Cultuur en leven in Maldegem, interviews en herinneringen.
11-03-2019
De 17de editie van âDe nacht van de geschiedenis. 4.
MARIANNE POSMAN
brengt nieuws over OUDE
MEETJESLANDSE MEESTERS IN GROOT- MALDEGEM.
OUDE MEETJESLANDSE of OUDE MALDEGEMSE
MEESTERS is een kunstproject.
In 2019 zet het kunstzinnig erfgoedproject het
meesterschap van de lokale kunstenaars in de kijker.Een heel jaar vol kunst, creatie en artistiek van hedendaagse
kunstenaars die inspiratie vinden bij de Oude Meesters.
De 17de
editie van De nacht van de geschiedenis, in 2019, De nacht van Oude Maldegemse
meesters, wordt alvast ingezet in de mooie Sint-Barbara kerk in Maldegem centrum, OP
DINSDAGAVOND 19 MAART OM 20 UUR door Davidsfonds
Maldegem- Adegem met medewerking van de heemkundige kring Het Ambacht.
Twee
historici Marc Martens en Etienne Dhont in samenwerking met kosterorganist Ad
Van de Wege en dichteres Lucie Putzeijs brengen hulde aan kunstenaars uit een
verleden, verbonden met Maldegem. Kunstenaars die schilderijen of glasramen geschonken
of verkocht hebben,die hier muziek
componeerden of gedichten schreven.
LIC. MARC MARTENShoudt een lezing over het doek DOOD EN VERHEERLIJKING VAN DE HEILIGE
BARBARA, een schenking van Romaan Eugeen Van
Maldeghem aan de kerk in 1860.
Er worden ook een aantal unieke tekeningen en
schetsen van Van Maldeghem tentoongesteld uit de collectie van het
Gemeentearchief Maldegem.
HEDENDAAGS DICHTERES LUCIE PUTZEIJSbrengt twee gedichten naar voor als hulde
aan Romaan Eugeen van Maldegem, met als inspiratiebron twee schilderijen van
R.E. Van Maldeghem die in het bezit zijn van twee Maldegemnaars in verband met de gruwel van de oorlog, een steeds
terugkerend thema in de schilderkunst, verweven met het godsdienstige omdat
godsdienst en geloof, kracht en troost brachten van in het begin der tijden.
HISTORICUS ETIENNE DHONTgeeft een uitgebreide toelichting bij de
veertien neogotische glasramen, de
trots van onze mooie centrumkerk.
ORGANIST AD VAN DE WEGE SPEELT LIEDEREN
VAN JEF TINEL.
Wie regelmatig de sfeervolle erediensten
in de Sint-Barbarakerk Maldegem volgt of de orgelconcerten in de zomermaanden
bijwoonde kent organist Ad van de Wege als geen ander. Zijn orgelspel op het
historische Louis Hooghuys orgel (1865) en het Loncke orgel (1985) is een
serieuze meerwaarde voor de serene en ingetogen vieringen. Ad van de Wege leek wel een missionaris in het
orgellandschap in ons dorp vanaf 2007. Elk Maldegemnaar kan intussen genieten
van hoogstaand orgelmuziek in de Sint-Barbarakerk tijdens de liturgische
diensten op zon- en weekdagen en tijdens de concerten die er plaatsgrijpen. Als
een wervelwind raast kerk- en concertorganist Ad van de Wege van de ene kerk
naar de andere in Zeeuws, Oost- en West-Vlaanderen. Geen wonder dat hij slank
en rank door het leven rent.
De LIEDEREN VAN JEF TINEL weerklinken
opnieuw in de centrumkerk!
JEF TINEL(Lessen 11 05 1885 - 11 mei 1972) kwam in
1891 in Maldegem wonen waar zijn vader, onderwijzer Oscar Tinel er koster-organist
werd. Hij kreeg zijn eerste muziek- en orgellessen van zijn vader en verving
als achtjarige knaap reeds zijn vader en andere organisten. Hij schreef en
componeerde toen ook al zijn eerste liederen. Na zijn studies aan het college
van Eeklo
trok hij naar de Normaalschool in Sint-Niklaas
om er onderwijzer en organist te worden.
Van 1903 tot 1907 studeerde hij aan het Lemmensinstituut
in Mechelen waar hij laureaat orgel, harmonie, contrapunt en fuga werd. Zijn
leraar was er onder anderen componist Edgar Tinel (1854 1912), directeur van
het Lemmensinstituut. Vanaf 1908 startte
zijn carrière als koster-organist in Maldegem, Zele, Sint-Amandsberg en Gent.
Hij dirigeerde koren, fanfares en harmonieën in Ardooie, Ieper, Zele, Aspelare,
Roeselare, Lede en Aalst.
Na een verblijf in Tielt (1929 1936) werd Jef Tinel directeur van de
muziekschool in Maldegem en leraar aan de Middelbare school in Maldegem en
Eeklo. Hij hechtte als pedagoog veel belang aan de rol van het lied in het
muziekonderwijs. Jef Tinel bleef
directeur tot aan de bevrijding in 1944. Gedurende 13 maanden werd hij
geïnterneerd; hij was immers kapelmeester
van het Verdinaso
geweest. een Vlaamsgezindebeweging in België
in 't interbellum, de periode
tussen de Eerste en de Tweede Wereldoorlog (van november 1918 tot september
1939). Verdinaso is de afkorting van Verbond van Dietsche Nationaal
Solidaristen.
In 1953 werd hij van alle schuld gezuiverd
en had hij zich inmiddels in Gent gevestigd. Hij bespeelde er het orgel van de Augustijnen
en zetelde in diverse jurys van koortornooien en wedstrijden van fanfares en harmonieën.
Hij dirigeerde op de Vlaams Nationaal Zangfeesten, Vlaamse
liederavonden en IJzerbedevaarten en trad op in de radioconcerten (NIR) van Willem De Meyer. Bij de jaarlijkse bijeenkomsten van
kunstenaars op het kasteel van Beernem bij gravin dHespel was Jef
Tinel geregeld te gast en kwam hij in contact met koningin Elisabeth. Hij overleed in 1972
op 87-jarige leeftijd aan een beroerte.
Jef
Tinel, R.E. Van Maldeghem, Ad van de Wege en Lucie Putzeijs in de kijker. Oud
en nieuw verenigd.
Reserveren kan via BE93 7470 3294 5267. 10
euro en 7 euro Davo-leden.
Achteraf
wordt bijgepraat met een drankje.
Verwoord Marianne Posman via
flyer Davidsfonds en internet. Foto DOOD EN VERHEERLIJKING VAN DE HEILIGE
BARBARA : fotograaf Els Stevens.
Fotos schilderijtjes van R.E. Van Maldeghem (eigenaars). Foto Jef Tinel internet.
11-03-2019 om 22:16
geschreven door Marianne Posman 1
10-03-2019
Maldegems Meester Kristien Lippens.
DE BOOMGAERD IN DIALOOG MET WERKEN VAN
KRISTIEN LIPPENS.
De Boomgaerd is een kunstproject dat plaats vindt in Eede in de boomgaard van Trui Hoste zorgkundige, lesgeefster workshop Werken met gemengde technieken in Oud Sint-Jozef en amateurkunstenaar en haar echtgenoot Johan De Laere, Nieuwe weg, 1, Eede, Nederland. Het project grijpt plaats vanaf zondag 28 april tot en met zondag 5 mei 2019.
Veertien kunstenaars werken mee aan dit project en zouden zich inspireren op werken van Kristien Lippens (27 03 1955).
Op 28 april 2019 om 11 uur wordt de tentoonstelling feestelijk geopend met muziek, met korte speeches van voormalig directeur Daniel Deyne van het K.A. en Meester Remi De Jaeger. Om het geheel een feestelijk tintje te geven zijn er muzikale optredens om 12 uur van het John Snauwaert Kwartet met drummer Karin Willems en om 15 uur het optreden van Great White Death.
Om 14 uur, tijdens de workshop lino van Michiel De Jaeger kan u kennis maken met de methode van tekenen van Kristien Lippens op zinkplaten op haar originele persdrukmachine.
Het wordt dus een prachtig event in een natuurlijke omgeving met voldoende drank en voedsel vanaf twaalf uur! Succes, gezelligheid en kunst gegarandeerd. De veertien kunstenaars die werken rond een retrospectieve van Kristien Lippens namen reeds vaak deel aan de voormalige Wak events in Maldegem de afgelopen jaren, dus surfen maar op internet! Voor info over het hele evenement verwijzen we naar www.qwebbels.be/boomgaerd.
We concentreren ons op een Maldegems Meester die reeds heel lang Maldegem verlaten heeft, KRISTIEN LIPPENS.
Hi, Kristien! Als we bladeren door het lijvige werk van Paul Piron De Belgische Beeldende Kunstenaars uit de negentiende en de twintigste eeuw, Art in Belgium. zien we u staan als tekenaarster met de vermelding dat u uw tekenopleiding heeft gevolgd aan Sint-Lucas in Gent onder leiding van E. Vandevelde (1935), beeldhouwer, schilder, opgeleid door Van Hecke, V. Temmerman, M. Witdouck en Theo Ackerman, allemaal gekende namen in de kunstwereld! Super!
Waar bent u opgegroeid in Maldegem?
Mijn ouders Apotheker Robert Lippens en Julia De Roo hadden acht kinderen na elkaar: Hilde, Johan (Jan), Griet, Annemieke, Paul, Kristien, Wim en Piet. Ik was het zesde kind van de acht telgen. Aanvankelijk was de apotheek gevestigd in het groot herenhuis van Burgemeester-arts-brouwer Désiré Van Mullem in de Noordstraat. De Apotheek lag op een groot terrein in de Noordstraat dus wij konden ons daar wel uitleven. De Chiro was er elke zondag, in de zomer waren er spelnamiddagen voor de kinderen in de gebouwen op het terrein, de brouwerij, de kelder, en later de Doomzaal, een sportterrein om te basketten, het domein Van Mullem bleef zo een beetje onze thuis, ook toen onze ouders verhuisden even verderop in de Noordstraat nummer 21. We hadden altijd speelkameraadjes. Het herenhuis van Désiré Van Mullem werd later een Jeugdhuis, dus er was altijd ambiance.
Waar liep u school?
De lagere school verliep bij de Zusters Maricolen op de markt. Mijn ouders hadden het heel druk in de zaak, dus vanaf het middelbaar onderwijs gingen al hun kinderen op internaat.
Ik trok aanvankelijk naar Kwatrecht. Het internaat was niet echt mijn ding maar in die tijd legden de kinderen zich neer bij de beslissing van de ouders. Het was zwaar om op die leeftijd op internaat te blijven. Maar dit was het lot van heel veel kinderen in Maldegem, zeker voor de jongens was er toen niet echt een middelbare school en die trokken allemaal weg. Bovendien dachten de ouders dat er meer toezicht was op de studies op internaat. Zelf hadden zij geen tijd om ons allemaal te volgen en te begeleiden na school. De meeste kinderen van de zelfstandigen werden toen op internaat gezonden na hun Plechtige Communie, ik was geen uitzondering. Het gaf een ander aangezicht aan het gezin. Gelukkig mocht ik bijtijds overschakelen naar het kunstonderwijs in Den Ouden Zak in Brugge.
Toen werd u achttien in 1973, u koos voor Grafiek in Sint-Lucas in Gent wat toch een hele sprong was in een gezin dat meer een klassieke opleiding voor ogen had?
Ik droomde van kunst, ik werd naar kunst getrokken, alles wat met tekenen en kunst te maken had trok mij aan, dus mijn ouders gingen akkoord, zij beseften wel dat ik talent had en ik ben elk jaar met succes geslaagd.
Beginjaren zeventig, toen hebben we u beter leren kennen, u was enorm goed bezig en u had een achterban die u ten volle steunde. Uw ouders waren ook artistiek, uw vele broers en zussen, hun kennissenkring en hun familie werden betrokken in uw tentoonstellingen in Maldegem en in Gent. U had veel succes met uw werken, u had ook wat ondernemingstalent in de genen want in menig interieur hier en elders prijken uw werken en ze worden nog gekoesterd!
Juist ja, jaren, zeventig en tachtig waren glorieuze jaren voor mij, ik gaf ook les aan enkele kunstacademies, o.a. in Maldegem, ik studeerde fotografie, maakte prachtige fotos en kon die zelf ontwikkelen. Ik kan terugkijken op een interessant boeiend kunstenaarsleven.
Dag Kristien, bedankt voor het interview, we zijn benieuwd wat de huidige (amateur) kunstenaars die zich baseren op uw talrijke werken naar voorbrengen in de Boomgaerd. Er zijn klinkende namen bij: Cathérine De Waele, Peter Dezwaef, Hilde De Bolster, Anny Matthys, Siebe De Roo, Kathleen Adam, Linne Bellis, Sofie Martens, Trui Hoste, Ieza Stroef, Frank Talloen, Sam Van Hoecke, Henk Vandevoorde, Els Willaert.
Geniet van uw retrospectieve met volle teugen! Het is u van harte gegund.
Project gesteund door de Cultuurdienst Maldegem en Comeet Meetjeslandse Meesters en de vele sponsors.
Verwoord met familie info en fotos werken van Kristien Lippens, Marianne Posman. Foto en flyer ontwerp Hilde De Bolster.
10-03-2019 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
17-02-2019
Fien DEZWAEF in GENT.
DE MALDEGEMSE KUNSTENARES FIEN DEZWAEF
DE MALDEGEMSE KUNSTENARES FIEN DEZWAEF Master student autonome vormgeving en multimedia design aan de KASK Conservatorium School of Arts in Gent, bracht een deel van de werken van de MALDEGEMSE ZUSTER GEMMA, Mariëtte Cochuyt, kunstenares Raghel weer tot leven!
RAGHEL, MARIËTTE COCHUYT, ZUSTER GEMMA was even terug in beeld! Het was alsof je een van de vele tentoonstellingen van Raghel binnenstapte. Pure nostalgie. Haar kunstwerken werden tentoongesteld eind juni, begin juli 2017 in het KASK CONSERVATORIUM, JOZEF KLUYSKENSSTRAAT, 2, GENT.
De eindprojecten van de afgestudeerde studenten beeldende kunst en vormgeving werden gepresenteerd in een tentoonstelling die alle ateliers, toonruimtes, gangen en hallen van de campus bezetten.
Later organiseert Fien Dezwaef zeer waarschijnlijk nog iets in Maldegem, rond Raghel, Zuster Gemma, Mariëtte Cochuyt (1923 2013), tante nonneke, in samenspraak met de cultuurdienst van de gemeente, misschien in de kloostertuin, nu de prachtige smeedijzeren hekkens gerestaureerd en teruggeplaatst werden. Tekst en fotos: M. Posman.
17-02-2019 om 20:01
geschreven door Marianne Posman 1
16-02-2019
Fien DEZWAEF & RAGHEL
Maldegemse Zuster Gemma in de kijker dank zij Fien DEZWAEF en de tentoonstelling Kunst kent geen grenzen, Gent.
RAGHEL, MARIËTTE COCHUYT, ZUSTER GEMMA terug in beeld!
Master student autonome vormgeving aan de KASK Gent, kunstenares FIEN DEZWAEF brengt een deel van de werken van de MALDEGEMSE Zuster Gemma, Raghel weer tot leven! De kunstwerken van Fien worden tentoongesteld van 28 juni tot 2 juli 2017 in het KASK Conservatorium, Jozef Kluyskensstraat, 2, Gent.
Later organiseert Fien Dezwaef zeer waarschijnlijk nog iets in Maldegem, rond Raghel, Zuster Gemma, Mariëtte Cochuyt in samenspraak met de cultuurdienst van de gemeente, misschien in de kloostertuin nu de prachtige smeedijzeren hekkens gerestaureerd en teruggeplaatst werden eind mei. Sublieme renovatie in 2017, nu nog de gevels van t klooster .
