Cultuur en leven in Maldegem, interviews en herinneringen.
31-01-2019
Mijnheerke Van Maldegem, de Tuinvogel.
Mijnheerke Van Maldegem was wat wij vroeger een blaze noemden.
Hij woonde in een kasteeltje aan de rand van het Maldegemse bos, dat toen nog niet tot zijn huidige belachelijke proporties herleid was. Het strekte zich heinde en surtout verre uit. Hij keek door de in lood gevatte ruitjes naar buiten en zag dat het goed was. Waarom niet eens een haas, of een keuntje gaan jagen te paarde met pijl en boog? De grote jachthond liep voor, snuffelend aan konijnenpijpen, vergeefs uitkijkend naar tortels en patrijzen, steeds dieper het bos in. Erdebjeeten, zit hier nu eens niets meer, mopperde de hooggezetene terwijl hij uitzicht kreeg op bijeengeflanste koterij met een kave op. Is ter gjeen belet, riep hij ten optelle, want wie of wat zou hem iets beletten. Zeker toch zijn vroegere peerdeknecht Vanessentent niet, die nerveus groetend in een soort nooddeur kon gefotografeerd worden met een zilveren hoorn bengelend aan zijn zij. Een hoorn in de trant van die van Trantje of Natje Slekke die hadden, maar dan in koper toen zij rondreden met de crèmekar een eeuw of zo later.
Die hoorn had vroeger, toen de knecht Van Es nog in zijn dienst was, ook al zijn ogen uitgestoken. Hoe kwam die kloefkapper aan zon schoon gerief en waarom had hij die nodig, had hij nu ook een ronde in t een of t ander nadat hij hem buitengesmeten had?Reed hij rond met vis, mostaard of groensels? Allicht niet, want dan zou hij nu niet thuis zijn. Aldus sloot hij zijn bedenkingen af en vroeg kwanseus of hij eens op zijn spel mocht blazen. De ontslagen knecht, omdat hij eens witte en zwarte strepen op Mijnheerke zijn paard geschilderd had, om te lachen, bezwoer hem dit niet te doen of er zouden vriejeende deengen gebeuren. Gjeenen dei, apporte verhief Mijnheerke zijn stem. Zijn hond keek vertwijfeld in t rond maar Van Es overhandigde hem de toeter.
Bijna riep hij eerst luidkeels: crème, maar beheerste zich en blies zo luid als hij maar kon om niet ridicuul over te komen. Den hond baste luid, het paard hinnikte, de vroegere peerdeknecht smeet er een vloek uit en op nen ik en nen gij kwam er wel 40 man gewapend met stokken en knuppels , spas en raken aangehold. Zij bedreigden hem en vroegen zijn portefoelde met de woorden wij zijn hier met 36 man ( ik had er 4 te veel geschat), zo arm als de mieren, we hebben zelfs niets te eten en honger is een vriejeende bjeeste. Bevend haalde meneerke wat briefkesgeld uit en deed zelfs zijn horloge af met de woorden k hen nie meer, k betale alles mee de kaarte. Laat mij om de liefdegods gaan.
Eén van de struikrovers kwam naar voren en sprak met een Westvlaamsch accent Allé gow,t is un bitje wel, ojjegie oens nie ga verklappen, nowhirsten zeggen of skrieven met de ant wat ter hier gepassird is, of damme wieder ier meh zovelen zien. k ga zelfs met geen ganzeveer of met mijn laptop der over schrijven. En plots stond meneerken daar weer alleen, geweldig in zijn gat gebeten, de tanden stonden er nog schrijnend in.
Eerst ging hij naar smid Dereeke om een set van 36 ijzeren halsbanden met kettingen eraan te smeden. Ook ging hij naar Bonnas om 36 broden te laten bakken, niet gesneden.
Ze hoorden de smid kloppen tot in het bos en roken het versgebakken brood, en de rovers lachten j Is verzekerst zijn voordeur aan t versterken en provisie aan t opslaan, den eierterter. Maar Mijnheerke reed te binst naar t Zand in Brugge, zowat de enigste plaatsdaar waar hij met zijn tenen volgende boodschap in het zand kon schrijven in het bijzijn van de opgetrommelde overheid : In het bos van Maldegem zitten 36 struikrovers, wapent ulder van kop tot teen. We gaan ze morgenvroeg ten kandeele en oppakken dat geboefte.
s Nichtings schaverdijnde Mijnheerke weer naar het bos, t had gevroren, en beval Van Es opnieuw de hoorn aan hem te presenteren. t Manneke zag daar nu geen enkel gevaar in, temeer Mijnheerkes paard geladen was met 2 manden brood van Bonnas.
Hij blies op den hoorn, de rovers kwamen weer en lieten hun wapens zakken en stelden zich zelfs in de rij om hun brood te ontvangen. Op dat moment nam Brugge de zaak over en in een ik en een gij hadden de dutsen allemaal een ijzeren collier aan en werden ze opgesloten en vastgeketend in den donkeren pit, een ijskelder van vroeger, met hun brood of wat er van restte en een kan water elk. De ingang werd toegemetseld en de rovers verweten hem zijn woord gebroken te hebben en brachten ten berde dat zij slechts stalen uit armoe en si en la. Eén riep nog, terwijl de laatste steen er in geschoven werd: geen rust voor een ridder die zijn woord brak op slinkse wijze, gij lelijke politieker.
Eerst ging de smid van t kasteel er van onder, dan wilde Bonna niet meer leveren, de hovenier zei dat hij stemmen hoorde uit den donkeren pit en Mijnheerke zelf viel in tallieter, nadat hij eens gepiept had in de voormalige ijskelder en toen hij met een kaars in de kelder lichtte, zag hij daar de verglaasde ogen van de rovers angstig en dreigend naar hem staren.
Wind en regen verweerden de muren en de ene steen viel op de andere. Er groeide onkruid op de binnenkoer en mos op de verbrokkelde muren.
En na een tijd woonden er nog slechts krassende uilen in de puinen van het kasteelke van Mijnheerke van Maldegem. s Nachts als de maan over de bossen gleed en van tijd tot tijd achter de wolken schuil ging, meenden de mensen van de streek, in het wisselend spel van licht en schaduw, de gedaanten van de geketende rovers te zien spoken.
Nij nog, otter voorbij gegaan wordt zie je auwe meensen nog een kreusse slaan.
Mijnheerke van Maldegem
Mijnheerke van Maldegem had gezworen
zijn belagers niet te verraden
noch met de pen noch ter tale
Nog voor het etmaal rond was
beloog hij hen slinks
een eerste male
Hij beschreef hun daden en whereabouts
te Brugge, met zijn teen in het zand,
en toonde zich zo van zijn kleinste kant
Op gruwelijke wijze kwamen 36 man om
van honger en dorst en geketend in zijn donkren put.
Voorwaar de kasteelheer was niet dom,
Maar zijn idee over recht en moraal was niet je van hut.
31-01-2019 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
Victor De Lille uit Maldegem. De Tuinvogel.
Victor De Lille (1863 - 1940) Maldegem.
Verhandeling van De Tuinvogel.
De wonderlijke levensloop van het
jongentje Victor De Lille.
De
kleine Victor groeide op tussen vrouwen en techniekers, horlogemakers en
uitvinders in de Edestraat (Peurke) Maldegem. Zijn vader slaagde er in
een trapfiets te produceren. Toch was daar geen luxe in het Peurke. Vader
verdween immers al vroeg naar de eeuwige jachtvelden. Het manneke was zeer
leergierig. Hij was nergens de beste in maar bleef als een kurk dobberen op de
golven van een tijd waarin armoede, onrecht en betutteling een heel normale
zaak waren. De baas was de baas omdat hij de baas was. Zo simpel kon het leven
zijn. t Ventje trok met zijn boeken op de rug naar t college in Eeklo, te
voet omdat er nog geen fietsen waren en geen bussen. Hij versleet er zijn broeken
en onthield wat hij wilde onthouden. Bovendien had hij te voet ook meer tijd om
na te denken over van alles en nog wat en zo kon hij het geld voor de bus
sparen - moest er al een geweest zijn.
Zijn
snuggerheid vertaalde zich in opdrachten als schoolmeester in Donk en gemeenteontvanger
in Maldegem. De inmiddels jonge man droomde van grotere dingen. Hij wou aan
volksverheffing doen. Zelf was hij zot van alles wat met schrijven, dichten,
muziek en zelfs flamingantisme te maken had. Hij droomde er ook van de gewone
man daarvan te laten genieten en hem te voeren met kruimeltjes nieuws en
weetjes, op verstaanbare wijze geserveerd op een bedje van papier in een eigen
krant. Misschien werd hij er zelf ook beter van, was een kleine maar niet
onbelangrijke bijgedachte.
De
krant t Getrouwe Maldegem legde hem geen windeieren, de mensen waren
enthousiast over zijn leutige krant en hij besloot ook goedkope volksboeken uit
te geven. De meeste boeken van toen waren ondingen vertaald uit het Fransch,
for the happy few, duur dus en naar zijn mening niet volks genoeg. Hij begon
met schrijvers uit de streek te publiceren als vervolgverhaal gevoegd bij zijn
krant: Courtmans, Ecrevisse, Van Acker, Meganck en zelfs een eigen boek. Het
waren allemaal brave en schone boekskes, voor die tijd toch.
Door
al die activiteiten kwam iedereen voor alles en nog wat aan zijn veste trekken,
zelfs een bakker uit Heule die een opus magnum geschreven had. Frank Lateur,
alias Stijn Streuvels, zou zijn eerste boek bij hem uitgeven. Bij t lezen
kreeg Victor kiekenvel op armen en benen en hij ging in op de vraag om beter
papier, een schonere letter en een ander formaat voor het boek te gebruiken. t
Was prijs. Gans Vlaanderen stond in rep en roer voor t bruisend Lenteleven
van Streuvels. Zestienhonderd stuks verlieten de drukkerij maar lijk of het kan
gebeuren, had Victor in zijn euforie hier en daar met zijn kloef tegen zere
schenen geschopt . In zijn nawoord had hij Streuvels betiteld als de enige
goeie realist in Vlaanderen (in Frankrijk had men als belangrijkste realist de
vuilschrijver Zola), hij beschreef de dingen zoals ze echt waren. Zo kon het
gebeuren dat in een seminarie deze boeken terug opgevraagd werden bij de
toekomstige priesters en gebruikt werden als brandstof voor de kachel, juistekes
omwille van nogal wellustige beschrijvingen en ruwe taferelen in Streuvels
eersteling. De toon van dit boek was ook niet belerend en volksverheffend. De
mensen vielen er wel van omver, bij wijze van spreken.
Ik
ben iets vergeten zeggen, wat niet geheel onbelangrijk is en waardoor Victor
veel tijd had om zich met al zon dingen bezig te houden. Hij was getrouwd op
31-jarige leeftijd en had het winnend lot getrokken in de loterij des levens.
Zijn goede vrouw, Octavie De Zutter, nam werkelijk alles op zich, de opvoeding
van zeven zonen en twee dochters, de drukkerij, de boekhouding etc. zodat
Victor ongestoord kon rondfladderen in het literair landschap en wijde
omgeving. Hij was zeer begaan met de Vlaamsche zaak en de ontvoogding van het
volk en, in tegenstelling tot zijn inmiddels verkregen stand, bleef hij in
woord en daad zeer volks waar anderen dan weer lacherig over deden. Victor was
niet superbegaafd, maar hij had de gave te voelen wat er onder het volk leefde.
Hij was verhangen aan cultuur, nodigde schrijvers en schilders en andere rare
snoeshanen uit in zijn kasteeltje omdat hij hun vrije geest en discussies
bewonderde en er van genoot.
Den duits
kwam roet in het eten gooien van 1914 tot 1918. Victor was nogal frank geweest
in zijn gazet t Getrouwe Maldegem en ze besloten hem uit zijn natuurlijke
habitat te verwijderen en op kamp te sturen naar Duitsland en later gelukkig
ook nog naar Zwitserland, waar hij tussen de soep en de patatten een
kandidatuur in de rechten haalde aan de universiteit van Genève, in t Fransch
dan nog wel. Hij schilderde en tekende, studeerde en schreef daar ook nog,
kwestie van iets om handen te hebben, terwijl zijn vrouw Octavie in het
vaderland de oorlogsboot naar een veilige haven probeerde te loodsen.
In
1919 draaide de commerce weer als voorheen, zijn krant had 10.000 abonnees,
twee zonen werkten mee, Octavie bestierde en Victor deed de baan met
spreekbeurten over van alles en nog wat. Het kon niet uitblijven. De politiek
en het flamingantisme werden meer en meer zijn stokpaard, tot in 1926 een
belangrijk feit zijn leven figuurlijk omver gooide: de verdwijning van, en de moord
op de Beernemnaar Hector De Zutter. Hij besloot zich met deze zaak te bemoeien
omwille van de naam De Zutter (achternaam van zijn echtgenote) en de naam de
Vrière ( kasteelheren te Beernem en potentaten en bij voorkeur franstalig). Hij
besloot het gevecht van de kleine man tegen de kasteelheer een forum te geven
in zijn krant waardoor de oplage steeg tot 40.000 met abonnees over het ganse
Vlaamsche land. In 1929 kreeg deze zaak zijn uitspraak. Zonder Victor zijn
efforts was deze zaak wellicht onder het tapijt geveegd en ook door zijn
juridische scholing kon men hem zomaar niet aan de kant zetten of afschrikken.
Met
al dadde waren de duimpjesuitgaven , zon 124 nummers en toemaatjes, een zachte
dood gestorven.
Inmiddels
werd de 66-jarige verkozen tot volksvertegenwoordiger in 1929 met bijkanst
13.000 stemmen in West- Vlaanderen ( Brugge en Roeselare/Tielt).
Van
toen af ging het bergaf. Men hoorde hem wel graag speechen in de kamer van
volksvertegenwoordigers, om zijn luimige uitspraken en humor, maar veel zoden
bracht het niet aan de dijk.
In
1940, wanneer de duitschers weer op bezoek waren, blies Victor op 76 jarige
leeftijd stillekens zijn kaars uit, ging het hoekje om en liet een schone
familie en een berg cultuur na. Zijn echtgenote, niet onbelangrijk deel van het
tweespan, volgde hem een paar maanden later .
Deze
verhandeling van de Tuinvogel geeft een korte schets van een van onze
beroemde Maldegemnaren, Victor De Lille (2 november 1863 - 15 juni 1940),
gemeenteontvanger, schrijver, drukker, uitgever en volksvertegenwoordiger
(1929).
Wie meer wil weten over Victor De Lille kan surfen naar Victor De Lille
of de jaarboeken raadplegen van 1997 en 2006 van de Heemkundige Kring Het
Ambacht (H. en W. Notteboom).
Het verhaaltje over Victor De Lille, Is éénmalig verschenen te Lourdes in je blog, vol glans en vol luister, en gevonden door wie hem zocht. G ontsteekt gjeen keesse ot de zonne eut zit. De Tuinvogel. Als dat geen schoon zinnetje is.
31-01-2019 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
30-01-2019
Bart HULLE in de kijker in TAPTOE! Auteur Piet De Baets
TAPTOE in de kijker! auteur Piet De Baets Foto Els Stevens.
Gemeenteraad op woensdag 30 januari om 19 uur 30.
Explosief gesprek met kersvers burgemeester Bart Van Hulle De tot nog toe verborgen plannen van de nieuwe Maldegemse coalitie:
De nieuwe coalitiepartners van Open VLD, N-VA en Merlaan lopen over van de plannen. Ze willen niet alleen véél doen. We willen het ook ànders doen, kondigen burgemeester Van Hullle en schepen Jason Van Landschoot, als afgevaardigden van de meerderheid, aan.
Om de kersverse burgemeester van Maldegem aan onze lezers voor te kunnen stellen kreeg Taptoe de kans om een drietal uur met hem - en schepen Jason Van Landschoot als invaller en sidekick - te spreken.
De exclusieve babbel levert onverwacht vuurwerk op. Ik had bijna met politiek gekapt, is maar één van de vele verrassende uitspraken van de burgervader die hij in ons bijzijn opbiecht.
De vele exclusieve en frisse plannen, ideeën en ambities lijken ons op het eerste gezicht onrealistisch en (te) hoog gegrepen. Ware het niet dat we deze Bart, als succesvolle (blauwe) ondernemer en visionair, al langer kennen. Na 18 jaar in de oppositie eindelijk in het bestuur. Dan vallen de ambities van een geroutineerd zakenman, de zeldzame keer dat een gemeentehuis zon man voor minstens 6 jaar onderdak verschaft, best niet te onderschatten.
Het wordt gaandeweg een typisch gesprek met een onderlegd organisator, een snelle beslisser, een ervaren teamplayer met aandacht voor het geheel en oog voor een zuinige knip op de portemonnee. Bovendien politiek handig genoeg om vanuit zijn dagelijkse (boomkwekerij) business ook voldoende groen te denken
Onze eindconclusie is: als dàt allemaal zou kunnen gerealiseerd worden in de volgende zes jaar, dan zal Maldegem er niet alleen helemaal anders uitzien, maar krijgt de bestuurdersploeg van Bart Van Hulle (53) gegarandeerd nóg eens zes jaar de zegen van een tevreden Maldegemse bevolking
Tsunami
Zondag 14 oktober 2018 trof een politieke aardbeving Maldegem. Een tsunami spoelde de krappe meerderheid van CD&V (12 zetels) en Groen (2 zetels) weg uit het gemeentehuis. Groen behield zijn twee zetels, maar het was vooral de CD&V, al bijna anderhalve eeuw aan het bewind in Maldegem, die verschrompelde tot 7 zetels. Het met slaande deuren aangekondigde vertrek van uittredend burgemeester Marleen Van den Bussche die met een eigen partij Merlaan naar de kiezer trok en meteen drie zetels haalde was daar niet vreemd aan. Maar de grote triomfator was Open VLD met Bart Van Hulle. Die steeg van 4 naar 9 zetels. Ook persoonlijk: het meeste aantal voorkeurstemmen, van 707 in 2012 naar nu 2.646. Van Hulle: We hadden wel stiekem op winst gerekend, maar dat het meer dan een verdubbeling van het aantal zetels zou worden, liefst negen, neen, dat hadden we echt niet verwacht. We hebben zelfs een tiende zetel op een 40-tal stemmen na gemist. Jason Van Landschoot: De overwinning zorgde dezelfde kiesavond al onmiddellijk voor zelden geziene emotionele taferelen. Sympathisanten en partijleden, onder wie veel 'oud-strijders vielen in de Old Vick elkaar emotioneel in de armen. Er was slechts nog één gemeente in Vlaanderen waar de Open VLD op 14 oktober zo'n sprong voorwaarts maakte: in het Aarschot van voorzitster Gwendolyn Rutten.
Afspraken
Die negen zetels (op 27) leverden Bart Van Hulle meteen het initiatiefrecht op om coalitieonderhandelingen te starten. Amper enkele uren later was de deal rond.
Van Hulle: Zes jaar lang met een partij als N-VA schouder aan schouder in de oppositie zitten, in 90% van de dossiers op dezelfde lijn, na elke gemeenteraad samen een pint gaan pakken, dat schept een band ! En ja, wij hadden met N-VA een afspraak om vooraf eerst met elkaar te praten. Zon vertrouwensband verbreek je dan niet op verkiezingsavond, ook al verloor de N-VA vier van haar negen zetels. Maar we stelden ook vast dat een meerderheid van 14 ( 9+5) op 27 zetels gevaarlijk nipt blijft en moeilijk werkbaar. Dat had de coalitie van CD&V en Groen (samen ook 14 op 27) zes jaar lang bewezen. Telkens er moest gestemd worden, zat de hele CD&V bang naar Groen-schepen Erwin Goethals te kijken. Hij beschikte blijkbaar over een soort vetorecht in de meerderheid en ging al die tijd bij de bevolking door voor de échte burgemeester. Er moest voor ons dus nog een partij extra bijkomen en het programma van Merlaan bleek ons vrij rechts en compatibel met het onze. Zo zijn we zeer vlug tot een akkoord gekomen en hadden we een comfortabele meerderheid van 17 op 27 zetels samen.
Taptoe: Tot groot ongenoegen van een nagelbijtende Valerie Taeldeman die ook op een seintje zat te wachten ?
Van Hulle: Ja, voor een deel. Er was die verkiezingszondag al contact geweest tussen onze Open VLD en haar CD&V. Lijsttrekker Valerie Taeldeman had mij 's middag al gebeld met de vraag of we konden praten. Ik heb toen heel rechtuit geantwoord: 'Misschien wel, misschien niet'. Maar ik heb haar niks beloofd. Dat kon ik toen ook nog niet, gezien onze belofte aan NV-A.
