Inhoud blog
  • Jacqueline Goossens, Maldegem - New York!
  • Ivo Vermeersch en Raf Heyde. (10 a)
  • Ivo Vermeersch 10B.
  • Jan van de Putte Monica Cattoor en anderen
  • Barbara TAS, veelzijdig talent! Klik rechts op bovenste datum
  • Jef Van Maldegem 'Oud Maldegems Meester
  • Modest HUYS, een Meester in de schilderkunst.
  • De 17de editie van ‘De nacht van de geschiedenis. 4.
  • Maldegems Meester Kristien Lippens.
  • Fien DEZWAEF in GENT.
  • Fien DEZWAEF & RAGHEL
  • Let's dance ... in de Kaba!
  • Chambres d'hôtes Maldegem.
  • Janel DHAENENS AMBACHT EN KUNST.
  • SOFIE VAN DEN DRIESSCHE REIST DE WERELD ROND!
  • Pascale Wille en de muziekwereld!
  • Zuster Gemma en Fien DEZWAEF.
  • VOORSTELLING 'TALENT in MALDEGEM' juni 2015
  • Chantal Sinave en overbodige spullen in Maldegem.
  • Mijnheerke Van Maldegem, de Tuinvogel.
  • Victor De Lille uit Maldegem. De Tuinvogel.
  • Bart HULLE in de kijker in TAPTOE! Auteur Piet De Baets
  • Bomvolle zaal voor de nieuwe burgemeester Bart Van Hulle.
  • Nieuwjaarsreceptie van Open Vld Groot-Maldegem
  • Op 07 01 2019 om 20 UUR is elke MALDEGEMMENAAR WELKOM
  • Bart Van Hulle en zijn team.
  • Verkiezingsdebat van de jeugdige verkiezingskandidaten in JH De Redekiel op 29 september.
  • Bart Van Hulle, burgemeester van Groot-Maldegem 01 01 2019
  • Maldegemse gemeenteraadsverkiezingen en politieke partijen 1830-2018
  • Terugblik op de gemeenteverkiezingen vanaf 1830. Deel III a
  • Terugblik op de gemeenteverkiezingen vanaf 1830. Deel II
  • Terugblik op de gemeenteverkiezingen vanaf 1830. Deel III c
  • Terugblik op de gemeenteverkiezingen vanaf 1830. Deel III b
  • Terugblik op de gemeenteverkiezingen vanaf 1830. Deel IV
  • Terugblik op de gemeenteverkiezingen vanaf 1830. Deel V.
  • Nieuwjaarsreceptie van de K.V.L.V.
  • Middelburgse gemeentepolitiek. Deel VI.
  • De fusie Maldegem, Adegem, Middelburg. Deel VII.
  • Politieke dynastieën in Maldegem. Deel IX.
  • Propaganda en politiek in Maldegem.
  • DE GROTE INTERNATIONALE VN-KLIMAATTOP!
  • K.V.L.V. of de Vrouwen met Vaart, Maldegem organiseerden een sfeervolle kerstviering.
  • De Sint in de Noordstraat december 2018
  • Waanzinnig Gedroomd. Nocturne 2018.
  • Homestore Van Canneyt & Huyze De Baere
  • Parkwachter netheidwerker vuilnisophaler
  • TUTTI COLORI, DE MUZIEKGROEP VAN DE VZW DE VIERKLAVER
  • Eye for Hope, Maldegem.
  • Compostpaviljoen Courtmans Groot-Maldegem
  • MICK MATTHYS! NIEUWE UITGAVE! TE KOOP IN MALDEGEM;
  • Dichteres Maria Sesselle en haar dichtbundel VUUR.
  • Te huur Noordstraat 111 9990 Maldegem.
  • Sorry, maar er is iets mis met mijn blog
  • Getuigenissen over 100 jaar kerk in Maldegem. Deel 1.
  • Afscheid van E.H. Pastoor-Moderator, ere-deken Stefaan DE PAEPE
  • E.H. Stefaan DE PAEPE neemt afscheid van Groot-Maldegem eind september 2018.
  • Getuigenissen 100 jaar kerk in Maldegem. Deel 2.
  • “Getuigenissen over 100 jaar kerk in Maldegem.” Deel 3.
  • “Getuigenissen over 100 jaar kerk in Maldegem.” Deel 4.
  • “Getuigenissen over 100 jaar kerk.” Deel 5.
  • “Getuigenissen over 100 jaar kerk.” Deel 6.
  • Getuigenissen 100 Jaar Kerk en Leven in Maldegem. Deel 7.
  • “Getuigenissen over 100 jaar kerk.” Deel 8.
  • Getuigenissen over 100 jaar kerk. Deel 9.
  • “Getuigenissen over 100 jaar kerk.” Deel 10.
  • “Getuigenissen over 100 jaar kerk.” Deel 11.
  • Armoede in Maldegem. Deel 12. Priester Daens.
  • “Getuigenissen over 100 jaar kerk.” Deel 13.
  • “Getuigenissen over 100 jaar kerk.” Deel 14.
  • “Getuigenissen over 100 jaar kerk.” Deel 15.
  • WIES DE ROO. Deel 16.
  • De katholieke actie. Deel 17.
  • “Getuigenissen over 100 jaar kerk.” Deel 18.
  • E.H. Paul Henri Van Overbeke in Maldegem van 1948 tot 1979. Deel 19.
  • Onderpastoors in Maldegem na 1950. Deel 20.
  • E.H. Van Cauteren in Kaprijke
  • E.H. A. Van Cauteren in Kaprijke. Deel 22.
  • E.H. Antoon Van Cauteren pastoor in WAARSCHOOT
  • E.H. Van Cauteren Slot.
  • Jos Paridaen en Dominik Hasekamp in Huis Hans Dobbelaere in de Noordstraat.
  • Rohnny Massin stelt tentoon tijdens de WAK 2018 in Maldegem.
  • WAK 2018 MALDEGEM van 27 april TOT 6 mei 2018.
  • ROOS NUYTENS neemt deel aan de WAK 2018.
  • Rita Longueville en de WAK 2018.
  • Keramiek Veronique tijdens de Wak 2018 in MALDEGEM.
  • Anny Matthys stelt tentoon tijdens de WAK 2018 in Maldegem.
  • Lucie PUTZEYS laat Sint-Anna aan 't woord.
  • CATHÉRINE MARTENS stelt tentoon tijdens de WAK 20018 in Maldegem.
  • Marie Paule Martens tijdens de WAK.
  • Anita Verbiest en de WAK 2018.
  • Vera De Deurwaerdere en de WAK 2018
  • Noël RYHEUL en www.camob.be
  • Jos Pardiaen en de WAK 2017
  • Films van eigen bodem.
  • Diego Van de Keere en het Smoefelpark.
  • Marc Martens in Maldegem.
  • MORGEN Zondag om 17 uur, allen naar het gemeentehuis!
  • ‘NUT & VERMAAK’ Wak 2018.
  • Catherine Martens en de WAK 2018
  • Noël Ryheul haalt 500 000 kijkers voor zijn films!
  • Startschot en verloop VAN DE WAKWEEK in Maldegem 2018
  • Medard De WINDT Deel I
  • Familie DE WINDT/DE PAUW Moerhuize.
  • Medard De Windt, familie van familie DE PAUW, Moerhuize Deel III
  • Medard De Windt, zoon van Désiré De Windt. Deel IV.
  • Kinderen Désiré De Windt. Deel V.
  • Irena De Windt. Deel VI.
  • Medard De WINDT en PAULA CALLEEUW. DEEL VII.
  • Richard De Windt en Julia De Windt. Deel VIII.
  • Julia De Windt en familie. Slot.
  • Medard VERCRUYSSE en familie Deel I.
  • Medard VERCRUYSSE en familie. Deel II.
  • Medard VERCRUYSSE en familie. SLOT.
  • HOMESTORE VAN CANNEYT MALDEGEM december 2017
  • AUTOSTANDPLAATS VERHUURD, centrum Maldegem.
  • VERHUURD, Maldegem centrum.
  • Bedankt voor de stem op de foto van Anna!
  • EETBAAR Park in Maldegem. Diego Van de Keere.
  • 11 november 2017 : Kinderen en oorlog en vrede
  • www.eyehopefoundation.org Foto’s Els Stevens.
  • De mens en de kerkgang 1.
  • DE GILDE MALDEGEM, tegen de vlakte .......
  • Huwelijksviering in de kerk.
  • Intieme uitvaart in de kerk.
  • Uitvaart in de kerk van Maldegem.
  • Doopselviering in Maldegem.
  • Herdenkingsmis in Maldegem.
  • Broederlijk Delen in Maldegem.
  • Zondagsdienst, Kerk in Maldegem.
  • Paashaas rond de toren in Maldegem
  • In Memoriam Liliana Mitu, december 2017.
  • Zuster Maria, Edith Claeys geboren in Maldegem.
  • Eerste Communie in de kerk Maldegem.
  • MariChoir, Maldegem. WAK 2017.
  • Noël Ryheul filmt bijna 50 jaar lang ...
  • Norbert De Coster en het Kindeke Jezus.....
  • Peter VAN HECKE en het slotevent van de WAK 2017
  • Dag van de Gever, K.W. Maldegem.
  • Trui Hoste in Huis Wallyn.
  • Cathérine Martens exposeert!
  • Startschot WAK 2017 Maldegem.
  • HUIS WALLYN, kunsttempel!
  • VERHUURD Flat in de Noordstraat 111 Maldegem
  • Omer Van Caeseele, kunstzinnig houtdraaier.
  • Janneke Kramer en de WAK2017.
  • An Vermeulen WAK 2017.
  • Ingrid Fevery en de WAK 2017
  • Jan Posman wint de Aspe Award!
  • Luc Heysse en de WAK 2017!
  • Lucie Putzeijs en betoverende woorden ......
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Dropbox