Mariette Cochuyt was een lesgevende religieuze in de middelbare school van Fien Dezwaef, de Zusters Maricolen Markt 15 Maldegem, een school die nu bijna anderhalve eeuw (1874 - 2017) vooral het meisjesonderwijs in Maldegem in handen hadden. Zuster Gemma leerde de meisjes koken, onderhoud, voedingsleer, interieur, verzorging, woninginrichting, handvaardigheid, E.H.B.O., knutselen, budgetteren, gezinsadministratie, lichaamsverzorging, ziekteleer, omgangskunde, communicatie en kinderverzorging.. Zij moedigde de Maldegemse meisjes aan verder te studeren voor een beter leven. Van jongs af aan zette zij zich in voor de jeugd en geïnspireerd door kardinaal Cardijn kende de jeugd- en vrouwenbeweging, de kajotsters een ongekende bloei: maar liefst 300 leden vergaderden in de Gilde, vierden en kregen er een opleiding. Toen ze 80 werd, werd ze uitbundig gevierd door de KVG en bedankt voor haar halve eeuw inzet voor de mensen met een beperking deze groep mensen die vroeger toch wel in een sluimerpositie verkeerden.
Via de schilderkunst probeerde Mariëtte Cochuyt zich artistiek te ontplooien. Zij volgde jarenlang academie in Brugge en in Eeklo.
Een veel voorkomend thema in haar schilderijen is de schoonheid van de natuur en de daaraan gepaarde vergankelijkheid.
Het oeuvre van Mariëtte Cochuyt die zich de artiestennaam Raghel toekent, is uitgebreid. Net zoals haar persoonlijkheid dat ook is.
Mariëtte Cochuyt kent zich zelf drie verschillende namen toe.
Deze namen komen overeen (met soms paradoxale kanten) van haar persoonlijkheid.
De eerste is de naam geschonken bij haar geboorte, Mariette Cochuyt. Een warme, humoristische en joviale vrouw, zo blijkt. Bij haar intrede in het klooster kiest ze voor de naam Zuster Gemma. Deze staat symbool voor haar religiositeit. Gemma is een Latijnse meisjesnaam en betekent `juweel`, komt vaak voor in Italië en in Engelstalige landen. Tegenstrijdig hier aan is Raghel, haar commerciële en competitieve kant.
Deze drie verschillende kantjes, die Fien Dezwaef in een later verloop, mythes is gaan noemen, vormen de basis van het kunstwerk: Kunst kent geen grenzen.
In een installatie, probeert Fien Dezwaef het verhaal van Raghel, Mariëtte en Zuster Gemma opnieuw te vertellen maar onder haar eigen hand.
Voor de praktijk werkte Fien rond de drie verschillende 'mythes' van Mariëtte Cochuyt.
Zij bracht al het verzameld materiaal samen in een soort abstract archief. Zij probeerde zoveel mogelijk objecten, teksten, tekeningen, prints, te verzamelen om deze aan het archief toe te voegen. Sommige dingen zijn rechtstreeks van Mariëtte afkomstig zoals bijvoorbeeld foto's, artikels, uitspraken, andere dingen heeft Fien zelf fictief toegevoegd om zo nog een vierde mythe toe te voegen, wat ook de eigen inbreng als kunstenaar is.
Ondanks dat het werk van Raghel misschien nooit grote musea en kunstcollecties zal halen, is er een grote inspiratie in terug te vinden. Haar levensverhaal werpt nog steeds een leerrijke blik op het leven nu.
Er zit zon grote gelaagdheid in haar levensloop dat het bijna onuitputtelijk wordt.
Het gaat over de zingeving waar ze haar hele leven naar opzoek was, de positie van vrouwelijke kunstenaars, het gaat over de manier waarop kunst beoordeeld wordt, over de identiteit en het imago van de kunstenaar, over het Vlaamse cultuurlandschap en het bevat ook een klein stukje Maldegemse geschiedenis.
Zuster Gemma, Mariëtte Cochuyt, die als artieste onder de naam Raghel door het leven ging werd geboren in de Westweg 7, Moerhuize Maldegem op 23 augustus 1923 en is overleden op 16 september 2013 in de R.V.T. Sint-Jozef in Petegem-Deinze.
De begrafenisdienst, geleid voor pastoor Guido De Jaeger, vroeger onderpastoor in Maldegem, ging door op 24 september 2013 in de kapel van Sint-Jozef en ze werd begraven in Astene, toch heel ver weg van haar geliefde Maldegem waar ze bijna negentig jaar lang woonde, zorgde, lesgaf, vriendschapsbanden smeedde in de K.V.G., waar haar familie ten grave werd gedragen en waar haar grote familie verbleef ... in ons aller MALDEGEM.
Wie Zuster Gemma, Raghel nog eens aan t werk wil zien: surfen naar
CAMERA OBSCURA Maldegem - camob.be; www.camob.be; Camera Obscura van Ryheul Noël
Als dank voor lieve Fien gaan we massaal de tentoonstelling Kunst kent geen grenzen.
bezoeken ..RAGHEL, MARIËTTE COCHUYT, ZUSTER GEMMA, terug in de kijker!
Een hommage aan die lieve Fien en aan die lieve Zuster Gemma.
Meer info op facebook en op blog: Marianne Posman in Maldegem.
Tekst M. Posman aan de hand van de notities van Fien DEZWAEF. Fotos Fien Dezwaef.
16-02-2019 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
07-02-2019
Let's dance ... in de Kaba!
NU ZATERDAG 18 MEI 2019 grandioze RETROFUIF SAVE THE DANCE
in de K-Ba, naast de Redekiel!
Het levensgrote doek aan de K-Ba in de Mevrouw Courtmanslaan, naast de KUMA, trekt wel degelijk de aandacht. Delfine Decaestesteker en Joeri Regelbrugge nodigen alle Maldegemnaars en sympathisanten, jong en oud, uit om deel te nemen aan een gigantische fuif ten voordele van de slachtoffers van MS.
RETROFUIF SAVE THE DANCE op zaterdag 18 mei vanaf 21 uur met muziek uit de oude doos, t.t.z. met muziek uit de jaren 80, 90, 00, toen de middenklasse van heden zich volledig los liet gaan en stond te dansen en te headbangen #Memories #savethedance1107 in samenwerking met de MS-Liga Vlaanderen vzw.
Kom jij ook de beentjes losgooien? Inkom vanaf 21u tot in de late uurtjes.
Kaarten in VVK 8, ADD 10 in Café De Filosoof, Paris Hair, Bistro De Statie en Krantenshop Chantal. Ook steunkaarten zijn welkom!
Ieder van ons heeft het van dichtbij of van ver meegemaakt, dat een mens, heel vaak jong nog, getroffen wordt door een ongeneeslijke ziekte. Alleen wie het echt heeft meegemaakt weet wat het betekent, een MS-patiënt en naar hen gaat ons hart uit. Het is het verhaal van Francis, jonge vader van twee grandioze meisjes die zich op zekere dag niet goed voelt en bij wie na enkele serieuze medische onderzoeken MS wordt vastgesteld. Hij was 33 jaar oud. De wereld staat dan stil. Het is ook het verhaal van een moedige partner, die zorgzaam omging met haar geliefde, jarenlang. Het is ook het verhaal van Frank, bij wie op een bepaald ogenblik MS werd vastgesteld, papa en echtgenoot. Hier is het een droeviger verhaal, de partner wil en kan het leed niet helpen dragen zodat de zieke alleen valt. Gelukkig heeft hij aandacht en zorg van zijn kinderen en zijn ouders, die hem steunen zodat hij thuis kan blijven wonen en verder leven. Als je goed luistert hoor je vaak dergelijke verhalen.
De kwestie is fondsen verzamelen voor wetenschappelijk onderzoek op een ludieke wijze, DANSEN EN GENIETEN OOK AL VALT HET LEVEN SOMS ZWAAR.
Wie dus deelneemt aan dit fantastisch event, RETROFUIF SAVE THE DANCE zal zich amuseren met muziek uit de oude doos. Dansen of gewoon iets drinken en luisteren, voor elk wat wils. Dat is ook de boodschap die de organisatoren willen brengen, wat je ook overkomt, LAS VEEL VREUGDE IN HET LEVEN, GENIET VAN ELK MOMENT. BLIJF STEEDS DANSEND DOOR HET LEVEN GAAN. In naam van de organisatoren en de sponsors! Dank u wel! Noteer alvast de datum, koop een kaart, steun of neem deel aan de fuif!
Wie niet kan gaan, kan altijd iets storten.
Verwoord Marianne Posman in samenwerking met Delfine Decaestesteker. Foto Els Stevens.
07-02-2019 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
06-02-2019
Chambres d'hôtes Maldegem.
CHAMBRES DHOTES
MARIANNE ET LOUIS, Maldegem.
Près de Bruges.
Marianne
et Louis vous accueillent dans leur grand appartement tout neuf au rez-de-chaussée
dun joli immeuble avec rez-de-jardin, juste à côté du bureau de poste du
centre de Maldegem, dans une rue très calme, près de petits cafés et de bons
restaurants,
tout
près de la bibliothèque, de léglise, à trois minutes dun joli parc, Saint
Anna.
Les
hôtes ont la possibilité de loger dans le grand appartement avec deux chambres
à coucher avec salle de bains privée.
Il
est situé au centre de la commune de Maldegem, dans le temps une ville médiévale
très importante, aujourdhui un agréable joli village placé dans un environnement
verdoyant, à 15 minutes du centre historique de Bruges.
Depuis
quelques années déjà, Marianne et Louis accueillent des hôtes de toutes les
parties du monde.
Si
jamais vous avez envie de faire la découverte de la Flandre ou si vous avez des
amis qui voudraient le faire, ils y seront la bienvenue.
06-02-2019 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
05-02-2019
Janel DHAENENS AMBACHT EN KUNST.
ERFGOEDDAG 27 en 28 april 2019
HET AMBACHT IN DE KIJKER
GROOT-MALDEGEMS TALENT: JANEL DHAENENS
Ambacht neigt naar kunst, een fijn ambachtsman is een kunstenaar.
Je houdt het gewoon niet voor mogelijk hoe sommige mensen hun talenten ten volle benutten, hoe zij het kunnen en kennen met hun handen, hoe zij hun vaardigheden ontplooien en verfijnen terwijl hun geest alle prikkels en ideeën verwerkt en concretiseert in een voorwerp.
Goed opgeleide ambachtslieden verliezen zichzelf in hun creaties, zo ook JANEL DHAENENS die heel zijn leven, naast zijn zorg voor zijn gezin, uren-, dagen- en wekenlang lang zijn vrije tijd spendeerde aan creëren van wondermooie beelden.
JANEL DHAENENS is geen onbekende in de kunstwereld. Hij bezit de bijzondere gave om met hamer en beitel van elk stuk ruwhout of marmer een kunstwerk te maken. Hij kreeg zijn opleiding in het kunstmeubelatelier van Armand Smits in Maldegem op het Vliegplein en bracht het tot bedrijfsleider en meubelontwerper bij de firma Dabelux uit Eeklo alom gekend voor degelijk handwerk en kwaliteit.
Hij werd bekroond met de Zilveren Stoel (1993-1995). Hij nam deel aan talrijke tentoonstellingen en oogstte overal bewondering. Zin geven, bezig zijn met scheppen en de ingeving volgen, een vorm geven aan de beelden en de ideeën die de geest overspoelen, is een innerlijke opdracht van Janel Dhaenens.
MACHTELOOS.
Hij stond reeds vaak in de kijker met zijn kunstwerken tijdens tentoonstellingen, open Monumentendagen en tijdens de Wak, zo ook met het prachtig beeld MACHTELOOS waarvan de mantel een aaneenschakeling is van verwijzingen naar de gebeurtenissen van de tijdspanne die hij nodig had om dit beeld te scheppen.
Hij startte in 1989 met het beeld en het werk was afgerond in 1994 met gebeurtenissen die in die jaren groot nieuws waren.
De foto van De zon O zon verwijst naar de vervuiling van de lucht en was een aanklacht tegen de luchtvervuiling. De huidige spijbelaars met hun protestmars tegen de opwarming van de aarde en de politici die er niets of weinig tegen doen, brengen niets nieuws onder de zon. Dertig jaar geleden, of zelfs tientallen jaren eerder was de bewuste mens al bezorgd om de kwaliteit van de aarde, de lucht en het water feit is dat er al veel controle is gebeurd op waterlozing, waterzuivering, sorteren van afval, controle afvallozing, zonnepanelen, isolatie van oude en nieuwe gebouwen, weren van autos in de binnenstad enz. Jonge mensen worden onderwezen over het belang van de natuur, ze halen zwerfvuil op maar er is nog veel werk aan de winkel. De protestmarsen, ook al zijn ze georganiseerd door spijbelaars moeten gehoord worden door politici anders komt er een jonge generatie a-politiekers en dat veroorzaakt stagnatie in de samenleving.
Feit is dat het soms vechten is tegen de bierkaai, de aarde is overbevolkt en heel veel mensen lijden aan overconsumptie, veel mensen liggen niet wakker van vervuild water, bezoedelde grond, ze denken eerder aan dingen die ze kunnen doen als ze vrij zijn, vakantie hebben de wereld ontdekken en zoveel meer. Dit is menselijk. De helft van de wereldbevolking lijdt honger of zijn gevlucht voor oorlog dus hun denken wordt overheerst door die ene dollar die ze moeten verdienen of bijeen bedelen om aan een boterhammetje te geraken, ook in onze wereld, ons land, ons dorp. Veel politici lopen rond met goede bedoelingen maar als zij de opwarming van de aarde willen stabiel houden, wordt de armoede overal nog veel groter, hout stoken doen vooral armere mensen, zij hebben ook geen geld om de muren en het dak van hun huizen te isoleren, elektrische autos kosten handenvol geld enz. De maatschappij zal 200 jaar terugbollen als alle maatregelen door gevoerd worden, een kleine groep rijken zal zich alles kunnen permitteren en de overgrote meerderheid zal in nog grotere armoede leven.
Het meterhoge beeld van Janel Dhaenens geeft taferelen van de oorlog in het Midden-Oosten dus het beeld heeft iets universeel. De huidige bevolking van Groot-Maldegem hebben ouders en grootouders die twee gruwelijke wereldoorlogen overleefd hebben, de media brengen toch dagelijks taferelen van oorlogen, buiten Europa maar daarom niet minder angstwekkend, aangezien West-Europa overstelpt wordt door vluchtelingen waar de rijke landen geen raad mee weten, er is hier te weinig ruimte en ook hier heerst heel veel armoede door de hoge maandelijkse rekeningen van gezuiverd water, gas, elektriciteit, verzekeringen, huurprijzen, belastingen, ook hier leven veel mensen in angst voor de toekomst. Veel ongelijkheid en onrechtvaardigheid zijn nog niet genivelleerd.
In het beeld is ook een varkenssnuitje verwerkt, naar aanleiding van de vreselijke varkenspest in West-Europa, duizenden en duizenden varkens werden op de brandstapel gelegd en deden veel varkenskwekers snakken naar adem. Dit thema is ook nog actueel, het wordt de mens aangeraden minder vlees te eten, omdat de uitwerpselen van die grote dieren de opwarming van de aarde bespoedigen.
Verder is er het tafereel horen (maar niet luisteren), (liever niet) zien en (vooral) zwijgen. Het gaat over de machtshebbers die vaak aan eigenbelang denken heel menselijk natuurlijk en minder bekommerd zijn om het algemeen welzijn Tussen de vele landen overheerst niet het welbevinden van de mens maar de macht, hoe meer grondgebied, hoe meer macht en inspraak gelden meestal als hoofdgedachte. We worden nog dagdagelijks overstelpt met negatieve onheilspellende berichten, slechte voetpaden, onverharde wegels, gevaarlijke kruispunten, aan heel veel zaken wordt helemaal niets gedaan, terwijl er toch genoeg ingeleverd wordt door de belastingbetaler. Oorlog, dreiging, onrust over wie de eerste viool wil spelen.
