 p 15, waar een beeld geschetst wordt van de kleine meisjes, van zes tot twaalf jaar, dochters van de armen, die er van ’s morgens zes uur tot acht uur ’s avonds, eenentachtig uur per week, moesten spinnen, kantklossen of speldenwerken, onderbroken door een half uurtje pauze ’s middags, in slecht verlichte, nooit verluchte, vochtige en amper verwarmde kleine kamers, voor een stuiver per dag, waar ze amper hun boterhammetje konden mee betalen. Onder het mom de meisjes uit de fabrieken te houden en te onderwijzen, werd twee honderd jaar geleden en later kinderslavenarbeid gedoogd in de ‘borduurscholen of kantscholen’ in Maldegem waar alleen de uitbaatsters van die zogezegde onderwijsinstellingen rijk van werden, waar de kinderen niets leerden maar uitputtende slavenarbeid verrichten en soms stierven van uitputting en ontbering. Zie ook Jaarboek 2012, p. 227 ‘Herinneringen aan de kant- en borduurschool’.

Armand en Marie-Louisa Maertens - De Smet hadden twee kinderen, Marcel en Juliana. Juliana Maertens (1920 - ) was getrouwd met Alfons Clauws (… 1974) die op het ouderlijk hof zijn blijven wonen met hun dochter Liliane of Lily. Alfons Clauws werkte een tijd lang bij de firma Sobemai, kreeg hartproblemen en is vroeg overleden. De familie Maertens woonde in drie huizen verspreid op hetzelfde terrein, nu rechtover Electrohandel Sikaet (vroeger fietsenwinkel van de ouders van Freddy Sikaet).

Marcel was de kleinzoon van Maria Leers (11 09 1856 - 22 04 1914) en Petrus Maertens (10 12 1849 - 19 06 1936), herbergier, afkomstig uit Heille, een gemeente die tegenwoordig behoort tot de gemeente Sluis, Nederland. Armand Maertens was ook jager in zijn vrije tijd. Hij ging jagen in de bossen van Paddepoele op gronden van kasteelheer Frederic Dhont van het St-Anna kasteeltje.

Het verhaal ging dat er zoveel werk was in de bakkerij van Armand Maertens in de Bogaardestraat, dat de kleine kinderen gewoon mochten spelen tussen de zakken bloem die gestapeld lagen in de bakkerij. Als kleine jongen moest Marcel al helpen in de bakkerij en brood ronddragen als hij thuiskwam van school en ook tijdens de middagpauze. Er was zelfs een afspraak tussen de bakker en de school dat Marcel wat later op school mocht aankomen. Hij reed rond met een stevige fiets met een goed gevulde bakkersmand vooraan. Later beschikten zij over een triporteur. Soms moest Marcel twintig broden leveren in een café waar de mensen hun brood kwamen halen en ondertussen een pintje dronken waarschijnlijk.

Bij Bakker Marcel Maertens was je aan het juiste adres voor een broodje te koop aangeboden in de gang of in een klein hoekje onder de hoedenetalage van zijn echtgenote Jenny De Lille. Op foto 2 kan je dit goed zien, een grote etalage hoeden en onder de vensterrichel was een kleine opening met een broodje.

Marcel deed twee zware broodrondes. Hij stond heel vroeg op om te bakken en ’s morgens deed hij dan zijn eerste broodronde richting Strobrugge. Ondertussen sneed en verpakte zijn echtgenote het brood en na het middagmaal vertrok Marcel voor zijn tweede broodronde, richting de Akker en Vossenhol tot zeventien uur. Meestal betaalden de klanten wekelijks éénmaal, dus ’s avonds maakte hij de rekeningen op.

Heel vroeg al werden de twee dochters ingeschakeld om bakker Marcel Maertens te helpen op zijn ronde in de weekends en in de voormiddagen van de vakanties. Marcel Maertens bakte enkel wit en bruin brood tijdens de weekdagen. In het weekend en op feestdagen bakte hij rozijnen- en koekebrood. Marcel en Jenny hadden het vaak heel druk. Het deeg maken, snijden, wegen en bakken was een fascinerend proces voor de dochtertjes en ze denken er nog altijd aan met de glimlach.

