In aanloop naar de marathon van Kasterlee op 16 november, stond de Halve Marathon van Brussel toch als een prioriteit op mijn agenda. Vorig jaar had ik deze reeds willen lopen maar door in augustus en begin september niet te kunnen trainen omwille van een blessure had ik deze jammer genoeg moeten schrappen.

Dit jaar moest deze er dus bij. Bovendien zou het ook mijn allereerste officiële halve marathon worden. De afstand had ik wel al meerdere malen op training gelopen maar dus nog nooit in wedstrijdverband.

De afgelopen week had ik dan ook het trainingsvolume met zeker 30% teruggeschroefd zodat ik zondagmorgen fris aan de start zou staan in het Jubelpark.

Het parcours was grotendeels hetzelfde als de 20 Km van Brussel buiten dat de aankomst op het De Brouckèreplein lag. Dus na de passage aan het Jubelpark lag er nog een goede 3 km voor ons met onder meer een passage op de Grote Markt.

Mijn doel voor deze halve marathon bij de start was duidelijk: een tijd lopen absoluut onder de 2 uur. Met een beetje meeval zat een tijd van ongeveer 1u55 er zeker in. Om onder 1u50 te eindigen, zou ik al fantastisch moeten lopen. Dit was dus meer een droomtijd.

Ik had mij voorgenomen om de eerste helft (die toch veel heuveltjes – tunnels – telde) aan gemiddeld ongeveer 5'30 (liefst ietsje sneller maar zeker niet teveel) af te werken. Dit tempo zou mij moeten toelaten om dan vanaf halverwege alles uit de kan te halen. In principe moest ik dan nog fris genoeg zitten om ook de Tervurenlaan (toch een serieuze kuitenbijter van ongeveer anderhalve km) relatief vlot op te lopen.

Alles verliep volgens plan. Het weer zat bovendien goed mee, zo goed als droog, weinig wind en fris. Vanaf km 11 besliste ik dan ook om een paar tandjes bij te steken. Zelfs de gevreesde klim van de Tervurenlaan verteerde ik nog aan een gemiddelde van 5'30/km. In mei, tijdens de 20 Km van Brussel, was dit nog aan 6'40.

Uiteindelijk legde ik de Halve Marathon af in een paar seconden minder dan 1u50. Fantastisch gevoel. Ik had er dan ook alles maar ook alles uitgeperst in de tweede helft van de wedstrijd met een laatste kilometer in 4'02.

Tijdens die tweede helft verbeterde ik zowat al mijn persoonlijke records (mede dankzij het feit dat er in deze tweede helft met uitzondering van de Tervurenlaan continue vlak of bergafwaarts diende gelopen te worden).

Ik dus blijgezind naar het Centraal Station afgezakt om de trein huiswaarts te nemen en wie loop ik daar tegen het lijf op het perron. Robby Verschueren, zijn moeder Jenny en nog een kennis. Robby had de Marathon gelopen in een fantastische 3 uur. Gezien ook zij de trein naar Mechelen namen, konden we allebei nog eens trots onze ervaringen delen.

Bijlagen:
http://connect.garmin.com/modern/activity/605907344   

Bijlagen:
http://connect.garmin.com/modern/activity/600842877   

Alhoewel dit niet echt pastte in mijn voorbereiding naar de halve marathon van Brussel toe, heb ik zaterdag toch deelgenomen aan de 12 uren Jogging in Westerlo.

Het betreft hier een aflossingsloop met start om 09:00 uur en einde om 21:00 uur. Er worden rondjes gelopen van ongeveer 740 meter over een vlak maar afwisselend parcours: een stuk bos, een stuk beton, een stuk gras en nog een beetje losgewerkte zandgrond.

Er wordt in ploeg gelopen en een ploeg mocht uit maximaal 50 lopers bestaan die dus gedurende die 12 uren continue rondjes moeten lopen. De ploeg met de meeste rondjes is winnaar.

Tussendoor staan er ook nog bijkomende aktiviteiten op het programma waarmee bonusrondjes te verdienen waren. Er waren ook een aantal thema-uren zoals:

• marathon uurloop: tijdens dat uur mocht maar één loper per ploeg lopen, deze moest dus het volle uur alleen volmaken

• vrouwenuur: elk rondje gelopen door een vrouw tijdens dat uur wordt dubbel geteld

• kinderuurtje: elk rondje gelopen door een kind jonger dan 12 jaar wordt dubbel geteld

De ploeg met de jongste en ook deze met de oudste deelnemer kregen een bonusronde.

Karen Claes, Johan Vermaelen en Rudy Sol hadden het KC-Team opgericht en vroegen dus of ik ook wou deelnemen. Zeker tijdens de eerste uren en laatste uren werden lopers gezocht.

Gezien dit toffe collega lopers zijn, kon en wou ik natuurlijk absoluut erbij zijn. Dus om 8 uur zaterdagmorgen stonden we in Westerlo. Eerste opdracht was het teamtentje verfraaien.