Verder weerspiegelt het beeld taferelen uit de natuur, bomen, planten, vogels, dieren, hoe lang is er nog plaats voor hen? Akker- en weidevogels verdwijnen zienderogen. Hoe angstwekkend is het milieu en de afvalbergen, tot kernafval toe en de overvolle wegen met giftige uitlaatgassen? Wie overleeft? Zijn fiets, tram, trein, TGV gracieuze oplossingen? Evolueren de toekomstige generaties naar vreemde wezens met opgedroogde longen? Waar komen al die kankers vandaan? Heel veel gezinnen worden getroffen door oeverloos verdriet, zelfs kleine kinderen lijden en sterven ondanks de evolutie van de geneeskunde. Machteloos staan we dan.
De ideeën achter het beeld, in de gracieuze mantel van MACHTELOOS, klagen de wereld aan, die niet altijd goed is voor de mensen onderling. Onzekerheden en angsten doen velen grijpen naar drank, drugs, medicijnen, of verliezen zich in de dood. Het beeld is een ode aan het leven en een waarschuwing eveneens, laten we omzichtig omgaan met de mens en zijn omgeving. Heel veel mensen gaan niet in op al die problemen in de wereld, het is iets universeels, velen zetten een bril op zoals de mol.
Velen kennen de werken van Janel Dhaenens. Hij stelde regelmatig zijn kunstwerken tentoon tijdens culturele events, in de oude kliniek van dokter De Lille bijvoorbeeld kwam een deel van zijn collectie speelgoed in hout aan bod. De Adegemse kunstenaar heeft zich naast zijn klassieke sculpturen ook toegelegd op het maken van speelgoed uit de tijd van onze grootouders.
(Z)INGEVING
In 2013 stond het beeldhouwwerk (Z)INGEVING in het schemerlicht van de Sint-Adrianuskerk, Adegem. Het twee meter hoge houten beeldhouwwerk (Z)INGEVING glansde als een schitterende parel in de zon.
Het sprekend beeld gevormd in een boomstam van twee meter hoog is een uitzonderlijk kunstwerk. Het is uitgewerkt met talrijke levensechte taferelen. De oorsprong en de zin van het bestaan van de mens wordt uitgebeeld door de zachte, volle boezem van de vrouw bovenaan het beeld. Deze levensbron, de schepper van het nageslacht wordt verder uitgewerkt met maskers, gezichten, figuren, handen en beelden uit de natuur. Talrijke handen lopen als een rode draad doorheen het werk. Zij bieden hulp, verbergen, steunen, strelen, troosten, straffen en waarschuwen. De handen beschermen het weerloze en onschuldige kind. De open ruimtes tussen de maskers, de gezichten en de handen, verwijzen naar de levende, gonzende natuur. De natuur moet beschermd worden met steun van de vrouw, de moeder en de mens die beschermt. De vrouw, de man, het kind, de maskers waarachter de mens zich verschuilt en de natuur worden één geheel in deze esthetische creatie. Mens en natuur werden verweven, geboetseerd en gebeeldhouwd in één slanke, vrouwelijke en toch sterke levensboom die groeit door en naar de warmte van de zon, naar liefde en geluk. De zon betekent leven voor de natuur en vreugde, glimlach, blijdschap en liefde voor de totale mens.
SPIEGELDBEELD
Janel Dhaenens maakt prachtige beeldhouwwerken waar hij maandenlang aan werkt. Een van zijn houten beelden gemaakt op basis van een gedicht, MIJN SPIEGELBEELD. Het beeld bevindt zich in het Sint-Anna Park in Maldegem. Het is een prachtig houten beeld (1998), de weerspiegeling van de ontreddering van de tiener. Het verwoordt het gedichtje van Ruxandra Burtea, toen een tiener. Ruxandra drukte de verwarde gevoelens uit die de pubers overstelpen en waar zij vaak geen raad mee weten. De uitdrukking van het beeld in het park drukt de verwarde gevoelens uit van een puber, een tijdloze verwijzing naar de groei van een kind naar volwassenheid.
MIJN SPIEGELDBEELD
Ik kijk soms in de spiegel van mijn kast, en vind dat niet alles bij me past.
Dan word ik stil vanbinnen, en weet niet meer wat te beginnen.
Eerst zijn daar al die pukkels, en een kanjer van een neus.
Ik ben een van die sukkels, ik ben maar derde keus.
Mijn benen zijn te lang, mijn armen zitten te laag.
Ik ben zeer bang. Ik stel me steeds de vraag:
Is dit alles maar voor heel even?
Of blijf ik zo heel mijn leven? (Ruxandra Burtea 1998).
JANEL DHAENENS BELEEFT VREUGDE AAN HET SCHEPPEN VAN BEELDHOUWWERKEN EN LAAT ANDEREN DELEN IN DIE VREUGDE.
HIJ IS EEN OUDE (?) MALDEGEMSE MEESTER DIE DE GESCHIEDENIS INGAAT.
Tekst in teken van ERFGOEDDAG die HET AMBACHT in de kijker zet op 27 en 28 april 2019!
Zie volledig programma van ERFGOEDDAG in Infoblad Maldegem, Vrij Maldegem nummer 15 en op facebook. Erfgoeddag activiteiten in de K-ba Overmeesterd, in de Aalterbaan Brouwerij Kruger, in Donk Boerenbuitenleven en in Middelburg kan je de middeleeuwen herbeleven.
Verwoord Marianne Posman. Fotos Janel Dhaenens en Marianne Posman
05-02-2019 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
SOFIE VAN DEN DRIESSCHE REIST DE WERELD ROND!
MARIANNE POSMAN brengt nieuws over talent in Groot-Maldegem.
OUD-LEERLINGE VAN HET KONINKLIJK ATHENEUM MALDEGEM, SOFIE VAN DEN DRIESSCHE REIST DE WERELD ROND!
Evenals de Maricolen, brengen ook andere scholen reeds jarenlang heel wat talent naar voor. Sofie Van den Driessche beëindigde haar middelbare studies aan het Koninklijk Atheneum (K.A.), Mevrouw Courtmanslaan in Maldegem en na haar passage aan het HTI in Brugge (Bachelor Toerisme) vloog ze letterlijk de reiswereld binnen en de wereld rond!
Niet zo verwonderlijk eigenlijk aangezien haar ouders Freddy Van den Driessche en Thea Maenhout (geboren in Heille Sluis) al jarenlang een bloeiende onderneming hadden op het Vliegplein en haar moeder later bij reisagentschap Magic Travel betrokken werd in de Nieuwstraat, de mooiste, breedste straat in Maldegem. Ondernemingszin zat in de genen (zie ook Sofies Maldegemse roots)! Vriendelijkheid en service troef, eigenlijk een kenmerk van moeder Thea Maenhout en dochter.
Hi Sofie, leuk u eens terug te zien! Heel wat oud-leerlingen van het K.A. hebben het gemaakt in het leven. Wij proberen je te volgen op de voet. Waar ben je precies opgegroeid in Maldegem?
We woonden aanvankelijk in de Politieke Gevangenenlaan, Toen ik vijf was verhuisden we naar een woning naast de handelszaak van mijn ouders in de Industrielaan op in het Industriepark van Maldegem. Ik ben intussen al vijftien jaar bewoner van Maldegem centrum.
Wat heb je gedaan na het middelbaar onderwijs? Hoe kwam je in de reiswereld terecht! Hoe verliep dat eigenlijk?
Als kind reeds trok reizen mij aan. Toen ik nog in de kleuterklas zat, was er eens een wedstrijd van de Raiffeisenkas met als thema: Wat wil je later worden? Ik had niet echt tekentalent maar mijn moeder wel dus na lang zagen maakte ze een tekening voor mij en ik had maar één wens een vliegtuig en zon uniform. Dat was het, ik zou vliegen en reizen!
Als tiener maakten wij een reis naar SPANJE waar ik in contact kwam met de eigenaars van JETAIR en de familie BRACKX en toen kreeg ik een zicht op jobs die de toerismesector aanbood. Het was al vrij snel duidelijk dat contractmanager mij het meeste aansprak en ik was er van overtuigd dat die job mij zou liggen.
Tijdens mijn studies had ik een vakantiejob in La Réserve in Knokke, wat zeer leerrijk was. Door mijn contacten met de familie Brackx, kreeg ik de kans om een vakantiejob te doen in hun Hotel Belroy in BENIDORM aan de receptie en controle van het ontbijt waren mijn taken. Een paar jaar later werkte ik een aantal weken als hostess op het eiland KOS in Griekenland waar ik opnieuw de gelegenheid had om de vele aspecten van toerisme te ontdekken, maar contactmanager bleef in mijn hoofd hangen.
Ik werk intussen 25 JAAR VOOR TUI en geen enkele dag ben ik met tegenzin naar mijn werk gegaan. Ik reis +/- 120 dagen per jaar.
%%%FOTO5%%%
Wat staat er dit jaar op het programma?
Dit jaar? Dit jaar is meteen in januari druk van start gegaan met een bezoek aan DUBAI, KENIA, ZANZIBAR en de MALEDIVEN. Ik ben net terug van PANAMA EN CURAÇAO, DE DOMINICAANSE REPUBLIEK EN MEXICO staan nog voor Pasen op het programma en in de herfst zijn THAILAND EN VIETNAM VOORZIEN. Ik vlieg dus wekelijks van hot naar her nooit een saai moment.
Het meest prestigieuze in mijn job is dat ik twee keer per jaar met de grote bazen nieuwe projecten of nieuwe investeringen ga bezoeken met de privéjet van TUI! Ik heb nooit kunnen of durven dromen dat ik dit zou meemaken.
Ik werk met mijn team van 32 mensen verspreid over de hele wereld, zij maken de contracten op met de hoteliers en ik probeer hen hierbij de juiste sturing te geven.
REIZEN VERRUIMT JE KIJK OP ALLE ZAKEN IN DE HELE WERELD, HET IS ALS HET WARE, DE WERELD OMARMEN!
Naast de vele verre landen reis ik regelmatig naar de steden waar TUI-kantoren heeft zoals in Londen, Hannover, Rijkswijk, Parijs, Stockholm en Oostende. Ik kan iedereen aanraden om te reizen en de wereld te ontdekken, in contact komen met diverse culturen zal je kijk op veel zaken verruimen.
U heeft Groot-Maldegem niet verlaten, u heeft hier uw plek gevonden, u heeft er uw familie, uw vrienden. Soms konden we uw activiteiten volgen via de media en Maldegem is trots op een wereldreiziger, niets is interessanter dan de horizon verkennen. Uw familie is terecht ook fier. Heeft u nog contact met de afgestudeerden van uw jaar, komen jullie regelmatig samen?
Ik heb een boeiend en afwisselend leven, ik reis al jarenlang de wereld rond. Ik moet toegeven dat dit wel een kantje zal zijn van mijn moeder Thea Maenhout. Haar familie was avontuurlijker en zit dan ook verspreid over de hele wereld.
Mijn avontuurlijk leven heeft ook zijn prijs. Ik heb geen gezin, maar wel een lieve familie en vriendenkring. Ik probeer zoveel mogelijk in de weekends wel in Maldegem te zijn, maar vriendschappen verwateren als je dikwijls in het buitenland vertoeft. Het vergt dus inspanningen om in contact te blijven met mijn vrienden. Ik heb wel enkele hechte vrienden uit mijn jeugdjaren en dat is voldoende. Vrienden vanop school op een 2-tal na zie ik niemand meer.
Met trots lazen we op het internet in 2016:
Sofie Van den Driessche (TUI Group): topbenoeming
Sofie (43) is in het kader van een verdere optimalisering van de nieuwe internationale managementstructuur van de TUI Group (na de fusie eind vorig jaar van TUI AG en TUI Travel PLC) benoemd TOT PURCHASING DIRECTOR LONG HAUL voor de hele groep. Dit is een absolute topbenoeming en ze wordt daarmee de enige Belgische vertegenwoordiger en één van de drie vrouwelijke vertegenwoordigers tussen de Britse mannelijke collegas in deze structuur. Sofie was tot op heden TUI-mainstream purchasing Head of Turkey, Bulgaria & Israël bij de TUI Group.
Ja, ondertussen weeral drie jaar geleden en ik ben nog aan boord dus ik sta als vrouw wel mijn mannetje tussen al die machos. Ik kijk al uit naar de volgende stap want in een groot bedrijf als TUI zijn er altijd wel nieuwe wendingen.
Wij wensen u heel veel succes verder met uw loopbaan!
Alvast bedankt voor dit interview. Groot-Maldegem volgt u verder!
Met veel plezier gedaan en ik hoop mijn passie met nog veel Maldegemnaren te kunnen delen.
Verwoord Marianne Posman met hulp van Sofie. Fotografie: Copyright S.V.d.D.
Sofie Van den Driessche en haar HAAR MALDEGEMSE ROOTS:
De afkomst van de familie Van den Driessche - Spelier is een lang verhaal verbonden met de Noordstraat, de voormalige handelskilometer.
Naast de vervallen voormalige kledingzaak van meester-kleermaker Omer Van Deynse en zijn echtgenote Yvonne Verstuyf was heel lang geleden de Bakkerij Pieter Spelier. U kan de woning van Pieter Spelier zien op de oude prentkaart, links, tweede huis met de luifels, rechtover het mooie gevelhuis van de familie Blomme. De oude prentkaart geeft een beeld van talrijke woningen die er nu nog staan: woning van de ouders van Julien Willemarck (Architect De Meulenaere), gevelhuis Blomme, de huizen Van Hecke, Wasserij De Brée en links, bakker Pieter Spelier, het Jaegershof enz.
Pieter Spelier (1872) was broodbakker, bijgestaan door zijn echtgenote Sidonie Debevere (1878 1955) in de Noordstraat 84, nu 86. Zij hadden zes kinderen van wie er twee als kind overleden, de anderen waren Leopold, Albert, Rachel en Paula die u ziet op de gezinsfoto van eind jaren dertig, de ouders en de vier kinderen.
De oudste zoon Leopold Spelier (1908 - 1950) werd bakker in Gent en was getrouwd met Elza De Cock. Hij verongelukte op tweeënveertigjarige leeftijd in de Brugse vaart ter hoogte van de wijk Vinderhoute in Mariakerke. Albert Spelier, hun tweede zoon (13 09 1915) nam de bakkerij over. Hij was oud-strijder, kwam ziek terug van de oorlog, trouwde met Marie Van Oost maar stierf enkele weken na het huwelijk in 1945, amper 30 jaar oud.
Dochter Rachel Spelier (13 11 1913 - 2000) nam de handelszaak over en startte een kruidenierswinkel in nummer 86, samen met haar echtgenoot Emiel Dierick (1914 1993).
De jongste dochter van Pieter Spelier, Paula Spelier (15 04 1922 - 1998) getrouwd met Jules Van den Driessche (1923 1988), was winkelierster in de Noordstraat nummer 88, tot in 1953. Toen liet het echtpaar een nieuwe grote hoekwoning en zaak bouwen in de Parklaan, nummer 2.
Jules Van den Driessche was afkomstig van het Vossenhol, uit een gezin van acht kinderen: Florent, Elza, Delphine, Michel, Alma, Jacques en Lydia.
Lydia Van den Driessche (1929) was getrouwd met Bakker Willy Verschoore (1930). Zij hadden een bakkerij-patisserie in de Nieuwstraat nummer 21, nu Bakkerij Hendrik Dhondt-Debbaut. Jacques Van den Driessche trok naar Sijsele, Alma Van den Driessche (1924) was getrouwd met mekanieker Albert De Clerck (1923). Zij woonden naast de vroegere Sobemai. Elza (1909) was getrouwd met Prudent Vandeveire en woonde in de Oude Burkelslag, Vossenhol. Florent (1918) was slachter en woonde in de Bogaardestraat 150. Hij was getrouwd met Denise Edombrecht. Delphine (1915) was getrouwd met Omer Coene en woonde in de Bogaarde 85 en tuinbouwer Michel (1917) woonde ook in de Bogaarde, nummer 170. De kinderen Van den Driessche bleven eigenlijk allemaal een beetje in dezelfde buurt wonen.
Jules Van den Driessche en Paula Spelier hadden vijf kinderen, Freddy (1949 23 oktober 2013) getrouwd met reisagente Theodora Maenhout afkomstig van Nederland, Eddy (1951), de tweeling Marie-Anne (1952) en Christiaan (1952 - 2010) en de jongste Leen (1962).
