Cultuur en leven in Maldegem, interviews en herinneringen.
07-02-2019
Let's dance ... in de Kaba!
NU ZATERDAG 18 MEI 2019 grandioze RETROFUIF SAVE THE DANCE
in de K-Ba, naast de Redekiel!
Het levensgrote doek aan de K-Ba in de Mevrouw Courtmanslaan, naast de KUMA, trekt wel degelijk de aandacht. Delfine Decaestesteker en Joeri Regelbrugge nodigen alle Maldegemnaars en sympathisanten, jong en oud, uit om deel te nemen aan een gigantische fuif ten voordele van de slachtoffers van MS.
RETROFUIF SAVE THE DANCE op zaterdag 18 mei vanaf 21 uur met muziek uit de oude doos, t.t.z. met muziek uit de jaren 80, 90, 00, toen de middenklasse van heden zich volledig los liet gaan en stond te dansen en te headbangen #Memories #savethedance1107 in samenwerking met de MS-Liga Vlaanderen vzw.
Kom jij ook de beentjes losgooien? Inkom vanaf 21u tot in de late uurtjes.
Kaarten in VVK 8, ADD 10 in Café De Filosoof, Paris Hair, Bistro De Statie en Krantenshop Chantal. Ook steunkaarten zijn welkom!
Ieder van ons heeft het van dichtbij of van ver meegemaakt, dat een mens, heel vaak jong nog, getroffen wordt door een ongeneeslijke ziekte. Alleen wie het echt heeft meegemaakt weet wat het betekent, een MS-patiënt en naar hen gaat ons hart uit. Het is het verhaal van Francis, jonge vader van twee grandioze meisjes die zich op zekere dag niet goed voelt en bij wie na enkele serieuze medische onderzoeken MS wordt vastgesteld. Hij was 33 jaar oud. De wereld staat dan stil. Het is ook het verhaal van een moedige partner, die zorgzaam omging met haar geliefde, jarenlang. Het is ook het verhaal van Frank, bij wie op een bepaald ogenblik MS werd vastgesteld, papa en echtgenoot. Hier is het een droeviger verhaal, de partner wil en kan het leed niet helpen dragen zodat de zieke alleen valt. Gelukkig heeft hij aandacht en zorg van zijn kinderen en zijn ouders, die hem steunen zodat hij thuis kan blijven wonen en verder leven. Als je goed luistert hoor je vaak dergelijke verhalen.
De kwestie is fondsen verzamelen voor wetenschappelijk onderzoek op een ludieke wijze, DANSEN EN GENIETEN OOK AL VALT HET LEVEN SOMS ZWAAR.
Wie dus deelneemt aan dit fantastisch event, RETROFUIF SAVE THE DANCE zal zich amuseren met muziek uit de oude doos. Dansen of gewoon iets drinken en luisteren, voor elk wat wils. Dat is ook de boodschap die de organisatoren willen brengen, wat je ook overkomt, LAS VEEL VREUGDE IN HET LEVEN, GENIET VAN ELK MOMENT. BLIJF STEEDS DANSEND DOOR HET LEVEN GAAN. In naam van de organisatoren en de sponsors! Dank u wel! Noteer alvast de datum, koop een kaart, steun of neem deel aan de fuif!
Wie niet kan gaan, kan altijd iets storten.
Verwoord Marianne Posman in samenwerking met Delfine Decaestesteker. Foto Els Stevens.
07-02-2019 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
06-02-2019
Chambres d'hôtes Maldegem.
CHAMBRES DHOTES
MARIANNE ET LOUIS, Maldegem.
Près de Bruges.
Marianne
et Louis vous accueillent dans leur grand appartement tout neuf au rez-de-chaussée
dun joli immeuble avec rez-de-jardin, juste à côté du bureau de poste du
centre de Maldegem, dans une rue très calme, près de petits cafés et de bons
restaurants,
tout
près de la bibliothèque, de léglise, à trois minutes dun joli parc, Saint
Anna.
Les
hôtes ont la possibilité de loger dans le grand appartement avec deux chambres
à coucher avec salle de bains privée.
Il
est situé au centre de la commune de Maldegem, dans le temps une ville médiévale
très importante, aujourdhui un agréable joli village placé dans un environnement
verdoyant, à 15 minutes du centre historique de Bruges.
Depuis
quelques années déjà, Marianne et Louis accueillent des hôtes de toutes les
parties du monde.
Si
jamais vous avez envie de faire la découverte de la Flandre ou si vous avez des
amis qui voudraient le faire, ils y seront la bienvenue.
06-02-2019 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
05-02-2019
Janel DHAENENS AMBACHT EN KUNST.
ERFGOEDDAG 27 en 28 april 2019
HET AMBACHT IN DE KIJKER
GROOT-MALDEGEMS TALENT: JANEL DHAENENS
Ambacht neigt naar kunst, een fijn ambachtsman is een kunstenaar.
Je houdt het gewoon niet voor mogelijk hoe sommige mensen hun talenten ten volle benutten, hoe zij het kunnen en kennen met hun handen, hoe zij hun vaardigheden ontplooien en verfijnen terwijl hun geest alle prikkels en ideeën verwerkt en concretiseert in een voorwerp.
