Tungrirun 9.65 km, Haspengouw Challenge & Victors Cup
Gisterennamiddag trokken we met de gele bende richting Tongeren waar de Tungrirun zou doorgaan. Deze stadsloop maakt al jaren deel uit van de Haspengouw Challenge en sedert vorig jaar ook van de VictorsCup. Voor mezelf is het pas de 2e deelname in al die jaren. Samen met mezelf stonden ook Martine, Marie-Anne, Peter, David en Stefan aan de start. Het goeie weer was alvast van de partij, wat zorgde voor een zeer groot aantal lopers in en rond Tongeren. Deze loop gaat me eigenlijk steeds meer bevallen, met een toch wel gevarieerd parcours !
De eigen doelstellingen waren gisteren eigenlijk niet zo hoog :) gezien mijn ontgoocheling donderdag tijdens de Campusrun te Diepenbeek. Ik wou toen onder de 45' binnenlopen, maar slaagde hier "weliswaar nipt" niet in, nochtans waren de omstandigheden ideaal toen. Revanche nemen hiervoor tijdens deze Tungrirun zou moeilijk worden, want nauwelijks 3 dagen later, voelden de benen toch nog wat loom aan.
We zouden dus wel zien welke tijd er inzat. Ik nam een niet al te snelle start tijdens de 1e ronde. Na een rondje atletiekpiste en een korte aanloopstrook, kregen we meteen de eerste kasseitjes te verwerken en eveneens de eerste hellende strook. Mijn tempo kon ik desondanks toch vrij aardig aanhouden. Het was trouwens gezellig gelopen in de binnenstad van Tongeren, waar toch vrij veel volk op de been was wat altijd wel leuk is voor de lopers. Het enige nadeel in de binnenstad zijn de kasseitjes die soms zorgden voor een moeilijke ondergrond. Maar éénmaal boven op de grote markt, doken we via het Gallo Romeins museum opnieuw terug richting De Motten. Ook op de dreef rond de Motten stond vrij veel volk bijeengepakt, zoveel zelfs dat ik blijkbaar mijn eigen supporters niet had zien staan, gelukkig hoorde ik Frauke papa roepen :) Het was gisteren trouwens de eerste keer dat het echt warm aanvoelde om te lopen, en ik kieperde dan aan het einde van het eerste rondje snel een flesje water over me heen. Aan de lopers rond om me zag ik dat ik aan een vrij goed tempo bezig was (ik kijk niet meer naar de klok tijdens wedstrijden) en probeerde dus op mijn elan door te gaan. De 2e ronde ging eigenlijk vlotter dan de 1e en ik kon terug aanpikken bij een groepje dat ik tijdens de 1e ronde moest laten lopen. Nog effe proberen door te bijten tot aan de finish was dus de opdracht, al liep het bobijntje tamelijk leeg naar het einde toe en zo moest ik toch enkele mensen (Bollinius, Raf, Stefanie) laten lopen in de laatste kilometer. Even later bereikte ik dan de finish in 42'44 voor 9.65 km ofwel 4'26/km gemiddeld, meteen één van mijn snelste wedstrijd van dit jaar. Alle Speelhofrunners lieten trouwens mooie tijden noteren en zo konden we met een goed gevoel achteraf genieten van een lekker etentje met de ganse bende te Bovelingen.
Volgende wedstrijd : donderdag 5 mei, 10 miles de Sprimont, Cours la Province
Gisterenavond stond één van de zwaardere wedstrijden uit de Challenge Hesbignon op de kalender. Weliswaar één van de mooiste van deze Challenge maar toch vrij zwaar, getuige de 200 hoogtemeters die we gisteren moesten overwinnen in 12 km.
Dus trokken we gisteren met 7 Speelhofrunners (Marie-Anne, Martine, David, Stefan, Richard en ikzelf en Peter zou ter plaatse aansluiten) aangevuld met Roland en Lutgarde richting Couthuin. De GPS van de BMW van Apo loodste ons door prachtige kleine dorpjes, maar gelukkig hadden we er de tijd voor :)
Ik had deze wedstrijd reeds een paar keer gelopen, maar aangezien de startlocatie gewijzigd was wisten we ook niet goed of het parcours gewijzigd zou zijn. En na wat praten na de inschrijvingsformaliteiten bleek dat het parcours ongeveer hetzelfde zou zijn, maar dat het in tegenovergestelde richting zou gelopen worden. Dit betekende dat de traditionele lange afdaling in het bos (toen halfweg) nu beklommen diende te worden en dit als slotkilometers van de wedstrijd gezien de gewijzigde start en finish locatie. Enfin we zouden wel zien waar het schip zou stranden.
