PROSPER en OMER WILLEMARCK. Deel V- Gy.

De Noordstraat Deel XXXXIV.

We gaan nu terug naar Victor Willemarck in de Noordstraat. De derde zoon van Victor Willemarck, PROSPER WILLEMARCK (03 11 1896) was gehuwd met Dina Allaert (Wevelgem 26 06 1896). Als dertigers, lieten zij een mooi huis optrekken in de Nieuwstraat nummer 53 dichtbij de woning van kunstschilder Nestor Martens, vroeger woning van huisschilder Edmond Martens (1885) en Adrienne  Verminck in nummer 59.

In die rij mooie huizen, woonden in de jaren 50: herbergier Maurits Van Hyfte (1903) en Clara  Longueville in nummer 45, Frans Van Nevele - Begyn, Jozef Van Den Bossche - Bruneel, auto- en fietshandelaar Maurits De Waele  en Barbara  Reyniers nummer 51, Sylvain Ysebaert (1894) en Elodie Loeys  in nr. 53, auto- en fietshandelaar Ernest Geyssens (1889) en Alice Van Hoecke in nummer 55, Omer Willems (1901) en Margriet  Van Landschoot in nummer 57 met verder, herbergier Honoré De Vos en Celesta  Vermeulen in nummer 65, de familie Janssens,  Van Rie, enz…. Een huizenrij met mooie geconserveerde en geklasseerde gevels trouwens en enkele heel bekende namen in Maldegem. Talrijke zaakvoerders hadden toen de mogelijkheden een nieuwe zaak uit te bouwen en mooie woningen te laten optrekken. Romain Willemarck (1893) en Elisa Compernolle, ouders van Denise Willemarck had er bij voorbeeld de prachtige woning waar nu Lingerie Sheila gevestigd is, nummer 63.

De architect van de woning van Prosper Willemarck en Dina Allaert was Fr. Vandendael uit Leuven, die vroeg 1750 BF (43 euro), of dat de enige rekening was die Prosper Willemarck kreeg is niet gekend, meestal werd er betaald na elke grote taak die was afgewerkt.

De volledige beschrijving vermeldt elk detail van aankoop, ondertekend door de architect en de aannemer Alfons Borgonjon – De Brabander  uit de Noordstraat 60 (nu Huyze De Baere); die volgens de factuur, poutrellen (balken), dubbele binnen- en buitendeuren, kasten, planchetten, zolder- en keldertrap, rolluiken, dakvensters, ramen, voegwerk, enz. voor zijn rekening nam, voor een totaalfactuur van 105519,76 BF, 2637,6 €. Alle facturen verzonden eind jaren 20, begin 1930 werden bewaard, waren opgesteld in het Frans en zijn stille getuigen van de dure materialen die gebruikt werden voor het optrekken en afwerken van het gebouw o.a. parket van Hongaarse eik aan 155 BF de vierkante meter….. We moeten er geen tekening bij maken. Alle materialen werden verzonden per spoor en waarschijnlijk afgehaald met paard en wagen aan het station in Maldegem.

De voorbereidingswerken vanaf 27 november 1928, delfwerk, fundering, gewapend beton, stenen lossen en plaatsen, timmerwerk, kroonlijsten gevel, goten achtergebouwen, plaatsen van platte pannen, zink, loodwerken, afloopbuizen, keldervloer en andere vloeren, chambrands en bekleedsels, regenput, vergaarput, afleiding putten, pomp put, trottoir of terras achteraan, bedroeg

100314,78 BF of 2 507,8 €.

Een kachel van de firma Michel Van Geen – De Pauw uit Gent van 1 696 BF, een moderne schouw van wit-blauw marmer van de natuursteenhandel F.W. Legon Fort – Lapin, 41, uit Brugge van 1908 BF, marmeren plinten, schouw, venstertabletten, sokkels in koninklijk rood marmer van Dejaffe Frères van Mazy voor een totaalprijs van 6192 BF. In elk vertrek werd één schouw geplaatst: twee salons, eetkamer, keuken en  achterkeuken, slaapkamers …. Om vervoerkosten te sparen werd meteen de levering voor de heer Perquy verzonden, met de vraag aan Prosper Willemarck om de bestelde goederen aan Perquy door te geven. Alle materialen kwamen van redelijk ver maar de elektriciteit werd uitgevoerd door J. Reyniers - Perquy uit de Marktstraat 20, Maldegem voor een totaalbedrag van 1716,90 BF. Spiegelruiten en krukken werden dan ook geleverd door Marcel Geernaert - Van Parys Noordstraat 151, schoonvader van Vital Van Landegem, voor een totaalsom van 1634,60 BF. Gabriel De Lille leverde op 15 augustus 1928 een juweel of horloge van 155 BF met twee jaar garantie. En de radiohandel De Lille, Noordstraat 15 leverde een duur apparaat  van 7338,8 BF op 5 april 1928. Wie uitgebreide informatie wil verwerven over het fenomeen RADIO in Maldegem, kan het artikel lezen in het Ambacht, Maldegem Jaarboek  1998, p 7 – 50.

