met Hoa Mai de busmaatschappij die met kleine busjes (gem. 12-tal zitplaatsen) met hoge frequentie de verbinding saigon-vung tau uitbaat...in tegenstelling tot vroeger werd nu halt gehouden in pas gebouwde 'quan hoa mai' (resto dus met alles erop en eraan)....in de gedachte wat anderen kunnen kunnen we ook hebben ze maar 'n splinternieuw eethuis opgezet en dus wordt het monopolie nog wat versterkt (en koop ik daar 'n flesje water...dan kost me dat daar 6000vnd, terwijl ik elders maar 5000 betaal...elke duizend dong helpt!!) en hoe werkt het voor de driver die heer en meester is in z'n voertuig en naar wiens pijpen de inzittenden dansen (die stappen uit ad libitum....maar ook onderweg worden passagiers lukraak opgepikt (en naar wie gaat dan het reisgeld, want tickets zijn er niet) chauffeur wil me naar m'n hotel (ik geef hem kaartje) taxien (voor 40.000vnd...als je bedenkt dat de ong. 100km van saigon naar vung tau slechts 80.000 kostte)....en aan het hotel Huy Hung wijst hij naar mij als aangebrachte klant en blijft buiten wachten tot ik m'n kamer heb goedgekeurd....dus met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid blijft het voor chauffeur kassa kassa...of anders gesteld alles is mogelijk in deze jungle waarin alles voor iedereen moet kunnen....en ben je van je sokken gereden en loop je dan met 'n stompje, dan heb je pech gehad, want geloof niet dat er enige tussenkomst is van de staat (of gaan we lachen?)........ doet me denken aan de ingestorte brug in Can Tho..ik denk zowat drie jaar geleden en in de engelse uitgave van de Thahn Nhien las ik dat er 'n tegemoetkoming was ten belope van omgerekend 12,5 euro..voor elk slachtoffer .... vanmorgen bij ontbijt nog kort gesprekje met klagende schoenpoetser die....geen klanten heeft (en twee kinderen heeft), speciaal van Cu Chi komt naar saigon om er te schoenpoetsen, maar als er iets is waarop 'n toerist bespaart dan is het wel op ....schoenpoetsen