Jules Van den Driessche was handelsreiziger in veevoeders, werkte later bij Groenten- en Fruit Van de Walle in de Nieuwstraat, nog later in een bloemisterij in Eeklo tot hij zelfstandig een bloemistenzaak startte van alles wat met namaakbloemen te maken had. Je kon er terecht voor alle bloemstukbenodigdheden: vazen, potjes, schaaltjes, mandjes, zijden bloemetjes, strikken, oasis enz.
Aanvankelijk was de handelszaak gevestigd in de bijgebouwen in de Parklaan en later op het industrieterrein. Zijn zonen Christ en Freddy waren de zaakvoerders na zijn overlijden in 1988. Hij was amper 65 jaar oud. Een klein stukje geschiedenis van Bakkerij Pieter Spelier, die wij kennen in de volksmond als Toe Spliers of later bij Raf Van Hulle.
Dat wat de historiek betreft die het duidelijk maakt waar Sofie haar ondernemerstalent vandaan haalt!
Verwoord Marianne Posman.
05-02-2019 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
Pascale Wille en de muziekwereld!
Oud-leerlinge van de Zusters Maricolen Maldegem,
PASCALE WILLE STORTTE ZICH IN DE MUZIEKWERELD!
De Maricolen, voorheen Zusters Maricolen brengen zoals alle scholen trouwens, reeds jarenlang heel wat talent naar voor. Pascale Wille beëindigde haar middelbare studies in 1982 en haar leerjaar bracht heel veel gaven naar boven! We spitsen onze aandacht op Pascale Wille! Het was toen al een paar jaar gemengd dus die kids hadden de tijd van hun leven .
Pascale Wille is populair, haar naam duikt regelmatig op in de muziekwereld maar ze behoudt haar eenvoud zonder sterallures en iedereen omarmt haar met blijdschap.
Hi Pascale, leuk u te zien na al die tijd! Jaren 80, 90 waren gloriejaren bij de Zusters Maricolen, heel wat oud-leerlingen hebben het gemaakt in het leven. Wij als oud-leerkrachten zijn terecht trots en volgen hen op de voet. Waar ben je precies opgegroeid in Maldegem?
Niet in het centrum, maar landelijk in een hechte gemeenschap! Ik heb heel fijne herinneringen aan de Heirweg 10c, een thuis waar iedereen welkom was. Als kind is het geweldig om op te groeien in een landelijke omgeving. Als volwassene heb ik graag de voordelen van de stad. Gent ligt heel centraal in het kleine België. Ik ben wereldburger.
Wie waren je ouders, heb je broers en zussen?
Mijn vader Eric Wille, historicus, gaf les geschiedenis, aardrijkskunde, zelfs Frans in Aalter en Maldegem en werd later directeur van de Middenschool. Dus heel veel mensen kenden hem. Mijn moeder Sonja Vincke, was geaggregeerde maar stopte met lesgeven toen er kinderen kwamen. Ik heb drie broers Christophe, Olivier en Mathieu. Alle drie ook oud-leerlingen van de Zusters Maricolen. Christophe (11 mei 1963) is scheikundige en doceert nu in Kortrijk (verbonden aan UGent), Olivier (19 juli 1966) is historicus, werkte als journalist en is momenteel zelfstandig en Mathieu is dus bio-ingenieur, werkt aan UGent , departement aquacultuur.
Na het middelbaar onderwijs en je universitaire studies geschiedenis heb je lesgegeven! Hoe kwam de overstap naar de muziekwereld! Hoe verliep dat eigenlijk? Hoe kwam u dan in de muziekwereld terecht? Met welke muzikanten had u contact?
Na mijn studies ben ik direct beginnen lesgeven in Maldegem, Evergem en Doornzele. Ik heb dat met hart en ziel gedaan en de leerlingen waren enthousiast Ik heb nog regelmatig contact met oud-leerlingen. Ik ontmoet hen tijdens optredens of ik hoor van hen via facebook Het maakt me blij dat velen het heel goed stellen.
Het stoppen met lesgeven was een heel moeilijke keuze. Het is zeker niet zo dat ik niet meer gemotiveerd was of het onderwijs moe was.
Ik leerde in 1990 muzikanten kennen in Gent, ik ging regelmatig mee naar optredens. Zo had ik veel contact met ALAIN TANT, toenmalig backing vocal bij THE SCABS. Hij is erna met een eigen groep begonnen en vroeg mij om management en boekingen te doen. Ik heb dit aangenomen, maar wist eigenlijk totaal niet wat dit betekende! Maar het lukte, ook onderhandelen met platenfirmas, opmaken contracten, zoeken naar optredens enz..
In 1996 heb ik dan officieel een eigen zaak opgericht: Walk on the Wild Side Management & Boekingskantoor zie website www.wildside.be. Ik heb dit jarenlang gecombineerd met lesgeven. Op een gegeven moment moest ik keuzes maken omdat wat je doet moet je goed doen en een dag- en nachtleven combineren was zeer zwaar. Ik heb toen verkozen om 100 % voor de zaak te kiezen en heb er nog geen seconde spijt van! Ik gaf les met passie en werk nu ook gepassioneerd.
Sedert 2006 ben ik ook concertpromotor o.a. door optredens te organiseren van A tot Z in Kursaal Oostende en AB Brussel o.a. Gers Pardoel, Meskens In Motown. Zo organiseerde ik op 9 februari 2019 het optreden van de woordkunstenaar Willem Vermandere in kursaal Oostende. Volgend jaar organiseer ik opnieuw een evenement met Willem Vermandere in Kursaal nl. op 9 februari 2020 om 15u. Hij wordt dan 80. Ik ben nu bezig aan de voorbereiding van het festivalseizoen en verschillende bedrijfsevents. Ook in de eventsector moet je veiligheidsvoorschriften respecteren. Een voorbereidende meeting voor een event op het terrein.
Wat staat er dit jaar op het programma?
1)Heel veel muzikale invulling voor bedrijfsfeesten o.a. sinds 20 jaar voor alle feesten van TUI.
2)Eigen concertorganisaties.
3)Programmatie muziekfestivals o.a. Gentse Feesten op de Korenmarkt
4)Exclusieve boekingen van OTOMACHINE, the Olympics, Minneapolis, Paul Michiels & The Quintessence Big Band.
5)Organiseren van privé feestjes (klein en groot).
U heeft Groot-Maldegem verlaten, u heeft uw plek gevonden in Gent. Soms konden we uw activiteiten volgen via de media en we zijn trots op u en uw verwezenlijkingen. Uw familie is terecht ook fier. Heeft u nog contact met de afgestudeerden van uw jaar komen regelmatig samen?
De leerlingen van mijn jaar hebben het best wel gemaakt in de maatschappij en we zien elkaar weleens, zo ver ben ik nu ook niet uitgeweken. Helaas ben ik nog nooit kunnen ingaan op een uitnodiging voor een jaarlijkse samenkomst. Ik heb geen klassieke nine to five job, ik werk op heel onregelmatige uren. Ik heb het graag zo, het leven is nooit saai maar heel afwisselend. Het grote voordeel van de sociale media is dat de wereld veel kleiner geworden is. Het is interessant dat je via facebook, Instagram enz. op de hoogte kan blijven van het reilen en zeilen van je vroegere klasgenoten.
Wij wensen u heel veel succes verder, met uw loopbaan! Voor alle feestelijkheden i.v.m. muziek kunnen we dus bij u terecht!
Alvast bedankt voor dit interview. Groot-Maldegem volgt u verder!
Management Walk On The Wild Side, Pascale Wille, Gentbruggestraat 146, B - 9040 Sint-Amandsberg. Link: www.wildside.be
Gsm. : +32 - (0)475/59.20.56
Link: https://photos.app.goo.gl/p1r2ZJWF5Uxebd6V9
Verwoord Marianne Posman. Fotos Pascale Wille.
05-02-2019 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
Zuster Gemma en Fien DEZWAEF.
Maldegemse Zuster Gemma in de kijker dank zij
Fien DEZWAEF! Kunst kent geen grenzen.
RAGHEL, MARIËTTE COCHUYT, ZUSTER GEMMA terug in beeld!
Master student autonome vormgeving aan de
KASK Gent, kunstenares FIEN DEZWAEF
brengt een deel van dewerken van DE
MALDEGEMSE Zuster Gemma, Raghelweer tot
leven! Haar kunstwerken worden tentoongesteld van 28 juni tot 2 juli 2017 in het KASK
Conservatorium, Jozef Kluyskensstraat, 2,
Gent.
Later organiseert Fien Dezwaef zeer waarschijnlijk nog iets in Maldegem, rond
Raghel, Zuster Gemma, Mariëtte Cochuyt, tante nonneke, in samenspraak met de
cultuurdienst van de gemeente, misschien in de kloostertuin nu de prachtige
smeedijzeren hekkens gerestaureerd en teruggeplaatst werden. Sublieme renovatie
in 2017, nu nog de gevels van t klooster .
Mariette Cochuyt was een lesgevende religieuzein de middelbare school van Fien Dezwaef, de Zusters Maricolen Markt 15
Maldegem, een school die bijna anderhalve eeuw (1874 - 2017) vooral het meisjesonderwijs in Maldegem in handen hadden.
Via de schilderkunst probeerde Mariëtte
Cochuyt zich artistiek te ontplooien.
Een veel voorkomend thema in
haar schilderijen is de schoonheid van de natuur en de daaraan gepaarde vergankelijkheid.
Het oeuvre van Mariette Cochuyt die zich
de artiestennaam Raghel toekent, is uitgebreid. Net zoals haar persoonlijkheid
dat ook is.
Mariette
Cochuyt kent zich zelf drie verschillende namen toe.
Deze namen komen overeen (met
soms paradoxale kanten) van haar persoonlijkheid.
De eerste
is de naam geschonken bij haar geboorte,
Mariette Cochuyt. Een warme, humoristische en joviale vrouw, zo blijkt.
Bij haar intrede in het klooster
kiest ze voor de naam Zuster Gemma.
Deze staat symbool voor haar
religiositeit. Gemma is een Latijnse meisjesnaam
en betekent `juweel`, vooral in
Italië en in Engelstalige landen. De Heilige Gemma Galgani (1878 1903) was een inspiratiebron, een
verwijzing.
Tegenstrijdig hier aan is Raghel, haar commerciële en competitieve
kant.
Deze drie
verschillende kantjes, die Fien Dezwaef
in een later verloop, mythes is gaan noemen, vormen de basis
van het werk: Kunst kent geen grenzen.
In een installatie,
probeert zij het verhaal van Raghel, Marïette en Zuster Gemma opnieuw te
vertellen maar onder haar eigen hand.
Voor de praktijk werkte Fien rond de drie
verschillende 'mythes' van Mariëtte Cochuyt.
Zij bracht al het verzameld materiaal samen in een
soort abstract archief.
Zij probeerde zoveel mogelijk objecten, teksten,
tekeningen, prints,te verzamelen om
deze aan het archief toe te voegen. Sommige dingen zijn rechtstreeks van
Mariëtte afkomstig zoals bijvoorbeeld foto's, artikels, uitspraken, andere
dingen heeft Fien zelf fictief toegevoegd om zo nog een vierde mythe toe te voegen, wat ook de eigen inbreng als kunstenaar
is.
Ondanks dat het werk van Raghel
misschien nooit grote musea en kunstcollecties zal halen, is er een grote inspiratie in terug te vinden.
Haar levensverhaal werpt nog
steeds een leerrijke blik op het leven
nu.
Er zit zon grote gelaagdheid in
haar levensloop dat het bijna onuitputtelijk wordt.
Het gaat over de zingeving waar ze haar hele leven naar opzoek was, de positie van vrouwelijke kunstenaars, het gaat over
de manier waarop kunst beoordeeld
wordt, over de identiteit en het imago
van de kunstenaar, over het Vlaamse cultuurlandschap en het bevat ook een
klein stukje Maldegemse geschiedenis.
Zuster Gemma, Mariëtte Cochuyt, die als artieste
onder de naam Raghel door het leven ging werd geboren in de Westweg 7,
Moerhuize Maldegem op 23 augustus 1923 en is overleden op 16 september 2013 in
de R.V.T. Sint-Jozef in Petegem-Deinze.
De begrafenisdienst, geleid voor pastoor De Jaeger,
vroeger onderpastoor in Maldegem, ging door op 24 september 2013in de kapel van Sint Jozef en ze werd
begraven in Astene, toch heel ver weg van haar geliefde Maldegem waar ze
bijnanegentig jaar lang zorgde, lesgaf,
jonge meisjes motiveerde om verder te studeren voor een beter leven, vriendschapsbanden
smeedde in de K.V.G. waar haar familie
ten grave werd gedragen en waar haar grote familie verbleef ... in ons aller MALDEGEM.
Wie Zuster Gemma,
Raghel nog eens aan t werk wil zien: surfen naar
01-02-2019 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
31-01-2019
Chantal Sinave en overbodige spullen in Maldegem.
HOE CHANTAL SINAVE HET PROBLEEM VAN OVERBODIGE SPULLEN OPLOST IN GROOT-MALDEGEM.
Vijftig jaar geleden was er al sprake van natuur- en milieuvervuiling, waterbezoedeling, luchtverontreiniging, overconsumptie en klimaatverandering op alle scholen, in alle graden en in alle talen. Levensgrote problemen waarvoor men in alle landen probeerde oplossingen te vinden, soms onvoldoende door de toenemende bevolkingsgroei!
De mensen worden al jarenlang aangespoord om te kopen, te consumeren, te eten en te drinken via de media, de reclameblaadjes, in elke handelszaak. De meeste mensen gaan er in mee en op de duur geraken ze niet meer wijs uit alles wat zich in hun huis bevindt! Het wordt voorgesteld alsof een mens niet gelukkig kan zijn zonder al die hebbedingen in de tuin, de keuken, op school, op reis of voor de kinderen enz.
Er worden al veel alternatieven aangeboden. In de kringwinkel van Maldegem kan je al jarenlang je spullen kwijt die je niet meer nodig hebt, alles wordt er gesorteerd en te koop gesteld aan kleine prijsjes door een reeks bedienden.
Alle andere rommel kan je ook al jarenlang deponeren in het prachtige recyclage- of containerpark maar dat kost daar geld sinds enkele jaren. De vervuiler betaalt en dat is een goed principe maar sommige mensen hebben geen geld.
Intussen rijzen overal rommelmarkten en garage- of pleinverkopen uit de grond wat beweging en gezelligheid brengt in een straat of wijk. Er is ook een facebookprofiel alternatief duur containerpark aangemaakt en alles wat men maar kwijt wil wordt gratis aangeboden. Dit profiel is een enorm succes. De mensen blijven verrassend uit de hoek komen.
Plots werden allerlei andere profielen op facebook aangemaakt, ik verkoop, ik geef weg, ik zoek, ik verhuur, ik huur, alles gratis enz. Op die manier werden al die facebook profielen een sociaal evenement, via internet maar toch er wordt gecommuniceerd! Mensen die eenzaam zijn of zich niet goed meer kunnen verplaatsen worden op allerlei manieren sociaalvaardig via de moderne media.
Nu komen we bij CHANTAL SINAVE terecht! Zij is een knappe dame, bracht zes kinderen groot die intussen elk hun eigen leven leiden. Door een ongelukkige samenloop van omstandigheden werd Chantal invalide, dus van wandelen, gaan shoppen, uitstappen doen, gaan werken was er zeker geen sprake meer. Bovendien ging een van haar zonen plots heen en een verwerkingsproces verloopt altijd moeizaam. Een hoop sociaal contact ging verloren
Tot Chantal Sinave het lumineus idee kreeg om overbodige spullen te fotograferen en aan te bieden op een facebookprofiel, gratis af te halen. Het werd onmiddellijk een daverend succes. Mensen die spulletjes te veel hadden brachten het op de duur naar haar en zij bood alles gratis aan op facebook met mondjesmaat. De mensen kwamen hun gratis spullen afhalen, deden een babbeltje en dronken soms een kopje koffie als er tijd genoeg was en sindsdien vliegen de dagen voorbij. Haar partner is meteen bij deze bezigheid een steun en toeverlaat.