Sociaal
Voor hun verpletterende verkiezingsoverwinning zien Bart Van Hulle en schepen Jason Van Landschoot verschillende redenen. Op de eerste plaats de terugbetaling van in totaal 620.000 bedrijfsbelasting, die Van Hulle na een jarenlange procedureslag afdwong en die de Maldegemse ondernemingen ten onrechte betaalden voor 2014.
Van Hulle: 1.000 Maldegemse bedrijven konden gemiddeld 600 euro terugkrijgen uit de gemeentekas en dan waren er nog een duizendtal die - één voor één - de moeite deden om hun 20 tot 90 euro ook terug te krijgen. Maar we willen ook een sociale partij zijn. De strijd tegen armoede en eenzaamheid in onze gemeente vinden we even belangrijk. Wat ze doen in Knokke bijvoorbeeld vind ik schitterend. Daar bellen ze alleenstaanden op en aan de stem van die mensen horen ze al of er iets scheelt en of er best iets ondernomen wordt. Dat hoeft niet veel te kosten. Maar de strijd tegen eenzaamheid is ook mensen samenbrengen. Zo worden er in Maldegem elk jaar 345 manifestaties aangevraagd of één per dag. Wie doet beter? Dat juich ik toe want ook dat verdrijft de eenzaamheid.
Time Management
Tussen 14 oktober en vandaag was Bart Van Hulle vooral druk in de weer om zich voor te bereiden op het tijdverslindende burgemeestersambt. Ik kreeg van de politie alleen al zo'n 400 paginas binnen over mijn toekomstige taak. En elke week heb je schepencollege, een bijeenkomst met het managementteam en de wekelijkse vergadering met politie en brandweer. Dat is al twee dagen werk en dan heb je nog geen enkele inwoner gezien of gesproken. Dus voel ik mij verplicht om een zitdag te gaan houden. Ook in de boomkwekerij, een familiebedrijf dat al zeven generaties lang, sinds 1792, zijn wortels heeft in Maldegem, heeft Bart met zijn broer en personeel inmiddels afspraken gemaakt. Op zo'n 100 hectaren kweken we bomen en het is vooral mijn broer die zich bezighoudt met de productie. Die jonge plantjes verkopen we dan in heel Europa, vooral voor projecten waar ze dienen als vervanging voor bossen die door de vervuiling kapot zijn gegaan. We hebben zo'n 12 mensen vast in dienst en nog een 20-tal interimkrachten. Ikzelf doe de verkoop, en omdat dit veel reizen meebrengt heb ik de voorbije weken mijn taak naar twee vaste medewerkers gedelegeerd. Ik ben de voorbije maanden eigenlijk vooral bezig geweest met tijd maken binnen mijn bedrijf voor deze voltijdse job.
Respect voor oppositie
Zes jaar oppositie, en zelfs 18 jaar voor Jason Van Landschoot, die hiermee ooit zijn vader Adriaan nadeed, hebben hun sporen nagelaten. Van Landschoot (zucht): Hoe ze mij al die jaren behandeld hebben... Ik ga hen echt niet hetzelfde aandoen.
Van Hulle: (vult aan): Ik ook niet. Moest ik weer in de oppositie zijn beland, ik had ermee gekapt! Echt waar. Niks kunt ge doen vanuit de oppositie. De vorige meerderheid was totaal respectloos. Ze zitten u uit te lachen in de gemeenteraad en doen niet eens de moeite om te luisteren als ge iets zegt. Neen, wij zullen het anders doen. We zijn niet rancuneus en ook niet naïef, maar we gaan het toch proberen, omdat we ervan overtuigd zijn dat ook de oppositie goede ideeën kan hebben. Al op de eerste gemeenteraad van eind januari zullen we alle partijen uitnodigen om mee te schrijven aan het beleidsplan voor de komende zes jaar, dat we in juni willen voorstellen. Uiteraard schrijven vooral de schepenen daar aan mee, maar als een andere partij een goed idee heeft, dan zullen we dat meenemen. Waarom ook niet? Alleen als het zo'n donkergroen idee is, zal dat moeilijker liggen (lacht). Ik hoop dat onze collegas van de CD&V zich daar goed bij voelen. Dat is toch een beleidspartij. Wijzelf hebben van hen nooit diezelfde kans gekregen.
Toch ook groen
Ook hun visie op de financiële kant van de plannen lijkt bij de nieuwe meerderheid al redelijk concreet.
Van Hulle: We zullen niet àlles omkeren, maar wel minstens tegen het licht houden en kijken of het niet anders of beter kan. Bijvoorbeeld de 4 miljoen euro die het OCMW ons elk jaar kost. Kan het niet met minder? En als het dan toch vier miljoen moet zijn, kan het dan niet efficiënter besteed worden? Idem voor de paar duizend euro die we betalen aan streekinitiatieven. Vroeger kregen we als argument: 'We doen dat al jaren'. Of: 'De andere gemeenten doen het ook'. Bij ons zal voortaan de regel zijn: wat hebben we er als gemeente aan?
Van Landschoot : Zo zal ik als schepen van openbare werken ook alle geplande infrastructuurwerken doorlichten. Ik erf dit departement van voormalig Groen-schepen Erwin Goethals. Zijn die werken nog altijd nodig? Moet het niet anders? Zuiniger? Ik wil gewoon alles in vraag stellen. Op het vlak van vergrijzingsgraad zit Maldegem hoger dan vergelijkbare Vlaamse gemeenten. We willen werk maken van aangepaste woningen voor ouder wordende mensen.
Taptoe: Staan er nog meer bouwinitiatieven op de agenda?
Van Hulle: Hoe groot is een gemiddelde bouwkavel nu? Zo'n 400 tot 500 vierkante meter ? Wel, wij willen weer kavels aanbieden van 800 tot 1.000 vierkante meter ! We weten dat dit ingaat tegen de ideeën achter de betonstop en de opvattingen van de Vlaamse bouwmeester en bevoegd minister Schauvliege, maar toch willen we dat persé doen. Want ook daar is behoefte aan. Met 100 kavels van 1.000 vierkante meter zullen we de groene ruimte heus wel geen genadeslag toebrengen. Twintig jaar geleden waren er in Maldegem 300 boeren, nu 120. De landbouwfunctie is geen echte prioriteit voor ons, maar bij de aanleg van groenzones willen we respect opbrengen voor werk en eigendom. Als we moeten kiezen, kiezen we de kant van de landbouwer. We gaan voor meer groen zorgen, maar het mag geen pijn doen. Het hoeven niet meteen hectaren groen te zijn. Maar via gevelbeplanting, groen langs wegen en het beplanten van kleinere stukjes grond, waar anders toch niks mee gebeurt, kan je ook al veel realiseren. Maar de landbouwers blijven een soort voorgebruiksrecht hebben.
Taptoe: En wat met industriegrond?
Van Landschoot: We hopen dat Veneco binnen nu en twee jaar begint met een uitbreiding van het Maldegemse industrieterrein van zo'n 20 hectare, zeg maar het laatste stuk van het vroegere Vliegveld. De toegang zou komen waar vroeger de bekende nachtbar Misty was, nu in de buurt van het bedrijf Aquatropic langs de Staatsbaan. En dan denken we voor jaren goed te zitten. Er is nog wat ruimte op het huidige industrieterrein en daar wordt ook aan vernieuwbouw gedaan: vervanging van bestaande industriegebouwen door nieuwe.
Treinverbinding
Taptoe: Wat zijn de plannen in verband met bereikbaarheid en mobiliteit? Van Landschoot: Een beetje een verregaande uitdaging. Wij willen werk maken van een snelle busverbinding naar Aalter, zodat inwoners daar vlotter de trein kunnen nemen, in afwachting van... onze eigen treinverbinding via Eeklo naar Gent, verrast Van Hulle. Ik wil aan het dossier van zon nieuwe treinverbinding over Eeklo naar Gent zélf of iemand anders tien uur per week laten werken, zo erg noodzakelijk vind ik dat! Weet je welke moeilijkheden en tijdsverlies de vele pendelende inwoners dagelijks ondervinden om bijvoorbeeld maar in Gent (o.m. scholen) of in Brussel te geraken voor hun werk? Ik ga daar echt voor gaan, ook al maak ik mij daarover weinig illusies: dat krijg je misschien wel niet in 12 jaar geklaard. Maar als je gaat voor zo'n treinverbinding, dan moet je dat plan ook niet hypothekeren door een fietsautostrade langs het bestaande spoor te leggen, iets dat je als gemeente bijna voor niks krijgt. Ik droom ook van een spoorverbinding tot in Brugge, maar blijkbaar is volgens Jason vanaf Assebroek alles volgebouwd, zodat dat niet realistisch meer is.
Taptoe: En wat dan met het Stoomcentrum, waar Jason tot voor enkele jaren een hoofdrol speelde en het bestaande spoor naar Eeklo al gebruikt voor hun museumlijn?
Van Hulle: Dat zien we nog wel. Ik hoor dat ze nog wel wat mogelijkheden hebben langs de andere kant, richting Brugge . Taptoe: Ook een volwaardige op- en afrit op de A11, zoals de expresweg tussen Antwerpen en Zeebrugge zal heten, is een van uw stiekeme persoonlijke wensdromen? Van Hulle: Klopt ! Dat is volgens mij echt cruciaal voor Maldegem. Hoe wil je anders dat mensen op weg naar of op terugweg van de Kust hier afrijden, om te komen winkelen of een spaghetti te eten bijvoorbeeld, ik zeg maar wat? Nu, als burgemeester heb je daar weinig over te zeggen, je kan alleen druk blijven uitoefenen op Wegen en Verkeer om van de kleinste kans toch iets te maken.
Taptoe: Ook de mobiliteit in het centrum van Maldegem wil de nieuwe ploeg (her)aanpakken?
Van Hulle: Het is een illusie te denken dat er op een dag geen auto's meer zullen zijn. Het zullen andere zijn, maar de mensen zullen ze nog altijd gebruiken, om ermee ook naar ons centrum te komen. We moeten bovendien vooral intern bereikbaar blijven voor auto's. En waar raak je die auto's dan kwijt? Wij willen een ondergrondse parking aanleggen. Alleen weet ik niet of Maldegem hem zelf moet betalen dan wel gespecialiseerde firmas uit de privé-sector. Taptoe: Je doet mij denken aan Trump met zijn Mexicaanse muur (algemeen gelach)
Fusie
Taptoe: En wat met de fusieplannen? De vorige meerderheid liet de avances van de Eeklose (ex-)burgemeester Koen Loete aan zich voorbijgaan
Van Hulle: Ik denk dat vooral Groen toen niet zo fusie-minded was. Maar met wie dan wel in de toekomst? Als je het aan mij vraagt, graag met Knokke dan. Bij nader inzien was Knesselare de ideale fusiepartner voor ons geweest, maar Pieter De Crem ere wie ere toekomt was ons te snel af. Ik vind die De Crem trouwens de meest liberale burgemeester van het hele Meetjesland, maar dit geheel terzijde. Met Damme vind ik niet zo'n goede zaak. Onze gemeenten zijn te verschillend. Maldegem is vrij compact, Damme veel verder uiteen gelegen. Daarom ook zou Knokke veel beter bij ons passen. Trouwens, we hebben nu zo'n 23.550 inwoners, terwijl de hogere overheid maar aan fusies denkt voor gemeenten die kleiner zijn dan 25.000. A la limite denk ik dat we met al onze bouwplannen die 1.450 nieuwe inwoners er op eigen kracht wel zullen bij krijgen (knipoogt).
Piet De Baets
30-01-2019 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
Bomvolle zaal voor de nieuwe burgemeester Bart Van Hulle.
BOMVOLLE ZAAL VOOR DE EEDAFLEGGING VAN DE NIEUWE BURGEMEESTER BART VAN HULLE.
MAANDAG 7 JANUARI 2019 WAS EEN EVENT VOOR GROOT-MALDEGEM.
De eedaflegging van de nieuwe burgemeester Bart Van Hulle op maandag 7 januari 2019 om 20 uur in CC Den Hoogen Pad was een fenomenaal event voor Groot-Maldegem.
De gemeenteraadsleden en schepenen van de nieuwe bestuursploeg legden de eed af onder ruime belangstelling van de Maldegemse bevolking. Deze installatievergadering was openbaar met een drukke agenda, kennisname van de eedaflegging van de burgemeester bij de Gouverneur, eedaflegging van de gemeenteraadsleden, verkiezing van de voorzitter van de gemeenteraad, verkiezing van de schepenen en eedaflegging van de schepenen met het lidmaatschap van de OCMW-raad.
DE TOESPRAAK VAN DE NIEUWE BURGEMEESTER WAS KLAAR EN DUIDELIJK, hij gaat het goed doen samen met zijn team: veiligheid, gezondheid, zorgzaam omgaan met de mensen die t moeilijk hebben of eenzaam zijn, inspraak en participatie.
De Maldegemse gemeenteraadsverkiezingen brachten op 14 oktober 2018, een nieuwe liberale burgemeester in Groot-Maldegem! (1830-2019).
Als burgemeester is hij verantwoordelijk voor Algemeen Beleid en Coördinatie, Strategische Planning en Bestuurlijke Organisatie, Brandweer, Politie en Volksgezondheid. EERSTE SCHEPEN Nicole Maenhout (N-VA, 54 jaar), TWEEDE SCHEPEN Peter Van Hecke (Open Vld), DERDE SCHEPEN Rudi De Smet (N-VA), VIERDE SCHEPEN Jason Van Landschoot (Open Vld) VIJFDE SCHEPEN Glenn Longueville (Open Vld) en burgemeester en gewezen OCMW-voorzitter Marleen Van den Bussche (Merlaan) wordt voorzitter van het Sociaal Comité vullen de bevoegdheden aan.
Historiek:
De ouders van Bart Van Hulle zijn Louis Van Hulle en Rita Lamotte.
Louis, Odette en Xavier Van Hulle zijn de kinderen van Sylvain Van Hulle en Melanie Van Deynse.
Rita Lamotte is de oudste dochter van Hilaire Lamotte en Paula Van Hulle, zij hadden verder: Daniel (+), Rya, Anita en Dina Lamotte.
Paula Van Hulle was de dochter van Camiel Van Hulle. Er waren zes kinderen: Paula, Marie, Eduard, Lucien, Marcel en Leopold. Zij spitsten zich toe op de zaadhandel. De ouders van Bart Van Hulle zijn op die manier verwant via hun grootouders.
Na 133 jaar, met een intermezzo van een aangestelde liberale burgemeester tijdens W.O. II, krijgt de uitgestrekte landelijke gemeente Groot-Maldegem in Oost-Vlaanderen een nieuwe kleur in de geschiedenis.
Open Vld zal samen met twee andere partijen, NVA en de Merlaan, het beleid voeren en het komt er op aan dat zij vanuit een sterke positie Groot-Maldegem en de bevolking zal leiden.
Drie kleurtjes samen met inspraak van de twee kleurtjes oppositie Groen en CD&V, zo stelt de nieuwe burgemeester het voor.
Al die kleurtjes geven een egale mooie melkwitte glans die het beste voor heeft met het bestuur van Groot-Maldegem.
Er komen geen kleuren meer aan te pas, men begraaft de strijdbijl, geen heibel zoals in andere gemeenten, vrede en hard werken.
Alle partijen zullen er samen voor zorgen dat alles in Groot-Maldegem op wieltjes loopt zoals in een echte democratie!
Groen mag gerust zijn, met een boomkweker als topman zal Groot-Maldegem groen blijven ogen en met CD&V in de oppositie, die de katholieken vertegenwoordigt, zal alles gesmeerd lopen.
De christendemocratische Vlaamse partij draagt de kristelijke waarden uit, zoals barmhartigheid, eerlijkheid, verdraagzaamheid, vergevingsgezindheid, rechtvaardigheid, geloof, vertrouwen, naastenliefde en innerlijkheid, een garantie voor een gouden bestuursperiode.
De Groot-Maldegemse bevolking gaat ervoor!
De boodschap van de nieuwe burgemeester op het scherm:
'COURAGE IS WHAT IT TAKES TO STAND UP AND SPEAK.
COURAGE IS ALSO WHAT IT TAKES TO SIT DOWN AND LISTEN'.
30-01-2019 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
29-01-2019
Nieuwjaarsreceptie van Open Vld Groot-Maldegem
De Nieuwjaarsreceptie van Open Vld Groot-Maldegem op zondag 2 februari 2019 overtrof alle verwachtingen.
Afgelopen maand werd de Maldegemse bevolking overstelpt met nieuwjaarsrecepties her en der, we zijn begin februari, Valentijn en carnaval beroeren de gemoederen reeds maar toch was het uitkijken naar de receptie van de overwinnaars van de laatste verkiezingen: Open Vld!
Dat het evenement een succes zou worden was vanzelfsprekend, de winnende partij die meer dan 100 jaar in de oppositie zat glundert. Je komt de leden die al heel herkenbaar zijn tegen met een stralend gezicht, oud-strijders glimmen, voorzitters zijn gelukkig, kortom het is aan de nieuwe leidende partij om alle dromen van de bevolking waar te maken, vrede, gerechtigheid, inspraak en vreugde weerspiegeld tijdens de receptie.
Overal blije gezichten en terecht hoewel ze nog maar aan de drempel staan van hun eerste beleidsronde.
Het inleidend woordje van Minister Alexander De Croo ging over de verantwoordelijkheid van Groot-Maldegem bij de komende verkiezingen, gevolgd door een woord van dank door de voorzitter van Open Vld De Heer Swyngedouw die benadrukte dat alle partijleden aan t zelfde zeel getrokken hadden en de top hadden bereikt, maar nu zachtjes eenzelfde parcours zouden volgen als goede partners met de neus in dezelfde richting, proberen alle beloften waar te maken. Federaal volksvertegenwoordiger, OCMW-voorzitter en Schepen van Sociale en Juridische Zaken en ICT van Merelbeke Egbert Lachaert kwam ook allen een riem onder het hart steken en uitte zijn fierheid dat in Maldegem, toch een behoorlijke grote gemeente, Open Vld het gehaald had na decennia lang een andere partijbeleid! Hij uitte zijn verlangen dat Open Vld samen met zijn coalitiepartners in goede verstandhouding zouden leven. Dat twee andere partijen mogen deelnemen aan het beleid is een pluspunt, dan zijn er minder mensen ontevreden in de oppositie. Als alles goed draait in Groot-Maldegem, als alle wijken of deelgemeenten een hapje mogen meepikken van wat de belastingbetaler levert, zal alles vlotjes verlopen en zal zelfs de oppositie meewerken.
Een hele groep Maldegemse mensen kwam samen om op de komende elf maanden te klinken, de mensen komen bijeen om elkaar beter te leren kennen en waarderen bij een babbeltje en zo gaat de wereld positief vooruit! Groot-Maldegem is maar een stipje op de wereldbol, er heerst vrede, rust, er zijn vele huizenrijen afgewisseld met veel groen, dichtbij Gent, Eeklo, Brugge, Knokke, aanbod van ontwikkeling en industrie op alle vlakken, geen gewelddadige moordpartijen, wij spreken van geluk.
Alle aanwezigen verlieten blijgezind de receptie.
Tekst Marianne Posman. Fotos Els Stevens.
29-01-2019 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
08-01-2019
Op 07 01 2019 om 20 UUR is elke MALDEGEMMENAAR WELKOM
OP MAANDAG 7 JANUARI 2019 OM 20 UUR is elke MALDEGEMMENAAR WELKOM
IN CC DEN HOOGEN PAD, OP DE EEDAFLEGGING VAN DE NIEUWE BURGEMEESTER BART VAN HULLE.
De Maldegemse gemeenteraadsverkiezingen brachten op 14 oktober 2018, een nieuwe liberale burgemeester in Groot-Maldegem! (1830-2019).
BURGEMEESTER Bart Van Hulle (Open VLD, 53 jaar) is zaakvoerder van Boomkwekerijen Van Hulle B&C en zetelde de afgelopen 6 jaar als gemeenteraadslid voor Open VLD.
Als burgemeester is hij verantwoordelijk voor Algemeen Beleid en Coördinatie, Strategische Planning en Bestuurlijke Organisatie, Brandweer, Politie en Volksgezondheid.HULLE van GROOT- MALDEGEM!
De Maldegemse gemeenteraadsverkiezingen brachten op 14 oktober 2018, een nieuwe liberale burgemeester in Groot-Maldegem! (1830-2019).
BURGEMEESTER Bart Van Hulle (Open VLD, 53 jaar) is zaakvoerder van Boomkwekerijen Van Hulle B&C en zetelde de afgelopen 6 jaar als gemeenteraadslid voor Open VLD.
Als burgemeester is hij verantwoordelijk voor Algemeen Beleid en Coördinatie, Strategische Planning en Bestuurlijke Organisatie, Brandweer, Politie en Volksgezondheid.
EERSTE SCHEPEN Nicole Maenhout (N-VA, 54 jaar) zetelde 6 jaar als gemeenteraadslid voor N-VA.