    Druk op onderstaande knop om je bestand naar mij te verzenden.

    Blog als favoriet !
    Blog als favoriet !
    Marianne Posman en Maldegem in de kijker!
    Cultuur en leven in Maldegem, interviews en herinneringen.
    31-01-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Moorden van Beernem. De Tuinvogel.

    Persiflage Moorden van Beernem, De Tuinvogel.

    SAMENVATTING van een vrije bewerking van de gebeurtenissen met betrekking op de  moord op Hector De Zutter, verschenen in 1929 in het dagblad Vooruit in 123 dagelijkse afleveringen, auteur MARCK RICHARDSON.

    Gebruiksaanwijzing: te lezen als een Vlaamsch Filmke. Zoals de Vooruit het zelf zegt: In deze roman zijn geen levende personen uitgebeeld …….(M.R.)

    HOOFDPERSONAGES:

    -          RONSE: veldwachter

    -          VERVAET: verdwenen jachtwachter

    -          DE SCHUTTER Victor: ongehuwde boerenzoon ( uit gezin met moeder, broers en zussen)

    -          ZOTTE JAN: ex schoolhoofd

    -          GRAAF WIJNEN: vermoorde graaf, had bevallige jonge echtgenote

    -          SEGERS: handelaar, spitsbroeder van Ronse tegen heug en meug.

    -           

    HET BLOEDIG KASTEEL VAN BEERDONCK.

    De baron van Beerdonck liet om 12.00 ’s nachts zijn vertrouwensman RONSE binnen in het kasteel met 6 plankjes op maat. In plaats van aan te bellen deed deze persoon het geluid van een koekoek na. Met deze plankjes wordt in allerijl een kistje gemonteerd ( de gaten voor de vijzen waren al voorgeboord ). In het kistje werd een dode boreling met wurgsporen aan de hals geborgen. De vertrouwenspersoon RONSE moest het onmiddellijk begraven aan de voet van de dikste ceder in het park. Ronse kwam terug en beweerde afgespied te zijn bij zijn duistere taak, meer nog: deze persoon bootste ook het geluid van een koekoek na. Ronse vertelde de baron ook nog dat er praatjes waren in het dorp over de verdwijning van jachtwachter VERVAET. “Men zegde daar dat Vervaet maar één vijand had: de baron. Waarom wist men niet juist. We moeten de persoon vinden die over u roddelt in het dorp en die ons nu blijkbaar ook bespiedt. Ik vraag u een dienst, baron, maak mij veldwachter. Als garde kan ik de zaken beter controleren, en de praatjes doen ophouden”. “Ge moet hen dan surtout schrik aanjagen”, wedervoer de baron.