Om 09:00 werd dan de start gegeven. Tijdens de eerste twee uur liepen we met een man (ook vrouw) of vijf afwisselend rondjes. Gelukkig kwamen er nadien nog vele collega lopers opdagen om het team te vervoegen waardoor we goed rust konden nemen.

Rudy en Karen maakten hiervan gebruik om kinderen te gaan ronselen. Gezien ons team geen enkel kind meegebracht had, moesten we dus 'vreemde' kinderen lokken om tijdens het kinderuurtje voor ons te lopen (want dubbele punten te verdienen). Met chips en snoep leek dit aanvankelijk moeilijk te lukken want tijdens het begin van het kinderuurtje hadden we drie kinderen kunnen overtuigen. Maar toen de anderen zagen dat het leuk was, kregen we goed respons en konden we zonder problemen het kinderuurtje volmaken. Op een bepaald moment hadden we zelfs de jongste deelnemer (2,5 jaar oud) die een rondje aan de hand van papa voor ons maakte. Jammer genoeg kon een ander team nog een net iets jonger kind (drie weken jonger) strikken.

Maar de oudste deelnemer (81 jaar) die kon niemand ons afnemen (of overtreffen) en toen deze 'oude rakker' ook nog eens een half uurtje rondjes voor ons ging draaien (ja een half uur aan één stuk) dan begonnen toch ook de andere ploegen hem aan te moedigen. Respekt om op deze leeftijd nog zo fit te zijn.

Onze marathon uurloper, Bart deed een serieuze inspanning en liep een uur aan één stuk aan een gemiddelde van 16 km/u de beste tijd waardoor we goed konden opschuiven in het klassement.

Toen ook de vrouwen tijdens het vrouwenuurtje en tijdens de extra aktiviteiten hun beste beentje voorzetten stonden we rond 17 uur op een vierde plaats (8 ronden na plaats drie en 3 rondjes voor plaats vijf).

Tijdens de laatste uren werd er nog voluit gegaan voor plaats 3 maar ook dit team voelde de hete adem en gaf alles. Uiteindelijk zouden we op plaats vier stranden met een achterstand van 5 rondjes.

Gedurende die 12 uren legden we gezamelijk 193 km af. Fantastisch resultaat. We hadden de oudste en op één na jongste deelnemer en haalden ook nog de tweede prijs voor best verklede ploeg.

Bovendien konden we gans de dag genieten van een fantastisch weer, een uitmuntende teamgeest en een prima organisatie.

Volgend jaar absoluut terug maar nu eerst die stramme spieren proberen los te krijgen want vandaag staat al Dwars door Mechelen op het programma.

Bijlagen:
https://www.facebook.com/johan.vermaelen01/media_set?set=a.964670556892171.100000477067630&type=3   

De Herfstjogging in Boortmeerbeek op zondag was de afsluiter van mijn driedaags loopweekend. Na een dag eerder voluit gegaan te zijn, was het in Boortmeerbeek kwestie van te doseren. Een tempoloopje dus.

De plaatselijke joggingclub Icarus stond in voor de organisatie. Het betreft hier eerder een kleinschalige organisatie maar één die toch volledig in orde is. Keuze uit 1, 2 of 3 rondjes van 3,5 km op een biljartvlak, verhard parcours. Enkel een korte strook verharde grindweg en een graspad langs het plaatselijk voetbalveld konden als onverhard beschouwd worden.

Nadat het gans de voormiddag had geregend, bleven we in de namiddag gelukkig gespaard daarvan. De zon was wel van de partij maar de temperaturen lagen toch gevoeliger lager dan de dag voordien in Pijpelheide. Een aangename warmte met af en toe een strak windje zou ons gedurende de wedstrijd vergezellen.

Voor mij zouden vandaag twee rondjes volstaan. De lopers van de 3,5 km (62 deelnemers) waren om 14:45 uur vertrokken en tegen dat de andere afstanden (48 deelnemers aan de 7 km en 38 deelnemers voor de 10 km) konden vertrekken om 15:30 uur waren zij ook reeds allen aangekomen.

Ik positioneerde mij in de tweede helft van de kleine groep om zo te beginnen aan een tempo van 5'30 per kilometer. In de tweede helft van de wedstrijd werd het tempo dan opgetrokken om tenslotte na 34'22 te eindigen (gemiddeld tempo 5'12 en gemiddelde hartslag 141).

Besluit: een ideaal tempoloopje dus en een geslaagde training.

Tevreden naar huis vertrokken met nog het 'Groot Handboek Lopen' in mijn koffer (uitgeleend door Hilde Windmolders). Lectuur voor de volgende dagen :)

Op dinsdag staat er een lange langzame duurloop van 29 km op mijn schema. De laatste langzame duurloop voor de halve marathon van Brussel op 5 oktober. Hopelijk valt deze beter mee dan de vorige en heb ik deze keer geen last van de heupspieren de dagen nadien.

Bijlagen:
http://connect.garmin.com/modern/activity/595656345   

Na een rustig trainingsloopje tijdens de Wijnbergloop in Rillaar was het nu tijd om nog eens stevig door te gaan op de jogging De Hei Loopt in Pijpelheide.