Zij neemt volgende bevoegdheden voor haar rekening: Industrie, Land- en tuinbouw, Ruimtelijke Ordening en Cultuur.
TWEEDE SCHEPEN Peter Van Hecke (Open VLD, 54 jaar) is uitgever van het lifestyle magazine Accent en heeft 18 jaar ervaring als mandataris voor Open VLD.
Hij wordt belast met Lokale Economie, ICT, Toerisme en Feestelijkheden.
DERDE SCHEPEN Rudi De Smet (N-VA, 66 jaar) is gepensioneerd en zetelde 6 jaar voor N-VA in de gemeenteraad.
Hij wordt schepen van Burgerlijke Stand, Milieu, Duurzaamheid, Klimaat en Dierenwelzijn.
VIERDE SCHEPEN Jason Van Landschoot (Open Vld, 44 jaar) is directieattaché bij Pairi Daiza, 18 jaar gemeenteraadslid en mandataris voor Open Vld.
Hij wordt verantwoordelijk voor Openbare Werken, Mobiliteit en Gemeentelijk Patrimonium.
VIJFDE SCHEPEN Glenn Longueville (Open Vld, 35 jaar) is zaakvoerder van Miglenn bvba en wordt schepen voor Jeugd, Sport, Onderwijs en Ontwikkelingssamenwerking.
Uittredend burgemeester en gewezen OCMW-voorzitter Marleen Van den Bussche (Merlaan, 60 jaar) wordt voorzitter van het Sociaal Comité en is ook bevoegd voor Financiën, Maatschappelijk Welzijn en Sociale Zaken.
Na drie kwarteeuw, dus na 75 jaar krijgt de uitgestrekte landelijke gemeente Groot-Maldegem in Oost-Vlaanderen een nieuwe kleur in de geschiedenis van Maldegem.
08-01-2019 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
07-01-2019
Bart Van Hulle en zijn team.
MARIANNE POSMAN brengt de gemeenteverkiezingen en de politieke partijen in Groot-Maldegem vanaf 1830 tot heden.
Vrouwen en politiek in Maldegem. Deel XV.
Bron: Archivaris Erik Blomme, Historicus Etienne Dhont.
Pas vanaf de gemeenteraadsverkiezingen van 1921 hebben vrouwen stemrecht en meteen stemplicht. Voor de parlementsverkiezingen is dat pas vanaf 1950.
1.Paula Blomme van de Christen Vlaamsche Volkspartij was in 1932 de eerste vrouwelijke verkozene. Zij was raadslid van januari 1933 tot december 1938 en zelfs tijdelijk schepen van oktober 1933 tot februari 1934 (dan ontzet als schepen bij besluit van de Gouverneur).
2.De naoorlogse Maldegemse gemeenteraad telde tot de fusie met Adegem en Middelburg in 1976 geen enkel vrouwelijk raadslid. In 1958 was weliswaar Simone Cuelenaere verkozen, doch zetelde niet.
3.Van 1977 tot 1995 waren slechts 2 vrouwen verkozen als raadslid op een totaal van 27 raadsleden.
a.Periode 1977-1988:
Ivonne De Smet schepen van 1977 tot 1988 (CVP) *
Simonne Borgonjon schepen van 1986 tot 1988 (CVP)
b.Periode 1989-1995:
Marleen Van den Bussche (CVP)
Katrien Van Hecke (PVV)
Marie-Jeanne De Zutter van 1991-1994, na het ontslag van Piet Blomme (VU-MB)
* Ivonne De Smet zetelde voor de fusie Maldegem-Adegem-Middelburg in Adegem van 1958 tot 1970 als schepen en van 1971 tot 1976 als raadslid.
In de Middelburgse gemeenteraad heeft nooit een vrouw gezeteld.
4.Het jaar 1994 betekende de doorbraak van de vrouwelijke vertegenwoordiging met de verkiezing van 6 raadsleden:
-Marleen Van den Bussche tevens schepen van 1995 tot 1998 (CVP)
-Ilse Hermie (CVP)
-Cecile Ryckaert (CVP)
-Maria Chaves d Aguilar (CVP)
-Anneke Gobeyn (CVP)
-Katrien Van Hecke (PVV)
-Geertrui Baert zevende vrouwelijke raadslid vanaf 1998 (CVP)
Dit was mede het gevolg van de nieuwe kieswet van 24/05/1994, waarbij het aantal kandidaten van hetzelfde geslacht op een lijst beperkt wordt tot twee derde.
5.In 2000 zetelden 9 vrouwen in de gemeenteraad of een derde van de raadsleden:
-Anneke Gobeyn tevens schepen (CVP)
-Marleen Van den Bussche tevens OCMW-voorzitter (CVP)
-Valerie Taeldeman (CVP)
-Maria Chaves d Aguilar (CVP)
-Cecile Ryckaert (CVP)
-Marianne Elias (CVP)
-Thea Maenhout (VLD)
-Anne Van Reybroeck (VLD)
-Rosie Van Hoecke (Agalev)
6.In 2006 zetelden eveneens 9 vrouwen in de gemeenteraad:
-Anneke Gobeyn (CD&V)
-Marleen Van den Bussche tevens OCMW-voorzitter en schepen van sociale zaken (CD&V)
-Valerie Taeldeman tevens schepen (CD&V)
-Annelies Lammertyn (CD&V)
-Cecile Ryckaert (CD&V)
-Lut De Cuyper (CD&V)
-Jocelyne Persyn (VLD)
-Anne Van Reybroeck (VLD)
-Geertrui Baert (OGP-N-VA)
-
Volgens de nieuwe kieswet van 2006 diende elke lijst evenveel mannen als vrouwen te tellen.
7.Ook bij de gemeenteraadsverkiezingen in 2012 werden 10 vrouwen verkozen:
-Marleen Van den Bussche tevens burgemeester (CD&V), de eerste vrouwelijke burgemeester van Maldegem.
-Valerie Taeldeman tevens schepen (CD&V)
-Annelies Lammertyn tevens schepen (CD&V)
-Anneke Gobeyn (CD&V)
-Ann Van den Abeele (CD&V)
-Nicole Maenhout (N-VA)
-Geertrui Baert (N-VA)
-Leen Boussier (N-VA)
-Lieve Blondeel (N-VA)
-Lies Dhondt (Groen), als tiende vrouwelijke raadslid in opvolging van Stefaan Standaert.
Op 14 oktober 2018 dongen 65 dames op de diverse lijsten naar inspraak.
In 2012 ging MEVROUW MARLEEN VAN DEN BUSSCHE DE GESCHIEDENIS VAN MALDEGEM IN ALS EERSTE VROUWELIJKE BURGEMEESTER IN MALDEGEM OP 182 188 JAAR België, 1830 2012 - 2018.
Quote:
Talrijke B.V. s, bekende vrouwen in Groot-Maldegem lieten en laten regelmatig van zich horen!
Vrouwen waren niet echt onderworpen vroeger, zij voerden uit waarvoor ze werden grootgebracht, en dat was DIENEN en in ruil kregen zij een dak boven hun hoofd en een inkomen of huishoudgeld waardoor ze niet buitenshuis moesten werken. De oudere generatie is nog grootgebracht met een moeder aan de haard, het was best gezellig als kind als je thuiskwam en het vieruurtje stond klaar voor een leuke babbel. De tijden zijn nu veranderd.
De meisjes mochten een halve eeuw geleden al verder studeren en kozen richtingen die niet met het huishouden gelinkt waren. De wereld ging open ook voor hen.
De maatschappij is intussen erg veranderd.
Er wordt samengewoond, gelat, getrouwd, gescheiden, geplust en hertrouwd. t Leven is kort, de mensen zoeken geluk in een relatie en ze hebben gelijk. Sommigen geven er de brui aan en wonen alleen. Toch veel alleenstaanden hebben het vaak moeilijk want de levenstandaard in ons land is zeer hoog, de energiekosten en de kostprijs van het water rijzen de pan uit, er komen nog allerlei rekeningen die geen brood op de plank brengen, de behoeften zijn gestegen en de levensverwachtingen zijn zeer hoog. Alleen is maar alleen. Twee salarissen zijn meestal nodig om comfortabel te leven. De moeder-aan-de-haard-situatie kende inmiddels een ommezwaai. Vrouwen die niet buitenshuis gaan werken verkeren in een luxepositie, ze zijn zeldzaam geworden.
Mannen en vrouwen, na de #MeToo-beweging, heb je toch soms twijfels wat een vrouw of zelfs een man kan meemaken op het werkterrein Sommige mensen kunnen privé en werk niet scheiden, met desastreuze gevolgen voor hen die belaagd worden om niet te spreken over de nefaste gevolgen die je ondervindt als machtshebber die beschuldigd wordt van grensoverschrijdend gedrag.
Vrouwen aan de top, het is niet altijd gemakkelijk. Ze worden geruggesteund door een huisman en een team die voor het huishouden en de kinderen zorgt.
De verkiezingen op 14 oktober 2018, sloegen iedereen met verstomming. De grootste verkozen partij in Groot Maldegem presenteert een mannelijk burgemeester, De Heer Bart Van Hulle. De verkiezingen brachten verandering aan de top.
Het ging niet zozeer om winnen, om de meeste stemmen te halen, het ging over het Groot-Maldegems-bedrijf-gemeentebestuur in goede banen te leiden, drie coalitiepartners met bijna eenzelfde programma die samen rekening houden met de mening van de oppositie en van de belastingbetaler zonder zware discussies. Het wordt geen strijd maar een rechtvaardig beleid.
%%%FOTO1%%%
De Heer Bart Van Hulle Open VLD leidt vanaf 1 januari 2019 Groot-Maldegem en hij zal dat samen met zijn team en coalitiepartners goed doen. We hebben binnenkort een manager aan het hoofd van het bedrijf-Groot-Maldegem, opleiding economische wetenschappen, balans gegarandeerd in evenwicht en samen met een enthousiast team van allerlei kleurtjes zal hij de gemeente leiden op zulkdanige manier dat de mensen weer vertrouwen krijgen in politici.
De programmapunten op sommige vlakken waren gelijklopend en vulden elkaar aan op andere vlakken. Het is net een voordeel dat je een gemeente kan besturen met mensen van verschillende strekkingen, op die manier is de hele gemeente in de meerderheid vertegenwoordigd. Agendapunten: verkeersdruk naar beneden halen zonder andere mensen de benadelen, de bouw van appartementen aan strikte regels onderwerpen, extra parkeermogelijkheden creëren vlak bij het centrum, inspraakmogelijkheden geven aan de belastingbetalers, besparen, dorps- of wijkraden starten en aanmoedigen enz.
Echt leiderschap betekent de maatschappij beter maken voor de burger.
Meteen het slot van vijftien artikeltjes over de politiek met de notities van historicus Etienne Dhont. Het was interessant om de historiek over Groot-Maldegem te bewonderen tijdens de Erfgoeddag en te publiceren in Vrij Maldegem, zodat iedereen een fractie kennis van de geschiedenis van Maldegem eens kon opfrissen.
Foto's De Heer Bart Van Hulle: Els Stevens. Quote verwoord Marianne Posman.
07-01-2019 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
30-12-2018
Verkiezingsdebat van de jeugdige verkiezingskandidaten in JH De Redekiel op 29 september.
Het enige Maldegemse verkiezingsdebat van de jeugdige verkiezingskandidaten in JH De Redekiel op 29 september.
Het café JH De redekiel was afgeladen vol op zaterdag 29 september. De moderator Daniël Deyne, voormalig directeur K.A. Courtmans Maldegem, leidde het debat op een duidelijke en ludieke manier en de zes knappe en jonge partijleden kregen het woord. De jeugd wil zorgen voor een betere toekomst voor de jongste generaties.
Het was een boeiend debat. Bij de standaard partijen hoorde je eigenlijk niets nieuws, de partij standpunten waren meer voorgekauwd maar vanuit de oppositie kwamen nieuwe en kritische meningen en ideeën naar voor.
Alle partijen hebben ongeveer dezelfde speerpunten, ze omschrijven die duidelijk maar geen enkele partij reikt oplossingen aan. We zullen dus een beetje helpen brainstormen.
VEILIGHEID en MOBILITEIT.
Nadat bijna alle straten in de centra de laatste decennia gerenoveerd werden kunnen we enkel concluderen dat geen enkel Maldegems kind noch te voet, noch met de fiets op een veilige manier naar school kan. Dit is geen Maldegems fenomeen, dit is in heel Vlaanderen hetzelfde, verkeerde aanpak van ???? Ze hebben geen rekening gehouden met de kinderen inde smalle straten van de overbevolkte centra met zwaar verkeer.
Als ik het goed begrepen heb dan opteren de jonge verkiezingskandidaten voor minder verkeer in t centrum. De bestuurders die er niet moeten zijn moeten geweerd worden, dus worden de autos gescand bij aankomst en teruggezonden. Geen doorgaand, noch sluipverkeer meer, maar zwaar beboeten.
Het is goed dat er veel volk komt naar de randtempels op de ring maar die moeten naar de centrumwinkels geloodst worden, een utopie, de centrumzaakvoerders weten dat goed genoeg. Men opteerde voor een parkeerplaats aan de rand van het centrum. Ergens een grote parking aan het station zodat de mensen in het centrum kunnen kuieren, shoppen, iets eten en drinken in de vele horecazaken.
Grote openbare groene longen zijn intussen verkocht en worden volgebouwd, om de mensen centraal te doen wonen, zodat er minder bebouwing is en meer groen buiten het centrum.
De open centrumvlaktes zijn verkocht aan projectontwikkelaars. De Gilde moest eraan geloven, de Parking 49 van Site Van Mullem werd verkocht ondanks hevig protest en nu het open veld Hof ter Ede, tussen de Brielstraat, de Bogaarde en de markt volgestouwd zit, is er nog één mogelijkheid om de zaak min op meer op te lossen.
De Maricolen breiden uit, ze nemen er de 400 leerlingen van de Broederschool (nu de Ark L.O.-bovenbouw) bij op de markt. De school zal uit zijn voegen barsten, hopelijk is er voldoende speelruimte voor de kleintjes en een sportveld voor de grote leerlingen op die site.
De Broeders Hiëronymieten van de Broederschool hebben het terrein aangeboden voor een prikje aan de gemeente. Doen, kopen, platwalsen, grote parking in het centrum. De belastingbetaler-aandeelhouder wordt eigenaar van de parking. De voormalige garage en parking De Mey eraan toevoegen. Er komt een grote openbare Parking Broeders (Hiëronymieten) vlakbij het levendige centrum. Voilà, alles plat, plaats voor autos, boompjes en enkele zitbanken. Het vervoer komende van de Katsweg, de Aalterbaan, de Koning Leopoldlaan, de Gentsesteenweg, van Nederland, van Brugge, van Eeklo, Knesselare, Deinze of Knokke kunnen er hun wagen veilig parkeren en het centrum binnenwandelen op t gemakje, de kids afhalen op de markt en aan de Driespong-Couma, de Kuma en andere locaties.
De jongere kinderen kunnen ook onder begeleiding naar die parking gaan te voet, eventueel nog meer kinderopvang organiseren in J.H. De Redekiel en de Ka-Ba want die lokalen staan toch leeg vijf dagen op zeven, de kids zijn veilig, de ouders hebben niet veel tijd verspeeld. Al de autos parkeren op deze randparking. Dan rest nog, de parkeerplaatsen minimaliseren langs de centrumwegen en langs beide kanten van de straten een echt fietspad en behoorlijke voetpaden aanleggen. Geen onveilige fietssuggestie stroken in Maldegem-centrum! Voor de deelgemeenten kan eenzelfde oplossing gevonden in de buurt van de scholen.
Bomen zijn mooi en gezond maar belemmeren doorgang voor buggys en rolstoelen op de voetpaden en het onderhoud kost veel arbeidsuren aan de gemeente. Geef elk gezin één boom of een duurzame struik om in hun tuin of op hun terras te planten. Groen is dan ook opgelost. De zaakvoerders van de boomkwekerijen zijn ook content.
De bevolking wil zeker geen betalend parkeren of ondergrondse parkings! Als er betalend parkeren ingevoerd wordt, dan komen de mensen zeker niet naar t centrum want ze willen niet betalen voor een parkeerplaats, om een krantje, een jurkje, een cadeautje of een hoestfles te kopen. Bezoekers voor de honderden, zelfs duizenden ouden van dagen in de centra zullen verminderen, zij zullen niet betalen voor een beleefdheidsbezoekje. Grijs Maldegem wordt geïsoleerd.
De mobiliteit en veiligheid zijn opgelost.
Toch even een opmerking over de handelszaken, de horeca heeft het af en toe druk maar voor de rest hebben de handelszaken weinig klandizie aan de modale centrum burger en moeten andere klanten aantrekken.
Geef alle Maldegemse gezinnen met een klein gezinsinkomen, regelmatig een M-bon te spenderen in de winkels van Maldegem centrum, echter niet geldig in de cafés en langs de N9, die krijgen al genoeg steun.
Zo vangen we twee vliegen in een slag, de verkoop stimuleren bij de Maldegemse middenstand en de ellendige armoede wegwerken. Op die manier zullen de arme mensen de middenstand in het centrum redden, dat is toch zeer nobel en veel beter dan gratis wifi. De M-bonnen worden geleverd door het OCMW, het geld van de belastingbetaler zal dan nuttiger besteed worden dan nog meer eigendommen aan te kopen. Alle accommodaties zijn voorhanden in levendig Maldegem.
De handelsvereniging die de middenstanders zou moeten helpen wordt in VM door Pol Veirman, toch een specialist, het Maldegems evenementenbureau genoemd, enkele horecazaken hebben baat bij die centrumfeesten, niet de middenstand.
De kinderen weerbaar maken en aan gevaar blootstellen, werd er ook voorgesteld, welnu, welke ouder zal een kind van minder dan twaalf jaar langs de Vakebuurtstraat, de Westeindestraat, de Noordstraat, de Brielstraat, de Bloemestraat enz. naar school laten fietsen, of te voet langs de Edestraat naar de markt laten gaan dat is even goed als zeggen, ik laat mijn kind laveren tussen autos, bussen, volwassen fietsers, coureurs, brommers . enzovoort. Leren omgaan met gevaar en de ouders stalen zenuwen bezorgen.
Men stelde voor om de kids de laatste week van augustus verkeersopvoeding te geven, dat is een slecht idee, beter de eerste weken van september, die kids hebben hun twee maanden vakantie nodig, de school maakt niet iedereen gelukkig, zij oefent druk uit op het levendige kind.
De scholen geven verkeersopvoeding, deze week was er grote fietsoefening naar het Canadees Kerkhof, langs de Gentsesteenweg en de N9!!! Iedere 50 meter een ernstig probleem!!!
Dertig of meer jaar geleden stelde men voor om de Maricolen te verplaatsen op een open veld, als ik mij niet vergis op de Zandhoogte maar dit plan werd resoluut van tafel geveegd. Had men toen geluisterd naar de voorsteller dan waren er hier geen verkeersproblemen s morgens, s middags en s avonds in het centrum. De kinderen konden les volgen op een grote open ruimte, ver van t centrum met speelterreinen en sportgelegenheid, weliswaar langs een drukke weg, maar toch bereikbaar mits enkele inspanningen.
Het panel had het over veiligheid, iedereen voelt zich hier veilig, dat er kritiek was op agenten die amokmakers na festiviteiten stevig aanpakten was volgens de een onrechtvaardig volgens de ander doen die mensen ook maar hun werk. Om de veiligheid te verhogen met cameras was ook een heikel punt. Op straat of in het park moet er geen baldadigheden plaatsgrijpen, ik weet niet waarom een camera de privacy niet zou beschermen. Diefstal, rijden onder invloed moeten ingeperkt worden en dat gebeurt dankzij een moedig politiekorps. Stel je voor dat je mensen onder invloed moet aanpakken, gegarandeerd agressie, agenten zijn ook maar mensen. Een cameraatje aan elk zebrapad en je zal merken dat 90% van de bestuurders niet stoppen. Beboeten.
Openbaar vervoer en toerisme promoten, hinderlijk verkeer door bushokje aan het Sint-Annakasteeltje, oprichten van een Freinetschool mits behalen van de eindtermen, meer inspraak van de burger, dat er op een bepaald moment 600 van een totaal van 1500 kinderen naar andere scholen trokken buiten Groot-Maldegem kwam ook ter sprake en vele andere knelpunten werden belicht.
Scholen, veiligheid, lokale economie, mobiliteit en de rest heb ik gemist door de angstwekkende luchtvervuiling in het lokaaltje van JH De Redekiel, de schepen van luchtkwaliteit was er niet geloof ik.