De echtgenote van Marcel Maertens was Jenny De Lille (21 mei 1926 – 25 december 2008). Zij was de dochter van schrijnwerker René De Lille (02 03 1901 – 09 07 1976) en Maria – Theresia Ramon(t) (19 02 1906 – 04 11 1970), uit de Noordstraat 195, naast de handelszaak in ijzerwaren van Elvira Derijcke. De naam Ramon of Ramont wordt soms verschillend geschreven, waarschijnlijk heeft een ambtenaar zich eens vergist in de schrijfwijze. Maria – Theresia Ramont was afkomstig van Eeklo dus de familie van Jenny De Lille was vaak in Eeklo bij oma Emma De Wispelaer(e) (28 05 1881 – 06 10 1937) en opa – voerman Jan Francies Ramont (22 01 1881 – 05 02 1963) (beiden getrouwd op 18 april 1903) en hun familie. Eeklo maakte lang deel uit van de leefwereld van het gezin Maertens – De Lille, want zij gingen vaak op bezoek bij hun grootouders en de familie.

De ouders van René waren timmerman Camille De Lille (03 06 1871 – 10 02 1936) Westeindestraat 22 en Emelie Dhoore (03 04 1872 - 25 10 1951) van Adegem, Dorp 26.

Jenny had twee broers die telkens tien jaar jonger waren, Jean geboren in 1936 en Willy in 1946 (foto echtpaar met drie kinderen met groot leeftijdsverschil). Moeder Maria-Theresia Ramont was veertig toen zij de haar laatste baby ter wereld bracht. Waarschijnlijk was het een zeer zware bevalling thuis want nadien kon zij niet echt meer voor het baby’tje zorgen en Jenny, als twintigjarige grote zus, omarmde haar kleine broer wat een levenslange band schiep. Velen dachten dat Willy haar zoon was. Willy woont nu nog steeds in de woning van zijn ouders René De Lille en Maria – Theresia Ramon(t).

Jenny volgde een opleiding modiste in Eeklo. Haar tante Margriet (Margaretha Ramont) (1916 – 1999) was de echtgenote van de handelaar Frans De Vlieger en de moeder van Liliane en Carlos. Margriet was slechts tien jaar ouder dan Jenny en de beide dames trokken vaak met elkaar op.

René De Lille was schrijnwerker-timmerman en had achteraan de woning een grote werkplaats, die er nu nog staat. Hij bereidde alle timmerwerk (daken, ramen, deuren, omlijstingen, goten) van de aangenomen bouwwerken voor in zijn atelier, aanvankelijk bijgestaan door twee broers, later door twee knechten. Zijn echtgenote en kinderen hielpen hem met het kleuren of schilderen van het houtwerk.

René had vijf broers en twee zussen: Julien, Gerard, Napoleon, Leopold, Cyriel, Evelien en Marie-Julienne De Lille.

De familie De Lille heeft trouwens iets. Volgens de annalen en de stambomen stammen allen die in Maldegem wonen af van éénzelfde stamvader en allen hadden een speciaal talent die zij op een of andere manier vorm kunnen of konden geven.

Iets wat te vermelden waard is dat Evelien De Lille, een tante van Jenny De Lille getrouwd was met Marcel Matthijs (Oedelem 11 01 1899 - 30 08 1964) in 1924, een Vlaams schrijver en politiek activist. Marcel Matthijs startte als koewachter, werd knecht, tuinman, mijnwerker, gareelmaker zoals zijn vader, bediende bij Victor De Lille, was oorlogsburgemeester (1941-1944) in Oedelem en zitmeubelstoffeerder. Bovendien schreef hij ondertussen ontelbare gedichten, toneelstukken, literaire kritiek, veel romans en verhalen. Zijn boeken werden zelfs gelezen en besproken op school als cursorisch lezen, dus zal hij een verschil gemaakt hebben in de literatuur. Enkele van zijn romans zijn: De Doodslag 1926, Ankers en Zonnen 1928, Het Grauwvuur 1929, De Ruitentikker 1933, Doppen 1935, Hellegat 1949, enzovoort. Hij wordt tot op heden door literatuurkenners gesmaakt. Hun zoon Paul werd apotheker en zijn dochter Maria werd zangeres en pianiste.