Het zonnetje deed alleszins zijn duit in het zakje want het was warm, heel warm. Zo'n 25° en dat op een 20ste september. Bovendien gaf de omloop niet veel gelegenheid tot het ontwijken van de zon want op een klein strookje na was het continue lopen in volle zon.

Gezien ik ruim op tijd was, had ik nog de gelegenheid om een koffietje te drinken (kwestie van de Gidsen van Pijpelheide te steunen) en een onderhoudend gesprekje te hebben met Hilde Windmolders, een dame die ik op veel joggings regelmatig tegenkom.

Ingeschreven voor de 4,4 km (of te wel 1 rondje) met start om 14:30 uur. De start van de 8,8 (2 rondjes) en 13,2 km (3 rondjes) vond 45 minuten later plaats.

Vorig jaar had ik hier een heel sterke tijd, voor mijn doen, neergezet (20'47) en de bedoeling was om deze dit jaar te verbeteren. Zelfs te verpulveren want ik wou onder de 20 minuten eindigen.

Het parcours leent er zich dan ook toe: 100% verhard en biljartvlak. Bovendien veel rechte stukken.

Van bij de start had ik mij vooraan gepositioneerd om niet te veel tijd te verliezen. Na het inhalen van een klein aantal tragere mede-joggers zat ik direct goed in een groepje die zich na de eerste kilometer een tempo van ongeveer 4'30 per km oplegde. De volgende kilometers zou dit groepje wel uitdunnen maar het tempo bleef min of meer gelijk. Veel hulp kon ik helaas niet bieden aan de koplopers van het groepje want bij mij was het aanklampen. De warmte speelde zeker een rol want na een drietal kilometers was van het groepje zo goed als geen sprake niet meer. Nog twee lopers bleven naast elkaar het tempo bewaren met in hun spoor mezelf. Naar het einde toe moest ik dan wel een paar meters toegeven maar heel gelukkig en na 19'41 bereikte ik de aankomst. Geslaagd in mijn opzet en mijn snelste 4,4 kilometer ooit beloond met een mooie 29e plaats op 113 deelnemers (4e plaats in mijn categorie (mannen +50)).

Deze week nog een jogging op mijn programma: de herfstjogging in Boortmeerbeek (7 km). Met de temperaturen en de zon van vandaag is de naam 'herfstjogging' wel slecht gekozen maar het weerbericht kondigt toch frissere temperaturen aan en hier en daar ook een bui.

Afwachten dus wat dat in werkelijkheid zal geven.

Bijlagen:
http://connect.garmin.com/modern/activity/594659062   

Bijlagen:
http://connect.garmin.com/modern/activity/594166412   

Na de zware inspanning tijdens de EcoTrail van Brussel op zaterdag ontbraken nog 10 trainingskilometers volgens mijn schema. Ideaal dus om naar Herenthout af te zakken om daar deel te nemen aan de Herenthoutse Bosloop en daar 10 km los te lopen op onverharde ondergrond.

Bovendien was het een mooie zonnige zondagnamiddag en dat alleen al deed mijn verkoudheid deugd.

Ik was nog juist op tijd om de 98 deelnemers aan de 4,4 km van start te zien gaan. Zij moesten een kleine en één grote ronde afleggen op een onverhard en zo goed als vlak parcours op voornamelijk boswegen.

Drie kwartier later, om 15:30 uur, ging de 10 km van start. Slechts 52 deelnemers hier. Hopelijk waren het niet allemaal goed getrainde atleten want ik wou het echt heel rustig houden maar wou dan ook weer niet als allerlaatste over de finish gaan. Toch een klein beetje wedstrijdmentaliteit.

Wij moesten een kleine en drie grote ronden afleggen.

Van bij de start stoven alle deelnemers weg en bleef ik helemaal achteraan hangen. Ik liep dan maar aan een tempo zodat ik de laatsten juist voor mij hield. In de loop van de wedstrijd zouden deze wel vertragen en dan kon ik hen op 'mijn gemakske' remonteren.

Halverwege had ik drie deelnemers al ingehaald maar deze bleven wel in mijn spoor hangen. Ik zou dus toch iets sneller moeten gaan dan ik initieel van plan was. De hartslag onder de 140 houden zou er niet inzitten.

Uiteindelijk als 42e op 48 aankomers over de finish gegaan in een tijd van 55'42 of een gemiddelde van 5'34 per km. Toch een goede 10 seconden per kilometer sneller dan wat ik bij de start in gedachten had. Een gemiddelde hartslag van 144. Iets hoger dan mijn doel maar de verkoudheid die mij toch nog parten speelt zal hierin ook wel een rol gespeeld hebben.

Volgende week een lange duurloop (minstens 25 km) gepland en in het weekend drie wedstrijden. Twee hiervan zullen wel op trainingstempo moeten afgewerkt worden want alles moet wijken in voorbereiding naar de halve marathon van Brussel toe.