Grote sommen allemaal als je bedenkt dat het uurloon van een arbeider in Maldegem eind jaren 20, beginjaren 30 gemiddeld 75 centiemen per uur  bedroeg, brutoloon ongeveer 45 frank per dag. Met een verschil voor geschoolde en ongeschoolde arbeiders. Alle materialen kwamen van heinde en verre en moesten dan nog geplaatst worden. Voorwaar Prosper Willemarck was een welvarend man! Hij kon zich een juweeltje van een huis veroorloven.

Prosper Willemarck was bediende van de Burgerlijke stand in Maldegem op het gemeentehuis. Hij was getrouwd met een West-Vlaamse dochter van vlashandelaars, Dina Allaert, maar ze hadden geen kinderen.

Prosper Willemarck heeft de stamboom van de mannelijke leden Willemarck opgesteld, in een mooi handschrift. Na de oorlog deed Prosper Willemarck ook het nodige schrijfwerk naar de provinciale directie voor Oorlogsschade in Oost-Vlaanderen. Hij kwam op voor de geteisterden in Maldegem: Maurits Cromheecke, Moerhuize 65, Henri Werrebroeck, Lieveberm 37, Theophiel de Vreeze, Krielstraat 8, Camiel De Smet - Savat, Rapenbrugstraat 29, Livina Leloup Rapenbrugstraat 22, Urbaan Blomme Noordstraat 189, Camiel Versieck, Westweg, 9, Modest Posman, Rapenbrugstraat 27 en talrijke anderen …. Hij ging langs alle woningen in de getroffen gebieden in Maldegem en hielp de eigenaars om de geleden schade terug te vorderen, hulp die met dankbaarheid onthaald werd. Hij had kopies van elk schrijven, bewaarde het bewijs van aangetekende zending, enz.… Een heel zorgvuldig secretaris en onbezoldigd sociaal hulpverlener avant la lettre.

De jongste zoon van Victor Willemarck was de handelaar OMER WILLEMARCK (22 11 1904). Omer was getrouwd met JOSÉE DE BUSSCHERE (30 11 1912), zuster en schoonzuster van de bekende slager Paul De Busschere (04 02 1915) en zijn echtgenote Emilienne De Caesteker (Longlaville 21 10 1920) uit de Nieuwstraat nummer 30. Paul en Emilienne hadden een  groot gezin, allemaal heel knappe kinderen. Omer en Josée hadden een villa in de Westeindestraat 160 bis, naast de huidige garage Fiat, met een grote vlasloods achteraan. U kan dit nu nog zien dat in die wijk hele mooie villa’s stonden.

Met dank voor de info en de foto’s aan de Heren Rian Crul (stamboom), Rik Van de Rostyne, Walter Notteboom, Louis Posman, Jacky Lazoen (Klapper 1950), Theo de Vreeze, Hubert Savat,  Erik Blomme van het Archief Maldegem, Mevrouw Marie-Jeanne Willemarck, echtgenote Rik Van de Rostyne en Mevrouw Katrien De Clerck-Seifert.

De Noordstraat deel XXXXIV, ’t Molentje deel V-G.

Bijlagen:
huis.jpg (113.4 KB)   
Omer Willemarck.jpg (61.1 KB)   
Prosper W..jpg (44.6 KB)   
Radio De Lille.jpg (99.8 KB)   

De ondernemingszin van JULIEN WILLEMARCK.

Deel V- Gx.

De Noordstraat Deel XXXXIV.

De tweede zoon van Victor Willemarck, JULIEN WILLEMARCK was vooral gekend als publiek figuur en briljant zaakvoerder. De legendarische, kleerstoffenhandelaar, naoorlogs burgemeester van Maldegem (1945 – 1946) en vlashandelaar Julien Willemarck (11 04 1894 - 1996) werd 102 jaar. Op de foto geplukt uit Vrij Maldegem zie je Julien Willemarck gevierd als 100 jarige in Maldegem, omringd door talrijke familieleden.

Julien Willemarck (11 04 1894 - 1996) woonde meer naar het centrum in de Noordstraat nummer 68, rechtover de voormalige Bakkerij Savat, nu Bakkerij Lanckriet in de buurt van de ouderlijke woning van Victor Willemarck (woning van architect Richard De Meulenaere). Zijn vlasbedrijf had hij in de Bloemestraat, de “Vlasgaard”. Er viel veel te verdienen met geroten vlas, minder met gebleekt vlas.