    De dag nadien stond de post van veldwachter vacant en nog die namiddag was Ronse met algemene stemmen en zonder bespreking verkozen. Achthonderd jaar regeerde de familie van de baron over Beerdonck, maar er begonnen barsten in zijn gezag te komen. De mensen werden vrijer en minder afhankelijk van het kasteel.

    Enige maanden later passeerde de ronde van Vlaanderen in Kouckelaere. Er was veel volk en de stemming was jolig. Jules Vervaet en Victor De Schutter uit Beerdonck waren daar ook om het huwelijk van een gemeenschappelijke vriend bij te wonen. Hun vriendschap was nog steviger geworden na het verdwijnen van Jules Vervaets vader, de jachtwachter. Jules merkte op dat zijn vader vandaag 60 zou geworden zijn, en dat hij het spijtig vond dat er geruchten verspreid werden dat hij met Manse, een dienstmeid die het kasteel verliet, naar Amerika zou vertrokken zijn. Die geruchten werden aangezwengeld door de baron, zo moest deze niets aan moeder betalen. Maar vader is niet gevlucht met die vrouw! Waarop Victor repliceerde: “neen, hij is er niet mee weg. Ge zult hem nooit meer terug zien”. Victor voelde de drank en zijn hoofd zakte op zijn borst. Jules drong nog even aan voor meer uitleg, maar Victor murmelde: “och vriend, laat mij..’t is best zo”.

                                                                            **********

    ZOTTE JAN, Jan De Swarte, 51 jaar, ex-hoofdonderwijzer in Beerdonck, verspreide ook geruchten en wees letterlijk naar het kasteel voor meer licht in alle duisternis. De dag van de begraving van zijn vrouw was hij naar het kasteel gegaan en had geprobeerd de baron te wurgen. De bedienden konden de baron maar net ontzetten en deze ontsloeg Jan op staande voet. De baron vertrok voor enige maanden op reis en liet zijn personeel verspreiden dat Jan zot geworden was door het verlies van zijn vrouw. Men vond het dan ook natuurlijk dat Jans enig kind, de 18 jarige Leentje dezelfde avond van het gevecht verhuisd was naar Gent. Zij kwam nooit meer terug. Jan leefde van wat men hem gaf in het dorp en op de hoeven. Zijn haat tegen het kasteel bracht ook mee dat men hem meer en meer begon te mijden. Hij sprak nooit klare taal, maar in bewoordingen als: Loontje komt om zijn boontje, het licht zal schijnen etc. Hij was zich terdege bewust van de macht van de baron. Had hij niet zelf destijds, in opdracht vechtersbazen genever gevoerd om een Gentse socialist het dorp uit te jagen. Hij woonde in armoede in een krot met zijn hond. De pastoor had er financieel voor gezorgd dat hij tot zijn 19 jaar kon leren.

    Op een dag zag Jan een mooi meisje, Bertha uit Meirelbeke bij Gent, een zware valies richting kasteel meesleuren. Hij droeg haar te zware bagage en vernam dat ze op het kasteel kwam dienen. De jonge baron, 2 jaar jonger dan Jan, liet haar binnen. Hij was vals van karakter, beledigde Jan en bezag het meisje met begerige blikken. Jan werd op slag verliefd op het meisje. Weinig later deed het gerucht de ronde dat de jonge baron haar lastig viel. De oude baron stierf na Jan benoemd te hebben in Beerdonck. Jan moest enige tijd nadien op het kasteel komen en kreeg de opdracht met Bertha zonder verwijl te trouwen. Een viertal weken na de trouw werd zij ontslagen en zeven maanden na de trouw werd Leentje geboren. In april 1909 overleed Bertha aan een zware ziekte. Op haar sterfbed bekende Bertha dat ze misbruikt werd door de baron en vroeg om vergiffenis. Ze stierf voor Jan kon antwoorden. De dag van de begraving vertrok Leentje, nadat Jan verteld had dat hij niet onder één dak kon leven met een kind der zonde…

    Jan schreef een brief naar de procureur: Reeds voor de derde maal verwittig ik u dat er op het kasteel van Beerdonck rare dingen gebeuren. Als het parket geen opzoekingen doet, zal ik mij tot de Minister wenden, getekend: Koekoek

                                                                             **********************

    Jules Vervaet stoorde zich aan de geruchten dat zijn vader zou weggelopen zijn met Manse. Medio 1916 in volle oorlog, kon dat zomaar niet. Ook werd gezegd dat hij wellicht zelfmoord gepleegd had door in de vaart te springen, omdat de baron zou gedreigd hebben hem te ontslaan. Zijn lichaam zou ver weggedreven zijn. Jules bleef zoeken en plots vond men een lijk, waarvan Jules stellig zei dat het zijn vader niet was. Men herkende graaf Van Wijnen die sedert maart 1916 uit het dorp verdwenen en door de Duitsers vermoord was, zei men. De woorden van Victor De Schutter spookten door Jules zijn hoofd: “ Ik weet wat er met uw vader gebeurd is.”. Tegen de geruchten in, bleef hij zeggen dat zijn vader vermoord werd. Ook zotte Jan was die mening toegedaan en kwam met raar nieuws naar het hoevetje: Barbara de bovenmeid van het kasteel was gearresteerd. De procureur was verwittigd dat er een kinderlijkje in het kasteel zou te vinden zijn. Het kindje zou gewurgd zijn. Men heeft het niet gevonden in het kasteel, maar iemand had de plaats aangewezen in het park en Barbara is moeten meegaan. “Hoe zijn ze dat te weten gekomen”, vroeg Jules. Meester Jan begon luidkeels te lachen en kletste op zijn dijen van plezier. Hij voegde er nog aan toe: ze is aangehouden omdat ze niet wilde spreken.