Tijdens de oorlog was René De Lille, schoonvader van Marcel Maertens, lid van de douane of grenswachter. Hij had dus een controlerende functie aan de grens, talrijke foto’s in het familiealbum getuigen van zijn rol tijdens de oorlog.

Tijdens de oorlog maalde René De Lille graan in grote troggen in zijn atelier. Het is daar dat Marcel zijn Jenny leerde kennen als hij de bloem voor de bakkerij kwam halen. Hij legde het zo aan boord dat hij elke dag een zakje bloem nodig had en ondertussen zijn Jenny kon ontmoeten en spreken. Marcel en Jenny trouwden ‘in’ bij René De Lille op 19 mei 1949 om tien uur. Marcel ging verder bakken bij zijn vader in de Bogaardestraat en ondertussen werd een ander huis van René De Lille in de Noordstraat nr. 112 aangepast voor het jonge gezin en werd de bakkerij achteraan geïnstalleerd. Ook de duivenhokken werden niet vergeten want zoals veel Maldegemnaars ‘speelde’ Marcel met de duiven en was hij enthousiast duivenmelker tijdens zijn vrije tijd. Marcel startte met een oven op hout, later schakelde hij over naar een oven op stookolie.

Achteraan de woning lag het veld van Pierre Verstuyf (1921) en Suzanne Vermeulen, Oude Aardenburgseweg 2, familielid van de echtgenote van Omer Van Deynse.

Marcel Maertens en Jenny De Lille kregen twee dochtertjes, Carine op 28 december 1951 en Martine op 23 februari 1957, die als twee druppels water op elkaar lijken. Carine trouwde met Pol Van Belleghem en zorgde voor een kleinzoon Steven. Martine trouwde met Luc Verleye (28 06 1953) uit Veldegem-Zedelgem en zij hadden een dochter Ann (14 02 1982).

Jenny De Lille was modiste en had er een aantrekkelijke etalage modieuze hoeden in haar handelszaak in de Noordstraat. De “sjaaldraagsters” in ons land worden heftig bekritiseerd en het liefst had men er geen meer in scholen, openbare gebouwen of in het straatbeeld. Vijftig jaar geleden droeg hier elke vrouw en jong meisje, een sjaal, een hoed of een muts (pots) op het hoofd. De keuze was enorm uitgebreid en elke dame verscheen bij elke gelegenheid met een origineel hoofddeksel. Hoedenmaaksters hadden op die manier een verzekerd inkomen. De mannen hadden petten (klakken) of hoeden in allerlei vorm om zich te beschermen tegen de kou of de zon, maar ook uit eerbied tijdens bepaalde evenementen. De hoeden werden soms gemaakt door de modisten, als er minder vrije tijd aan bod kwam dan werden de hoeden aangekocht bij een groothandelaar en doorverkocht.

Een andere modiste, Jeanne Vincke (1913) woonde een beetje verder naar het dorp toe, Noordstraat 49, tussen Christella Standaert, aan de andere kant van de inrijpoort van Huize Van Mullem en de praktijk van de huidige tandartsen Vermeersch. Frans Ballegeer en Julienne Posman hadden er voordien een winkel van wol, behang en verf voor en tijdens W.O.II, naast de woning waar drie generaties tandartsen Vermeersch al jarenlang hun praktijk uitoefenen, rechtover de stoffenwinkel van Julia Coelis. Voordien was dit het Café De Zwijger. Julienne Posman is altijd met Jeanne Vincke bevriend geweest. Huisschilder Frans Ballegeer en zijn zuster Godelieve waren afkomstig van Noordstraat nummer 23, het ouderlijk huis. Later werd de hoedenzaak van Jeanne Vincke overgenomen door mevrouw Ivonna de Taeye – Dhaenens (1912) en haar schoondochter in de Edestraat. Een hoedje op de gevel heeft lang dit handelshuis gesierd.