Julien Willemarck was getrouwd op 17 januari in 1923 in Waarschoot met winkelierster Julienne De Craene (18 12 1902 - 15 04 1969).

Het koppel Julien Willemarck en Julienne De Craene trouwde op dezelfde dag op 17 januari in 1923 als de vader van Julien, Victor Willemarck (1865), voor zijn tweede huwelijk met Maria Verselder. (zie menu).

Op de trouwfoto vooraan zitten beide bruidsparen omgeven door familieleden, kinderen van Victor Willemarck en hun gezin.

Julien Willemarck en Julienne De Craene hadden acht kinderen:

Yolande (1924), Denise (1925), Jacques Willemarck (15 01 1927, werd handelsreiziger bij V.W.), Rosanne (1928), Herman Willemarck (15 01 1930, werd ambassadeur), Luc (+ 1931) Christiane (1935) en Luc (1943). Luc staat tweemaal vermeld, waarschijnlijk is het eerste jongentje Luc overleden en kreeg de volgende zoon, de naam Luc, als eeuwig aandenken aan het overleden kindje.

De foto toont het gezin van Julien Willemarck met baby Luc op weg naar de kerk voor de doopviering.

De kinderen van Julien Willemarck waren zeer verstandig en bekleedden mooie posities in de maatschappij, een zoon was ambassadeur en een andere zoon directeur van V.W. in Gent.  Waar je ook gaat ter wereld er is altijd wel een nakomeling van Julien Willemarck die een belangrijke functie had in de maatschappij.

Zie ook: http://www.bloggen.be/marianne_posman_in_maldegem/

Met dank voor de info en de foto’s aan de Heren Rian Crul (stamboom), Rik Van de Rostyne, Erik Blomme van het Archief Maldegem, Mevrouw Marie-Jeanne Willemarck, echtgenote Rik Van de Rostyne en Mevrouw Katrien De Clerck-Seifert. De Noordstraat deel XXXXIV, ’t Molentje deel V-Gx.

Bijlagen:
huwelijk Victor en Julien W. verkleind.jpg (117.6 KB)   
Julien W. verkleind.jpg (177.8 KB)   
Luc W. verkleind.jpg (42.9 KB)   
Menu verkleind.jpg (54 KB)   

ALBERT WILLEMARCK en de ‘VILLA SNEEUWWITJE’.

Deel V- F. De Noordstraat Deel XXXXIII.

De foto van de villa dateert van 1928, toen de villa gebouwd werd.

VICTOR WILLEMARCK (10 10 1865 – 19 12 1947) en LEONIE STANDAERT (29 06 1861 – 8 mei 1921) uit de Noordstraat (heden voormalige woning van schrijnwerker-architect Richard De Meulenaere – Esther De Baere) hadden vijf kinderen: Albert (3 december 1892 – 12 12 1972), Julien (1894 -1996), Prosper (1896), Georgina (1899, vroeg overleden) en Omer (1904).

De oudste zoon van Victor Willemarck, ALBERT Joseph WILLEMARCK  en zijn echtgenote MADELEINE GEIRNAERT hadden de VILLA ‘SNEEUWWITJE’ met achteraan heel wat loodsen laten optrekken in de Brielstraat, 79, op een domein van 7000 vierkante meter in 1928, dus bijna honderd jaar geleden. De tuin achteraan grensde aan de rozentuin van het klooster, nu parking van het Instituut Zusters Maricolen. De villa ‘SNEEUWWITJE’, Brielstraat 79 staat er nog, is gerenoveerd, wordt goed onderhouden en doet denken aan een rijk verleden.

Albert Willemarck was aanvankelijk varkenskoopman maar schakelde later over naar vlasbewerking en -handel. Albert Willemarck en zijn echtgenote Madeleine Geirnaert waren een knap koppel op hun huwelijksdag.

De kinderen van Albert Willemarck en Madeleine Geirnaert waren:

• Carlos Willemarck (1924), getrouwd met Odelfa Deyne uit de Noordstraat. Zij hadden vier kinderen, Christian (1950), Johan (1951), Anna (1954) en Katrien Willemarck (1959).

• Christiaan Willemarck (januari 1927). Hij heeft maar enkele uren geleefd.

• Marie-Jeanne Willemarck (14 12 1927) is getrouwd met Rik Van de Rostyne, voormalig leraar van het K.A. en schrijver van boeken en artikels i.v.m. heemkunde en geschiedenis. Zij hebben twee zonen, Alexander en Dominique Van de Rostyne. Marie-Jeanne Willemarck was lerares in het koninklijk atheneum.

