Zoals reeds eerder gemeld op Plietsplets (20/03/2013) is er een nieuw volkskunstinitiatiefinitiatief opgestart rond Noël Fack van De Dreidekker. Het wil vooral nieuwe en jong Gents talent een kans geven om zich te profileren. Freek Neirynck ging naar de première…xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

3dekkersproducties leverde al een aantal zeer waardevolle bijdragen tot het in standhouden van de Gentse volksmuziek-, café-chantant- en revuecultuur. De belangrijkste verdienste van artistiek leider Noël Fack is ongetwijfeld het uitbrengen van inmiddels een zestal CD’s waarop liedjes die dreigden verloren te gaan met een kruim van Gentse artiesten heropgenomen en gereleased werden.

Maar nu wordt nog meer aan de  toekomst gedacht… aan de doorgeven van de fa(c)kel aan een jongere generatie. Daartoe brachten Fack en Nico Lenny een aantal jonge mensen samen die zich verenigden als De Seene, meteen ook de titel van hun eerste volksmuziekrevue die ze brengen in Praatcafé’t Spoorke in Gentbrugge.

Lenny jr (zoon van ouwe rot Bert) is Master of Ceremonies en zowat de regisseur van het spektakel. Dat eerste doet hij méér dan voortreffelijk. Hij heeft dan ook een showbizz-opleiding gevolgd. De enige van de bent die het voor de rest al dan niet moet hebben van hun natuurtalent. De centrale figuur is plankenvast, zingt goed, weet een publiek (ook bij goed in de hand gehouden improvisaties) te boeien, spreekt voortreffelijk Gents. Zijn liedjes behoren ook  tot de hoogtepunten van de avond.

Dat kan niet gezegd worden van Jason die vier liedjes van André Haazes meende te moeten brengen… in het Nederlands van boven de Moerdijk. In de vergelijking met andere imitatoren van de Nederlandse succeszanger staat hij onderaan de ranglijst. Toch heeft hij een sterke, warme stem en een voorlopig evenwel onaangeboord stage potentioneel. Misschien was hij nog het meest slachtoffer van de programmatie. Die paste als een tang op het varkentje van Sint-Antonius tijdens deze Gentse Bonte Avond oude stijl.

In hetzelfde straatje zat Malika eigenlijk een beetje, met haar Engelse liedjes. Maar minder. Zij heeft een relatief acteertalent (vooral als aangeefster). Ietwat steviger, spittanter, komische dus… teksten zouden haar in combinatie met een strenge regie wel een stuk verder kunnen brengen. Haar ambitie straalt ze alvast sterk uit. Dringend wek van maken dus. 

Twee natuurtalenten ontdekt op de première, voor wie het bovenstaande nochtans ook geldt: Caressa en Glenn in de sketches en de kwikkies. Zéér genietbaar. Het siert hen ook dat ze bij hun leest willen blijven. Caressa heeft iets van het jonge Margrietje Bruggeman en Glenn neigt met zijn breed spectrum naar de aloude komieken. Hij zou bovendien een zeer goede clown (August) zijn.

Aan Michael en Lynn  is nog veel werk, maar uit hun basistalent, durf en enthousiasme valt vast heel wat te gebruiken. Als zowel Noël Fack als Nico Lenny hun ervaring én professionaliteit op hen kunnen overenten zit er wellicht iets méér in dan weer te zien kregen op de première.

Kortom, De Seene is een zéér waardevol initiatief dat met hard werken en een zelfkritische instelling inderdaad voor de broodnoodzakelijke opvolging in het genre kan zorgen. (fRè!éK NeIrYnCk)

Er is nog een voorstelling op 24 mei om 20 uur in Praatcafé ’t Spoorke aan de Leo Terzweilaan in Gentbrugge.