In de Noordstraat woonden in die tijd ook Armand De Lille (1892), schrijnwerker-meubelmaker en Ida Wallemacq, Noordstraat 241. Hij was een sociaal voorvechter en verzette zich tegen wantoestanden (belastingen op uurlonen die aangerekend werden en nooit doorgegeven). Hij werkte voor René De Meulenaere, aannemer van timmerwerken in de Noordstraat. Hij zou dan een afstammeling geweest zijn van herbergier L. De Lille.

Bakker Marcel Maertens had een boeiende baan en bezorgde de mensen hun dagelijks brood met de glimlach. Zijn hartelijkheid was zijn handelsmerk. Het echtpaar Maertens – De Lille was gekend en geliefd in de Noordstraat.

Toen Marcel Maertens en Jenny De Lille met pensioen gingen pasten zij de woning aan in de Noordstraat 112, waar ze samen een rustige oude dag beleefden, vaak bezocht en ondersteund door hun twee dochters en hun gezin. Zij zijn behoorlijk oud geworden en werden goed begeleid. Jenny bracht haar laatste jaren door in het rustoord Warmhof en Marcel verbleef enkele maanden in het rustoord ‘De Morgenster’ in Sijsele. Zij waren een hecht en sympathiek koppel en zij konden terugkijken op een goed leven.

Als je dan de gevelrij bekijkt in de buurt van  Bakker Marcel Maertens en Jenny De Lille, kon je starten met aannemer schrijnwerker René De Meulenaere, dan aannemer van metselwerken Alphonse Standaert, dan schoenmaker Louis Claeys (later kachelwinkel Gerard Steyaert, nu advocatenkantoor van  Karim Hermie en Leerpraktijk Lieselot Dhont), dan kolenhandelaar Jozef De Baere en de kinderwinkel van Georgette Lampaert en later de Kinderboetiek van dochter Cecile De Baere, ook een boeiend handelshuis. Daarnaast was de kruidenierswinkel van Hubert De Lange en Regina Cauwels, dan een woonhuis eigendom van René De Lille die hij verhuurde, dan volgde de brede woning met inrijpoort van Marcel Maertens. In het eerste huis voorbij Marcel woonde Edmond Cockuyt en Marie Dobbelaere, daarna Louisa Hegghe. In diezelfde huizenstrook was er de handelszaak van boter en eieren van Alfred Roete (1867) en Judith Geirnaert, later namen zoon Georges Roete (1913) en Maria Van Eenaeme die handelszaak over.

Op de hoek nummer 120 woonden scheepbouwer Julien De Brabander (1916) en Irena Vlaeminck (1819) met hun twee heel knappe dochters, Linda en Danny. Het woonhuis van Julien De Brabander en Irene Vlaeminck wordt onderbroken door een toegangsweg naar de terreinen van Omer Van Deynse.

Daarna woonde Germanus Verstuyf (1904), echtgenoot van Clara Steenkiste, broer van Irma en Rosa Verstuyf, kinderen van voerman Alfons Verstuyf. Nu staat daar een mooi modern woonhuis van een van de nazaten van Robert Ronse. Daarna volgen Hairstyle De Vuyst en het woonhuis van Nicole De Vuyst. Naast Nicole was de slagerij van Alfons Ardeel (1898) en Prudence Bultinck, Noordstraat 132, later bewoond door Luc Ardeel. Daarna volgde het woonhuis van wijlen Marc De Wulf en Nicole Savat en is nu de winkel met zwarte gevel waar Geoffroy Van Hulle interieurs presenteert. De ouders van Annie De Backere, echtgenote Karel De Bolster hadden er hun woonplaats nummer 130. Daarna woonden de familie Lams, de ouders van kinesist Kurt Lams, die er een winkeltje hadden van koorden en heel lekkere ingelegde haring. Momenteel staat er een mooi groot appartementsgebouw met onderaan kapsalon, Annelore’s Creation, maar dat is eigenlijk Oude Aardenburgseweg. Daar woonden vroeger schrijnwerker Jozef De Bruyckere (1885) en was de naaiwinkel van zijn echtgenote Clothilde Bourgonjon, Noordstraat 136. Op de hoek woonden vetstoffenhandelaar Arnold Martens en winkelierster Alice Standaert, Noordstraat 140 toen. Dit moet ooit nog een bakkerij geweest zijn. Arnold Martens is een ver familielid van Odette Martens, Odiel, Guido, Gino en slager Filip Martens.