• Anny Willemarck (13 juni 1929) was niet getrouwd maar had een belangrijke job in het atoomcentrum in Mol. Zij woonde in Brussel en kwam tijdens de weekends naar haar ouders. Zij is vroeg overleden.
  
  

Het waren allemaal aantrekkelijke kinderen. Marie-Jeanne was een heel knappe dame, nu nog trouwens.

Hieronder enkele foto’s van Albert als jongeman, Albert en Madeleine met hun gezin, de kleine kinderen met hun ouders en de kinderen als ze wat ouder waren.

Albert Willemarck werd geboren op 3 december 1892 en stierf op 12 december 1972. Hij was 80 jaar oud.

Zijn rouwbericht vermeldde talrijke eretekens. Hij was officier in de Leopold II-orde met Zwaarden, Ridder in de Kroonorde met Zwaarden, hij had het Oorlogskruis met Palmen, het IJzerkruis, het Vuurkruis en de Herinneringsmedaille en Zegemedaille van de oorlog 1914-1918.

Hij deed zijn legerdienst vanaf 10 oktober 1912, (hij was toen 20 jaar oud) voor de oorlog, samen met beschuithandelaar de Heer Maurice Taveirne (22 09 1892) en de Heer Richard Van Hecke (1884) (nr. 107). Tabakhandelaars Van Hecke en de vader van Albert, Victor Willemarck nr. 101 waren eigenlijk buren in de Noordstraat (dat is nu het appartementsgebouw Van Hecke met de woning van wijlen schrijnwerker-architect Richard De Meulenaere).

Soldaat Albert Willemarck werd noodgedwongen ingelijfd aan ‘den IJzer’ gedurende vier jaar tijdens Wereldoorlog I en moest meehelpen de Duitsers te ontzetten tot aan de Rijn.

Albert Willemarck had er zeven jaar legerdienst, oorlog, ontbering en ellende opzitten en dat gaat niet in je koude kleren zitten als jongeman. Het zal zijn karakter behoorlijk beïnvloed hebben. Zijn soldatenkaart vermeldt het nummer 57695, korporaal of kapitein, hij ziet er best een knappe man uit, hij was 1 meter 77, heel groot voor die tijd en hij had blond haar.

Na zijn legerdienst, na de oorlog en na zijn huwelijk was hij niet alleen zaakvoerder maar hij zette zich ook in op andere terreinen in de maatschappij. Hij stichtte een mooi gezin en was een dynamisch werkgever voor talrijke arbeiders in Maldegem. Hij verschafte werk voor heel veel mensen en dat is belangrijk voor de welvaart in ’t algemeen.

Met dank voor de info en de foto’s aan De Heren Rian Crul (stamboom), Rik Van de Rostyne, Walter Notteboom, Louis Posman, Theo de Vreeze, Jacky Lazoen (Klapper 1950), Hubert Savat, Erik Blomme van het Archief Maldegem, Mevrouw Marie-Jeanne Willemarck, echtgenote Rik Van de Rostyne en Mevrouw Katrien De Clerck-Seifert. De Noordstraat deel XXXXIII, ’t Molentje, deel V-F.

Bijlagen:
ALBERT verkleind.jpg (92.9 KB)   
GEZIN wILLEMARCK verkleind.jpg (90.3 KB)   
IDENTITEITSKAART verkleind.jpg (121.9 KB)   
villa verkleind.jpg (73.8 KB)   

FLORIDA WILLEMARCK.

Deel V- E.De Noordstraat Deel XXXXII.

Een vrouwelijk lid Willemarck, namelijk Florida Willemarck (16 09 1894 – 11 03 1938) was gehuwd met Emiel De Sloovere uit Moerhuize nummer 50.

Florida Willemarck en  Emiel De Sloovere  woonden in de populaire herberg-winkel in Moerhuize nummer 50, waar later jarenlang het restaurant ‘Populierenhof’ werd uitgebaat. Florida stierf betrekkelijk jong op 44 jarige leeftijd op 11 maart 1938 en Emiel hertrouwde enkele jaren later.

Florida Willemarck was de dochter van Honoré Willemarck (22 12 1871 – 04 11 1931) en de jong overleden Clémentina Terny (02 05 1873 – 24 06 1901).

Honoré Willemarck (1841) was een zoon van Joannes Willemarck en Amelia Geyssens en een kleinzoon van Bernardus Willemarck (1805) en Victoria Borgonjon (1806 – 1846). Bernardus was dan weer een zoon van Ignatius (12 03 1772). De stamboom reikt heel ver en mede dank zij Prosper Willemarck en Rian Crul werd die nauwkeurig beschreven en uitgebreid tot 1613.