    November kermis. Victors lief had het afgemaakt omdat hij te veel lachte naar andere vrouwen, en ze in hem meer een lief dan een echtgenoot zag. Daarbij, ze had al een ander: een boerenzoon die wel wou trouwen. Victor begaf zich in de danstent en zei al lachend dat zijn lief het afgemaakt had en hij zich zou versmoren. Jules Vervaet slaagde er in hem af te zonderen en hem aan te spreken over zijn gezegde: “Ik weet wat er met uw vader gebeurd is”. Victor wist maar al te goed dat Jules zich zou wreken, zelfs moorden, als hij hem dat geheim openbaarde. Hij zei dus enkel “ meer zeg ik niet, uw vader is niet met Manse gevlucht”. Plots hoorden zij ergens “koekoek”, een stem, geen vogelroep, en bemerkten ter zelfder tijd dat veldwachter Ronse op een paar stappen stond mee te luisteren. Deze wist niet dat hij als bespieder, zelf bespied werd door Jan de zot, de koekoekroeper. Jan leidde uit het gesprek af dat zijn vader niet gevlucht, maar vermoord was. Garde Ronse dacht terug aan de nacht van de begraving van het kinderlijkje. Hij wist nu ook met zekerheid dat Victor De Schutter op de hoogte was van de moord op Vervaet, en misschien zelfs wist waar hij begraven was. Hij begaf zich naar het kasteel.

                                                                             **********************

    Op het kasteel was een feest aan de gang, met het puik van edelen en hoog geplaatsten uit de omtrek. Met tegenzin ontving de baron Ronse, en zo stonden de twee broers tegenover elkaar, ze scheelden 15 jaar, maar er was veel gelijkenis als je ze samen zag. De baron was 50, Ronse 35. Wisten zij dat ze broers waren?

    Ronse vertelde dat Victor op de hoogte was van wat met de jachtwachter gebeurd was. Hij vergat wel de koekoek-historie te vermelden. De baron zei: “ Hij moet verdwijnen, en gij moet het doen. Stel dat hij aanwezig was toen men jachtwachter Vervaet doodsloeg, of dat hij gezien heeft hoe het lijk verbrand werd…dan is dat levenslange dwangarbeid voor u. Alles doet ook veronderstellen dat hij weet wat er gebeurd is met graaf Wijnen. De pacht opzeggen is ook geen avance, of hem plaatsen op een hoeve in Frankrijk. De geruchten zullen maar aanzwellen. Handel, en snel!”.

    De baron ging terug naar het feest waar gravin Wijnen (pas 40 jaar) de ster was. Hij nam haar apart en zei dat nieuw gevaar dreigde, en hij ook de indruk had dat zij hem ontvluchtte.” Gij haat mij precies zelfs”. Hij vervolgde dat er een dorpeling was die wist wat er met haar man gebeurd was. Hij heeft het gezien. Hij weet ook wat er met de jachtwachter gebeurde. Hij kan ons verraden. Daarbij, gravin, gij hebt de eerste stap der misdaad begaan. Ik heb de opdracht gegeven de lastige getuige het zwijgen op te leggen. Ze repliceerde: “daar deed ge goed aan baron, maar ik zit daar voor niets tussen”.

                                                                *****************************

    De dood van graaf Wijnen. Daar moeten wij enkele jaren achteruit zien. De baron van Beerdonck en gravin Wijnen hadden een hartstochtelijke verhouding- zij was pas 23 jaar. Haar huwelijk met graaf Wijnen was geregeld. Wanneer de graaf op reis was, trokken zij zich terug in het jachtchalet nabij de woning van jachtwachter Vervaet die erop toe zag dat niemand hen kon storen. Toen kwam de oorlog en werd het kasteel van de graaf door de Duitse legerstaf bezet. De gravin werd verliefd op de adellijke Junker von Freischutz, die op zijn beurt in het jachtchalet uitgenodigd werd, avond na avond.. Op zekere keer liep het mis. De graaf passeerde op een avondlijke wandeling het chalet en von Freischutz schoot op de graaf die dodelijk gewond neerzeeg. Beiden vluchtten hals over kop naar het kasteel zonder naar hun slachtoffer om te zien.’s Anderendaags was de graaf verdwenen en vond men zijn lijk niet. Enkele weken nadien vertrok Junker von Freischutz naar het front op eigen verzoek.

    Jachtwachter Vervaet liet toen in een gesprek met het dienstpersoneel vallen dat de baron van Beerdonck en de gravin nu terug de armen vrij zouden hebben. Dit werd doorverteld. De jachtwachter had zijn tong voorbij gesproken, er mocht niet geaarzeld worden. Veldwachter Ronse werd toen voor het eerst bij de baron op het kasteel geroepen. “ Ronse, uw vriend Vervaet beticht u van diefstal van vele goederen van de Duitsers. Ik zal u moeten doen aanhouden!”. Ronse weende van schrik. Wat er verder tussen die twee mannen bedisseld werd is gemakkelijk te raden. De volgende dag was ook Vervaet verdwenen. Niemand heeft gezien wat er tussen Ronse en Vervaet gebeurd was, behalve Victor De Schutter…

                                                                        **************************

    Een duivels plan rijpte bij Ronse. Hij begaf zich naar Segers en deelde hem mee dat De Schutter zatweg roddelde over een Duits die vermoord was onder de oorlog toen zij beesten smokkelden.” Ik (Ronse) was er die nacht ook bij, maar gij hebt hem toch versmacht”. Segers opperde daarop benauwd “’t was toch oorlog, ze kunnen mij nu toch daar niet meer voor straffen? “. Waarop Ronse “het was toch een mens…en hebt gij graag dat De Schutter dat oprakelt? We moeten dat eens uitklappen met hem. Gij hebt wel degelijk gedood, en ge waart geen soldaat. Vergeet ook niet dat er geroddeld wordt dat jachtwachter Vervaet ook door smokkelaars werd gedood. Er zijn nog onschuldigen veroordeeld. Kijk, we zullen De Schutter vanavond op de kermis eens uitnodigen om samen een glas te drinken. Ik zal er dus ook bij zijn. Courage, t is misschien allemaal zo erg niet.

