vandaag iets meer bewolkt, hitte iets draaglijker dus, of raak ik er stilaan aan gewend ? contrast ervaren.... eindelijk de weinig of niet toeristische, overwoekerde jungletempel gevonden via een voor de helft berijdbare pad, geen enkele aanduiding -tenzij op plan- tot ik ter plaatse was: ta nei....enig bang gevoel dat ik had was dat ik er moederziel alleen was...en ik was vanmorgen al aapjes voorbijgefietst (men had me gezegd: ze hebben zoiets als sommige mensen "ik doe je niets, maar maak best maar een aardig boogje rond mij"), maar mogelijks aapjes aantreffen in hun natuurlijk biotoop beangstigde me wel wat.... uiteindelijk aapjes niet gezien, wel hinkend van ruinesteen op brokstuk vrij vlug m'n fotoronde afgehaspeld onder het snerpende geluid van de cicada's (soort reuze-krekels die, hun formaat getrouw, een amplified versterkt geluid voortbrengen) dant ta phrom, de publiekslokker, waar vijgebomen delen van de tempel fotogeniek in een wurggreep houden...maar wat een verschil met 4 jaar terug..busladingen toeristen worden stelselmatig aangevoerd...en een wansmakelijk spektakel is toegevoegd: op de meest fotogenieke plekken heeft men immers platformpjes geinstalleerd (dus marcheren alle familieleden, japans of westers of gesluierd, het schavotje op voor het obligate kiekje) ta phrom verliest in mijn ogen een ster anderzijds doet het mij wel plezier dat die 'madness'toeristen wegblijven van, naar mijn smaak althans, ook fenomenale sites zoals het kubistische ta keo, de archeologische badplaatsen neak pean en zo veel meer vandaag verhuis ik van kamer 10 (een upgrade kamer mij toegewezen bij gebrek aan plaats) naar kamer 8 (prijs normaal wel verschil, omdat ik negen dagen blijf werd me het extra'tje gegund)....maar ook kamer 8 valt best mee (badkamertje met wc-douche-wasbekken)(dubbel bed-airco-fridge-tv), wel slechts een raam en geen balkon.... en er is net als in de 10 een enorme ventilator of fan aan het plafond...en telkens ik op mijn rug lig en ik die lange en brede wieken boven me zie rondwieken denk ik terug aan de openingssequens van apocalypse now en martin sheen....waarbij de wieken van de fan overvloeien in de wieken van...een helicopter
foto: het onvermijdelijke ta phrom.....en de wurgende wortels