Door de vele trainingskilometers van de afgelopen week, koos ik voor een behouden start. Richard en Roland muisden er al onmiddellijk vanonder en hen zou ik pas na de finish terugzien. Stefan passeerde me na een goeie 3 km tijdens de afdaling, maar tijdens de hieropvolgende klim kon ik hem remonteren. In de strook hieropvolgend, licht dalend en wind mee haalde ik mijn snelste kilometer (4'18). Vanaf hier voelden de benen alvast wat beter aan, maar ik wist ook dat het zwaarste stuk van het parcours zich in het 2e deel van de wedstrijd bevond. In kilometer 8 kregen we de eerste zware klim te verwerken, (5'40 voor deze km). In de hieropvolgende afdaling moest ik het groepje waar ik bijna de ganse wedstrijd bij liep met o.a. Yves Hanquet laten lopen, afdalen is niet meteen mijn specialiteit zeker niet op zo een ondergrond. Nu restte er nog enkel de stevige klim in het bos richting finish, steil, single track dat moeilijk beloopbaar was en enkele stevige modderstroken en plassen. Eénmaal boven, even een korte asfaltstrook vlak, maar daarna nog een stuk bos vals plat wat er eigenlijk teveel aan was ;) ... en zo eindigden we deze zware maar heel mooie wedstrijd in 59'55 voor 12 km. Zeer tevreden met dit resultaat !!
In het voorlopige klassement na 5 wedstrijden, sta ik zelfs 4e, toch eventjes genieten van dit mooie moment, al wordt zelfs een top 10 plek behalen op het einde van het seizoen een moeilijke opdracht !!
Ook de overige Speelhofrunners deden meer dan hun best. Richard eindigde als onze n° 1, David bevestigde zijn stijgende vorm en eindigde nipt voor Peter die zijn marathon toch goed verteerd lijkt te hebben, Martine won opnieuw de korte wedstrijd bij de seniores dames, Stefan eindigde kort achter me en Marie-Anne bewees ook deze zware wedstrijden zonder moeite te verteren en staat aan de leiding bij de Ainees 2 in het voorlopige klassement.
Volgende wedstrijd : donderdag 28 april, Campusrun te Hasselt en zondag 1 mei, Tungri Run te Tongeren
Afgelopen weekend trok ik op zaterdag richting Linter, waar wedstrijd 3 uit de Haspengouw-Challenge gelopen werd. Over enkele jaren hier nog eens deelgenomen. Het is een wedstrijd ingericht door de plaatselijke Chiro. Ze zorgen voor een meer dan degelijke organisatie tijdens de jaarlijkse Linter Loopt met enkele leuke neven-activiteiten.
Dit maal een beperkte delegatie van de Speelhofrunners aan de start door omstandigheden. Enkel Martine, Marie-Anne, Peter en ikzelf namen de start in Linter. 3 rondjes van +- 4 km dienden gelopen te worden. Grootste tegenstander zou de wind worden die toch weer stevig van de partij was. Door de vrij zware trainingen vorige week, stelde ik me alvast geen doel voor deze wedstrijd. Comfortabel uitlopen was de opdracht.
Vrij achteraan in het pak gestart dus en geleidelijk aan proberen op te schuiven en een vrij constant tempo proberen te ontwikkelen, daar ging ik voor. Het eerste deel hadden we wind op kop, om vervolgens de veldwegen in te duiken met de wind in de rug. Op de terugweg richting start kregen we dan opnieuw de wind op kop om vervolgens na wat vals plat opnieuw de finish lijn te overschrijden. Rondje 1 ging in 17'54 voor 4.07 km. Doel was nu om dit tempo proberen aan te houden en bij het einde van rondje 2 bleek dit vrij goed gelukt, 18' rond voor ronde 2. Tijdens de derde en laatste ronde probeerde ik het tempo terug wat op te krikken, wat uiteindelijk een 17.55 opleverde voor de derde ronde. Zo werd de 12.2 km afgelegd aan 4'35/km gemiddeld, waar ik zeer tevreden mee was.
Volgende wedstrijd : Challenge Hesbignon, Jogging de Couthuin, 11.8 km (zaterdag 23/4)
Estafetteloop Tongeren (vrijdag) - Jogging de la cote des ânes Oleye (zondag)
Vorig weekend stonden er 2 wedstrijdjes om mijn agenda : de estafetteloop te Tongeren en de Ezelsjogging te Oleye. Hier met wat vertraging een kort relaas van beide wedstrijden.
Vrijdag 8 april Estafetteloop Tongeren
Afgelopen vrijdag trokken we met de Speelhofrunners richting Tongeren, waar onze Tongerse vrienden hun 4e Estafetteloop organiseerden. Hun deelnemers aantallen gaan ieder jaar in stijgende lijn en dit jaar mochten ze 100 inschrijvingen noteren een uitverkocht huis dus, bravo de Estafettewedstrijden zitten duidelijk in de lift, maar we zitten toch werkelijk aan onze limiet met 100 teams.
Zoals steeds loop ik de Estafette-wedstrijden samen met Stefan, ook onze dames vormen een vast koppel. Voor beiden was het doel de prestaties van vorig jaar (14.2 en 9.8 km) te verbeteren.