Weggeven maakt Chantal Sinave gelukkig omdat ze anderen blij maakt. Haar klanten zijn divers, van mensen die het echt nodig hebben of van mensen die het ook weleens leuk vinden iets gratis te krijgen of gewoon te geven om anderen een plezier te doen.
Wij wensen u heel veel succes verder Chantal! U bent een begenadigde dame!
Verwoord Marianne Posman. Fotograaf Els Stevens.
31-01-2019 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
Mijnheerke Van Maldegem, de Tuinvogel.
Mijnheerke Van Maldegem was wat wij vroeger een blaze noemden.
Hij woonde in een kasteeltje aan de rand van het Maldegemse bos, dat toen nog niet tot zijn huidige belachelijke proporties herleid was. Het strekte zich heinde en surtout verre uit. Hij keek door de in lood gevatte ruitjes naar buiten en zag dat het goed was. Waarom niet eens een haas, of een keuntje gaan jagen te paarde met pijl en boog? De grote jachthond liep voor, snuffelend aan konijnenpijpen, vergeefs uitkijkend naar tortels en patrijzen, steeds dieper het bos in. Erdebjeeten, zit hier nu eens niets meer, mopperde de hooggezetene terwijl hij uitzicht kreeg op bijeengeflanste koterij met een kave op. Is ter gjeen belet, riep hij ten optelle, want wie of wat zou hem iets beletten. Zeker toch zijn vroegere peerdeknecht Vanessentent niet, die nerveus groetend in een soort nooddeur kon gefotografeerd worden met een zilveren hoorn bengelend aan zijn zij. Een hoorn in de trant van die van Trantje of Natje Slekke die hadden, maar dan in koper toen zij rondreden met de crèmekar een eeuw of zo later.
Die hoorn had vroeger, toen de knecht Van Es nog in zijn dienst was, ook al zijn ogen uitgestoken. Hoe kwam die kloefkapper aan zon schoon gerief en waarom had hij die nodig, had hij nu ook een ronde in t een of t ander nadat hij hem buitengesmeten had?Reed hij rond met vis, mostaard of groensels? Allicht niet, want dan zou hij nu niet thuis zijn. Aldus sloot hij zijn bedenkingen af en vroeg kwanseus of hij eens op zijn spel mocht blazen. De ontslagen knecht, omdat hij eens witte en zwarte strepen op Mijnheerke zijn paard geschilderd had, om te lachen, bezwoer hem dit niet te doen of er zouden vriejeende deengen gebeuren. Gjeenen dei, apporte verhief Mijnheerke zijn stem. Zijn hond keek vertwijfeld in t rond maar Van Es overhandigde hem de toeter.
Bijna riep hij eerst luidkeels: crème, maar beheerste zich en blies zo luid als hij maar kon om niet ridicuul over te komen. Den hond baste luid, het paard hinnikte, de vroegere peerdeknecht smeet er een vloek uit en op nen ik en nen gij kwam er wel 40 man gewapend met stokken en knuppels , spas en raken aangehold. Zij bedreigden hem en vroegen zijn portefoelde met de woorden wij zijn hier met 36 man ( ik had er 4 te veel geschat), zo arm als de mieren, we hebben zelfs niets te eten en honger is een vriejeende bjeeste. Bevend haalde meneerke wat briefkesgeld uit en deed zelfs zijn horloge af met de woorden k hen nie meer, k betale alles mee de kaarte. Laat mij om de liefdegods gaan.
Eén van de struikrovers kwam naar voren en sprak met een Westvlaamsch accent Allé gow,t is un bitje wel, ojjegie oens nie ga verklappen, nowhirsten zeggen of skrieven met de ant wat ter hier gepassird is, of damme wieder ier meh zovelen zien. k ga zelfs met geen ganzeveer of met mijn laptop der over schrijven. En plots stond meneerken daar weer alleen, geweldig in zijn gat gebeten, de tanden stonden er nog schrijnend in.
Eerst ging hij naar smid Dereeke om een set van 36 ijzeren halsbanden met kettingen eraan te smeden. Ook ging hij naar Bonnas om 36 broden te laten bakken, niet gesneden.
Ze hoorden de smid kloppen tot in het bos en roken het versgebakken brood, en de rovers lachten j Is verzekerst zijn voordeur aan t versterken en provisie aan t opslaan, den eierterter. Maar Mijnheerke reed te binst naar t Zand in Brugge, zowat de enigste plaatsdaar waar hij met zijn tenen volgende boodschap in het zand kon schrijven in het bijzijn van de opgetrommelde overheid : In het bos van Maldegem zitten 36 struikrovers, wapent ulder van kop tot teen. We gaan ze morgenvroeg ten kandeele en oppakken dat geboefte.
s Nichtings schaverdijnde Mijnheerke weer naar het bos, t had gevroren, en beval Van Es opnieuw de hoorn aan hem te presenteren. t Manneke zag daar nu geen enkel gevaar in, temeer Mijnheerkes paard geladen was met 2 manden brood van Bonnas.
Hij blies op den hoorn, de rovers kwamen weer en lieten hun wapens zakken en stelden zich zelfs in de rij om hun brood te ontvangen. Op dat moment nam Brugge de zaak over en in een ik en een gij hadden de dutsen allemaal een ijzeren collier aan en werden ze opgesloten en vastgeketend in den donkeren pit, een ijskelder van vroeger, met hun brood of wat er van restte en een kan water elk. De ingang werd toegemetseld en de rovers verweten hem zijn woord gebroken te hebben en brachten ten berde dat zij slechts stalen uit armoe en si en la. Eén riep nog, terwijl de laatste steen er in geschoven werd: geen rust voor een ridder die zijn woord brak op slinkse wijze, gij lelijke politieker.
Eerst ging de smid van t kasteel er van onder, dan wilde Bonna niet meer leveren, de hovenier zei dat hij stemmen hoorde uit den donkeren pit en Mijnheerke zelf viel in tallieter, nadat hij eens gepiept had in de voormalige ijskelder en toen hij met een kaars in de kelder lichtte, zag hij daar de verglaasde ogen van de rovers angstig en dreigend naar hem staren.
Wind en regen verweerden de muren en de ene steen viel op de andere. Er groeide onkruid op de binnenkoer en mos op de verbrokkelde muren.
En na een tijd woonden er nog slechts krassende uilen in de puinen van het kasteelke van Mijnheerke van Maldegem. s Nachts als de maan over de bossen gleed en van tijd tot tijd achter de wolken schuil ging, meenden de mensen van de streek, in het wisselend spel van licht en schaduw, de gedaanten van de geketende rovers te zien spoken.
Nij nog, otter voorbij gegaan wordt zie je auwe meensen nog een kreusse slaan.
Mijnheerke van Maldegem
Mijnheerke van Maldegem had gezworen
zijn belagers niet te verraden
noch met de pen noch ter tale
Nog voor het etmaal rond was
beloog hij hen slinks
een eerste male
Hij beschreef hun daden en whereabouts
te Brugge, met zijn teen in het zand,
en toonde zich zo van zijn kleinste kant
Op gruwelijke wijze kwamen 36 man om
van honger en dorst en geketend in zijn donkren put.
Voorwaar de kasteelheer was niet dom,
Maar zijn idee over recht en moraal was niet je van hut.
31-01-2019 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
Victor De Lille uit Maldegem. De Tuinvogel.
Victor De Lille (1863 - 1940) Maldegem.
Verhandeling van De Tuinvogel.
De wonderlijke levensloop van het
jongentje Victor De Lille.
De
kleine Victor groeide op tussen vrouwen en techniekers, horlogemakers en
uitvinders in de Edestraat (Peurke) Maldegem. Zijn vader slaagde er in
een trapfiets te produceren. Toch was daar geen luxe in het Peurke. Vader
verdween immers al vroeg naar de eeuwige jachtvelden. Het manneke was zeer
leergierig. Hij was nergens de beste in maar bleef als een kurk dobberen op de
golven van een tijd waarin armoede, onrecht en betutteling een heel normale
zaak waren. De baas was de baas omdat hij de baas was. Zo simpel kon het leven
zijn. t Ventje trok met zijn boeken op de rug naar t college in Eeklo, te
voet omdat er nog geen fietsen waren en geen bussen. Hij versleet er zijn broeken
en onthield wat hij wilde onthouden. Bovendien had hij te voet ook meer tijd om
na te denken over van alles en nog wat en zo kon hij het geld voor de bus
sparen - moest er al een geweest zijn.
Zijn
snuggerheid vertaalde zich in opdrachten als schoolmeester in Donk en gemeenteontvanger
in Maldegem. De inmiddels jonge man droomde van grotere dingen. Hij wou aan
volksverheffing doen. Zelf was hij zot van alles wat met schrijven, dichten,
muziek en zelfs flamingantisme te maken had. Hij droomde er ook van de gewone
man daarvan te laten genieten en hem te voeren met kruimeltjes nieuws en
weetjes, op verstaanbare wijze geserveerd op een bedje van papier in een eigen
krant. Misschien werd hij er zelf ook beter van, was een kleine maar niet
onbelangrijke bijgedachte.
De
krant t Getrouwe Maldegem legde hem geen windeieren, de mensen waren
enthousiast over zijn leutige krant en hij besloot ook goedkope volksboeken uit
te geven. De meeste boeken van toen waren ondingen vertaald uit het Fransch,
for the happy few, duur dus en naar zijn mening niet volks genoeg. Hij begon
met schrijvers uit de streek te publiceren als vervolgverhaal gevoegd bij zijn
krant: Courtmans, Ecrevisse, Van Acker, Meganck en zelfs een eigen boek. Het
waren allemaal brave en schone boekskes, voor die tijd toch.
Door
al die activiteiten kwam iedereen voor alles en nog wat aan zijn veste trekken,
zelfs een bakker uit Heule die een opus magnum geschreven had. Frank Lateur,
alias Stijn Streuvels, zou zijn eerste boek bij hem uitgeven. Bij t lezen
kreeg Victor kiekenvel op armen en benen en hij ging in op de vraag om beter
papier, een schonere letter en een ander formaat voor het boek te gebruiken. t
Was prijs. Gans Vlaanderen stond in rep en roer voor t bruisend Lenteleven
van Streuvels. Zestienhonderd stuks verlieten de drukkerij maar lijk of het kan
gebeuren, had Victor in zijn euforie hier en daar met zijn kloef tegen zere
schenen geschopt . In zijn nawoord had hij Streuvels betiteld als de enige
goeie realist in Vlaanderen (in Frankrijk had men als belangrijkste realist de
vuilschrijver Zola), hij beschreef de dingen zoals ze echt waren. Zo kon het
gebeuren dat in een seminarie deze boeken terug opgevraagd werden bij de
toekomstige priesters en gebruikt werden als brandstof voor de kachel, juistekes
omwille van nogal wellustige beschrijvingen en ruwe taferelen in Streuvels
eersteling. De toon van dit boek was ook niet belerend en volksverheffend. De
mensen vielen er wel van omver, bij wijze van spreken.
Ik
ben iets vergeten zeggen, wat niet geheel onbelangrijk is en waardoor Victor
veel tijd had om zich met al zon dingen bezig te houden. Hij was getrouwd op
31-jarige leeftijd en had het winnend lot getrokken in de loterij des levens.
Zijn goede vrouw, Octavie De Zutter, nam werkelijk alles op zich, de opvoeding
van zeven zonen en twee dochters, de drukkerij, de boekhouding etc. zodat
Victor ongestoord kon rondfladderen in het literair landschap en wijde
omgeving. Hij was zeer begaan met de Vlaamsche zaak en de ontvoogding van het
volk en, in tegenstelling tot zijn inmiddels verkregen stand, bleef hij in
woord en daad zeer volks waar anderen dan weer lacherig over deden. Victor was
niet superbegaafd, maar hij had de gave te voelen wat er onder het volk leefde.
Hij was verhangen aan cultuur, nodigde schrijvers en schilders en andere rare
snoeshanen uit in zijn kasteeltje omdat hij hun vrije geest en discussies
bewonderde en er van genoot.
Den duits
kwam roet in het eten gooien van 1914 tot 1918. Victor was nogal frank geweest
in zijn gazet t Getrouwe Maldegem en ze besloten hem uit zijn natuurlijke
habitat te verwijderen en op kamp te sturen naar Duitsland en later gelukkig
ook nog naar Zwitserland, waar hij tussen de soep en de patatten een
kandidatuur in de rechten haalde aan de universiteit van Genève, in t Fransch
dan nog wel. Hij schilderde en tekende, studeerde en schreef daar ook nog,
kwestie van iets om handen te hebben, terwijl zijn vrouw Octavie in het
vaderland de oorlogsboot naar een veilige haven probeerde te loodsen.
In
1919 draaide de commerce weer als voorheen, zijn krant had 10.000 abonnees,
twee zonen werkten mee, Octavie bestierde en Victor deed de baan met
spreekbeurten over van alles en nog wat. Het kon niet uitblijven. De politiek
en het flamingantisme werden meer en meer zijn stokpaard, tot in 1926 een
belangrijk feit zijn leven figuurlijk omver gooide: de verdwijning van, en de moord
op de Beernemnaar Hector De Zutter. Hij besloot zich met deze zaak te bemoeien
omwille van de naam De Zutter (achternaam van zijn echtgenote) en de naam de
Vrière ( kasteelheren te Beernem en potentaten en bij voorkeur franstalig). Hij
besloot het gevecht van de kleine man tegen de kasteelheer een forum te geven
in zijn krant waardoor de oplage steeg tot 40.000 met abonnees over het ganse
Vlaamsche land. In 1929 kreeg deze zaak zijn uitspraak. Zonder Victor zijn
efforts was deze zaak wellicht onder het tapijt geveegd en ook door zijn
juridische scholing kon men hem zomaar niet aan de kant zetten of afschrikken.
Met
al dadde waren de duimpjesuitgaven , zon 124 nummers en toemaatjes, een zachte
dood gestorven.
Inmiddels
werd de 66-jarige verkozen tot volksvertegenwoordiger in 1929 met bijkanst
13.000 stemmen in West- Vlaanderen ( Brugge en Roeselare/Tielt).
Van
toen af ging het bergaf. Men hoorde hem wel graag speechen in de kamer van
volksvertegenwoordigers, om zijn luimige uitspraken en humor, maar veel zoden
bracht het niet aan de dijk.
In
1940, wanneer de duitschers weer op bezoek waren, blies Victor op 76 jarige
leeftijd stillekens zijn kaars uit, ging het hoekje om en liet een schone
familie en een berg cultuur na. Zijn echtgenote, niet onbelangrijk deel van het
tweespan, volgde hem een paar maanden later .
Deze
verhandeling van de Tuinvogel geeft een korte schets van een van onze
beroemde Maldegemnaren, Victor De Lille (2 november 1863 - 15 juni 1940),
gemeenteontvanger, schrijver, drukker, uitgever en volksvertegenwoordiger
(1929).
Wie meer wil weten over Victor De Lille kan surfen naar Victor De Lille
of de jaarboeken raadplegen van 1997 en 2006 van de Heemkundige Kring Het
Ambacht (H. en W. Notteboom).
Het verhaaltje over Victor De Lille, Is éénmalig verschenen te Lourdes in je blog, vol glans en vol luister, en gevonden door wie hem zocht. G ontsteekt gjeen keesse ot de zonne eut zit. De Tuinvogel. Als dat geen schoon zinnetje is.
31-01-2019 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
30-01-2019
Bart HULLE in de kijker in TAPTOE! Auteur Piet De Baets
TAPTOE in de kijker! auteur Piet De Baets Foto Els Stevens.
Gemeenteraad op woensdag 30 januari om 19 uur 30.
Explosief gesprek met kersvers burgemeester Bart Van Hulle De tot nog toe verborgen plannen van de nieuwe Maldegemse coalitie:
De nieuwe coalitiepartners van Open VLD, N-VA en Merlaan lopen over van de plannen. Ze willen niet alleen véél doen. We willen het ook ànders doen, kondigen burgemeester Van Hullle en schepen Jason Van Landschoot, als afgevaardigden van de meerderheid, aan.
