Op 19 februari overleed  in Roeselare JEF WAUTERS, één van de Gentse Handjes van de Gentse Sosseteit.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Jef Wauters is een Vlaams kunstenaar. Hoewel hij zich enigszins afzondert van zijn geestesgenoten en ietwat teruggetrokken, weg van de publieke belangstelling woonde en werkte, blijft hij een uiterst gewaardeerd schilder in binnen- en buitenland.

Jef Wauters werd in 1927 geboren te Mariakerke als zoon van een Gents schoenfabrikant. Na zijn studies aan het Sint-Lievenscollege, lokte een opendeurdag hem naar het Gentse Sint-Lucasinstituut. Hij volgde er de lessen sierkunst, tekenen en schilderen bij Gerard Hermans en Maurice Tilley. Later kreeg hij Jules De Sutter als leraar aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten te Gent. Jef Wauters zou van 1949 tot 1959 zelf doceren aan het Hoger Instituut Sint-Lucas te Gent, waar hij die eerste stappen naar de kunstwereld had gezet.

Jef Wauters is de schilder van Venetië, een stad waar hij zich jaarlijks herbront, er gedurende drie volle weken geniet van de Carnavale en vanuit de salons van de befaamde Florian het feestgebeuren met sierlijke potlood- of aquareltrekken in zijn schetsboeken vastlegt. Zij vormen dan zijn archief voor mysterieuze olieverven met kleurrijke figuren en beelden van het unieke architecturale erfgoed van deze historische stad.
Daarnaast is Wauters wereldwijd bekend als schilder van ontroerende, expressieve kinderkopjes, verveelde strenge rechters, statige bisschoppen, prachtige boeketten, swingende jazzmusici en thans vooral van de schoonheid van zijn lievelingsbloem, de Iris.
Professor Kluyskens (Pers en Communicatiewetenschappen) noemde hem - niet ten onrechte - de hyperrealist van de ziel. Met een opmerkelijk gemak veruiterlijkt zijn vormentaal de innerlijke bewogenheid van de mens in de kunstenaar. Zijn oeuvre bevindt zich in de voornaamste binnen- en buitenlandse musea en in de belangrijkste privéverzamelingen.