Goed opgeleide ambachtslieden verliezen zichzelf in hun creaties, zo ook JANEL DHAENENS die heel zijn leven, naast zijn zorg voor zijn gezin, uren-, dagen- en wekenlang lang zijn vrije tijd spendeerde aan creëren van wondermooie beelden.
JANEL DHAENENS is geen onbekende in de kunstwereld. Hij bezit de bijzondere gave om met hamer en beitel van elk stuk ruwhout of marmer een kunstwerk te maken. Hij kreeg zijn opleiding in het kunstmeubelatelier van Armand Smits in Maldegem op het Vliegplein en bracht het tot bedrijfsleider en meubelontwerper bij de firma Dabelux uit Eeklo alom gekend voor degelijk handwerk en kwaliteit.
Hij werd bekroond met de Zilveren Stoel (1993-1995). Hij nam deel aan talrijke tentoonstellingen en oogstte overal bewondering. Zin geven, bezig zijn met scheppen en de ingeving volgen, een vorm geven aan de beelden en de ideeën die de geest overspoelen, is een innerlijke opdracht van Janel Dhaenens.
MACHTELOOS.
Hij stond reeds vaak in de kijker met zijn kunstwerken tijdens tentoonstellingen, open Monumentendagen en tijdens de Wak, zo ook met het prachtig beeld MACHTELOOS waarvan de mantel een aaneenschakeling is van verwijzingen naar de gebeurtenissen van de tijdspanne die hij nodig had om dit beeld te scheppen.
Hij startte in 1989 met het beeld en het werk was afgerond in 1994 met gebeurtenissen die in die jaren groot nieuws waren.
De foto van De zon O zon verwijst naar de vervuiling van de lucht en was een aanklacht tegen de luchtvervuiling. De huidige spijbelaars met hun protestmars tegen de opwarming van de aarde en de politici die er niets of weinig tegen doen, brengen niets nieuws onder de zon. Dertig jaar geleden, of zelfs tientallen jaren eerder was de bewuste mens al bezorgd om de kwaliteit van de aarde, de lucht en het water feit is dat er al veel controle is gebeurd op waterlozing, waterzuivering, sorteren van afval, controle afvallozing, zonnepanelen, isolatie van oude en nieuwe gebouwen, weren van autos in de binnenstad enz. Jonge mensen worden onderwezen over het belang van de natuur, ze halen zwerfvuil op maar er is nog veel werk aan de winkel. De protestmarsen, ook al zijn ze georganiseerd door spijbelaars moeten gehoord worden door politici anders komt er een jonge generatie a-politiekers en dat veroorzaakt stagnatie in de samenleving.
Feit is dat het soms vechten is tegen de bierkaai, de aarde is overbevolkt en heel veel mensen lijden aan overconsumptie, veel mensen liggen niet wakker van vervuild water, bezoedelde grond, ze denken eerder aan dingen die ze kunnen doen als ze vrij zijn, vakantie hebben de wereld ontdekken en zoveel meer. Dit is menselijk. De helft van de wereldbevolking lijdt honger of zijn gevlucht voor oorlog dus hun denken wordt overheerst door die ene dollar die ze moeten verdienen of bijeen bedelen om aan een boterhammetje te geraken, ook in onze wereld, ons land, ons dorp. Veel politici lopen rond met goede bedoelingen maar als zij de opwarming van de aarde willen stabiel houden, wordt de armoede overal nog veel groter, hout stoken doen vooral armere mensen, zij hebben ook geen geld om de muren en het dak van hun huizen te isoleren, elektrische autos kosten handenvol geld enz. De maatschappij zal 200 jaar terugbollen als alle maatregelen door gevoerd worden, een kleine groep rijken zal zich alles kunnen permitteren en de overgrote meerderheid zal in nog grotere armoede leven.
Het meterhoge beeld van Janel Dhaenens geeft taferelen van de oorlog in het Midden-Oosten dus het beeld heeft iets universeel. De huidige bevolking van Groot-Maldegem hebben ouders en grootouders die twee gruwelijke wereldoorlogen overleefd hebben, de media brengen toch dagelijks taferelen van oorlogen, buiten Europa maar daarom niet minder angstwekkend, aangezien West-Europa overstelpt wordt door vluchtelingen waar de rijke landen geen raad mee weten, er is hier te weinig ruimte en ook hier heerst heel veel armoede door de hoge maandelijkse rekeningen van gezuiverd water, gas, elektriciteit, verzekeringen, huurprijzen, belastingen, ook hier leven veel mensen in angst voor de toekomst. Veel ongelijkheid en onrechtvaardigheid zijn nog niet genivelleerd.
In het beeld is ook een varkenssnuitje verwerkt, naar aanleiding van de vreselijke varkenspest in West-Europa, duizenden en duizenden varkens werden op de brandstapel gelegd en deden veel varkenskwekers snakken naar adem. Dit thema is ook nog actueel, het wordt de mens aangeraden minder vlees te eten, omdat de uitwerpselen van die grote dieren de opwarming van de aarde bespoedigen.