Om de kersverse burgemeester van Maldegem aan onze lezers voor te kunnen stellen kreeg Taptoe de kans om een drietal uur met hem - en schepen Jason Van Landschoot als invaller en sidekick - te spreken.
De exclusieve babbel levert onverwacht vuurwerk op. Ik had bijna met politiek gekapt, is maar één van de vele verrassende uitspraken van de burgervader die hij in ons bijzijn opbiecht.
De vele exclusieve en frisse plannen, ideeën en ambities lijken ons op het eerste gezicht onrealistisch en (te) hoog gegrepen. Ware het niet dat we deze Bart, als succesvolle (blauwe) ondernemer en visionair, al langer kennen. Na 18 jaar in de oppositie eindelijk in het bestuur. Dan vallen de ambities van een geroutineerd zakenman, de zeldzame keer dat een gemeentehuis zon man voor minstens 6 jaar onderdak verschaft, best niet te onderschatten.
Het wordt gaandeweg een typisch gesprek met een onderlegd organisator, een snelle beslisser, een ervaren teamplayer met aandacht voor het geheel en oog voor een zuinige knip op de portemonnee. Bovendien politiek handig genoeg om vanuit zijn dagelijkse (boomkwekerij) business ook voldoende groen te denken
Onze eindconclusie is: als dàt allemaal zou kunnen gerealiseerd worden in de volgende zes jaar, dan zal Maldegem er niet alleen helemaal anders uitzien, maar krijgt de bestuurdersploeg van Bart Van Hulle (53) gegarandeerd nóg eens zes jaar de zegen van een tevreden Maldegemse bevolking
Tsunami
Zondag 14 oktober 2018 trof een politieke aardbeving Maldegem. Een tsunami spoelde de krappe meerderheid van CD&V (12 zetels) en Groen (2 zetels) weg uit het gemeentehuis. Groen behield zijn twee zetels, maar het was vooral de CD&V, al bijna anderhalve eeuw aan het bewind in Maldegem, die verschrompelde tot 7 zetels. Het met slaande deuren aangekondigde vertrek van uittredend burgemeester Marleen Van den Bussche die met een eigen partij Merlaan naar de kiezer trok en meteen drie zetels haalde was daar niet vreemd aan. Maar de grote triomfator was Open VLD met Bart Van Hulle. Die steeg van 4 naar 9 zetels. Ook persoonlijk: het meeste aantal voorkeurstemmen, van 707 in 2012 naar nu 2.646. Van Hulle: We hadden wel stiekem op winst gerekend, maar dat het meer dan een verdubbeling van het aantal zetels zou worden, liefst negen, neen, dat hadden we echt niet verwacht. We hebben zelfs een tiende zetel op een 40-tal stemmen na gemist. Jason Van Landschoot: De overwinning zorgde dezelfde kiesavond al onmiddellijk voor zelden geziene emotionele taferelen. Sympathisanten en partijleden, onder wie veel 'oud-strijders vielen in de Old Vick elkaar emotioneel in de armen. Er was slechts nog één gemeente in Vlaanderen waar de Open VLD op 14 oktober zo'n sprong voorwaarts maakte: in het Aarschot van voorzitster Gwendolyn Rutten.
Afspraken
Die negen zetels (op 27) leverden Bart Van Hulle meteen het initiatiefrecht op om coalitieonderhandelingen te starten. Amper enkele uren later was de deal rond.
Van Hulle: Zes jaar lang met een partij als N-VA schouder aan schouder in de oppositie zitten, in 90% van de dossiers op dezelfde lijn, na elke gemeenteraad samen een pint gaan pakken, dat schept een band ! En ja, wij hadden met N-VA een afspraak om vooraf eerst met elkaar te praten. Zon vertrouwensband verbreek je dan niet op verkiezingsavond, ook al verloor de N-VA vier van haar negen zetels. Maar we stelden ook vast dat een meerderheid van 14 ( 9+5) op 27 zetels gevaarlijk nipt blijft en moeilijk werkbaar. Dat had de coalitie van CD&V en Groen (samen ook 14 op 27) zes jaar lang bewezen. Telkens er moest gestemd worden, zat de hele CD&V bang naar Groen-schepen Erwin Goethals te kijken. Hij beschikte blijkbaar over een soort vetorecht in de meerderheid en ging al die tijd bij de bevolking door voor de échte burgemeester. Er moest voor ons dus nog een partij extra bijkomen en het programma van Merlaan bleek ons vrij rechts en compatibel met het onze. Zo zijn we zeer vlug tot een akkoord gekomen en hadden we een comfortabele meerderheid van 17 op 27 zetels samen.
Taptoe: Tot groot ongenoegen van een nagelbijtende Valerie Taeldeman die ook op een seintje zat te wachten ?
Van Hulle: Ja, voor een deel. Er was die verkiezingszondag al contact geweest tussen onze Open VLD en haar CD&V. Lijsttrekker Valerie Taeldeman had mij 's middag al gebeld met de vraag of we konden praten. Ik heb toen heel rechtuit geantwoord: 'Misschien wel, misschien niet'. Maar ik heb haar niks beloofd. Dat kon ik toen ook nog niet, gezien onze belofte aan NV-A.
Sociaal
Voor hun verpletterende verkiezingsoverwinning zien Bart Van Hulle en schepen Jason Van Landschoot verschillende redenen. Op de eerste plaats de terugbetaling van in totaal 620.000 bedrijfsbelasting, die Van Hulle na een jarenlange procedureslag afdwong en die de Maldegemse ondernemingen ten onrechte betaalden voor 2014.
Van Hulle: 1.000 Maldegemse bedrijven konden gemiddeld 600 euro terugkrijgen uit de gemeentekas en dan waren er nog een duizendtal die - één voor één - de moeite deden om hun 20 tot 90 euro ook terug te krijgen. Maar we willen ook een sociale partij zijn. De strijd tegen armoede en eenzaamheid in onze gemeente vinden we even belangrijk. Wat ze doen in Knokke bijvoorbeeld vind ik schitterend. Daar bellen ze alleenstaanden op en aan de stem van die mensen horen ze al of er iets scheelt en of er best iets ondernomen wordt. Dat hoeft niet veel te kosten. Maar de strijd tegen eenzaamheid is ook mensen samenbrengen. Zo worden er in Maldegem elk jaar 345 manifestaties aangevraagd of één per dag. Wie doet beter? Dat juich ik toe want ook dat verdrijft de eenzaamheid.
Time Management
Tussen 14 oktober en vandaag was Bart Van Hulle vooral druk in de weer om zich voor te bereiden op het tijdverslindende burgemeestersambt. Ik kreeg van de politie alleen al zo'n 400 paginas binnen over mijn toekomstige taak. En elke week heb je schepencollege, een bijeenkomst met het managementteam en de wekelijkse vergadering met politie en brandweer. Dat is al twee dagen werk en dan heb je nog geen enkele inwoner gezien of gesproken. Dus voel ik mij verplicht om een zitdag te gaan houden. Ook in de boomkwekerij, een familiebedrijf dat al zeven generaties lang, sinds 1792, zijn wortels heeft in Maldegem, heeft Bart met zijn broer en personeel inmiddels afspraken gemaakt. Op zo'n 100 hectaren kweken we bomen en het is vooral mijn broer die zich bezighoudt met de productie. Die jonge plantjes verkopen we dan in heel Europa, vooral voor projecten waar ze dienen als vervanging voor bossen die door de vervuiling kapot zijn gegaan. We hebben zo'n 12 mensen vast in dienst en nog een 20-tal interimkrachten. Ikzelf doe de verkoop, en omdat dit veel reizen meebrengt heb ik de voorbije weken mijn taak naar twee vaste medewerkers gedelegeerd. Ik ben de voorbije maanden eigenlijk vooral bezig geweest met tijd maken binnen mijn bedrijf voor deze voltijdse job.
Respect voor oppositie
Zes jaar oppositie, en zelfs 18 jaar voor Jason Van Landschoot, die hiermee ooit zijn vader Adriaan nadeed, hebben hun sporen nagelaten. Van Landschoot (zucht): Hoe ze mij al die jaren behandeld hebben... Ik ga hen echt niet hetzelfde aandoen.
Van Hulle: (vult aan): Ik ook niet. Moest ik weer in de oppositie zijn beland, ik had ermee gekapt! Echt waar. Niks kunt ge doen vanuit de oppositie. De vorige meerderheid was totaal respectloos. Ze zitten u uit te lachen in de gemeenteraad en doen niet eens de moeite om te luisteren als ge iets zegt. Neen, wij zullen het anders doen. We zijn niet rancuneus en ook niet naïef, maar we gaan het toch proberen, omdat we ervan overtuigd zijn dat ook de oppositie goede ideeën kan hebben. Al op de eerste gemeenteraad van eind januari zullen we alle partijen uitnodigen om mee te schrijven aan het beleidsplan voor de komende zes jaar, dat we in juni willen voorstellen. Uiteraard schrijven vooral de schepenen daar aan mee, maar als een andere partij een goed idee heeft, dan zullen we dat meenemen. Waarom ook niet? Alleen als het zo'n donkergroen idee is, zal dat moeilijker liggen (lacht). Ik hoop dat onze collegas van de CD&V zich daar goed bij voelen. Dat is toch een beleidspartij. Wijzelf hebben van hen nooit diezelfde kans gekregen.
Toch ook groen
Ook hun visie op de financiële kant van de plannen lijkt bij de nieuwe meerderheid al redelijk concreet.
Van Hulle: We zullen niet àlles omkeren, maar wel minstens tegen het licht houden en kijken of het niet anders of beter kan. Bijvoorbeeld de 4 miljoen euro die het OCMW ons elk jaar kost. Kan het niet met minder? En als het dan toch vier miljoen moet zijn, kan het dan niet efficiënter besteed worden? Idem voor de paar duizend euro die we betalen aan streekinitiatieven. Vroeger kregen we als argument: 'We doen dat al jaren'. Of: 'De andere gemeenten doen het ook'. Bij ons zal voortaan de regel zijn: wat hebben we er als gemeente aan?
Van Landschoot : Zo zal ik als schepen van openbare werken ook alle geplande infrastructuurwerken doorlichten. Ik erf dit departement van voormalig Groen-schepen Erwin Goethals. Zijn die werken nog altijd nodig? Moet het niet anders? Zuiniger? Ik wil gewoon alles in vraag stellen. Op het vlak van vergrijzingsgraad zit Maldegem hoger dan vergelijkbare Vlaamse gemeenten. We willen werk maken van aangepaste woningen voor ouder wordende mensen.
Taptoe: Staan er nog meer bouwinitiatieven op de agenda?
Van Hulle: Hoe groot is een gemiddelde bouwkavel nu? Zo'n 400 tot 500 vierkante meter ? Wel, wij willen weer kavels aanbieden van 800 tot 1.000 vierkante meter ! We weten dat dit ingaat tegen de ideeën achter de betonstop en de opvattingen van de Vlaamse bouwmeester en bevoegd minister Schauvliege, maar toch willen we dat persé doen. Want ook daar is behoefte aan. Met 100 kavels van 1.000 vierkante meter zullen we de groene ruimte heus wel geen genadeslag toebrengen. Twintig jaar geleden waren er in Maldegem 300 boeren, nu 120. De landbouwfunctie is geen echte prioriteit voor ons, maar bij de aanleg van groenzones willen we respect opbrengen voor werk en eigendom. Als we moeten kiezen, kiezen we de kant van de landbouwer. We gaan voor meer groen zorgen, maar het mag geen pijn doen. Het hoeven niet meteen hectaren groen te zijn. Maar via gevelbeplanting, groen langs wegen en het beplanten van kleinere stukjes grond, waar anders toch niks mee gebeurt, kan je ook al veel realiseren. Maar de landbouwers blijven een soort voorgebruiksrecht hebben.
Taptoe: En wat met industriegrond?
Van Landschoot: We hopen dat Veneco binnen nu en twee jaar begint met een uitbreiding van het Maldegemse industrieterrein van zo'n 20 hectare, zeg maar het laatste stuk van het vroegere Vliegveld. De toegang zou komen waar vroeger de bekende nachtbar Misty was, nu in de buurt van het bedrijf Aquatropic langs de Staatsbaan. En dan denken we voor jaren goed te zitten. Er is nog wat ruimte op het huidige industrieterrein en daar wordt ook aan vernieuwbouw gedaan: vervanging van bestaande industriegebouwen door nieuwe.
Treinverbinding
Taptoe: Wat zijn de plannen in verband met bereikbaarheid en mobiliteit? Van Landschoot: Een beetje een verregaande uitdaging. Wij willen werk maken van een snelle busverbinding naar Aalter, zodat inwoners daar vlotter de trein kunnen nemen, in afwachting van... onze eigen treinverbinding via Eeklo naar Gent, verrast Van Hulle. Ik wil aan het dossier van zon nieuwe treinverbinding over Eeklo naar Gent zélf of iemand anders tien uur per week laten werken, zo erg noodzakelijk vind ik dat! Weet je welke moeilijkheden en tijdsverlies de vele pendelende inwoners dagelijks ondervinden om bijvoorbeeld maar in Gent (o.m. scholen) of in Brussel te geraken voor hun werk? Ik ga daar echt voor gaan, ook al maak ik mij daarover weinig illusies: dat krijg je misschien wel niet in 12 jaar geklaard. Maar als je gaat voor zo'n treinverbinding, dan moet je dat plan ook niet hypothekeren door een fietsautostrade langs het bestaande spoor te leggen, iets dat je als gemeente bijna voor niks krijgt. Ik droom ook van een spoorverbinding tot in Brugge, maar blijkbaar is volgens Jason vanaf Assebroek alles volgebouwd, zodat dat niet realistisch meer is.
Taptoe: En wat dan met het Stoomcentrum, waar Jason tot voor enkele jaren een hoofdrol speelde en het bestaande spoor naar Eeklo al gebruikt voor hun museumlijn?
Van Hulle: Dat zien we nog wel. Ik hoor dat ze nog wel wat mogelijkheden hebben langs de andere kant, richting Brugge . Taptoe: Ook een volwaardige op- en afrit op de A11, zoals de expresweg tussen Antwerpen en Zeebrugge zal heten, is een van uw stiekeme persoonlijke wensdromen? Van Hulle: Klopt ! Dat is volgens mij echt cruciaal voor Maldegem. Hoe wil je anders dat mensen op weg naar of op terugweg van de Kust hier afrijden, om te komen winkelen of een spaghetti te eten bijvoorbeeld, ik zeg maar wat? Nu, als burgemeester heb je daar weinig over te zeggen, je kan alleen druk blijven uitoefenen op Wegen en Verkeer om van de kleinste kans toch iets te maken.
Taptoe: Ook de mobiliteit in het centrum van Maldegem wil de nieuwe ploeg (her)aanpakken?
Van Hulle: Het is een illusie te denken dat er op een dag geen auto's meer zullen zijn. Het zullen andere zijn, maar de mensen zullen ze nog altijd gebruiken, om ermee ook naar ons centrum te komen. We moeten bovendien vooral intern bereikbaar blijven voor auto's. En waar raak je die auto's dan kwijt? Wij willen een ondergrondse parking aanleggen. Alleen weet ik niet of Maldegem hem zelf moet betalen dan wel gespecialiseerde firmas uit de privé-sector. Taptoe: Je doet mij denken aan Trump met zijn Mexicaanse muur (algemeen gelach)
Fusie
Taptoe: En wat met de fusieplannen? De vorige meerderheid liet de avances van de Eeklose (ex-)burgemeester Koen Loete aan zich voorbijgaan
Van Hulle: Ik denk dat vooral Groen toen niet zo fusie-minded was. Maar met wie dan wel in de toekomst? Als je het aan mij vraagt, graag met Knokke dan. Bij nader inzien was Knesselare de ideale fusiepartner voor ons geweest, maar Pieter De Crem ere wie ere toekomt was ons te snel af. Ik vind die De Crem trouwens de meest liberale burgemeester van het hele Meetjesland, maar dit geheel terzijde. Met Damme vind ik niet zo'n goede zaak. Onze gemeenten zijn te verschillend. Maldegem is vrij compact, Damme veel verder uiteen gelegen. Daarom ook zou Knokke veel beter bij ons passen. Trouwens, we hebben nu zo'n 23.550 inwoners, terwijl de hogere overheid maar aan fusies denkt voor gemeenten die kleiner zijn dan 25.000. A la limite denk ik dat we met al onze bouwplannen die 1.450 nieuwe inwoners er op eigen kracht wel zullen bij krijgen (knipoogt).