Het parcours was hetzelfde als dat van vorig jaar bleek tijdens de opwarming, geen supersnel parcours, want enkele bochten en wat korte stroken onverhard zorgen ervoor dat het tempo regelmatig terug opgetrokken moet worden.
Stefan ging van start en zette meteen de toon met 3.54 voor de 1e kilometer. Mijn 1e kilometer ging in 4'10 en deze tijden kan ik constant blijven draaien. Stefan moest bij zijn 2e en 3e kilometer effe bekomen van zijn te snelle start, maar kon vanaf zijn vierde rondje ook rondjes draaien net onder de 4'10 / km. Zo wisten we na 60 minuten af te klokken op 14.425 meter of een verbetering van 225 meter, hiermee konden we leven en dit leverden ons zelfs een onverhoopte podiumplaats op in onze leeftijdscategorie.
Maar de sterkste prestatie kwam van de dames, die afklokten op 10870 meter, een verbetering met meer dan één kilometer. Afhankelijk van het parcours, moet er voor hen een 11 km inzitten ofwel te Tienen, maar zeker in Alken.
Achteraf werd er nog gezellig nagekaart met de overige Speelhofrunners en andere Estafette vrienden !!
Een mooie filmpje van deze wedstrijd is terug te vinden op de website van Willy Cortleven (www.groetum.be)
Jogging de la cote des anês te Oleye, 10.8 km - Challenge Hesbignon
Na wat losgezwommen te hebben op zaterdagochtend, stond op zondagochtend de 2e wedstrijd van het weekend op de kalender. De Ezelsjogging te Oleye, een dorpje behorend te Waremme, vlak over de grens. Alle Speelhofrunners (David, Martine, Stefan, Marie-Anne, Richard en Peter) kozen voor deze wedstrijd al stond ook de Loonse Jogging in de namiddag op de kalender. Ook Roland trok nog eens mee naar een Hesbignon wedstrijd net als Serge, die kennis maakte met de Waalse wedstrijdjes.
De Ezelsjogging is trouwens de enige wedstrijd die ik sedert ik deelneem aan wedstrijden ieder jaar heb gelopen. Vroeger was het 13.8 km, nu telt de wedstrijd nog 10.8 km en passeren we net de Vlaamse grens met Rukkelingen.
Het parcours kent dus bij mij 10e deelnamen geen geheimen meer, al hadden de organisatoren voor een kleine aanpassing gezorgd, nadat we rond km punt 3 over een privé domein door een plantage werden gestuurd, een mooie passage overigens (zie foto).
De benen voelden trouwens zeker bij de start nog vrij vermoeid aan van de Estafetteloop. Ik moest al snel enkele lopers die ik steevast voor bleef de afgelopen wedstrijden laten gaan, o.a. Jules, maar hij is dan normaal ook iets sterker dan mezelf.
Ik besloot mijn eigen wedstrijd dan maar te lopen en niet te kijken naar de concurrentie. Gedurende gans de wedstrijd liep ik in de buurt van Richard. Bij de klim op de "ezelshelling" waar trouwens geen ezels meer te bespeuren vallen, buiten de lopers zelf :) leek hij van me weg te lopen, maar in de hierna volgende kilometers richting finish kon ik toch terug aansluiten bij Richard. Maar jammer genoeg kende hij een val vlak voor de finish waardoor hij net achter me eindigde. Ook Roland bleek aan de finish nog kort achter me te zitten, hij is dus bezig aan een stevige come-back .... die lange mid-week trainingen renderen precies ;) ... mijn tijd bij de finish 50'10 voor 10.8 km ofwel 4'38/km gemiddeld. Door deze prestatie klim ik in de voorlopige tussenstand in het klassement bij de V1 naar de 5e plaats, toch maar effe van genieten :) . Martine eindigde, bijna traditie aan het worden trouwens, als 1e senior dame, in de kortere wedstrijden, en lijkt zonder blessure af te stevenen op winst in het klassement bij de dames.
Volgende wedstrijd : Haspengouw Challenge, Linter Loopt, 12 km op zaterdag 16 april
De dames bij het einde van hun Estafetteloop
Estafetteloop Tongeren, passage in het park de Motten
Estafette partner "Apo" Stefan
De nieuwe passage tijdens de Ezelsjogging te Oleye (photo Louis Marechal)
Samen met Martine, Marie-Anne, David en Stefan trokken we gisterenavond richting Warnant waar wedstrijd 3 van den Hesbignon op de kalender stond. Na de relatief vlakke wedstrijd te Fernelmont en Berloz, kregen we gisteren voor de eerste keer een echte Hesbignon parcours voorgeschoteld. Het aangekondigde warmere weer bleef gedeeltelijk uit en dus vonden we aangename weersomstandigheden terug in Warnant, waardoor de meerderheid voor de eerste maal in korte mouwen en korte broek aan de start verscheen dus ook de Speelhofrunners :)
Iedereen koos voor de lange afstand behalve Martine, die in de Hesbignon voor de korte wedstrijden kiest, aangezien ze hier uitzicht heeft op winst, zowel in de dagwedstrijd als in het eindklassement. Gisteren keerde ze alvast met de eerste plaats terug richting Wellen.