    ‘t  Was reeds  01.00uur toen Segers aan Victor De Schutter vroeg om nog eens van zijn extra jenever te proeven en misschien ook nog iets te eten. “ ’t Zal uw zinnen verzetten nu uw lief al een ander heeft. ” Ronse ging ook mee wat niet helemaal naar de zin was van Victor, die zei dat hij niet lang zou blijven daar hij zijn broer wou treffen in ’t café bij Janssens om dan samen naar huis te gaan.

    Weinig later zat het drietal in de keuken van Segers van de jenever te proeven. Vrouw Segers lag al te bed. Er ontspon zich een discussie die Ronse uitlokte. Het ging er over dat daders bleven rondlopen omdat iedereen zweeg, volgens Victor. “ Maar gij zult wel spreken hé” riep de veldwachter, De Schutter vastgrijpend. Deze stootte zijn stoel om, bukte zich om hem op te rapen en bliksemsnel sloeg Ronse met een andere stoel op het hoofd van Victor die de slag slechts een weinig kon ontwijken en “moordenaars” riep. Deze uitroep maakte ook Segers razend, hij hield Victor vast, en Ronse gaf Victor een tweede slag met een stoel. De ongelukkige bleef roerloos en buiten kennis liggen. De vrouw van Segers riep intussen van boven “smijt gij daar gans de boel kapot?”. “’t Is niets, ik viel over een stoel”, loog Ronse en Segers antwoordde “ja, en blijf maar boven”. Samen droegen zij Victor naar de stalling en legden hem op het stro. “We moeten hem doen verdwijnen en gij moet ophouden met janken”, sprak Ronse. “Alles is ten andere uw schuld. Door de moord op die Duits is dit alles hier vanavond gebeurd. Gij zijt ook medeplichtig als ze hem vinden. Nu zijn er geen getuigen meer en komt alles goed”. Waarop Segers ” maar De Schutter leeft nog !”. “ Niet lang meer” sprak Hoste en ging terug de stalling binnen. Na vijf minuten kwam hij terug met de woorden “ hij is dood”. Segers barstte in tranen uit.

    Samen droegen zij het lijk, achterom het huis van Segers, en zo bereikten zij de steenweg. Bliksemsnel liepen zij er over, het land door naar een dennenbosje. In het midden groef Ronse als een razende een put, Segers keek toe en hielp het lijk in de put te steken. Een paar minuten later was de put dicht en Ronse zei dat het voorlopig zo mocht blijven. Samen kuisten zij nog wat op in het huis en de stalling. Het was dan al 4 uur. Zij spraken af dat De Schutter rond 2 uur naar huis ging.

    Op de hoeve van moeder De Schutter ontstond lichte paniek toen Victor niet te bespeuren was. Zijn broer Fons was iets na 3.00 uur alleen teruggekomen. Hij had gewacht in het café bij Janssens van 01.00 tot 3.00. Victor had nochtans afgesproken rond 01.00 uur of half twee. Zijn zuster Maria ging hem zoeken in het dorp. De straten waren verlaten hoewel het al 8 uur was. Na wat navragen, kwam ze te weten dat hij laatst naar Segers huis gegaan was met Ronse. Vrouw Segers deed open en zei dat Victor daar niet meer was. Ze hebben hier een tijdje gezeten, maar hij is dan vertrokken met Ronse.

    Ronse zei dat hij rond 2.30 uur weggegaan was met Victor, maar aan de Kruisstraat afgeslagen was. “Nog niet thuis, dat is aardig. Hij zal wel iemand tegengekomen zijn en daar blijven slapen”. Maria had er een slecht gevoel bij.

    De vertwijfeling bij de familie De Schutter was groot. Zij bleven van verder nieuws verstoken en voortborduren op het feit dat Segers en Ronse de laatste waren die Victor zagen. Meester Jan kwam op bezoek en zei dat het parket moest verwittigd worden. Dat zal nogal een ander onderzoek zijn dan van de garde. Ge moet ook naar de baron gaan, die weet en kan alles, sprak Jan ironisch scherp. Zeg hem dat ge ’t parket met een onderzoek wil gelast zien.

    Maria begaf zich naar de baron. Haar broer Fons zag dat zo niet zitten. Ze besloot eerst langs het gemeentehuis te passeren, om zeker te zijn dat hij daar niet was. Ze trof er Ronse aan, die op haar vraag naar nieuws eerder bars antwoordde dat ze de eerste zou zijn die het zou weten. Toen zei ze dat moeder wou dat zij naar de baron ging. Ronse ging luid aan het lachen en vroeg of ze zot geworden was. Ga naar huis en vertrouw op mij. Op de splitsing of naar huis, of naar het kasteel besloot ze toch naar het kasteel te gaan. Het personeel daar raadde haar af om de baron lastig te vallen. “Hij ontvangt geen boerenmensen op het kasteel, ge moet naar het gemeentehuis”.

    De volgende nacht kreeg haar zus Emma De Schutter een aanval van zwakzinnigheid. Ze deed al  raar sedert de verdwijning.

    De dag nadien begaf Maria zich opnieuw naar het gemeentehuis in haar zondagse kleren. Ze vroeg de baron om hulp van agenten van buiten de gemeente, gezien haar broer reeds drie dagen weg was. De baron minimaliseerde de zaak en zei dat Ronse capabel genoeg was.” Daarbij, uw broer bleef nooit achter als er iets gedronken werd, en misschien was er een liefje”. Toen vroeg Marie om het parket in te schakelen, waarop hij repliceerde dat hij zich niet zou lenen tot zoiets belachelijks en vertrok.

