De handelszaken en woningen rond ’T SCHORTJE, PHILIBERT ROGGEN. Deel I.

De Noordstraat deel XXXI.

De Noordstraat in het centrum van Maldegem was vroeger een echte handelskilometer. Om de vier of vijf woningen was er een zaak waar handel en nijverheid bloeiden. Veel familieleden bleven dichtbij elkaar wonen, de woningen werden overgedragen van vader op zoon of van moeder op dochter, zodat een zelfde huis jarenlang eenzelfde familie onderdak verschafte. De eigendommen werden niet verkocht maar aangepast aan de nieuwe trend en gerenoveerd volgens de mogelijkheden en doorgegeven. Dit fenomeen merken we ook in de Noordstraat. Verschillende generaties verblijven gedurende meer dan 100 jaar onder hetzelfde dak.

De centrumbewoners van Maldegem hielden er een druk maar gezellig en sociaal handelsleven op na. De huisvrouwen bleven niet bij de pakken zitten en dreven handel in een beperkte ruimte, droegen hun steentje bij tot het gezinsbudget, woonden en werkten in het centrum, hadden voldoende sociale contacten, brachten hun kinderen groot die er goed verzorgd bijliepen en konden de talenten van hun kinderen laten ontwikkelen in scholen in het centrum, in Eeklo of in Brugge. De kinderen werden al snel ingeschakeld als noodzakelijke hulp.

Wie geen tuin had achteraan, hoefde niet dagelijks bladeren te rapen, onkruid te wieden, grond te bewerken noch te beplanten. Alle tijd ging naar de zaak en naar het verenigingsleven. Voor vrije tijd waren er genoeg mogelijkheden voor artistieke talenten, die toneeltjes opvoerden, filmvoorstellingen gaven in de talrijke zalen in Maldegem in de Edestraat, de Brielstraat, de Katsweg, de Nieuwstraat en in de ‘Schouwburg’. De jeugd- en volwassenenbewegingen bloeiden en er werden avondlessen (tekenen, schilderen, muziek) aangeboden. Kortom Maldegem presenteerde een volwaardig gemeenschapsleven, het was er goed om te wonen en te leven.

Sommige oude huizen in de Noordstraat werden gesloopt en werden vervangen door flatgebouwen met mooie gevels. De oude woningen, generaties lang in de familie werden gerenoveerd, zodat oud en nieuw mooi aansluiten. Tussen de handelszaken door woonden en werkten heel wat mensen, werknemers die toch ook hun steentje bijdroegen tot het welslagen van de maatschappij en er in slaagden, hun spaarcenten aan te wenden voor een mooie grote woning, met een speciale gevel, een gevelsteen.

Het mooie hoge gevelhuis op de oude prentkaart links, even voorbij Kledingzaak ’t Schortje en de winkel van Désiré De Baere - Emma Versluis (later Maurice De Vuyst en Maria Maenhout) is de Villa Roggen, gebouwd in 1905, toen nummer 131. De villa werd later verkocht aan kachelhandelaar Gerard Steyaert die er schuin rechtover een handelszaak had.

Zo’n 100 jaar geleden werd het huis bewoond door de Limburger Pieter, Philibert Roggen (°1866), wachtmeester van de gendarmerie en zijn echtgenote Pharaïlde Bert. Pieter of Philibert of Bertje Roggen was afkomstig van Halle – Boyenhove, een plaats in de Belgische provincie Vlaams-Brabant en een deelgemeente van de stad Zoutleeuw.

Philibert Roggen was wachtmeester van de gendarmerie, toch ook een heel belangrijk beroep. Orde handhaven in een gemeenschap is niet altijd een sinecure, ook niet in die tijd. Een plattelands rijkswachter had voldoende werk, een vast inkomen en een zeker aanzien in een dorp.

Philibert Roggen en zijn echtgenote Pharaïlde Bert woonden in een prachtig gevelhuis. Het staat er nog met de mooie oorspronkelijke gevel. Zij hadden drie dochters, Ivonna, Elva en Blanche of Blanca. Elva was getrouwd met Adelin De Sutter. Zij hadden geen kinderen. Ze woonden in de Noordstraat toen nummer 129 en staan vermeld als dagbladhandel wat waarschijnlijk niet juist is want Adelin was kantoorbediende bij de firma Dalle. Zij hadden een nieuw huis gebouwd naast Villa Roggen, dat na hun overlijden werd verkocht. Zij woonden later in het ouderlijk huis.

Blanche of Blanca Roggen (1898) trouwde met horlogemaker - juwelier Gabriel De Lille (24 12 1899), Noordstraat 14. Gabriel en Blanche waren de ouders van Lut De Lille (3 mei 1938), ooit zaakvoerster Juwelen De Lille uit de Noordstraat. Gabriël De Lille trouwde met Blanche Roggen (1898 – 27 05 1951) op 25 oktober 1927. Zij was amper 53 toen zij stierf (1951).

De andere dochter Ivonna Roggen was getrouwd met Robert Hebb (1910) architect van de Schouwburg waar nu de openbare bibliotheek gevestigd is, van de woning van Jozef De Lille, nu Optiek–Hoorcentrum Verstringe en van de woning annex hospitaal van dokter Eugeen De Lille in de Kanunnik Andrieslaan, momenteel een eengezinswoning. Robert Hebb wordt beschreven in een van de jaarboeken van het Ambacht.

De beschrijvingen van de woningen en de bewoners van de Noordstraat komen van mijn inspiratiebron en geliefde neef Valeer Posman (1922-2013) die rechtover ’t Schortje gewoond heeft, werden aangevuld door de vroegere eigenaars van ’t Schortje, de dames Charline en Alice Debbaut en door een huidige bewoner van de Noordstraat, Lut De Lille.