Verder is er het tafereel horen (maar niet luisteren), (liever niet) zien en (vooral) zwijgen. Het gaat over de machtshebbers die vaak aan eigenbelang denken heel menselijk natuurlijk en minder bekommerd zijn om het algemeen welzijn Tussen de vele landen overheerst niet het welbevinden van de mens maar de macht, hoe meer grondgebied, hoe meer macht en inspraak gelden meestal als hoofdgedachte. We worden nog dagdagelijks overstelpt met negatieve onheilspellende berichten, slechte voetpaden, onverharde wegels, gevaarlijke kruispunten, aan heel veel zaken wordt helemaal niets gedaan, terwijl er toch genoeg ingeleverd wordt door de belastingbetaler. Oorlog, dreiging, onrust over wie de eerste viool wil spelen.
Verder weerspiegelt het beeld taferelen uit de natuur, bomen, planten, vogels, dieren, hoe lang is er nog plaats voor hen? Akker- en weidevogels verdwijnen zienderogen. Hoe angstwekkend is het milieu en de afvalbergen, tot kernafval toe en de overvolle wegen met giftige uitlaatgassen? Wie overleeft? Zijn fiets, tram, trein, TGV gracieuze oplossingen? Evolueren de toekomstige generaties naar vreemde wezens met opgedroogde longen? Waar komen al die kankers vandaan? Heel veel gezinnen worden getroffen door oeverloos verdriet, zelfs kleine kinderen lijden en sterven ondanks de evolutie van de geneeskunde. Machteloos staan we dan.
De ideeën achter het beeld, in de gracieuze mantel van MACHTELOOS, klagen de wereld aan, die niet altijd goed is voor de mensen onderling. Onzekerheden en angsten doen velen grijpen naar drank, drugs, medicijnen, of verliezen zich in de dood. Het beeld is een ode aan het leven en een waarschuwing eveneens, laten we omzichtig omgaan met de mens en zijn omgeving. Heel veel mensen gaan niet in op al die problemen in de wereld, het is iets universeels, velen zetten een bril op zoals de mol.
Velen kennen de werken van Janel Dhaenens. Hij stelde regelmatig zijn kunstwerken tentoon tijdens culturele events, in de oude kliniek van dokter De Lille bijvoorbeeld kwam een deel van zijn collectie speelgoed in hout aan bod. De Adegemse kunstenaar heeft zich naast zijn klassieke sculpturen ook toegelegd op het maken van speelgoed uit de tijd van onze grootouders.
(Z)INGEVING
In 2013 stond het beeldhouwwerk (Z)INGEVING in het schemerlicht van de Sint-Adrianuskerk, Adegem. Het twee meter hoge houten beeldhouwwerk (Z)INGEVING glansde als een schitterende parel in de zon.
Het sprekend beeld gevormd in een boomstam van twee meter hoog is een uitzonderlijk kunstwerk. Het is uitgewerkt met talrijke levensechte taferelen. De oorsprong en de zin van het bestaan van de mens wordt uitgebeeld door de zachte, volle boezem van de vrouw bovenaan het beeld. Deze levensbron, de schepper van het nageslacht wordt verder uitgewerkt met maskers, gezichten, figuren, handen en beelden uit de natuur. Talrijke handen lopen als een rode draad doorheen het werk. Zij bieden hulp, verbergen, steunen, strelen, troosten, straffen en waarschuwen. De handen beschermen het weerloze en onschuldige kind. De open ruimtes tussen de maskers, de gezichten en de handen, verwijzen naar de levende, gonzende natuur. De natuur moet beschermd worden met steun van de vrouw, de moeder en de mens die beschermt. De vrouw, de man, het kind, de maskers waarachter de mens zich verschuilt en de natuur worden één geheel in deze esthetische creatie. Mens en natuur werden verweven, geboetseerd en gebeeldhouwd in één slanke, vrouwelijke en toch sterke levensboom die groeit door en naar de warmte van de zon, naar liefde en geluk. De zon betekent leven voor de natuur en vreugde, glimlach, blijdschap en liefde voor de totale mens.
SPIEGELDBEELD
Janel Dhaenens maakt prachtige beeldhouwwerken waar hij maandenlang aan werkt. Een van zijn houten beelden gemaakt op basis van een gedicht, MIJN SPIEGELBEELD. Het beeld bevindt zich in het Sint-Anna Park in Maldegem. Het is een prachtig houten beeld (1998), de weerspiegeling van de ontreddering van de tiener. Het verwoordt het gedichtje van Ruxandra Burtea, toen een tiener. Ruxandra drukte de verwarde gevoelens uit die de pubers overstelpen en waar zij vaak geen raad mee weten. De uitdrukking van het beeld in het park drukt de verwarde gevoelens uit van een puber, een tijdloze verwijzing naar de groei van een kind naar volwassenheid.
MIJN SPIEGELDBEELD
Ik kijk soms in de spiegel van mijn kast, en vind dat niet alles bij me past.
Dan word ik stil vanbinnen, en weet niet meer wat te beginnen.
Eerst zijn daar al die pukkels, en een kanjer van een neus.