De 11.65 km was ongeveer hetzelfde parcours als vorig jaar, dus wist ik ongeveer wat me te wachten stond. Na een relatief makkelijk aanvangsfase van 3 km,waar de km tijden steeds op 4'26 uitkwamen kregen we km 4 de eerste stevige klim voorgeschoteld, met stijgingspercentages tot 11 %, de ganse klim na net geen kilometer in beslag, en voor het eerst sedert lang ging de km-tijd nog eens flink boven de 5' .... en het zou niet de laatste kilometer zijn boven de 5'/km. In het middenstuk konden we het tempo terug wat omhoog krikken maar enkele stevige korte hellingen zorgden er steeds voor dat je nooit echt in je tempo kon komen. Maar uit ervaring wist ik dat het ergste stuk nog moest komen. Op km 8 draaiden we linksaf richting Warnant bos, waar ons een stevige klim wachtte met opnieuw stijgingspercentages boven de 10 %. Alsof dat nog niet genoeg afzien was, ging het vlak na de steile klim nog wat vals plat verder in diepe modder waar het zoeken was naar een beloopbaar strookje .... hier was het effe zwaar afzien en dus gingen de km tijden op 8, 9 en 10 opnieuw boven de 5' grens .... erna nog effe doorbijten op het onverharde om vervolgens in grotendeels dalende lijn met zware modder aan de schoenen richting finish te sloffen. Zo bereikte ik na 11.65 km de finish in 56'15 ofwel 4'50/km gemiddeld. Meteen de eerste wedstrijd in 2016 waar ik bij de finish niet echt tevreden was van het behaalde resultaat.
Gelukkig werd dit grotendeels goed gemaakt met de fles St Bernardus Abt 12 (1.5 l) die ik won bij de tombola. Ook Stefan mocht pronken met een meter stevige biertjes als prijs bij de tombola en David kan zijn Frans wat bijschaven met een Franstalig stripverhaal. Enfin we hebben weer wat drank voor de Speelhofrunners vergaderingen :)
Volgende wedstrijden : vrijdag 8 april Estafetteloop te Tongeren en zondag 10 april "Ezelsjogging" te Oleye.
Afgelopen weekend stond de start van de Haspengouw Challenge op de loopkalender. Traditioneel is dit de mooie Vijverrun te Bolderberg. Voor de rest hebben we met de Haspengouw Challenge intussen een haat - liefde verhouding opgebouwd. Enerzijds trek ik er niet graag naartoe door de vele saaie parcours langs de andere kant is het toch steeds leuke om de vele loopvrienden eens terug te ontmoeten, maar mijn voorkeur blijft toch uitgaan naar de Waalse wedstrijdjes. Hierdoor zal het eindklassement in de HC er dit jaar wellicht niet inzitten, wat niet wegneemt dat ik nog wel eens terug te vinden zal zijn tijdens andere HC wedstrijden (Linter, Tongeren, Wellen, Alken ....).
Een eerder beperkte delegatie van de Speelhofrunners aan de start te Bolderberg op zondag. Marie-Anne, David, Stefan en ikzelf voor de 11.7 km en Martine voor de 5 km. De dagen voorafgaand had ik veel last aan de onderrug wat me zelfs noopte tot een extra sessie kiné op zaterdag waardoor dank aan mijn kiné :). Ik koos voor een wat langere opwarming (2.5 km) maar voelde toen al dat ik niet over alle kracht in de benen kon beschikken. Toch koos ik ervoor om vrij vooraan te starten wat meteen een snelle openingskilometer opleverde. Maar na deze vrij vlakke kilometer, werden we al snel over de onverharde kronkelende paadjes in het plaatselijke bos gestuurd. Het tempo kreeg een stevige tik maar het gevoel was vrij goed. De mensen rondom mij had ik verwacht dus het niveau was ok. Halfweg kregen we eventjes een geasfalteerde strook voor de voeten en het tempo kon dus terug omhoog. Maar een kilometer later draaiden we terug het bos in en nu waren de paadjes moeilijker beloopbaar. Het was bij momenten zoeken naar een goed beloopbaar pad. Dit was niet meteen ideaal voor de rug. En uit ervaring wist ik dat de moeilijkste passage nog moest komen. Vanaf km 9 kregen we een schuine graskant voorgeschoteld om vervolgens het losse zand ingestuurd te worden. Hier begint tevens de laatste klim richting kluisberg. Het was harken om boven te komen en vlak na de top denderde Fonz Kerremans me voorbij. Ik probeerde aan te haken in de hieropvolgende afdaling maar dat bleek niet haalbaar en ik besloot geen risico's te nemen. Zo liep ik tevreden richting finish na 53'45 voor de 11.7 km en kon net maatje Stefan voorblijven die nauwelijks een 10-tal na me de finish wist te bereiken, hij had dus een heel goede wedstrijd gelopen. Achteraf nog wat bijgepraat het enkele collega's die zich waagden aan de 33 of de 50 km tocht vooraleer richting douche te trekken.