Piet De Baets
30-01-2019 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
Bomvolle zaal voor de nieuwe burgemeester Bart Van Hulle.
BOMVOLLE ZAAL VOOR DE EEDAFLEGGING VAN DE NIEUWE BURGEMEESTER BART VAN HULLE.
MAANDAG 7 JANUARI 2019 WAS EEN EVENT VOOR GROOT-MALDEGEM.
De eedaflegging van de nieuwe burgemeester Bart Van Hulle op maandag 7 januari 2019 om 20 uur in CC Den Hoogen Pad was een fenomenaal event voor Groot-Maldegem.
De gemeenteraadsleden en schepenen van de nieuwe bestuursploeg legden de eed af onder ruime belangstelling van de Maldegemse bevolking. Deze installatievergadering was openbaar met een drukke agenda, kennisname van de eedaflegging van de burgemeester bij de Gouverneur, eedaflegging van de gemeenteraadsleden, verkiezing van de voorzitter van de gemeenteraad, verkiezing van de schepenen en eedaflegging van de schepenen met het lidmaatschap van de OCMW-raad.
DE TOESPRAAK VAN DE NIEUWE BURGEMEESTER WAS KLAAR EN DUIDELIJK, hij gaat het goed doen samen met zijn team: veiligheid, gezondheid, zorgzaam omgaan met de mensen die t moeilijk hebben of eenzaam zijn, inspraak en participatie.
De Maldegemse gemeenteraadsverkiezingen brachten op 14 oktober 2018, een nieuwe liberale burgemeester in Groot-Maldegem! (1830-2019).
Als burgemeester is hij verantwoordelijk voor Algemeen Beleid en Coördinatie, Strategische Planning en Bestuurlijke Organisatie, Brandweer, Politie en Volksgezondheid. EERSTE SCHEPEN Nicole Maenhout (N-VA, 54 jaar), TWEEDE SCHEPEN Peter Van Hecke (Open Vld), DERDE SCHEPEN Rudi De Smet (N-VA), VIERDE SCHEPEN Jason Van Landschoot (Open Vld) VIJFDE SCHEPEN Glenn Longueville (Open Vld) en burgemeester en gewezen OCMW-voorzitter Marleen Van den Bussche (Merlaan) wordt voorzitter van het Sociaal Comité vullen de bevoegdheden aan.
Historiek:
De ouders van Bart Van Hulle zijn Louis Van Hulle en Rita Lamotte.
Louis, Odette en Xavier Van Hulle zijn de kinderen van Sylvain Van Hulle en Melanie Van Deynse.
Rita Lamotte is de oudste dochter van Hilaire Lamotte en Paula Van Hulle, zij hadden verder: Daniel (+), Rya, Anita en Dina Lamotte.
Paula Van Hulle was de dochter van Camiel Van Hulle. Er waren zes kinderen: Paula, Marie, Eduard, Lucien, Marcel en Leopold. Zij spitsten zich toe op de zaadhandel. De ouders van Bart Van Hulle zijn op die manier verwant via hun grootouders.
Na 133 jaar, met een intermezzo van een aangestelde liberale burgemeester tijdens W.O. II, krijgt de uitgestrekte landelijke gemeente Groot-Maldegem in Oost-Vlaanderen een nieuwe kleur in de geschiedenis.
Open Vld zal samen met twee andere partijen, NVA en de Merlaan, het beleid voeren en het komt er op aan dat zij vanuit een sterke positie Groot-Maldegem en de bevolking zal leiden.
Drie kleurtjes samen met inspraak van de twee kleurtjes oppositie Groen en CD&V, zo stelt de nieuwe burgemeester het voor.
Al die kleurtjes geven een egale mooie melkwitte glans die het beste voor heeft met het bestuur van Groot-Maldegem.
Er komen geen kleuren meer aan te pas, men begraaft de strijdbijl, geen heibel zoals in andere gemeenten, vrede en hard werken.
Alle partijen zullen er samen voor zorgen dat alles in Groot-Maldegem op wieltjes loopt zoals in een echte democratie!
Groen mag gerust zijn, met een boomkweker als topman zal Groot-Maldegem groen blijven ogen en met CD&V in de oppositie, die de katholieken vertegenwoordigt, zal alles gesmeerd lopen.
De christendemocratische Vlaamse partij draagt de kristelijke waarden uit, zoals barmhartigheid, eerlijkheid, verdraagzaamheid, vergevingsgezindheid, rechtvaardigheid, geloof, vertrouwen, naastenliefde en innerlijkheid, een garantie voor een gouden bestuursperiode.
De Groot-Maldegemse bevolking gaat ervoor!
De boodschap van de nieuwe burgemeester op het scherm:
'COURAGE IS WHAT IT TAKES TO STAND UP AND SPEAK.
COURAGE IS ALSO WHAT IT TAKES TO SIT DOWN AND LISTEN'.
30-01-2019 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
29-01-2019
Nieuwjaarsreceptie van Open Vld Groot-Maldegem
De Nieuwjaarsreceptie van Open Vld Groot-Maldegem op zondag 2 februari 2019 overtrof alle verwachtingen.
Afgelopen maand werd de Maldegemse bevolking overstelpt met nieuwjaarsrecepties her en der, we zijn begin februari, Valentijn en carnaval beroeren de gemoederen reeds maar toch was het uitkijken naar de receptie van de overwinnaars van de laatste verkiezingen: Open Vld!
Dat het evenement een succes zou worden was vanzelfsprekend, de winnende partij die meer dan 100 jaar in de oppositie zat glundert. Je komt de leden die al heel herkenbaar zijn tegen met een stralend gezicht, oud-strijders glimmen, voorzitters zijn gelukkig, kortom het is aan de nieuwe leidende partij om alle dromen van de bevolking waar te maken, vrede, gerechtigheid, inspraak en vreugde weerspiegeld tijdens de receptie.
Overal blije gezichten en terecht hoewel ze nog maar aan de drempel staan van hun eerste beleidsronde.
Het inleidend woordje van Minister Alexander De Croo ging over de verantwoordelijkheid van Groot-Maldegem bij de komende verkiezingen, gevolgd door een woord van dank door de voorzitter van Open Vld De Heer Swyngedouw die benadrukte dat alle partijleden aan t zelfde zeel getrokken hadden en de top hadden bereikt, maar nu zachtjes eenzelfde parcours zouden volgen als goede partners met de neus in dezelfde richting, proberen alle beloften waar te maken. Federaal volksvertegenwoordiger, OCMW-voorzitter en Schepen van Sociale en Juridische Zaken en ICT van Merelbeke Egbert Lachaert kwam ook allen een riem onder het hart steken en uitte zijn fierheid dat in Maldegem, toch een behoorlijke grote gemeente, Open Vld het gehaald had na decennia lang een andere partijbeleid! Hij uitte zijn verlangen dat Open Vld samen met zijn coalitiepartners in goede verstandhouding zouden leven. Dat twee andere partijen mogen deelnemen aan het beleid is een pluspunt, dan zijn er minder mensen ontevreden in de oppositie. Als alles goed draait in Groot-Maldegem, als alle wijken of deelgemeenten een hapje mogen meepikken van wat de belastingbetaler levert, zal alles vlotjes verlopen en zal zelfs de oppositie meewerken.
Een hele groep Maldegemse mensen kwam samen om op de komende elf maanden te klinken, de mensen komen bijeen om elkaar beter te leren kennen en waarderen bij een babbeltje en zo gaat de wereld positief vooruit! Groot-Maldegem is maar een stipje op de wereldbol, er heerst vrede, rust, er zijn vele huizenrijen afgewisseld met veel groen, dichtbij Gent, Eeklo, Brugge, Knokke, aanbod van ontwikkeling en industrie op alle vlakken, geen gewelddadige moordpartijen, wij spreken van geluk.
Alle aanwezigen verlieten blijgezind de receptie.
Tekst Marianne Posman. Fotos Els Stevens.
29-01-2019 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
08-01-2019
Op 07 01 2019 om 20 UUR is elke MALDEGEMMENAAR WELKOM
OP MAANDAG 7 JANUARI 2019 OM 20 UUR is elke MALDEGEMMENAAR WELKOM
IN CC DEN HOOGEN PAD, OP DE EEDAFLEGGING VAN DE NIEUWE BURGEMEESTER BART VAN HULLE.
De Maldegemse gemeenteraadsverkiezingen brachten op 14 oktober 2018, een nieuwe liberale burgemeester in Groot-Maldegem! (1830-2019).
BURGEMEESTER Bart Van Hulle (Open VLD, 53 jaar) is zaakvoerder van Boomkwekerijen Van Hulle B&C en zetelde de afgelopen 6 jaar als gemeenteraadslid voor Open VLD.
Als burgemeester is hij verantwoordelijk voor Algemeen Beleid en Coördinatie, Strategische Planning en Bestuurlijke Organisatie, Brandweer, Politie en Volksgezondheid.HULLE van GROOT- MALDEGEM!
De Maldegemse gemeenteraadsverkiezingen brachten op 14 oktober 2018, een nieuwe liberale burgemeester in Groot-Maldegem! (1830-2019).
BURGEMEESTER Bart Van Hulle (Open VLD, 53 jaar) is zaakvoerder van Boomkwekerijen Van Hulle B&C en zetelde de afgelopen 6 jaar als gemeenteraadslid voor Open VLD.
Als burgemeester is hij verantwoordelijk voor Algemeen Beleid en Coördinatie, Strategische Planning en Bestuurlijke Organisatie, Brandweer, Politie en Volksgezondheid.
EERSTE SCHEPEN Nicole Maenhout (N-VA, 54 jaar) zetelde 6 jaar als gemeenteraadslid voor N-VA.
Zij neemt volgende bevoegdheden voor haar rekening: Industrie, Land- en tuinbouw, Ruimtelijke Ordening en Cultuur.
TWEEDE SCHEPEN Peter Van Hecke (Open VLD, 54 jaar) is uitgever van het lifestyle magazine Accent en heeft 18 jaar ervaring als mandataris voor Open VLD.
Hij wordt belast met Lokale Economie, ICT, Toerisme en Feestelijkheden.
DERDE SCHEPEN Rudi De Smet (N-VA, 66 jaar) is gepensioneerd en zetelde 6 jaar voor N-VA in de gemeenteraad.
Hij wordt schepen van Burgerlijke Stand, Milieu, Duurzaamheid, Klimaat en Dierenwelzijn.
VIERDE SCHEPEN Jason Van Landschoot (Open Vld, 44 jaar) is directieattaché bij Pairi Daiza, 18 jaar gemeenteraadslid en mandataris voor Open Vld.
Hij wordt verantwoordelijk voor Openbare Werken, Mobiliteit en Gemeentelijk Patrimonium.
VIJFDE SCHEPEN Glenn Longueville (Open Vld, 35 jaar) is zaakvoerder van Miglenn bvba en wordt schepen voor Jeugd, Sport, Onderwijs en Ontwikkelingssamenwerking.
Uittredend burgemeester en gewezen OCMW-voorzitter Marleen Van den Bussche (Merlaan, 60 jaar) wordt voorzitter van het Sociaal Comité en is ook bevoegd voor Financiën, Maatschappelijk Welzijn en Sociale Zaken.
Na drie kwarteeuw, dus na 75 jaar krijgt de uitgestrekte landelijke gemeente Groot-Maldegem in Oost-Vlaanderen een nieuwe kleur in de geschiedenis van Maldegem.
08-01-2019 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
07-01-2019
Bart Van Hulle en zijn team.
MARIANNE POSMAN brengt de gemeenteverkiezingen en de politieke partijen in Groot-Maldegem vanaf 1830 tot heden.
Vrouwen en politiek in Maldegem. Deel XV.
Bron: Archivaris Erik Blomme, Historicus Etienne Dhont.
Pas vanaf de gemeenteraadsverkiezingen van 1921 hebben vrouwen stemrecht en meteen stemplicht. Voor de parlementsverkiezingen is dat pas vanaf 1950.
1.Paula Blomme van de Christen Vlaamsche Volkspartij was in 1932 de eerste vrouwelijke verkozene. Zij was raadslid van januari 1933 tot december 1938 en zelfs tijdelijk schepen van oktober 1933 tot februari 1934 (dan ontzet als schepen bij besluit van de Gouverneur).
2.De naoorlogse Maldegemse gemeenteraad telde tot de fusie met Adegem en Middelburg in 1976 geen enkel vrouwelijk raadslid. In 1958 was weliswaar Simone Cuelenaere verkozen, doch zetelde niet.
3.Van 1977 tot 1995 waren slechts 2 vrouwen verkozen als raadslid op een totaal van 27 raadsleden.
a.Periode 1977-1988:
Ivonne De Smet schepen van 1977 tot 1988 (CVP) *
Simonne Borgonjon schepen van 1986 tot 1988 (CVP)
b.Periode 1989-1995:
Marleen Van den Bussche (CVP)
Katrien Van Hecke (PVV)
Marie-Jeanne De Zutter van 1991-1994, na het ontslag van Piet Blomme (VU-MB)
* Ivonne De Smet zetelde voor de fusie Maldegem-Adegem-Middelburg in Adegem van 1958 tot 1970 als schepen en van 1971 tot 1976 als raadslid.
In de Middelburgse gemeenteraad heeft nooit een vrouw gezeteld.
4.Het jaar 1994 betekende de doorbraak van de vrouwelijke vertegenwoordiging met de verkiezing van 6 raadsleden:
-Marleen Van den Bussche tevens schepen van 1995 tot 1998 (CVP)
-Ilse Hermie (CVP)
-Cecile Ryckaert (CVP)
-Maria Chaves d Aguilar (CVP)
-Anneke Gobeyn (CVP)
-Katrien Van Hecke (PVV)
-Geertrui Baert zevende vrouwelijke raadslid vanaf 1998 (CVP)
Dit was mede het gevolg van de nieuwe kieswet van 24/05/1994, waarbij het aantal kandidaten van hetzelfde geslacht op een lijst beperkt wordt tot twee derde.
5.In 2000 zetelden 9 vrouwen in de gemeenteraad of een derde van de raadsleden:
-Anneke Gobeyn tevens schepen (CVP)
-Marleen Van den Bussche tevens OCMW-voorzitter (CVP)
-Valerie Taeldeman (CVP)
-Maria Chaves d Aguilar (CVP)
-Cecile Ryckaert (CVP)
-Marianne Elias (CVP)
-Thea Maenhout (VLD)
-Anne Van Reybroeck (VLD)
-Rosie Van Hoecke (Agalev)
6.In 2006 zetelden eveneens 9 vrouwen in de gemeenteraad:
-Anneke Gobeyn (CD&V)
-Marleen Van den Bussche tevens OCMW-voorzitter en schepen van sociale zaken (CD&V)
-Valerie Taeldeman tevens schepen (CD&V)
-Annelies Lammertyn (CD&V)
-Cecile Ryckaert (CD&V)
-Lut De Cuyper (CD&V)
-Jocelyne Persyn (VLD)
-Anne Van Reybroeck (VLD)
-Geertrui Baert (OGP-N-VA)
-
Volgens de nieuwe kieswet van 2006 diende elke lijst evenveel mannen als vrouwen te tellen.
7.Ook bij de gemeenteraadsverkiezingen in 2012 werden 10 vrouwen verkozen:
-Marleen Van den Bussche tevens burgemeester (CD&V), de eerste vrouwelijke burgemeester van Maldegem.