Zie ook: http://www.bloggen.be/marianne_posman_in_maldegem/ De Noordstraat, Deel XXXI.

In bijlage: Philibert Roggen als wachtmeester van de gendarmerie, in vol ornaat.  Zicht op de Noordstraat,  nu.  Yvonna Roggen 10 maanden en Elva Roggen 4 jaar.

 Blanche Roggen in 1920, 22 jaar oud.

Bijlagen:
Blanca Roggen.jpg (62.6 KB)   
Blanca Roggen.jpg (62.6 KB)   
Elva en Yvonna Roggen.jpg (92.4 KB)   
IMG_0045.jpg (192.8 KB)   
Philibert Roggen.jpg (38.9 KB)   
Villa Roggen.jpg (121.6 KB)   

De handelszaken en woningen in de buurt van de familie PH. ROGGEN.

De Noordstraat deel XXXII, Ph. Roggen deel II.

Talent in de Noordstraat werd ontwikkeld, aangemoedigd en doorgegeven naar de volgende generaties.

In het boek “Afstammelingen van Joannes De Baere” geschreven door Guido De Baere is wel duidelijk dat alle De Baeres, familie zijn van elkaar in een ver en nabij verleden. Allen hadden talenten die zij op positieve wijze ontplooiden op allerlei terreinen. In de publicatie van deel II van de Noordstraat kwamen de zaakvoerders van Huyze De Baere en hun voorouders ter sprake en nu keren we terug naar links in de Noordstraat, even voorbij ’t Schortje, naar de handelszaak van Désiré De Baere en Emma Versluys.  Er staan vier huizen tussen Villa Roggen en de mooi gerenoveerde woning van Pierre Borgonjon (nu familie F. Moens).

De dochter van Ph. Roggen, Elva Roggen (27 05 1905) was getrouwd met Adelin De Sutter (11 12 1917). Adelin was de kleinzoon van Camiel De Sutter (1865) hoofdonderwijzer en omstreden politicus in Donk. Adelin was onderwijzer en heeft jarenlang op het gemeentehuis gewerkt voor hij kantoorbediende werd bij de garage Dalle. Yvonna Roggen, getrouwd met Robert Hebb had een zoon, Johan Hebb, ook een onderwijzer. Zij woonden in de buurt van Sint Niklaas.

In een van de lage huisjes voorbij Villa Roggen, in nummer 121 toen woonde de slachter Aloïs De Baere (1886) die dieren ging slachten en het vlees in de pekel stak bij particulieren. Zijn vrouw was Augusta Willemarck en zij hadden één dochter Anna De Baere.

 In het andere lage huis voorbij Villa Roggen woonden de slachter Camiel De Baere (1881) en zijn echtgenote Alida Boerjan. Het was verwonderlijk hoe die slachters met een vaardigheid en een nauwkeurigheid een varken neerlegden op de grond op een bosje stro, de knie plaatsten op het varkenslijf en toestaken met één messteek om het dier te kelen. Het varken gilde maar niet lang en de slachter bleef onverstoorbaar. Wat vroeger heel gewoon was, zou nu dierenmishandeling zijn. Slachters hadden vroeger een volledige dagtaak bij particulieren.

Talrijke inwoners van landelijke streken die de ruimte en de kennis hadden kweekten in koterijen in de achtertuin een of meerdere varkens, soms een rund, geiten en schapen, om te slachten of te verkopen. In de jaren 43 en 44 gaf men tien duizend frank voor een varken wat een aanzienlijke som geld was in die tijd. Er was armoede op het platteland, maar niet altijd honger. De meeste mensen hadden een moestuin met groenten en aardappelen, zelfs veevoedergewassen in hun achtertuin of op een stuk landbouwgrond in de buurt. Ze hadden kippen, dus eieren en kleinvee. De armoede die er nu overal heerst, is dramatischer dan vroeger want nu beschikken de mensen zelden over de ruimte voor een moestuin en kleinvee kweken in bebouwde kommen is verboden.

Camiel De Baere en Alida Boerjan, hadden vier kinderen Robert (1913), Esther (1915 - 1997), Valère (1920 - 1979) en Omer (30 05 1922). Omer De Baere  en zijn echtgenote Angela Pauwels hebben de slagerij van Camiel (1881) en Alida De Baere - Boerjan, overgenomen nummer 119 (123) en hebben er tot voor een tiental jaren de slagerij verder gezet. Even verder woonde zijn zuster Esther De Baere, getrouwd in 1949 met schrijnwerker- bouwkundig tekenaar - architect  Richard De Meulenaere (1914) in de vroegere woning van de ouders van Julien Willemarck, mooi gerestaureerd door Richard De Meulenaere. Dus twee kinderen De Baere zijn in de buurt van het ouderlijk huis blijven wonen.

Naast Slager Omer De Baere, in nr. 121 nu  woonden de landbouwer Camiel Claeys (1906), en de winkelierster Alice Timmerman en hun drie zonen. Dit huis werd volledig gerenoveerd en heeft een mooie, moderne gevel.