Volgende wedstrijd : zaterdag 2 april Warnant, Hesbignon, 11 km.
Afgelopen weekend deelgenomen aan 2 wedstrijden. Normaal beperken we ons tot 1 wedstrijd per weekend, en zeker geen 2 dagen na elkaar, maar afgelopen weekend stond er zowel een wedstrijd van Cours la Province (Héron op zaterdag) en van Hesbignon (Berloz op zondag) op de kalender en was het moeilijk kiezen. Dan maar voor beiden gekozen. Hierbij een kort verslag van beide wedstrijdjes.
Jogging HERON - Cours la Province - 11 km
Zaterdag trokken we dus met een beperkte delegatie (Stefan, Marie-Anne, Gilbert en ikzelf) richting Héron. Ik had hier 2 jaar geleden nog eens gelopen en had dus wat beperkte parcours kennis. Niet extreem zwaar naar Waalse normen maar vlak kunnen we deze wedstrijd toch ook niet meteen noemen. Neem daar nog eens de pittige wind bij (4 Bft) die het gevoel van de stralende zon meteen deed verdwijnen en dan weet je dat het een pittige opdracht zou gaan worden. Normaal was het de bedoeling van deze wedstrijd op ralenti af te leggen :) maar éénmaal die nummer op je trui .... tja dan wordt het een moeilijke opdracht om het rustig aan te doen.
Vanaf de start van de wedstrijd open veld en wind op kop, meteen stevige kost dus en steeds vals plat omhoog. Ik vertrok niet al te snel en was in het gezelschap van Stefan. Na een 2-tal kilometer moest ik zelfs een gaatje laten om mijn estafette-vriend, en dat gaatje werd steeds wat groter. Richting bevoorrading aan km 5, kregen we opnieuw een lange rechte strook voorgeschoteld. Bij aanvang van deze strook bedroeg mijn achterstand ongeveer een 25-tal secondjes. Naar het einde van de strook +- 1 km was deze teruggebracht tot een handvol seconden. Maar ik was blijkbaar wat diep gegaan en in de eerst volgende strook met een stevige afdaling erin, kon Stefan de kloof opnieuw wat uitdiepen. Maar gelukkig kregen we nu een langere hellende strook waar ik momenteel nog wat sterker in ben als Apo, te wijten aan de vele trainingskilometers die ik meer kan lopen als hem. Op deze strook wist ik hem definitief bij te benen, en kon ik meteen een klein kloofje slaan. Even getwijfeld om samen richting finish te lopen, maar de wedstrijdgeest was effe te groot :) . Maar veel voorsprong kon ik niet meer nemen en zo wist ik met een kleine 50 meter voorsprong de finish te bereiken in 50'34 voor 11 km of 4'37/km gemiddeld, goed voor een 29e plaats op 130 deelnemers. Met dit resultaat kon ik leven, en was onmiddellijk benieuwd wat dit zou geven voor de benen de volgende dag.
Jogging de BERLOZ - Challenge Hesbignon - 11 km
Zondagochtend trokken we (de ploeg van zaterdag aangevuld met David, Martine & Lutgarde) dus naar Berloz, nauwelijks over de grens, hometown van collega loper Kristof. Hij had me het parcours mooi beschreven en ik wist dus perfect waaraan me te verwachten. Opnieuw naar Waalse normen een niet echt moeilijk parcours, maar toch geaccidenteerd genoeg om verschillen te maken. En opnieuw stond er een stevige wind (3 à 4 Bft) die het opnieuw koud deed aanvoelen. Na een korte opwarming, 1 km, voelden de benen niet echt slecht aan, maar ook niet supergoed na de wedstrijd van de dag ervoor.