Het jongerencafé was een slecht gekozen locatie, het was goed bedoeld, de jeugd samenbrengen in het jeugdhuis, maar de ruimte was te klein. De meer dan 100 verkiezingskandidaten van alle partijen zaten met hun familie en sympathisanten op een stoel uiteraard, een handvol jonge, knappe mensen stond achteraan en aan één zijkant samengeperst. Voorwaar een gevaarlijke situatie met één zichtbare uitgang, helemaal níét veilig. Ik heb de zitting dus niet helemaal uitgehoord. Jammer want het debat was heel interessant, vragen vanuit het publiek heb ik gemist. Het debat wou de jongeren informeren, ik was er eigenlijk niet op mijn plaats maar ik wou eens horen wat DE JONGSTE GENERATIE ZOU DOEN MOESTEN ZIJ DE LEIDING KRIJGEN, zij zijn de meest benadeelde groep in de gemeente, voor de oudjes en de meest kwetsbaren wordt goed gezorgd in Groot-Maldegem.
Fotograaf Els Stevens: Alle kinderen veilig op straat. Verwoord aan de hand van mondelinge bemerkingen van de bewoners van Groot-Maldegem (Posman).
%%%FOTO1%%%
30-12-2018 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
13-12-2018
Bart Van Hulle, burgemeester van Groot-Maldegem 01 01 2019
OP 1 JANUARI 2019 START DE LIBERALE BURGEMEESTER BART VAN HULLE IN GROOT- MALDEGEM!
Foto Els Stevens. Quote verwoord Marianne Posman.
De Maldegemse gemeenteraadsverkiezingen brachten op 14 oktober 2018, een nieuwe liberale burgemeester in Maldegem! (1830-2019). Na drie kwarteeuw, dus na 75 jaar krijgt de uitgestrekte landelijke gemeente Groot-Maldegem in Oost-Vlaanderen een nieuwe kleur in de geschiedenis van Maldegem. Sinds 1885, dus de laatste 133 jaar was er geen liberaal bewind, behalve met Maurice De Meyere, die vlak voor de Tweede Wereldoorlog in 1939 werd aangesteld alhoewel hij geen deel uitmaakte van de gemeenteraad. We kunnen dus degelijk spreken van een historisch keerpunt in de politieke geschiedenis in Groot- Maldegem. De alleenheerschappij van het katholieke net is voorlopig doorbroken. Misschien een logische gang van zaken, de kerk zegt de jongere generaties niets meer.
Bekijken we het verloop van de geschiedenis vanaf 1830, vanaf het ontstaan van de Belgische staat dan merken we dat van 1830 tot 1885, het gemeentebeleid meer dan een halve eeuw gekenmerkt werd door unionisme en liberaal overwicht, met de volgende burgemeesters:
Joannes Carolus Domers 1831-1836liberaal/ unionistisch
Bernard Van Moffaert 1836-1842liberaal/ unionistisch
Karel Francis De Smet 1843-1848liberaal/ unionistisch
Joannes Carolus Domers 1848-1852liberaal/ unionistisch
Jan De Smet 1852-1860liberaal
Lieven De Buck 1861-1871liberaal
Desiré Van Mullem 1871-1879katholiek
Desiré De Meyere 1879-1885 liberaal.
De welstellende klasse, de grootgrondbezitters, de fabriekseigenaren en de adel waren voor vrijheid en liberaal maar waren meestal ook katholiek. Zij beschermden hoofdzakelijk hun eigen belang wat normaal was eigenlijk.
Het liberalisme is een politiek-maatschappelijke stroming die ontstaan is in de Verlichting van de 18e eeuw die doorbrak in de 19e eeuw in Europa en Noord-Amerika door als dominante stroming de burger wilde emanciperen ten koste van het Ancien Régime, dit is de Franse benaming voor oud stelsel of oud systeem. Het Ancien Régime wijst naar de periode waarin het Franse koninkrijk op absolutistische wijze werd geregeerd door het huis Bourbon, vóór de Franse Revolutie van 1789. Met de term 'ancien régime' wordt daarnaast ook de periode uit de Europese geschiedenis aangeduid die begint aan het einde van de middeleeuwen en eindigt met de Franse Revolutie. Als dusdanig is het een substituut voor 'vroegmoderne tijd', een periode in de Europese geschiedenis die loopt van ca. 1450 tot ca. 1800.
Vandaag de dag is het liberalisme een brede ideologie en heeft als uitgangspunt zo veel mogelijk vrijheid van het individu zolang hij de vrijheid van anderen niet beperkt. Liberalen streven naar een samenleving waarin burgers grote vrijheden genieten, zoals de burgerrechten die het individu beschermen en de macht van de staat en de kerk beperken. Ook streeft het liberalisme naar een vrije markt waarin de overheid zich terughoudend opstelt. Ander speerpunt van het liberalisme is de scheiding van kerk en staat , onder andere als voorwaarde voor godsdienstige tolerantie. Ook willen liberalen dat de staatsinrichting wordt vastgelegd in een grondwet waarin ook de grondrechten van de burger staan. Van de overheid werd slechts verlangd dat ze alleen die bestuur domeinen voor haar rekening zou nemen, die onmogelijk door het individu behartigd konden worden, zoals openbare functies, openbare werken en landsverdediging.
Vanaf 1885 tot 1933 had de katholieke partij de volstrekte meerderheid met de volgende burgemeesters:
Désiré Van Mullem,
Hippoliet Cuelenaere,
Charles Rotsart de Hertaing en
Hector Cuelenaere.
In 1926 waren er geen gemeenteraadsverkiezingen, aangezien slechts één lijst werd ingediend (met tien katholieken en drie liberalen).
Van 1933-1944: periode van volstrekte meerderheid van de Christen Vlaamsche Volkspartij (Vlaams-nationaal), met Hector Cuelenaere en Jozef De Lille.
Na 54 jaar (1885 1939) werd vlak voor de oorlog in 1939 de liberaal Maurice De Meyere aangesteld alhoewel hij geen deel uitmaakte van de gemeenteraad.
Politiek gezien bleef er dus in Maldegem tijdens de Tweede Wereldoorlog, in tegenstelling met de Eerste Wereldoorlog, wel een burgerlijk bestuur bestaan. Zij het uiteraard onder Duitse controle.
Over burgemeester Maurice De Meyere is in ieder geval niets anders te vinden dan positieve uitlatingen: "Besturen in oorlogstijd is een delicate en ondankbare taak, maar we kunnen omtrent het beleid van burgemeester Maurice De Meyere tijdens die jaren alvast dit zeggen: indien het onder de oorlog in Maldegem zo rustig is gebleven, indien maar weinig mensen hier honger hebben moeten lijden, en indien na de oorlog de tweede terreur, die van repressie en vergelding, hier niet tot al te grote buitensporigheden heeft geleid, dan was dat in hoge mate aan Maurice De Meyere te danken". (Doctor Koenaad De Ceuninck)
In september 1944 werd hij ten onrechte geschorst door de Gouverneur, omwille van het feit dat hij burgemeester was gedurende de oorlog. Burgemeester De Meyere werd na de oorlog op 9 oktober 1944 geschorst en onterecht uit zijn rechten ontzet op 7 augustus 1945.
Het was Hippoliet Cuelenaere die hem voorlopig opvolgde tot in februari 1945.
Daarna zou Jules Goethals het ambt uitoefenen tot in april van hetzelfde jaar. Uiteindelijk zal het Julien Willemarck zijn die als waarnemend burgemeester werd benoemd in maart 1945. Die laatste behoorde tot de katholieken nadat hij de partij van Jozef De Lille had verlaten in 1937. Hij zou de functie bekleden tot aan de eerste naoorlogse gemeenteraadsverkiezingen, die werden gehouden op 24 november 1946. Het was van 1938 geleden dat de gemeenteraden in ons land waren vernieuwd.
(Bron Jaarboek Ambacht 2005, artikel Koenraad De Ceuninck).
Maurice De Meyere was een zachtaardig man, die je later nog kon zien kuieren in Gent tot in de jaren zeventig voor een babbeltje over Maldegem waar hij altijd vol genegenheid over sprak, zijn verbanning had hem niet bitter gestemd.
De Meyere was een respectvolle en geliefde naam in Maldegem. Zij hadden een groothandelszaak van koloniale waren, zij leverden koopwaren in zowat elk kruidenierswinkeltje in Groot-Maldegem, Vroeger was er in elk straatje, tot op het platteland toe een handelszaak waar de mensen hun inkopen konden doen. Ontzettend veel mensen hadden brood op de plank dankzij de ondernemingszin van de familie De Meyere.
Van 1944 tot 1983 was er een periode van katholiek overwicht.
Hippoliet Cuelenaere,
Julien Willemarck,
Antoine Rotsart de Hertaing,
Gregorius De Muyt en
Jean Rotsaert de Hertaing.
Wat 1958 betreft is het zo dat de familie Cuelenaere terug apart wilde opkomen los van de CVP van Rotsart de Hertaing. Aangezien op dat ogenblik Hippoliet Cuelenaere als notaris gedomicilieerd was in Temse, kon hij zich niet kandidaat stellen. Daarom verzocht hij zijn zuster Simone Cuelenaere om op te komen en de lijst te trekken.
Hector Cuelenaere, die in onmin was geraakt met Julien Willemarck, wilde zijn macht bestendigen via de aanstelling van zijn zoon notaris Hippoliet als burgemeester buiten de raad. Dit was evenwel van korte duur - van september 1944 tot februari 1945 want na hem werd Jules Goethals (Christen Vlaamsche Volkspartij) tijdelijk aangesteld als burgemeester van februari tot april 1945.
Julien Willemarck was gedurende anderhalf jaar waarnemend burgemeester tot 1947, zonder evenwel officieel benoemd te worden door de Minister van Binnenlandse Zaken.
Van 1983 tot 2013, was er 30 jaar lang een volstrekte meerderheid van de CVP/CD&V met
Jean Rotsart de Hertaing (C.V.P. tot 1998) en
Johan De Roo (1998 2013) (CVP/CD&V vanaf 2001).
Van 2013 tot 2019 werd de gemeente geleid door een coalitie tussen CD&V en Groen, met als burgemeester Marleen Van den Bussche (2013 -2019), CD&V sinds 2017 de Merlaan.
Bijna 133 jaar lang op het bestaan van België (1830 - 2019) werd een CVP-beleid verkozen met een kort intermezzo voor en tijdens W.O. II.
Quote:
Zie ook artikel HLN van 15 oktober Verkiezingsoverwinnaar Open VLD heeft deze nacht een bestuursakkoord gesloten met de N-VA en De Merlaan. "
De Maldegemse kiezer heeft een duidelijk signaal gegeven.
De 3 partijen die het meeste initiatief hebben getoond om structurele veranderingen door te voeren hebben een bestuursakkoord gesloten om gezamenlijk deze doelstellingen te verwezenlijken. De mandaten worden later ingevuld en er zal hierbij rekening gehouden worden met de wil van de kiezer. Het burgemeesterschap zal dan ook aan Bart Van Hulle van Open VLD toekomen", klinkt het in een gezamenlijke mededeling.
Het valt wel op in dit overzicht dat Maldegem hoofdzakelijk geleid werd door katholieken, wat vooral de verdienste is van de kerkelijke leiders die gedurende heel die periode, 188 jaar lang hun uiterste best gedaan hebben om de mensen katholiek te houden en katholiek te doen stemmen als de gewone mens al een stem had natuurlijk. Pas sinds begin van vorige eeuw was er algemeen stemrecht, nog goed ingekleurd want de elite, grootgrondbezitters, adel, industriëlen waren ook kerkelijk, dus men stemde bij voorkeur voor de werkgever. Kerk en politiek vormden eeuwenlang een eenheid.
Het geloof in God was nog diep ingeworteld, men dreigde met hel en verdoemenis als er tegen de kerk gestemd werd. Of de mensen dat nu werkelijk geloofden valt te betwijfelen maar de vreze Gods is pas na W.O.II beginnen tanen .
De invloed van de kerk is de laatste vijftig jaar drastisch verminderd door allerlei omstandigheden, dus het kiesgedrag veranderde ook langzaam, hoewel Maldegem toch lang verstrengeld leek met C.V.P. en C.D.&V.
Men kiest uiteraard voor die partij die iets voor jou, je wijk, je deelgemeente doet, die je werk bezorgt, die de wegen veilig en proper houdt enz.
Men kiest voor de mensen die behulpzaam zijn in nood, die eens iets kopen of feesten in je zaak, die veilige fietspaden aanleggen, die t groen dus de gezondheid beschermen, die de modderige wegen en slechte voetpaden vernieuwen in alle wijken, die er op letten geen te hoge belastingen te innen van hen die jarenlang hard gewerkt en gespaard hebben, dat wekt wrevel op. Men stemt voor een partij die subsidies geeft voor plaatselijke evenementen, acties, organisaties, dus ondersteunen, zo is dat altijd al geweest en dat zal zo blijven.
De heer Bart Van Hulle is opgegroeid in t groen, tussen de velden en de boompjes die bomen werden, hij is economist, hij zal dus de balans in de gaten houden, hij is zakenman die een groot bedrijf jarenlang internationaal liet gaan, dus Maldegem komt op de kaart, hij is van Kleit, dus Kleit levert een derde burgemeester, hij is een man van het volk, eenvoudig, vriendelijk en correct en straalt oprechte interesse en waardering uit. Hij komt op voor grote problemen en is sociaal bewogen. De actie Vergroot de hoop bracht 2,8 miljoen op voor de strijd tegen kanker.
De heer Bart Van Hulle is groot, knap en straalt een zeker charisma uit, dus hij heeft het in zich om allen en alles in goede banen te leiden, hij neemt twee andere partijen op waarvan de programmapunten het meest die van De Open VLD raken, de NVA en de Merlaan en samen zullen zij werken aan het invullen van de beloftes.
Op 14 oktober 2018 kwamen 6 partijen op, met elk ongeveer 27 bekwame en populaire kandidaten en het was de winnende partij Open VLD die de gemeenteraad samenstelt.
Foto Els Stevens. Quote verwoord Marianne Posman.
13-12-2018 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
Maldegemse gemeenteraadsverkiezingen en politieke partijen 1830-2018
Maldegemse gemeenteraadsverkiezingen en politieke partijen 1830-2018
1. Van 1830 tot 1885: periode van unionisme en liberaal overwicht
Met volgende burgemeesters (zie portretten foyer trouwzaal):
Joannes Carolus Domers 1831-1836 liberaal/ unionistisch
Bernard Van Moffaert 1836-1842 liberaal/ unionistisch
Karel Francis De Smet 1843-1848 liberaal/ unionistisch
Joannes Carolus Domers 1848-1852 liberaal/ unionistisch
Jan De Smet 1852-1860 liberaal
Lieven De Buck 1861-1871 liberaal
Desiré Van Mullem 1871-1879 katholiek
Desiré De Meyere 1879-1885 Liberaal
2. Van 1885 tot 1933: periode van volstrekte meerderheid van de katholieke partij
Met volgende burgemeesters (zie portretten foyer trouwzaal):
Desiré Van Mullem 1885-1889 katholiek
Hippoliet Cuelenaere 1890-1903 katholiek
Charles Rotsart de Hertaing 1904-1926 katholiek
Hector Cuelenaere (a) 1926-1933 katholiek
(a) In 1926 waren er geen gemeenteraadsverkiezingen, aangezien slechts 1 lijst werd ingediend (met 10 katholieken en 3 liberalen).
3. Van 1933-1944: periode van volstrekte meerderheid van de Christen Vlaamsche Volkspartij (Vlaams-nationaal)
Met volgende burgemeesters (zie portretten foyer trouwzaal):
Hector Cuelenaere (b) 1926-1933 katholiek
Jozef De Lille 1933 (25/09/1933-24/12/1933) Christen Vlaamsche Volkspartij
Maurice De Meyere (c) 1939-1944 liberaal
(b) Ondanks zijn minderheidspositie bleef Hector Cuelenaere burgemeester in de periode 1933-1939, uitgezonderd van de 3 maanden dat Jozef De Lille burgemeester was in 1933. Als volksvertegenwoordiger hield Jozef De Lille in november 1933 een rede voor de vrede en stemde tegen de verhoging van de militaire uitgaven en werd daarom afgezet door de Minister van Binnenlandse Zaken.
(c) Bij de verkiezingen in 1938 behaalde de Christen Vlaamsche Volkspartij opnieuw de volstrekte meerderheid. Omwille van zijn antimilitarisme werd Jozef De Lille andermaal niet benoemd tot burgemeester. Evenwel werd thans de liberaal Maurice De Meyere in 1939 als burgemeester aangesteld, alhoewel hij geen deel uitmaakte van de gemeenteraad. In september 1944 werd hij ten onrechte geschorst door de Gouverneur, omwille van het feit dat hij burgemeester was gedurende de oorlog. M Maurice DE MEYERE
Groothandelaar in koloniale waren. Burgemeester te Maldegem. Zijn ouders:
Edmond DE MEYERE 1860-1936: Groothandelaar in koloniale waren te Maldegem
4. Van 1944 tot 1983: periode van katholiek overwicht
Met volgende burgemeesters (zie portretten foyer trouwzaal):
(d) Hector Cuelenaere, die in onmin was geraakt met Julien Willemarck, wilde zijn macht bestendigen via de aanstelling van zijn zoon Hippoliet als burgemeester buiten de raad. Dit was evenwel van korte duur - van september 1944 tot februari 1945 want na hem werd Jules Goethals (Christen Vlaamsche Volkspartij) tijdelijk aangesteld als burgemeester van februari tot april 1945.
(e) Julien Willemarck was gedurende anderhalf jaar waarnemend burgemeester tot 1947, zonder evenwel officieel benoemd te worden door de Minister van Binnenlandse Zaken.
5. Van 1983 tot 2013: periode van volstrekte meerderheid van de CVP/CD&V
Met volgende burgemeesters (zie portretten foyer trouwzaal):
Jean Rotsart de Hertaing tot 1998 CVP
Johan De Roo 1998-2013 CVP/CD&V (vanaf 2001)
6. Van 2013 tot 2019: coalitie tussen CD&V en Groen
Met als burgemeester (zie portret foyer trouwzaal):
Marleen Van den Bussche 2013-2019 CD&V (sinds 03 2018 Merlaan)
Quote:
Het valt wel op in dit overzicht van historicus Etienne Dhont dat Maldegem hoofdzakelijk geleid werd door katholieken, wat vooral de verdienste is van de kerkelijke leiders die gedurende heel die periode, 188 jaar lang hun uiterste best gedaan hebben om de mensen katholiek te houden en katholiek te doen stemmen. Kerk en politiek waren heel lang verweven.
De invloed van de kerk is de laatste vijftig jaar drastisch verminderd door allerlei omstandigheden. De erediensten in de diverse kerken in Groot-Maldegem worden nog bijgewoond door enkele idealistische jonge mensen en al de andere kerkgangers zijn gepensioneerd en soms heel oud, dus veel katholieken nemen niet meer deel aan t parochiaal leven in Maldegem.
Indien al de katholieken eens opnieuw deelnamen aan de erediensten in een van de vijf Maldegemse kerken om de kennis en de interpretatie van de Bijbel bij te houden, zoals de moslims hun Koran, om de talrijke prachtige kerk koren, zelfs kinderkoor en het prachtige orgelspel te beluisteren zou er meer leven zijn in het centrum op zondag. De dienst duurt maar 45 minuutjes, op het kerkplein ontmoet je de buren en de kennissen van vroeger. Je kan daarna even bij babbelen en genieten op de diverse terrasjes, bistrots, restaurantjes, een pintje, een hapje en elkaar eens trakteren. Op die manier zijn de centrumzaken die leven van de inkomsten tijdens t weekend heel tevreden en hebben ze vanzelf wat te doen. Sociaal contact met alle lagen van de bevolking onderhouden is belangrijk, dat is een feest op zich en op die manier ontdek je de noden en de klachten van de gewone mens vanzelf. In t centrum beleef je van alles,. Meteen weer een gelegenheid om de mooie etalages te bewonderen van de handelszaken en er tijdens de weekdagen eens langs te gaan, een bril, een lekker parfum, een boek, een pet, een mooi pakje of pullovertje, een juweeltje, speelgoed, cadeautjes, warme bakkers, slagerijen, we hebben hier alles. Het centrum is hoofdzakelijk bevolkt door bejaarden en die hebben bijna niets meer nodig, behalve medicijnen, medische zorg, poetshulp en een beetje sociaal contact.
Nu we moeten er geen tekening bij maken de auto is al vijftig jaar een primaire behoefte geworden voor elke generatie, van 18 tot 98 jaar. De mensen gaan weg tijdens t weekend. Maldegem ligt op een boogscheut van de prachtige kust en van talrijke interessante historische, toeristische steden met toffe en spectaculaire sport-, attractie- en ontspanningsmogelijkheden, een waaier van cultuur in Eeklo, Brugge, Gent, Antwerpen, ook de oudjes surfen over de wegen zolang ze kunnen . Iedereen is weg in t weekend naar andere oorden.