Alice Timmerman had een broer die in het missieseminarie in Asse, Broeder was. Op die manier kwamen wij er wel eens omdat de opvoeding en het onderwijs van mijn broers op twaalfjarige leeftijd in dit college werden toevertrouwd aan de Missionarissen van het H. Hart. Het Katholiek onderwijs was vroeger bijna volledig in handen van geestelijken, die er dag en nacht klaarstonden voor alle lagen van de bevolking, die er weinig of niets voor terugkregen of er weinig of niets voor betaald werden en  waar ook sociale rangen en afkomst een rol speelden in het dagelijks kloosterleven. Heel veel naoorlogse kinderen hebben kunnen studeren op kosten van de Kerk, maar dit raakt in de vergeethoek. Velen hebben zich nu afgekeerd van de Kerk, door de verhalen over misbruik niet alleen waarschijnlijk, want er is misbruik in alle sociale rangen, op elk niveau. In sommige kringen wordt het zelfs aanvaard of toch gedogen. Als de Kerk ermee te maken heeft wordt het meestal breed uitgesmeerd, omdat van geestelijken die een voorbeeldig leven prediken, verwacht wordt dat ze ook zelf een voorbeeldig leven leiden. Niemand is volmaakt. De geestelijkheid dreigt langzamerhand uit te sterven.

Verder was er nog aan die kant in nummer 139 de Elektrohandel Robert Ronse (1913), de Meubelzaak “René Van Canneyt”, nu “Van Canneyt Home Store” en de woning van veekoopman Vital Van Landegem die varkens en schapen verhandelde  op het terrein achter hun rijhuis.

Bijna alle andere handelszaken van de Noordstraat zijn verdwenen.

De foto in bijlage van de zustertjes met een kleuterklas werd genomen in 1910. Allicht kan zich niemand die schatjes herinneren, maar de dochtertjes van Ph.  Roggen staan er op.

Notities i.v.m. familie De Baere, De afstammelingen van Joannes De Baere, Guido De Baere. De beschrijvingen van de woningen en de bewoners van de Noordstraat komen van mijn inspiratiebron en geliefde neef Valeer Posman (1922-2013) die rechtover ’t Schortje gewoond heeft, werden aangevuld door de vroegere eigenaars van ’t Schortje, de dames Charline en Alice Debbaut en door een huidige bewoner van de Noordstraat, Lut De Lille.

Bijlagen  de gendarmes o.l.v. Ph. Roggen, foto van zijn dochter Blanche Roggen als jongedame. De foto van de slachter-slager is Omer Van Kerckhove in volle actie. Hij woonde op het einde van de Noordstraat, bijna op de grens van de Aardenburgkalseide. Deel XXXII, Ph. Roggen deel II.

Rapport Lut De Lille.

07-08-2015 om 00:00 geschreven door Marianne Posman 1

Van ‘KAPSALON MURIËLLE’

NAAR ‘HAIRSTYLE DE VUYST’ in de NOORDSTRAAT. Deel II.

De Noordstraat deel XX.

Maria Maenhout en Maurits De Vuyst hadden een handelszaak van kruidenierswaren in de Noordstraat 129, Maldegem. Zij waren een gezegend echtpaar die al hun talenten bundelden om vooruit te komen en om glans, geluk en ondernemingszin  te brengen in hun gezin met vier knappe en levendige  dochters. Rita, Nicole, Anne-Mie en Pascale De Vuyst waren allen verschillend maar elk op hun manier knap om te zien en boordevol talent.

Eind jaren 60 springt een van de dochters, Nicole De Vuyst op de voorgrond.

Zij was altijd al gefascineerd door ‘haar’, vooral door ‘lang haar’ en wou creatief bezig zijn met één doelstelling, de ‘vrouw’ mooier maken en zij slaagde in haar opzet. Zij volgde eerst een technische opleiding, ging dan leren voor kapster met leercontract bij Christianne Steyaert in Balgerhoeke, en werkte een jaar in Brussel, bij “Marcel Pussy” in de buurt van haar oom Marin De Vuyst. Dit jaar in Brussel was toch een heel avontuur op haar leeftijd, maar zij ging verder naar Parijs om er zes maanden lang te leren haar knippen bij “Chez Maurice”, een zeer drukke en gekende kapperszaak.

Haar knippen en kappen is niet zo eenvoudig. Je moet over een perfecte kennis van de structuur en type haar kennen. Het haar groeit niet overal op het hoofd even snel, daarom is bijknippen heel belangrijk. Kappers maken van diverse technieken en attributen gebruik om het haar voller, steiler of krulliger te laten uitzien. Wassen lijkt eenvoudig maar producten worden aangepast aan het type haar, droog, normaal of vet. Massage helpt bovendien om de hoofdhuid gezond te houden. Haar heeft bovendien een verzorgingsschema nodig om gezond en glanzend te blijven. Een kapster moet op de hoogte zijn van elk haartype, wat niet zo eenvoudig is. De shampoo en de verzorgingsproducten moeten van uitstekende kwaliteit zijn, aangepast aan diverse haarsoorten. En dan volgen de permanenten, de kleuringen, de blonderingen en de Waxx Wave permanent die meer volume gaf, zonder krullen. Ook hier speelt het haartype een rol en de keuze van de producten moet voor elke haartype aansluitend zijn. Dan pas kan men het haar effectief in model brengen, aangepast aan het uiterlijk, de levensstijl, de leeftijd, de lichaamslengte, de haarkleur en de vorm van het gezicht.

Een behoorlijk dosis kennis, inzicht en vaardigheid is hier mee gemoeid. Een kapper kan met de nodige expertise en een arsenaal apparaten en attributen de optimale look van elk type verwezenlijken. Soms verlangen de klanten een speciale opmaak van het haar bij bijzondere gelegenheden. Vlechten al dan niet versierd, chignons, knotten, spiralen, strengen, krullen vergen ervaring en deskundigheid van de kapper.

Het kappersvak is geen eenvoudig beroep, het vergt inzicht en verantwoordelijkheid tegenover de klant. Men moet over een behoorlijke dosis zelfvertrouwen, flexibiliteit, vriendelijkheid, hoffelijkheid en energie beschikken om een zaak op te starten en het vol te houden. Bovendien vergt de job veel lichaamskracht, de hele dag rechtstaan en urenlang knippen en brushen zijn lastig.