Bijlagen:
http://connect.garmin.com/modern/activity/590362810   

Sinds geruime tijd was ik al ingeschreven voor de EcoTrail van Brussel. Een 18 km trail met start en aankomst aan het Atomium op zaterdag 13 september.

De avond voordien begon ik al nattigheid te voelen. Letterlijk dan want mijn neus raakte verstopt en begon te lopen. Als dat maar goed kwam. Tijdens de nacht ook nog op een paar Strepsilkes zitten zuigen om de keelpijn zoveel mogelijk te onderdrukken. Zaterdagmorgen dus snipverkouden maar gelukkig geen koorts. Dus toch maar afgezakt naar het Atomium met in gedachten: een trail in het hartje van Brussel ? Het zal wel eerder een parkloop zijn of zoiets.

Om 15:30 uur stonden we met zo'n 1500 klaar voor de start. De eerste kilometer liep nog over deels verharde deels parkwegen maar daarna kwam het trailgehalte toch serieus naar boven. Op en neer, zeer nijdige klimmetjes met even nijdige afdalingen, single tracks, bruggetjes en bijna alles op onverharde wegen door het groen (ja, ook bos) in de ruime buurt van het Atomium. Na 5 kilometer wist ik al genoeg: dit zou een taaie brok worden, zeker met de flanellen benen waarop ik liep.

Was ik blij dat we juist voor halverweg de bevoorrading binnenliepen waar ik net zoals zovele anderen van profiteerde om een paar minuutjes te bekomen en een beetje reserves (banaan, chocolade, sportdrank) te nuttigen waarna we terug het bos werden ingestuurd voor nog een aantal kilometer zwaar labeur.

De laatste drietal kilometers verliepen dan min of meer terug op verharde weg met ondermeer een doortocht door het Koning Boudewijnstadion (het vroegere Heizel) waar we binnenliepen aan de startplaats van de 100m en recht voor de eretribune op de piste passeerden om aan de andere kant het stadion terug te verlaten. Impressionant zelfs zonder publiek.

Na nog een klein ommeweggetje in het groen juist naast het Atomium konden we dan eindelijk de aankomst overschrijden juist onder het Atomium.

Het was een heel leuke omloop met toch wel een groot trailgehalte. Natuurlijk niet vergelijkbaar met de trails in de Ardennen maar het was zeker geen straten- of parkloop. Mijn gemiddelde van 6'22 per km zegt genoeg (zelfs al was ik dan verkouden).

Absoluut een aanrader voor volgend jaar.

Bijlagen:
http://connect.garmin.com/modern/activity/589627955   

Gezien ik nog een tiental trainingskilometers mankeerde deze week, op zondag dan maar naar Bertem getrokken voor de Teusserjogging aldaar, deel uitmakend van het Scott2Run criterium.

Er was ook een 5 km wedstrijd met start om 15:00 uur maar ik had dus gekozen voor de 10 km wedstrijd (2 rondjes van 5 km) met start om 16:00 uur.

Voor de start natuurlijk de normale collega's tegen het lijf gelopen (Rudy Sol, Johan en Wendy Vermaelen, Bjorn Peeters en zijn Bjokkesteam, en nog een paar anderen). De meesten onder hen waren hier om hun puntentotaal in het Scott2Run criterium op te drijven.

Er werd ons een heuvelachtige omloop voorgeschoteld met een licht dalende start op betonweg gedurende zo'n 600m waarna een licht golvende landelijke kasseiweg volgde gedurende een goede kilometer. Daarna volgde een stijgende strook kasseiweg (500m) die daarna overging in een bosweg (zo'n 500m) met een serieus steile klim op het einde. Daarna volgde gedurende een paar honderd meter een dalende bosweg die overging in een licht dalende landelijke kasseiweg gedurende een goede kilometer. Op het einde van het rondje volgde dan terug een licht stijgende betonweg.

Geen gemakkelijke omloop dus en het was toch goed opletten voor enkelverzwikkingen door de vele kasseien en de hobbelige boswegen.

Het doel was om er een tempotraining aan een gemiddelde van 5'30 per km van te maken. Om dit te realiseren moest ik op het einde er nog twee kilometer aan een gemiddelde van 4'46 per km uitpersen. Maar eind goed, al goed. Mijn voorziene trainingskilometers voor deze week staan op de teller en vanaf volgende week kunnen we de kilometers opdrijven in aanloop naar de marathon van Kasterlee in november.

Bijlagen:
http://connect.garmin.com/modern/activity/585038780   

Na een weekje vakantie aan zee in Koksijde was het vrijdagavond tijd om deel te nemen aan de Waterloop in Aarschot, een jogging deel uitmakend van het Aarschots Joggingcriterium.

Tijdens mijn vakantie toch twee trainingen van elk ongeveer 10 km kunnen afmaken waarvan één op het strand. Lopen in het (natte) zand is toch wel serieus zwaar want duidelijk zichtbaar aan mijn tempo en hartslag maar toch zo leuk.

Na twee uurtjes in de auto had ik nog juist de tijd om iets te eten, mijn jogging kledij aan te trekken en naar Aarschot af te zakken.