De echtgenote van Rian Crul, Hilda De Sloovere, haar zussen Charline en Jenny en hun broer Maurice zijn enkele kleinkinderen van Florida Willemarck en Emiel De Sloovere.

Op de foto bovenaan zie je de vroegere herberg ‘In ’t Groene Woud’, geplukt uit een van de Jaarboeken Het Ambacht. Het was jarenlang een bekend restaurant ‘Het Populierenhof’, werd verkocht en is wordt nu gerenoveerd.

Hier onder zie je een kopie van het trouwboekje van Emiel en Florida, een foto van het knappe echtpaar en het bidprentje van Florida Willemarck.

 Emiel Joseph De Sloovere trouwde in Maldegem op 10 juli 1918, met Florida Maria Willemarck (Maldegem 16 sept 1894 - Brugge 11 maart 1938). Zij hadden vier kinderen:

1. Medard Maurits De Sloovere (Maldegem 19 09 1921 - Aalter 04 12 2014).

2. Etienne De Sloovere (Maldegem 23 sept 1924 - Sijsele 16 januari 2011).

3. Marcel Arseen De Sloovere (Maldegem 09 juli 1928 - Maldegem 20 aug 2007).

4. Christiana Maria Augusta De Sloovere (Maldegem 02 nov 1934 -).  Florida stierf in 1938, de oudste zoon Medard was 17, de jongste amper vier jaar oud.

Emiel hertrouwde in Maldegem, ca. 1940, met Magdalena De Keyser (Maldegem 07 apr 1902 - Eeklo 23 dec 1982) en zij hadden twee kinderen:

5. Jacqueline Florida De Sloovere (Maldegem 26 sept 1941 - ).

6. Jaak Karel De Sloovere (Maldegem 28 feb 1944 - ).

Ik kende de meeste kinderen van de herberg ‘Toe Sloovers’, zij reden voorbij met de fiets op weg naar het dorp, op weg naar het werk of de kerk of met vriend of vriendin en ik kwam langs de herberg op weg naar het ouderlijk huis van mijn vader, een beetje verder langs de Moerhuizestraat, nummer 33. Het was er altijd heel druk in het café, vooral van de mannelijke inwoners van Moerhuize die er uitbundig hun dorst lesten tijdens die lange, hete zomers van toen. Het was uitzonderlijk er eens een vrouw aan te treffen, dit was toen niet gebruikelijk. De huisvrouwen bleven thuis en zorgden voor Kind en Keuken en wachtten op de heer des huizes, dronken of niet. Naast het café was een snoepwinkeltje waar waarschijnlijk ook kruidenierswaren werden aangeboden. Magdalena (Lena) De Keyzer bediende de klanten in haar zaak.

Dat wat betreft een vrouwelijk lid Willemarck.

We gaan nu terug naar de vlasbewerking en -handel, die welvaart bracht in Maldegem en omstreken.

Zoals de meeste leden van de familie Willemarck deed de heer des huizes op een bepaald moment in het vlas toen de tijd er rijp voor was.

Vlasteelt, -bewerking en -handel was een zeer winstgevende bedrijvigheid tot even na W.O. II. De laatste bewoner van het domein en de romantische villa van de familie Willemarck was een broer van Victor Willemarck, Alphonse Willemarck dus.

Victor Willemarck en zijn broers waren oorspronkelijk veehandelaars, kopen en verkopen van varkens was hun beroep maar, zij werden er zich meer en meer van bewust dat vlas, het telen, bewerken, kopen en verkopen meer zou opbrengen. In 1900 gaan ze hun vlas nog roten in de vaart en zochten en maakten putten van acht op tien meter.

Het vlas werd in bakken of ‘hekkens’ gelegd en de bakken of ‘hekkens’ werden enkele weken in de Leie of in Maldegem in de vaart, geplaatst, hierna werd het vlas gedroogd op het veld in kapelletjes. Door het roten komt de binnenkant van de stengels los en verwijderbaar geworden van de vezel. Door het zwingelen werd de binnenkant (de lemen) verwijderd van de vezel (het vlas). Het plaatsen en uithalen uit de Leie of de vaart was nogal omslachtig, later werden grote betonnen rootbakken gemaakt op de terreinen van de vlasbazen, ik geloof zelfs dat het water verwarmd werd om het proces te versnellen.

In het Meetjesland hadden ze geen Leie en werd het vlas “geveld“. Het werd open gespreid in dunne laagjes op het veld en na een paar weken “gekeerd“, dat was dus hetzelfde proces maar het regenwater en de zon moesten hier het werk doen van het Leiewater. Dat was niet altijd evident. Als het teveel regende werd de vezel (het vlas) ook rot, en dat was niet de bedoeling. Dus het vlas dat “geveld “ was had meer kans op beschadiging en was daardoor van mindere kwaliteit. Aanvankelijk bleken zij het vlas op den ‘Dem’, langs de Dreef, maar later (1905) koopt Victor Willemarck een stuk grond in de Bloemestraat voor een aanzienlijk bedrag in die tijd: ‘de Vlasgaard of de Vlashaard’ waar het vlas geroot kan worden.