Ik ben een van die sukkels, ik ben maar derde keus.
Mijn benen zijn te lang, mijn armen zitten te laag.
Ik ben zeer bang. Ik stel me steeds de vraag:
Is dit alles maar voor heel even?
Of blijf ik zo heel mijn leven? (Ruxandra Burtea 1998).
JANEL DHAENENS BELEEFT VREUGDE AAN HET SCHEPPEN VAN BEELDHOUWWERKEN EN LAAT ANDEREN DELEN IN DIE VREUGDE.
HIJ IS EEN OUDE (?) MALDEGEMSE MEESTER DIE DE GESCHIEDENIS INGAAT.
Tekst in teken van ERFGOEDDAG die HET AMBACHT in de kijker zet op 27 en 28 april 2019!
Zie volledig programma van ERFGOEDDAG in Infoblad Maldegem, Vrij Maldegem nummer 15 en op facebook. Erfgoeddag activiteiten in de K-ba Overmeesterd, in de Aalterbaan Brouwerij Kruger, in Donk Boerenbuitenleven en in Middelburg kan je de middeleeuwen herbeleven.
Verwoord Marianne Posman. Fotos Janel Dhaenens en Marianne Posman
05-02-2019 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
SOFIE VAN DEN DRIESSCHE REIST DE WERELD ROND!
MARIANNE POSMAN brengt nieuws over talent in Groot-Maldegem.
OUD-LEERLINGE VAN HET KONINKLIJK ATHENEUM MALDEGEM, SOFIE VAN DEN DRIESSCHE REIST DE WERELD ROND!
Evenals de Maricolen, brengen ook andere scholen reeds jarenlang heel wat talent naar voor. Sofie Van den Driessche beëindigde haar middelbare studies aan het Koninklijk Atheneum (K.A.), Mevrouw Courtmanslaan in Maldegem en na haar passage aan het HTI in Brugge (Bachelor Toerisme) vloog ze letterlijk de reiswereld binnen en de wereld rond!
Niet zo verwonderlijk eigenlijk aangezien haar ouders Freddy Van den Driessche en Thea Maenhout (geboren in Heille Sluis) al jarenlang een bloeiende onderneming hadden op het Vliegplein en haar moeder later bij reisagentschap Magic Travel betrokken werd in de Nieuwstraat, de mooiste, breedste straat in Maldegem. Ondernemingszin zat in de genen (zie ook Sofies Maldegemse roots)! Vriendelijkheid en service troef, eigenlijk een kenmerk van moeder Thea Maenhout en dochter.
Hi Sofie, leuk u eens terug te zien! Heel wat oud-leerlingen van het K.A. hebben het gemaakt in het leven. Wij proberen je te volgen op de voet. Waar ben je precies opgegroeid in Maldegem?
We woonden aanvankelijk in de Politieke Gevangenenlaan, Toen ik vijf was verhuisden we naar een woning naast de handelszaak van mijn ouders in de Industrielaan op in het Industriepark van Maldegem. Ik ben intussen al vijftien jaar bewoner van Maldegem centrum.
Wat heb je gedaan na het middelbaar onderwijs? Hoe kwam je in de reiswereld terecht! Hoe verliep dat eigenlijk?
Als kind reeds trok reizen mij aan. Toen ik nog in de kleuterklas zat, was er eens een wedstrijd van de Raiffeisenkas met als thema: Wat wil je later worden? Ik had niet echt tekentalent maar mijn moeder wel dus na lang zagen maakte ze een tekening voor mij en ik had maar één wens een vliegtuig en zon uniform. Dat was het, ik zou vliegen en reizen!
Als tiener maakten wij een reis naar SPANJE waar ik in contact kwam met de eigenaars van JETAIR en de familie BRACKX en toen kreeg ik een zicht op jobs die de toerismesector aanbood. Het was al vrij snel duidelijk dat contractmanager mij het meeste aansprak en ik was er van overtuigd dat die job mij zou liggen.
Tijdens mijn studies had ik een vakantiejob in La Réserve in Knokke, wat zeer leerrijk was. Door mijn contacten met de familie Brackx, kreeg ik de kans om een vakantiejob te doen in hun Hotel Belroy in BENIDORM aan de receptie en controle van het ontbijt waren mijn taken. Een paar jaar later werkte ik een aantal weken als hostess op het eiland KOS in Griekenland waar ik opnieuw de gelegenheid had om de vele aspecten van toerisme te ontdekken, maar contactmanager bleef in mijn hoofd hangen.
Ik werk intussen 25 JAAR VOOR TUI en geen enkele dag ben ik met tegenzin naar mijn werk gegaan. Ik reis +/- 120 dagen per jaar.
%%%FOTO5%%%
Wat staat er dit jaar op het programma?
Dit jaar? Dit jaar is meteen in januari druk van start gegaan met een bezoek aan DUBAI, KENIA, ZANZIBAR en de MALEDIVEN. Ik ben net terug van PANAMA EN CURAÇAO, DE DOMINICAANSE REPUBLIEK EN MEXICO staan nog voor Pasen op het programma en in de herfst zijn THAILAND EN VIETNAM VOORZIEN. Ik vlieg dus wekelijks van hot naar her nooit een saai moment.