Enfin we zouden ervoor gaan, en wel zien waar het schip zou stranden. Na enkele honderden meters kwam ik in het gezelschap van Marc Geyskens en dat zou zo blijven tot aan de finish. Na een goeie kilometer pikten we Martine op, die voor de korte afstand ging, en zij bleef tot aan de splitsing mooi in ons spoor en liep zo naar een mooie 2e plaats bij de dames in de korte wedstrijd. Voor mezelf was het vandaag vooral op karakter overleven. Marc gaf enkele malen aan tegen de limiet aan te lopen, maar dat was ook voor mezelf het geval maar dat gaf ik niet aan. Vooral de onverharde passage rond kilometerpunt 6 deed pijn aan de benen, en zeker de gladde modderpassage deed het tempo wat stokken. Gelukkig konden we op het asfalt het tempo terug opkrikken. Door de info van Kristof wist ik dat de zwaarste passage nu kwam. Een klim over de brug van de autostrade, gevolgd door een lange strook rechtdoor vals plat tegen de wind in. Hier was het tegen zeg maar over de limiet gaan. Gelukkig draaiden we op het einde van de weg naar rechts en ging het nu in dalende lijn richting finish. En net als gisteren werd opnieuw de finish na 11 km overschreden in 50:33 dus opnieuw 4'36/km gemiddeld. Meer dan tevreden met dit resultaat en toch een beetje fier dat ik dit 2 opeenvolgende dagen wist te presteren, al is dit zeker niet om wekelijks te doen :)
Volgende wedstrijd : zondag 20 maart, Vijverrun, 12 km, HaspengouwChallenge
Samen met Marc & Martine op pad na ongeveer 4 km met Dimi op de achtergrond
Gisteren stond dus de start van de Challenge Hesbignon op de kalender. Aan deze Challenge neem ik al voor het 9e opeenvolgende jaar deel. Eind vorig jaar even getwijfeld om dit jaar over te schakelen naar Challenge Condruzien, maar gezien vele wedstrijden hier op vrijdagavond doorgaan ligt deze nogal moeilijk. Dus stonden we gisteren aan de start te Fernelmont voor de opener van "den Hesbignon". En eigenlijk blij weer aan de start te staan eigenlijk. Want buiten onze talrijke delegatie van de Speelhofrunners (Peter, Stefan, Marie-Anne, Richard, Gilbert, David en ikzelf) waren er ook weeral talrijke loopvrienden te begroeten vooraf en achteraf.
De openingswedstrijd is één van de makkelijkere uit de reeks. Naar Waalse normen zo goed als vlak, met als zwaarste stroken, de bijna 2 kilometer lange strook onverhard, licht omhoog lopend, tussen kilometer 1 en 3 en de 2 klimmetjes over de brug van de autostrade en de grasstrook rond kilometer 5. Voor de rest veeleer lange rechte wegen in open veld waar vooral de wind je parten kan spelen.
Tijdens de rit richting Fernelmont nog eens snel gekeken wat de tijd was van vorig jaar (52'50), deze was dus een goeie richttijd. Ik had niet meteen het doel deze te verbeteren want de omstandigheden waren niet echt ideaal. Amper een 3-tal graden 'warm' met een stevige wind en wat gedruppel, niet meteen ideaal loopweer te noemen. Neem daar ook nog bij dat ik een 3-4 kg zwaarder sta dan vorig jaar op dit moment dan wordt beter doen moeilijk.
Maar we zouden wel zien waar het schip zou stranden en zoals elke week gingen we er van bij de start vol tegenaan. De eerste kilometer ging vrij vlot, maar tijdens de strook onverhard, ging het al onmiddellijk moeizamer. Ik werd gepasseerd door Albert, Laurent en Richard en kon bij geen van hun ook maar even aanklampen. Gelukkig kon ik even later in een groepje wat terug recupereren en zo wist ik even later tijdens de klim op de brug over de autostrade in eerste instantie Laurent bij te halen en even later ook Mark Geyskens te passeren, toch iemand die vorig jaar tijdens Hesbignon wedstrijden telkens voor me wist te finishen. Ook Jules had ik ieder moment verwacht, maar hij bleek gisteren niet over zijn beste benen te beschikken. Ik ging verder op mijn eigen tempo al werd het tijdens kilometer 7 en 8 met de wind op kop toch even moeilijk. Gelukkig had ik de nodige parcourskennis en wist ik dat de laatste 2 kilometers grotendeels in dalende lijn waren. Op karakter dus de laatste zwaardere strook proberen te overleven, 2e maal de brug over de autostrade, om dan even later in dalende lijn richting finish proberen te versnellen. En zo wist ik na 11.45 km de finish lijn te overschrijden in 52'52 (4'37/km gemiddeld) ofwel amper 2 secondjes trager dan vorig jaar. Meer dan tevreden met dit resultaat. Gezien de stevige concurrentie waren er dit maal geen podiumplaatsen voor de Speelhofrunners of andere Vlaamse vrienden. Wel op het podium bij de V3 op de 2e plaats en dik verdiend Albert Vandensavel die al goed in vorm zit.