Zie foto’s van de vlasgaard uit het Vrij Maldegem.

Deze “roterij“ in de Bloemestraat (de huidige brandweerkazerne), is maar kort succesvol geweest omdat de prijzen van het vlas op een bepaald moment enorm daalden en er weinig of geen vraag meer was naar vlas. Dat was in de jaren 50 Waarschijnlijk veroorzaakt door de opkomst van het katoen maar er was ook een grote concurrentie met het vlas dat opnieuw werd ingevoerd uit Rusland. Maar de markt herstelde zich toch, de grote ‘vlasbazen’ in Kortrijk bleven bestaan, de kleine vlasbewerkers in het Meetjesland gingen kapot maar er bleven er toch enkele overeind.

 (Informatie via de notities van Prosper Willemarck).

Op de foto’s geplukt uit een Vrij Maldegem van weleer, kan u nog de gebouwen en de (beschadigde) toren zien. Nu is het terrein bestemd voor de “brandweerkazerne”, loodsen, kantoren en gebouwen. Velen herinneren zich nog de ‘Vlasgaard’ en de geur die er altijd hing van het geroten vlas.

Zie ook: http://www.bloggen.be/marianne_posman_in_maldegem/

Met dank voor de info en de foto’s aan de Heren Rian Crul (stamboom), Rik Van de Rostyne, Walter Notteboom, Louis Posman, Hubert Savat,  Jacky Lazoen (Klapper 1950), Erik Blomme van het Archief Maldegem, Mevrouw Marie-Jeanne Willemarck, echtgenote Rik Van de Rostyne en Mevrouw Katrien De Clerck-Seifert.

01-09-2016 om 00:00 geschreven door Marianne Posman 1

 De ondernemingszin van Vlashandelaar

ALPHONSE WILLEMARCK

in het breedste deel van de NOORDSTRAAT, ’t Molentje.

Deel V- D. De Noordstraat Deel XXXXI.

De 14 kinderen van Petrus Willemarck (03 10 1825) en Julia Van Landschoot (10 08 1838) waren: Maria, Charles-Louis, Eduard, Mathilde, Camillius, Elisa, Victor, Theophile, Hortensia, Clementine, Augusta, Désiré, Alphonse en Henri. Charles-Louis, Eduard, Mathilde, Camillius, Elisa, Victor en Désiré (1864 1941) kwamen de vorige keren aan bod, dan volgen Alphonse en Henri: Een van de jongste kinderen van Petrus Willemarck (03 10 1825) en Julia Van Landschoot (10 08 1838) was ALPHONSE WILLEMARCK.

Alphonse Willemarck was de bouwheer en de eigenaar van de Villa Willemarck in de Noordstraat.

Volgens de huwelijksregisters zou Alphonse Willemarck (14 10 1876 - 28 05 1930) getrouwd zijn in Maldegem op 21 juni 1904 met Leonie Marie Roete, (09 05 1879 – 04 03 1926).  Zij was de dochter van Ferdinand Roete, overleden in Maldegem op 31 maart 1901 en van Louise Marie Van Maldegem een herbergierster, van 53 jaar oud op het moment van huwelijk van haar dochter in 1904.

De familie Willemarck stond mee aan de basis voor een bloeiende vlasbewerking en – handel in Maldegem, een handel die  hier bekendheid en welvaart bracht, die nu nog door zindert.

Vlas werd oorspronkelijk massaal geteeld in Rusland, maar Lenin Vladimir Iljitsj geboren op 22 april 1870 in Gorki en overleden op 21 januari 1924, een Russisch revolutionair, eerste leider van de Sovjet-Unie en naamgever van het leninisme, was berucht voor zijn oorlogsfanatisme en de meeste Russische mannen werden in ’t leger gelijfd zodat die vlasmarkt daar kelderde. Op die manier kon het Westen een bloeiende vlas kweek, -markt en - handel opstarten gedurende een lange periode tot de markt zich in Rusland herstelde.

ALPHONSE WILLEMARCK (14 10 1876 – 28 05 1930) en Leonie Roete (09 05 1879 – 04 03 1926) van de VILLA WILLEMARCK hadden elf kinderen: Pieter (1905), Yvonne (08 12 1907 – 20 06 1970), Georges (1909), Georgetta (08 11 1911 – 10 03 97), Norbert (18 12 1912 – 31 12 1977), Henriëtte (27 07 1914 – 02 06 2000), Georgina (1916), Esther (1917), Antoinette (1918), Mariëtte (1922) en Roger (1923). Toen moeder Leonie Roete stierf in 1926, was de oudste dochter Yvonne nog geen 19 jaar en de jongste zoon Roger slechts 3 jaar.