Toch zou het prachtig zijn eens een paar autoluwe zondagen in te lassen zoals in sommige steden, dan ontdekt iedereen zijn eigen wijk en mensen opnieuw, de politici leren hun inwoners kennen en bij een informeel babbeltje gebeurt dikwijls veel.
Men kiest uiteraard voor die partij die iets voor jou, je wijk, je deelgemeente doet, die je werk bezorgt, die de wegen veilig en proper houdt. Men kiest voor de mensen die behulpzaam zijn in nood , die eens iets kopen of feesten in je zaak, die veilige fietspaden aanleggen, die t groen dus de gezondheid beschermen, die de modderige wegen en slechte voetpaden vernieuwen in alle wijken, die subsidies geven voor plaatselijke evenementen, acties, organisaties, dus ondersteunen, zo is dat altijd al geweest en dat zal zo blijven.
De politici en de kiezer blijven vriendelijk, ondanks kritiek, niemand is volmaakt. Stel je voor dat de partij voor wie je je leven lang stemde uit dankbaarheid, je geen blik meer gunt.
Op 14 oktober komen 6 partijen op, met elk ongeveer 27 bekwame en populaire kandidaten en het is de winnende partij die de gemeenteraad samenstelt.
13-12-2018 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
11-12-2018
Terugblik op de gemeenteverkiezingen vanaf 1830. Deel III a
MARIANNE POSMAN brengt de gemeenteverkiezingen en de politieke partijen in Groot-Maldegem vanaf 1830 tot heden.
Terugblik op de gemeenteverkiezingen vanaf 1830.
Bron: Archivaris Erik Blomme, Historicus Etienne Dhont.
Zie bibliografie.
Deel III a
Kieswetgeving gemeenteraadsverkiezingen.
1. Periode cijnskiezers (1830-1893), negentiende eeuw.
Stemrecht was er enkel voor mannelijke kiezers van minstens 25 jaar oud, die een minimum jaarlijkse belasting of cijns betalen!
- tot 1848: een gedifferentieerde belasting volgens de woonplaats, van 20 tot 80 gulden (ca. 540 tot 2160)
- van 1848 tot 1893: uniforme cijns van 20 gulden (ca. 540)
Dit kiescijnsstelsel zorgde ervoor dat in deze periode slechts 2 à 3 % van de bevolking mocht kiezen. Toen waren dit 123 kiesgerechtigde mannen op 6147 inwoners in Maldegem.
Eén gulden zou vandaag ongeveer 27 euro bedragen.
Eén frank was in het begin en in het midden van de 19de eeuw tussen de 18,50 à 25 euro waard.
In 1880 verdiende een volwassen mannelijke landarbeider een dagloon van gemiddeld 1,95 frank of 0,05 euro. Het loon van een mijnwerker en van een arbeider in de staalindustrie bedroeg 3,30 respectievelijk 3,60 frank of ca. 0,10 euro per dag.
Wie zich wil verdiepen in de Maldegemse politiek vanaf 1830 kan alle info vinden in 100 jaar Adegem, Maldegem, Middelburg, uitgave Heemkundige Kring Het Ambacht Maldegem 1986 p 8 e.v. Elk burgemeester vanaf 1830, Notaris Pieter Wallijn, Johannes Domers, Bernard Van Moffaert, herenboer Charles De Smet, Jean-Marie De Smet, Désiré De Meyer, Dokter Lieven De Buck, dokter-brouwer Désiré Van Mullem en Hippoliet Cuelenaere besteedde wel degelijk aandacht en belastingen aan renovatie, modernisering van de nutsvoorzieningen wat ten goede kwam aan alle inwoners van Maldegem. Een derde van de Maldegemse bevolking leefde toen in grote armoede.
We moeten er geen tekening bij maken, de periode van cijns of belasting bevoordeligde een klein deel van de Maldegemse bevolking, namelijk de welstellenden, van welke klasse dan ook. Het moet een glorieuze periode geweest zijn voor hen die het al goed hadden bij hun geboorte, sommigen moesten nooit werken, verrijkten zich op allerlei manieren en werden gediend door een leger bedienden tegen kost en inwoon. Het kon niet anders dan dat er tegen zou geprotesteerd worden door de minder bedeelden.
Het waren bovendien bewogen tijden, economische crisis, noodsituatie in de vlasnijverheid en textielbewerking, de hongerjaren 1846 1847, choleraepidemie in Strobrugge in 1866 en in Maldegem de strijd van Mevrouw Courtmans voor degelijk gemeentelijk onderwijs. Eens surfen naar Mevrouw Courtmans (1811 1890) en je krijgt een beeld hoe het er in Maldegem aan toeging op gebied van onderwijs. In de publicaties van Rik Van de Rostyne werden de talrijke kantscholen voor meisjes aangeklaagd als een verdekte vorm van kinderarbeid.
De oudere generatie van Maldegem herinnert zich nog enkele van hun voorouders die in die periode geboren werden en geleefd hebben. Mijn grootvader Jozef Posman werd geboren in 1840, ik heb bijna al 13 van zijn 16 zijn kinderen gekend en die waren gezond en gelukkig. Op enkele uitzonderingen na, had de huidige derde leeftijd toch de indruk dat de meeste mensen tevreden leefden met wat ze hadden of konden verwezenlijken. De elementaire behoeften waren niet zo groot. Brieven, fotos, documentjes uit het verleden, beschreven ook in de jaarboeken AMBACHT, toonden dat de mensen werkten en hun zondag en feestdag vrolijk doorbrachten meestal in hun eigen wijk of centrum. Het was niet allemaal kommer en kwel.
In België en elders in Europa staan we nu bijna 200 jaar verder, 188 jaar om precies te zijn en de situatie is voor het grootste deel van de bevolking verbeterd, alhoewel In andere werelddelen heersen nog bedroevende situaties zoals hier 100 jaar en meer geleden die de wereldpers halen, de huiskamer binnen sijpelen en vele onderdrukten vluchten en belanden in onze welvaartstaat, hier en elders wat tot veel onrust en ontevredenheid leidt. In onze huidige maatschappij is het voor ieder voor zich, veel mensen zijn heel ontevreden ondanks de zekere vorm van welstand in alle lagen van de bevolking. Liefde, vriendschap, begrip zijn een deel van onze sociaal georiënteerde maatschappij maar negatieve gevoelens, jaloezie, afkeer, vijandigheid, haat, geweld en pesterijen sluimeren in gezinnen, in families, bij de buren, op scholen, op werkterreinen bij alle lagen van de bevolking, dus die onvrede tegenover de duizenden vluchtelingen of vreemdelingen die heel het land ook Maldegem overrompelen is begrijpelijk. Het is aan de politiek, aan het beleid en aan ons, burgers om dit alles menslievend en rechtvaardig op te lossen.
Zie ook het rijke filmarchief van NOËL RYHEUL.
Voor Erfgoeddag 2018 heeft Camera Obscura meegewerkt met een permanente voorstelling van 41 archieffilmpjes over de verkiezingen te Maldegem in het jaar 1970 en het jaar 1976.
De filmpjes kunnen nog worden bekeken op www.camob.be in de mappen [VERKIEZINGEN 01] en[VERKIEZINGEN 02].
Dank zij een grondige studie van deze publicaties kon historicus ETIENNE DHONT een prachtige serie over de politieke geschiedenis in Maldegem verwoorden die gebracht wordt in Vrij Maldegem door M. Posman. (wordt vervolgd).
Dank zij een grondige studie van diverse publicaties kon historicus ETIENNE DHONT een prachtige serie over de politieke geschiedenis in Maldegem brengen tijdens ERFGOEDDAG die becommentarieerd wordt in Vrij Maldegem door M. Posman. Foto internet. (wordt vervolgd).
%%%FOTO1%%%
11-12-2018 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
Terugblik op de gemeenteverkiezingen vanaf 1830. Deel II
MARIANNE POSMAN brengt de gemeenteverkiezingen en de politieke partijen in Groot-Maldegem vanaf 1830 tot heden.
Terugblik op de gemeenteverkiezingen vanaf 1830. Deel II
Eens scrollen over de tekst, dan komt hij tevoorschijn.
Bron: Archivaris Erik Blomme, Historicus Etienne Dhont.
Zie bibliografie.
Het gaat over bijna 200 jaar gemeenteverkiezingen en de politieke partijen in Groot-Maldegem vanaf 1830 en heel veel historici en anderen die zich interesseerden voor geschiedenis hebben er boeken en geschriften over nagelaten.
Aan de hand van de diverse publicaties heeft Etienne Dhont, historicus en voorzitter van het Erfgoedcomité samen met de leden een prachtige tentoonstelling georganiseerd Kiezen voor Erfgoed die de kans bood om het cultureel erfgoed over verkiezingen te bezichtigen
Het resultaat van de gemeentediensten en de erfgoed cel was fenomenaal en zij die tentoonstelling niet konden bezoeken hebben echt wat gemist. De themas werden extreem plastisch voorgesteld en de rondleidingen van een historicus en een doctor in de politieke wetenschappen verduidelijkten alles. Dit en meer ontdekte je in de expo over bijna twee eeuwen gemeenteraadsverkiezingen in Maldegem:
1. Gemeenteraadsverkiezingen en politieke partijen in Maldegem 1830-2018
2. Adegemse gemeentepolitiek 1830-1976.
3. Middelburgse gemeentepolitiek 1830-1976
4. De fusie Maldegem, Adegem en Middelburg
5. Bijzonderheden in de Maldegemse politiek
6. Politieke dynastieën in Maldegem
7. Vrouwen en politiek in Maldegem
8. Propaganda en politiek
9. Onderwijs en politiek in Maldegem, soms een gespannen relatie
10. Voornaamste beslissingen en verwezenlijkingen 1830-1944
11. Aandacht voor sport en cultuur in naoorlogse jaren 1945-2018
12. Strijd rond de toren 1898-1909 in het Oud Schepenhuis (Marktstraat 38).
Maldegem is bijna de grootste gemeente en zeker de schoonste gemeente van België wie zich wil verdiepen in de politieke geschiedenis van Maldegem kan talrijke publicaties raadplegen:
In 1868 schreven F. De Potter en J. Broeckaert, Geschiedenis der gemeente Maldegem, Gent en er was een uitgave: Een kijk in Maldegems verleden bij t Eeuwfeest 1930, uitgegeven door het gemeentebestuur Maldegem. In 1930 liet de familie De Lille liet zich ook niet ongemoeid. In 1938 verscheen: J. De Lille, Ontstaan der Christen Vlaamsche Volkspartij, Maldegem, 1938.
Juwelier Gabriel De Lille in de Noordstraat omringde zich met studenten vooral toekomstige historici en bracht tijdschriftjes uit die hij gratis aan zijn klanten bezorgde: Maldegem in Beeld en Schrift, deel 2 (1778-1831), Maldegem, 1961. G. De Lille, Maldegem in Beeld en Schrift, deel 3 (1832-1872), Maldegem, 1962. Maldegem in Beeld en Schrift, deel 4 (1872-1889), Maldegem, 1963., Maldegem in Beeld en Schrift, deel 5 (1890-1905), Maldegem, 1964. G. De Lille, Maldegem in Beeld en Schrift, deel 6 (1905-1914), Maldegem, 1970.G. De Lille, Maldegem in Beeld en Schrift, deel 7 (1914-1919), Maldegem, 1973. Die tijdschriftjes zijn een hebbeding geworden en werden door vele Maldegemnaars gelezen en bewaard.
In 1964 was er Th. Luyckx, Hedendaagse politieke geschiedenis van België, deel I tot 1893, Gent, 1964. Rik Van de Rostyne, leraar van het Koninklijk Atheneum, schreef een boek: Het Koninklijk Atheneum, Een brok geschiedenis van Maldegem, waar onder andere de hevige schoolstrijd in Maldegem werd beschreven,Maldegem, 1974. De vlegeljaren van Maldegem (1964-1970), Gemeentescript nr. 5, uitg. Gazet van Antwerpen, 1973. Brochure Open Monumentendag te Maldegem, uitg. 2008, blz. 26-32
Verder nog zijn er nog interessante publicaties in verband met Maldegem:
J. De Lille, De politieke dynastieën te Maldegem in de 19de eeuw, promotor prof. dr. J. Dhondt.
D. Verstraete, Historische verkenningen in het Meetjesland: Het stadhuis van Maldegem, uitg. heemkundige werkgroep Daniël Verstraete, Maldegem, 1982.
100 jaar Adegem, Maldegem, Middelburg. In onze tijd , nr. 1, uitg. Heemkundige Kring Het Ambacht Maldegem, Maldegem, 1986.
Kennismaking met Maldegem, uitg. Heemkundige Kring Het Ambacht Maldegem, Maldegem, 1986.
A. Caboor schreef De politieke geschiedenis van Maldegem (1926-1940). De strijd tussen de Fotos en de Buffalos, was een eindwerk, Ten Doorn, 1988.
Met licht geschreven, fotos uit een eeuw dagelijks leven, uitg. Provincie Oost-Vlaanderen, Gent, 1994.
J. Tyssens, Om de schone ziel van t kind Het onderwijsconflict als een breuklijn in de Belgische politiek, uitg. Provincie Oost-Vlaanderen, Gent, 1998.
P.J. Verstraete, De familie De Lille en de Vlaamse Beweging, Kortrijk, 2001.
M. Martens, Bouwgeschiedenis van de Sint-Barbarakerk, Jaarboek 2001 Heemkundige Kring Het Ambacht Maldegem, blz. 13-66.
H. Notteboom, Het Maldegemse gemeentehuis, Jaarboek 2002 Heemkundige Kring Het Ambacht Maldegem, blz. 7-114.
En een jong dynamisch Maldegemnaar en politicus doctor Politieke Wetenschappen en docent aan de UGent KOENRAAD DE CEUNINCK, schreef enkele interessante artikelen:
Studie van het machtsverwervingsproces op lokaal vlak in Maldegem 1946-2000, scriptie, 2003.
Zestig jaar lokale politiek in Maldegem. Een terugblik, Jaarboek 2005 Heemkundige Kring Het Ambacht Maldegem, blz. 6-157.
Zie ook het rijke filmarchief van NOËL RYHEUL.
Voor Erfgoeddag 2018 heeft Camera Obscura meegewerkt met een permanente voorstelling van 41 archieffilmpjes over de verkiezingen te Maldegem in het jaar 1970 en het jaar 1976.
De filmpjes kunnen nog worden bekeken op www.camob.be in de mappen [VERKIEZINGEN 01] en[VERKIEZINGEN 02].
Dank zij een grondige studie van deze publicaties kon historicus ETIENNE DHONT een prachtige serie over de politieke geschiedenis in Maldegem verwoorden die gebracht wordt in Vrij Maldegem door M. Posman. Foto Isabel Ginneberge. (wordt vervolgd).
11-12-2018 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
09-12-2018
Terugblik op de gemeenteverkiezingen vanaf 1830. Deel III c
Bron: Archivaris Erik Blomme, Historicus Etienne Dhont.
Zie bibliografie.
Terugblik op de gemeenteverkiezingen vanaf 1830. Deel III c
Periode algemeen enkelvoudig stemrecht (1919-heden).
a. Stemplicht voor mannen en vrouwen (enkel stemplicht voor gemeenteraadsverkiezingen) van minstens:
- 21 jaar oud (1919-1981) leeftijd werd verlaagd onder de regering Eyskens.
- 18 jaar oud (vanaf 1982)
b. Iedere kiezer krijgt één stem.
c. Voortaan verkiezing gemeenteraad voor periode van volle 6 jaar.
Volgend jaar 2019, zullen alle vrouwen van Maldegem hun 100 jarig stemrecht kunnen vieren. Het wordt een spetterend vrouwenfeest! Maldegem feest regelmatig!
Tot 1919 hadden de vrouwen bijna niets te zeggen, ook hier niet, niet heel verwonderlijk als je weet dat de mannen buitenshuis werkten zes dagen op zeven, sommigen 70 uur per week. Zij hadden hun uren buitenshuis maar velen hadden nog wat kleinvee op hun erf en ergens een perceeltje landbouwgrond of een volkstuintje voor aardappelen, groenten, veevoeder en dergelijke. De vrouwen stonden in voor alle werk binnenhuis, kinderen baren en grootbrengen, opvoeden, kleden naast schoonmaken, naaien, breien, stoppen, wassen, strijken, pluimvee verzorgen, moestuinen en erven wieden, boodschappen doen, voor de soms inwonende bejaarde ouders of broer of zus met een beperking zorgen enz. Rustoorden waren er vroeger maar amper bezet … Vrouwen deden wat hun moeders hen leerden. Dochters werden door de moeders opgevoed die hen voorbereidden op de taak in het toekomstig huishouden. Als ze al verder mochten studeren was dit ook in functie van de zorg voor een gezin: de afdelingen huishoudkunde, snit en naad, en verpleegkunde bloeiden. In enkele gevallen werd onderwijs- en kantoorstudies goedgekeurd. Zonen werden opgevoed als toekomstige kostwinner van een gezin, zij volgden de vaders op en aan hun opvoeding werd ook meer geld, energie en tijd besteed. Bovendien was er nauwelijks informatie over geboortebeperking, zodat de meeste gezinnen kroostrijk waren, zeker nog tot een heel eind in de vorige eeuw wat hogere studies soms bemoeilijkte.
Vanaf de jaren 60 mochten vrouwen aan ’t werk blijven na hun huwelijk. Of de situatie van de vrouw op die manier verbeterde, valt te betwijfelen, want naast hun fulltime job, mochten zij ook kinderen baren en opvoeden, schoonmaken, boodschappen doen, kortom DE HEER dienen. Zo waren zij immers grootgebracht, de heer des huizes werd gediend als hij thuiskwam van zijn werk. Of zij veel inspraak hadden of hun wensen konden uiten, valt te betwijfelen als ze nog hun mond open kregen na die dagelijks taken. Ze waren zeer waarschijnlijk bekaf hele dagen. Als ze dan toch eens het woord namen, werd niet echt naar hen geluisterd. Het woord van de man gaf de doorslag.
Langzamerhand evolueerde de plaats van de vrouw in de maatschappij, ze werd politiek mondig, maatschappelijk geïntegreerd en economisch onafhankelijk en haalde soms de top bij allerlei instanties.
Het juk werd afgeworpen, de vrouw had inspraak, verwierf macht, kon de geschiedenis en de politiek beïnvloeden.
Adam en Eva hadden allebei iets te zeggen.
In het boek ‘Wat zoudt ge zonder ’t vrouwvolk zijn’ van Monika Triest wordt de geschiedenis van het feminisme in België geschetst. Veel vrouwen kwamen eind jaren 1800 en in de twintigste eeuw op voor hun rechten, zij wilden studeren zoals hun broers en vele ontwikkelde vrouwen hebben jarenlang gestreden voor stemrecht en haalden hun slag thuis. Zoals achter elk machtig politieker een sterke, bijna onzichtbare partner staat, schuilt achter elke politieke dame een progressieve huisman en een netwerk van huishoudhulp, van kinderopvang en grootouderstaken in geval de kinderen in het gezin nog hulp nodig hebbe
Politiek geeft aanzien en macht om zaken, situaties te veranderen ten goede van de bevolking en de gemeente in het algemeen.
Het heeft tot 2013 geduurd, dus 94 jaar voor Maldegem de eerste vrouwelijke burgemeester had.
De frêle, doortastende dame, Mevrouw Marleen Van den Bussche, die samen met Groen het patrimonium in Groot-Maldegem verfraaide verwezenlijkte een historisch orgelpunt in ons dorp. Voordien waren er wel al vrouwelijke schepenen, maar de top werd pas bereikt in 2013. Zowat het beklimmen van de Mount Everest, zeker in Maldegem de grootste en de schoonste gemeente van ’t land waar er soms wel eens wat roert. Vanuit een sociaal engagement grote en kleine zaken aanpakken en daar ook daadwerkelijk resultaat van zien, dat is de reden waarom men burgemeester, schepen of raadslid wordt.
Dank zij een grondige studie van diverse publicaties kon historicus ETIENNE DHONT een prachtige serie over de politieke geschiedenis in Maldegem verwoorden die gebracht wordt in Vrij Maldegem door M. Posman. Foto internet. (wordt vervolgd).
09-12-2018 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
Terugblik op de gemeenteverkiezingen vanaf 1830. Deel III b
MARIANNE POSMAN brengt de gemeenteverkiezingen en de politieke partijen in Groot-Maldegem vanaf 1830 tot heden.
Terugblik op de gemeenteverkiezingen vanaf 1830. Deel III b
Kieswetgeving gemeenteraadsverkiezingen.
Bron: Archivaris Erik Blomme, Historicus Etienne Dhont.
Zie bibliografie.