Het meest prestigieuze in mijn job is dat ik twee keer per jaar met de grote bazen nieuwe projecten of nieuwe investeringen ga bezoeken met de privéjet van TUI! Ik heb nooit kunnen of durven dromen dat ik dit zou meemaken.
Ik werk met mijn team van 32 mensen verspreid over de hele wereld, zij maken de contracten op met de hoteliers en ik probeer hen hierbij de juiste sturing te geven.
REIZEN VERRUIMT JE KIJK OP ALLE ZAKEN IN DE HELE WERELD, HET IS ALS HET WARE, DE WERELD OMARMEN!
Naast de vele verre landen reis ik regelmatig naar de steden waar TUI-kantoren heeft zoals in Londen, Hannover, Rijkswijk, Parijs, Stockholm en Oostende. Ik kan iedereen aanraden om te reizen en de wereld te ontdekken, in contact komen met diverse culturen zal je kijk op veel zaken verruimen.
U heeft Groot-Maldegem niet verlaten, u heeft hier uw plek gevonden, u heeft er uw familie, uw vrienden. Soms konden we uw activiteiten volgen via de media en Maldegem is trots op een wereldreiziger, niets is interessanter dan de horizon verkennen. Uw familie is terecht ook fier. Heeft u nog contact met de afgestudeerden van uw jaar, komen jullie regelmatig samen?
Ik heb een boeiend en afwisselend leven, ik reis al jarenlang de wereld rond. Ik moet toegeven dat dit wel een kantje zal zijn van mijn moeder Thea Maenhout. Haar familie was avontuurlijker en zit dan ook verspreid over de hele wereld.
Mijn avontuurlijk leven heeft ook zijn prijs. Ik heb geen gezin, maar wel een lieve familie en vriendenkring. Ik probeer zoveel mogelijk in de weekends wel in Maldegem te zijn, maar vriendschappen verwateren als je dikwijls in het buitenland vertoeft. Het vergt dus inspanningen om in contact te blijven met mijn vrienden. Ik heb wel enkele hechte vrienden uit mijn jeugdjaren en dat is voldoende. Vrienden vanop school op een 2-tal na zie ik niemand meer.
Met trots lazen we op het internet in 2016:
Sofie Van den Driessche (TUI Group): topbenoeming
Sofie (43) is in het kader van een verdere optimalisering van de nieuwe internationale managementstructuur van de TUI Group (na de fusie eind vorig jaar van TUI AG en TUI Travel PLC) benoemd TOT PURCHASING DIRECTOR LONG HAUL voor de hele groep. Dit is een absolute topbenoeming en ze wordt daarmee de enige Belgische vertegenwoordiger en één van de drie vrouwelijke vertegenwoordigers tussen de Britse mannelijke collegas in deze structuur. Sofie was tot op heden TUI-mainstream purchasing Head of Turkey, Bulgaria & Israël bij de TUI Group.
Ja, ondertussen weeral drie jaar geleden en ik ben nog aan boord dus ik sta als vrouw wel mijn mannetje tussen al die machos. Ik kijk al uit naar de volgende stap want in een groot bedrijf als TUI zijn er altijd wel nieuwe wendingen.
Wij wensen u heel veel succes verder met uw loopbaan!
Alvast bedankt voor dit interview. Groot-Maldegem volgt u verder!
Met veel plezier gedaan en ik hoop mijn passie met nog veel Maldegemnaren te kunnen delen.
Verwoord Marianne Posman met hulp van Sofie. Fotografie: Copyright S.V.d.D.
Sofie Van den Driessche en haar HAAR MALDEGEMSE ROOTS:
De afkomst van de familie Van den Driessche - Spelier is een lang verhaal verbonden met de Noordstraat, de voormalige handelskilometer.
Naast de vervallen voormalige kledingzaak van meester-kleermaker Omer Van Deynse en zijn echtgenote Yvonne Verstuyf was heel lang geleden de Bakkerij Pieter Spelier. U kan de woning van Pieter Spelier zien op de oude prentkaart, links, tweede huis met de luifels, rechtover het mooie gevelhuis van de familie Blomme. De oude prentkaart geeft een beeld van talrijke woningen die er nu nog staan: woning van de ouders van Julien Willemarck (Architect De Meulenaere), gevelhuis Blomme, de huizen Van Hecke, Wasserij De Brée en links, bakker Pieter Spelier, het Jaegershof enz.
Pieter Spelier (1872) was broodbakker, bijgestaan door zijn echtgenote Sidonie Debevere (1878 1955) in de Noordstraat 84, nu 86. Zij hadden zes kinderen van wie er twee als kind overleden, de anderen waren Leopold, Albert, Rachel en Paula die u ziet op de gezinsfoto van eind jaren dertig, de ouders en de vier kinderen.
De oudste zoon Leopold Spelier (1908 - 1950) werd bakker in Gent en was getrouwd met Elza De Cock. Hij verongelukte op tweeënveertigjarige leeftijd in de Brugse vaart ter hoogte van de wijk Vinderhoute in Mariakerke. Albert Spelier, hun tweede zoon (13 09 1915) nam de bakkerij over. Hij was oud-strijder, kwam ziek terug van de oorlog, trouwde met Marie Van Oost maar stierf enkele weken na het huwelijk in 1945, amper 30 jaar oud.