Nicole De Vuyst had al op 21 jarige leeftijd, ervaring en voldoende zelfvertrouwen om in 1972 haar eerste “KAPSALON MURIËLLE” te openen vooraan in het ouderlijk huis. De kruidenierswinkel van Emma Versluys en Maria Maenhout, werd omgetoverd tot een smaakvol, modern en gezellig kapsalon.

Op de trouwfoto 1974 kan je de frêle, blonde en knappe Nicole De Vuyst zien die straalt naar haar toekomstige echtgenoot en op de achtergrond kan je nog het behangpapier merken, de hoofdkleur was oranje, oranje kussens in de rieten zeteltjes in de wachtzaal, oranje motieven op de muren en veel spiegels en atmosfeer.

Op de foto samen met haar geliefde vader staat ze voor haar eerste salon op weg naar de kerk. Bij de buren herken je Godelieve Standaert, Charline Debbaut en de echtgenote van fietsenhandelaar Albert De Zutter, Anna Steyaert.

Van bij ’t begin kon Nicole haar verworven kennis en vaardigheid toepassen op haar klanten in haar eigen salon, die onmiddellijk een succes werd. Ze trouwde twee jaar later, 17 oktober 1974, dus in 2014 precies 40 jaar geleden met een knappe jongeman, Eddy Steyaert, die meteen haar enthousiasme voor de zaak deelde.

Waren het aanvankelijk dames die zij in de watten legde, langzamerhand kwam er ook een herenpubliek die interesse had voor een knip- volume- en verzorgingssessie.

In 1976 kocht zij aan de overkant het huis nummer 126. In 126 hadden schoenmaker Aaron De Backer (1887) en Judith De Baere nog gewoond. Het huis werd vooraan gerenoveerd tot modieus kapsalon en achteraan tot woning met prachtig zicht op een diepe en weelderige tuin. In 1977 werd het gezin verrijkt met een tweeling Mathieu en Melanie.

Een druk klantenbestand en een gezin leiden en draaiende houden was niet altijd even gemakkelijk maar Nicole was moedig, sterk en kreeg hulp van allen die van haar hielden. Achter elke onderneming schuilt de kracht en het talent van de partner die meestal niet in de schijnwerpers staat t.t.z. zichtbaar is.

In 1988 kocht zij nog een huis in de Noordstraat aan elektricien Robert Ronse. Het huisnummer 124 was vroeger bewoond door Valère De Backer, zoon van Aaron. De meeste mannen lieten zich scheren en knippen bij Kapper Valère De Backer (1921), echtgenoot van Marcella Bonne in de Noordstraat 124. Door het uitstalraam kon je de bedrijvigheid gadeslaan, de kappersstoel, de kussentjes voor het achterhoofd en die scherpe scheermessen vormden een boeiend en merkwaardig toneel. Als kind was het onvoorstelbaar en ontzagwekkend dat een man zich met die huiveringwekkende scherpe messen in het geschuimde zeep gezicht liet bewerken.

Waar kapper Valère De Backer jarenlang zijn beroep uitoefende toverde Nicole De Vuyst  een in het oog springend, esthetische zaak. De benedenverdieping met markante gevel was haar handelszaak HAIRSTYLE DE VUYST en op de eerste verdieping was  een appartement met groot raam dat uitzicht gaf op de hele Noordstraat. Het is een van de mooiste gebouwen in dat brede deel van de Noordstraat. We naderen intussen de hoek van de Oude Aardenburgse Weg, waar je ooit in ’t café ‘t Nachtlichtje en in het café Bonanza je dorst kon lessen.

Intussen zat Nicole nooit stil, haar trendy kapsalon draaide op volle toeren, zij volgde bijscholingen en congressen om op de hoogte te blijven van alle nieuwe snufjes en trends in Parijs, Londen, Italië en Schotland.

Bovendien zette zij zich jarenlang in voor haar geliefde Noordstraat. Er werd kermis gevierd, er was de legendarische braderie eind mei/begin juni in de Noordstraat die heel veel volk lokte, er waren de kerstdagen die alle handelszaken deden schitteren met een mooie kerstverlichting en muziek in alle winkels, dank zij Nicole De Vuyst en andere initiatiefnemers die het in zich hadden zich in te zetten voor hun zaak maar ook voor “hun winkelstraat”, de “Noordstraat” met tal van activiteiten waaronder de braderie.

In 1986 startten de zaakvoerders van de Noordstraat met “hun” braderie in de Noordstraat en in 1996 vierden zijn het tienjarige bestaan van dit evenement in samenwerking met de “Dag van het Park” wat telkens enorme energie, verbeeldingskracht en inspanningen met zich meebracht voor de organisatoren om telkens weer nieuwe mogelijkheden en scenario’s te presenteren. Maar zij maalden er niet om, het grootscheepse publiek, de vlotte straatverkoop, de animaties en evenementen er rond brachten volk, blijdschap en tevredenheid bij iedereen.

En dat is eigenlijk het enige wat telt in het leven van een mens, blij zijn, vrolijk zijn, samenkomen, genieten van alles wat het leven biedt en af en toe eens iets kunnen kopen aan een matige prijs.