De Waterloop speelt zich grotendeels af langs de oever van de Demer. Grotendeels onverhard (hard aangestampte kiezel) en zo goed als vlak. Keuze uit 4, 8 of 14 km. Net zoals vorig jaar gekozen voor de 8 km (volgend jaar nemen we toch maar de grote omloop).

Iedereen vertrekt samen en tijdens de eerste honderd meter is het aanschuiven want de startstrook is smal en er zijn hier altijd veel deelnemers. Bovendien starten de drie afstanden samen.

Na ongeveer een kilometer is het terug even korte file want iedereen moet onder de spoorweg door. Zo'n typisch spoorwegbruggetje onderdoor zoals men er zoveel vindt in Vlaanderen.

Ik had helemaal geen zin in een snelheidswedstrijd en hield het dus maar bij een goede training. Bovendien heb ik reeds gemerkt dat elke week voluit gaan niet bevorderlijk is voor de conditie en mijn volgend doel is in zicht: de halve marathon van Brussel op 5 oktober.

Het was toch een leuke zomeravond in Aarschot en aan de aankomst kregen we nog een mooie handdoek van de Knoet. Voor zij die het wensten, was er nadien nog een optreden in de Knoet (gekend Aarschots café) van Kontrair, een lokaal bandje maar dat heb ik aan mij laten voorbijgaan.

Bijlagen:
http://connect.garmin.com/modern/activity/583417657   

Vandaag, zondag 31 augustus, Heist Loopt. Sinds een paar weken had ik hier naartoe gewerkt. Een zware omloop rond de kerk op de berg in Heist op den Berg. Op 200m grindweg na wel volledig verhard maar twee keer de beklimming van de 'berg'.

Mijn stiekem doel was om de 5,16 km onder de 25 minuten te kunnen lopen. Mijn conditie zat alleszins perfect want nog geen 14 dagen geleden had ik mijn snelste 5 km ooit kunnen lopen (in Haacht).

Om 14:00 werd de start gegeven. De eerste kilometer was volledig bergaf en werd het gas al compleet opengedraaid (3'58) en de hartslag naar 162 (mijn omslagpunt 159).  Kilometer twee en drie waren zo goed als vlak en hier kon ik een tempo van ongeveer 4'40 per km consolideren. Kilometer vier en vijf gingen bijna compleet bergop: eerst de beklimming van de 'berg' tot aan het politiekantoor waarna nog 1,4 kilometer overbleven. Eerst een honderdtal meter licht bergaf en de laatste kilometer terug bergop, eerst langzaamaan en tenslotte de laatste paar honderd meter 'steil' omhoog tot aan de aankomst aan de kerk.

Uiteindelijk na 24'08, gemiddeld 4'40 per km, de aankomst overschreden. Bijna een volle minuut sneller dan ik had gehoopt. Een gemiddelde hartslag van 161. Het bewijs dat sneller nog moeilijk kon, gezien ik continue boven mijn omslagpunt gelopen had.  Natuurlijk heel heel tevreden met deze voor mij supertijd.

Nu was het tijd om anderhalf uur te recupereren want om 15:30 vond de ½ marathon aflossing plaats en als derde lid van de vierde ploeg van Travel Projects, Be Pure, Werfpaal, Groep Kerkstoel en Target Recruitment ging ik hier ook nog een rondje lopen.  Lopen is niet alleen gezond maar duidelijk ook sociaal bevorderend want zo leer je ook nog eens fijne nieuwe mensen kennen. 

Dit rondje verliep ook zo goed als perfect want 24'57, snelste loper van mijn ploeg, en weeral onder de 25 minuten met een gemiddelde hartslag van 159.  Alle leden van onze ploeg hadden duidelijk hun beste beentjes voorgezet want we waren aan de aankomst de snelste ploeg van de vier ingeschreven door onze sponsors.   Niet dat dat zo belangrijk is natuurlijk maar het is wel fijn.

Een super namiddag dus. Heel heel tevreden kan ik nu een weekje gaan 'uitrusten' aan zee. De loopschoenen gaan natuurlijk mee want op het programma staan toch een tweetal strandtrainingen.

Bijlagen:
http://connect.garmin.com/modern/activity/579462915   
http://connect.garmin.com/modern/activity/579462935   

Bijlagen:
http://connect.garmin.com/modern/activity/577898712   

De laatste dinsdagavond van augustus staat elk jaar de Kermisjogging van Morkhoven geprogrammeerd. Dit jaar leek het eerder op de Herfstjogging, wat een rotweer. Gans de dag regen en het zou er 's avond tijdens de jogging helaas niet droger op worden.

Dit jaar was het parcours enigszins aangepast omdat er aan de kerk werken waren. Hierdoor was de omloop iets langer dan anders. Het bleef evenwel een snelle, vlakke, volledig verharde stratenloop over 1, 2 of 3 rondjes van telkenmale 3 km exact.

Voor mij waren twee rondjes in de regen meer dan genoeg. Ik had mij dan ook voorgenomen om er een doorgedreven tempotraining van te maken: een goed tempo zonder te forceren was de bedoeling.