Dochter Rachel Spelier (13 11 1913 - 2000) nam de handelszaak over en startte een kruidenierswinkel in nummer 86, samen met haar echtgenoot Emiel Dierick (1914 1993).
De jongste dochter van Pieter Spelier, Paula Spelier (15 04 1922 - 1998) getrouwd met Jules Van den Driessche (1923 1988), was winkelierster in de Noordstraat nummer 88, tot in 1953. Toen liet het echtpaar een nieuwe grote hoekwoning en zaak bouwen in de Parklaan, nummer 2.
Jules Van den Driessche was afkomstig van het Vossenhol, uit een gezin van acht kinderen: Florent, Elza, Delphine, Michel, Alma, Jacques en Lydia.
Lydia Van den Driessche (1929) was getrouwd met Bakker Willy Verschoore (1930). Zij hadden een bakkerij-patisserie in de Nieuwstraat nummer 21, nu Bakkerij Hendrik Dhondt-Debbaut. Jacques Van den Driessche trok naar Sijsele, Alma Van den Driessche (1924) was getrouwd met mekanieker Albert De Clerck (1923). Zij woonden naast de vroegere Sobemai. Elza (1909) was getrouwd met Prudent Vandeveire en woonde in de Oude Burkelslag, Vossenhol. Florent (1918) was slachter en woonde in de Bogaardestraat 150. Hij was getrouwd met Denise Edombrecht. Delphine (1915) was getrouwd met Omer Coene en woonde in de Bogaarde 85 en tuinbouwer Michel (1917) woonde ook in de Bogaarde, nummer 170. De kinderen Van den Driessche bleven eigenlijk allemaal een beetje in dezelfde buurt wonen.
Jules Van den Driessche en Paula Spelier hadden vijf kinderen, Freddy (1949 23 oktober 2013) getrouwd met reisagente Theodora Maenhout afkomstig van Nederland, Eddy (1951), de tweeling Marie-Anne (1952) en Christiaan (1952 - 2010) en de jongste Leen (1962).
Jules Van den Driessche was handelsreiziger in veevoeders, werkte later bij Groenten- en Fruit Van de Walle in de Nieuwstraat, nog later in een bloemisterij in Eeklo tot hij zelfstandig een bloemistenzaak startte van alles wat met namaakbloemen te maken had. Je kon er terecht voor alle bloemstukbenodigdheden: vazen, potjes, schaaltjes, mandjes, zijden bloemetjes, strikken, oasis enz.
Aanvankelijk was de handelszaak gevestigd in de bijgebouwen in de Parklaan en later op het industrieterrein. Zijn zonen Christ en Freddy waren de zaakvoerders na zijn overlijden in 1988. Hij was amper 65 jaar oud. Een klein stukje geschiedenis van Bakkerij Pieter Spelier, die wij kennen in de volksmond als Toe Spliers of later bij Raf Van Hulle.
Dat wat de historiek betreft die het duidelijk maakt waar Sofie haar ondernemerstalent vandaan haalt!
Verwoord Marianne Posman.
05-02-2019 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
Pascale Wille en de muziekwereld!
Oud-leerlinge van de Zusters Maricolen Maldegem,
PASCALE WILLE STORTTE ZICH IN DE MUZIEKWERELD!
De Maricolen, voorheen Zusters Maricolen brengen zoals alle scholen trouwens, reeds jarenlang heel wat talent naar voor. Pascale Wille beëindigde haar middelbare studies in 1982 en haar leerjaar bracht heel veel gaven naar boven! We spitsen onze aandacht op Pascale Wille! Het was toen al een paar jaar gemengd dus die kids hadden de tijd van hun leven .
Pascale Wille is populair, haar naam duikt regelmatig op in de muziekwereld maar ze behoudt haar eenvoud zonder sterallures en iedereen omarmt haar met blijdschap.
Hi Pascale, leuk u te zien na al die tijd! Jaren 80, 90 waren gloriejaren bij de Zusters Maricolen, heel wat oud-leerlingen hebben het gemaakt in het leven. Wij als oud-leerkrachten zijn terecht trots en volgen hen op de voet. Waar ben je precies opgegroeid in Maldegem?
Niet in het centrum, maar landelijk in een hechte gemeenschap! Ik heb heel fijne herinneringen aan de Heirweg 10c, een thuis waar iedereen welkom was. Als kind is het geweldig om op te groeien in een landelijke omgeving. Als volwassene heb ik graag de voordelen van de stad. Gent ligt heel centraal in het kleine België. Ik ben wereldburger.
Wie waren je ouders, heb je broers en zussen?