Met nostalgie denken we terug aan de verdwenen handelszaken, waar de zaakvoerders enthousiast en hoopvol hun zaak startten en toch moesten sluiten door een of andere omstandigheid. Chokado van Martine en Geert Lameire-Verstuyf in de Oude Aardenburgseweg maar toch aan het rond puntje in de Noordstraat. Heerlijke chocolade, prachtige verpakkingen en snoep die je nu nog doen watertanden. Perlège, chocolade en tearoom, de prachtige kleren in Chloé Noordstraat 32, en in nummer 23 Kledingzaak Tucàn, Fotostudio Els (Caboor) in nummer 36, Tearoom Pluk de Dag in nummer 103, Juwelen en uurwerken De Lille, ‘t Hoeveke nummer 91, in het Oud Jeugdhuis was zelfs een vis- en traiteurzaak Van Mullem, nummer 53.

Aan handelszaken uitgebaat door een goed team dynamische zakenlui was in de handelskilometer geen gebrek.

Met dank voor de informatie aan de dames C. en A. Debbaut en N. De Vuyst.

Hairstyle De Vuyst. Deel II. De Noordstraat deel XX.

Zie ook:

http://www.bloggen.be/marianne_posman_in_maldegem/

Bijlagen:
Braderie 2.jpg (679.6 KB)   
Braderie 3.jpg (408.8 KB)   
Braderie Noordstraat.jpg (497 KB)   
Echtpaar De Vuyst.jpg (205.8 KB)   
Hairstyle.jpg (441.8 KB)   
LilIane De Vreeze.jpg (331.8 KB)   
Show Godshuis.jpg (314.9 KB)   

DE KRUIDENIERSWINKEL van MAURITS DE VUYST en MARIA MAENHOUT in de NOORDSTRAAT, nummer 129.

Iedereen herinnert zich nog Maurits De Vuyst (08 10 1924) en Maria Maenhout (03 05 1923) die de laatste vijftig jaar een huis betrokken naast de kledingzaak ’t Schortje, nu de praktijk van tandarts M. Smitz.

Deze handelszaak werd voordien uitgebaat door  Désiré en Emma De Baere – Versluys en werd gekocht door Maurits De Vuyst en Maria Maenhout in 1963, meer dan een halve eeuw geleden.

Maria Maenhout groeide op met broers en zus in ‘de Rookalseide’ of ‘Strobrugge’ in het huis dat gelegen lag tussen de vroegere woningen van Henri Posman en Gabriëlla Raeman (nu An Posman) en de woning van Remi Cromheecke en Martha Van den Abeele, rechtover het huidige uitvaartcentrum Van Nieuwkerke, de ‘Nachtzon’.

Maria leerde naaien en was een ondernemende en hulpvaardige naaister. Zij was een hartelijke vrouw die je hart stal door haar vriendelijkheid en belangstelling, zodra je haar leerde kennen. Maria Maenhout ontmoette de kleermaker Maurits De Vuyst (Waarschoot 1924) en zij vormden meteen een goed team. Hij knipte en rijgde de stof voor herenpakken en Maria naaide verwoed alles aan elkaar.

Maria Maenhout en haar echtgenoot “trouwden in” bij haar ouders in 1947 in de Aardenburgkalseide 297. Haar vader was de schrijnwerker Hendrik Maenhout (1893) en haar moeder Esther Roose (1898).

De andere vier kinderen waren: vlasbewerker Edgard Maenhout (1920), getrouwd met Suzanne De Lille en zij woonden een tijdlang in de Noordstraat 7, bij haar ouders, bakker Camiel De Lille (1878) en Emilia Van Kerkhove.  Suzanne was dus de zus van bakker Bonaventura De Lille.

Georges Maenhout (1927) was vlasbewerker en trouwde met Lieve Blankaert, zij trokken naar Eeklo.

Charline Maenhout (1939) was getrouwd met metaalbewerker Medard Bleyaert (1936) uit de Thijskensstraat 64. Medard was de broer van Erna Bleyaert die jarenlang onderwijzeres was bij de Zusters Maricolen.

Etienne Maenhout trouwde met Jeanine De Ceuninck. Jeanine woont nu in de Lazarusbron. Maria Maenhout kwam dus uit een gezin van vijf.

Maurits De Vuyst was afkomstig van Waarschoot-Beke en belandde in Adegem. Zijn ouders waren Emiel De Vuyst en Martha Gobeyn. Hij had drie zussen en twee broers.

Agnes De Vuyst was getrouwd met Medard De Clerck, Hilda De Vuyst was getrouwd met Guido Missiaen, Cecile De Vuyst trouwde met Wilfried Bral uit Adegem, Noël De Vuyst trouwde met Magdalena Van Heule en Marin De Vuyst, de jongste was getrouwd met Rosanne Matthys en zij trokken naar Brussel.

Het was een behoorlijk hechte familie die regelmatig samenkwam en feestvierde als een van de kinderen in het huwelijk trad of bij andere gelegenheden.

Maria Maenhout en Maurits De Vuyst gingen nadien in de Aardenburgkalseide nummer 13 wonen.

De oudste dochter van Maria en Maurits, Rita werd geboren in 1948. Daarna kwam het gezin meer naar het centrum wonen, in de Oude Aardenburgseweg en ze kregen er een tweede dochtertje Nicole (1951).

Daarna kwamen ze in de Noordstraat wonen in een kruideniers- en schoolgeriefwinkeltje tussen bakker Pieter Spelier en een woonhuis ooit bewoond door het echtpaar buschauffeur Juliaan Verstuyf (1919) en Jozina De Baets (1928) die een melkronde deed.

De winkel van Maria Maenhout werd bevoorraad door handelsreiziger Jules Van den Driessche die toen werkte voor de groothandel Van de Walle uit de Nieuwstraat. Het was in de tijd waar de grote dozen snoep Macintosh op de markt kwamen en Maria Maenhout liet iedereen proeven van die heerlijke bonbons in plaats van te verkopen. Toen kregen Maurits en Maria er een derde dochtertje bij Anne-Mie. Maurits was nog altijd kleermaker en tussen de handelsactiviteiten door, naaide de energieke Maria ook nog voor andere mensen. De kinderen zaten in de huiskamer en luisterden mee naar de prachtige luisterverhalen of hoorspelen op de radio. Maurits hield van die verhalen.