Periode algemeen meervoudig stemrecht voor mannen (1893 - 1919)
a. Aantal stemmen per kiezer was afhankelijk van een aantal vereisten:
- 1 stem: alle mannelijke kiezers van ten minste 25 jaar oud
- 2 stemmen: huisvaders en weduwnaars van minstens 35 jaar oud, die minstens 10 fr. (ca. € 125) belasting betalen
- 3 stemmen: mannen van ten minste 25 jaar oud, eigenaar van een eigendom met een waarde van minimum 2.000 fr. (ca. € 25 000) of met een spaarboekje met minstens 100 fr. (ca. € 1 250) rente per jaar of BEKWAAMHEIDSKIEZERS (MITS HET AFLEGGEN VAN EEN EXAMEN)
- 4 stemmen: grondeigenaars met minimum 150 fr. (ca. € 1.875) als kadastraal inkomen of bezitters diploma Hoger Onderwijs.
b. De stemplicht wordt ingevoerd.
c. Om de 4 jaar verkiezing van de helft van de gemeenteraadsleden (mandaat bedraagt 8 jaar).
Op die manier vertienvoudigde het aantal kiezers naar ca. 20 % van de bevolking die voldeden aan die voorwaarden.
Vanaf 1893, dus 63 jaar later, waren er 20 % kiesgerechtigden wat nog niet ideaal was eigenlijk.
Bijna elke stem was nog verbonden aan eigendom of belastingen, dus bezit.
Op 30 april 1909 waren er verkiezingen in Maldegem:
1185 kiezers met één stem,
- 398 kiezers met 2 stemmen (dus 796 stemmen)
- 170 kiezers met 3 stemmen, dus 510 stemmen
125 kiezers met 4 stemmen, dus 500 stemmen.
In het totaal waren er 1878 kiezers met samen 2991 stemmen.
Vergeleken met de periode (1830 – 1893) van het cijnskiesrecht toch al een hele verbetering.
Dokter Désiré Van Mullem en Charles Rotsart de Hertaing hadden vier stemmen.
Onze grootvader Jozef Posman (1840 – 1926), Moerhuizestraat, 15 had drie stemmen wat toch wel wat wou zeggen. Hij had een mooie eigendom ter waarde van 3000 frank, equivalent van 3 jaarlonen verworven in 1879 via Antonia Van Damme, eigenares van Het Godshuis Sint-Laureins. Hoe dit in zijn werk ging staat allemaal te lezen in mijn boek Jozef Posman p. 69 e.v. (Kiesboek 1 mei 1909 Rik Van de Rostyne)
Er was reeds lang avond- en privéonderwijs, gemeentelijk, rijks- en katholiek onderwijs maar in de meeste scholen werd schoolgeld gevraagd en als je tien of meer kinderen had was dat allicht wel moeilijk.
Een rechtvaardiger maatschappij kwam in zicht met de bekwaamheidskiezers. Mits het afleggen van een examen verkreeg men stemrecht en daar sprong E.H. Henricus Bouckaert op.
Na het overlijden van Pastoor Emmanuel Verstraete op 8 juni 1888 werd de 54-jarige dynamische en welgestelde priester Henricus Bouckaert (Waarschoot 01 01 1834 – 16 11 1911) als pastoor ingehuldigd op 12 juli 1888 in Maldegem. Hij was de broer van notaris Armand Bouckaert, echtgenoot van Alice Van Mullem, dochter van de oer katholieke oud-burgemeester Désiré Van Mullem, eigenaar van het terrein rond het vroegere jeugdhuis in de Noordstraat. Henricus Bouckaert was een gefortuneerd man met een duidelijk plan om zijn fortuin ten dienste te stellen van de Maldegemse bevolking. Pastoor Bouckaert had zijn strepen al verdiend in Gentbrugge waar de Henri Bouckaertstraat nog bestaat als aandenken aan zijn verwezenlijkingen.
E.H. Henricus Bouckaert stortte zich onmiddellijk op het katholiek onderwijs voor klein en groot in het centrum en op het platteland in Maldegem. Hij liet de ‘Broederschool’ en ‘Het Broederhuis’ optrekken voor de broeders-onderwijzers. Hij liet In 1890 een Patronage of Gildehuis voor jongens bouwen in de tuin van de broederschool, de jongens van vooral het centrum konden zich amuseren op zondag, sport beoefenen, toneeltjes opvoeren en ze kregen tussendoor godsdienstlessen. Bovendien liet hij in 1890 een weeshuis bouwen naast het bestaande klooster op de markt dat dateerde van 1874. De kapel in de 39e Linielaan naast de Broederschool dateert van 1900. In 1894 richtte hij een school op in het Vossenhol met een huisje voor de lesgevende religieuze(n) en een kapelletje, hij liet een kant- en borduurschool voor de meisjes bouwen in de Noordstraat. Hij bracht dus meer katholiek onderwijs op het platteland en in het centrum van Maldegem. Laten wij het zo stellen, de kinderen van de vaak grote gezinnen kregen de kans scholing te volgen ter plaatse. Pastoor Bouckaert raakte de achillespees van de volwassenen, misschien konden de kinderen via onderwijs ontsnappen aan de slavernij en kinderarbeid die toen nog volop heersten, voor de jongens koewachter of stalknecht tot ’t eind van hun leven, voor de meisjes, dienstbode bij het ‘rijke volk’, dat niet gekend stond om uitkering van hoge lonen en waar misbruik schering en inslag was. In 1892 richtte Pastoor Bouckaert een vereniging op, de ‘Burgersgilde’.
Het was zijn bedoeling om deskundige t.t.z. katholieke kiezers te vormen en hen scholing, amusement, activiteiten en feesten te bezorgen. Om te mogen kiezen moest je niet alleen geld en eigendom hebben, maar moest je ook kunnen lezen en schrijven. In 1896 bouwde Pastoor H. Bouckaert ‘‘De Gilde’’ voor o.a. de vereniging de ‘Burgersgilde’ om ‘geletterde’ kiezers te vormen. Het gemeentelijk beleid was katholiek dus Pastoor Bouckaert werd ten volle gesteund bij zijn initiatieven.
Pastoor Henricus Bouckaert zorgde voor een heel patrimonium op korte tijd ten volle gesteund door de katholieke burgemeesters Hippoliet Cuelenaere (1890 -1903) en Charles Rotsart de Hertaing (1904-1925) die toch ook wel hun best deden om de belastingen van het volk goed te besteden. (Zie boek ‘100 Jaar Maldegem, Adegem en Middelburg’, Ambacht Maldegem 1986. In de periode van 1893-1919, was er dan nog de harde strijd om ‘een nieuwe kerktoren’ met pastoor Van Loo, het optrekken van een nieuw gemeentehuis en laten we dit niet vergeten, de Duitse bezetting van 1914 tot 1918 en de Spaanse griep, dus heel veel kommer en kwel voor veel mensen in Maldegem.
De bevolking was grotendeels katholiek, niet stemmen voor de katholieken was zowaar een doodzonde en niemand zelfs de ‘ongelovigen’ niet, wilden in de hel belanden. Andersdenkenden maakten voorlopig weinig of geen kans tegen dit bolwerk. Alhoewel, geletterd of niet, de mensen waren daarom niet dom: ‘Wiens brood men eet, diens woord men spreekt’, is al een eeuwenoud spreekwoord en is altijd van toepassing geweest maar de mensen konden stemmen voor wie ze wilden in het stemhokje. Mijn grootvader Jozef trok te voet van Moerhuize naar de kerk met zijn resem kinderen, naar de vroegmis, naar ’t lof en naar de vespers, twee of drie keer elke zondag, al biddend, zo werd ons verteld. Zijn 16 kinderen hebben er geen last van gehad. Hij werd vereerd in elk gezin.
Voor wie hij stemde kunnen we raden maar zeker weten wij dat niet.
Wie het boek van Rik Van de Rostyne leest ‘Het K.A., Een brok geschiedenis van Maldegem (1974)’ weet dat er een harde strijd gevoerd werd tussen de staatsscholen enerzijds en de katholieke scholen anderzijds. Beide scholen bieden algemeen, technisch en beroepsopleiding aan, waarom elkaar niet aanvullen? De enige les die we daar uit kunnen leren is dat verdraagzaamheid hoog in het vaandel gevoerd moet worden, vrijheid, gelijkheid, broeder- en zusterlijkheid. Oud-leerlingen van de Maricolen geven les in het K.A., nu Courtmanschool en omgekeerd moet dit ook kunnen.
Elkaar aanvullen is altijd beter dan elkaar bestrijden.
Dank zij een grondige studie van diverse publicaties kon historicus ETIENNE DHONT een prachtige serie over de politieke geschiedenis in Maldegem brengen tijdens ERFGOEDDAG die becommentarieerd wordt in Vrij Maldegem door M. Posman. Foto Oud Stadhuis en Schepenhuis Els Stevens en info Liber Memorialis. (wordt vervolgd).
09-12-2018 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
08-12-2018
Terugblik op de gemeenteverkiezingen vanaf 1830. Deel IV
Terugblik op de gemeenteverkiezingen vanaf 1830. Deel IV
Zetelverdeling gemeenteraadsverkiezingen.
%%%FOTO1%%%
Een schepen is een openbaar bestuurder op plaatselijk niveau binnen een Belgische gemeente.Belgische gemeente.
Die functie te vergelijken met de functie van minister in de federale of gewestelijke politiek.
De schepen maakt deel uit van het college.
De voorzitter OCMW is volgens het Vlaamse gemeentedecreet sinds 2013 verplicht deel van het schepencollege.
1. Zetelverdeling in het verleden (1830-2011).
a. Tijdens het kiescijnsstelsel (1830-1893), waarbij slechts 2 % van de bevolking mocht kiezen, werden geen politieke lijsten ingediend. De kandidaten met het grootste aantal stemmen werden verkozen.
b. Sedert de invoering van het algemeen meervoudig stemrecht voor mannen in 1893 werden telkens twee of meerdere lijsten ingediend. Uitzondering daarop vormde het verkiezingsjaar 1926: er werd slechts één lijst met 10 katholieken en 3 liberalen ingediend, zodat er geen verkiezingen plaats hebben.
c. Van 1895 tot 1921 is het meerderheidsstelsel van toepassing bij de zetelverdeling. Een partij dient minstens 25 % van de geldige stemmen te behalen. Als dit percentage niet behaald wordt, gaan alle zetels naar de meerderheidspartij.
d. Kleit en Donk krijgen van rechtswege elk een gemeenteraadslid (van 1878 tot 1921). Is er maar één kandidaat, dan wordt deze op voorhand verkozen verklaard.
e. Van 1895 tot 1976 mocht men stemmen voor één of meerdere kandidaten op één lijst of men mocht panacheren, d.w.z. stemmen op kandidaten op verschillende lijsten. Maar dan telde de stem slechts voor 1/11, 1/13 of 1/15 (naargelang van het aantal te begeven zetels).
2. Huidig kiesdecreet van 8-7-2011 inzake zetelverdeling:
a. Het aantal te verkiezen gemeenteraadsleden wordt bepaald door het aantal inwoners van de gemeente. Bij een toename van de bevolking met 2.500 eenheden en de fusie van de gemeenten in 1976 groeit uiteraard het aantal te begeven zetels. Het aantal zetels groeide van 9 in 1830, 11 sinds 1862, 13 sinds 1926, 15 sinds 1970 tot 27 sinds 1976.
b. Een kiezer kan ofwel een lijststem - ook kopstem genaamd - uitbrengen, ofwel één of meerdere naamstemmen op één lijst. Het kiescijfer van een lijst, d.w.z. het totaal aantal uitgebrachte stemmen, is de som van de lijststemmen en van de naamstemmen. Bij de verdeling van het aantal zetels per lijst is het stelsel Imperiali van toepassing. Hierbij wordt het kiescijfer van een lijst telkens gedeeld door 1; 1,5; 2; 2,5; 3; 3,5; 4; 4,5; 5; 5,5; 6; 6,5; 7; enz. Dit betekent in de praktijk dat een lijst minimum 7,4% moet behalen om een gekozene te hebben en dit bevoordeligt uiteraard de grote(re) partijen.
Bij het stelsel DHondt, zoals wel van toepassing bij de verkiezingen op alle andere niveaus (Europees, federaal, regionaal en provinciaal), wordt het aantal behaalde stemmen gedeeld door 1, 2, 3, 4, 5, enz. Dit stelsel bevoordeligt de kleinere partijen. Een minimum percentage van 3,7% is dan slechts nodig in plaats van 7,4%.
c. Bij de verdeling van de zetels op een lijst wordt niet enkel rekening gehouden met het aantal voorkeurstemmen van de kandidaten, maar ook met het aantal uitgebrachte lijststemmen. Deze worden verdeeld op basis van de volgorde van de kandidaten op de lijst. Hoe hoger het aantal lijststemmen, hoe meer gunstig gerangschikte kandidaten hiervan gebruik kunnen maken (gebruik van de pot). Dit is zeker belangrijk bij de bepaling van de volgorde van de opvolgers, die in de plaats komen van ontslagnemende raadsleden.
De verkiezingen verliepen langzamerhand democratischer maar de burgemeester en de schepenen worden nog altijd niet rechtstreeks verkozen maar binnen de winnende partij. Je kiest voor een partij, de partij doet de rest.
Het gemeentebestuur en een groot aantal bedienden en arbeiders zorgen dus voor het beleid van de gemeente.
Eens surfen naar www.vlaanderen.be en zoeken:
Wat doet een gemeente? dan beseft iedereen wel dat een immense taak op de schouders van de verkozenen rust wat zich uit in verwezenlijkingen op allerlei vlakken. Meer en meer bevoegdheden worden door de federale regering en Vlaamse regering overgedragen naar de gemeenten. De provincie vecht voor haar bestaansrecht met allerlei zaken die wel nuttig zijn voor de bevolking maar feitelijk weinig te zien hebben met beleid.
De grotere verantwoordelijkheid van burgemeester en schepenen weegt soms zwaar door. Ambtenaren worden soms geconfronteerd met heel moeilijke dossiers. Externe studiebureaus worden ingeschakeld die de plaatselijke situatie niet door en door kennen met soms nare gevolgen voor de gemeenschap.
Politiek is een redelijk moeilijke materie, maar weinig inwoners van Maldegem trekken zich de politiek aan, tenzij ze een politieker nodig hebben. Je moet terecht kunnen bij iemand die iets wat voor jou in orde wil brengen, een hellend, glad voetpad, verkeerslichten op heikele punten, heraanleg van wegen zonder voldoende plaats voor de fietsers, storende verkeersdrempels in het wegdek enz.
Het is werkelijk moeilijk om voor iedereen goed te doen!
Maar Maldegem ligt niet wakker van de politiek, de werkende generatie heeft amper tijd om adem te halen als ze afgepeigerd van hun werk komen via ellenlange files onderweg, degenen die in Maldegem werken zijn tevreden en genieten van de infrastructuur en voor wie niet kan werken door allerlei omstandigheden, wordt goed gezorgd via allerlei kanalen, daarom is Maldegem ook heel aantrekkelijk. Men zorgt voor alles.
Daarom is het percentage van ontevreden mensen in Maldegem zeer laag, behalve misschien diegenen die hoge belastingen moeten betalen.
Wie geërfd heeft, hard gewerkt, gespaard en belegd wil ook een deeltje van de koek en wat minder (be)last(ing).
De sterkste schouders dragen de zwaarste lasten, geldt hier dus ook. Belastingen worden niet altijd liefdevol onthaald, dus als er onvrede heerst komt het vaak uit die hoek ..
Bij grote projecten die het vertrouwde dorpsbeeld drastisch wijzigen is het wel aan te raden om blijvend rekening te houden met de visie van de bevolking van de gemeente. Het hoofdstuk participatie van de burger in het gemeentedecreet omschrijft een aantal instrumenten die de burgers de kans geven om meer bij het beleid betrokken te worden. Een luisterend oor voor de buurtbewoners die te maken hebben met grote veranderingen in hun straatbeeld, vooraf inlichten is ook altijd mooi meegenomen. Een grotere betrokkenheid van de burger draagt bij tot de democratie, het verhoogt de acceptatiegraad van het optreden van het gemeentebestuur en het zorgt voor de verbetering van het gemeentebeleid. Op die manier wordt veel ongenoegen vermeden en lijkt alles democratischer. Niemand is almachtig. Eens surfen naar gemeentedecreet, dat zegt dat inspraak van de bevolking aanbevolen wordt bij belangrijke plannen die het beeld van de buurt van de bevolking wijzigt in de gemeenten. Een inspraakgericht bestuur zorgt voor een democratisering van de plaatselijke samenleving. Personen en groepen die verder verwijderd zijn van het middelpunt van de politieke macht, krijgen zo ook de kans om hun zegje te doen. Wanneer de burger zijn bezwaren en opmerkingen gemakkelijk kan uiten en er rekening wordt mee gehouden betekent dat ook een vorm van rechtsbescherming.
Samenstelling van de huidige gemeenteraad
De Maldegemse gemeenteraad, burgemeester, 27 raadsleden en OCMW-voorzitter hebben allen hard gewerkt voor een beter Maldegem met veel werkgelegenheid en de bevolking is er dankbaar voor.
Dit jaar, na de verkiezingen van oktober, zijn er misschien enkele andere gezichten maar meestal blijven heel vaak jarenlang dezelfde mensen in het gemeentebestuur.
Allen heel gedreven mensen die het beste voor hebben met Groot-Maldegem.
Als je de politieke tendens nagaat sinds 1830 dan merk je dat op die 188 jaar beleid bijna altijd de katholieke partijen het haalden op de andere in Maldegem:
1. Van 1830 tot 1885: periode van unionisme en liberaal overwicht
2. Van 1885 tot 1933: periode van volstrekte meerderheid van de katholieke partij
3. Van 1933-1944: periode van volstrekte meerderheid van de Christen Vlaamsche Volkspartij (Vlaams-nationaal)
4. Van 1944 tot 1983: periode van katholiek overwicht
5. Van 1983 tot 2013: periode van volstrekte meerderheid van de CVP/CD&V Van 2013 tot 2019: coalitie tussen CD&V en Groen die zich inzette voor een beter milieu.
Wie eens surft naar de website www. Jaarboeken Ambacht.be kan prachtige artikels zelfs digitaal lezen over de politieke geschiedenis van Maldegem door de jaren heen, geschreven door uitmuntende schrijvers.
Ook eens surfen naar gemeentedecreet.
08-12-2018 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
07-12-2018
Terugblik op de gemeenteverkiezingen vanaf 1830. Deel V.
Terugblik op de gemeenteverkiezingen vanaf 1830. Deel V.
Bronnen: Archivaris Erik Blomme en historicus Etienne Dhont.
Adegemse gemeentepolitiek:
de burgemeesters (1830-1976).
De Adegemse gemeentepolitiek werd gedurende anderhalve eeuw gedomineerd door vier families: familie De Weert, Van Watermeulen, De Kesel en De Prest. Elk van deze families verwierf één of meerdere malen het burgemeesterschap.
Burgemeesters (1830 1970) De Weert, Van Watermeulen, De Prest, De Kesel, allen ondernemende mensen droegen zorg voor hun dorp en verwezenlijkten veel voor de bevolking.
1. Johannes De Weert (unionistisch): 1830-1860
- Uitvoering van grote openbare werken: verbeteren van wegen, graven van het Schipdonkkanaal en Bouwen van een nieuwe kerk
2. Desiree De Weert (liberaal): 1861-1888
- Bouw van het gemeentehuis in 1863-1864
- Verbreding van het dorpscentrum en gekasseid (1863)
- Bouw van het rustoord in 1864
- Uitbouw van het gemeentelijk onderwijs (aanpassing, vergroting en nieuwbouw van scholen)
3. Leopold Van Watermeulen (katholiek): 1889-1919
- Afschaffing van het gemeentelijk onderwijs in Adegem-centrum en vervanging door vrij katholiek aangenomen onderwijs in 1889
- Grote ondersteuning van de landbouwsector, onder meer door eerste verharding en bestrating van landbouwwegen
- Aanleg van de telefoon in 1911
4. August De Kesel (katholiek): 1921-1938
- Vernieuwing van het rustoord Het Hospice
- Aanpak van het wegennet, vooral dan de landbouwwegen
- Aanleg van het elektriciteitsnet
5. Leopold Van Watermeulen (katholiek): 1939-1941 en 1944-1946, Burgemeester in WO II, afgezet door de Duitse overheid in 1941
6. Dokter Jozef De Prest (onafhankelijk): 1941-1944; 1947-1952; 1971-1976
- Wederopbouw van de gemeente na WO II en start van de jaarlijkse Canadese Plechtigheid
- Bouw van de Raverschootbrug in 1951, Inhuldiging van de Waleweg en de Striepe in 1972, Laatste burgemeester van Adegem
7. Albert De Kesel (katholiek CVP): 1953-1970
- Aanleg van betonwegen en verharding van landbouwwegen met stenen van het oude vliegplein
- Aanleg van de waterleiding en uitbreiding van het elektriciteitsnet
- Start van de aanleg van een nieuw kerkhof
- Nieuwe klaslokalen en aanpassing van het rusthuis
- Verwezenlijking van de Pater Tuypenslaan en de Dr. Herrebautlaan. Maar dat verzinkt allemaal in het niet bij zijn nooit aflatende dienstvaardigheid: niemand klopte vergeefs bij hem aan, rijk of arm, jong of oud, iedereen werd er in zijn ruime woning met de meeste hartelijkheid ontvangen. (Info Etienne Dhont, fotos internet)
-
Burgemeesters (1830 1970) De Weert, Van Watermeulen, De Prest, De Kesel, allen ondernemende mensen droegen zorg voor hun dorp en verwezenlijkten veel voor de bevolking. U kan alle informatie vinden in de Jaarboeken Ambacht over die families.