De negentienjarige Yvonne Willemarck (08 12 1907 – 20 06 1970), zorgde voor de vele kinderen na het overlijden van moeder Leonie in 1926. Yvonne huwde op 24 november 1953 op latere leeftijd, ze was toen 46 jaar oud, met Godfried Van Haute (07 03 1905 – Orsay 24 07 1973) uit Brussel.

Norbert Willemarck (1912), vlashandelaar, trouwde met Marie-José Van Damme (overleden in 1990), dochter van André Van Damme -Verbeke uit de Radestraat 3, in Maldegem op 28 mei 1949.

Zij waren de ouders van Annette (1950), Rosette (1952), Albert (13 09 1954 - 1989), Greta (1957) en Johan (1960 - 1973) Willemarck. Johan Willemarck is als dertienjarig jongentje verongelukt op weg naar zijn zus in de Brielwegel. Zoon Albert Willemarck, echtgenoot van Martine Timmerman stierf plots op 35-jarige leeftijd. Twee zonen in hetzelfde gezin van wie afscheid moest genomen worden, was een oeverloos verdriet en een onherstelbaar verlies voor de ouders en de familie.

Annette Willemarck was een heel verstandige, pittige, knappe leerlinge aan de humaniora van de Zusters Maricolen en schitterde altijd als eerste van de klas. Annette trouwde met loodgieter William Rogge en zij vestigden zich in de Noordstraat 82, in de handelszaak van de zoon van slager Leonard Dobbelaere (1882) en Irena Cauwels en later van de vleeswarenfabrikant  Albert Dobbelaere (1910) en Magdalena Van de Genachte (1911). Annette Willemarck en William Rogge hadden er tot voor kort een bloeiend verwarming -, sanitair - en loodgietersbedrijf.

Henriëtte Willemarck (27 07 1914 – 02 06 2000) trouwde met Joris Sterken, zoon van Juliaan, uit de Rijschoolstraat 29, Sint-Truiden op 19 12 1944. Hun kinderen waren Mieke en Guido, die hun Eerste Communie deden op 29 mei 1952.

Georges Willemarck (26 10 1909 – 19 02 1966), vlashandelaar in de Noordstraat 224, trouwde met Irène De Baets op 19 12 1944, dus op dezelfde dag als Henriëtte.

Georgette Willemarck (08 11 1911 – 10 03 97) trouwde met Edward Van Rijckeghem van de Rijsselsstraat c 16 in Loppem op 15 januari 1946.

Antoinette Willemarck (1918), Noordstraat 224 huwde met Albert De Clerck op 28 januari 1947. Albert De Clerck woonde toen in de Noordstraat nummer 95, een beetje voor de praktijk van Mevrouw tandarts Mieke Smitz. De moeder van Albert De Clerck had een gleiswerk winkel. De vader van Albert, Henri De Clerck (19 01 1883 - 17 09 1925, was jong overleden, Albert was pas tien jaar.

Dat wat betreft de kinderen van Alphonse Willemarck van de villa.

Op de foto: de volwassen kinderen van Alphonse Willemarck en hun wederhelft.

WE GAAN TERUG NAAR DE VILLA WILLEMARCK.

De jongste broer van Alphonse was Henri Willemarck (1878). Henri had negen kinderen: Julia, René, Elvira, Arthur, Marcel, Evelina, Laurent, Amaat, en Willy (1923).

Een van zijn zonen, Marcel Willemarck (30 10 1913) tuinbouwer uit de Oude Aardenburgseweg 85bis was getrouwd met Marcella Coene.

Zij hadden vijf kinderen: Guido (1948), Gerda (1948), Nicole (1949), Magda (1953) en Freddy (1958). Magda Willemarck woont nog in de Noordstraat. Zij woont in het ouderlijk huis van haar echtgenoot Eddy Claeys, onderwijzer, die nog niet lang geleden schielijk overleden is. Guido Willemarck woont met zijn gezin in het begin van de Rapenbrugstraat, even voorbij de eerste bocht. Nicole woont in de Halledreef in Kleit en Gerda in Adegem.