    Meester Jan was in de hoeve toen ze thuiskwam  en van de weigering vertelde. “Hij heeft zijn bekomste van die keer dat het parket in zijn kasteel Barbara kwam halen. Ge zoudt ook iemand kunnen laten komen met een speurhond. Ik ken zo iemand in Brugge”. Met Emma ging het intussen van kwaad naar echter. De dokter verwees nu al naar de pastoor om haar te komen vermanen.

    Een Speurhond te Beerdonck. ’s Anderdaags om 09.30 was de man met de speurhond reeds in de hoeve en liet zich inlichten waarna hij te voet vertrok met een klak van Victor in de hand, vergezeld van Fons en Zotte Jan (zijn prijs was 350 frank, te betalen door moeder De Schutter). Ze stapten af bij Segers die niet thuis was, zijn vrouw wel. Die opende de deur, verschoot van het gezelschap, vroeg hen te wachten, en verdween om de buurvrouw te vragen om veldwachter Ronse erbij te roepen. Vrouw Segers zei hen van niets te weten, Ronse  was er bij toen Victor hier was, vraag het hem zelf. Weinig later was de veldwachter daar, die zeer bars was. De hond kreeg opdracht te speuren, liep naar de achterdeur, krabde er aan. De hondenbaas opende zonder toelating de deur en volgde de hond tot de stalling. Ronse kreeg het zichtbaar benauwd, merkte Jan die hem strak in de gaten hield. De hond bleef een tijdje in de stallingen, krabde met zijn poot in de grond. “We verdoen hier onze tijd zei Ronse, ik heb hem verlaten aan de Kruisstraat, ’t is daar om doen”. De hondenbaas liet zijn hond opnieuw snuffelen maar die bleef gewoon naast hem lopen als ze zich op pad begaven. Alleen de hondenbaas wist wat dit wou zeggen. Aan de Kruisstraat snuffelde de hond nog eens aan de klak, maar staakte vrijwel onmiddellijk de speurtocht. Laten we naar de boerderij De Schutter gaan, zei Ronse, maar weer reageerde het dier niet. “Er is hier niets te doen, zei de hondenbaas, we moeten naar huize Segers terug”. De hond deed hetzelfde parcours, verliet nu de stalling, ging zijwaarts het huis, stak de steenweg over, richting bosje. Binnen in het bosje bleef de hond staan en begon met beide voorpoten in de grond te krabben. We moeten hier delven, zei de hondenbaas. “Kan niet”, wedervoer Ronse, “gij hebt dat recht niet, integendeel ik moet het u verbieden. De eerste de beste mag geen putten graven in andermans grond. Er moet toestemming zijn van de eigenaar. Ik moet eerst opzoeken wie dat is. Ge kunt morgenvoormiddag eens langskomen, maar voorlopig wordt hier niet gegraven!”.

    Zotte Jan dacht er het zijne van. Er was iets te vinden in de stalling waar de hond eerst krabde, en in het bos. Ook was Victor niet in de Kruisstraat geweest. De anderen vonden het resultaat van de gemaakte kosten maar matig.

    Emma had ondertussen gepoogd zich te verdrinken in de waterput. Ze kon nipt gered worden.

                                                                      ***************************

    Garde Ronse was er niet meer gerust in en trok in de namiddag naar Segers. Beiden waren het eens dat het lijk weg moest. Ze overwogen het in brand te steken, of te begraven in de familiekelder van de baron, of in de vaart te gooien al of niet verzwaard met stenen. Ze vonden de vaart nog het best. Afspraak om middernacht. Ze troffen elkaar bij het bosje. Ronse had een groot zeildoek mee en verplichtte Segers om ook meegebrachte kousen aan te trekken over zijn schoenen. Om beurt groeven zij en klaarden de akelige klus. Ze rolden Victor op het zeildoek, gooiden de put toe en camoufleerden zo goed als mogelijk de graafwerken. Het begon serieus te regenen. Omdat de vaart zo ver was, begaven zij zich toch naar het kerkhof.

    Zotte Jan vond geen rust, en begaf zich die avond naar het bosje en zag al wat ze deden. Hij herkende ze echter nog niet en was te benauwd om te naderen. Ze gingen weg en hij volgde hen. Hij naderde de plaats waar ze even stil hadden gestaan met hun vracht, en vond een blinkend voorwerp op de grond. Hij herkende het zakuurwerk (brelok) van Victor. Aan het kerkhof gekomen, herkende hij de twee dragers.

    Segers en Ronse wrikten de familiekelder van de baron open, daalden af en schoven het lichaam achter de doodskist van de oude baron. Zij sloten de kelder terug en verdoezelden  hun sporen. De ganse zaak had wel een uur geduurd.

    Jan wou “koekoek “ roepen, maar kreeg geen klank uit zijn keel. Hij besloot het graf te bewaken tot de ochtend en dan naar de baron te gaan. Maar eerst besloot hij zijn verzegeld dagboek aan de familie De Schutter te geven, die het moest overhandigen aan de politie in Gent indien hem iets overkwam. Het boekje bevatte de namen van de moordenaars en de plaats van het lijk.

    Jan raakte niet binnen op het kasteel. Dan maar naar het gemeentehuis. Ook daar was hij niet. Zelfs al moest hij er zijn, zou de baron hem toch niet ontvangen, zei de gemeentesecretaris. Jan schreef dan maar een brief aan de baron, droeg de brief naar het kasteel en overhandigde die aan een dienstbode.

    De baron en garde Ronse bespraken de inhoud van de brief waarin zotte Jan om een persoonlijk onderhoud vroeg om 10.00 uur.” Weigert gij om mij te horen, zal ik u dwingen op een andere plaats met mij te spreken.” ,zo stond er.