-Valerie Taeldeman tevens schepen (CD&V)
-Annelies Lammertyn tevens schepen (CD&V)
-Anneke Gobeyn (CD&V)
-Ann Van den Abeele (CD&V)
-Nicole Maenhout (N-VA)
-Geertrui Baert (N-VA)
-Leen Boussier (N-VA)
-Lieve Blondeel (N-VA)
-Lies Dhondt (Groen), als tiende vrouwelijke raadslid in opvolging van Stefaan Standaert.
Op 14 oktober 2018 dongen 65 dames op de diverse lijsten naar inspraak.
In 2012 ging MEVROUW MARLEEN VAN DEN BUSSCHE DE GESCHIEDENIS VAN MALDEGEM IN ALS EERSTE VROUWELIJKE BURGEMEESTER IN MALDEGEM OP 182 188 JAAR België, 1830 2012 - 2018.
Quote:
Talrijke B.V. s, bekende vrouwen in Groot-Maldegem lieten en laten regelmatig van zich horen!
Vrouwen waren niet echt onderworpen vroeger, zij voerden uit waarvoor ze werden grootgebracht, en dat was DIENEN en in ruil kregen zij een dak boven hun hoofd en een inkomen of huishoudgeld waardoor ze niet buitenshuis moesten werken. De oudere generatie is nog grootgebracht met een moeder aan de haard, het was best gezellig als kind als je thuiskwam en het vieruurtje stond klaar voor een leuke babbel. De tijden zijn nu veranderd.
De meisjes mochten een halve eeuw geleden al verder studeren en kozen richtingen die niet met het huishouden gelinkt waren. De wereld ging open ook voor hen.
De maatschappij is intussen erg veranderd.
Er wordt samengewoond, gelat, getrouwd, gescheiden, geplust en hertrouwd. t Leven is kort, de mensen zoeken geluk in een relatie en ze hebben gelijk. Sommigen geven er de brui aan en wonen alleen. Toch veel alleenstaanden hebben het vaak moeilijk want de levenstandaard in ons land is zeer hoog, de energiekosten en de kostprijs van het water rijzen de pan uit, er komen nog allerlei rekeningen die geen brood op de plank brengen, de behoeften zijn gestegen en de levensverwachtingen zijn zeer hoog. Alleen is maar alleen. Twee salarissen zijn meestal nodig om comfortabel te leven. De moeder-aan-de-haard-situatie kende inmiddels een ommezwaai. Vrouwen die niet buitenshuis gaan werken verkeren in een luxepositie, ze zijn zeldzaam geworden.
Mannen en vrouwen, na de #MeToo-beweging, heb je toch soms twijfels wat een vrouw of zelfs een man kan meemaken op het werkterrein Sommige mensen kunnen privé en werk niet scheiden, met desastreuze gevolgen voor hen die belaagd worden om niet te spreken over de nefaste gevolgen die je ondervindt als machtshebber die beschuldigd wordt van grensoverschrijdend gedrag.
Vrouwen aan de top, het is niet altijd gemakkelijk. Ze worden geruggesteund door een huisman en een team die voor het huishouden en de kinderen zorgt.
De verkiezingen op 14 oktober 2018, sloegen iedereen met verstomming. De grootste verkozen partij in Groot Maldegem presenteert een mannelijk burgemeester, De Heer Bart Van Hulle. De verkiezingen brachten verandering aan de top.
Het ging niet zozeer om winnen, om de meeste stemmen te halen, het ging over het Groot-Maldegems-bedrijf-gemeentebestuur in goede banen te leiden, drie coalitiepartners met bijna eenzelfde programma die samen rekening houden met de mening van de oppositie en van de belastingbetaler zonder zware discussies. Het wordt geen strijd maar een rechtvaardig beleid.
%%%FOTO1%%%
De Heer Bart Van Hulle Open VLD leidt vanaf 1 januari 2019 Groot-Maldegem en hij zal dat samen met zijn team en coalitiepartners goed doen. We hebben binnenkort een manager aan het hoofd van het bedrijf-Groot-Maldegem, opleiding economische wetenschappen, balans gegarandeerd in evenwicht en samen met een enthousiast team van allerlei kleurtjes zal hij de gemeente leiden op zulkdanige manier dat de mensen weer vertrouwen krijgen in politici.
De programmapunten op sommige vlakken waren gelijklopend en vulden elkaar aan op andere vlakken. Het is net een voordeel dat je een gemeente kan besturen met mensen van verschillende strekkingen, op die manier is de hele gemeente in de meerderheid vertegenwoordigd. Agendapunten: verkeersdruk naar beneden halen zonder andere mensen de benadelen, de bouw van appartementen aan strikte regels onderwerpen, extra parkeermogelijkheden creëren vlak bij het centrum, inspraakmogelijkheden geven aan de belastingbetalers, besparen, dorps- of wijkraden starten en aanmoedigen enz.
Echt leiderschap betekent de maatschappij beter maken voor de burger.
Meteen het slot van vijftien artikeltjes over de politiek met de notities van historicus Etienne Dhont. Het was interessant om de historiek over Groot-Maldegem te bewonderen tijdens de Erfgoeddag en te publiceren in Vrij Maldegem, zodat iedereen een fractie kennis van de geschiedenis van Maldegem eens kon opfrissen.
Foto's De Heer Bart Van Hulle: Els Stevens. Quote verwoord Marianne Posman.
07-01-2019 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
30-12-2018
Verkiezingsdebat van de jeugdige verkiezingskandidaten in JH De Redekiel op 29 september.
Het enige Maldegemse verkiezingsdebat van de jeugdige verkiezingskandidaten in JH De Redekiel op 29 september.
Het café JH De redekiel was afgeladen vol op zaterdag 29 september. De moderator Daniël Deyne, voormalig directeur K.A. Courtmans Maldegem, leidde het debat op een duidelijke en ludieke manier en de zes knappe en jonge partijleden kregen het woord. De jeugd wil zorgen voor een betere toekomst voor de jongste generaties.
Het was een boeiend debat. Bij de standaard partijen hoorde je eigenlijk niets nieuws, de partij standpunten waren meer voorgekauwd maar vanuit de oppositie kwamen nieuwe en kritische meningen en ideeën naar voor.
Alle partijen hebben ongeveer dezelfde speerpunten, ze omschrijven die duidelijk maar geen enkele partij reikt oplossingen aan. We zullen dus een beetje helpen brainstormen.
VEILIGHEID en MOBILITEIT.
Nadat bijna alle straten in de centra de laatste decennia gerenoveerd werden kunnen we enkel concluderen dat geen enkel Maldegems kind noch te voet, noch met de fiets op een veilige manier naar school kan. Dit is geen Maldegems fenomeen, dit is in heel Vlaanderen hetzelfde, verkeerde aanpak van ???? Ze hebben geen rekening gehouden met de kinderen inde smalle straten van de overbevolkte centra met zwaar verkeer.
Als ik het goed begrepen heb dan opteren de jonge verkiezingskandidaten voor minder verkeer in t centrum. De bestuurders die er niet moeten zijn moeten geweerd worden, dus worden de autos gescand bij aankomst en teruggezonden. Geen doorgaand, noch sluipverkeer meer, maar zwaar beboeten.
Het is goed dat er veel volk komt naar de randtempels op de ring maar die moeten naar de centrumwinkels geloodst worden, een utopie, de centrumzaakvoerders weten dat goed genoeg. Men opteerde voor een parkeerplaats aan de rand van het centrum. Ergens een grote parking aan het station zodat de mensen in het centrum kunnen kuieren, shoppen, iets eten en drinken in de vele horecazaken.
Grote openbare groene longen zijn intussen verkocht en worden volgebouwd, om de mensen centraal te doen wonen, zodat er minder bebouwing is en meer groen buiten het centrum.
De open centrumvlaktes zijn verkocht aan projectontwikkelaars. De Gilde moest eraan geloven, de Parking 49 van Site Van Mullem werd verkocht ondanks hevig protest en nu het open veld Hof ter Ede, tussen de Brielstraat, de Bogaarde en de markt volgestouwd zit, is er nog één mogelijkheid om de zaak min op meer op te lossen.
De Maricolen breiden uit, ze nemen er de 400 leerlingen van de Broederschool (nu de Ark L.O.-bovenbouw) bij op de markt. De school zal uit zijn voegen barsten, hopelijk is er voldoende speelruimte voor de kleintjes en een sportveld voor de grote leerlingen op die site.
De Broeders Hiëronymieten van de Broederschool hebben het terrein aangeboden voor een prikje aan de gemeente. Doen, kopen, platwalsen, grote parking in het centrum. De belastingbetaler-aandeelhouder wordt eigenaar van de parking. De voormalige garage en parking De Mey eraan toevoegen. Er komt een grote openbare Parking Broeders (Hiëronymieten) vlakbij het levendige centrum. Voilà, alles plat, plaats voor autos, boompjes en enkele zitbanken. Het vervoer komende van de Katsweg, de Aalterbaan, de Koning Leopoldlaan, de Gentsesteenweg, van Nederland, van Brugge, van Eeklo, Knesselare, Deinze of Knokke kunnen er hun wagen veilig parkeren en het centrum binnenwandelen op t gemakje, de kids afhalen op de markt en aan de Driespong-Couma, de Kuma en andere locaties.
De jongere kinderen kunnen ook onder begeleiding naar die parking gaan te voet, eventueel nog meer kinderopvang organiseren in J.H. De Redekiel en de Ka-Ba want die lokalen staan toch leeg vijf dagen op zeven, de kids zijn veilig, de ouders hebben niet veel tijd verspeeld. Al de autos parkeren op deze randparking. Dan rest nog, de parkeerplaatsen minimaliseren langs de centrumwegen en langs beide kanten van de straten een echt fietspad en behoorlijke voetpaden aanleggen. Geen onveilige fietssuggestie stroken in Maldegem-centrum! Voor de deelgemeenten kan eenzelfde oplossing gevonden in de buurt van de scholen.
Bomen zijn mooi en gezond maar belemmeren doorgang voor buggys en rolstoelen op de voetpaden en het onderhoud kost veel arbeidsuren aan de gemeente. Geef elk gezin één boom of een duurzame struik om in hun tuin of op hun terras te planten. Groen is dan ook opgelost. De zaakvoerders van de boomkwekerijen zijn ook content.
De bevolking wil zeker geen betalend parkeren of ondergrondse parkings! Als er betalend parkeren ingevoerd wordt, dan komen de mensen zeker niet naar t centrum want ze willen niet betalen voor een parkeerplaats, om een krantje, een jurkje, een cadeautje of een hoestfles te kopen. Bezoekers voor de honderden, zelfs duizenden ouden van dagen in de centra zullen verminderen, zij zullen niet betalen voor een beleefdheidsbezoekje. Grijs Maldegem wordt geïsoleerd.
De mobiliteit en veiligheid zijn opgelost.
Toch even een opmerking over de handelszaken, de horeca heeft het af en toe druk maar voor de rest hebben de handelszaken weinig klandizie aan de modale centrum burger en moeten andere klanten aantrekken.
Geef alle Maldegemse gezinnen met een klein gezinsinkomen, regelmatig een M-bon te spenderen in de winkels van Maldegem centrum, echter niet geldig in de cafés en langs de N9, die krijgen al genoeg steun.
Zo vangen we twee vliegen in een slag, de verkoop stimuleren bij de Maldegemse middenstand en de ellendige armoede wegwerken. Op die manier zullen de arme mensen de middenstand in het centrum redden, dat is toch zeer nobel en veel beter dan gratis wifi. De M-bonnen worden geleverd door het OCMW, het geld van de belastingbetaler zal dan nuttiger besteed worden dan nog meer eigendommen aan te kopen. Alle accommodaties zijn voorhanden in levendig Maldegem.
De handelsvereniging die de middenstanders zou moeten helpen wordt in VM door Pol Veirman, toch een specialist, het Maldegems evenementenbureau genoemd, enkele horecazaken hebben baat bij die centrumfeesten, niet de middenstand.
De kinderen weerbaar maken en aan gevaar blootstellen, werd er ook voorgesteld, welnu, welke ouder zal een kind van minder dan twaalf jaar langs de Vakebuurtstraat, de Westeindestraat, de Noordstraat, de Brielstraat, de Bloemestraat enz. naar school laten fietsen, of te voet langs de Edestraat naar de markt laten gaan dat is even goed als zeggen, ik laat mijn kind laveren tussen autos, bussen, volwassen fietsers, coureurs, brommers . enzovoort. Leren omgaan met gevaar en de ouders stalen zenuwen bezorgen.
Men stelde voor om de kids de laatste week van augustus verkeersopvoeding te geven, dat is een slecht idee, beter de eerste weken van september, die kids hebben hun twee maanden vakantie nodig, de school maakt niet iedereen gelukkig, zij oefent druk uit op het levendige kind.
De scholen geven verkeersopvoeding, deze week was er grote fietsoefening naar het Canadees Kerkhof, langs de Gentsesteenweg en de N9!!! Iedere 50 meter een ernstig probleem!!!
Dertig of meer jaar geleden stelde men voor om de Maricolen te verplaatsen op een open veld, als ik mij niet vergis op de Zandhoogte maar dit plan werd resoluut van tafel geveegd. Had men toen geluisterd naar de voorsteller dan waren er hier geen verkeersproblemen s morgens, s middags en s avonds in het centrum. De kinderen konden les volgen op een grote open ruimte, ver van t centrum met speelterreinen en sportgelegenheid, weliswaar langs een drukke weg, maar toch bereikbaar mits enkele inspanningen.
Het panel had het over veiligheid, iedereen voelt zich hier veilig, dat er kritiek was op agenten die amokmakers na festiviteiten stevig aanpakten was volgens de een onrechtvaardig volgens de ander doen die mensen ook maar hun werk. Om de veiligheid te verhogen met cameras was ook een heikel punt. Op straat of in het park moet er geen baldadigheden plaatsgrijpen, ik weet niet waarom een camera de privacy niet zou beschermen. Diefstal, rijden onder invloed moeten ingeperkt worden en dat gebeurt dankzij een moedig politiekorps. Stel je voor dat je mensen onder invloed moet aanpakken, gegarandeerd agressie, agenten zijn ook maar mensen. Een cameraatje aan elk zebrapad en je zal merken dat 90% van de bestuurders niet stoppen. Beboeten.
Openbaar vervoer en toerisme promoten, hinderlijk verkeer door bushokje aan het Sint-Annakasteeltje, oprichten van een Freinetschool mits behalen van de eindtermen, meer inspraak van de burger, dat er op een bepaald moment 600 van een totaal van 1500 kinderen naar andere scholen trokken buiten Groot-Maldegem kwam ook ter sprake en vele andere knelpunten werden belicht.
Scholen, veiligheid, lokale economie, mobiliteit en de rest heb ik gemist door de angstwekkende luchtvervuiling in het lokaaltje van JH De Redekiel, de schepen van luchtkwaliteit was er niet geloof ik.
Het jongerencafé was een slecht gekozen locatie, het was goed bedoeld, de jeugd samenbrengen in het jeugdhuis, maar de ruimte was te klein. De meer dan 100 verkiezingskandidaten van alle partijen zaten met hun familie en sympathisanten op een stoel uiteraard, een handvol jonge, knappe mensen stond achteraan en aan één zijkant samengeperst. Voorwaar een gevaarlijke situatie met één zichtbare uitgang, helemaal níét veilig. Ik heb de zitting dus niet helemaal uitgehoord. Jammer want het debat was heel interessant, vragen vanuit het publiek heb ik gemist. Het debat wou de jongeren informeren, ik was er eigenlijk niet op mijn plaats maar ik wou eens horen wat DE JONGSTE GENERATIE ZOU DOEN MOESTEN ZIJ DE LEIDING KRIJGEN, zij zijn de meest benadeelde groep in de gemeente, voor de oudjes en de meest kwetsbaren wordt goed gezorgd in Groot-Maldegem.
Fotograaf Els Stevens: Alle kinderen veilig op straat. Verwoord aan de hand van mondelinge bemerkingen van de bewoners van Groot-Maldegem (Posman).
%%%FOTO1%%%
30-12-2018 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