Guido en Gerda Willemarck waren een tweeling en deden hun Plechtige Communie op dezelfde dag als ik in 1960, ik geloof dat Nicole dan ook haar Plechtige Communie deed, ze stond samen met de knappe tweeling op de levensgrote communiefoto. Gerda had beeldschoon lang krulhaar. Communies werden toen ook al uitbundig gevierd met foto’s, nieuwe kleren, prentjes en familiefeest maar de kinderen bleven naar de kerk gaan nadien, wat nu niet meer het geval is, tenzij sporadisch. De kinderen Willemarck gingen naar het wijkschooltje in Strobrugge, toen geleid door Louisa Galliaert, Anna en Laura Standaert uit de Noordstraat. Toen gingen alle kinderen van de wijk Strobrugge, Moerhuize, Aardenburgkalseide, Broekhuize, zelfs van ‘t Molentje enz. nog naar het wijkschooltje, dat afgebroken werd voor de brug in Strobrugge over de kanalen.

Op de foto staat het vroegere wijkschooltje van Strobrugge, reeds jarenlang vervangen door een ander schooltje meer naar het centrum toe. (foto geplukt uit de Jaarboeken van het Ambacht)

In de stamboom zitten nog bekende Willemarckjes:

De grootouders van Julien Willemarck waren Petrus Willemarck (03 10 1825) en Julia Van Landschoot (10 08 1838).

De overgrootvader van de onlangs overleden zaakvoerder Georges Willemarck, Elektrohandel in de Noordstraat, naast Optiek Verstringe, was de jongste broer van Petrus Willemarck (1825), Eduard Willemarck (1837). De lijn liep van Eduardus Willemarck (1837), naar Desiré Willemarck (1875), naar René Willemarck (1901) naar de broers Georges (1929), Willy, Juliaan en Roger Willemarck, de vier zonen van René Willemarck.

Georges Willemarck (04 06 1929), een gekend en gewaardeerd zaakvoerder uit de Noordstraat, zorgde voor heel wat nakomelingen: Daisy, Dorine, Erwin, Katrien, Dirk, Marie-Christine, Marie-Thérèse, Filip, Stefaan, Ivan en Sabine Willemarck. Ik kende die meisjes bijna allemaal want ik kwam hen tegen in ’t Peurke op weg naar de Maricolen. Georges Willemarck en zijn echtgenote Rosa Lamyns (1930) zijn heel oud geworden en hadden een bloeiende Electro-handel in de Noordstraat nummer 19.

Andere gekende Willemarck families:

Roger, Walter en Rosette Willemarck. Roger, Walter en Rosette Willemarck waren de kinderen en kleinkinderen van Leo Willemarck (1907), zoon van Henri (1878), kleinzoon van Joannes (1841) en zo verder. Uiteindelijk komen ze allemaal samen bij Joannes Willemarck geboren 1613.

Roger Willemarck (1932) werkte jarenlang op het gemeentehuis, als gemeenteontvanger, hij was een gekend figuur in Maldegem. Zijn zus Rosette liep school bij de Zusters Maricolen. Roger was getrouwd met Jeannine Cauwels en zij woonden in de Gidsenlaan. Zij hadden twee dochters: Annick en Hilde. Annick Willemarck was licentiate, trouwde met notaris Baudry en heeft vier kinderen, Anne-Sofie, Nicola, Amaury en Julie. Hilde is schoonheid consulente en heeft een zoon Timothy Rootsaert die intussen ook al vader is van twee zonen, Mattis en Mauro.

De familie Willemarck was een heel belangrijke familie in Maldegem. De ‘Willemarcks’, waren zaakvoerders in hart en nieren, werden welvarend en creëerden ook heel wat werkgelegenheid dus welvaart voor de arbeiders in Maldegem.

De familie Willemarck vormt een heel apart verhaal. Hun stamvader Joannes Willemarck loopt tot 1613. De naam komt dus ontzettend vaak voor in Maldegem. Het is ook een mooie naam. In Maldegem is de naam Willemarck enorm verspreid, soms hebben de leden dezelfde voornaam, omdat gezinnen, die opkeken naar de welvarende tak Willemarck, de uitzonderlijke gaven van de naamgenoten wilden doorgeven aan hun nageslacht. Andere leden Willemarck zijn uitgeweken en hebben een belangrijke positie in de maatschappij verworven, tot in het buitenland toe. Verloren talent voor Maldegem. (wordt vervolgd)

Met dank voor de info en de foto’s aan Mevrouw Marie-Jeanne Willemarck, echtgenote Rik Van de Rostyne en Mevrouw Katrien De Clerck-Seifert, de heren Rian Crul (stamboom), Rik Van de Rostyne, Walter Notteboom, Louis Posman, Theo de Vreeze, Jacky Lazoen (Klapper 1950), Hubert Savat, Erik Blomme van het Archief Maldegem.

De Noordstraat deel XXXXI, ’t Molentje deel V-D.

31-08-2016 om 00:00 geschreven door Marianne Posman 1