Tenslotte kochten Maria Maenhout en Maurits De Vuyst de eigendom quasi er rechtover, de kruidenierszaak van Désiré en Emma De Baere – Versluys in 1963. Het was een lage maar behoorlijk brede woning, kruidenierwinkel aan de ene kant, woning aan de andere kant. De eigendom liep tot aan de Dreef wat wel mogelijkheden schiep. En zoals dikwijls gebeurt, een nieuwe woning betekent een nieuw leven, er kwam een vierde dochtertje, Pascale.

Het gezin was compleet. Zij hadden vier dochters, telkens geboren in een andere woning. De woning die zij verlieten quasi rechtover werd verkocht en gerenoveerd door Emiel Dierick (1913-2000) en Rachel Spelier (1914-1993), later door de familie René Leloup.

Toen confectiekledij meer en meer hun intrede deed waren Maria en Maurits vindingrijk en creatief genoeg om op een andere manier brood op de plank te brengen voor hun groot gezin. Maurits werd metaalbewerker bij de firma Bekaert, hij werd een soort navolging van ‘kerkbaljuw of pijke’ in de kerk tijdens bepaalde ceremonieën en hij onderhield de kloostertuinen bij de Zusters Maricolen als waren het zijn eigen terreinen. Bovendien was hij de bezieler en de gangmaker van compost - tuinieren in Maldegem, organiseerde spreekbeurten en informatievergaderingen, hij was als het ware de stichter van het containerpark, tuin- en herbruikbaar afval en goederen sorteren en verwerken. Hij was een enthousiast voorganger van de ideeën die de organisatie Transitie naar voor brengt om de mensen aan te sporen anders te gaan leven in de toekomst.

Bovendien speelde en leefde Maurits voor het toneel in Maldegem. Hij speelde mee in toneelstukken en spoorde anderen aan om in de vreugde van het toneelspel te delen. Zijn enthousiasme zette anderen aan om ook deel te nemen aan toneelstukken of toch tenminste naar de opvoeringen te komen kijken. Tot in de jaren 70 werden heel regelmatig toneelstukken opgevoerd door allerlei toneelgroepen en trokken zij volle zalen.

Maurits was een diepgelovig man, getekend door de oorlog kwam hij als gewezen krijgsgevangene terug naar Maldegem, waar hij maandenlang niet meer kon eten als gevolg van het aanhoudend gebrek aan voedsel in de kampen. Niemand die de oorlogsgruwel heeft meegemaakt kan weten en voelen wat soldaten in oorlogstijd meemaken en hoe zij het klaarspelen om het te verwerken. Maurits sprak er zelden over maar toen hij heel erg ziek werd op tweeënzeventigjarige leeftijd, kwamen die verhalen over zijn angsten en ontberingen tijdens de oorlog weer naar boven. De oorlog had elke ambitie die hij had als jongeman gedood maar hij had nooit iets laten merken.

Samen met zijn positieve, altijd opgewekte echtgenote, spartelden zij er zich door met de middelen die zij hadden en de werkaanbiedingen ging Maurits nooit uit de weg. De kinderen kregen alles wat zij nodig hadden en Maria kon elk kledingstuk die de knappe dochtertjes zagen schitteren in boetiekjes in Knokke of in Brugge, perfect namaken. Hun vier oogappeltjes liepen er altijd als prinsessen bij. Maria ging een stuk stof halen bij de buren in ’t Schortje, tekende het patroon, knipte, rijgde en naaide alles aan elkaar en de meisjes konden pronken met  hun exclusief rokje, jurkje of mantelpakje. Misschien had het echtpaar het niet altijd breed maar zij straalden een zekere fierheid en positief dynamisme uit, die zij doorgaven aan hun dochters.

Hun laatste eigendom nummer 129, grensde aan de ene kant aan ’t Schortje, aan de andere kant aan het mooie gevelhuis Villa Roggen, eigendom van Pieter (Philibert) Roggen en zijn echtgenote Pharaïlde Bert, toen Noordstraat 131, vader van Elva, Blanca en Yvonna Roggen. Ernaast woonden Elva Roggen en Adelin De Sutter, bediende bij de firma Dalle.

Ondernemingstalent in Maldegem? Sommige mensen zijn gezegend met speciale gaven en halen het onderste uit de kan. Zij hebben mogelijkheden, moed en doorzettingsvermogen en ze bereiken wat ze willen voor hen zelf, voor hun gezin en in de kinderen zien zij of hun levenswijze succes had. Zo te zien hebben Maria Maenhout en Maurits De Vuyst heel erg hun best gedaan, om alles te doen wat ze konden, met blijdschap, vrolijkheid en optimisme.

Met dank voor de info aan de dames C. en A. Debbaut, Nicole en Rita De Vuyst.

Zie ook: http://www.bloggen.be/marianne_posman_in_maldegem/

Bijlagen:
Echtpaar De Vuyst.jpg (205.8 KB)   
Huisje Familie De Vuyst.jpg (163.4 KB)   

Van ‘KAPSALON MURIËLLE’ naar ‘HAIRSTYLE DE VUYST’ in de NOORDSTRAAT.

Deel III. De Noordstraat deel XXI.

Nicole De Vuyst verleende haar medewerking bij de organisatie van diverse modeshows waar de gelegenheidsmannequins schitterden met smaakvolle kleren en prachtige haarkapsels.