Het eerste rondje in het spoor van een aantal Heistse Berglopers volgemaakt om dan in het tweede rondje nog iets te versnellen. Uiteindelijk 30'32 over de 6 km, of een mooi gemiddelde van 5'05 per km.

Met de conditie ben ik meer dan tevreden. In het begin van het jaar was een gemiddelde van 5 min per km nog iets waarvoor ik hard moest zwoegen en wat niet altijd lukte. Momenteel haal ik dat tempo zonder echt te moeten forceren. Het trainingsschema naar de halve marathon van Brussel dat ik volg, begint duidelijk zijn vruchten af te werpen. Het is mij nu ook duidelijk dat ik niet elke wedstrijd voluit mag gaan. Eenmaal per week is voldoende.

Vrijdagavond zakken we af naar Vossem om daar 11 (trainings)kilometers mee te pikken om dan zondagnamiddag op Heist Loopt eerst een individuele snelle 5 km te lopen (op een loodzwaar parcours) en om dan een uurtje later nog eens een rondje van 5 km te lopen als lid van een 4-koppige groep op de aflossingshalve-marathon.

En op 1 september staat er een weekje Belgische kust op het programma.

Bijlagen:
http://connect.garmin.com/modern/activity/575643249   

Het verlengde oogstweekend afsluiten met een persoonlijke besttijd op de 5 Km op de Haachtse Loop was de bedoeling. Het zag er nochtans allesbehalve goed uit zondag namiddag. Veel, heel veel wind en in feite niet meer zo veel goesting.

Het parcours was nochtans snel. Zo goed als vlak met uitzondering van de laatste 500m die licht omhoog gingen. 65% onverharde wegen maar goed beloopbaar, meestal bospaadjes. Op sommige plaatsen tamelijk smal waar voorbijsteken moeilijk is maar als je snel genoeg vertrekt, zou je daar in principe geen last van mogen hebben.

De start van de 5 Km was om 15:00 terwijl de 10 en 15 Km pas om 15:30 uur van start gingen. Hierdoor was het dus ook minder druk wat alleen maar de snelheid ten goede kon komen.

Gelukkig liep ik bij de start Greetje Alen van de Woestijnroutelopers tegen het lijf en kon zij mij motiveren om er toch maar voor te gaan. Ik zou haar zolang mogelijk proberen te volgen.

Van bij de start gingen we er snel tegenaan. Wind in de rug en lichtjes naar omlaag om zo de eerste kilometer tegen 13,5 km/u af te werken. In principe veel te snel voor mij. Ik besloot dan ook maar om vanaf dan niet meer op mijn horloge te kijken en mij enkel nog op het 'achterwerk' van Greetje te concentreren.

Na zo'n goede 3 km moest ik haar dan uiteindelijk toch beginnen loslaten maar als een echte bulldog kon ik de afstand tussen haar en mij toch beperken. De laatste 500m met wind op kop en licht omhoog ging ik dan ook kapot maar gelukkig was de meet in zicht.

Bij het overschrijden van de aankomststreep klokte ik af op 23'09 of zomaar eventjes 36 seconden sneller dan ik ooit gelopen had op de 5 km. Bij analyse van mijn gegevens op de Garmin bleek ik trouwens ook nog een ander record gebroken te hebben: een gemiddelde hartslag van 160. Meestal blijf ik zo rond de 153 steken, maar deze keer slaagde ik er dus in om continu juist boven mijn omslagpunt (159) te blijven lopen.

Een fantastisch gevoel ! Een nieuwe besttijd (met dank aan de haas). Kwestie van motivatie heeft men niets meer nodig.

17-08-2014 om 19:46 geschreven door Patrick  

Na een, voor mij, sterke prestatie tijdens de Hageland Jogging, was het gisterenavond recupereren tijdens de Dry Eycken Jogging in Herselt-Bergom.

Tijdens de rit naar Herselt viel de regen met bakken uit de lucht. Ik begon al te denken dat mijn keuze voor Herselt en niet Dwars door Zaventem die 's namiddags plaatsvond een verkeerde keuze was maar gelukkig klaarde het snel op en bleef het tijdens de wedstrijd, op een kleine bui na, zo goed als droog.

Het parcours, identiek als dat aan de Natuurloop van Hertberg, die begin juni plaatsvond, is een 100% onverharde omloop door de Merodebossen: brede boswegen, een beetje grind en weidegrond.

Zelfs na de overvloedige regen van de voorbije dagen lag de omloop er nog steeds relatief droog bij.

Keuze uit 1, 2 of 3 rondjes van 4 km.

Iedereen samen aan de start (slechts een 150-tal lopers). De concurrentie van Zaventem en het slechte weer speelden de organisatoren zeker parten.

De bedoeling was om het rustig te houden, een stevig tempoloopje. Van bij de start nestelde ik mij in het laatste deel van het deelnemersveld en daar zou ik ook blijven. Mijn 8 km (2 rondjes) afmalen aan gemiddeld 5'30 per km op een licht heuvelachtige omloop.