De familie De Kesel waren zaakvoerders. Zij hadden aanvankelijk een breifabriek later een stoffenfabriek, de Tricojoca tot 2003 waar heel veel meisjes die toen de afdeling snit en naad gevolgd hadden tewerkgesteld werden. Heel Vlaanderen en omstreken liep rond met een kleurrijk jurkje of jasje uit deze zachte, betaalbare stretch stof met ontelbare patterns. Toen de concurrentie uit de lageloonlanden de markt overstelpte was het hier afgelopen met confectiebedrijven en met werkgelegenheid voor de naaisters.
Albert De Kesel was de vader van aartsbisschop Mgr. Jozef De Kesel en we zullen het misschien niet meer beleven maar Mgr. Jozef De Kesel wordt misschien wel paus. Stel je voor, Adegem als geboortedorp van de paus. Het is hen van harte gegund. In het jaarboek 2017 p 165 lees je de geschiedenis van de familie De Kesel, Hugo Notteboom.
Toen bleek dat de gemeenten Adegem en Middelburg zouden samengevoegd worden met de gemeente Maldegem was men algemeen van mening dat de gemeente Adegem, gelet op haar uitgestrektheid en haar bevolkingsaantal, geen enkele behoefte had aan samenvoeging. Indien de fusie verplicht werd dan hadden de burgemeesters van de twee gemeenten Adegem en Maldegem dan wel de voorkeur gegeven aan een fusie tussen hun gemeenten, dus zo geschiedde. Boegbeelden van de Adegemse politiek gedurende lange jaren waren vooral Noël Wille en Boudewijn De Schepper. Noël Wille leidde vooral de verbetering van de wegen en was werkzaam in de Autokeuring in Eeklo. Eind jaren 60 had elk gezin een of meerdere autos en op die manier kende hij de bevolking persoonlijk, kende de pijnpunten en kon zijn medeburger helpen. Politiek was toen nog een middel om medeburgers te helpen. Ondernemer Boudewijn De Schepper telg uit een bekende Adegemse familie is ook een man die opkwam voor zijn dorp en die een gouden hart heeft voor wereldprojecten. Talrijke andere politici van gelijk welke kleur en ouderdom probeerden en proberen de belangen van hun dorp te verdedigen. Een greep uit verleden en heden: Willy Boulez, Maria Chaves dAguilar, Adriaan Van Landschoot en zoon, Annelies Lammertyn, enz.
De actualiteit Adegem wordt gevolgd dankzij DE GAZETTE VAN ADEGEM met ondertitel DE WEEK VAN POL VEIRMAN waar journalist Pol Veirman al 15 jaar lang het laatste nieuws brengt van zijn dorp, vreugdevolle evenementen maar ook minder leuke gebeurtenissen.
De website net brengt alles over Adegem en in de blog van Freddy Boels, uitgeweken naar Eeklo kan je lezen hoe hij over die fusie en het gemeentebeleid dacht.
De sites bereiken de hele wereld want tijdens de vorige eeuw zijn ook heel veel Adegemnaars uitgeweken, meestal de armoede en de oorlog ontvlucht en ze zijn er gebleven. Anderen zochten en vonden werkgelegenheid en geluk in het buitenland. (Info internet)
Een ENCYCLOPEDIE OVER ADEGEM bestaat dankzij de vorsers in de Jaarboeken van de Heemkundige Kring het Ambacht. Hugo Notteboom bracht de geschiedenis van Adegem van t jaar nul (dat is de geboorte van Adegem) tot heden, Ir. Jozef Dobbelaere dook in alle archieven en bracht heel boeiende artikels, Maria De Baets schreef de Geschiedenis van Adegem in haar studententijd, Guido van Heulendocnk schrijft essays, verhalen en haalde literaire prijzen en heel veel anderen houden hun dorp levendig en aanspreekbaar. Stamboekkundigen, Marc Schoonackers en Geert De Baets en vele anderen houden de overleden families levendig. https://www.debaets.be/
Het is een dorp met een rustige kern met nog enkele essentiële handelszaken, waar de mensen elkaar nog kennen en heel graag wonen. Ze hebben alles op loopafstand: Canada/Poland museum, De Tuinen Van Landschoot van Adegem, drie hectaren groen, het Canadees kerkhof, het Cultuurpaleis CC Den Hogen Pad, Het Witte Huis van Adriaan en Jason Van Landschoot, een prachtige kerk met rustig dorpsplein, een leefkern voor enkele Senioren onder de Toren, de Zandakkers, een sportveld, een groot deel van het Industriepark op het Vliegplein, dus werkgelegenheid bij de deur en er zijn voldoende lagere scholen. Ze doen aan kunst, talrijke kunstenaars werken en leven op mooie grote terreinen of huizen in Adegem, kunstenaar Willy Van de Velde haalde regelmatig het nationaal nieuws, Johan Sesselle kan prachtig houtdraaien, zijn zus Maria Sesselle is een bekend dichteres, Sonja De Waele schildert Er is nog enorm veel talent in Adegem, te veel om op te noemen. De mensen van Adegem organiseren acties voor het goede doel ter plaatse maar ook voor de rest van de wereld. Luc Savat reist regelmatig naar het Congolese Bukavu naar technische scholen. Er kan een ellenlange lijst gemaakt worden van heel veel mensen die iets betekenden voor de ander of die iets realiseerden voor de maatschappij surfen maar naar Adegem.
Het Adegems Volkstheater boekt al 55 jaar succes, de fanfare de V.V. Adegem bestaat al 130 jaar, er is een prachtig koor Canticorum o.l.v. Jan Wauters, De Vierklaver waar mensen met een verstandelijke beperking hun leven op bouwen, de verenigingen bloeien er nog, kortom Adegem komt vaak in de kijker en er zijn nog regelmatig Adegemse namen die de internationale pers halen met allerlei interessante realisaties. Ze hebben artsen, specialisten, een apotheek, ze hebben er alles ter plaatse maar ze missen nog wel een paar zaken die ze vroeger wel hadden.
Al wie je ontmoet in Adegem glimlacht, ze hebben hun eigen taal, ze zijn meestal tevreden, de mensen kennen elkaar, ze wonen rustig en toch overal dichtbij, ze houden gezellige burenrecepties, kermissen, marktjes op het dorpsplein enz. Kortom Adegem is een verademing. (info en fotos internet). Dank voor correcties Geert De Baets.
07-12-2018 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
06-12-2018
Nieuwjaarsreceptie van de K.V.L.V.
De Nieuwjaarsreceptie van de K.V.L.V. op donderdag 17 januari 2019 was
een blijde ontmoeting.
De
trouwe leden van de K.V.L.V. kwamen samen in het Dakkaffee Oud Sint-Jozef om te
klinken op het nieuwe jaar!
Met een glaasje werden zij
verwelkomd door de bestuursleden en Sophie van het Sociaal Huis. Het was wel eens interessant om te horen welke
diensten te beschikking staan als het wat minder gaat in het huishouden van bejaarden
en zieken. Tegemoetkoming, hulp in huis, betaalbare vrije tijd enz.
Zowel
jonge als oude mensen vereenzamen. Het is goed dat er verenigingen zijn waar
vrijwilligers hun krachten bundelen, vergaderen, bespreken en leuke dagen vastleggen verspreid over het jaar
heen, met nieuwjaar, rond Lichtmis een Stikkedonkerwandeling in Moerhuize, rond
Pasen, Oma & Kids dag, in mei een bedevaart, in juni een Tamboer dag in
Eeklo, in de zomervakantie, een daguitstap, kortom elke maand is er wel iets
voor de leden om naar uit te kijken! De fietstochten en de kooklessen zijn
boeiend en verspreid over het hele jaar. Het werkjaar wordt altijd afgesloten
met een eredienst in de kerk en een kerstfeestje!
Het
is dan ook bewonderenswaardig dat een hele groep mensen op vrijwillige basis
zich verenigen om de mensen buiten krijgen zodat ze weer samenkomen
en elkaar beter leren kennen en elkaar begroeten en eventjes babbelen bij een
volgende ontmoeting. Verbondenheid.
Verenigingen
hadden eeuwenlang als doelstelling de mensen van het platteland en van het
centrum. samen te brengen. De leden
kregen voorlichting en informatie over allerlei onderwerpen, zij vormden zich
en droegen een boodschap uit. De jongere mensen sluiten zich tegenwoordig niet
gemakkelijk meer aan, dus de verenigen vergrijzen en behouden toch hun waarde.
De
leden toetsten op 17 januari hun kennis van aardrijkskunde, geschiedenis en
muziek in de vorm van een gezellige maar behoorlijk moeilijke quiz. De vrolijke
namiddag werd afgesloten met een cadeautje, een lekker stuk taart en heerlijke
koffie.
De spetterende NIEUWJAARSDRINK met een drankje, een
hapje, een quiz en veel nieuwjaarswensen was hartverwarmend. Alle aanwezige leden dankten het bestuur en trokken blijgezind naar huis.
Tekst Marianne Posman.
06-12-2018 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
Middelburgse gemeentepolitiek. Deel VI.
Middelburgse gemeentepolitiek. Deel VI.
In tegenstelling tot Adegem, dat getuigt van een merkwaardige stabiliteit, telt Middelburg sinds de Belgische onafhankelijkheid in 1830 niet minder dan 19 burgemeesters, waarbij katholieke burgemeesters afwisselden met liberaal gezinde burgemeesters.
Een record werd gevestigd tijdens de oorlogsperiode van 1940-1946 met niet minder dan 5 verschillende burgemeesters: Hippoliet Huyghe (1927-1941), Edmond Van Poucke (1941-1942), Emiel De Bruyckere (1942-1943), Gerard Hoste (1943-1944), Edmond Van Poucke (1944-1945) en Florent De Fonseca (1945-1946).
De katholieke lijst met burgemeester Gerard Van Poucke behaalde daarna in de periode van 1946 tot 1976 telkens de volstrekte meerderheid. Middelburg werd verwoest tijdens de oorlog en het was de burgemeester Gerard Van Poucke en zijn team die Middelburg terug tot een mooi en levendig dorp herstelden gedurende 30 jaar lang. "Hij kleefde geen politieke kleur aan, zijn gemoedelijke en vriendelijke omgang met de bevolking brachten hem aan het bestuur''.
De liberale oppositie stond onder leiding van Georges Vandemoere. (Info historicus Etienne Dhont).
Georges Vandemoere was de laatste eigenaar van een groot landbouwbedrijf van 45 hectaren, Waterpolder, 3, dat beheerd werd door vier generaties Vandemoere:
· Pieter-Johannes Vandemoere (1802 1884), echtgenoot van Anna-Maria Bonte.
· Pieter Vandemoere, echtgenoot Marie Van Kerschaver.
· Petrus Vandemoere (1886 1949) echtgenoot Amélie Van Leeuwe.
· Georges/Joris Vandemoere (1921 2004), echtgenoot van Nelly Raeman.
Zij hadden drie kinderen, Mia, Pieter en Marianne Vandemoere.
Toen de kinderen Mia, Pieter en Marianne een andere weg kozen heeft Georges de hofstede verkocht in 1977 en hij verhuisde naar Waterpolder, 1, op grond van de hofstede.
Georges Vandemoere was een echte Middelburgenaar, landbouw was zijn favoriete stiel en hij had een goede band met alle landbouwers in de streek.
Op politiek gebied was Georges een doorzetter, jarenlang was hij voorzitter van de P.V.V., later Open V.L.D. in Groot-Maldegem. Hij was lid van het P.V.V.-Bureau en lid van de Provinciale Landbouwpachtprijzen Commissie. Hij was medestichter en ex-voorzitter van het A.B.S., het Algemeen Boeren Syndicaat. Als P.V.V. voorzitter stelde hij zich regelmatig kandidaat voor de Wetgevende Verkiezingen en meer bepaald voor de senaat. Bij de Wetgevende Verkiezingen van november 1981, haalde hij 2 168 stemmen. Zijn gezin, zijn familie, zijn vrienden- en kennissenkring waren groot. (Info Pieter Vandemoere)
Alle details over het beleid in Middelburg en de prachtige fotos kan u bewonderen in 100 jaar Adegem, Maldegem, Middelburg, p 226 e.v.
Net zoals Adegem beschikt over een encyclopedie dankzij hun schrijvers en hun reporters, heeft Middelburg een schat aan naslagwerken door excellente schrijvers, onder wie Marc Martens momenteel nog zeer actief is. Wie de JAARBOEKEN HET AMBACHT MALDEGEM en hun andere publicaties bezit, leest, of digitaal raadpleegt, kan alles lezen van bij het ontstaan tot heden. MARC MARTENS, archeoloog, voorzitter van het Davidsfonds en Het Ambacht, oud-leraar heeft interessante artikelen geschreven en zelfs een boek gepubliceerd, Pieter Bladelin en Middelburg in Vlaanderen, Middelburg, 1994, helemaal gewijd aan de geschiedenis van Middelburg. Ook anderen hebben over Middelburg geschreven en gepubliceerd.
Middelburg is de kleinste deelgemeente van Maldegem zowel op vlak van grondgebied als populatie en was een zelfstandige gemeente tot eind 1976. Het heeft een oppervlakte van 5,86 km² en heeft de hoogste postcode van België, 9992. Het telt heel wat kapitaalkrachtige inwoners, die er een prachtig domein bezitten, op een boogscheut van de kust en van Maldegem centrum. De fraaie dorpskern rond de kerk met groene weilanden rondom, is zo kalm en vredevol, weg van het verkeersgedruis, je kan er de vogels nog horen fluiten, kortom het is een aardsparadijs.
De Middeleeuwen leven nog in het centrum. Middelburg staat regelmatig in de kijker met de rijke geschiedenis. Dankzij alle vrijwilligers, sympathisanten, de zaakvoerders en het gemeentelijk beleid worden alle bezoekers een onvergetelijke middeleeuwse dag bezorgd. De Bladelinfeesten genoemd naar Pieter Bladelin, een rijke Brugse poorter die tussen 1452 en 1465 ondermeer de opdracht gaf om in het dorp een kasteel, een klooster (convent), een kerk en een omwalling te bouwen. Op de kerk na zijn deze gebouwen in de loop der eeuwen in verval geraakt en uiteindelijk verdwenen. In 2002 werden restanten van Bladelins kasteel ontdekt en die lokken nog altijd bezoekers, wandelaars, fietsers en gemotoriseerden.
Ze hebben een bezoekerscentrum, de grenspaal aan de Meulekreek, de Sint-Petrus en Pauluskerk waar de Maldegemse parochiepriester om de veertien dagen de eredienst leidt. De Kanunnik Andrieszaal verwijst naar Kanunnik Jozef Olivier Andries, pastoor van Middelburg, die in de negentiende eeuw de initiatiefnemer was om een Godshuis (een soort ziekenhuis, rustoord enz..) te bouwen in Sint-Laureins, een Hospitaal in Maldegem (nu de prachtig gerestaureerde KUMA) en die het Leopoldkanaal liet graven, werk voor de mensen .
Bij een exclusief of eenvoudig dinertje of desnoods een pintje, in De Tol op de grens of in het Convent Santa Clara in de Kloosterstraat kan je nog een kapel bewonderen, zowaar een bezienswaardigheid in deze eeuw. En vergeten we de fanfare De Ware Vrienden van Middelburg niet, jarenlang onder leiding van zaakvoerder Frans Toortelboom uit de Noordstraat. (zie blog marianne_posman_in_maldegem voor enkele fenomenale gebeurtenissen in Middelburg). Het schooltje voor kleutertjes en kindjes van de eerste graad lager, haalde ook al regelmatig de pers. Heel veel interessante mensen wonen en woonden in dit fantastisch dorp, iedereen kan dit vinden op internet.
Middelburg is the place to be.
Voor wie deze landelijke deelgemeente eens grondig wil uitspitten is er de site http://www.middelburginvlaanderen.be/, de exclusieve JAARBOEKEN AMBACHT en andere publicaties, voor verfilming kan je terecht bij www.camob.be van NOËL RYHEUL terecht. https://youtu.be/MRFbViCiqqM met bv. Herbeleef de Middeleeuwen en nog veel meer. De Videoclub Maldegem, brengt de streek tot leven..
Alle info komt van historicus Etienne Dhont, die met de hulp de gemeentelijke cultuurdienst, met de hulp van archivaris Erik Blomme en heel veel anderen, vooral vrijwilligers van de cultuurraad en de erfgoedcel een prachtige Erfgoeddag organiseerde op 22 april 2018. Die Erfgoeddag was in die mate interessant omdat de schoolgaande jeugd de gemeentelijke politiek moet kennen en zij alle info en documentatie bij de hand had in prachtige locaties op loopafstand, met gratis begeleiding van docent K. De Ceuninck en een historicus Etienne Dhont. Zie ook de bronnen begin van deze reeks. Voor uitgebreide informatie i.v.m. het politieke landschap in de gemeente, eens surfen naar de Jaarboeken het Ambacht, in een oogwenk kan je hen vanaf 1995 tot 2006 digitaal raadplegen. Talrijke historici en anderen hebben bijna 25 jaar lang weken, maandenlang archieven geraadpleegd, belangeloos geschreven, gelezen, herlezen tot in t oneindige, gecorrigeerd en gepubliceerd. Titanenwerk. Ook andere mensen, organisaties, verenigingen zetten zij regelmatig in de kijker zodat er geen informatie verloren gaat voor het nageslacht.
06-12-2018 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
05-12-2018
De fusie Maldegem, Adegem, Middelburg. Deel VII.
MARIANNE POSMAN brengt de gemeenteverkiezingen en de politieke partijen in Groot-Maldegem vanaf 1830 tot heden.
De fusie Maldegem, Adegem, Middelburg. Deel VII.
Bron: Archivaris Erik Blomme, Historicus Etienne Dhont.
Al in 1974 besliste de toenmalige regering dat de Belgische gemeenten moesten fusioneren. Nog in datzelfde jaar werden aan de betrokken gemeenten de eerste fusievoorstellen gedaan, waarop de lokale besturen een advies moesten formuleren. Men wilde de fusies op korte termijn realiseren, zodat de gemeenteraadsverkiezingen van 1976 op het voorziene tijdstip konden doorgaan op het grondgebied van de nieuwe gemeenten.
De provincie Oost-Vlaanderen kende voor de fusie 241 gemeenten, met een gemiddelde oppervlakte van 12 km2 en een gemiddeld bevolkingsaantal van 5.477 inwoners.
Na de fusie zou de provincie nog 65 gemeenten tellen, met een gemiddelde oppervlakte van 46 km2 en een gemiddeld bevolkingsaantal van 20.308 inwoners. Toen duidelijk werd dat er ook in Maldegem een gemeentelijke fusie zat aan te komen, werden er vrij snel verkennende gesprekken gevoerd tussen de betrokken gemeenten. Men wilde immers zelf een voorstel doen aan de Minister van Binnenlandse Zaken.
De gesprekken met de buurgemeente Middelburg verliepen vlot en de situatie was dan ook snel uitgeklaard. Middelburg had als hele kleine gemeente bijzonder weinig overlevingskansen. Een fusie was dan ook de meest aangewezen oplossing.
Vrij snel koos de gemeente er dan ook voor om met Maldegem te fusioneren.
Daarnaast voerde men ook gesprekken met die andere buurgemeente van Maldegem, namelijk Adegem.
Daar was de situatie echter helemaal anders, er was namelijk veel weerstand tegen de fusie.