Op de foto loopt een stralende Liliane De Vreeze, echtgenote van Siegfried De Mey, de moeder van Patricia De Mey met een breedgerande hoed en modieus pakje op de catwalk.

Tijdens de braderie in de Noordstraat kon iedereen genieten van een Mini Hair- en Modeshow en aangemoedigd door voormalig schepen Remi De Jaeger breidden de organisatoren de voorstelling uit.

Vanaf 1990 organiseerde Nicole in samenwerking met tientallen andere handelszaken, diverse Hair- en Modeshows in Den Hoogen Pad in Adegem, waar het cultureel centrum werd herschapen tot een modetempel. Elke show betekende een gigantisch succes voor de honderden toeschouwers, de tientallen deelnemende geparfumeerde en gemaquilleerde (Penelope) modellen gesierd met prachtige juwelen  van Lut De Lille, met moderne, sportieve en klassieke creaties van Try Out, Diffrent, Girita Coco, Domino, Bawi, Doremi, Public Creato, Rommel, Lingerie en bed- en badmode Sheilla en Burtline, bruidskledij Ellen, leder en daim van Bugatti, brillen en zonnebrillen van Optiek Coens, voor de allerkleinsten Doremi van Marianne Elias en Tou’Tonne van Sophie Van de Keere en allen getooid met bijpassende schoenen en handtassen. De show werd geleid door ceremoniemeester D. Van Nieuwkerke en vervolledigd met danssessies van de balletschool van dansfenomeen Miranda Crul. Ondertussen kreeg het publiek een hapje en een drankje aangeboden door Wijnen Van den Bossche, Café De Gouden Leeuw en Voeding Martine Verstuyf. Prijzen werden uitgedeeld door Magic Travel en de feestzaal werd omgetoverd tot  een bloemenparadijs door Bloemen  Van Gucht-Dauwe.

In maart 2005 organiseerde Nicole De Vuyst een spetterend mode- en haarspektakel in het Godshuis in Sint-Laureins waar de mensen konden genieten van een grandioos schouwspel van knappe mensen, uitgedost in modieuze kleren en opgemaakt en gekapt door Nicole De Vuyst bijgestaan door een groot aantal zaakvoerders, die zij kon enthousiast maken voor spraakmakende ideeën.

Het zakentalent, de levensvreugde, het optimisme, het dynamisme had zij van haar ouders, tenvolle gesteund door haar gezin.

In de jaren 70 startte haar echtgenoot Eddy Steyaert een schoenwinkel Italy op de hoek (waar vroeger een herberg was), waar je voor aanvaardbare prijzen prachtige en degelijke schoenen vooral van ’t merk Prada kon aanschaffen. Het was interessant want de vroegere schoenhandels verdwenen een voor een in de Noordstraat. De winkel was goed gelegen, met ruime parkeergelegenheid en trok veel klanten.

Kortom Nicole De Vuyst had 40 jaar lang een van de beste kapsalons in Maldegem en omstreken en dit betekende meteen een meerwaarde in de handelskilometer. Toen de renovatiewerken in de Noordstraat veel te lang duurden en het eenrichtingsverkeer werd ingevoerd, werd het tijd voor een andere locatie.

Nicole De Vuyst verhuurde haar mooi en goedgelegen kapsalon aan de WERELDWINKEL OXFAM, die meteen een breed assortiment handelswaren van Oxfam Fair Trade kon uitstallen in een aantrekkelijke zaak.

Wie de ‘eerlijke handel’ wil steunen kan er op woensdag en zaterdag terecht om heerlijke chocolade, koffie, thee, suiker, rijst, choco, honing  allerlei gezonde voedingswaren, wijnen, aperitieven, frisdrank en prachtige, handmade snuisterijen, handtassen en andere lederwaren, unieke sjaals, schoolgerief, speelgoed, kopjes en theekannetjes, schalen en kommen te kopen uit alle arme landen van de wereld.

Oxfam-Wereldwinkels zijn niet alleen speciaalzaken voor kwaliteitsproducten van eerlijke handel. Elke winkel is ook een informatiecentrum én een ontmoetingsplaats voor iedereen die werk wil maken van een meer rechtvaardige wereld.

Hairstyle De Vuyst kwam terecht op een betere locatie in de Westeindestraat 125 en Nicole De Vuyst gaf de fakkel door aan haar dochter Melanie Steyaert, die de preselectie van de Goldwell Colour Zoom 2015 won. Van 2 tot 8 oktober neemt de bekende kapster Melanie Steyaert deel aan de finale van een bekende kapperswedstijd in Las Vegas. www.hairstyle-de-vuyst.be. Een Maldegemse vertegenwoordigt België in de Verenigde Staten, een gegeven waar we fier op zijn.

Naast de Wereldwinkel Oxfam wereldwinkel heeft Nicole De Vuyst, haar tweede kapsalon omgetoverd tot een huiselijke, gezellige, waardevolle warme thuis voor haar en haar gezin. Zij heeft zich een paar jaar geleden, tijdens een onverwachte, onbarmhartige ziekte kunnen bezinnen en zij beseft intussen dat zij nu ook moet leren genieten van andere dingen samen met haar echtgenoot. Haar mooie woning verfraaien, prachtige voorwerpen verzamelen en onderhouden, voor de kleinkinderen zorgen, de volwassen kinderen bijstaan in geval van nood en tijdens buitenlandse reizen nieuwe ideeën opdoen, om tenslotte thuis te komen en te relaxen in haar mooie orangerie met heel veel voorwerpen uit de tijd van toen en uitzicht op een brede, groene long, praktisch in het centrum van ons dorp.