Tevreden met het gevoel dat er morgen in Haacht een knalprestatie zit aan te komen en hopelijk een nieuw PR op de 5 km. Maar eerst nog vandaag, zaterdag, lekker uitrusten !

16-08-2014 om 12:47 geschreven door Patrick  

Terug een druk verlengd joggingweekend voor de boeg. Op mijn programma staan:

• op donderdag 14 augustus: de Hageland Jogging in Tielt-Winge (9,4 km)

• op vrijdag 15 augustus: de Dry Eycken Jogging in Herselt (8 km)

• op zaterdag 16 augustus: de Natuurloop in Duffel (8 km)

• op zondag 17 augustus: de Haachtse Loop (5 km)

  Eén van deze vier zal toch moeten wijken want te is te natuurlijk. Zoals het er nu uitziet, laat ik de Natuurloop in Duffel voor wat het is.

  Gisterenavond dus afgezakt naar Tielt-Winge. Een loop die gekend is om zijn onverharde steile beklimming van de Bleireberg! Dit jaar wegens wegenwerken een iets ander parcours maar toch even pittig. Per ronde van 4,7 km een tweetal venijnige heuvels. Voor de rest veel singletracks, weide, grind- en verharde wegen.

  Een totaal van zo'n 300 lopers had zich ingeschreven voor één van de drie wedstrijden (1, 2 of 3 rondes). De start werd samen genomen. Net voor de start begon het te regenen en dat zou zo blijven gedurende gans de wedstrijd. Gelukkig viel het al bij al nog goed mee en waren het geen plensbuien.

  Ik had deze wedstrijd aangekruist om een test uit te voeren. In voorbereiding van de halve marathon van Brussel moest ik absoluut eens een sportgel tijdens een wedstrijd uit proberen. Mijn keuze was gevallen op de Isostar Energy Booster 20g. Relatief snel vertrokken maar toch nog met een zekere reserve (voor de hellingen) verliep de eerste ronde al bij al heel vlot. Bij de doorkomst aan de aankomst was het tijd voor mijn sportgel en een bekertje water. Ik weet niet of het aan de gel lag of aan het placebo-effect maar de tweede ronde verliep nog vlotter. Gemiddeld 10 seconden per km sneller en ook hier had ik nog een zekere reserve. Deze test was dus zeer geslaagd. Geen last van de maag en energie in overvloed.

  Binnen een paar weken nog eens een test plannen op een langere afstand dus !

  Bij het binnenleveren van je borstnummer kreeg je hier ook nog een leuke zak met veel lekkers in. Wat wenst een mens nog meer ?

  Vanavond in Herselt gaan we er een tempoloopje van maken. Dus absoluut niet voluit en geen aandacht voor de tijd of plaats. Gewoon een lekker gevoel er aan overhouden om dan zondag in Haacht te proberen mijn PR op de 5 km te breken.

15-08-2014 om 08:45 geschreven door Patrick  

Een tiental dagen verplichte rust moeten houden want plots was daar een indringende rugpijn. Voorover buigen, grote stappen zetten of bruuske bewegingen gingen gepaard met een diepe pijnscheut in de lage rugstreek.

Na een CT-scan was het oordeel van de huisarts: hernia. Toch even slikken !

Een weekje ontstekingsremmers (Aceclofenac) en een pijnstiller (Tramadol) zouden de pijn moeten verhelpen.

Gezien ik mij hierbij toch niet al te goed voelde, besliste ik om ook eens een osteopaat te consulteren. Afgelopen woensdag mocht ik langskomen (één week nadat ik de eerste pijnscheuten gewaar werd). Ondertussen was 90% van de pijn al voorbij en voelde ik mij stukken beter. Normaal stappen ging terug en ook voorover buigen was geen probleem meer.

De diagnose van de osteopaat: inderdaad medisch gezien een hernia L5-S1 maar de uitstulping was nog relatief klein. In principe mag ik daar nooit geen last van hebben tenzij deze ontstoken geraakt wat in dit geval dus gebeurd was. Gezien de ontsteking ondertussen voorbij was, mocht ik terug gaan joggen :)

Vrijdagavond, dan maar afgezakt naar de Limberg in Herselt om deel te nemen aan de laatste manche van het Herselts Joggingcriterium. Een zo goed als volledig verharde omloop van 2,5 km met daarin de beklimming van de Limberg, een 'langzame' oplopende heuvel.

Keuze tussen 2 of 4 rondjes. De 5 km start was om 19:15 uur terwijl de 10 km van start ging om 20:00 uur. Gezien ik de kilometers absoluut kan gebruiken, viel mijn keuze dus op 4 rondjes.

Tijd genoeg om de lopers van de 5 km aan te moedigen, alhoewel ... op een bepaald moment viel de regen met bakken en bakken naar beneden dat ik maar wijselijk besloot om beschutting onder de tenten te zoeken. Wat een regenbui zeg. De lopers van de 5km liepen ondertussen door en doornat druppelsgewijs binnen :)

Ik begon het mij al stilletjes te beklagen dat ik in zo'n weer 10 km ging afhaspelen maar ... de weergoden waren ons gunstig gezind want zo'n 10 minuten voor de start begon het op te klaren en stopte het met regenen.

