|
(Deze regelmatige rubriek verzorgd door Freek Neirynck ambieert geen recensiekolom te zijn, maar zoals de titel het zelf zegt: een seinpaal voor geïnteresseerde en potentiële lezers.)xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Lut De Block (1952) een [typische] Gentse dichteres noemen, zou een vertekend beeld opwerpen. Ze is weliswaar docente aan de Ugent en leefde in diverse periodes bewust in de Arteveldestad, maar haar (West)Vlaamse roots binden haar zelden. De eeuwig gezochte liefde des te meer.
Enkele maanden geleden verscheen van haar bij de prestigieuze uitgeverij De Arbeiderspers (Amsterdam/Antwerpen) waar ook Louis Paul Boon huisauteur was -, haar derde dichtbundel Het onverborgene. Gedichten staat er absoluut nodeloos als ondertitel op de kaft.
Eerder publiceerde ze al de bundels Entre deux mers en het schitterend rijpe De luwte van het late middaguur. Voor de eerste publicatie kreeg ze in 2001 de vierjaarlijkse Oost-Vlaamse Provinciale Prijs voor Poëzie.
Het onverborgene (de titel dekt de lading helemaal) is een onmiskenbaar vrouwelijke dichtbundel geworden. Weliswaar zonder slogans uit feministische hoek. Lut De Block schetst een wereld waarin veel mogelijk wordt. Geen geïdealiseerde cocon, maar een biotoop van elke dag, waarin vrouwen zich losrukken uit de teelgrond van hun jeugd , hun angsten opzij zetten en in het gezelschap van hun vrije wilde zussen het hemelzwerk kiezen (kaftwoord).
De taal die Lut De Block in haar poëzie hanteert is inderdaad tegelijk vrouwelijk zinnelijk, werelds en flamboyant. Ze lijkt wel een vlinder, die vanuit een zekere (niet pretentieuse) hoogte de realiteit overvliegt, overstijgt
zonder ze evenwel los te laten. Het verleden laat ze achter haar, zonder enige frustratie. Verwerkt dus.
De recensies van de Haagse Courant over ondermeer De Morgen en terug naar NRC Handelsblad logen er bovendien niet om. Het onverborgene wordt beschouwd als één van de beste Nederlandstalige dichtbundels van 2006. Ze wordt in bepaalde recensies zelfs terecht vergeleken met het niveau van Herman de Coninck. Je zou voor minder
Of wat dacht je van volgende fragmenten uit het recentste receuil van Lut De Block?
Wie vlees zich herinnert
Je hand op mijn borst
Je hand wikt en weegt
En vermeit zich
Het vet verhult naaktheid
Tempert begeerte
En wat te zeggen van dit méér dan aforisme ?
Vrouwen als braakliggende tuintjes.
Orgastische groei van ranonkel en distel.
De vlier verkracht de perzik.
Het onverborgene is een uitgave van de Arbeiderspers (2006) en is te verkrijgen in de betere boekhandel (15,95 ).
Freek Neirynck
|