Bijna rechtover Bakker Maertens, Noordstraat 141 was er de likeurwinkel van Clara de Taeye (Ede 1903), de woning en de winkel van schrijnwerker Camiel Van Canneyt (1881) en Maria Willems, zuster van Arthur Willems (nummer 28), in nummer 143. Camiel werd opgevolgd door zoon René Van Canneyt. De dochter van René, Nicole Van Canneyt, echtgenote Guido Van Hulle, nam de handelszaak van haar vader over, later samen met zoon Geoffroy. (nu uitgebreid 143 – 147). In nummer 145 woonde jarenlang het gezin van de Italiaanse oorlogsveteraan Angelo Molinarolli (1923) en de Maldegemse Solange Thijs (1919).

In de richting van ’t Schortje woonden in nummer 137 de slager Camiel Sierens (1837), zijn echtgenote Alida De Loof en hun zoon Basiel Sierens (1904) en zijn echtgenote Martha Rotey.  In nummer 135 woonde meester-loodgieter Karel (1875) Ronse, zijn zoon Robert Ronse (1913) en Esther Coppens volgden hem op. Robert was ook elektricien en verkocht televisies en radio’s in de brede etalage met midden deur. Dan volgden twee woonhuizen, nu is een ervan Retouches Naald en Draad, dat was vroeger een kruidenier- en textielwinkeltje van Camiel Grammens en Maria Billiet.

Naast de gebroeders Verstringe, later oud ijzerhandelaar August Lapin, met de ingang naar de Dreef ertussen, woonden wagenmaker of kolenhandelaar Camiel Timmerman (1892) en Alix Meneve in nummer 157 - nu 153. Zoon Roger Timmerman (1928) Noordstraat 153,  in 155, toen woonden  schoenmaker Omer Meneve (1898) en Emma Marclé (later Pruiken Meneve), dan meubelmaker Richard (en later Christian) De Meulenaere (1893) en Magdalena Roets in nr. 153 toen. De echtgenote van Richard, Magdalena Roete had er een drankwinkeltje, Noordstraat toen 153.

Biggenkoopman Vital Van Landegem getrouwd met Lydie Geernaert woonden ernaast. Valère Geernaert was de broer van de echtgenote van Vital en zoon van de bekende schrijnwerker carrossier Marcel Geernaert (1883) en Ursula Van Parys, die er waarlijk in slaagde echte auto’s te bouwen op een motor. Niet te geloven dat bijna honderd jaar geleden, mensen zoals Marcel Geernaert in de Noordstraat nummer 151 in staat waren om auto’s te bouwen zoals op dit model. De Noordstraat huisvest en huisvestte veel talent….. Stel je voor dat je Maldegem kan doorkruisen met een dergelijke grote wagen! Op de gevel waar de auto geparkeerd staat prijkt het uithangbord: SCHRIJNWERKER MARCEL GEERNAERT-VAN PARYS.

Een beetje historiek van Marcel Maertens en zijn gezin in de Noordstraat, omgeven door woonhuizen maar ook door handelszaken.

Op de foto’s: huizenrij in de buurt M. Maertens, de handelszaak Maertens – De Lille, de ouders Maertens – De Lille en hun baby Carine Maertens, Marcel Maertens, Jenny De Lille en Jean De Lille op stap, René De Lille en gezin, René De Lille en Marie Ramont,
Jenny De Lille en Margriet Ramont en kinderen op wandel

Grenswachter René De Lille in bijlage, Marcel Maertens in de bakkerij met echtgenote, dochter Martine en kleindochter Ann, Bakker Maertens in de bakkerij, Op wandel in de Noordstraat met Jean De Lille  aan de 'Grand Café'.

Zie ook: http://www.bloggen.be/marianne_posman_in_maldegem/

Bijlagen:
Emma Ramont-De Wispelaer.pdf (579.8 KB)   
Huwelijk 1949.pdf (246.8 KB)   
In automobiel.jpg (699.5 KB)   
Jenny 1933.pdf (291.9 KB)   
W.O.II Ren+® De Lille grenswachter.jpg (251 KB)