    Om 10 uur was Jan daar, maar vooraleer te spreken wou hij Ronse weg, wat de baron dan weer niet wou. “ Ik trek er uit, ik ga elders spreken” zei Jan. De baron zond Ronse dan toch weg, nadat die eerst Jan afgetast had en Jan de belofte gedaan had om de baron niet lijfelijk aan te vallen.

    Jan stak van wal met de belofte om de baron en de zijnen te verpletteren voor het leed hem en zijn vrouw aangedaan. De baron opende een lade en haalde een revolver te voorschijn, waarop Jan sprak: ”Eén man min of meer, wat komt het er op aan, maar ik heb mijn voorzorgen genomen en geschriften nagelaten. Waarom schiet ge niet? Barbara zit nog steeds in het gevang”, “daar heb ik niets mee te zien, ” wedervoer de baron. “ Maakte zij zelf het kistje, begroef zij het? Ook De Schutter werd door uw toedoen vermoord! “.

    De baron sidderde, duwde met geweld op zijn borst en rolde als een logge massa uit de zetel. Er ontsnapte nog een reutel en de baron was een lijk.

                                                                     *****************************

    Het nieuws verspreidde zich dat de baron overleed aan een hartaderbreuk na een bezoek van meester Jan. Twee mannen waren erg bekommerd over dit overlijden Segers en Ronse. Het lijk van Victor moest weg uit de kelder. De vondst ervan zou zeker tot een gerechtelijk onderzoek leiden. Zij spraken opnieuw af om middernacht aan het kerkhof. Ook Jan vermoedde dit en was reeds lang op post en zwoer de verplaatsing van het lijk van Victor De Schutter te verijdelen. Ronse en Segers zouden nu hun werkzaamheden aanvatten. Plots weerklonk “koekoek, koekoek”. Beiden schrokken geweldig. Ronse wou op het geluid afstuiven, doch Segers weerhield hem, doodsbang, en ze besloten onverrichter zake te vluchten. Ronse was nu vrijwel zeker dat het Zotte Jan was die koekoek geroepen had, en ook die nacht met het kinderlijkje. Het lijk bleef waar het was, misschien werd het niet opgemerkt en ze zouden elkaar niet meer spreken.

                                                                      ******************************

    Een tragische begrafenis: Reeds vier dagen werden de dorpelingen met zwaar klokkengelui aan het overlijden herinnerd. Medelijden had er niemand. Vroeger mopperde, roddelde men in stilte. Nu zei ieder vrijuit zijn mening. Vele auto’s kwamen nu toe in de gemeente, met daarin heren met hoge zijden hoeden, allen richting kasteel. Twaalf geestelijken voorafgegaan door zes knapen met wierookvaten stapten eveneens daarheen. Zes man droegen de kist het kasteel uit, gevolgd door een vijftal heren, familieleden. Geen naaste familie, want de baron had broers noch zussen en ook geen kinderen. Ronse ging voorop, in het midden van de baan in zijn beste kostuum. Overal lieten de mensen de stoet passeren, waarna zij zich aansloten. Segers stond ook langs de baan en werd draaierig en kreeg het koud zweet van beklemming als de stoet voorbij ging. De bisschop, een speciale organist, en het koor van de kathedraal waren aanwezig.

    De laatste zang werd aangeheven en de zes mannen torsten opnieuw de hun zware last. Ronse ging de stoet vooraf. Segers slenterde ook mee. Jan hield zich zoveel mogelijk vooraan. Nu kreeg ook Ronse het benauwd en zijn gelaatskleur veranderde. De kist werd neergezet en de laatste gebeden werden over de kist gelezen. De grafmaker maakte zich gereed om de zware eiken  kist in de kelder te brengen. De twee helpers stonden reeds in de kelder, toen een ijselijke kreet uit de kelder weerklonk. Ronse werd lijkbleek. Segers drumde zich door de massa, die langs om meer naderbij wou komen, en bereikte eindelijk de vrije weg, waarna hij het op een lopen zette.

    Het lijk van Victor De Schutter werd uit het graf getild. Eén der gendarmen verwijderde met duim en wijsvinger het zeildoek, raapte iets op wat er van tussen viel, een knoop van Ronse’s uniform die haastig in de zak van de gendarm verdween. Dat alles was Jan niet ontgaan. Dolf De Schutter kwam er bij, en Ronse klopte Dolf vriendelijk op de schouder met de woorden “ We zullen de dader vinden, wij hadden goed zoeken. Hier zou niemand hem vinden, de speurhond ook niet”.

    Meester Jan nam nu het woord en sprak: “Ik zal u zeggen wat er hier gebeurd is. Mijnheer de gendarm, gij hebt daar iets opgeraapt”. Onwillekeurig haalde de gendarm die knoop uit zijn zak en bekeek hem. “ Het is een knoop van een veldwachtersvest….van garde Ronse!”. Die woorden vielen als een donderslag. Ronse wou Jan grijpen, maar de gendarmen hielden hem tegen. Jan vervolgde “ Gij zijt een moordenaar. Gij hebt De Schutter vermoord. Samen met Segers. Ik heb gezien hoe gij het lijk verstopte midden in de nacht. De baron is plotseling ineen gezakt toen ik hem kwam zeggen dat ik op de hoogte was van het lot van Victor De Schutter. Het moment komt nog waarop ik duidelijker zal spreken. En nu, gendarmen, breng die moordenaar naar de gevangenis”. De gendarmen maakten geen aanstalten, Ronse stond onbeweeglijk, maar het volk begon te morren en te roepen. Pas wanneer Ronse het gemeentehuis werd binnengeleid, bleven alle mensen staan en een oorverdovend getier steeg op.

    Segers was gevlucht. Ronse werd per auto weggebracht richting stad. De klopjacht op Segers begon. Die was na uren ronddolen in de streek terug naar huis gekomen, waar hij zich in de stalling ophing.