Mijn vader Eric Wille, historicus, gaf les geschiedenis, aardrijkskunde, zelfs Frans in Aalter en Maldegem en werd later directeur van de Middenschool. Dus heel veel mensen kenden hem. Mijn moeder Sonja Vincke, was geaggregeerde maar stopte met lesgeven toen er kinderen kwamen. Ik heb drie broers Christophe, Olivier en Mathieu. Alle drie ook oud-leerlingen van de Zusters Maricolen. Christophe (11 mei 1963) is scheikundige en doceert nu in Kortrijk (verbonden aan UGent), Olivier (19 juli 1966) is historicus, werkte als journalist en is momenteel zelfstandig en Mathieu is dus bio-ingenieur, werkt aan UGent , departement aquacultuur.
Na het middelbaar onderwijs en je universitaire studies geschiedenis heb je lesgegeven! Hoe kwam de overstap naar de muziekwereld! Hoe verliep dat eigenlijk? Hoe kwam u dan in de muziekwereld terecht? Met welke muzikanten had u contact?
Na mijn studies ben ik direct beginnen lesgeven in Maldegem, Evergem en Doornzele. Ik heb dat met hart en ziel gedaan en de leerlingen waren enthousiast Ik heb nog regelmatig contact met oud-leerlingen. Ik ontmoet hen tijdens optredens of ik hoor van hen via facebook Het maakt me blij dat velen het heel goed stellen.
Het stoppen met lesgeven was een heel moeilijke keuze. Het is zeker niet zo dat ik niet meer gemotiveerd was of het onderwijs moe was.
Ik leerde in 1990 muzikanten kennen in Gent, ik ging regelmatig mee naar optredens. Zo had ik veel contact met ALAIN TANT, toenmalig backing vocal bij THE SCABS. Hij is erna met een eigen groep begonnen en vroeg mij om management en boekingen te doen. Ik heb dit aangenomen, maar wist eigenlijk totaal niet wat dit betekende! Maar het lukte, ook onderhandelen met platenfirmas, opmaken contracten, zoeken naar optredens enz..
In 1996 heb ik dan officieel een eigen zaak opgericht: Walk on the Wild Side Management & Boekingskantoor zie website www.wildside.be. Ik heb dit jarenlang gecombineerd met lesgeven. Op een gegeven moment moest ik keuzes maken omdat wat je doet moet je goed doen en een dag- en nachtleven combineren was zeer zwaar. Ik heb toen verkozen om 100 % voor de zaak te kiezen en heb er nog geen seconde spijt van! Ik gaf les met passie en werk nu ook gepassioneerd.
Sedert 2006 ben ik ook concertpromotor o.a. door optredens te organiseren van A tot Z in Kursaal Oostende en AB Brussel o.a. Gers Pardoel, Meskens In Motown. Zo organiseerde ik op 9 februari 2019 het optreden van de woordkunstenaar Willem Vermandere in kursaal Oostende. Volgend jaar organiseer ik opnieuw een evenement met Willem Vermandere in Kursaal nl. op 9 februari 2020 om 15u. Hij wordt dan 80. Ik ben nu bezig aan de voorbereiding van het festivalseizoen en verschillende bedrijfsevents. Ook in de eventsector moet je veiligheidsvoorschriften respecteren. Een voorbereidende meeting voor een event op het terrein.
Wat staat er dit jaar op het programma?
1)Heel veel muzikale invulling voor bedrijfsfeesten o.a. sinds 20 jaar voor alle feesten van TUI.
2)Eigen concertorganisaties.
3)Programmatie muziekfestivals o.a. Gentse Feesten op de Korenmarkt
4)Exclusieve boekingen van OTOMACHINE, the Olympics, Minneapolis, Paul Michiels & The Quintessence Big Band.
5)Organiseren van privé feestjes (klein en groot).
U heeft Groot-Maldegem verlaten, u heeft uw plek gevonden in Gent. Soms konden we uw activiteiten volgen via de media en we zijn trots op u en uw verwezenlijkingen. Uw familie is terecht ook fier. Heeft u nog contact met de afgestudeerden van uw jaar komen regelmatig samen?
De leerlingen van mijn jaar hebben het best wel gemaakt in de maatschappij en we zien elkaar weleens, zo ver ben ik nu ook niet uitgeweken. Helaas ben ik nog nooit kunnen ingaan op een uitnodiging voor een jaarlijkse samenkomst. Ik heb geen klassieke nine to five job, ik werk op heel onregelmatige uren. Ik heb het graag zo, het leven is nooit saai maar heel afwisselend. Het grote voordeel van de sociale media is dat de wereld veel kleiner geworden is. Het is interessant dat je via facebook, Instagram enz. op de hoogte kan blijven van het reilen en zeilen van je vroegere klasgenoten.
Wij wensen u heel veel succes verder, met uw loopbaan! Voor alle feestelijkheden i.v.m. muziek kunnen we dus bij u terecht!
Alvast bedankt voor dit interview. Groot-Maldegem volgt u verder!
Management Walk On The Wild Side, Pascale Wille, Gentbruggestraat 146, B - 9040 Sint-Amandsberg. Link: www.wildside.be
Gsm. : +32 - (0)475/59.20.56
Link: https://photos.app.goo.gl/p1r2ZJWF5Uxebd6V9
Verwoord Marianne Posman. Fotos Pascale Wille.
05-02-2019 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
Zuster Gemma en Fien DEZWAEF.