Ik starte vanachter want ik wou absoluut niets forceren en had toch een beetje schrik van de rug. Je weet immers maar nooit. Bovendien was het continue lopen op beton wat niet de ideale ondergrond is voor het opvangen van de schokken.

Naarmate de wedstrijd vorderde, versnelde ik ook om uiteindelijk na 53 minuten de aankomst te bereiken. Niets gevoeld en een heerlijk gevoel achteraf.

Ik kan mijn trainingsprogramma voor de halve marathon terug oppakken.

09-08-2014 om 16:20 geschreven door Patrick  

03-08-2014 om 13:09 geschreven door Patrick  

Deze week maar één wedstrijd op mijn programma: de Baalse Kermisloop. Een 100% verharde, vlakke omloop in het centrum van Baal. Keuze uit de 5 km of de 10 km, respektievelijk 2 of 4 rondjes van 2,5 km. Deze wedstrijd staat gekend als heel snelle omloop.

Ik had mij ingeschreven voor de 10 km die om 19:45 uur van start ging. Tijd genoeg om eerst de 5 km te bekijken en te supporteren voor diverse collega's gezien de 5 km al om 19:00 uur startte.

De bedoeling was om nog eens een 10 km onder de 50 min te lopen.

Goed vertrokken en mooi op schema maar na 3,5 km begonnen mijn darmen van zich te laten horen met buikkrampen tot gevolg. Het tempo ging al snel omlaag en na goed 2 rondjes (5,63 km) moest ik stoppen en dringend een toilet opzoeken. Op dat moment stond mijn klok op 27:50 of een gemiddelde van 4'57 min per km.

Jammer want een tijd onder de 50 min had er waarschijnlijk wel ingezeten maar de roep van de natuur was sterker. Nadat ik aan de aankomst enkele minuten op het toilet had doorgebracht, zag ik het niet meer zitten om nog verder te lopen. Zo eindigde de Baalse Kermisloop in mineur.

Waarom ik plots last begon te krijgen van mijn darmen weet ik niet echt. Ik had niets speciaals gegeten. Niets dat ik anders ook niet eet voor een wedstrijd.

Herkansing volgend jaar.

Nu eerst een intense trainingsweek om dan volgend week in Gelrode, Kortenberg en Booischot aan de start te verschijnen.

26-07-2014 om 15:54 geschreven door Patrick  

Op tijd vertrokken naar Tielen voor Dwars door Kasterlee, een wedstrijd van Kasterlee naar Tielen over een voor 80% onverhard parcours door de bossen over iets meer dan 16 km.

Samenkomst aan de aankomst in Tielen om dan met bussen naar Kasterlee gebracht te worden voor de start. Een heel mooie, heuvelachtige omloop stond ons op te wachten. Gelukkig was het weer dit keer prima om te lopen, zo'n 23° en een beetje wind, gedaan met die drukkende temperaturen van de vorige dagen.

Maar ... wie gaat er nu naar een jogging zonder loopschoenen ? Die had ik natuurlijk vergeten en gezien Tielen – Schriek een autorit van 45 min was, was er geen tijd om terug te keren. Gelukkig had ik wel mijn goedkope sportschoenen uit de Brantano aan (25 Euro). Dus een beetje twijfelen of het wel verantwoord was, maar reeds ingeschreven, en een onverhard parcours en veel veel goesting deden mij over stag gaan. Als ik het rustig aan zou doen dan zou dit mij geen blessures mogen opleveren. Dus van start met de Brantano-schoentjes.

Tijdens de eerste vijftal kilometer werden ons een paar serieuze kuitenbijters voorgeschoteld. Lange, tamelijk steile beklimmingen gevolgd door mooie afdalingen en dat allemaal tussen de bomen. Daarna werd de omloop gelukkiger iets vlakker, nog wel licht golvend maar helemaal niet meer te vergelijken met de eerste vijf kilometers.

Mijn doel was om ongeveer tegen 10 km/u te lopen, een intensieve duurloop dus. Die stond deze week toch op mijn programma dus van de nood dan maar een deugd maken.

Onderweg voelde ik wel elke boomwortel, elke steen en elke oneffenheid maar heel veel last bezorgde mij dit gelukkig niet. Al bij al viel het lopen goed mee en waren geen pijntjes voelbaar.

Op het einde besloot ik dan ook nog een beetje te versnellen waardoor ik mijn collega loper, Hans nog te pakken kreeg.

Na 16,3 km klokte ik af op 1u35min24sec, ofwel 5'51 per km (10,2 km/u). Perfecte intensieve duurloop dus. Aan de aankomst wachtte ons nog een lekker ijsje van Ijsboerke en een mooie functionele T-shirt op als geschenk. We konden het slechter getroffen hebben.

Alhoewel het dus goed meeviel met mijn Brantano-schoentjes zal ik mijn loopschoenen niet vlug meer vergeten.

22-07-2014 om 11:15 geschreven door Patrick