Getuige daarvan dit uittreksel van de eerste Adegemse gemeenteraad in 1974: Eerste officiële woord over de fusies van gemeenten besproken. De raadsleden waren allen van mening dat Adegem het best zelfstandig kon blijven. Men kon immers spreken van een fraaie gemeente met een behoorlijk wegennet, met volledige openbare verlichting enz. Verder lezen we: Mededelen van gegevens die verstrekt werden ter gelegenheid van een vergadering bij de Heer gouverneur, ingericht voor de burgemeesters van de gemeenten van het arrondissement Eeklo, betreffende de fusies van gemeenten in dit arrondissement. Daaruit blijkt dat de gemeenten Adegem en Middelburg zouden samengevoegd worden met de gemeente Maldegem. Uit de daaruit spruitende discussie blijkt dat men algemeen van mening is dat de gemeente Adegem, gelet op haar uitgestrektheid en haar bevolkingsaantal, geen enkele behoefte heeft aan samenvoeging. Er wordt een afwachtende houding aangenomen.
Het was trouwens niet evident dat Adegem met Maldegem zou fusioneren. Ook Eeklo was kandidaat om Adegem op te nemen in een gefusioneerde eenheid. De beide burgemeesters van de twee gemeenten Adegem en Maldegem hadden evenwel reeds de voorkeur gegeven aan een fusie tussen hun gemeenten. Hun intenties hadden ze dan ook vastgelegd in een schriftelijke overeenkomst die ze beiden ondertekenden. Toen dit aan de toenmalige minister van Binnenlandse Zaken werd voorgelegd, ging deze akkoord. Temeer omdat de fusie tussen deze twee gemeenten eigenlijk logischer was dan een fusie van Adegem met Eeklo.
Maldegem fusioneerde uiteindelijk met Adegem en Middelburg in 1976. Voor de fusie telde Maldegem 14.683 inwoners op een oppervlakte van 61,14 km2. Middelburg telde 598 inwoners en was 5,86 km2 groot. Adegem telde in 1976, 5.631 inwoners en was 27,65 km2 groot.
Na de fusie ontstond er dus een nieuwe gemeente met 20.869 inwoners op een totale oppervlakte van 94,65 km2. 42 jaar later is de bevolking aangegroeid met 2812 mensen en elke deelgemeente, elke grote wijk wil een vertegenwoordiger die voor de inwoners verbeteringen realiseert.
Alle info komt van historicus Etienne Dhont, die met de hulp van archivaris Erik Blomme en heel veel anderen een prachtige Erfgoeddag organiseerde op 22 april 2018. Zie ook de bronnen begin van deze reeks. Een historicus is iemand die onderzoek verricht en soms aan de hand hiervan een artikel of boek schrijft, ze maken grondige analyses van historische gebeurtenissen aan de hand van archieven waarbij geprobeerd wordt de grote lijnen van de geschiedenis te ontrafelen. Die geschiedenis heeft ook een kleur.
We konden alle polemieken i.v.m. de fusie lezen in de regionale kranten jaren 70, toen werd er nog open en bloot gescholden en gepubliceerd, nu is iedereen voorzichtiger geworden. Elk woordje wordt gewogen want anders krijg je rechtzettingen alom, zelfs voor een typefout, een verkeerd woordje, of een foto van een centimeter groot.
De partijen zijn nu voorzichtiger want er worden misschien coalities gevormd. Iedereen loopt op de toppen van zijn tenen.
Elk burger stemt en hoopt op een mix van bekwame vertegenwoordigers van hun deelgemeente of overtuiging aan de top met oog voor iedereen en alle lagen van de bevolking. De programmas van de partijen overlappen elkaar op enkele puntjes na.
Eens surfen Bevolkingscijfer in Groot-Maldegem op 31 december 2017. Eind december 2017 had Maldegem 23 681 inwoners intussen wel wat aangegroeid, dus per 1000 mensen is er ongeveer één persoon die hen vertegenwoordigt. Ik denk dat het moeilijk is voor één persoon om die 1000 mensen tevreden, gelukkig en verzorgd te houden. Een oppervlakte van 95 vierkante kilometer beheren is geen kinderspel.
Alle politici starten een loopbaan met de beste bedoelingen. Elke partij heeft idealistische kandidaten en het is de bevolking die min of meer een keuze maakt.
In Wallonië wordt sinds 2006 de burgemeester zo goed als rechtstreeks verkozen. De verkozene met de meeste voorkeurstemmen op de lijst, met de meeste stemmen binnen de gevormde meerderheidscoalitie, wordt automatisch voorgedragen als burgemeester. In Vlaanderen kan men de burgemeester niet rechtstreeks verkiezen. Hij wordt voorgedragen door het partijbestuur.
Het is nu wel zo dat het moeilijk is voor het gemeentebeleid om iedereen tevreden te houden. De oudere generatie geboren voor, tijdens en na de oorlog kende gouden tijden, arbeider en bediende werden beschermd en verdienden goed, anderen evolueerden, haalden betere jobs, meestal gingen beide partners werken, kinderen kregen kansen tot in t oneindige en er kon toch nog gespaard worden. De autos deden hun intrede, de grote handelsketens, eet- en drankgelegenheden op de ring boden een waaier van goedkope, betaalbare handelswaren en ontspanning. Ze brachten ook werkgelegenheid. Intussen kan je ook shoppen online. Ondernemers en zaakvoerders groeiden en bloeiden en bezorgden werkgelegenheid ter plaatse. De wereld lag open voor iedereen, jong en oud gingen en gaan op reis, de wereld rond.
Andere tijden zijn aangebroken, God, kerk en geloof geraakten op de achtergrond. De kerken lopen al jaren leeg, de wereld rondom ons ligt open en iedereen geniet van wat de maatschappij te bieden heeft. Carpooling, autodelen, openbaar vervoer, kangoeroewoningen, co-housing worden reeds lang aangemoedigd, maar ja dat is eigenlijk voor heiligen en die zijn zeldzaam geworden maar misschien komen ze terug. Generaties en karakters botsen soms en te dicht op elkaar wonen is ook niet ideaal.
Een regenboog van kleuren wordt ons aangereikt, de partijen overkoepelen alles een beetje ..
Mensen die hard werken liggen niet wakker van politiek, ze hebben het zwaar op hun werk om zich te handhaven, trotseren soms urenlang files als ze hier geen job hebben, als ze vrij zijn, genieten ze van hun gezin, ze trekken er eens op uit en ze hebben gelijk. t Leven is zo al kort genoeg.
Een aanzienlijk deel van de bevolking werkt niet, zij hebben een beperking, ze geraken aan geen werk, ze zijn te ziek of te oud en dan zijn er de jongeren die jarenlang studeren. Voor hen wordt ook gezorgd, via allerlei kanalen. Ze hebben uiteraard niet altijd genoeg, de levenstandaard is heel hoog maar daar is dan weer een kanaal voor of ze klussen wat bij. Die groep hoor je eigenlijk niet echt klagen. Ook de ouders hebben voor hen gezorgd en blijven bekommerd. Heel veel oude mensen wonen nog alleen, ze krijgen hulp en de kinderen en kleinkinderen, buren en vrienden houden sociale controle.
Van kindsbeen af betaalt elk mens een bijdrage aan de mutualiteit, sommigen nemen een all-in verzekering en de ziekteverzekering zorgt goed voor hen als er gezondheidsproblemen binnen sluipen.
Sinds begin vorige eeuw hadden we ook in Maldegem enkele vreemdelingen, Hongaren, Russen, Duitsers, Italianen, Spanjaarden, Nederlanders, Fransen, enz. soms gemengde huwelijken met heel knappe nakomelingen. Kinderen werden geadopteerd in verre landen en vonden hier ook hun weg. Intussen zijn er enkele nationaliteiten bij, ze passen zich aan, ze werken, ze dragen bij . Iedereen, elke nationaliteit moet met respect behandeld worden.
Dan zijn er nog honderden vrijwilligers in jeugdbewegingen, verenigingen, parochies, ziekenhuizen, rustoorden, centrumactiviteiten, mutualiteiten, die hier en daar helpen Zij werken allen mee om het leven draaglijk en zinvoller te maken.
Eigenlijk wordt hier voor iedereen goed gezorgd. Ook de jeugd komt goed aan bod. Er is een groot aanbod onderwijs in het centrum, in de wijken en deelgemeenten. Gemeenschappelijke infrastructuren sport, cultuur en ontspanning zijn adembenemend in Maldegem. Goede subsidiering is hier wel noodzakelijk opdat ieder kind en/of jongvolwassene moet kunnen deelnemen. Alle kids van elk gezin van elke deelgemeente betrekken.
De jeugd, die van drie tot achttien jaar, vijftien jaar lang, meer dan acht maanden per jaar en bijna acht uren per dag opgesloten zit in soms oudere gebouwen, moet meer in de gemeenschappelijke infrastructuren betrokken worden. De scholen moeten openstaan voor wat zich afspeelt in een dorp. De ouders moeten goed voorgelicht worden in diverse talen, het is niet omdat je Nederlands kan spreken dat je alle geschreven info kan lezen die de kinderen meekrijgen in de boekentas en overwerkte ouders lezen niet alles. De mensen met argwaan meer betrekken in de activiteiten buiten de school. Musiceren, tekenen, schilderen, toneelspelen, dansen, leren gedichten maken en uitbeelden, boetseren, sporten enz. is gezond. Alles is er, maar heel veel gezinnen kunnen de extra-uitgaven voor de kinderen niet betalen, de schoolrekeningen wegen al ernstig door. Er is ook nog die schroom, niet iedereen wil bekennen dat ze het niet halen. Inspringen voor wie het niet kan betalen, of beter gewoon alles gratis aanbieden en op andere buitensporige en geldverslindende projecten besparen. Ideetjes genoeg.
Via het gemeentebeleid en heel veel andere diensten, verenigingen, raden, worden ontzettend veel boeiende activiteiten georganiseerd een grootstad waardig en ook de jeugd kan er meer bij betrokken worden. De Week van de Amateurkunsten, Open Monumentendag, Erfgoeddag, orgelconcerten, toneelopvoeringen en zoveel andere activiteiten bieden een waaier van mogelijkheden om deel te nemen aan vrijetijdbestedingen ter plaatse zeker ook voor de jeugd, heerlijk groen. Veel kids worden na school opgevangen ergens in de kinderopvang of bij de grootouders. Deze vrije tijd proberen combineren, de uren aanpassen met de opleidingen die de kinderen ter plaatse kunnen volgen. De leerkrachten zedenleer, godsdienst, esthetica, tekenen, geschiedenis of maatschappijleer, aardrijkskunde, talen, sport motiveren om vakoverschrijdend te denken en mee te werken aan sport en cultuur in eigen gemeente. Misschien een shuttle inlassen op vrije namiddagen of na school voor Donk, Kleit, Adegem, Maldegem en Middelburg? Dan hebben we vanzelf een fusie.
Maldegem telt 23 683 inwoners, in 2012 waren er 16 304 kiezers een verschil van 7 379? - Ik denk, ik weet het niet precies, dat er in Groot-Maldegem ongeveer 2500 à 3000 kinderen en jonge mensen van 0 tot 18 jaar zijn, ze hebben niet allemaal dezelfde kansen. De taal is soms een probleem. Nederlands is een van de moeilijkste talen in West-Europa. Er zijn genoeg vrijwilligers die eens willen inspringen om de ouders die nog geen Nederlands kunnen lezen of schrijven, voor te lichten. De kinderen begeleiden tot de buitenschoolse ontspannings- en opleidingsmogelijkheden en er een beetje controleren tot ze afgehaald worden. Niet elke dienst moet betaald worden. Ik schrijf dat omdat ik zeker weet dat heel veel kinderen en jongeren niet dezelfde kansen krijgen.
Gelukkige kinderen in Groot-Maldegem proberen samenbrengen en uitvissen in welke wereld zij willen wonen, leven en werken binnen enkele jaren? Investeren in hun toekomst? De kinderen willen minder of bijna geen wapens, minder schooldruk, geen racisme en vrijetijdsbestedingen voor iedereen.
Ik breng geen geschiedenis dat doen de kundigen wel. Ik rapporteer gewoon wat ik zie en hoor. Alles wat gezegd en geschreven wordt is gekleurd.
Fotograaf Els Stevens: Regenboog in kleur over Maldegem, ieder burger kiest een kleurtje. Foto zwart-wit, iedereen tekent het beste kleurtje op de foto. Alle correcties zijn welkom: livinaleonie@live.be.
05-12-2018 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
03-12-2018
Politieke dynastieën in Maldegem. Deel IX.
Politieke dynastieën in Maldegem. Deel IX.
Bron: Archivaris Erik Blomme, Historicus Etienne Dhont.
1. Familie Cuelenaere (katholiek)
Gedurende maar liefst 115 jaar – van 1825 tot 1955 – dus in de 19de én eerste helft 20ste eeuw – maakte een lid van de familie Cuelenaere deel uit van de gemeenteraad: 25 jaar als raadslid, 57 jaar als schepen en 33 jaar als burgemeester. Een absoluut record in de Maldegemse politiek.
a. Hendrik Cuelenaere (1761-1836)
- Herenboer te Broekhuize
- Raadslid van 1825 tot 1830
- Schepen van 1830 tot 1836
b. Pieter-Jacob Cuelenaere (1805-1878)
- Herenboer te Broekhuize en bezitter van tientallen boerderijen
- Raadslid van 1848 tot 1850
- Schepen van 1843 tot 1848 en van 1850 tot 1878
- Waarnemend burgemeester gedurende enkele maanden in 1852
c. Hippoliet Cuelenaere (1848-1903)
- Herenboer en bezitter van tientallen boerderijen
- Raadslid van 1879-1890
- Burgemeester van 1890 tot 1903
d. Hector Cuelenaere (1881-1957)
- Bezitter van tientallen boerderijen, huizen en gronden
- Doctor in de rechten en advocaat
- Schepen van 1908-1926
- Burgemeester van 1926 tot 1939 met uitzondering van 25/09/1933 tot 24/12/1933
- Raadslid van 1939 tot 1946
- Provincieraadslid van 1908 tot 1921
- Volksvertegenwoordiger van 1921 tot 1928 en senator van 1928 tot 1936
e. Hippoliet Cuelenaere (1914-1981)
- Bezitter van tientallen boerderijen, huizen en gronden
- Doctor in de rechten en licentiaat notariaat
- Waarnemend burgemeester buiten de raad van oktober 1944 tot februari 1945
- Burgemeester van 1947 tot 1954
- Notaris te Temse van 1954 tot 1964
- Invloedrijk man achter de schermen van de gemeentepolitiek, ook na 1954
f. Simone Cuelenaere (1918-2013)
- Zuster van burgemeester Hippoliet Cuelenaere
- Verkozen tot gemeenteraadslid in 1958; doch na ontslag opgevolgd door raadslid Jacques Inghelram.
2. Familie Rotsart de Hertaing (katholiek)
Gedurende bijna één eeuw (van 1904 tot 1998) maakte een lid van de familie Rotsart de Hertaing deel uit van de gemeenteraad: 20 jaar als raadslid, 1 jaar als schepen en 61 jaar als burgemeester.
Het burgemeesterschap van Maldegem werd het langst door een Rotsart de Hertaing uitgeoefend.
a. Charles Rotsart de Hertaing (1867-1925)
- Kasteelheer Reesinghe en grondbezitter
- Burgemeester van 1904 tot 1925
- Senator van 1919 tot 1925
b. Antoine Rotsart de Hertaing (1906-1997)
- Kasteelheer Reesinghe en grondbezitter
- Provincieraadslid van 1946 tot 1965
- Gemeenteraadslid van 1933 tot 1953
- Schepen gedurende enkele maanden in 1953
- Burgemeester van 1954 tot 1965
c. Jean Rotsart de Hertaing (°1935)
- Ondernemer en grondbezitter
- Licentiaat economische wetenschappen
- Burgemeester van 1971 tot 1998.
3. Familie De Meyere (liberaal).
a. Desiré De Meyere (1829-1909)
- Groothandelaar in kruidenierswaren
- Voorzitter muziekmaatschappij Sint-Cecilia
- Stichter “Maatschappij voor onderlinge bijstand”
- Raadslid van 1872 tot 1878
- Burgemeester van 1878 tot 1884
b. Edmond De Meyere (1860-1936)
- Groothandelaar in kruidenierswaren
- Raadslid van 1907 tot 1921
c. Maurice De Meyere (1898-19…)
- Groothandelaar in kruidenierswaren
- Burgemeester buiten de raad van 1939 tot 1944
d. Georges De Meyere (°1930)
- Groothandelaar in kruidenierswaren
- Kandidaat-raadslid en lijsstrekker PVV in 1964, doch niet verkozen
- Ereburger van Maldegem
- Schonk een deel van de beiaardklokken van het gemeentehuis.
4. Familie De Lille.
a. Victor De Lille (1863-1940)
- Gemeenteontvanger van 1887 tot 1934
- Uitgever van weekblad ’t Getrouwe Maldegem (1888-1932) en Duimpjesuitgaven (1897-1922)
- Samen met Desiré Van Mullem fel gekant tegen de afbraak van de kerk en voorstander van de bouw van een nieuw gemeentehuis
- Beet zich als journalist vast in de Moorden van Beernem (1926-1929)
- Onafhankelijk volksvertegenwoordiger van 1929 tot 1932
- In hoger genoemde hoedanigheden zeer invloedrijke figuur, die bijna een halve eeuw woog op de Maldegemse politiek zonder deel uit te maken van de gemeenteraad
b. Jozef De Lille (1896-1988)
- Tweede oudste zoon van Victor De Lille
- Hoofdredacteur van ’t Getrouwe Maldegem (1932-1944)
- Eerste schepen van 1933 tot 1944 (Christen Vlaamsche Volkspartij)
- Burgemeester van oktober tot december 1933
- Volksvertegenwoordiger van 1932 tot 1944 (VNV)
c. Gabriël De Lille (1899-1995)
- Vierde oudste zoon van Victor De Lille
- Heemkundige en auteur van “Maldegem in beeld en schrift” (deel 2, 3, 4, 5, 6 en 7)
- Van 1965 tot 1977 zitting in de gemeenteraad, eerst op de kartellijst van de katholieken en de Christen Vlaamsche Volkspartij, vervolgens op de Maldegemse Eenheidslijst
- Van 1971 tot 1974 schepen (M.E.)
d. Arnout De Lille (°1958)
- Kleinzoon van Jozef De Lille
- Bedrijfsleider
- Gemeenteraadslid N-VA sinds 2013
e. Laura De Lille (°1989)
- Achterkleindochter van Gabriël De Lille
- OCMW-raadslid CD&V sinds 2013
Alle info komt van historicus Etienne Dhont, die met de hulp van de Cultuurdienst, met de hulp van archivaris Erik Blomme en heel veel anderen, vooral vrijwilligers van de cultuurraad en de Erfgoedcel een prachtige Erfgoeddag organiseerde op 22 april 2018. Die Erfgoeddag was in die mate interessant omdat de schoolgaande jeugd de gemeentelijke politiek perfect moet kennen en zij alle info en documentatie bij de hand had in prachtige locaties op loopafstand, met gratis begeleiding van docent dr. K. De Ceuninck en historicus Etienne Dhont. Met dank aan Isabel Ginneberge van de Cultuurdienst voor de getypte notities.
Voor uitgebreide informatie i.v.m. het politieke landschap in de gemeente, eens surfen naar de Jaarboeken het Ambacht, in een oogwenk kan je die vanaf 1995 tot 2006 digitaal raadplegen. Talrijke historici en anderen hebben bijna 25 jaar lang weken, maandenlang archieven geraadpleegd, belangeloos geschreven, gelezen, herlezen tot in ‘t oneindige, gecorrigeerd en gepubliceerd. Titanenwerk. Ook andere mensen, organisaties, verenigingen zetten zij regelmatig in de kijker zodat er geen informatie verloren gaat voor het nageslacht.
Bij dit overzichtje hoeft eigenlijk niet veel commentaar, voor de fusie in 1976 werd Maldegem geleid door vier families en enkele andersgezinden deden voor en na W.O. II pogingen om andere bevolkingsgroepen meer te ondersteunen, de Vlamingen, de arbeiders enz. Een vleugje katholiek, een vleugje ondernemingszin, een vleugje Vlaams en de adel van Maldegem. Allen deden hun best. We glijden nu naar meer betrokkenheid in het beleid. Bij grote projecten die het vertrouwde dorpsbeeld drastisch wijzigen is het wel aan te raden om rekening te houden met de visie van de bevolking van de gemeente. Het hoofdstuk ‘participatie van de burger’ in het gemeentedecreet omschrijft een aantal instrumenten die de burgers de kans geven om meer bij het beleid betrokken te worden. Een grotere betrokkenheid van de burger draagt bij tot de democratie, het verhoogt de acceptatiegraad van het optreden van het gemeentebestuur en het zorgt voor de verbetering van het gemeentebeleid. Eens surfen naar ‘gemeentedecreet’, dat zegt dat inspraak van de bevolking aanbevolen wordt bij belangrijke plannen die het beeld van de buurt van de bevolking wijzigt in de gemeenten. Een inspraakgericht bestuur zorgt voor een democratisering van de plaatselijke samenleving. Fotograaf Els Stevens.
03-12-2018 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