Maldegemse Zuster Gemma in de kijker dank zij
Fien DEZWAEF! Kunst kent geen grenzen.
RAGHEL, MARIËTTE COCHUYT, ZUSTER GEMMA terug in beeld!
Master student autonome vormgeving aan de
KASK Gent, kunstenares FIEN DEZWAEF
brengt een deel van dewerken van DE
MALDEGEMSE Zuster Gemma, Raghelweer tot
leven! Haar kunstwerken worden tentoongesteld van 28 juni tot 2 juli 2017 in het KASK
Conservatorium, Jozef Kluyskensstraat, 2,
Gent.
Later organiseert Fien Dezwaef zeer waarschijnlijk nog iets in Maldegem, rond
Raghel, Zuster Gemma, Mariëtte Cochuyt, tante nonneke, in samenspraak met de
cultuurdienst van de gemeente, misschien in de kloostertuin nu de prachtige
smeedijzeren hekkens gerestaureerd en teruggeplaatst werden. Sublieme renovatie
in 2017, nu nog de gevels van t klooster .
Mariette Cochuyt was een lesgevende religieuzein de middelbare school van Fien Dezwaef, de Zusters Maricolen Markt 15
Maldegem, een school die bijna anderhalve eeuw (1874 - 2017) vooral het meisjesonderwijs in Maldegem in handen hadden.
Via de schilderkunst probeerde Mariëtte
Cochuyt zich artistiek te ontplooien.
Een veel voorkomend thema in
haar schilderijen is de schoonheid van de natuur en de daaraan gepaarde vergankelijkheid.
Het oeuvre van Mariette Cochuyt die zich
de artiestennaam Raghel toekent, is uitgebreid. Net zoals haar persoonlijkheid
dat ook is.
Mariette
Cochuyt kent zich zelf drie verschillende namen toe.
Deze namen komen overeen (met
soms paradoxale kanten) van haar persoonlijkheid.
De eerste
is de naam geschonken bij haar geboorte,
Mariette Cochuyt. Een warme, humoristische en joviale vrouw, zo blijkt.
Bij haar intrede in het klooster
kiest ze voor de naam Zuster Gemma.
Deze staat symbool voor haar
religiositeit. Gemma is een Latijnse meisjesnaam
en betekent `juweel`, vooral in
Italië en in Engelstalige landen. De Heilige Gemma Galgani (1878 1903) was een inspiratiebron, een
verwijzing.
Tegenstrijdig hier aan is Raghel, haar commerciële en competitieve
kant.
Deze drie
verschillende kantjes, die Fien Dezwaef
in een later verloop, mythes is gaan noemen, vormen de basis
van het werk: Kunst kent geen grenzen.
In een installatie,
probeert zij het verhaal van Raghel, Marïette en Zuster Gemma opnieuw te
vertellen maar onder haar eigen hand.
Voor de praktijk werkte Fien rond de drie
verschillende 'mythes' van Mariëtte Cochuyt.
Zij bracht al het verzameld materiaal samen in een
soort abstract archief.
Zij probeerde zoveel mogelijk objecten, teksten,
tekeningen, prints,te verzamelen om
deze aan het archief toe te voegen. Sommige dingen zijn rechtstreeks van
Mariëtte afkomstig zoals bijvoorbeeld foto's, artikels, uitspraken, andere
dingen heeft Fien zelf fictief toegevoegd om zo nog een vierde mythe toe te voegen, wat ook de eigen inbreng als kunstenaar
is.
Ondanks dat het werk van Raghel
misschien nooit grote musea en kunstcollecties zal halen, is er een grote inspiratie in terug te vinden.
Haar levensverhaal werpt nog
steeds een leerrijke blik op het leven
nu.
Er zit zon grote gelaagdheid in
haar levensloop dat het bijna onuitputtelijk wordt.
Het gaat over de zingeving waar ze haar hele leven naar opzoek was, de positie van vrouwelijke kunstenaars, het gaat over
de manier waarop kunst beoordeeld
wordt, over de identiteit en het imago
van de kunstenaar, over het Vlaamse cultuurlandschap en het bevat ook een
klein stukje Maldegemse geschiedenis.
Zuster Gemma, Mariëtte Cochuyt, die als artieste
onder de naam Raghel door het leven ging werd geboren in de Westweg 7,
Moerhuize Maldegem op 23 augustus 1923 en is overleden op 16 september 2013 in
de R.V.T. Sint-Jozef in Petegem-Deinze.
De begrafenisdienst, geleid voor pastoor De Jaeger,
vroeger onderpastoor in Maldegem, ging door op 24 september 2013in de kapel van Sint Jozef en ze werd
begraven in Astene, toch heel ver weg van haar geliefde Maldegem waar ze
bijnanegentig jaar lang zorgde, lesgaf,
jonge meisjes motiveerde om verder te studeren voor een beter leven, vriendschapsbanden
smeedde in de K.V.G. waar haar familie
ten grave werd gedragen en waar haar grote familie verbleef ... in ons aller MALDEGEM.
Wie Zuster Gemma,
Raghel nog eens aan t werk wil zien: surfen naar