Volgende wedstrijd : Challenge Hesbignon, zondag 13 maart te Berloz (11 km)
La promenade de Geer - Cours la Province - 10.3 km
Gisteren trokken we dus met 6 Speelhofrunners (Marie-Anne, Martine, Stefan, David, Gilbert en ikzelf) richting Geer, waar alweer een wedstrijd van de ClaP op de kalender stond. De organisatoren hadden gekozen voor een nieuwe start en finish plaats t.o.v. de voorbije jaren. Voor de rest bleef het parcours grotendeels ongewijzigd. Vooral voor en na de wedstrijd was deze plaats veel leuker, met een leuke kantine trouwens met veel lekkere bieren :)
Geer staat garant voor een mooi en aantrekkelijk parcours met een mooie passage door een soort natuurdomein, met zowel een verharde als een onverharde passage. 2 afstanden op het programma, 5.2 en 10.3 km. Enkel Martine ging voor de korte afstand, met winstkansen was dit en logische keuze. Als het mogelijk was zouden Stefan of ik haar proberen te hazen :)
Er stond een vrij stevige ijzige wind die zeker zijn rol zou gaan spelen tijdens de wedstrijd.
Iets na 10u30 werden we toch alweer met een talrijke bende op pad gestuurd. Martine nam een blitz start en was een stuk sneller dan Stefan en mezelf weg. Het zou duren tot bijna km 2 voor ik haar kon bijbenen. Ik maande haar aan om achter me plaats te vatten en zo uit de wind te zitten. Eén dame liet op dat moment een 25-tal meter voor ons uit, we dachten dat ze voor de 10 km ging, maar voor alle zekerheid liepen we toch maar het gaatje dicht. Ik nam Martine tot aan de splitsing op speeltouw, waar ze bijna de verkeerde richting nam. Gelukkig was haar voorsprong vrij groot en kon ze met gemak de overwinning binnen halen met een mooi gemiddelde van 4'30. Ikzelf moest nu toch effe bekomen van de geleverde inspanning en op de langere strook vals plat kreeg ik het effe moeilijk. Toen ik er na 7 km terug wat doorkwam kregen we de wind stevig op kop en volgde de moeilijkere stroken ( bergop, onverhard, modder) zich snel op, mijn tempo kreeg opnieuw een stevige tik). Gelukkig kon ik me op het einde in een groepje mengen en zo richting eindstreep lopen. Uiteindelijk de 10.3 km volbracht in 47'10 ofwel 4'35/km gemiddeld. Al bij al zeer tevreden met mijn eigen resultaat, maar ook tevreden dat we een bijdrage konden leveren aan Martine haar winst. Gilbert, Stefan en Marie-Anne haalden ondanks een zware avond toch nog allen mooie resultaten. David bleek niet zo tevreden met zijn geleverde prestatie al mocht zijn tijd er ook zijn.
Achteraf nog genoten van een lekker biertje vooraleer de prijsuitreiking aanvatte. Martine was tevreden met de bierkorf en Stefan wist zowaar nog een grotere bierkorf in de wacht te slepen met de tombola :) en zo keerden we dus allen gelukkig huiswaarts.
Volgende wedstrijd : zondag 6 maart, opening Challenge Hesbignon te Fernelmont (de echte start van het seizoen dixit Apo)
Jogging des Scouts te Horion-Hozemont, 12.2 km, Clap
Gisterenochtend stond al de 5e wedstrijd van Cours la Province op de kalender. Voor mezelf de 4e waarop ik aanwezig was. In Horion-Hozemont stond ik voor de 3e maal op rij aan de start. Dit jaar waren Stefan, Marie-Anne en Gilbert mee afgereisd naar dit kleine dorpje waar je anders waarschijnlijk nooit zou halt houden, tenzij voor een loopwedstrijdje natuurlijk. We kozen allen voor de langste afstand 12.2 km. Uit de voorgaande jaren wist ik dat we een gevarieerd parcours zouden voorgeschoteld krijgen met enkele stevige hellingen. Alsof dat nog niet genoeg was, stond er ook nog een stevige wind die ons parten zou spelen.
Na een korte opwarming (1.2 km) was ik om 10u30 klaar voor de start. De benen waren nog niet volledig gerecupereerd van de halve marathon van de week ervoor te Alleur, maar we zouden er proberen het beste van te maken.
Mede door de wind die we stevig mee hadden in de aanvangsfase, konden we tijdens de eerste kilometers de tijden nog onder de 4'30/km houden. Maar éénmaal we de onverharde stroken rondom het plaatselijke kasteeldomein kregen voorgeschoteld, gevolgd door een stevige kasseistrook, kreeg het tempo voor de eerste keer een stevige knauw. Km 4 konden we het tempo nog even terug opdrijven, maar vanaf het bordje van kilometer 5 kregen we de wind stevig op kop. Ik probeerde op dit moment aan te haken met een groepje dat me passeerde, maar dat was verloren moeite ze liepen net iets te snel voor den deze. Op de koop toe wist ik ook dat vanaf nu de zwaardere kilometers van de wedstrijd eraan kwamen, met enkele stevige hellende stroken. Door een parcourswijziging kregen we ook nog een vrij stevige modderstrook te verwerken, alvorens de laatste hellingen diende aangepakt te worden. Hier was het echt harken, stevig bergop, plassen en wind op kop .... maar ook deze overleefden we. Eénmaal boven probeerde ik terug het tempo richting 4'30 op te drijven maar dat lukte enkel nog tijdens de laatste kilometer die grotendeels in dalende lijn ging met de wind mee, gelukkig maar :)
Zo wist ik na een leuke maar zware strijd de finishlijn te overschrijden na 57'20 voor 12.2 km ofwel 4'42/km gemiddeld. Een kleine 2 minuten trager dan vorig jaar, maar daar had ik me aan verwacht gezien de omstandigheden. Gilbert kwam binnen rond 54', Stefan net boven het uur en Marie-Anne +- 1u12.
Toch wel een pluim voor de organisatie vandaag, die duidelijk geleerd had uit de fouten van het verleden, en de aankomststrook verlegd had en ook zorgde voor voldoende water enzo na de finish !!
Volgende wedstrijd : zondag 28 februari, la promenade de Geer, 11.2 km, Cours la Province.
Gisteren trokken we met een vrij grote delegatie van de Speelhofrunners richting Alleur, waar de Halve Marathon van MJ Sport op de kalender van de Challenge Cours de la Province stond. Ik zou samen met Stefan, Peter en Richard de halve doen, terwijl David, Marie-Anne en Lutgarde voor de 11 km gingen.
Voor mij was het de 2e deelname aan deze halve marathon, het parcours kende dus geen geheimen, dat was al een voordeel. Vorig jaar liet ik hier een tijd noteren van 1u40'10, doel van dit jaar was onder de 1u40 proberen te gaan. Maar echt ideaal waren de omstandigheden niet voor mezelf. Net terug van een 3-daagse Eurodisney dus de beentjes voelden alvast wat loom aan. Maar we zouden wel zien waar het schip zou stranden.
Aangezien er een tempomaker voorzien was voor 1u40 kon ik perfect gaan inschatten tijdens de wedstrijd of mijn doel kon bereikt worden of niet. Deze voorblijven gedurende de ganse wedstrijd was dus de opdracht. Het parcours bestond uit 2 bijna identieke rondjes, met onderweg enkele stukken vals plat, maar van echte hellingen is hier geen sprake, naar Waalse normen dus een vlakke halve :) (120 hoogtemeters).
Bij de start effe aangepikt bij de tempomaker van 1u30 en zo nam ik meteen voorsprong op het schema. Eénmaal uit het drummen bij de start besloot ik al snel mijn Eigen tempo op te zoeken wat ik vrij comfortabel zou moeten kunnen volhouden tijdens de ganse wedstrijd. Dit lukte vrij aardig en ik bevond me regelmatig in een klein groepje. De eerste stroken vals plat werden goed verteerd en bij de eerste doorkomst aan MJ Sport kon ik bij het kruisen mijn voorsprong op de ballon van 1u40 inschatten (+- 200 meter), maar de vermoeidheid begon toch toe te nemen nu stilletjes aan. Na MJ Sport komt naar mijn mening het meest vervelende stukje van het parcours en ik kreeg het hier dan ook effe moeilijk. Maar na de eerste passage aan de start- en aankomstzone ging het terug wat vlotter. Op het stuk vals plat tijdens de 2e ronde (na 13 km) kon ik opnieuw mijn voorsprong inschatten op de ballon van 1u40 en deze was opgelopen naar ongeveer 300 meter. Dit gaf mezelf toch wat moed, waardoor het wat makkelijker werd om de vermoeide benen aan het draaien te blijven houden en vanaf nu vooral op karakter. Na het laatste stukje vals plat kwamen we opnieuw langs MJ Sport waar ik even later aan de brug opnieuw kon inschatten waar ik me bevond ten opzichte van de tempomaker van 1u40. En waar ik deze hier in de 1e ronde kruiste onder de brug, moest hij nu toch een 150 tal meter extra prijsgeven en dit na 17.5 km. Dit mocht niet meer fout gaan, ondanks we nu de vervelende zone weeral gingen binnenlopen. Maar op karakter gingen we voort al moest ik het tempo toch wat lichtjes laten zakken. Maar even later passeerden we al de vod van laatste kilometer :) en konden we beginnen aftellen. Zo liep ik met een goed gevoel de laatste honderden meters over de vélodrome van Alleur om alzo de eindstreep te overschrijden in 1u37'40 ofwel 4.37'/km gemiddeld. Zeer tevreden met dit resultaat en meteen een nieuw PR op de halve marathon.
Ook de overige Speelhofrunners lieten mooie tijden noteren en zo kon iedereen tevreden genieten van het mooie bevoorradingsbuffet na afloop !!
Volgende wedstrijd : Jogging de Scouts, Horion Hozemont, 12.2 km, Cours la Province
Ik ben Mario, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Smol.
Ik ben een man en woon in Kerkom bij Sint-Truiden (België) en mijn beroep is Bediende.
Ik ben geboren op 10/08/1972 en ben nu dus 52 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Jogging, voetbal, pret- en dierenparken.