In de gevelrij van Nicole De Vuyst staan talrijke handelszaken met een geschiedenis. De huisnummers zijn in de loop der jaren veranderd, dus kunnen enigszins afwijken, maar de vernoemde personen hebben er gewoond of wonen er nog. De woning van schrijnwerker René De Meulenaere nr. 100, en van aannemer Alphonse Standaert nr. 102. Schoenmakerij Louis Claeys en de kleermaker Remi Claeys die later verhuisd is naar de Stationsstraat 7 (nu Sportwinkel Vyncke), werd later Stovenwinkel G. Steyaert, nu Advocaten kantoor van Karim Hermie en Leer@lot, praktische leer- en huiswerkbegeleiding van L. Dhont in nummer 106.

Kinderkledij van Cécile Elias - De Baere, dochter van Jozef De Baere, staat nu leeg. Het kruidenierswinkeltje nummer 108  van Regina Cauwels en Hubert De Lange is mooi gerenoveerd. Daar is een woonhuis tussen en dan volgt de gevel van bakker Marcel Maertens en Jenny De Lille, nummer 112, voorafgegaan door een woonhuis. In diezelfde huizenstrook was er de handelszaak van boter en eieren van Alfred Roete (1867) en Judith Geirnaert, later namen zoon Georges Roete (1913) en Maria Van Eenaeme die handelszaak over.

Op de hoek nummer 120 woonden scheepbouwer Julien De Brabander (1916) en Irena Vlaeminck (1819) met hun twee heel knappe dochters, Linda en Danny.

Het woonhuis van Julien De Brabander en Irene Vlaeminck wordt afgebakend door een toegangsweg naar de terreinen van Omer Van Deynse.

Daarna woonde Germanus Verstuyf (1904), echtgenoot van Clara Steenkiste, broer van Irma en Rosa Verstuyf, kinderen van Alfons Verstuyf, vervoerdienst. Nu staat daar een mooi modern woonhuis van een van de nazaten van Robert Ronse.

Daarna volgen Hairstyle De Vuyst, nu OXFAM WERELDWINKEL  en het woonhuis van Nicole De Vuyst. Naast Nicole was  de slagerij van  Alfons Ardeel (1898) en Prudence Bultinck, Noordstraat 132, later bewoond door Luc Ardeel en Monique. Er was daar ooit een viswinkel. Het woonhuis van wijlen Marc De Wulf en Nicole Savat is naast de winkel met zwarte gevel waar interieurstylist Geoffroy Van Hulle meubels en siervoorwerpen  presenteerde. Deze woning werd verkocht en wordt gerenoveerd door een koppeltje uit Moerhuize? Naast Nicole Savat hadden de ouders van Annie De Backere, echtgenote Karel De Bolster er hun woonplaats nummer 130. Daarna woonden de metser Victor Lams (20 06 1908) en zijn echtgenote Maria Naert (15 05 1910), de grootouders van kinesist Kurt Lams, die er een winkeltje hadden van koorden en heel lekkere ingelegde haring. Momenteel staat er een mooi groot appartementsgebouw met onderaan kapsalon, Annelore’s Creation, maar dat is eigenlijk Oude Aardenburgseweg.  Verder woonden vroeger schrijnwerker Jozef De Bruyckere (1885) en was de naaiwinkel van zijn echtgenote Clothilde Bourgonjon, Noordstraat 136. Op de hoek woonden veevoederhandelaar Arnold Martens (1896) en winkelierster Alice Standaert, Noordstraat 140 toen, Alice Standaert was de zuster van de bekende bakker Cyriel uit het midden van de Noordstraat. De woning van Arnold Martens – Standaert  zou vroeger een bakkerij geweest zijn. Arnold Martens was familie van slager Filip, Gino, Guido, vorige generatie Odiel en Odette Martens.

Bijna rechtover het  voormalige Kapsalon Hairstyle De Vuyst, woonden de schrijnwerker Camiel Van Canneyt (1881) en Maria Willems, zuster van Arthur Willems (nummer 28), in nummer  143. Camiel werd opgevolgd door zoon René Van Canneyt. De dochter van René, Nicole Van Canneyt nam de handelszaak van haar vader over en haar zoon, Geoffroy Vanhulle liet en laat intussen zijn verbeelding spreken in aantrekkelijke interieurs die overal ter wereld woningen verfraaien. Home Store Van Canneyt groeit en bloeit. Het gebouwencomplex is een pareltje voor de brede Noordstraat, intussen nummers 143 – 147, met mogelijk nog uitbreidingen.

In de richting van ’t Schortje, woonden in nummer 137 de slager Camiel Sierens (1837), zijn echtgenote Alida De Loof en hun zoon Basiel Sierens (1904) en zijn echtgenote Martha Rotey. In nummer 135 woonde loodgieter Karel (1875) Ronse, zijn zoon Robert Ronse (1913) volgde hem op, was ook elektricien en verkocht televisies en radio’s. Dan volgden twee woonhuizen, nu is een ervan, nummer 137  Retouches Naald en Draad.

Dank zij het ondernemingstalent en het doorzettingsvermogen van heel veel Noordstraat bewoners, groeiden en bloeiden ambacht en nijverheid in dit deel van Maldegem, die aantrekkelijk was voor alle Maldegemnaars maar die ook druk bezocht werd door heel veel klanten uit de omliggende gemeenten en uit Nederland. De Noordstraat is lang en breed en blijft de trots van de bewoners, mede dank zij hen die hun gevels goed onderhouden en verfraaien.

Met dank voor de info en foto’s aan Nicole en Rita De Vuyst.

Zie ook:

http://www.bloggen.be/marianne_posman_in_maldegem/

05-08-2015 om 00:00 geschreven door Marianne Posman 1