    Jan begaf zich naar de hoeve De Schutter, waar de oude moeder overmand was door smart. Toch vroeg men hem zijn verhaal te vertellen. Hij deed het verhaal van de begraving in het bosje, de opgraving en verplaatsing naar het kerkhof, zijn visite aan de baron. De vraag: waarom werd Victor vermoord, bleef onbeantwoord. Hij stond nochtans op goede voet met Segers en in mindere mate met Ronse. Zo bleef men gissen en Jan besloot terug naar het dorp te gaan, om vrouw Segers te spreken. Het huis was verlaten, maar hij zag een man sluipen richting stalling. Kort nadien hoorde hij een bonk in het schuurtje en gerochel als van een stervende. Jan stormde binnen en sneed het koord door waaraan Segers hing. Er zat nog leven in hem. Jan riep luidkeels om hulp. Dat was nodig want Segers kreeg een aanval van razernij, zijn benen stampten in de ronde en waanzinnig grommend zeeg hij neer. Ondertussen waren zes gendarmen ter plaatse die hem afvoerden.

    Rust en vrede weergekeerd: De nieuwe burgemeester is de dokter van het dorp. Segers werd naar het krankzinnigengesticht gevoerd. Ronse werd veroordeeld tot levenslange opsluiting. Meester Jan kwam bij moeder De Schutter inwonen. De zieke dochter Emma genas.

                                                                                §§§§§§§§§§§§§§§§§

     

     

     

    31-01-2009 om 00:00 geschreven door Marianne Posman 1




    Archief per week
  • 27/05-02/06 2019
  • 13/05-19/05 2019
  • 15/04-21/04 2019
  • 25/03-31/03 2019
  • 18/03-24/03 2019
  • 11/03-17/03 2019
  • 04/03-10/03 2019
  • 11/02-17/02 2019
  • 04/02-10/02 2019
  • 28/01-03/02 2019
  • 07/01-13/01 2019
  • 24/12-30/12 2018
  • 10/12-16/12 2018
  • 03/12-09/12 2018
  • 26/11-02/12 2018
  • 19/11-25/11 2018
  • 05/11-11/11 2018
  • 08/10-14/10 2018
  • 01/10-07/10 2018
  • 21/05-27/05 2018
  • 14/05-20/05 2018
  • 07/05-13/05 2018
  • 30/04-06/05 2018
  • 23/04-29/04 2018
  • 16/04-22/04 2018
  • 02/04-08/04 2018
  • 26/03-01/04 2018
  • 25/12-31/12 2017
  • 18/12-24/12 2017
  • 20/11-26/11 2017
  • 09/10-15/10 2017
  • 02/10-08/10 2017
  • 25/09-01/10 2017
  • 04/09-10/09 2017
  • 29/05-04/06 2017
  • 22/05-28/05 2017
  • 08/05-14/05 2017
  • 01/05-07/05 2017
  • 24/04-30/04 2017
  • 17/04-23/04 2017
  • 03/04-09/04 2017
  • 27/03-02/04 2017
  • 20/03-26/03 2017
  • 30/01-05/02 2017
  • 23/01-29/01 2017
  • 16/01-22/01 2017
  • 09/01-15/01 2017
  • 02/01-08/01 2017
  • 26/12-01/01 2017
  • 19/12-25/12 2016
  • 12/12-18/12 2016
  • 05/12-11/12 2016
  • 28/11-04/12 2016
  • 21/11-27/11 2016
  • 31/10-06/11 2016
  • 17/10-23/10 2016
  • 10/10-16/10 2016
  • 19/09-25/09 2016
  • 12/09-18/09 2016
  • 29/08-04/09 2016
  • 27/06-03/07 2016
  • 20/06-26/06 2016
  • 13/06-19/06 2016
  • 06/06-12/06 2016
  • 30/05-05/06 2016
  • 23/05-29/05 2016
  • 25/04-01/05 2016
  • 21/12-27/12 2015
  • 10/08-16/08 2015
  • 03/08-09/08 2015
  • 29/06-05/07 2015
  • 15/06-21/06 2015
  • 25/05-31/05 2015
  • 18/05-24/05 2015
  • 02/03-08/03 2015
  • 23/02-01/03 2015
  • 02/02-08/02 2015
  • 19/01-25/01 2015
  • 12/01-18/01 2015
  • 05/01-11/01 2015
  • 01/12-07/12 2014
  • 24/11-30/11 2014
  • 17/11-23/11 2014
  • 03/11-09/11 2014
  • 20/10-26/10 2014
  • 13/10-19/10 2014
  • 22/09-28/09 2014
  • 15/09-21/09 2014
  • 08/09-14/09 2014
  • 01/09-07/09 2014
  • 25/08-31/08 2014
  • 18/08-24/08 2014
  • 07/07-13/07 2014
  • 02/06-08/06 2014
  • 12/05-18/05 2014
  • 28/04-04/05 2014
  • 21/04-27/04 2014
  • 14/04-20/04 2014
  • 07/04-13/04 2014
  • 31/03-06/04 2014
  • 17/03-23/03 2014
  • 03/03-09/03 2014
  • 24/02-02/03 2014
  • 20/01-26/01 2014
  • 13/01-19/01 2014
  • 30/12-05/01 2014
  • 23/12-29/12 2013
  • 16/12-22/12 2013
  • 09/12-15/12 2013
  • 02/12-08/12 2013
  • 25/11-01/12 2013
  • 14/10-20/10 2013
  • 30/09-06/10 2013
  • 23/09-29/09 2013
  • 12/08-18/08 2013
  • 05/08-11/08 2013
  • 08/07-14/07 2013
  • 17/06-23/06 2013
  • 10/06-16/06 2013
  • 03/06-09/06 2013
  • 27/05-02/06 2013
  • 20/05-26/05 2013
  • 13/05-19/05 2013
  • 06/05-12/05 2013
  • 29/04-05/05 2013
  • 22/04-28/04 2013
  • 15/04-21/04 2013
  • 08/04-14/04 2013
  • 01/04-07/04 2013
  • 26/01-01/02 2009

    Foto

    Willekeurig Bloggen.be Blogs
    rick1957
    www.bloggen.be/rick195
    E-mail mij

    Druk oponderstaande knop om mij te e-mailen.


    Blog als favoriet !


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs