Ik ben Patrick
Ik ben een man en woon in Schriek (Belgie) en mijn beroep is gepensioneerde militair..
Ik ben geboren op 21/01/1960 en ben nu dus 65 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: joggen en internet.
In mei 2012 nog 142kg, nu 85kg, en de joggingmicrobe heeft mij te pakken.
Verhaal van een 'nieuwe' jogger Ervaring van een beginnende loper geboren in 1960.
16-08-2014
Dry Eycken Jogging in Herselt-Bergom
Na een, voor mij, sterke prestatie
tijdens de Hageland Jogging, was het gisterenavond recupereren
tijdens de Dry Eycken Jogging in Herselt-Bergom.
Tijdens de rit naar Herselt viel de
regen met bakken uit de lucht. Ik begon al te denken dat mijn keuze
voor Herselt en niet Dwars door Zaventem die 's namiddags plaatsvond
een verkeerde keuze was maar gelukkig klaarde het snel op en bleef
het tijdens de wedstrijd, op een kleine bui na, zo goed als droog.
Het parcours, identiek als dat aan de
Natuurloop van Hertberg, die begin juni plaatsvond, is een 100%
onverharde omloop door de Merodebossen: brede boswegen, een beetje
grind en weidegrond.
Zelfs na de overvloedige regen van de
voorbije dagen lag de omloop er nog steeds relatief droog bij.
Keuze uit 1, 2 of 3 rondjes van 4 km.
Iedereen samen aan de start (slechts
een 150-tal lopers). De concurrentie van Zaventem en het slechte
weer speelden de organisatoren zeker parten.
De bedoeling was om het rustig te
houden, een stevig tempoloopje. Van bij de start nestelde ik mij in
het laatste deel van het deelnemersveld en daar zou ik ook blijven.
Mijn 8 km (2 rondjes) afmalen aan gemiddeld 5'30 per km op een licht
heuvelachtige omloop.
Tevreden met het gevoel dat er morgen
in Haacht een knalprestatie zit aan te komen en hopelijk een nieuw PR
op de 5 km. Maar eerst nog vandaag, zaterdag, lekker uitrusten !
Terug een druk verlengd joggingweekend
voor de boeg. Op mijn programma staan:
op donderdag 14 augustus: de
Hageland Jogging in Tielt-Winge (9,4 km)
op vrijdag 15 augustus: de Dry
Eycken Jogging in Herselt (8 km)
op zaterdag 16 augustus: de
Natuurloop in Duffel (8 km)
op zondag 17 augustus: de Haachtse
Loop (5 km)
Eén van deze vier zal toch moeten
wijken want te is te natuurlijk. Zoals het er nu uitziet, laat ik
de Natuurloop in Duffel voor wat het is.
Gisterenavond dus afgezakt naar
Tielt-Winge. Een loop die gekend is om zijn onverharde steile
beklimming van de Bleireberg! Dit jaar wegens wegenwerken een iets
ander parcours maar toch even pittig. Per ronde van 4,7 km een
tweetal venijnige heuvels. Voor de rest veel singletracks, weide,
grind- en verharde wegen.
Een totaal van zo'n 300 lopers had
zich ingeschreven voor één van de drie wedstrijden (1, 2 of 3
rondes). De start werd samen genomen. Net voor de start begon het
te regenen en dat zou zo blijven gedurende gans de wedstrijd.
Gelukkig viel het al bij al nog goed mee en waren het geen
plensbuien.
Ik had deze wedstrijd aangekruist om
een test uit te voeren. In voorbereiding van de halve marathon van
Brussel moest ik absoluut eens een sportgel tijdens een wedstrijd
uit proberen. Mijn keuze was gevallen op de Isostar Energy Booster
20g. Relatief snel vertrokken maar toch nog met een zekere reserve
(voor de hellingen) verliep de eerste ronde al bij al heel vlot.
Bij de doorkomst aan de aankomst was het tijd voor mijn sportgel en
een bekertje water. Ik weet niet of het aan de gel lag of aan het
placebo-effect maar de tweede ronde verliep nog vlotter. Gemiddeld
10 seconden per km sneller en ook hier had ik nog een zekere
reserve. Deze test was dus zeer geslaagd. Geen last van de maag en
energie in overvloed.
Binnen een paar weken nog eens een
test plannen op een langere afstand dus !
Bij het binnenleveren van je
borstnummer kreeg je hier ook nog een leuke zak met veel lekkers in.
Wat wenst een mens nog meer ?
Vanavond in Herselt gaan we er een
tempoloopje van maken. Dus absoluut niet voluit en geen aandacht
voor de tijd of plaats. Gewoon een lekker gevoel er aan overhouden
om dan zondag in Haacht te proberen mijn PR op de 5 km te breken.
Een tiental dagen verplichte rust
moeten houden want plots was daar een indringende rugpijn. Voorover
buigen, grote stappen zetten of bruuske bewegingen gingen gepaard met
een diepe pijnscheut in de lage rugstreek.
Na een CT-scan was het oordeel van de
huisarts: hernia. Toch even slikken !
Een weekje ontstekingsremmers
(Aceclofenac) en een pijnstiller (Tramadol) zouden de pijn moeten
verhelpen.
Gezien ik mij hierbij toch niet al te
goed voelde, besliste ik om ook eens een osteopaat te consulteren.
Afgelopen woensdag mocht ik langskomen (één week nadat ik de eerste
pijnscheuten gewaar werd). Ondertussen was 90% van de pijn al
voorbij en voelde ik mij stukken beter. Normaal stappen ging terug
en ook voorover buigen was geen probleem meer.
De diagnose van de osteopaat: inderdaad
medisch gezien een hernia L5-S1 maar de uitstulping was nog relatief
klein. In principe mag ik daar nooit geen last van hebben tenzij
deze ontstoken geraakt wat in dit geval dus gebeurd was. Gezien de
ontsteking ondertussen voorbij was, mocht ik terug gaan joggen :)
Vrijdagavond, dan maar afgezakt naar de
Limberg in Herselt om deel te nemen aan de laatste manche van het
Herselts Joggingcriterium. Een zo goed als volledig verharde omloop
van 2,5 km met daarin de beklimming van de Limberg, een 'langzame'
oplopende heuvel.
Keuze tussen 2 of 4 rondjes. De 5 km
start was om 19:15 uur terwijl de 10 km van start ging om 20:00 uur.
Gezien ik de kilometers absoluut kan gebruiken, viel mijn keuze dus
op 4 rondjes.
Tijd genoeg om de lopers van de 5 km
aan te moedigen, alhoewel ... op een bepaald moment viel de regen met
bakken en bakken naar beneden dat ik maar wijselijk besloot om
beschutting onder de tenten te zoeken. Wat een regenbui zeg. De
lopers van de 5km liepen ondertussen door en doornat druppelsgewijs
binnen :)
Ik begon het mij al stilletjes te
beklagen dat ik in zo'n weer 10 km ging afhaspelen maar ... de
weergoden waren ons gunstig gezind want zo'n 10 minuten voor de start
begon het op te klaren en stopte het met regenen.
Ik starte vanachter want ik wou
absoluut niets forceren en had toch een beetje schrik van de rug. Je
weet immers maar nooit. Bovendien was het continue lopen op beton
wat niet de ideale ondergrond is voor het opvangen van de schokken.
Naarmate de wedstrijd vorderde,
versnelde ik ook om uiteindelijk na 53 minuten de aankomst te
bereiken. Niets gevoeld en een heerlijk gevoel achteraf.
Ik kan mijn trainingsprogramma voor de
halve marathon terug oppakken.
Vorige woensdag werd ik plots een pijnscheut in de rug gewaar. Vanaf dat moment ging bewegen met veel moeite en pijn. Voorover buigen was niet meer mogelijk en bruuske bewegingen werden automatisch met een pijnscheut beloond. De huisdokter vreesde voor een hernia en stuurde me door naar het ziekenhuis voor een CT scan. Ondertussen ook een ontstekingswerend middel (Aceclofenac) en een pijnstiller (Tramadol) voorgeschreven gekregen. Vrijdagnamiddag dan het resultaat van de scan: hernia in de onderrug. Voorlopig zit lopen er niet meer in. De medicijnen beginnen wel al te werken: de pijn is al duidelijk minder maar bruuske bewegingen zijn nog steeds pijnlijk. Gezien de evolutie echter blijf ik positief dat ik binnen korte tijd terug zal kunnen joggen. Voorlopig laat ik de moed niet zakken. Volgende woensdag nog een afspraak bij de osteopaat.
Deze week maar één wedstrijd op mijn
programma: de Baalse Kermisloop. Een 100% verharde, vlakke omloop in
het centrum van Baal. Keuze uit de 5 km of de 10 km, respektievelijk
2 of 4 rondjes van 2,5 km. Deze wedstrijd staat gekend als heel
snelle omloop.
Ik had mij ingeschreven voor de 10 km
die om 19:45 uur van start ging. Tijd genoeg om eerst de 5 km te
bekijken en te supporteren voor diverse collega's gezien de 5 km al
om 19:00 uur startte.
De bedoeling was om nog eens een 10 km
onder de 50 min te lopen.
Goed vertrokken en mooi op schema maar
na 3,5 km begonnen mijn darmen van zich te laten horen met
buikkrampen tot gevolg. Het tempo ging al snel omlaag en na goed 2
rondjes (5,63 km) moest ik stoppen en dringend een toilet opzoeken.
Op dat moment stond mijn klok op 27:50 of een gemiddelde van 4'57 min
per km.
Jammer want een tijd onder de 50 min
had er waarschijnlijk wel ingezeten maar de roep van de natuur was
sterker. Nadat ik aan de aankomst enkele minuten op het toilet had
doorgebracht, zag ik het niet meer zitten om nog verder te lopen. Zo
eindigde de Baalse Kermisloop in mineur.
Waarom ik plots last begon te krijgen
van mijn darmen weet ik niet echt. Ik had niets speciaals gegeten.
Niets dat ik anders ook niet eet voor een wedstrijd.
Herkansing volgend jaar.
Nu eerst een intense trainingsweek om dan volgend week in Gelrode, Kortenberg en Booischot aan de start te verschijnen.
Op tijd vertrokken naar Tielen voor
Dwars door Kasterlee, een wedstrijd van Kasterlee naar Tielen over
een voor 80% onverhard parcours door de bossen over iets meer dan 16
km.
Samenkomst aan de aankomst in Tielen om
dan met bussen naar Kasterlee gebracht te worden voor de start. Een
heel mooie, heuvelachtige omloop stond ons op te wachten. Gelukkig
was het weer dit keer prima om te lopen, zo'n 23° en een beetje
wind, gedaan met die drukkende temperaturen van de vorige dagen.
Maar ... wie gaat er nu naar een
jogging zonder loopschoenen ? Die had ik natuurlijk vergeten en
gezien Tielen Schriek een autorit van 45 min was, was er geen
tijd om terug te keren. Gelukkig had ik wel mijn goedkope
sportschoenen uit de Brantano aan (25 Euro). Dus een beetje
twijfelen of het wel verantwoord was, maar reeds ingeschreven, en een
onverhard parcours en veel veel goesting deden mij over stag gaan.
Als ik het rustig aan zou doen dan zou dit mij geen blessures mogen
opleveren. Dus van start met de Brantano-schoentjes.
Tijdens de eerste vijftal kilometer
werden ons een paar serieuze kuitenbijters voorgeschoteld. Lange,
tamelijk steile beklimmingen gevolgd door mooie afdalingen en dat
allemaal tussen de bomen. Daarna werd de omloop gelukkiger iets
vlakker, nog wel licht golvend maar helemaal niet meer te vergelijken
met de eerste vijf kilometers.
Mijn doel was om ongeveer tegen 10 km/u
te lopen, een intensieve duurloop dus. Die stond deze week toch op
mijn programma dus van de nood dan maar een deugd maken.
Onderweg voelde ik wel elke boomwortel,
elke steen en elke oneffenheid maar heel veel last bezorgde mij dit
gelukkig niet. Al bij al viel het lopen goed mee en waren geen
pijntjes voelbaar.
Op het einde besloot ik dan ook nog een
beetje te versnellen waardoor ik mijn collega loper, Hans nog te
pakken kreeg.
Na 16,3 km klokte ik af op
1u35min24sec, ofwel 5'51 per km (10,2 km/u). Perfecte intensieve
duurloop dus. Aan de aankomst wachtte ons nog een lekker ijsje van
Ijsboerke en een mooie functionele T-shirt op als geschenk. We
konden het slechter getroffen hebben.
Alhoewel het dus goed meeviel met mijn
Brantano-schoentjes zal ik mijn loopschoenen niet vlug meer vergeten.
Zondagavond en mijn eerste wedstrijd
van dit verlengd weekend: de Natuurloop in Hertberg. Keuze uit 1, 2
of 3 rondjes van iets meer dan 4 kilometer op een grotendeels
onverhard, licht heuvelachtig parcours door de bossen.
Start en aankomst op het voetbalveld
van de Drie Eyckenboys in Herstelt. Gekozen voor 2 rondjes gezien ik
's anderendaags ingeschreven ben voor de 16 km in Dwars door
Kasterlee.
Alhoewel de weerman frisser weer had
aangekondigd was het toch weer heel zwoel. Al de hele week heel warm
met temperaturen boven de 30° en dat liet zich duidelijk voelen. Al
bij de start (allemaal samen) had ik lood in de schoenen.
Voluit gaan was hier zeker geen optie.
Een goede training, dat wel. Aan de aankomst tikte de klok af op
47min 27 voor 8,29 km. Een gemiddelde van 5'43 per km, perfect
gezien mijn trainingsloopje een 8 km loop bevatte aan 5'45. Enkel de
gemiddelde hartslag (152) lag wat aan de hoge kant maar dit ligt
volledig aan het warme en drukkend weer.
Na vrijdagavond de 8 km in Wiekevorst
was het de volgende tijd voor de Hoevejogging in Weerde. De eerste
maal dat ik hier deelnam. Eerder een kleinschalige organisatie met
een beperkt aantal deelnemers. Is ook eens leuk.
Keuze uit 3 afstanden: 1, 2 of 3
rondjes van telkens ongeveer 3,4 km. Gezien de start van de 3,4 km
om 18 uur was en de gezamelijke start van de 7,8 en 10,2 km om 18:45
uur, besloot ik om mij in te schrijven voor zowel de 3,4 km als de
7,8 km. Zo kon ik eens voluit gaan op de kortste afstand om daarna
los te lopen op de iets langere.
De omloop zelf was voor ongeveer 60%
verhard (weg) en de rest voornamelijk door het bos (breed goed
beloopbaar pad) en een klein stukje kasseiweg. De eerste anderhalve
kilometer liep heel lichtjes bergafwaarts terwijl in de laatste
kilometer twee korte klimmetjes zaten. Al bij al vrij vlak en in
principe dus een snelle omloop. Ideaal om mijn snelheid te testen,
ook al gezien het beperkt aantal deelnemers.
Ideaal loopweer bovendien. Niet al te
warm en een lichte druilerige regen.
Om 18 uur stonden exact 57 lopers aan
de start van de 3,7 km. Van bij de start trok ik de hendel goed open
om de eerste km in 4'16 af te leggen. Daarna probeerde ik om het
tempo zo goed mogelijk vol te houden.
Na 15'17 bereikte ik voldaan de
aankomst. Mijn beste prestatie ooit met een gemiddeld tempo van 4'32
per km, of een gemiddelde van 13,23 km/u. Bovendien eindigde ik als
2de in de categorie van de 50+ (27ste algemeen).
Absoluut heel tevreden dus.
Een half uurtje later (18:45 uur)
stonden we met 153 lopers aan de start van de overige twee afstanden
(62 deelnemers voor 2 rondjes en 91 voor 3 rondjes). Gezien mijn
'topprestatie' van een half uurtje voordien vertrok ik helemaal
achteraan in een tempo van ongeveer 5'45 per km. Na één rondje
voelde ik mij al bij al nog zeer goed en besloot toen maar om een
beetje te versnellen om uiteindelijk in 36'58 de aankomst te bereiken
(algemeen gemiddelde 5'30 per km). Dus al bij al nog een snel tweede
rondje uit de benen geschud.
Na een deugddoende douche nog een
anderhalf uurtje in de feesttent blijven hangen met een paar collega
lopers/loopsters. Niemand van ons echter die in de
aanwezigheidstombola op geluk kon rekenen.
Na drie weken intensieve training stond
deze week een rustige trainingsweek op het programma. Vier
trainingen van 8 km aan gemiddeld 5'45 per km. De eerste training
werd dinsdag afgewerkt. De tweede gepland op donderdag viel in het
water. Ik zag het echt niet zitten om in zo'n regenweer aan te
zetten.
De twee laatste trainingen stonden
gepland op vrijdag en zaterdag. Tegelijkertijd ook een jogging in
Wiekevorst en Weerde.
Vrijdagavond dus naar Wiekevorst voor
de Hoevejogging. Keuze uit 1, 2 of 3 rondjes van telkenmale een 3,7
km op een bijna volledig verhard en vlak parcours.
De laatste twee weken had ik telkenmale
moeite om mijn begintempo aan te houden, vooral mentaal dan. Door
deze week weinig te lopen, had ik duidelijk een boost gekregen want
in Wiekevorst verliep alles heel vlotjes. De eerste twee kilometer
mee laten meedrijven met Cynthia Verschueren en toen ik merkte dat
haar tempo begon te zakken overgenomen en verder om mijn tempo van
ongeveer 5 min per km gelopen. Een gemiddelde hartslag van 155
(eindje onder mijn omslagpunt van 159) met een piek van 164 (terwijl
mijn maximale hartslag 173) is. Er zat dus duidelijk nog iets in de
tank bij de aankomst.
Ik heb mij trouwens voorgenomen om mij
minder op de prestatie te gaan richten en meer op de fun. Starten en
dan zien we wel hoe het loopt die dag. Waarom je telkenmale richten
op een eindtijd ? Voor wie of wat ? Nee, vanaf nu zien we wel
zolang ik er maar plezier aan beleef.
De Stratenloop in Rillaar,
zaterdagavond, was mijn laatste loopwedstrijd van deze week. Nog een
8-tal km moest ik volgens mijn schema maken.
Veel deelnemers waren er niet (slechts
84 voor de 3 afstanden samen). De voetbal zal er wel voor iets
tussen gezeten hebben. Nochtans stond er een groot scherm opgesteld.
Het voorziene startuur werd zelfs met een kwartier uitgesteld zodat
iedereen de eerste helft van de match kon volgen. Bij het begin van
de rust werd dan de start gegeven voor 1, 2 of 3 rondjes van 3,8 km.
Een 100% verharde omloop met twee heuvels erin verwerkt. Niet echt
een parcours om van weg te dromen maar je kan niet altijd verwend
worden natuurlijk.
De meeste deelnemers hadden gekozen
voor één rondje (om op tijd binnen te zijn voor de tweede helft van
de voetbal ?). Zelf had ik dus gekozen voor 2 rondjes, samen met
nog 27 anderen.
Alhoewel het tijdens de namiddag
regelmatig geregend had, was het toch een zwoel weertje. Weinig
zuurstof in de lucht. Al van bij de start voelde ik dat het een
zware wedstrijd ging worden. Echt geen goed gevoel en beteren zou
het niet. Het was gewoon kwestie van de 8 km vol te maken.
Na één rondje liep ik in het spoor
van een in Belgische kleuren uitgedoste dame die continue met ratels
(of hoe noem je die dingen) rondliep. Ik probeerde me vast te
bijten in haar spoor maar toch liep ze meter voor meter weg van mij.
Uiteindelijk toch de aankomst bereikt
in 40'15. Blij dat ik er was. Inpakken en wegwezen.
Mijn kilometers voor deze week zitten
er op en volgende week staat een kalme week op mijn programma. Vier
dagen lopen, gemiddeld 8 km per dag aan een tempo van ongeveer 5'45.
Vrijdagavond, nog eens een
joggingwedstrijd dicht in de buurt, namelijk de Peulisjogging in
Peulis (Putte), amper een goede 10 km van mijn deur.
Hier werd ons een grotendeels
onverharde, relatief vlakke omloop voorgeschoteld: start en aankomst
op het voetbalveld, een paar passages door het bos met toch enkele
tamelijk smalle stukjes erin, een passage op een grindweg, ook nog
een klein stukje zanderige ondergrond en een tweetal passages
macadamweg. Voor iedereen iets dus.
Keuze uit één, twee of drie rondjes
van 4km.
Volgens mijn trainingsschema voor de
halve marathon moest ik deze week nog 15 km doen. Gezien er 's
anderendaags nog een jogging op mijn programma stond, koos ik hier
dus voor twee rondjes of 8 km. Dit was gezien het zeer warme en
zwoele weer bovendien meer dan genoeg.
De start werd gegeven om 19u45 (start
voor 8 en 12 km samen). 186 lopers aan de start waarvan het
merendeel (110) gekozen had voor 2 rondjes.
Gezien de verschillende soorten
ondergrond en er ook stukken bijlagen waar het opletten was om de
voeten niet om te slaan had ik bij de start al geopteerd om achteraan
te starten en er een goede, doorgedreven training van te maken zonder
voluit te gaan. Met een gemiddelde van 11 km/u op het einde zou ik
al best tevreden zijn.
Alles verliep dan ook volgens schema
(elke kilometer bijna rond de 5'30). Halverwege het tweede rondje
begon het dan ook nog te regenen wat de passages in het bos er niet
gemakkelijker op maakte gezien mijn bril. Zeker het laatste stuk in
het bos met zijn kronkelende weg die dan nog veel bulten vertoonde,
vergelijkbaar met zo'n BMX parcours, was met een beregende bril toch
eventjes opletten geblazen.
Maar eind goed al goed. De aankomst
bereikt na 44'30 of een gemiddelde van 11 km/u. Hiermee eindig je
natuurlijk niet bij de eersten :) maar dat stoort mij dan ook
helemaal niet (plaats 84 op 110 deelnemers).
Vandaag eens geen auto nodig om naar
een jogging te gaan. De groentejogging in Schriek vind namelijk
plaats op 200m van mijn deur.
Een voor 100% verharde en vlakke omloop
met keuze uit 1, 2 of rondjes van 3,6 km. Niet echt een parcours om
lyrisch van te worden maar uit ervaring (mijn trainingen) weet ik nu
eenmaal dat er hier in de buurt niet echt iets moois te vinden is om
een loopwedstrijd te organiseren.
Volgens mijn trainingsschema
(voorbereiding halve marathon Brussel) moest ik deze week nog 7 km
lopen dus twee rondjes was hier ideaal als training.
Een regenachtige dag en, volgens mij,
minder volk aanwezig dan vorig jaar. Alle afstanden vertrokken samen
om 15:30 uur, 101 lopers begonnen aan de 7,2 km.
Mijn bedoeling was om er een snelle
wedstrijd van te maken. Na exact 34'15 bereikte ik de aankomst, of
een gemiddelde van 4'46 per km, of 12,6 km/u. Best tevreden maar de
13 km/u zit er nog niet in. Misschien op een iets kortere afstand.
Eens proberen één van de volgende weken.
Al bij al tevreden, maar doornat van de
regen nog een mooie zak met groenten in ontvangst mogen nemen en dan
snel naar huis.
Mijn loopweekend afgesloten in Tielen.
Een wel heel speciale ervaring want er wordt gelopen van Herentals
naar Tielen. Keuze uit de halve marathon, de 14 km of de 6km
Verzamelen geblazen tegen 11:30 uur in
het Ontmoetingscentrum van Tielen waar de inschrijvingen en de
aankomst plaatsvinden. 73 lopers hadden gekozen voor een plaatselijk
rondje van 6km in de Kasteeltuinen in Tielen terwijl de rest van de
lopers (een 400-tal) zich gezamelijk op weg begaven naar het station
van Tielen om daar de trein naar Herentals te nemen. Prachtig om al
die lopers op het perron van het station te zien staan.
Aangekomen in Herentals nog zo'n 1,5 km
te voet naar de startplaats waar om 12:40 uur eerst de 14 km van
start geschoten werd (302 starters waaronder ikzelf). Tien minuutjes
later startte dan de halve marathon met 123 lopers.
Het parcours loopt over 80% onverharde
wegen door de bossen tussen Herentals en Tielen. Een golvende omloop
met een tweetal nijdige beklimmingen erin, tel daarbij ook nog een
paar serieuze zandstroken en heel warm weer. Wel een heel mooi
parcours met relatief brede boswegen.
Gezien het mijn derde wedstrijd op rij
was, startte ik met de bedoeling er een intensieve duurloop van te
maken. Dus regelmatig de hartslag controleren zodat ik nooit in het
rood ging.
Van bij de start nestelde ik mij in een
groepje die ongeveer 5'45 per km liep. Een prima tempo waarmee ik
mijn hartslag onder controle kon houden tot aan de aankomst.
Na 1u21 bereikten we de aankomst in
Tielen. Heel tevreden hiermee en een goede training.
Ook heel tevreden dat ik kon
kennismaken met deze mooie wedstrijd. Volgend jaar zien ze me zeker
terug.
Tweede jogging van dit weekend, de
Hagelandse Wijnloop in Holsbeek. Het kaartje met het profiel van
deze jogging volstond voor mij om de kortste afstand (7 km) te
kiezen. De 12 km liet ik over aan de echte berggeiten.
Bij aankomst in Holsbeek viel mij
direct op hoeveel volk er aanwezig was. Prachtig zonnig weer en een
drukte van jewelste in en om de Sportschuur waar de inschrijvingen
plaatsvonden. Eerst ook nog eventjes genieten van een koffietje op
het terras van de cafetaria voor het tijd was om de opwarming aan te
vatten.
Buiten de aanloopstrook (en dus ook
aankomststrook) van ongeveer een kilometer liep het parcours voor de
rest over onverharde boswegen.
De eerste drie km verliepen
voornamelijk heuvel opwaarts terwijl de laatste vier bergafwaarts
gingen. Heel veel volk aan de start (meer dan 600 deelnemers voor
beide afstanden). Gestart ongeveer in het midden van het pak zorgde
ervoor dat ik niet te snel van wal stak en de motor dus niet direct
opblies.
Een mooi parcours dat gedurende de
eerste vier km samen moest afgelegd worden. Na een aanloop van een
goede kilometer op verharde wegen rond de Sportschuur werd het bos op
de Chartreuzenberg ingedoken. De onverharde paadjes hier waren soms
wel aan de smalle kant wat inhalen bemoeilijkte zeker met zoveel
lopers.
Na een viertal kilometer werden diegene
die de 12 deden linksaf gestuurd, terwijl wij (de 7km-lopers)
rechtsaf en verder bergafwaarts werden gestuurd. Blijkbaar had ik de
jogging van Ramsel goed verteerd want de benen voelden echt goed aan.
Ik had zelfs de tijd om te genieten van de omgeving. Echt wel een
mooi parcours daar in Holsbeek.
Op het einde, op de verharde wegen rond
de Sportschuur, richting aankomst kon er zelfs nog een inspanning
bovenop zodat mijn laatste kilometer bijna de snelste werd die ik
ooit gelopen heb.
Uiteindelijk aangekomen na 39'30 (7,36
km) en een gemiddelde dus van 5'22 per km. Mijn beste prestatie ooit
op een heuvelachtig parcours als dit.
De drie wijndegustatiebonnetjes aan de
aankomst vonden een welwillende ontvanger die vast en zeker in mijn
plaats zal genoten hebben van de lokale wijntjes.
Op naar de derde en laatste jogging van
het weekend.
Vrijdagavond en start van een
jogging-driedaagse. Eerst de vierde wedstrijd uit het Herselts
Joggingcriterium, de Ramselse Routeloop. Een rondje van 2,5 km in
het centrum van Ramsel. Een bijna voor 100% verharde omloop met een
brug erin. Enkel de beklimming van de brug loopt over een grindweg
gedurende een 200m.
Keuze uit 2 rondjes (5 km) of 4 rondjes
(10 km). Speciaal voor de vrouwen was er ook nog een Ladies Run van
5km. Gezien er de komende twee dagen nog joggings op mijn programma
staan, viel mijn keuze op de 5 km.
Heel veel volk aan de start (353
lopers) waardoor het toch een beetje drummen was op de smalle
startstrook. Bovendien was er geen lint gespannen waardoor niemand
juist wist waar de start exact was. Op een bepaald moment gaf iemand
van de organisatie aan waar de start zou plaatsvinden en daar nam ik
dan ook plaats maar het was blijkbaar onbegonnen werk om iedereen nog
achter die lijn te krijgen waardoor men dan toch maar het startschot
gaf. Hierdoor zat ik echter wel achteraan in het pak waardoor een
snelle start onmogelijk was.. Gelukkig was er een aparte Ladies Run
want ook hier namen 210 lopers deel.
Pas na de eerste paar honderd meters
kon ik eindelijk mijn tempo vinden en vanaf dan was het continue
andere lopers voorbij lopen. Pas na een goede kilometer had ik mijn
plaats gevonden. Het vele slalommen en de moeilijke start hadden mij
toch wel een beetje energie gekost waardoor ik toch even op adem
moest komen. Gelukkig kon ik daarna een egaal tempo van ongeveer
4'45 per km aanhouden om tenslotte de laatste kilometer in 4'29 te
eindigen.
De omloop zelf is relatief snel was het
niet van de vele lopers en de brug die elke ronde genomen moest
worden.
Na 23'42 bereikte ik de aankomst. Best
wel tevreden want veel meer zat er niet in. Tevreden met een volle
zak aan geschenken terug naar huis. Prima organisatie (enkel de
start duidelijker maken) en dat was ook duidelijk aan het vele volk
die aan alle wedstrijden deelnam.
Dit weekend op mijn programma: slechts
één jogging, de Kruistocht in Blauberg (Herselt), derde jogging van
het Herselts Joggingcriterium.
Keuze uit een 5 km (die er 6 blijken te
zijn) en een 10 km wedstrijd. Gezien de 6 km start om 19:15 uur en
de 10 km om 20:00 uur mij dan maar ingeschreven voor allebei.
De start en aankomst is gelegen op het
voetbalveld van Blauberg waar eerst een paar lussen gelopen moeten
worden waarna via een verharde weg het bos wordt ingedoken om dan aan
de andere kant van het bos terug op een verharde weg te komen om zo
terug te lopen naar het voetbalveld. Op het eerste gezicht een
snelle omloop maar bij nader toezien bleek dat iets minder waar te
zijn want de lussen op het voetbalveld (en de ondergrond daar) remmen
toch wel af en ook de onverharde stroken zijn niet echt supersnel
(een aantal zanderige stroken).
De 6km loop bestaat uit 2 rondjes van 3
km terwijl de 10 km loop eerst een lus van 900m maakt waarna 3
rondjes van 3 km volgen.
Mijn bedoeling was om de 6 km goed door
te lopen om daarna de 10 km heel rustig (duurlooptempo) uit te lopen
wat ook goed gelukt is. Na exact 29 minuten had ik de 6 km afgewerkt
(147ste op 353) terwijl ik de 10 km (in feite maar 9,69km) afwerkte
in 56'10 (170ste op 172).
Mijn gemiddelde hartslag op de 6 km
bedroeg 152 terwijl mijn omslagpunt 159 is. Er zit dus nog wel een
beetje progressie in. Voornamelijk mentaal moet ik mij instellen om
toch nog iets dieper te kunnen gaan.
Na afloop van beide wedstrijden was ik
toch wel heel tevreden. Kilometers gemaakt, mooi weer, een paar
leuke gesprekken gehad met collega lopers (Kenny Peetermans en zijn
moeder-fotografe, Cindy Verschueren, ...) en een paar felicitaties in
ontvangst mogen nemen voor mijn benoeming tot JogLog van de week op
JogBlog.be
Nu een rustige trainingsweek voor mij
om dan volgend weekend aan te zetten in drie wedstrijden: de Ramselse
routeloop op vrijdag, de Hagelandse Wijnloop op zaterdag en
Herentals-Tielen op zondag.
Pinkstermaandag en tijd voor de laatste
jogging van mijn vierdaagse: de stratenloop in Aarschot. Een vlak en
verhard parcours in het centrum van Aarschot. Keuze uit 3 km (één
rondje), 6 km (twee rondjes) en 12 km (vier rondjes).
Gezien het mijn vierde opeenvolgende
loopdag was en de temperatuur terug (zeer) hoog opliep, koos ik voor
twee rondjes. De bedoeling was om toch eens door te lopen met een
beoogde tijd van minder dan 30 minuten (of meer dan 12 km/u).
Zo'n 200 lopers stonden er aan de start
achter het Café De Knoet. Brede wegen en dus zeker geen
opstoppingen. Via de Elisabethlaan werd er naar het Stadspark
gelopen om dan via de kerk en de Bonewijk terug in het Stadspark te
belanden waar de schaduw meer dan welkom was. Na het Stadspark gaat
het dan in rechte lijn over de Schaluin naar de aankomst. Na één
rondje kwam ik door in 14'25, goed op schema dus en ik voelde me nog
prima ook.
Nu was het kwestie om het tweede rondje
in ongeveer hetzelfde tempo af te leggen.
Dit lukte me nog wonderwel want het
tweede rondje klokte ik in 14'45, en een totaaltijd over de 6 km van
29'12 (of zo goed als 12,5 km/u).
Gezien de warmte en mijn prestaties van
de vorige dagen kan ik hiermee best wel heel tevreden zijn.
Vier warme en zware dagen maar geen
enkele keer had ik het gevoel dat ik over mijn toeren ging. Het zal
dus een Pinksterweekend worden om te herinneren.
Zondag, Pinksteren, en derde dag van
mijn jogging vierdaagse. Dit keer stond de bergloop (Jeezekesloop)
in Wezemaal op mijn programma. Vorig jaar heette die nog de
Aardbei-jogging.
Ik wist dus waaraan ik begon. Een
zware, heuvelachtige, voor 50 à 60% onverharde omloop in Wezemaal en
de Wijngaardberg. Een 10km-parcours met drie loodzware beklimmingen
waar ik vorig jaar telkenmale halverwege moest beginnen stappen.
Dit jaar kregen we bovendien nog een
loden hitte en blakende zon erbij. De temperaturen bedroegen bij de
start al rond de 30°. Onmiddellijk had ik mij voorgenomen om aan
mijn tijd geen aandacht te schenken. Het voornaamste was de hartslag
onder controle houden en veel drinken. Bij de start had ik mij al
van een flesje water voorzien dat ik later vast en zeker nog zou
kunnen gebruiken.
Na de twee plaatselijke rondjes met
reeds een kleine helling in doken we na 3,5 km onmiddellijk de berg
op. Aan de voet van de eerste beklimming met brede trappen die
leiden naar het Jezusbeeld besloot ik onmiddellijk te stappen en dit
zou ik ook bij de twee volgende beklimmingen doen. Het was gewoonweg
te warm om hier bergop te lopen.
Na die eerste zware beklimming volgde
een even steile afdaling met hier en daar nog modder. Eens beneden
gaat het direct terug omhoog voor de tweede steile (en lange)
beklimming. Ik was duidelijk ook niet de enige die besloten had om
de beklimmingen al stappend te nemen. Eens boven gaat het langs
graspaadjes door de appelboomgaarden. Af en toe licht omhoog en af
en toe licht omlaag. Na een goede vijf kilometer volgt tenslotte de
laatste lange beklimming waarna het tot aan de aankomst bergaf gaat
langs graspaadjes, grind paden en asfalt. Tijdens de afdalingen en
'vlakke' stukken probeerde ik er wel een goed tempo in te houden
zonder evenwel in ademnood te komen.
Op geen enkel moment steeg mijn
hartslag boven de 150 waardoor ik wist dat ik geen problemen zou
kennen. Na 1u 1min 14 sec bereikte ik de aankomst (bijna 5 min
langzamer dan vorig jaar, maar gezien de weersomstandigheden absoluut
tevreden). Ik voelde mij al bij al nog tamelijk fris en had een
gemiddelde hartslag van 143 (ofwel 83% van mijn max).
Terwijl ik aan de aankomst van een stuk
sinaasappel en een glas water genoot was men bij het Rode Kruis bezig
om iemand klaar te maken om naar het ziekenhuis af te voeren. Nadien
zou blijken dat er in totaal drie mensen afgevoerd moesten worden.
In deze temperaturen gaat men soms veel
te diep. Beter het iets rustigers aan doen.
Als het weer het toelaat (geen onweer)
beëindig ik op Pinstermaandag mijn loopvierdaagse in Aarschot.
Zaterdagnamiddag, tweede jogging van
mijn vierdaagse. Net zoals vorig jaar had ik mij ingeschreven voor
de 10 km op de Pallieterjogging in Lier. Een gezamelijke start met
de deelnemers aan de 5 km juist voor de Zimmertoren.
Ik had mij al voorbereid op een hete
namiddag want de voorspellingen logen er niet om: blakende zon en 30°
(in de schaduw). Geen temperaturen om er een snelheidswedstrijd van
te maken dus.
Blijkbaar hadden deze voorspellingen
ook een invloed op het aantal deelnemers want ik had de indruk dat
het minder druk was dan vorig jaar.
Voor de start bleek die blakende zon
nog goed mee te vallen want regelmatig verschenen er wolken
waarachter de zon verdween waardoor het nogal meeviel maar ... tien
minuten voor de start trok de hemel helemaal open en werden we
vergast op een waar zonnebad.
Ik had mijn petje wel in mijn sporttas
achter gelaten en blijkbaar was ik niet de enige. Het zou afzien
worden.
Stipt om 16 uur werd de start gegeven.
De eerste 4km in het centrum van Lier werd gezamelijk met de
5km-lopers afgelegd. Gelukkig was er om de 2,5km een bevoorrading
met water en stonden er hier en daar mensen met een tuinslang om de
deelnemers een beetje verfrissing te schenken.
In het centrum konden we zo nu en dan
ook nog profiteren van de schaduw van de gebouwen of bomen maar na
een goede 4km, terwijl de 5km-lopers linksaf gingen naar de aankomst,
moesten wij rechtsaf richting dijk van de Nete. Drie à vier km
zwoegen in open veld langs de dijk van de Nete in de blakende zon
bleek er voor velen teveel aan te zijn. Zeker een 15-tal lopers zou
ik hier inhalen die de weg al wandelend verder zetten. Er was dan
ook geen briesje wind en helemaal geen schaduwplekken. Enkel maar
zon en hitte.
Terwijl ik bij de start een gemiddeld
tempo van ongeveer 5'30 per km had aangehouden, met de bedoeling om
dit gedurende gans de wedstrijd zo te houden, voelde ik na een
kilometer op de Netedijk ook de warmte in mijn benen slaan. Het
moment om het tempo te laten zakken naar bijna 6 min per km. Kwestie
van de volgende dagen niet al te kapot te zijn.
Na een goede 57 min bereikte ik de
aankomst aan de Zimmertoren. Vijf minuten trager dan vorig jaar maar
toen had ik ook doorgelopen. Nu was dit gezien de zon en de hitte
totaal niet mogelijk en bovendien zou dit heel ongezond geweest zijn.
Dus al bij al tevreden met mijn
wedstrijd en duidelijk nog fris genoeg om er de volgende dag terug
aan te beginnen.
Vrijdagavond, mijn eerste jogging van
mijn Pinkstervierdaagse. De tweede jogging van het Herselts
joggingcriterium vond plaats in Varenwinkel, deelgemeente van
Herselt. Keuze uit 5 of 10 km. Gezien ik van plan ben om ook de
volgende drie dagen nog aan een wedstrijd deel te nemen, had ik hier
gekozen voor de 5 km.
Er moest een kleine en een grote lus
gelopen worden op een vlak en onverhard parcours, voornamelijk
bestaande uit gras en boswegen. Sommige stukken waren niet echt vlot
beloopbaar want veel oneffenheden waardoor het opletten was voor
verstuikingen.
De temperatuur bedroeg nog altijd een
goed stuk boven de 20° en de zon scheen volop. Toch had ik mij
voorgenomen om hier zo goed als voluit te gaan. De volgende dagen
zou ik het dan wel iets rustiger houden.
Goed vertrekken was hier de boodschap
want na 200m een 180° bocht waardoor opstoppingen onvermijdelijk
waren en nadien volgde nog een stuk met veel modderplassen.
De eerste kilometers slaagde ik erin
een tempo van ongeveer 4'35 per km aan te houden maar de laatste twee
kilometers moest ik dat toch iets laten zakken gezien de drukkende
weersomstandigheden. Uiteindelijk toch aangekomen in 22'44 (ofwel
4'47 per km). Best wel tevreden hiermee zeker gezien de omloop niet
als supersnel omschreven kon worden.
