sterk vermoeden dat ik mijn dessert eerst aan het opsouperen ben (angkor sowieso top)..maar vandaag toch meer dan ..een kers: motorbiker bracht mij naar de ver afgelegen beng melea (tempelruine overwoekerd door vegetatie) vrijwel elke motorbiker weigert wegens te ver (meer dan 60 km heen); na veel zagen een veertiger bereid...... eenmaal daar door een gidsje -dertig kilo schat ik aan de haak - rondgeleid in dat labyrint...... vandaar niet terug, maar via soms stoffige rode met keien gelardeerde aarden wegen (?) naar kbal spean (4 jaar terug had ik daar slechts een deel gedaan ...wegens tientonnen uitgekapte regen)...nu droog: het is zowat een 2km lange (+2 terug) bergop-jungle-walk naar de rivier met de "duizend lingams" , prachtig beeldhouwwerk in de rivierbedding... vandaar naar bantaey srei, de vrouwelijke citadel genoemd omwille van de minutieus uitgevoerde prachtig gesculpteerde decoratie.. in totaal allicht 150 km met motorbike (zijn snelheidsmeter was defect net als km-teller die bleef staan op 146134) op wegen waar soms nauwelijks een voertuig (op strook van ong. 25 km schat ik... 4 motorbikes en 1 witte (?) toyota corola), laat staan een toerist komt.... de man had me om 8 u opgepikt....helm voor mij ? nee ...wat doe je dan ? verstand op nul en verder al de rest in overdrive !! en we gaan !! (is dat het noodlot tarten ?)....gereden door cambodjaanse plattelandse armoede (mensen zijn er zelfs nog bruiner, zelfs half zwart)...pikken ze in stadjes de toeristische borrelnootjes mee, op het platteland betekent leven, lijkt mij, leven doorgeven en overleven.... veel glimlach of lach heb ik niet gezien
foto: kbal spean...beeldhouwwerk in de rivierbedding